PANDA EN DE GROTBOKSER
Farmaceutische beunhazerij in
West-Duitsland uitgebannen
„Heksen bestaan nog", zegt
Britse Jezuïeten-priester
KONING BARBONIX I
keelpijn
met
Beddengoed
in Zweeds
van papter
ziekenhuis
brandende dal
sss-s-
KrSS.t&ii arWcwMs mtop'D"br,ct'
Vreemde
diepzeewezens
stellen geleerden
voor raadsels
Alphenaar
O
Lord Bertrand Russell
voert betoging aan
Onthullingen via tv
Radiozenders in
valse kiezen
Anti-conceptiepil in
prijs verlaagd
Schweitzer schrijft een
vredesmanifest
11
WET OP GENEESMIDDELENVOORZIENING
MET ALGEMENE STEMMEN AANVAARD
Waarzegger
Instructie voor mogelijke
zittende voortzetting
snel en
doeltreffend
N.Y. PHILIPS-DUPHAR
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
PINDAKAAS
Kokerwormen missen alle
vitale organen
31. Kom nu, Bla," zei Panda verma
nend. „Je hoort niet in die andere cel.
Kom nu maar weer hier. Niemand zal je
wat doen." Blaba stapte naar binnen,
maar hij was nog niet geheel overtuigd.
„Jij goedvriend helpsterlc," meende hij.
„en Joorgoed veelpraatpraat onboos.
Moar diedaar grootkwaad.Toen hij
op de heer Arthur Anthropus wees, be
ëindigde deze ongelukkigerwijze juist zijn
emnt
ja ir
als we weten, lange tijd in verdiept was
geweest. „Jij-daar," zei hij streng. „Heb
jij dat gedaan? Dan moet ik je spreken!
Onmiddellijk!" Zijn scherpe toon had ern
stige gevolgen, want de teerhartige kracht
figuur kón dgar nu eenmaal niet tegen.
Onder het uiten van de kreet: Gaatweer
kwaadweer helphelp!" bukte hij zich op
nieuw voor een snelle stormloop naar de steld werd
veiligheid maar het verschil met de
vorige keer was, dat nu Joris Goedbloed
zich ter plaatse bevond en een studie ge
maakt had van de mogelijkheid die de
wegloop-neiging van de voortijder bood.
Met grote tegenwoordigheid van geest gaf
hij de holbewoner een kleine zet, waar
mee diens koers gewijzigd en rechtstreeks
op de buitenmuur van de gevangenis ge-
Het Westduitse parlement heeft woensdag een nieuwe wet op de fabrikatie
i de verkoop van geneesmiddelen bekrachtigd. Daarmee is met een slag een
einde gekomen aan de hausse in wondergeneesmiddelen. Deze wet, de eerste in
zijn soort in Duitsland, vervangt een koninklijk decreet van 1901. Tot gisteren
kon iedereen in Duitsland ongecontroleerd geneesmiddelen fabriceren en op de
markt brengen. De Duitsers, die overigens zeer zuinig zijn op hun gezondheid,
waren desondanks gretige afnemers van de honderden waardeloze geneesmid
delen, waarvan de meeste onschadelijk, sommige echter bepaald gevaarlijk
waren. Enkele waren zelfs gebaseerd op middeleeuwse heksenrecepten.
en
Volgens de wet die thans is aangeno-
lanns ue *Ci UIC u.cno Mevrouw dr. Elinor Hubert, een 61-jari
men moeten alle medicijnen geregistreerd ge socialistische afgevaardigde verklaar
woede™ bh de federae gezondheids- de, dat talloze Duitsers de dupe zijn ge-
diensten. Elk recept dat niet door een er- worden van
kend apotheker is beproefd, zal voor re
gistratie geweigerd worden.
