PANDA EN DE GROTBOKSER
Nozems zonder vonnis in
gevangenis opgesloten
In Duitsland per dag 38
doden in het verkeer
KONING BARBONIX I
Het brandende dal
N^dahpo
ZWAARDEMAKER
Abdis redde dwergrepubliek
v$un de rode dictatuur
Buspiraten
Doodstraf voor
wurger
Veiligheids gordels
de beste remedie
GRAMMOFOONPLATEN
Professor lacht
het best
Slag bij Thermopylae
herleefde na 24 eeuwen
11
SCHANDAAL IN FRANKRIJK
DONDERDAG 2 FEBRUARI 1961
Een luipaard in de opera
Italiaan beweert, radar
uitgevonden te hebben
ROZEB©?
NETTO 4
ZWAARDEM
neemt vaker
Bomaanslag in Zuid- i irol
Miss Blanche
herkent u
aan de
goudgele tabak
Ei"Moeoerd"bare "■»l^.f2?tSgi%rSeSe^ K
m
liZS, MA Majesteit daart.'.e sietti r.SXtnï^SblTTSopS
B M - I KSS.ÏÏ tjta Sfl.euw ,2 spSlP.
ro»^^ kmSddeenVargLda? ÏSdïï Xe-es -
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
kJ^giC verkouden
25. Panda beulde zich het brein af om
een manier te bedenken, waarmee hij uit
zijn netelige situatie kon geraken. Hij had
het gezelschap van de holbewoner niet ge
zocht en was dus geheel onschuldig dat
stond vast maar hoe kon hij het ge
recht hiervan overtuigen? De rechter had
gezegd, dat er een sociaal en psycholo
gisch onderzoek ingesteld zou worden en
hoewel Panda deze geleerde woorden niet
begreep, zag hij in dat hij daar al zijn
hoop op moest vestigenDe steentijder
deelde intussen zijn zorgen in het geheel
niet. Hij voelde zich in deze omgeving op
perbest geluimd, en bediende zich van een
fragmentje van het metalen etensbord om
het vertrekje wat op te fleuren met een
eenvoudige tekening. Hij keek nauwelijks
op, toen er een bezoeker binnentrad. „O,
meneer," riep Panda blij. „Ik weet niet
wie u bent, maar u moet me uit deze ge
vangenis halen „Ik moet niets," 2
de heer kortaf. „Alles wat ik doe is geheel
vrijwillig en belangeloos. Mijn naam is
Arthur Anthropus, onthoud dat. Ik ben
sociaal werker. Geheel vrijwillig offer ik
mijn tijd aan het opheffen van misdadige
elementen. Ik zal vragen stellen om de
diepte van je verval te peilen. Antwoord
eerlijk, en gebruik geen lelijke of vieze
woorden."
denregisters nauwkeurig kunnen worden
nagekeken.
Het schandaal van hun verblijf temidden
van gerenommeerde moordenaars, dieven
en andere booswichten wordt door het mi
nisterie van Justitie toegeschreven aan een
(Van onze correspondent)
PARIJS Bij een officieel bezoek van
de Franse minister van Justitie, Michelet,
aan de strafgevangenis te Fresnes bij Pa
rijs is gisteren aan het licht gekomen dat
hier meer dan honderd „nozems van 13 tot leemte in de wetgeving en de reglemen-
18 jaar achter de tralies en tussen de ten. Voor onvolwassenen boven de 18 jaar-
zwaarste gevallen waren opgeborgen zon- gelden speciale voorzieningen wat betreft
der ooit voor de strafrechter te zijn ver- preventieve hechtenis en dergelijke. Over
schenen. De minister heeft onmiddellijk misdadigers of overtreders die de 18 ja-
bevel gegeven, deze jeugdige sociaal ont- ren nog niet hebben bereikt, blijken de
wortelden, die in Frankrijk „zwarthem- reglementen echter te zwijgen, zodait op-
den" worden genoemd, naar een jeugdge- gepakte nozems zonder enige juridische
vangenis over te brengen in afwachting bijstand geruisloos en voor onbepaalde tijd
van het moment dat hun eventuele zon- in de strafgevangenissen konden verdwij
nen. De minist.er van justitie heeft al be
kendgemaakt dit ernstige verzuim in de
Franse wetgeving onmiddellijk te zullen
herstellen. Het schandaal heeft in de Fran
se bladen veel aandacht en bittere com
mentaren gekregen.
