PANDA EN DE GROTBOKSER
GEZOHD
de winter door!
HalilraH
Rosenmontag-stoeten langer
en kostbaarder dan ooit
MORGEN WORDT DE ZON VERDONKEREMAAND
ïïDt hf foprlfiipn Mjh
1000 BROEKEN!
Een indrukwekkend schouwspel
alshet weer wil meewerken
Kansen op directe
waarneming gering
dl£S,ot JSUfn - hii™el
Zevenjarig meisje
als inbreekster
Luchthaven met
een luchtje
NEEN GEEN RISICO:
DINSDAG 14 FEBRUARI 1961
Neem elke dag uw
2hALITRAN capsules!
ca GO x zoveel vitaminen
als gewone levertraan
17
CARNAVAL IN DUITSLAND
AARDE
MAAN
ZON
ZONSVERDUISTERING
MAAN
Bij de tekening
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
NIET LANGER ZOEKEN!
200 jaar
geleden
CC». MAFTEN TOONDE*
35. Hoewel de hoofd-cipier kookte van de
bedrijvigheid der achtervolging, keek hij
nauwelijks verbaasd op toen een argeloos
groepje voorbijgangers hem aansprak met
de vraag, oj er misschien iets bijzonders
aan de hand. was. Hij was een tè ontwik
keld functionaris, om niet in te zien dat
de klopjacht algemene opmerkzaamheid
moest trekken. „Niets bijzonders," zei hij
dus, zakelijk maar beleefd. „Drie gevaar
lijke misdadigers zijn ontsnapt, maar alle
noodzakelijke maatregelen zijn genomen
en wij hebben de toestand stevig in de
hand." „Tut, tut, het is toch wat te zeg
gen," zei de meest bespraakte van de be
langstellenden mee-levend. „Men leest vaak
in de dagbladen over de toenemende mis
dadigheid, en daar zié je het nu! Maar
wat een geruststelling dat wakkere auto
riteiten zoals u bezig zijn ons, argeloze
burgers, te beschermen! U kunt van de
dank der ganse burgerij verzekerd zijn."
Toen deze alleraardigste wandelaars nu
geheel gekalmeerd weer huns weegs
gingen, bracht de ambtenaar hun een mo-
del-saluut, om zich vervolgens opnieuw te
wijden aan de leiding van de vervolging,
die inmiddels onverminderd gaande was.
Advertentie
Bescherm uzelf en uw gezin
metHalitran: Halitran geeft weer
stand tegen griep, bronchitis en
andere aandoeningen, die nü
dreigen!
BONN Bij temperaturen van 15 tot De schoen van Kroesjtsjev, de titanen-
20 graden, een stralende zon en een uit- strijd tussen Adenauer en Brandt de wel-
bundigheid die er niet om loog, trokken vaartsmystiek van Erhard en het kind van
(maandag op „Rosenmontag") weer gi- de sjah van Perzië, wijlen Loemoemba
gantische carnavalsoptochten door Keulen en Fidel Castro vormden de somptueus
en Düsseldorf. Honderden Nederlanders, uitgebeelde hoofdpersonen van de °ptoch-
Belgen en Amerikanen brulden geestdrif- ten. De „Narren" en de „Jecken zongen
tig met de Keulenaars „alaaf" en met de vrolijk alsof zij geïnspireerd waren door
Düsseldorfers „helau" mee. Zij allen de- de partij van Adenauer, „es bleibt alles
den mee aan de drie dolle dagen, die het beim Alten". De „Funkentnariechen en
broeierige Rijndal tot en met vandaag in de carnavalsprinsen, de „Buttenredner
een bruisende feeststemming hebben ge- en de carnavalspresidenten zij allen
bracht, waarin veel welhaast al te strooiden ijverig met schone woorden en
VPPi maehonderden kilo's lekkers alsof het niets
I kostte. Het gewone leven stond dan ook
Nog nooit, zo verzekerden de carna- volkomen stil.
valskenners, is men op Rosenmontag zo „Doodgelachen"
te keer gegaan als ditmaal. In Keulen was jn j^euien en Düsseldorf hebben de in
de optocht van goed dertig wagens drie gewijden zicb ondanks de enorme uitgela-
kilometer, in Düsseldorf met bijkans 60 tenbeid bedroefd afgevraagd of het carna-
wagens wel vijf kilometer lang. Kosten I zjcbzejf heeft doodgelachenwant
per optocht tenminste een half^ mujoen -n QQren moest een vrouwelijke „prins"
mark; aantal toeschouwers:
500.000!