Bovendien mogen alleen de meer alge
mene „huiselijke" geneesmiddelen nog
door de drogisten verkocht worden. Alle
andere zullen alleen bij apotheken ver
krijgbaar zijn, de meeste zelfs uitslui
tend op doktersvoorschrift.
een klein fortuin voor geneesmiddelen zijn
kwijtgeraakt,
Heksen receptuur
Het grootste gevaar school in het feit,
dat goedgelovige Duitsers, jarenlang
„wondergeneesmiddelen" gebruikten orr
pas naar een dokter te gaan als het voor
hen te laat was. Zogenaamde geneesmid-
Natuurlijk is de huidige situatie in de
geneesmiddelenvoorziening in ons land
gunstiger dan die in Duitsland was, maar
desondanks heeft het ontbreken van doel
treffende wettelijke sancties ook ten on
zent al tot verschillende „farmaceutische"
schandaaltjes geleid, zoals bij diverse ge
legenheden gebleken is.
De befaamde Milanese helderziende
Achielle d'Angelo heeft niet kunnen voor
spellen wat voor hem de meest ingrijpende
gebeurtenis van het nieuwe jaar zou wor
den zijn eigen arrestatie.
Op last van de officier van Justitie is de
53-jarige d'Angelo gearresteerd wegens het
onbevoegd uitoefenen van de geneeskunde
en het doen van voorspellingen zonder ver
gunning. Hij zou een jaar geleden in totaal
1.620.000 lire van zijn „cliënten" in ont
vangst hebben genomen gedurende een
periode van vier maanden. Soms rekende
hij 30.000 lire voor een zogenaamde genees
krachtige „magnetische vloeistof", aldus
heeft de politie verklaard, en 40.000 tot
50.000 lire voor het staren in zijn kristallen
bol.
De wet is met algemene stemmen aan- - - - kank hart- en bloedziekten
genomen, daar alle partijen het er over hgbben Vooraj veel schade veroorzaakt. In
eens waren, dat in het parlement paal ]len ook werd de Duitsers door
en perk gesteld moet worden aan de far- 3ÖOv-, ianc*Hnrif? pn
maceutische beunhazerij en aan de kwak
zalvers met hun wonderpreparaten.
LONDEN (UPI) - De 88-jarige Britse suiuo
filosoof Lord Bertrand Russell, wil op iö dg geneesmiddeienvoorziening, die in ver-
februari tussen half een en drie uur lichte registratie van alle geneesmidde-
's middags waarschijnlijk tussen Marble gn con(.roie op de bereiding en op de
Arch en Whitehall in Londen op straat ver'ko0p voorziet. Dez nieuwe wet, ter ver
gaan zitten. Hij hoopt vele medezitters te vangjng van de bijna honderd jaar oude
heben voor een gezamelijk protest tegen wgt yan jggg,^ is in 1958 door hèt parie
de Brits-Amerikaanse plannen om aan Ho- '^nent aangenomen, maar zij wacht nog
ly Loch in Schotland een basis voor kern- s^eeds 0p de uitvoeringsbepalingen, en wel
onderzeeboten met „Polaris"-raketten en -n boofdzaak omdat men er totnogtoe niet
kernwapens in te richten. Lord Bertrand jn gesjaagd jS) de bij deze nieuwe wet in
is leider van een beweging tegen de kern- s^ejjen COntrole-organen te „bemannen"
die bekend is als „het comité
de „wonderdokters" een langdurig en
kostbaar verblijf aangepraat in exclusieve
huuroorden.
Een medicijn dat alle mogelijke
kwalen zou genezen, werd in Noord-
Duitsland gemaakt volgens een mid
deleeuws heksenrecgpt. Dit drankje
bevatte bilzenkruid. doornappels, en
verschillende soort,, nachtschade. De
enige uitwerking van de drank was
een 24 uur lange diepe slaap waaruit
de patiënt vaak met hevige hoofdpijn
en ingewandsklachten ontwaakte.
Zoals men weet, wacht ook Nederland
al sinds vele jaren op een nieuwe wet op
Na een jaar van onderzoekingen is de
Jezuiet pater Joseph Christie tot de over
tuiging gekomen dat er in Engeland nog
praktiserende heksen wonen.
„Mensen die menen dat de toverkunst
hier eeuwen geleden is verdwenen, hebben
het mis," zei hij, „Maar in deze tijd wil
len zichzelf respecterende heksen niet in
verband worden gebracht met het kwaad."
