PANDA EN DE GROTBOKSER.
W
- -
ïïlc Tfliiian
KONING BARBONIX I
4
BOHAN DEBUTEERT VOOR HUIS-BIOR
MET EEN NIEUWE „SLANKE LIJN
Groen Co
ïïtil öf brrlfbm fijh
RYNBENDE'S
Kasteel te koop voor vijfhonderd gulden
eervliet
Rokken blijven kortlage taille
enmatrozenmutsen
VRIJDAG 27 JANUARI 1961
11
3'
radio televisie
i
Geen fond
Mevrouw Van Leeuwen
VA RA -omroepster
De radio geeft zaterdag
T elevisieprogramma
Rem-Saus
Jaarlijks 30.000 geboorten
door k.i. in Amerika
het
kleine
wonder!
DE FRANSE VOORJAARSMODE
99
Centrale Verwarming
Oliestook-installaties
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
een eerlijke 'jonge'
-
jonge
Churchill met gejuich in
liet Lagerhuis ontvangen
200 jaar
geleden
K
ft
20. Tot Panda's grote geruststelling was
het nu, in de duisternis, tamelijk stil op
straat; dat gaf dus minder kans dat zij
herkend zouden worden, en bovendien
kwam Blabla nu niet zo sterk in de ver
leiding om een auto op te eten. „Zul je
het nu goed onthouden, Bla?" vroeg hij.
Die glimmende dingen zijn geen dino
saurussen en je kunt ze niet eten, en er
wordt altijd iemand kwaad op je als je
ze stuk maakt." „Jammer-bah," zei de
holbewoner getroffen. „Niet goed dinosau
rus, wat eet? Ikkie Blabla trekhonger
rammel-boem-boem." „Wat we dan wèl
gaan eten zal ik je laten zien," sprak
Panda met een fijn glimlachje, terwijl hij
op een croquetten-automaat toestapte.
„Kijk hier doen we geld in, voor het
eerlijke, en dan krijgen we te eten. Lek
ker, hoor!" „Ahhhh mooi-makkelijk!"
riep de grage eter verheugd, terwijl hij
smakelijk de tanden zette in de automaat,
die hij met m,edenemen van een stukje
pui in de handen had genomen. Reeds de
eerste hap stelde hem teleur. „Ook glim-
ding," zei hij ontgoocheld.
IUII Wil fclVII
Het moet ons van het hart, dat de tele
visiebewerking van Jan de Hartog's
toneelstuk „Schipper naast God" niet dat
resultaat heeft opgeleverd, dat wij er van
verwachtten. Zoals het spel in de V.P.R.O.-
uitzending van donderdagavond tot ons
kwam hield het heel nauwgezet thema en
these aan van de auteur, maar ,'iet miste
het dramatisch fond, dat de toneelopvoe
ring kenmerkte. Een tekort aan diepte dus.
Men versta ons niet verkeerd. De Hartog
is een bijzonder handig dramaturg. Hij
geeft zijn effecten het aanzien van reacties
uit het zielsconflict. Hij verstaat zo goed
de kunst ze te plaatsen, dat men ze gretig
absorbeert en dat is een faculteit, welke
men vaak bij toneelschrijvers ontbeert. Op
het beeldscherm echter doorziet men dat
sneller, zeker als de plaats van handeling
een kleine benauwde ruimte !s, waarin
effecten worden teruggekaatst. Daarom
konden wij wel aandachtig luisteren, maar
te kijken viel er nauwelijks 'ets Er
groeide niets van binnen, er ontwikkelde
zich niets. De diepte van het toneel kan
innerlijke diepte suggereren. Op het beeld
scherm en in de huiskamer suggereert men
dat niet. Het moet er al zijn: in het stuk.
Vandaar onze onbevredigdheid, die door de
nogal onhandige enscenering met de steeds
op en afgaande personen in de hand werd
gewerkt.
De persoonlijke vertolkingen lagen in
die lijn, al probeerden Robert de Vries en
Hans Tiemeier ervan te maken wat te
maken viel. Ons voldeed Lo van Hensber-
gen nog het meest. Regisseur Jack Dixon
kon ook al geen ijzer met handen breken
Hij zat aan de beperkingen van zijn
medium vast. Hij kon er geen toneel of
film van maken, waarin die beperKingen
niet gelden.