Kennelijk geïnspireerd door het voor
beeld van de „Santa Maria", heeft een
groep buspassagiers uit de Parijse voor
stad Villejuif zich woensdag meester ge
maakt van een Parijse stadsbus, de pas
sagiers eruit gegooid en de verbaasde
chauffeur gedwongen te keren en hen naar
de stad te rijden. Het verhaal begon toen
bij een halte in Villejuif de rij wachtende
passagiers tot een lengte van 200 meter
was aangegroeid en reeds tien volle bus
sen zonder stoppen waren voorbijgereden.
De „rebellen" onder de wachtenden hiel
den de elfde bus, die de retourroute reed
aan, zetten de passagiers er uit en lieten
zichzelf naar de stad rijden.
Een jury van zeven mannen en vijf
vrouwen van een gerechtshof in Los An
geles heeft Henry Adolph Busch na 10 uur
delibereren schuldig bevonden aan de wur
ging van drie vrouwen, van wie een zijn I
tante was. Hij zal in de gaskamer van de
gevangenis San Quentin moeten sterven.
De rechter zal maandag pas officieel het
vonnis uitspreken om de verdediger van
Busch de gelegenheid te geven, een nieuw
proces aan te vragen.
Busch heeft bekend, zijn 53-jarige tan
te, en twee andere vrouwen respectieve
lijk 60 en 72 oud, gedood te hebben daar
hij na het zien van de Hitchcockfilm
„Psycho" een onbedwingbare lust tot do-
den had gekregen.
Een Italiaan die beweert de uitvinder
van radar te zijn, heeft een eis tegen de
Italiaanse regering ingesteld. Hij wil een
„gepaste" vergoeding voor zijn uitvin
ding hebben. De eiser is de voormalige
officier van de artillerie Giuseppe Boffa,
die zegt dat hij in 1942 de radar uitvond
maar dat de fascistische regering er toen
geen raad mee wist. Een gerechtshof in
Rome heeft zich deze week met Boffa's
eis beziggehouden en zal binnen afzien
bare tijd uitspraak doen..
In 1942 vroeg Boffa aan de toenmalige
Italiaanse regering om patent op zijn
„electromagnetische echometer", een ap
paraat dat volgens hetzelfde principe
werkte als de radar.
In hetzelfde jaar had de uitvinder de
electronische industrie van Salmoiraghi
warm weten te maken voor massaproduk-
tie van het apparaat, maar de fascistische
minister van defensie verbood de produk
tie.
Na de oorlog sprak Boffa de democra
tische regering in Rome aan. Deze was
bereid, hem honderdduizend lire te beta
len voor de kosten die hij bij de ontwik
keling van de electromagnetische echome
ter had gemaakt. Boffa weigerde dit en
Advertentie
l m
iinrj"
MAARS
Indien alles goed gaat zal voor de eer
ste keer in de geschiedenis van het Sad
ler's Wells Theater in Londen een luipaard
op het toneel verschijnen om een actief
aandeel te nemen in een opera-uitvoering
Dit zal gebeuren bij de opvoering van
Ariadne auf Naxos" van Richard Strauss.