Pater Christie vertelde dat hij zijn on
derzoekingen was begonnen na een studie
van 25 jaar te hebben gemaakt van occulte
De medische dienst van de Amerikaanse
luchtmacht heeft miniatuur-radiozenders
doen plaatsen in valse kiezen om een stu
die te kunnen maken van de kauwgewoon
ten van de mens.
Kolonel Allen A. Brewer, die de studie
leidt, heeft deze week verklaard, dat de
kiezen van de mens per gemiddelde werk
dag slechts acht minuten met elkaar in
contact zijn. In de slaap echter zijn de
kiezen alles bijeen soms tot twee uur met
elkaar in contact „als gevolg van knarse
tanden". Hij zei, dat sommige tandaandoe-
ningen een gevolg zijn van dit nachtelijk
knarsetanden.
De proeven waren genomen met tien
valse gebitten. De zendertjes in de gebitten
gaven een sein, als de boven en onderkie-
zen elkaar raakten. Deze signalen werden
vastgelegd op een miniatuur-bandopname-
apperaatje, dat de drager van het gebit bij
zich droeg. Kolonel Brewer zei dat de proef
nog niet voltooid is. Men is erin geslaagd
een nog kleine zender te bouwen, die weg
gewerkt kan worden in een vaste brug.
De Amerikaanse farmaceutische industrie
G. D. Searle heeft besloten de prijs van de
„Env"-pillen voor geboorteregeling te ver
lagen van 10 dollar tot 7 dollar per ver
pakking van tien pillen. De verlaging was
mogelijk gemaakt door de grote vraag.
Voorts kondigde de maatschappij aan, een
„Env"'-pil in de handel te zullen brengen
van 5 milligram (de huidige is 10 milli
gram), omdat deze even effectief zou zijn
als de zwaardere.
zaken. Toen eenmaal bekend was gewor
den dat hij zich in die zaken interesseerde
en vertrouwd kon worden, kreeg hij heel
veel studie-materiaal, van academici zowel-
als van mensen van het platteland.
„Ik heb zoveel gekregen dat ik een reeks
televisieprogramma's aan het voorberei
den ben. Natuurlijk heb ik beloofd, geen
namen of plaatsen te noemen. Maar er
schijnt weinig twijfel aan te bestaan dat
hekserij bestaat," zo verklaarde hij.
„Meer jonge heksen'
Pater Christie zei dat hij ook verhalen
over „zwarte kunst" had gehoord, waar
van de juistheid kon worden nagegaan. In
sommige streken op het platteland bleek
men nog te geloven aan de kunst een vloek
over iemand uit te spreken, die tot het
verderf van de vervloekte leid.
De priester glimlachte toen hem ge
vraagd werd hoe de twintigste eeuwse
heksen eruit zien.
„Zij zijn zeker niet allemaal oud en le
lijk," antwoordde hij, „heel vaak zijn het
aantrekkelijke jonge mensen."
In de zeventiende eeuw was Engeland
berucht om zijn heksenjachten. Er waren
destijds beroepsheksenjagers en een van
hen, Matthew Hopkins, had met zijn zes
„assistenten" op zijn minst 200 personen
gemarteld om hen tot de betekenis te
brengen dat zij heksen waren. Velen van
zijn slachtoffers werden opgehangen.
Pater Christie zei dat hij in zijn tv-pro-
gramma's zou trachten uit te leggen
waarom de hekserij nog bestaat en wat
haar bedoelingen zijn. „Meer heb ik voor
het ogenblik niet te onthullen," zei hij
glimlachend tot de journalisten.
90—91 O wat viel er 'n zware last van Mafala's hart! Na die bange dagen en nach
ten was hij opeens weer vrij man, en kreeg hij een eervolle taak De ministers, die
zelf ook blij waren met de goede afloop, wensten Mafala geluk. Nu zou het
van Zijne Majesteit vast wel 'n stuk beter worden, wantby had nu een baa
Ja. Mafala was verheugd, omdat alles zo goed voor hem afgelopenwas. Maar be
grijpen deed hij 't niet goed Hoe was het mogelijk, dat hèt recept toch nog ge
holpen had? Hoofdschuddend liep hij door z'n laboratorium en probeerde hetraadsel
op te lossen. Tja, hij kon ook niet weten, dat de soldaten toevallig met het bijvullen
van de gevallen kruik het juiste mengsel hadden bereikt!