„Het gesprek aan de schrijftafel" vooraf,
hoe goed van bedoeling, bleef steken ;n een
heel verward relaas en betogen. De iNT T.S.-
reportage uit Berlijn van het kunstrijif>n
voor paren legde de feitelijke kracht van
de t.v. bloot: ons zonder omwegen t'j de
dingen te betrekken.
Beeldschermer
In verband met het vertrek van de om
roepster Karin Kraaykamp bij de VARA
is na een selectie uit meer dan driehon
derd sollicitanten de keuze gevallen op
mevrouw Jetta van Leeuwen uit Huizen
(N.H.) Zondagavond in de programma
show van Bruce Low zal mevrouw Van
Leeuwen een proefuitzending verzorgen.
HILversum I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin,
praatje. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram.
(9.359.40 Waterst.). VPRO: 10.00 Samen thuis,
leting. 10.05 Morgenwijding. VARA: Gevarieerd
progr. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Sportnieuws. 13.45 Gram. 14.05 Voor
de jeugd. 14.40 Lichte muz. 14.55 Het rassenvraag
stuk in Zuid-Afrika, forum. 15.40 Fanfarekorps.
16.00 Boekbespr. 16.20 Sluiting jongerenconferen-
tie Dr. Wiardi Beekman Stichting Aansl. Jazz-
muz. 17.00 Niet apart maar samen, rep. Dr. Wiar
di Beekman Stichting. 17.10 Jazzmuz. 17.35 Week-
journ. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 De zinneloos
heid der ruimtevaart, lezing. 18.35 Lichte muziek
19.00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30 Passe
partout Dij gaslicht, lezing. 19.40 Evangelisten
vertellen, lezing. 19.55 Deze week, lezing. VARA:
20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 21.15 Soc. comm.
21.30 Lichte muz. 22.00 De Romance van Lasca,
het Eskimomeisje, hoorspel. 22.30 Nieuws. 22.40
Gevar. progr. 23.10 Gram. m. comm. 23.40 Gram
23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middag
klok - noodklok. 12.04 Metropole-ork., klein koor
en soliste. (12.30—12.33 Land- en tuinb.meded.).
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Lichte muz. 13.50 Voor de jeugd. 14.00 Mannen
koor. 14.20 Jazzmuz. 14.50 Lichte muz. 15.10 Fran
se les. 15.30 Pianorecital. 16.00 Gregoriaanse zang
16.30 Instr. octet. 16.50 Sportperiscoop. 17.00 Voor
de jeugd. 18.00 Kunstkron. 18.30 Gram. 18.50 Toe
spraak. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojan-
dum 19.30 Lichte muz. 19.50 Lichtbaken, lezing
20.00 Concertgebouw-ork. 21.00 U bent toch ook
van de partij?, lezing. 21.10 Gevar. prop:. 22.25
Eur. kampioensch. kunstrijden te Berlijn. 22.40
Wij luiden de zondag in. 23.00 Religieuze muziek
23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Nieuws. 12.02 Gevar. muz. 12.30 Weerber
12.35 Gesproken aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nws,
13.15 Muzik. kaleidoscoop. 14.30 Lichte muz. 15.00
Accordeonmuz. 15.15 Volksliederen. 15.45 Accor-
deonmuz. (voortz.). 16.00 Lichte muz. 16.30 Gram.
17.00 Nieuws. 17.15 Dagklapper en lit. kal. 17.20
Liturgische gezangen. 17.30 Gevar. muz. 17.45 En
gelse les. 18.00 Koorzang. 18.30 Voor de soldaten.
VOOR VRIJDAG
NTS 20.00 Weekjoum. AVRO: 20.30 De toestand
m de wereld, lezing. 20.45 TV-kron. 21.15 Gevar
progr. 22.00 Met het oog op.., praatje. NTS: plm
22.05—23.00 Eurovisie: Europese kampioenschap
pen kunstrijden te Berlijn.
VOOR ZATERDAG
NCRV: 17.00—17.30 Voor de kinderen. NTS:
20.00 Joum. en weeroverz. NCRV: 20.20 Act 20.30
Cabaretprogr 20.55 Israëlische volksdansen 21.05
Gevar progr 21.50 Dagsluiting. NTS 22.05 23 00
Eurovisie: Eur. kamp. kunstrijden te Berlijn.