350.000 tot
(Van een medewerker)
Wanneer de zon morgenochtend tegen acht uur opkomt, schijnt er (indien
ons uitzicht niet door bewolking wordt belemmerd) al een hap uit de dan nog
grote rode bol gesneden te zijn. Naarmate de zon hoger komt wordt die hap
groter, zodat het merkwaardige verschijnsel zich voordoet, dat het donkerder
gaat worden in plaats van lichter. Het dieptepunt van de verduistering valt om
S uur, 45 minuten en 44 seconden, wanneer ruim 90 percent van de zonneschijf
verdwenen schijnt te zijn: de zon is dan letterlijk vrijwel geheel verdonkere
maand. Zon, maan en aarde staan dan in een rechte lijn, zodat ons uitzicht op
de zon belemmerd wordt door de maanschijf, die een schaduwlijn over de aarde
trekt. Een zonsverduistering van een dergelijke omvang heeft in ons land niet
meer plaats gevonden sinds 1912, en we zullen moeten wachten tot 1999 om
andermaal een zo indrukwekkend verschijnsel in Nederland te kunnen waar
nemen. In 1954 maakte ons land een zonsverduistering van 87 percent mee,
morgen zal dit percentage in het noorden van het land 90 en in het zuiden 92
bedragen.
Z0NNE51KKEL
TOESTAND
8 UUR
4SMIN
44 SEC
De bevolking in een streek van totale
I verduistering heeft echter bij gunstige
weersomstandigheden een front-logeplaats
bij een van de meest fantastische schouw
spelen, dié het fascinerende hemelbeeld
I kan opleveren. Een adembenemend ver-
De laatste totale zonsverduistering in schijnsel dat met geen woorden te be-
ons land, waarbij dus de gehele zonne- schrijven is.
schijf achter de maanschijf verdween, Overigens kan ook de Nederlander de
was in.. 1433; de eerstvolgende zal hier I totale verduistering morgen gadeslaan,
in 2135 plaats vinden. Dat wil zeggen, wan- maar ZOnder de fascinerende kleurenschit-
neer we de verduistering op 11 augustus tering van de werkelijkheid. Het Eurovi-
1999 niet voor „vol" aanzien. Wat zij ook sje_net van de T.V. zal de gebeurtenis
niet is, hoewel dan in het zuiden van het namelijk in een unieke reportage verslaan,
land de maan bijna voor de volle honderd Qp drie verschillende plaatsen in de tota-
percent de zonneschijf bedekt. In België uteitszone in Europa staan reportageca-
zal de verduistering dan wel „echt" totaal mera>s opgesteld, zodat de kans zeer groot
zijn. is, dat althans op een van deze plaatsen
Toch komen er ongeveer 65 zonsverduis- de weersomstandigheden gunstig zijn. De-
teringen per eeuw voor, met een maxi- ze reportageposten zijn gevestigd te St.
mum van vijf per jaar. Maar slechts de Mjcbej jn Frankrijk, ergens in Noord Ita-
punt van de schaduwkegel van de maan en op de berg jastrebac ten zuiden
trekt over de aarde, zodat telkens alleen van Belgrado in Joegoslavië. Bij slechte
een smalle strook van het aardoppervlak weersomstandigheden in Frankrijk zullen
in de totale schaduw komt te liggen. Die de Fransen bovendien een vliegtuig met
strook kan in breedte variëren van 100 gen teievisiecamera naar boven het wol
tot 250 km., en wisselt steeds van plaats. kendek stUren
Morgen is deze strook 200 km. bred en land beginf dg directe uitzending
vele duizenden kilometers lang, toevallig in de ochtend. Des avonds om
gunstig gelegen over landen waar goede gedeeltelijke herha-
waarnemingsstations gevestigd kunnen uur v01ël een seaeeiusuj
worden. Buiten deze smalle strook bevindt lln§pl d kansen er in 0ns land
zich een bredere, waarin een gedeeltelijke ^f^ecte waarneming niet blonder
verduistering optreedt, en in welke brede- weertype van de laat-
re strook morgen ons land ligt, ze s vrij gunstigF voor. Het weertype van d
ring morgen totaal is, loopt over Bordeaux
in Zuid Frankrijk, Genua, Boekarest, De
Krim, Sebastopol, de noordpunt van de
Kaspische Zee en een heel eind Siberië in
even ten noorden van Jakoetsk langs.