Een Zweedse papierfabriek zal binnen
kort in massaproduktie papieren dekens
op de merkt brengen om „een einde te
maken aan het infectieprobleem in zie
kenhuizen, hotels en alle andere instellin
gen". Het papieren beddegoed wordt na
eenmalig gebruik eenvoudig verbrand en
vervangen door nieuw.
Deze fabriek, de Nyboholms Bruk AB in
de buurt van Gothenburg, zal ook de fabri
katie van papieren lakens en slopen ter
hand nemen.
De papieren dekens en slopen zijn reeds
enige tijd beproefd in het kinderzieken
huis te Nykoeping in Midden-Zweden. Zij
zijn daar een succes gebleken. De genees
heer-directeur, prof. Olof Eigenmark,
heeft woensdag zijn voldoening over het
nieuwe beddegoed uitgesproken.
Wij zijn het eersteziekenhuis ter we
reld dat met papieren beddegoed experi
menteert. Wij zijn ervan overtuigd op de
juiste wijze weg te zijn om het oude pro
bleem van ziekenhuis-infecties op te los
sen", aldus dr. Eigenmark.
„Deze methode heeft bewezen goedkoper
te zijn dan welke conventionele ook. Het
-beddegbed hoeft niet meer gewassen, uit
geklopt of gestreken te worden en dat
spaart een heleboel tijd. Bovendien kun
nen mensen met besmettelijke ziekten nu
vaak eerder het ziekenhuis verlaten om
thuis verder verpleegd te worden, daar
deze dekens een hygiënischer behandeling
mogelijk maken."
Levensduur:drie maanden
De directeur van de fabriek, Thorsten
Brunius, heeft verklaard dat ziekenhuizen,
hotels, spoorweg- en scheepvaartmaat
schappijen reeds belangstelling hebben ge
toond voor het produkt. Hij zei, dat zijn
fabriek zes miljoen dekens per jaar zou
kunnen fabriceren, waarvan de kosten per
stuk ongeveer een halve dollar zouden be-
dragen indien afgenomen in grote hoeveel
heden.
De dekens bestaan uit cellulose watten,
die in verscheidene lagen zijn samenge
perst. De levensduur ervan bedraagt on
geveer drie maanden. De lakens en slopen
worden gemaakt van crepe papier.
wapens
van honderd"
Er zal in optocht betoogd worden, gaan
de van Marble Arch, via Trafalgar Squa
re, naar het ministerie van Defensie aan
Whitehall. Indien de betoging op het ge
ringste verzet stuit, zullen de betogers ter
plaatse op de straat gaan zitten.
Spandoeken of borden zullen niet worden
meegedragen, en leuzen zullen niet wor
den geroepen, om de politie geen ex
cuus te geven om in te grijpen. Als de po
litie paarden, honden of brandslangen ge
bruikt, is het insigne: zitten "-1"
38)
per auto wegvoert."
Aan het slot waarschuwt Lord Bertrand
Russell zijn medestanders: „Zitten in fe-
bruari kan een koude aangelegenheid zijn,
Terwijl het meisje hen voorzag ontging het Bocanu
blijven. I nietj dat Dimopol met een lange dunne fles bezig was,
„Paarden kunnen tegen zittende mensen die niet veej jeek te beloven.
niets uitrichten en honden vallen geen niet „waarde vriend, proeft u deze zachte moezelwijn eens.
bewende mensen aan", aldus Russell in zult verrukt zijn. Een vriend van mij heeft mij er
zijn instrukties. een dozijn van cadeau gedaan."