Voor de tegenwaarde van 120 Ameri
kaanse dollars plus de kosten van de
loodgieter kunnen dromers over lucht
kastelen, eigenaar worden van een echt
kasteel in Zuidelijk-Centraal Frankrijk.
De laatste kasteelheer was een Ameri
kaan met romantische neigingen. Maar hij
is al zeventien jaar dood en het zoeken
naar iemand die voor zijn erfenis in aan
merking kon komen, heeft geen succes op
geleverd. En daarom is het slot thans te
koop voor ongeveer 500.
Het kasteel was eigendom van het ge
slacht van de hertogen van Durfort de Du-
ras. In 1929 liet een Amerikaan aanspra
ken op het kasteel gelden. Hij noemde
Advertentie
■t v
is lichter en in vele gevallen
nóg fijner dan mayonaise.
Slechts f 1.20 per grote pot. t
Verse, fijne Remouladesaus?
zich Victor Hugo Duras, afstammeling van
een Duras die in gezelschap van Lafayette
naar de nieuwe wereld was gegaan. De
Amerikaan kocht het kasteel voor 50.000
franks, wat toen ongeveer 2000 dollar was,
en begon er het leven te leiden van een
grand seigneur uit de tijd dat Frankrijk
nog een monarchie was. De dorpsbewo
ners herinneren zich Duras nog als een
lange, sigaren rokende figuur in ruitjes-
pak en idem pet. Zij weten ook te ver
tellen dat „Duras" 's nachts vaak opstond,
de toren van het kasteel beklom, en de
volle maan bewonderde.
Maar in 1940, toen Frankrijk aan de
Duitse troepen ten prooi gevallen was,
werd Duras als ongewenste vreemdeling
door de politie van de Vichy-regering over
de grens gezet. Hij vestigde zich in Por
tugal en stierf in 1943 „in ballingschap
in de Verenigde Staten.
Sinds dat jaar is men in Frankrijk op
zoek geweest naar de wettige erfgenamen
van de laatste heer van Durfort de Duras.
In 1952 beschikte een gerechtshof dat de
Franse staat het kasteel zou beheren. Wat
dat betekende, toont de vervallen staat
waarin het kasteel momenteel verkeert.
Deskundigen schatten dat de nieuwe
eigenaar, indien deze ooit komt opdagen,
voor 40.000 dollar herstellingen zal moe
ten laten verrichten.
6869. Geen wonder, dat Mafala schrokZware stappen klonken achter hem, en
barse stemmen riepen hem aan.
Dat is hij.' Mafala, de gevluchte alchimist!
Ze renden naar hem toe en grepen hem vast.
Eindelijk hebben we je gevonden! zeiden ze triomfantelijk. Je bent gevangen, op
bevel des konings. Kom mee!
Mafala's knieën knikten van de schrik. Nu was hij verloren! Wat een pech, dat er nu
juist soldaten in de buurt waren
Toch probeerde hij nog te ontkomen. Met een ruk ontdook hij de vuisten der solde
niers en met grote sprongen rende hij weg
Een Amerikaanse doktersvrouw heeft in
de „Christian Herald" een artikel geschre
ven waarin zij verklaart dat in Amerika
ongeveer 30.000 geboorten per jaar voor
komen als gevolg van kunstmatige inse
minatie.
Gehuwde medische studenten, artsen en
co-assistenten, aldus het artikel zijn in de
meeste gevallen de donors. Doorgaans ge
schiedt de donatie zonder medeweten of
voorkennis van de echtgenote der donors
en ontvangt de donor een beloning van 25
tot 30 dollar per donatie, aldus de schrijf
ster.
Hoewel niet door de wet erkend, wordt
de praktijk van de kunstmatige insemina
tie voortdurend uitgebreider en is het niet
uitgesloten dat er „spermabanken" zul
len ontstaan, zoals er thans „bloedbanken"
zijn.
Rooms-katholieken kunnen aan de Kunst
matige inseminatie geen medewerking
verlenen, orthodoxe Joden alleen met toe
stemming van het rabbinaat. De meeste
protestanten, aldus de schrijfster, vragen
geen toestemming.