In deze strook bevinden zich verschil
lende waarnemingsposten waar astrono
men zich gevestigd hebben. Een Neder
landse waamemingsgroep bevindt zich op
't eilandje Split voor de kust van Joegosla
vië. Enkele honderden astronomen uit vele
landen zullen hier de zonsverduistering
met instrumenten vastleggen.
bégonnen is wanneer de zon opkomt om
7.55 uur. Tijdens het maximum om onge
veer 8.45 uur staat de zon in dit jaarge
tijde nog zeer laag, zodat ook bij lichte
gebroken bewolking de hemelregionen in
de richting van de zon „dicht" zullen zit
ten. Alleen bij werkelijk helder weer is
het verschijnsel waar te nemen, hoewel
men de gevolgen ook bij bewolking door
een vrij diepe duisternis zal ondervinden.
Pas op uw ogen!
Men doet er goed aan, zich met onmis
bare hulpmiddelen te wapenen voor de
waarneming bij gunstig weer. Bij zonsop
komst kan men de zon nog met het onbe
schermde oog waarnemen. Maar spoedig
daarna is het zonlicht te fel geworden voor
waarneming met onbeschermde ogen.
Zelfs een korte blik op de zon kan tot blij
vende schade aa,n de ogen of blindheid
voor het leven leiden! Men kan de zon
wel gadeslaan door een zwaar beroet
glaasje of nog beter door twee op elkaar
gelegde zwaar overbelichte foto-negatie
ven. Maak dergelijke hulpmiddelen van
daag reeds klaar om ze morgen bij de
hand te hebben.
Tijdens het dieptepunt van de verduis
tering krijgt de blauwe hemelkoepel een
merkwaardig paarse tint, het licht wordt
geler en er treden merkwaardig harde
schaduwen in het landschap op. Het
wordt in ons land niet zo donker dat ster
ren kunnen worden waargenomen, maar
vrij diep zal de duisternis wel zijn. Wan
neer ruim 90 percent van de zonneschijf
verduisterd is, ontvangen wij slechts 5
percent van het gebruikelijke zonlicht,
aangezien de rand, die dan nog te zien
is, minder licht uitstraalt dan het centrale
deel van de zonneschijf. Na kwart voor
negen schuift de maan voor de zon weg,
en om 9 uur 52 minuten is de zonneschijf
weer „volledig".
In Europa zullen in deze eeuw nog
slechts drie totale zonsverduisteringen
voorkomen na die van morgen, namelijk
op 20 mei 1966, op 22 juli 1990 en op
11 augustus 1999, waarvan echter alleen
de laatste in West-Europa (o.a. in België)
waar te nemen zal zijn.
Vroege voorspellers
Op 29 april 1976 doet Zich in Europa
een veel zeldzamer verschijnsel voor, na
melijk een ringvormige zonsverduistering
De maan staat dan iets verder van de
aarde dan morgen het geval zal zijn, zo
dat de maanschijf iets kleiner schijnt dan
de zonneschijf. De zon kan dan tijdens
het dieptepunt van tie verduistering net
aan alle zijden even om de rand van de
maan heen kijken. Dit verschijnsel komt
veel minder voor dan een totale verduis
tering.
het veld ruimen na een politiek gevecht
in de gemeenteraad en op bevel van het
te Keulen zetelende opperbestuur van de
Duitse carnavalsbond. Waarop de Düssel
dorfers ijlings de gracieuze Dürense uit
nodigden om dan maar in de optocht in
Düsseldorf mee te doen! Nabij Aken
scheelde het een haar of een Indiër, die
in een dorpje tot prins Carnaval was ge
kozen, moest wegens rassennijd voortij
dig aftreden
Veel echter en intiemer is het plezier
dat de waarachtige amateurs van de veel
kleinere stad Mainz met betrekkelijk ge
ringe kosten en met veel spontane onder
linge hulp hebben geschapen. Mainz vierde
geen carnaval maar „Fassenacht" en wel
op een wijze waarvoor kenners van dit
volksfestijn de hoed diep afnemen. Geen
Keulse commercie, geen Düsseldorfer be
roepslachers, maar de tandarts om de
hoek en de student van driehoog plus de
loodgieter met zijn knecht! Het peil van
Mainz was qua optocht en qua presenta
tie zo hoog dat de Westduitse televisiepro
gramma's een hoogtepunt van het jaar be
reikten door deze festijnen uit te zenden.