„Indien u gearrresteerd wordt zal de De gast bracht het glas aan de lippen zonder het
politiedienaar u meedelen: „U bent in boUqUet te bespeuren, dat zich haast tastbaar van de
arrest". Zodra ge deze woorden hoort vloeistof losmaakte. Hij sloeg de helft van de wijn
dient ge te gaan zitten, en te blijven zit- m een teug naar binnen, smakte en dronk de rest iets
ten, en te blijven zitten totdat men u iangzamer uit.
„Niet kwaad. Maar geef mij toch maar tzuika..
Dimopol keek bedroefd naar de wijnfles.
„Breng de rest naar de heren beneden," zei hij tegen
- - - het meisje. Lacke en Stojan waren al met hun maaltijd
voorzie u dus van warme kleding. Indien klaar en hadden op het erf een plekje in de zon gezocht,
ge niet voornemens zijt een boete te be- Nadat stojan zijn jeugdvriend over zijn tegenwoordig
talen, zorg dan voor niet meer dan tien bestaan had ingelicht voelde hij wenig remmingen meer.
shillings op zak te hebben. Alle geld dat Misschien zal de oude man me adopteren," zei hij,
in geval van arrestatie op u wordt aange- ajg' vervoig 0p het in het kantoor begonnen gesprek,
troffen, kan in beslag worden genomen, Dat zou iets zijn maar nog beter zou het zijn als
1<-».• 1 me met z..n dochter liet trouwen. Ze is niet lelijk.
Lacke stak een sigaret op.
„Rook jij niet meer?"
„Nee, de baas houdt er niet van."
„En wat zegt dat meisje van je plannen?"
„Die heeft niets te zeggen. De oude man is de baas.
„En met hem kun je blijkbaar goed overweg.
„Ik wou dat ik wist wat hij met me van plan is.
De keukenmeid tikte met een lepel tegen het raam.
„Ik geloof, dat de heren weggaan.."
De ,hond" rende al om het huis en zocht de hoofdin
gang op. In de vestibule hoorde hij de opgewonden stem
van Bocanu. Dimopol had hem een koppige Cotnari-wijn
geschonken en later in de salon koffie met cognac la
ten presenteren. Waartoe anders een hele fles pruime-
brandewijn niet in staat was hadden twee glaasjes echte
Martell gedaan. Stojan luisterde verbluft: zo had hij zijn
baas nog nooit horen lachen.
„Ik kom u binnenkort eens bezoeken!' zei Dimopol,
terwijl hij de buitendeur opende.
„Ja, doe dat, doe dat," zei Bocanu. „Waar is mijn boek
houder eigenlijk?" Hij lachte stompzinnig.
prijs voor de vrede heeft gekregen, hier
ter voldoening van een boete".
Advertentie
onderdanig.
"Heb je lekker gegeten, Stojan? Beter dan bij mij?'
Op deze rechtstreekse vraag wilde Stojan niet ant-
wekkende°bi^dragen almde füfsofie^de woorden. Hij haald_e de schouders op.
literatuur.
Maar dat stond Bocanu niet aan.
as is se- 1 Geef antwoord. Anders moet ik mijn schoen in je
worden denkt
leeftijd nog niet aan ophouden.
„Maak mijn schoenen eens schoon".
De „hond" voelde Lacke's blik op zich rusten. Met
een kleur van schaamte trok hij de lap uit zijn zak en
knielde voor zijn baas neer.
HOOFDSTUK XIV
De bosman merkte niet, dat de kleine van huis bleef.
Pas de volgende dag kwam zij tegen de middag boven
water en ging dadelijk naar haar eigen kamer, waar
zij zich op haar bed liet vallen en met de handen onder
hèt hoofd gevouwen glimlachend voor zich uit bleef
staren.
Toen het begon te schemeren hoorde zij buiten de
stem van Motoaka. Zij kwam overeind en ging met vro
lijk gezicht naar hem toe. Motoaka stond over de haag
met een van haar buren te praten. Nu kwam hij terug.
„Is oom van huis gegaan?"
„Weet ik niet. Misschien is hij in het bos
De jonge man nam haar van top tot teen op.
„Hoe kom je aan die jurk?"
Het was een jurk van mooie blauwe zij, die overigens
te wijd was voor haar tengere gestalte.