De „Christian Herald" is een maand
blad voor alle protestantse gezindten.
Advertentie
l
KONINGSTRAAT U
HAARLEM
KL. V6V7*
horend
Een volkomen nieuw boortoestel
van ADITONE, dat geheel on
zichtbaar achter het oor gedragen
kan worden, is zojuist op de markt
gekomen. Vraagt een brochure van
deze nieuwe ADITONE type 615
Gratis twee weken op proef! Ook
de oorhangers van Audium, linke,
Philips, Siemens, en Willco voorradig.
De grootste keuze en de beste
service vindt U bij
horen zien
Mare Bohan, de nieuwe ontwerper van het modehuis Christian Dior, heeft donder
dag in de Franse hoofdstad zijn „slanke lijn" getoond en daarbij de vrouwen de raad
gegeven, „in de spiegel te kijken en zelf haar roklengte te bepalen". Bohan formu
leerde dit als volgt: „Als een meisje benen heeft, die niet precies aan de ideale maten
van de mode-ontwerper beantwoorden, moet zij voor de spiegel gaan staan en te
werk gaan naar eigen inzicht en goede smaak. Zij moet dan zelf de lengte van haar
rokken bepalen".
Bohan stelde dat „Parijs grijs" en het
„Dior marineblauw" de basiskleuren voor
de garderobe voor overdag van de moder
ne vrouw zouden zijn.
Hij zei voorts, dat zijn nieuwe zonnige
tinten konden dienstdoen als stimulantia
voor vrouwen die zelfvertrouwen missen
Hij voegde eraan toe, dat hem bij het
ontwerpen van zijn nieuwe collectie ook de
wensen van de niet meer zo jonge, en niet
meer zo slanke vrouwen voor ogen had
den gestaan. Desondanks werden zijn mo
dellen getoond op bijzonder jeugdige en
uiterst slanke mannequins. Bohan zei er
van overtuigd te zijn dat de „slanke lijn"
het zowel zou doen voor jonge meisjes als
wel voor vrouwen van veertig en ouder.
Grand décolleté
De collectie bestaande uit 180 japonnen,
complets en mantels.
De nieuwe „slanke lijn" is een ver
lengd silhouet, een soms verlaagde tail
le, zeer afkledende rokken, en zelfs een
paar diepe décolleté's die de aanwezigen
de wenkbrauwen deden optrekken: „Kan
dat nu wel? Zo laag?" hoorde men fluis
teren.
De bustelijn bleef in vele andere model
len verborgen in lange bovenstukken
waarin geen plaats was voor de natuur-
Advertentie
BLOEMENDAAL
TELEFOON 54855
lijke rondingen, of in bloezende lijfjes die
verdwenen in de verlaagde taille.
Volgens de traditie-Dior werden er twee
zwarte avondjaponnen getoond, welke aan
de voorzijde tot op het middel waren open
gelaten, en de indruk wekten, dat de man
nequin er niets onder droeg.
Een japon van korenbloemblauwe sjan-
toeng met een grote boothals, vertoonde
een diepe uitsnijding middenvoor, welke
eveneens weinig verhulde.
Exit: „vamp"-lijn
Na de show zei de hertogin van Wind
sor, die zich onder de ongeveer 350 mode
deskundigen en beroemdheden bevond:
„Dit was schitterend, in een woord mag
nifiek."
In de nieuwe lijn van Dior was niets te
bespeuren van „vamp"-lijn of „beatnik
stijl". Volgens Bohan zou het de kunst
voor de vrouw in 1961 zijn, de man te be
koren door haar jeugdige verschijning.
Voor overdag toonde Bohan een mouwlo
ze japon: een weinig bloezend over een
ceintuur welke ter hoogte van de heupen
was bevestigd. Daaronder was de rok
ruim tot aan de zoom.
Dit model werd gedragen met getail
leerde jasjes, eveneens dichtgemaakt in
de verlaagde taillelijn.
Om de indruk van de „slanke lijn" nog
te versterken, waren er lange rechte ja
ponnen, die pas op de heupen nauw het
lichaam omsloten Een zwart met witte
japon had als inzet een brede zwartleren
band om de heupen. Bij beide modellen
werden matrozenmutsen gedragen, naar
Frans en Amerikaans model.