De miljoenenstad München bleef bij dit
alles met Beierse vreugde niet achter: de
optocht, de zogenaamde Gaudiwurm kostte
een ton en omvatte dertig muziekkorpsen
plus 2000 deelnemers onder wie talloze
Amerikanen!
Schaduwzijden
Naast de vreugde doemt onvermijdelijk
de donkere schaduwkant van dit uitgela
ten Rijnlandse en Beierse bedrijf op. In
Noordrijn-Westfalen stierven bijvoorbeeld
de eerste de beste nacht van het carnaval
zeven mensen door verkeersongelukken,
veroorzaakt door dronken chauffeurs. Er
werd voorts zo vaardig in allerlei plaatsen
in de propvolle café's gevochten dat de
cellen der politiebureaus in korte tijd
overbevolkt waren. Kortom, het Duitse
carnaval was opnieuw een luidruchtig, niet
altijd van de beste smaak, maar wel van
grote materiële welvaart getuigend feest.
Het bier stroomt dan ook minder overvloe
dig dan de wijn en de dure Sekt de
Duitse champagne voor een gulden per
dun glas is gemeengoed geworden
Verduisteringen hebben door de eeuwen
heen grote aandacht getrokken en bij pri- De politie in Pittsburgh (V-S.) heeft een
mitieve volkeren onrust gezaaid. Reeds einde gemaakt aan de activiteit van een
zeer vroeg slaagde men erin, ze te „voor- bende jeugdige inbrekers door de arres-
spellen", ook in tijden dat men nog geen tatie van een meisje van acht jaar en haar
juist inzicht in de bouw van het zonne- zevenjarige broertje.
stelsel had. Ongeveer zes eeuwen voor Het meisje zou hebben bekend dat zij
Christus voorspelde de legendarische Tha- na sluitingstijd een bank was binnenge-
les reeds een zonsverduistering, die inder- drongen door zich door een opening on-
daad op de juiste tijd in 585 voor Chris- der de deur van het souterrain te wrin-
tus optrad. Hij kwam tot zijn voorspel- gen. zij had daarop de deur geopend om
ling op grond van nauwkeurige studies haar broertje en enige kameraadjes van
over vroegere zonsverduisteringen, waarin tien tot twaalf jaar binnen te laten. De
hij een regelmaat bespeurde. In bijgaan- jongelui hadden echter weinig geluk want
de tekening hebben wij een en ander over zjj waren niet zo handig de alarminstalla-
het ontstaan van zons- en maansverduis- tie uit te schakelen. De politie was snel
teringen verduidelijkt.
In deze tekening zijn de grootte van
de zon, aarde en maan niet in ver
houding getekend, noch hun onderlinge
afstanden. Bij de getekende grootte
van de zon zou de aarde op meters
afstand moeten worden getekend als
een bolletje van nauwelijks zichtbare
omvang. De bovenst situatie toont aan
hoe een zonsverduistering ontstaat.
Een klein plekje op aarde wordt ge
troffen door de gearceerde schaduw
kegel van de maan. Door draaiing van
de aarde en door onderlinge verplaat
sing van zon, maan en aarde trekt dit
schaduwpuntje een streep over het
aardoppervlak. Binnen deze streep is
de zonsverduistering totaal, even daar
buiten gedeeltelijk.
De toestand daaronder (gemakshalve
met dezelfde zon) toont aan, hoe een
maansverduistering ontstaat: de maan
bevindt zich dan in de schaduwkegel
van de aarde. Uit deze tekeningetjes
zult u begrijpen, waarom een zonsver
duistering slechts op enkele plaatsen
op aarde totaal kan zijn, terwijl een
totale maansverduistering op de gehele
nachtzijde van de aarde waarneem
baar is. Bij een gedeeltelijke maans
verduistering trekt'de maan slechts
gedeeltelijk door de schaduwkegel van
de aarde, waardoor het andere deel
belicht blijft. De inzet rechtsonder
toont het beeld, zoals dit morgen bij
gunstig weer te zien zal zijn in ons
land: de zonneschijf is vrijwel geheel
verdwenen achter de maanschijfwan
neer het dieptepunt bereikt is.