De kleine wiegde op haar benen heen en weer.
„Prachtig, hè?"
„Waar ben je de laatste twee nachten geweest? fluis
terde hij.
„Thuis".
Dat lieg je. Ik heb met de lantaarn door je raam ge
schenen". Het meisje kreeg een kleur en gaf geen ant
woord. Motoaka kreeg haar bij de hand en keek haar
dreigend aan.
„Ik wil weten waar je geweest bent".
„Gaat jou dat iets aan? Ik ben ergens geweest waar
het mooi was".
„Je bent dus al niet beter dan de anderen zei hij
zacht, maar met diepe minachting en met medelijden.
De kleine kreeg een nog feller kleur.
„Dat is niet waar, Jonica. Dat mag je niet zeggen
Haar neef lachte spottend en zij hield verward en be
zorgd haar mond. Al vertelde zij hem wat er in werke
lijkheid was gebeurd, hij zou haar niet geloven. Hij
zou niet geloven dat iemand haar kleren had weggeno
men %n dat zij door een man was achtervolgd. Hij zou
niet geloven dat zij in het bos, dat zij immers zo goed
kende, was verdwaald en zich een hele dag had schuil
gehouden. Hij zou al evenmin geloven dat zij door een
ever was aangevallen. En hoe zou hij moeten geloven
wat er daarna was gebeurd? De nachtelijke tocht door
het donkere bos, te paard, met de jas van de ingenieur
om haar schouders, zijn warme borst, zijn kloppend
hart en zijn brandende hand op haar heup. Die hand
voelde zij nog
De weg had haar eindeloos geleken. Ze had geen angst
of kou meer gevoeld. Terwijl het steeds donkerder werd
waren zij het dal ingereden. „Kom jongen, vooruit", zet
te de ingenieur zijn paard aan. Zij wist niet meer wat hij
haar had gevraagd en wat zij had geantwoord. Zij her
innerde zich alleen de klank van zijn stem nog. Na enige
tijd waren de stammen rechts en links teruggeweken en
het paard draafde voorzichtig over planken, leidingen
en losse stenen. Mogelijk waren zij in het Runcu Dal
aangekomen, waar de nieuwe boortorens werden opge
richt. Uit een barak kwam een nachtwaker naar bui
ten.
„Bent u het ingenieur?"
Ja, Grigore".
„Ik herkende het paard al aan zijn draf
De ingenieur tilde haar van de paarderug, deed de
deur van een hut open en schoof haar naar binnen. „Ik
ga het paard even wegbrengen...."
Zij kon horen dat hij de „jongen" rondom de hut naar
de aangebouwde stal aan de andere kant bracht. Door
de dunne plankenwand kon zij ook horen dat het paard
met de hoeven tegen de planken sloeg, tevreden hinnik
te en het hooi besnuffelde. De ingenieur ontdeed het van
zadel en teugel en klopte het op de nek.
„Welterusten, jongen".
Zij drukte zich stijf tegen de wand en hield de jas dicht
om zich heen. Zij wachtte op iets, dat zij geen naam kon
geven. De hut had maar één vertrek. Het ene raam keek
op het boorterrein uit, het andere op het bos. Haar ogen
waren nu aan de duisternis gewend: voor het ene raam
stond een tafel, voor het andere een bed.
De ingenieur bleef op de drempel staan en schraap
te zijn keel alsof hij zijn stem niet in bedwang had
- „Trek de gordijnen dicht en sluit de deur", zei hij
Misschien had hij nog meer gezegd, zij kon het zich
niet herinneren. Opeens was zij weer alleen: zij hoor
de hem een ladder tegen de hutwand zetten en naar bo
ven klimmen, naar de hooizolder. Daar ging hij liggen
En verder was er niets gebeurd. Zij was later ook in
slaap gevallen. Zij werd de volgende morgen wakker van
paardehoeven op het erf. Toen zij uit het raam keek
zag zij de ingenieur wegrijden
„Daar heb je je vader", zei Motoaka zacht.
Het schoot de kleine te binnen dat zij het avondeten
nog niet klaar had en zij vloog in huis, terwijl zij zich
over het fornuis bukte raakte de wijde rok tussen haar
knieën.