De lengte van de verschillende japon
nen uit de collectie varieerde van tot
juist onder de knie tot een half bedekte
knie.
Het brandende dal
27)
„Goede dag. goede dag!" riep Dumitrica. Hij keek
het gezelschap nieuwsgierig aan. „Ach, zijn jullie het.
Bujoran?" Gaan jullie verhuizen? De jonge man schoof
zijn pelsmuts in de nek.
„Ja, dat moeten we immers wel," zei hij opgeruimd,
„ik hoop dat er ons nooit iets ergers overkomt."
„Hebben jullie je land goed verpacht?"
„Goed of slecht hoe zal ik het noemen? We heb
ben de armoedige tijd in elk geval wel achter de rug."
„Goed zo!" riep Dumitrica. Hij deed zijn best blijd
schap over hun voorspoed te tonen. „En wanneer wor
den op jullie grond de putten aangelegd?"
„Ze zijn al bezig de boortorens te bouwen. U moest
eens zien hoe het daar beneden toegaat. Iedereen trekt
weg."
„Waarheen?"
„De heuvel op. We zullen nieuwe huizen bouwen. Geld
is meer waard dan een ouderlijk huis met armoede.
„We worden nu allemaal deftige lui," voegde de oude
man er met lage schorre stem aan toe, terwijl de
jonge vrouw zonder veel overtuiging voor zich uitkeek.
„Het allerbeste dan!" riep hij, terwijl hij zijn paard
aanzette. Toen hij voor zijn huis uit het zadel steeg
hoorde hij langs de weg naar Ploesjti een auto nade
ren. Het was een dure limousine, waarvan de glanzende
zwarte lak dwars door stof en vuil heen glom. De wa
gen stopte vlak naast de droge sloot. Een paar boeren
op hun zondags stapten uit en lachten trots, omdat
zij in zo'n prachtige wagen thuisgekomen waren.
„Goede avond, meneer Dumitrica", zeiden zij. „Schenkt
u ons een glas wijn in."
„Goede avond," zei Dumitrica niet al te vriende
lijk. Het waren boeren die in zijn winkel tevoren ge
reedschappen, emmers en de allergoedkoopste katoen
hadden gekocht. Voor hun borrel waren zij tot dusver
naar de kleine kroegjes gegaan. Het salon-restaurant
hadden zij nog nooit durven betreden. Nu evenwel schoof
de een de ander voor zich uit en weifelend en nog
wat bangelijk beklommen zij de treden naar het terras.
In de grote zaal zat Gogoi vlak onder de lamp met
een soort hofhouding om zich heen. «Een paar klaplopers
lachten bereidwillig om zijn grappen.
„Goede avond," zeiden de boeren.
„Waar komen jullie wel vandaan?" riep Gogoi.
„Van Ploesjti, broedertje Gogoi."
„Hebben jullie getekend?"
„Wij hebben getekend," antwoordden zij in koor.
„Daar moet op geklonken worden. Kom binnen! Me
neer Dumitrica, brengt u ons iets te drinken!"
Dumitrica had zijn witte jasje aangetrokken en zich
achter de tapkast verschanst. Narrig mopperde hij,
„Breng die kinkels wat te zuipen." De kelner knikte
en vroeg wat de heren wilden drinken.
Uit het aangrenzend pand kwam de vrouw van Du
mitrica door de binnendeur Zij droeg een witte sjaal
om de schouders. Het was een bleke magere vrouw,
die altijd hoestte, of het nu warm of koud was. Zij
fluisterde hem in het oor:
„Vlad is hiernaast. Hij zegt dat hij jou moest spre
ken".
Dumitrica trok zijn wenkbrauwen samen. Terwijl hij
het restaurant verliet riep Gogoi hem na,
„Waar gaat dat heen, meneer Dumitrica? U moet
met ons meedrinken!"
Een de anderen schreeuwden dooreen.
„Haal ons wat te drinken, We hebben geld! We kun
nen uw hele winkel wel opkopen."
De vrouw klemde de smalle lippen opeen en Dumi
trica ging zonder te antwoorden naar het aangrenzende
huis.