ïfian r »Ï89S tfëb9rfX!
tbr
Het brandende dal
42)
Als hij er maar aan dacht hoe het later zou worden
- begon zijn gezicht te branden van trotse verwachting.
ütrect nut Hj. zag het al voor zich^ hoe hij arm jn arm met Anghe-
lina voor het kasteel zou staan. Een fotograaf met een
Waarneming van een totale zonsverduis- zwarte doek over het hoofd zou zijn camera instellen
tering is wetenschappelijk van zeer groot Evgn tevoren had hij, wat hij nu elke avond deed,
belang omdat in de periode van tot<4e zorgvuldig zijn snor geborsteld en opgebonden, toen hij
verduistering (op het eiland Split slechts merkwaardig geluid hoorde. Het was alsof er iemand
op blik trommelde. Ingespannen bleef hij luisteren naar
- wat er buiten aan de hand kon zijn. Hij had niet met
de „corona", de stralenkrans die het zonne- egn vgn dg geWone geluiden te maken die op de boor-
lichaam omgeeft, niet. terreinen altijd waren te horen. Bovendien leek dit ge-
Deze corona kan daardoor worden be- lujd van dg bosrand te komen. Het herhaalde zich en
studeerd zonder dat haar beeld word Li anescu voeide een vage angst opkomen: voor het
overstraald door het veel krachtiger ïicni i eergj. ^rong het tot hem door hoe eenzaam hij hier woon-
van de zonneschijf zelf. In deze corona de bonzend hart trok hij de la van zijn nachttafel
spelen zich processen af, die de astrono- n nam zi-n revoiver. jjet trommelen op blik werd
men aanwijzingen kunnen geven over zeer nu oIgd door een doffer geluid alsof er een zware
vele problemen omtrent de samenstelling steen de grond viej Het werd hem duidelijk. Zijn
van de zon, de wijze van haar energie- trotge naambord werd gebombardeerd en het liet bijna
produktie, de in de ruimte uitgezonden (en menselijke kreten horen. De stenen vielen op de grond
ook de aarde bereikende) straling, en tun- roiden het hellend terrein af waarbij zij soms ook
damentele vraagstukken ten aanzien van L n de betonnen palen sloegen. Zijn angst ging over
materie en energie. Vrijwel al dcze jiro- jejje Woede. Hij deed de deur open en liep driftig
blemen staan direct of indirect in verband
met aardse verschijnselen en omstandig
heden. waardoor de waarnemingen met
naar buiten.
Het was aardedonker. Uit de deuren van de boortorens
in de onmiddellijke nabijheid stormden een paar arbei-
alleen een zuiver wetenschappelijk maar ngar bujten Ook zij ]eken geschrokken te zijn. Li-
op den duur ook een direct nuttig belang egcu omkiemde de kolf van zijn revolver en sloop
u-UI1 dicht tegen de wand gedrukt naar de hoek van zijn kan-
heboen. nir*rn
Overigens hebben de geleerden, die de
waarnemingsposten in de totaliteitszone
bemannen, werkelijk niet de meest indruk -
Verdraaid", riep hij, „wat is daar?"
uuiraü..„., Weer suisde er een steen door de lucht. Een van de
wekkende kijk op het adembenemende arbejders kwam dichterbij en zodra hij hem zag kreeg
schouwspel van een totale zonsverduiste- Danescu meer moed. Hij haalde een lantaren uit zijn
ring. Zij zijn zo druk in de weer me.hun ka^t0Qr en liep met de arbeider tot aan de rand van het
instrumenten, die vooral fotograliscn d j-je gebaante van een magere rijzige man verdween
verschijnselen moeten vastleggen voor een U)ssen d(? stammen.
latere laboratoriumstudie van jaren, dat gta q{ .fe scbiet!»
zij zich niet de tijd kunnen gunnen de blik j^aar be krakende takken vertelden hem, dat de man
naar boven te slaan om de eclips met van(j0or was gegaan.
eigen ogen te aanschouwen. I jtwie kan dat geweest zijn, meneer?" vroeg de arbei-
Kwestie van seconden de^^rnbeas^diiet de licbtbundel op zijn naambord vallen.