Het vijf jaar oude dier, dat uit Bengalen
komt, en naar de naam „Shapur" luistert,
wordt door het circus van Bertram Mills
aan het operagezelschap uitgeleend en zal
de tenor Charles Craig op het toneel be
geleiden. De heer Craig vervult de rol van
Bacchus en in de mythologie wordt Bach-
hus meestal afgebeeld met een luipaard
als metgezel hoewel gewoonlijk niet
aan een riem. Weinige luipaarden hebben
nekken die zo gevormd zijn dat een hals
band er niet af glijdt, maar men hoopt dat
„Shapur" zijn tijdelijke meester zal toe
staan om hem over het toneel met zich
mee te voeren. Dit zal de eerste keer zijn
dat deze opera van Strauss in het Sadler's
Wells Theater wordt opgevoerd.
BOLZANO (UPI) —Te Egna (Neu-
markt) in Alto Adige is vanochtend een
tijdbom ontploft. Er werd materiële scha
de aangericht doch persoonlijke ongeval
len deden zich niet voor. Drie dagen ge
leden was te Ponte Gardena (Waidbruck)
een bom ontploft welke een monument
vernielde.
Beide bomaanslagen worden door de po
litie beschouwd als het werk van de ex-
tremistische elementen onder de Duits
sprekende bevolking van het Italiaanse ge
biedsdeel, waarvoor Oostenrijk volledige
autonomie opeist.
De Italiaanse premier Fanfani heeft in
antwoord op een telegram van de Volks
partij voor Zuid-Tirol, waarin geprotes
teerd werd tegen huiszoekingen van de
Italiaanse politie bij enkele vooraanstaan
de leden en medewerkers, geantwoord
(Van onze correspondent)
BONN In de Westduitse Bondsrepu
bliek zijn in 1960 bij 950.000 verkeerson
gelukken ruim 14.000 mensen om het le
ven gekomen. Dat betekent dat iedere dag
in West-Duitsland ongeveer 38 mensen ten
gevolge van een verkeersongeval omko
men. Het aantal ongelukken nam, verge
leken met 1959, met 17 percent toe, het
aantal doden met 3 percent en het aantal
gewonden met 8 percent. De „auto-dicht
heid" is van 1959 op 1960 toegenomen van
1 auto op 15 Duitsers tot 1 op 12.
Men tracht in de Bondsrepubliek nu al
jarenlang allerlei methoden te vinden om
het aantal dodelijke verkeersongevallen te
verminderen. Minister van verkeer See-
bohm heeft onlangs gepleit voor uitgebreid
verkeersonderwijs op alle scholen. Zij de
partement is voorts een groot voorstander
van veiligheidsgordels Bondskanselier
Adenauer en minister Seebohm zelf hebben
ze reeds in hun auto's laten aanbrengen.
In maart zullen de wettelijke bepalingen
toegepast worden betreffende de eisen
waaraan de veiligheidsgordels tenminste
moeten voldoen. Men propageert hier in
het algemeen de schoudergordels, die ech
ter twee nadelen hebben: zij zijn vrij duur
(52 mark per stuk) en ze kunnen niet
verhinderen dat bij een frontale botsing de
bestuurder en de passagier naast hem met
de knieën tegen de onderkant van het in
strumentenpaneel botsen.
De gemiddelde Westduitse automobilist
staat niet afwijzend tegenover de veilig
heidsgordels. Toch komt hij er slechts heel
langzaam toe om tot aanschaffing over
te gaan.
veiligheidsgordels in al deze gevallen een
mens van de dood zouden hebben gered.
Niet driester
Men gelooft in Duitsland niet dat het
ogenblik van veiligheidsgordels „branie
achtig" rijden zal stimuleren. Hij die
zo zegt men hier een veiligheidsgordel
koopt, kan geacht worden een man te
zijn die erop uit is de factor onveiligheid
zo klein mogelijk te maken. Branierijders
zal men altijd en onder alle omstandig
heden blijven ontmoeten. Hun aantal zal
niet worden vergroot door het gebruik van
veiligheidsgordels, hun drieste rijderij zal
er niet nog driester door worden.