In de levensmiddelenwinkel verdrongen de klanten
zich. De bedienden konden de stroom nauwelijks ver
werken. In de tweede winkel trof hij minder mensen
aan. Op een stoel zonder leuning zat tussen rollen draad,
emmers, schoppen en ander gereedschap een magere
oude man, die met zijn borst op zijn stok leunde.
„Wat is er aan de hand, Vlad?" vroeg de caféhouder
nors. Hij keek schichtig om zich heen of niemand hem
kon beluisteren.
„Iets ergs, meneer Dumitrica," antwoordde de oude
man onderdrukt.
„Wat is er zo erg?"
„Is het niet erg, dat het contract zo slecht is?"
Dumitrica dacht vliegensvlug na, daarna nam hij de
oude man bij de arm en bracht hem met zacht dwang
in het vertrek achter de winkel:
„Kom maar mee, vadertje Vlad. Hier kunnen wij
rustig praten."
De oude man verplaatste zich maar moeilijk en zodra
hij was gaan zitten liet hij de borst weer op de stok
leunen.
„U bent zeker erg moe?" vroeg de caféhouder.
„Ja, moe."
„Hebt u vandaag ver gelopen?"
De grijsaard schudde moedeloos het hoofd. Hij keek
verdrietig voor zich uit.
„De moeheid is niet van vandaag of gisteren. Ik heb
vandaag niets bijzonders gedaan. Ik ben moe van al die
jaren: drieëentachtig, meneer Dumitrica. Daar wordt
een mens moe van."
„Ik zal u iets te drinken halen.." Dumitrica ging
naar de deur en zei iets tegen een van de winkel
bedienden.
„Meneer Dumtirica," begon de oude man weer te
klagen, „ik heb een domme handtekening gezet."
Heb ik u daartoe soms gedwongen?"
„U hebt mij overrompeld. Als ik langer nagedacht
had.."
„Maar het geld hebt u toch graag in de zak gestoken."
„Goed, maar nu hebben ze daar beneden olie ge
vonden."
„Ja, wat wilt u nu eigenlijk?" vroeg de caféhouder,
nijdig wordend.
„Ze zeggen, dat ik u voor het gerecht moet dagen."
Het bloed steeg Dumitrica naar het hoofd, maar hij
beheerste zich, omdat de jongen met de brandewijn
juist op de drempel verscheen.
„Drinkt u eerst eens, vadertje Vlad."
„Gaat dat op mijn kosten?" vroeg de oude man, die
de geur van de pruimebrandewijn lang niet onaange
naam vond.
Een groot deel van de koopsom had hij bij Dumi
trica weer in alcohol omgezet.
„Nee, vadertje Vlad, drinkt u maar rustig. Ik ben
werkelijk niet zo'n schurk als u blijkbaar denkt."
„Maar als ik nu een domme handtekening heb ge
zet." De oude man dronk schielijk. Nadat de laatste
druppel in zijn keel was verdwenen werd het verdriet
hem weer te machtig: „En wat moeten we nu doen9
Gaan we naar de rechtbank, meneer Dumitrica?"
Dumitrica stuurde de jongen nog eens naar de
tapkast.
„Vader Vlad," zei hij welwillend, „u wint er niets
bij als u een proces tegen mij begint. Hier, drinkt u
er nog een. Ik help u immers wel als u zich niet
kunt redden. U hebt tot dusver immers alles bij mij
kunnen krijgen wat u nodig had: een bijl, een vat,
een kilo suiker en wat niet al. U weet dat mijn winkel
goed gevuld is. Ik ben toch niet gierig?"
De oude man sloeg ook het tweede glas in een teug
achterover. Zijn stoppelig gezicht kreeg enigszins kleur.
„Maar als ik nu toch een domme handtekening heb
gezet! Zullen we naar de rechter gaan?"
„Rust u liever wat uit en drinkt u nog wat."
Buiten was het al volkomen donker, de luiken werden
voor de etalageramen gezet en de klanten verlieten de
zaak. Uit het restaurant drong het luide schreeuwen van
Gogoi tot hen door. Dumitrica ging vlug naar het res
taurant en loste zijn vrouw achter de tapkast af.
„Ga jij nu maar naar Vlad", zei hij. „En laat fiem
nog een en ander drinken. Ik kom straks wel."