T Hnnt- I De stenen hadden er geen deuken in achtergelaten maar
De Nederlandse astronoom be_. wc] was de ver£ op verscheidene plaatsen beschadigd.
I jk zal hem door de politie laten zoeken!" zei hij woe-
gast b.v. (die zich nu ook
vindt), had het bij de totale verduistering i ar "toen"besefte hii, dat het niet mogelijk zou
in 1952, die hij in Khartoem - in dafdft bts te grijpen. „Ik zal 't hele
delen van seC0^®,Ili^lt?tf1'verschijnsel kon Bedaard en zelfverzekerd ging hij zijn k
ma even persoonhjk het v sc e binnen Hij zou zijn z;n krijgen, wat er ook gebeurde.
zien in een enkele oogopslag. IHet g boorterrein woonde sliep hij vast en
SS SSXhrSLïïnSd!1"" fot aan L morgen. Meert,1 vond „Ie, een, de t„d
voor een vluchtige droom. Nu evenwel hielden de ge
dachten hem iets langer bezig, voor de vermoeidheid
hem in slaap deed vallen. Hij sliep nog maar nauwe
lijks of het geluid herhaalde zich. Hij sprong zijn bed
uit en rende dadelijk naar de bosrand. De opgebonden
snor gaf zijn gezicht het aanzien van een masker. Zon
der dat hij iemand kon herkennen voelde hij toch, dat
hij uit het duister door iemand aangestaard werd. Hij
werd uit zijn netelige positie verlost door de komst van
zijn arbeiders, die hun werkgqver te hulp kwamen. De
onbekende vluchtte weer. Lipanescu meende te zien,
dat hij soepel en met het hoofd in de nek tussen de stam
men doorgleed. De arbeiders achtervolgden hem nog,
maar kwamen vloekend terug.
„Als ik niet naar de toren terug moest zou ik wacht
blijven houden om die kerel te grijpen", zei een van de
mannen.
„Wacht zal ik zelf houden!" riep Lipanescu vastbe
raden. „Gaan jullie maar weer aan het werk. Maar
let wel op, zodat jullie mij zo nodig te hulp kunnen ko
men".
Hij draafde naar zijn kantoor terug en kleedde zich
aan. Over zijn jas sloeg hij nog een regencape en zo
sloop hij langs de bosrand, klom door de draadomhei-
ning en liep een paar stappen de weg af om een pl^k
te vinden, waar hij het terrein kon bewaken. Terwijl
hij naar de boortorens keek, waar de kleine lampjes
flakkerden, overviel hem een gevoel dat hij niet kende.
Het was alsof hij door zijn waken een wezenlijker recht
kreeg zich boven anderen verheven te voelen. Want hij
waakte nu toch maar over arbeiders, kantoorpersoneel
ingenieurs en zelfs over de bedrijfsleider.
Peinzend liet hij zich in het vochtige gras vallen. Hij
schoof de veiligheid van zijn revolver weg en tuurde de
duisternis in. De stilte benauwde hem. Zonder een tak
te verroeren wierp het bos zijn natte schaduw over de
weg. Soms meende hij dat een zachte hand hem
over voorhoofd en ogen streelde en schrok angstig op.
Als in een droom hoorde hij van nabijgelegen huizen in
het bos het kraaien van hanen tot zich doordringen, die
de aanbrekende dag verkondigen.
In het dal stegen witte nevels op, die als schimmen
langs de boortorens trokken, zich van elkaar losrukten
en weer bijeenkwamen, waarbij zij spookachtige ge
daanten aannamen. Boven de bossen werd de lucht
grauw. Tenslotte moest hij in slaap zijn gevallen, want
hij werd door een zachte lach gewekt. Er stond een slank
meisje voor hem. In de ene hand had zij een in krante-
papiér gewikkeld voorwerp, de andere had zij voor haar
lachende mond geslagen.
„Wie ben jij?" vroeg hij woedend.
„Ik ben de kleine", antwoordde het meisje.
Lipanescu zag de revolver, die naast hem in het gras
lag en stak het wapen beschaamd in zijn zak. Pas nu
schoot hem te binnen wat er zich in de afgelopen nacht
had afgespeeld en hij werd nijdig op zichzelf, omdat hij
kwam hij
ter plaatse. De buit van de diefjes be-
I droeg drie dollar uit de póstzegelkas.