Dat West-Duitsland langzaam maar ze
ker zeer „autodicht" wordt, blijkt niet al
leen uit de toeneming van het aantal ver
keersongevallen, maar ook uit de officiële
opgave dat er in 1960 meer dan 2 miljoen
auto's werden verkocht (tegen 1,7 miljoen
in 1959). Daarvan zijn 1,8 miljoen perso
nenwagens, waarvan 787.000 Volkswagens
350.000 Opeis, 192.000 Fords en 125.000
D.K.W.'s. Men verwacht echter dat dit
jaar niet een dusdanig grote produktie-
stijging (19,6) pet.) te zien zal geven.
Het motief „kan mij niet gebeuren" en
een zekere valse schaamte spelen bij de
ze aarzeling een grote rol. Dat de veilig
heidsgordels overigens algemeen een goe
de bescherming geven, blijkt zonneklaar
uit statistieken, en voorts ook uit proefne
mingen die bij de Mereedes-fabrieken in
Stuttgart met proefauto's en de levensgro
te pop „Oskar" zijn genomen. Daarbij
heeft men Oskar in een Mercedes 220 op
een katapultbaan alle mogelijk botsingen
laten maken, die er maar te maken wa
ren. Vast is toen komen te staan dat de
Advertentie
Het oudste en kleinste republiekje op. Zuster Veronica
nnrrie ka-n Marino bij de stad Rimini in de rode regering de godsdienst met eens
Italië' betreurt de dood van een klooster- bespreken. Zij hield haar deuren open om-
zuser die een rol heeft gespeeld in de dat zij haar school beter vond dan alle
val van de na-oorlogse communistische re- 35 staatsscholen bij elkaar, e
afring van San Marino. Zuster Veronica bij sterke troeven m handen. Nagenoeg de
bliek. Zuster Veronica hield een maand stand
De"ïmmSS'hldSïe verkiezingen keerd ^dden. volgd»^ v»rt«elA De
mSeïvSend» was. f» augu.tus 19Ó7 Italië op de h.nd ven de
het was werkelijk waar; hij
niet te geloven. Juichend sprong de koning uit z'n bed.
Wij hebben 'n baard! Een echte baard'.!
En de ministers, die toegesneld waren, konden zich vol vreugde overtuigen
proces
vergoeding te krijgen.
Advertentie
KRUISWEG 47-49
HAARLEM
s>
32)
„Goede manbegon zij te stotteren, stak de ge
bald vuisten in de hoogte en kon geen woord meer
uitbrengen. Haar borst ging heftig op en neer... „Ik
ben verdwaald. Wijs me de weg!" wist zij over haar
pci uau seinoevn. - --- I ïjnnpn tP kriieen Daarna viel-zij krachteloos op de
;>n™êX™« om ™n XepaS" g?ond ES werden tot ond.ï de kinopgetrokken
aangespannen, om een „gepaste h£mden bleyen tot vuisten gebald. t Haar viel in het
stof uiteen. Krachteloos maar bereidwillig, ten prooi
aan angst en opluchting, lag zij aan zijn voeten aan
het begin van een nieuwe weg en vlak voor een grote
ervaring.
's Zaterdags reed Lipanescu goedgeschoren tegen
het middaguur Capina binnen. Zijn kleding was niet
geheel vrij van oliesporen, hoewel hij zijn uiterste best
had gedaan ze schoon te maken. Drie maanden tevo
ren had hij het boorterrein overgenomen en nu ging
hij voor het eerst naar huis. Hij zette een hand in
de zij en keek trots om zich heen, alsof hij uit een
gewonnen veldslag terugkeerde. De verkeersagent het
van verbazing zijn mond openvallen, want in de stad
reden de mensen niet te paard.
„Ach, bent u het, meneer Lipanescu?" riep hij toen.
De ruiter tikte met tegenzin aan zijn pet, omdat de
politieman nu eenmaal vriendelijk tegen hem deed.
„Waar komt u eigenlijk vandaan?"
„Van het boorterrein?" natuurlijk."
„Van het boorterrein?"
tjja van het boorterrein. Of wist u soms met dat
ik" een paar boortorens gekocht heb? Dan weet u
het nu en kunt het ook tegen anderen zeggen!"