De employés van de oliemaatschappij zaten al San
de tafels op hun eten te wachten. De kelners brach
ten de dampende soep binnen. Aan de tafel in het mid
den verdrongen de boeren zich om Gogoi, sloegen met
hun stokken op het tafelblad, gooiden hun pelsmutsen
op de vloer en riepen om drank. De employés lachten
met volle mond. Zodra zij gegeten hadden verlieten
zij het restaurant. Gogoi keek hen minachtend na.
Er liep een kelner langs zijn tafel met een fles
in een servet gewikkeld.
„Wat is dat?" vroeg Gogoi.
„Champagne, meneer Gogoi".
„Wat vertel je me nu? Champagne? Voor wie?"
„Voor die heren daar.
„Die champagne laat je dadelijk maar hier. Ik ben
meer heer dan al die kerels met elkaar".
(Wordt vervolgd)
Bij de collectie die het Parijse mode
huis Dior donderdag heeft laten zien,
behoorden ook de schoenen die speciaal
voor Dior werden ontworpen door
Roger Vivier. Deze heeft gebroken met
de puntschoenDe mannequins
schreden op schoeisel met trapeze-
vormige neuzen, ietwat spits toelopend
maar van voren afgeplat. Behalve de
„afgesneden neus" hadden de schoenen
een „komma-hak". Deze hak blijft spits
en dun, maar heeft de vorm van een
komma.
Alle zomerstoffen, door Bohan verwerkt,
waren bedrukt met bloemmotieven. In
hoofdzaak had hij voor de zomerjurken
chiffon gebruikt. De volle wijde rokken
stonden wijduit. Ook hier waren de rok
ken bevestigd aan een verlaagde taille.
Voor de avondmodellen waren chiffon en
zijden organdie de meest gebezigde stof
fen, sjantoeng en linnen voor de dag. Een
marine-blauwe sjantoeng japon „blue
jeans" geheten was bestikt met glinsteren
de stenen, op dezelfde wijze waarop de
spijkerbroeken vaak van versiering wor
den voorzien.
Als een meisje zich wil kleden zoals
het Huis-Dior dat voor het komende sei
zoen voorschrijft, zal zij:
1. Haar benen moeten tonen,
2. een rechte japon dragen,
3. een verlaagde taille, nog versterkt door
een ceintuur om de heupen, moeten
suggereren en
4. een matrozenmuts moeten opzetten.
Advertentie
White Label dubbele klare
f 8.55 per literfles exclusief glas
(Van onze correspondent
LONDEN Sir Winston Churchill, die
de afgelopen weken ter verdere genezing
van de bij een val opgelopen rugblessure
op zijn landgoed Chartwell in Kent heeft
doorgebracht, en woensdag naar zijn Lon-
dense woning is teruggekeerd, verscheen
donderdag weer als van ouds in het La
gerhuis. Hij kwam binnen toen Macmil-
lan bezig was vragen te beantwoorden.
Er ging een gejuich op toen Churchills
forse, gebogen, gestalte zichtbaar werd.
Toen hij zijn woning verliet, wandelde hij
zonder hulp van de voordeur naar zijn
auto.
Opregte Saturdagsche Haerlemsche
Courant den 24 January 1761.
ROMEN, den 7 January 1761. Van Napels
heeft men, de droevige Tyding, dat de Berg
Vesuvius, eene nieuwe Uytbraking gekre
gen hebbende, reeds den Omtrek van 12
Italiaanse Mylen verwoest
en met Asch en Puyn over
dekt had, en dat alles bin
nen en buyten die Hoofd
stad in de uyterste Con
sternatie gedompeld was.
Zedert vyf dagen continu
eert zyne yslyke Vuurbra-
king onophoudelyk en geeft een geluyd
van zig, als of er eene menigte zwaar
Caanon na den anderen geloscht word;
de Vlammen vliegen uyt zeven Kolken te
gelyk, doormengd met groote Steenen,
Boomen en Wortelen. Deezen avond zou
de de nieuwe Operaa Zinopia op het Ko-
ninglyk Theater vertoond worden, doch
het Hof heeft gevonden wegens dat on
verwacht Voorval alle Divertissementen
te Staaken. Men heeft daarentegen eene
Vasten van negen dagen en de publyke
Gebeden aan de H. Januaris geordon
neerd.