Als de maandag begonnen experimenten
I op Orly bij Parijs slagen, zal deze lucht
haven het eerste geparfumeerde vliegveld
ter wereld worden.
Terwijl een Boeing-straalvliegtuig van
de Air France proefdraaide werd een bat
terij sproeiers die een geparfumeerd lucht-
verversingsmiddel verspreidden, in wer-
bedoeling was dat de
Advertentie
niet beter wacht had gehouden. Kwaad
overeind.
„Waar kom je vandaan? En wat moet je hier? Waar
om lach je zo dom?"
De kleine bukte zich én wees met haar vinger naar king gesteld. De
zijn gezicht. Hij greep naar zijn opgebonden snor. vloeistof de reuk van de uitlaatgassen der
„U lijkt sprekend op de kater van tante Stana!" straalmotoren zou verdrijven. Volgens des-
Lipanescu maakte met een ruk de snor los, die zich kundigen is de eerste proef goed geslaagd,
trots ging krullen.
„Wat zoek je hier?" riep hij, met twee handen naar
haar grijpend. „Heb jij met stenen gegooid?"
„Laat u mij toch los," zei de kleine.
„Als ik je hier nog eens betrap.."
De kleine wrong zich vrij en sprong achteruit.
„Ik woon hier, ziet u. U kunt me moeilijk verbieden
langs de weg te lopen!"
Hij wilde haar nog eens grijpen, maar zij was han
diger dan hij. Zodra hij bleef staan stak zij de tong
tegen hem uit en lachte.
„Rode kater!"
Hij hief dreigend de vinger op en keek toen naar
zijn naambord. De letters waren nog te lezen, maar
hij moest ogenblikkelijk een schilder laten komen.
Tussen de betonnen palen lagen nog wat stenen. Hij
raapte ze de een na de ander op, alsof die het gedaan
hadden. Ten slotte smeet hij ze het bos weer in en
daalde zijn boorterrein af. De kleine liep door naar
het nieuwe terrein. Een arbeider versperde haar on
verwacht de weg.
„Waar moet jij heen, kleine spiering?"
„Ik heb iets te doen."
De jonge man had een donker gezicht en zijn huid
was met roet doortrokken. Hij zou wel in een aarden
hut thuishoren, waar de rook van de petroleumlamp
niet goed wilde wegtrekken.
„Wil je niet eens met me praten?"
„Ga je eerst eens wassen en bemoei je dan met Oprechte Saturdagse Haerlemse Courant
Keuze uit meer dan
OOK VOOR lONGENS
Gen. Cronjéstraat 40-44 Haarlem
Telefoon 54679
meisjes." Hij lachte onnozel waarbij hij zijn gezonde
tanden liet zien.
„Zo, je wilt me dus kwijt?"
„Ja, ik zei toch dat ik iets te doen heb?"
„En met wie?"
„Wat gaat jou dat aan?"
„Wat heb je in dat pakje?"
De kleine kreeg een kleur en gaf geen antwoord,
maar klemde het pak dichter tegen zich aan. De jonge
man lachte.
„Wat ben je groot geworden. Hij greep haar met
beide handen bij de polsen.
„Waar moet je nu naar toe?"
Het meisje rukte zich los en liep weg. Hij riep moest zich met een scheermes m de Arm
haar na: Wacht, maar, ik krijg je nog wel eens!" snyden dat Bloed wierd met een Doek af-
Ze gaf geen antwoord meer, zij was ook niet boos, geveegd, en naderhand in Water uytge-
want ze wist wel dat alle jonge mannen zo waren, wrongen en een yder, zo van de onzen als
van de Negers, moest daarvan drinken;
wordende door haare Priester op de eer-
(Wordt vervolgd) ste Verbreekers van de Vrede gevloekt
den 14 February 1761
Paramaribo den 10 November, Tusschen
onze Regeeringen en de
revolteerende Negers is de
VREDE eyndelyk gesloten;
men heeft na hen een
Commande van 200 Mili
tairen en 500 Negers met
de Présenten gezonden, en
de V r e d e is bezworen op
onze Europese wyze en naderhand op de
wys van de Negers, yder der contractanten