Hij ontmoette onderweg nog meer bekenden. In
hoofdzaak winkeliers, met wie hij nu niets meer te
maken had.
,Waar komt u vandaan, meneer Enachitza.
,Van het boorterrein! En „meneer Enachitza wil
ik niet meer horen. Ik heet Lipanescu!"
Uit een zijstraat kwamen de leerlingen van het gym
nasium. Zij bleven op het trottoir verbluft naar hem
staan kijken.
Kijk eens, daar heb je Alexander de Grote.
Voor het raadhuis stapte de burgemeester juist in
zijn wagen. Lipanescu nam met sierlijke zwaai zijn
pet af, want de burgemeester kon hij als zijns gelijke
beschouwen. Die antwoordde dan ook met een welwil
lende glimlach.
„Goede morgen, meneer Lipanescu. Ik heb u helaas
een hele tijd niet gezien."
Dat was een opmerking die hem uit het hart was
Professor Michael Evenari van de
Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem
heeft in het zuidelijke woestijngebied
van Israel een plantage bevloeid vol
gens het systeem dat 26 eeuwen geleden
bij primitieve landbouwers in sub
tropische heuvelgebieden in zwang was.
Toen hij enkele maanden geleden zijn
plan hiertoe bekend maakte, werd hij
door de moderne landbouwexperts uit
gelachen. Nu echter lacht de professor
zelf in zijn vuistje, want terwijl de
andere nederzettingen in deze barre
woestijnstreek klagen over misoogsten
tengevolge van de aanhoudende droogte,
kan hij een uitstekende graan- en fruit
oogst melden, alsmede een nog steeds
toereikende watervoorraad. Professor
Evenari reconstrueerde voor zijn expe
riment het aloude ontwaterings- en
waterbewaringssysteem met open grep
pels, waarin het regenwater van de om
gevende heuvels wordt geleid, op een
plantage van vier hectare bouwland
gegrepen.
„Ik kom van mijn boorterrein!" nep hij luid.
De burgemeester glimlachte mild.
„En hoe staat het daar?"
„Reusachtig! Ik ben een goede haven binnengelopen.
Hij reed door en overlegde, zodra hij links zijn zaak
met het oude naambord in zicht kreeg, dat hij ook
hier de nodige vernieuwingen moest aanbrengen. Dat
bord moest in de eerste plaats weg.
Er waren op dat ogenblik niet veel klanten meer
in de winkel, omdat het tegen de middag liep. Anghelia
zat aan de kassa en volgde door de sigarettenrook
elke beweging van de bedienden. Lazar draafde van
de een naar de ander en liet zich uitleggen wat de
klanten wensten.
Een leerling-verkoper riep van de drempel de winkel
binnen: „Meneer komt thuis!"
Lazar liet klanten en bedienden aan hun lot over en
rende de straat op.
„Welkom thuis, meneer Enachitza!"
Lpanescu stapte af en smeet Lazar de teugel toe.
„Waar is mijn vrouw?"
„In de winkel".
„Zeg haar dan, dat ik thuis ben
Lazar keek hem onzeker na. Meneer kwam na drie
maanden voor het eerste weer thuis en liep recht
streeks door naar de woning boven, in plaats van
zoals anders door de winkel te gaan.
Lipanescu vond, terwijl hij de treden beklom, dat een
dergelijke trap eigenlijk niet meer bij zijn huidige
stand paste. Andere tijden andere trappen dacht
hij. En ook de woning was oud en miste alle modem
gerief. Het dienstmeisje deed hem open. Zij kwam van
het platteland, droeg een hoofddoek en liep op blote
voeten. Zij begroette hem hartelijk maar hij had geen
zin haar te antwoorden. Hij ging de grote kamer bin
nen, die geen eet- en geen slaapvertrek, geen woon-
en geen ontvangvertrek was, maar van dit alles iets.