Zij wist niet waar hij die jurk vandaan had gehaald
en van wie die eigenlijk was. Een arbeider die zij
niet kende had de jurk buiten neergelegd, aan de deur
van de hut geklopt en gezegd: „De ingenieur laat u
dit brengen en hij heeft gezegd dat u door het bos
naar huis moet gaan."
Voor zij wegging had zij nog naar de tafel gekeken,
waarop de ingenieur wel zes pijpen had liggen. Zij
was door het raam naar buiten gesprongen. De sleutel
liet zij aan de binnenkant in het slot steken. Hij moet
maar zien dat hij binnenkomt, had zij vrolijk gedacht.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
Diepzeewezens met hersens, maar zon
der mondopening, worden door biologen
beschouwd als een der meest opzienba
rende ontdekkingen van de twintigste
eeuw. De vreemde dieren staan bekend
onder de naam pogonophoren en worden
in het Nederlands baardwormen genoemd.
Zij lijken inderdaad op zeer dunne wor
men doch volgens een mededeling van de
National Geographic Society bezitten zij
geen darmen, geen organen voor de af
scheiding en geen ademhalingsorganen.
Biologen, die deze dieren voor het eerst
onder ogen kregen, dachten aanvankelijk
dan ook, slechts met een deel van een
dier te doen te hebben. Men weet overi
gens nog steeds niet, hoe zij precies le
ven. Pogonophoren worden aangetroffen
op de zeebodems van de oceaan in de
diepere gedeelten. De vrouwelijke worm
legt slechts ongeveer dertig eieren. Het
staat vast, dat de „baardworm" een stel
rudimentaire hersens heeft.
De pogonophoor is zo ongewoon, dat bio
logen er ten bate van de classificatie een
speciale „phylum" voor hebben gemaakt,
ofwel hoofdafdeling van het dierenrijk. Te
voren bestonden er slechts vijf van deze
hoofdafdelingen, die groepen van klassen
zijn. Dr. Libbie H. Hyman van het Ame
rikaanse museum voor natuurlijke histo
rie acht de ontdekking van de pogono
phoor even belangrijk als die van de
coelacanthus (voorhistorische vis) en de
archaische gastropode, waarvan men al
tijd had aangenomen, dat zij miljoenen
jaren geleden reeds warep uitgestorven.
De eerste pogonophoren werden door de
bemanning van het Nederlandse schip Si-
bolga in de Indonesische wateren ontdekt,
toen het schip daar een rondreis maakte
gedurende de jaren 1899-1900.
Biologen wisten niet hoe zij de vreem
de wezens moesten classificeren. Het duur
de tot 1933 voordat een nieuw specimen
werd gevonden, ditmaal in de Zee van
Ochotsk. Vier jaar later concludeerde een
bioloog, dat de geheimzinnige wormen tot
een tot dusver onbekende klasse behoor
den en hij kwam voor het eerst met de
naam pogonophora.
In 1949 werd in wetenschappelijke krin
gen voor het eerst voorgesteld een nieu
we hoofdafdeling aan de bestaande clas
sificatie toe te voegen teneinde de wor
men onder te brengen.
Op de zeebodem scheidt de pogonophoor
een bepaalde stof af, waarvan hij zich
een koker bouwt, die er dit ziet als wit
gras. Een dergelijke koker kan een hoog
te van wel anderhalve meter bereiken en
het dier schijnt zijn zelfgemaakte gevan
genis nooit te verlaten. Dit kan verkla
ren, waarom zijn ontdekking zo lang op
zich heeft laten wachten. De worm kan
een lengte bereiken van 35 centimeter
maar is slechts ongeveer een millimeter
dik.
Buffet bestolen. Inbrekers hebben uit
het Chateau de l'Arc bij Marseille van de
Franse kunstschilder Bernard Buffet twee
van diens stukken gestolen met een ge
schatte gezamenlijke waarde van onge
veer 75.000 gulden. „Hindert niet", zei
Buffet, „ik maak wel een paar andere".
(Reuter).