Hij bleef voor de grote spiegel staan. Sedert hij pe-
troleumhandelaar was had hij zich nóg niet eenmaal in
een behoorlijke spiegel kunnen bekijken. Hij zei bij
zichzelf dat hij een spiegel moest kopen, zoals hij er
te Wenen een in het paleis van Franz Josef had gezien.
Een spiegel die een hele wand besloeg.
Op de gang hoorde hij Anghelina haar aansteker
gebruiken. Die had Lazar voor haar gemaakt. Het
apparaat functioneerde goed maar er was enige
kracht voor nodig. Omdat Anghelina dagelijks talloze
malen het raadje in beweging bracht had er zich in
haar rechterduim een diepe groef gevormd. Gehuld in
een wolk rook, met de sigaret in een mondhoek en de
tabaksdoos onder de arm kwam Anghelina binnen.
Lipanescu was blij haar te zien, maar dat liet hij
niet merken. Met een hand in de zij bleef hij midden
in de kamer staan, zodat zij hem van enige afstand
zou kunnen bewonderen. Zij leek evenwel niets bijzon
ders aan hem te zien.
„Kom je ook weer eens kijken?" zei zij langzaam en
enigszins verwijtend. Opeens zag zij hoe vuil zijn schoe
nen waren. „En je neemt al die smeerboel mee m
huis! Waarom heb je Anica je schoenen niet- laten
schoonmaken.?"
„Mevrouw, dat is geen smeerboel en die schoenen
illegale actie werdep gegijzeld. Zuster Ve
ronica Serri verloor zelfs tijdens de cri
sis geen ogenblik haar kalmte en ging re
soluut voort met het besturen van haar
kloosterschool. Een actief aandeel in de
politieke crisis nam zij niet. Maar in San
Marino geeft men haar de eer van de
overwinning van de democratie op de dic-
I tatuur van het communisme.
Moderne Griekse legereenheden en ac
teurs uit Hollywood hebben de slag bij
Thermopylae kort geleden opnieuw uitge
vochten en daarmee een der boeiendste
bladzijden uit de klassieke geschiedenis
weer tot leven gebracht. Het strijdtoneel
was echter niet hetzelfde als dat van de
beroemde slag. die 2.440 jaar geleden werd
geleverd tussen een handvol Spartanen
en een leger van duizenden Perzen en Bar-
7» 7q Hió ÓP knnina die met arote verwonderde ogen in zijn met diamanten I baren. De Spartanen, onder Leomdas, za-
- Alle gebraden piepkuikens! riep hij uit. Wat hebben wij nu aan onze km hangen?! te houden m P^erd
Hij keek nog eens goed en streek met zijn vingers langs zijn wangen en km. En jaDe „tweede slagtuj ihermopyiae wero
Voor de slag werd het 523ste bataljon van
het 27ste regiment infanterie van het Griek
se leger gebruikt.
Men kan op een kaart van het moderne
Griekenland Thermopylae nog steeds vin
den, maar daar kon de film toch niet op
genomen worden. De bergpas, waar Leoni-
das en de zijnen zich tegen het leger van
Xerxes weerden, lag tussen een steile berg
wand en de zee. Aardbevingen en de erosie
van 24 eeuwen hebben er echter voor ge
zorgd, dat van de bergwand die bezaaid
was met scherpe rotsblokken", niet veel
moeten niet schoongemaakt worden. Dat is zoiets als meer over is. De piek is thans
een onderscheiding'" £en en de zee ls er ook met me?r' ei I
,Wat is er in vredesnaam met je kleren gebeurd?"
vroeg zij. „Die zijn voorgoed bedorven. Waarom moes
ten wij een olieveld hebben? Kon je met je goede oude I
zaak niet tevreden zijn? Je slooft je uit als een be-
delaar".
Lipanescu werd kwaad en het kostte hem moeite zich I
te beheersen. Zij gingen het aangrenzend vertrek bin-
nen, dat als eetkamer werd gebruikt.
„Ja hoor eens, vrouw, ik heb me nu eenmaal voor
genomen een dame van goede stand van je te maken"
„Alsof ik nu geen dame ben".
„Een echte dame ben je pas, als je niet meer in
de winkel de eerste de beste hoeft te bedienen.
„En wie moet ik dan aan de kassa zetten?"
„Geen mens. Wacht jij maar eens. Zo lang houd I leger "een voliedig kampement op. De
de zaak met meer aan I soldaten zetten daar hun normale militai-
„Denk je misschien dat we in het geld zwemmen?
Lipanescu gef geen antwoord, maar haalde de cou
pons uit zijn zak. Na de vijf wagons van de eerste
maand had zijn olieveld de tweede maand zes wagons
afgeleverd en de derde maand zelfs acht. Gisteren had
hij weer afgerekend.
„Wat is dat?" vroeg Anghelina.
„Geld".
„Wat voor geld?"
wordt gespeeld door Richard
Dankzij de Griekse cartografische dienst
werd er echter een oplossing gevonden.
Deze dienst vond een pendant van het
oorspronkelijke strijdtoneel aan de oever
van het meer van Vouliagmeni, ongeveer
tachtig kilometer van Athene en 40 kilome
ter van het oude Korinthe. Aan de oever
van het meer vindt men een smalle weg
die geflankeerd wordt door een rij grijze
rotsblokken. Even verderop bevindt zich
een opening, vrijwel precies de situatie
waarin Leonidas de niets vermoedende
Perzen opving toen zij door de nauwe
bergpas stroomden.
Vlak bij het strijdtoneel zette het Griek-
re oefeningen voort, wanneer zij niet voor
de film nodig waren. Zo wisselden zij dus
machinegeweren en handgranaten af met
pijl en boog, zwaarden en schilden. Als
assistent-regisseur en adviseur trad op
majoor Kleanthis Damianos van het Griek
se leger en wanneer er gefilmd werd.
stond hij achter een luidsprekerinstallatie
„G.14 mevrouw. Vermogen rijkdom. MMMd Det gJSTJXt «c
is het Hij de coupons met ingewisseld, hoewel de L, Andere rollen worden bezet door
prijs van de met verhandelde olie met de dag daalde Dfane Baker Barry Coe sir Raiph Ri_
Maar hij wilde zijn coupons bewaren als documenten. chardgon en oavid Farrar, terwijl ook de
als adelbrief. Zij vertegenwoordigden een bedrag van Griekge actriCes Anna Synodinou en Mi-
misschien met meer dan een kwart miljoen lei terwijl chge] Nikoiinakos hoofdrollen vertolken,
hij tot dusver viermaal zoveel in de boorputten had I
gestoken. Maar hij had het geld immers niet werkelijk
nodig en hij telde zijn afrekeningen dan ook nauwe
lijks na. Zelfs Anghelina kon geen afdoende controle
uitoefenen op de waarde van de materialen die hij uit I
de zaak had betrokken. Zij zag er scherp op toe dat
elke cent, waarop de eigenaar recht had, ook werkelijk
in de kas terecht kwam en dat niemand van het perso
neel ook maar een kleinigheid stal. Moeizaam schraapte
zij in de kleinhandel de centen bijeen maar daarna
was zij alles plotseling weer kwijt. Zodra zij namelijk
afgerekend had kreeg Lipanescu het geld in handen Tweede Shakespearedruk. Een Noorse
en hij alleen beheerde het. Pas sedert hij op zijn olie- verzamelaar heeft een exemplaar van
veld was mocht zij uit de dagelijkse inkomsten ook Shakespeare's beroemde tweede druk van
de lopende rekeningen betalen. Nieuwe bestellingen het jaar 1632 aangekocht voor een prijs van
werden er evenwel niet gedaan en het magazijn begon ongeveer vijftienduizend gulden. Volgens
1 pee te raken „Morgenbladet" is dit het hoogste bedrag
dat in Noorwegen ooit voor een boekwerk
(Wordt vervolgd) werd betaald.
Advertentie
