Adenauer bereidt moeilijk
gesprek met Macmillan voor
Trinquier niet naar Katanga
2
Raab had groot aandeel
in stijgende welvaart
Wereldnieuws
ffa?èrvliet
„Tactische terugtocht"
van Oost-Duitsland
raatótoel
De Gaulle vreest een terugslag op
Frans-Afrikaanse betrekkingen
door dr.
0p de
VRIJDAG 17 FEBRUARI 1961
MET DE HAND GESCHREVEN BRIEF...
het
kleine
wonder!
Riks
Kort nieuws
Jan van Ees
Uitbreiding handel Oost-
Duitsland Indonesië
Decimaal muntstelsel
ook in Engeland?
pijn? kou? griep
AKKERTJES
Advertentie
(Van onze correspondent)
BONN. De Westduitse Bondskanselier Adenauer heeft in een met de hand ge
schreven brief de Britse premier, Macmillan, mededelingen gedaan over de Pari.ise
E.E.G.-conferentie van vorige week. Daarmee tast een onzeker Bonn de moeilijke
weg af die leidt naar de voor de kanselier uiterst lastige besprekingen die hü donder
dag 23 februari aanstaande te Londen met Macmillan zal hebben. Officieel heet het
dat de brief van Adenauer een antwoord is op een schrijven van Macmillan, waarin
deze de kanselier verslag heeft gedaan van zijn besprekingen met De Gaulle van
enige weken geleden. Officieel heet het ook dat de betrekkingen tussen de E.E.G. en
de Kleine Vrijhandelszone in het centrum van het overleg Adenauer-Macmillan
zullen staan.
In diplomatieke kringen te Bonn neemt
men aan dat Adenauer tegenover Macmil
lan, voor zover het om het resultaat van
de Parijse conferentie van de vorige week
gaat, zal doen alsof zijn neus bloedt! In
tegenstelling tot wat van Nederlandse zij
de is betoogd zou de kanselier het doen
voorkomen alsof juist hij de plannen van i iuui ~*"r",ir,a
De Gaulle nopens een Europese politieke vraag is slechts of hierbij de bedoeling
-i iUi. I 4- nm rJo-fini icif afcPnPln V3U flP 1Ü-
samenwerking op listige wijze heeft gere
duceerd. Immers, zo verkondigde een
Westduitse woordvoerder gisteren tegen
over ons, wat is er over gebleven van de
plannen van De Gaulle nopens een poli
tiek secretariaat, de bijeenkomsten tus
sen de E.E.G.-ministers van Economische
Zaken (die de E.E.G. zouden hebben on
dergraven) en die tussen de E.E.G.-minis
ters van Defensie (die tot een blok in de
NAVO zouden hebben geleid?) Niets, al
dus onze zegsman. In het licht van al de
ze Franse concessies leek het Adenauer
raadzaam zonder acht te slaan op wat
zijn naaste medewerkers, onder wie mi
nister Von Brentano, er van denken
toe te geven inzake overleg tussen de
E.E.G.-regeringschefs.
De polsstok.
De voor ons land, naar aanleiding van de
houding van minister Luns te Parijs van
belang zijnde vraag is thans of de eens
zo gevierde en door Adenauer ten volle
ondersteunde politieke integratie-plannen
in de praktijk nog wel enige zin hebben
nu de Fransen er een afkeer van tonen.
In de Duitsers de laatste dagen zeer te
leurgestelde waarnemers te Bonn vragen
zich af of Adenauer ooit wel werkelijk in
de Europese politieke integratie heeft ge
loofd en niet eerder het gehele eenwor-
dingsideaal heeft gebruikt als polsstok
waarmee hij zijn Bondsrepubliek uit het
niets over de smaad en de armoede heen
naar politieke en economische gelijkwaar
digheid heeft gesprongen!
Indien de integratiegedachte, waar het
de politieke eenwording betreft, nu ook
formeel nul en van gener waarde is ge
worden, zou de Nederlandse opvatting ook
voor de Duitsers juist acceptabel moeten
zijn. Volgens dat, door Nederlands geogra
fische structuur bepaalde standpunt, is het
Europese alternatief van politieke integra
tie een uitbreiding van het politieke over
leg in de continentale club van „zes" met
de Britten. Vandaar de Nederlandse voor
stellen ten deze te Parijs. Nog temeer om
dat de Britten vlak voor de Parijse con
ferentie alle zes E.E.G.-regeringen hebben
Tussen ideaal van de „integratie" en de
Franse confederatie ligt het Nederlandse
streven naar uitbreiding van de club van
,zes" met Engeland. Stomverwonderd
vragen de Duitsers zich evenwel af wat
de Nederlanders bezielt: zij hebben De
Gaulle's plannen gereduceerd, zij zijn
toch bezig dit spel verder te spelen? De
vraag is slechts of hierbij de bedoe
voorzit om definitief afscheid van de in
tegratieidealen te nemen en maar verder
op De Gaulle te vertrouwen al is het
maar op een kwart van diens idealen. In
hoeverre nu van Britse zijde op deze
Duitse politiek zal worden ingegaan
van openlijke Britse steun aan Nederland
moet men zich niet al te veel voorstellen
is hier een compleet raadsel. Het
slechtste wat Adenauer te Londen te wach
ten kan staan is een bruusk antwoord van
Macmillan op het Duits-Franse spel te Pa
rijs: „Geen Britse deelneming aan het po
litieke overleg der zes regeringschefs
en dan de kans op terugtrekking van een
deel der Britse troepen uit Duitsland.
o^SSSt
horend
Een volkomen nieuw hoortoestei
van AD1TONE, dat geheel on
zichtbaar achter het oor gedragen
kan worden, is zojuist op de markt
gekomen. Vraagt een brochure van
deze nieuwe ADITONE type 615
Gratis twee weken op proef! Ook
de oorhangers van Audium, linke,
Philips, Siemens, en Willco voorradig.
De grootste keuze en de beste
service vindt U bij
r
horen zten
KONINGSTRAAT M
HAARLSM
TEL
BONN. Het Oostduitse bewind onder
nam gistermiddag een geraffineerde „tac
tische terugtocht". Ter voorkoming van
Westduitse maatregelen tegen de voor
Oost-Duitsland bitter noodzakelijke West-
Oostduitse handel, maakte men te Oost-
Berlijn plotseling bekend dat de controle
aan de Oost-Westberlijnse grens vereen
voudigd zal worden. Deze maatregel is
reeds vanmorgenvroeg van kracht gewor
den.
Juist vandaag bespreekt de Westduitse
regering te Bonn de situatie aan de Oost-
Westberlijnse grens naar aanleiding van
het wederrechtelijk terugsturen door de
Volkspolitie van veertig vooraanstaande
Evangelische kerkelijke leiders op zondag.
Van Oostduitse kant erkent men deze
overeenkomsten al lang niet meer. Op 8
september 1960 gingen de Oostduitsers er
toe over om van Westduitsers, die naar
Oost-Berlijn wensten te gaan, een apart
doorlaatbewijs te verlangen. Deze maat
regel is nu verlicht en vereenvoudigd tot
het tonen van het Westduitse persoons
bewijs. Maar, zo deelde men met nadruk
mee. de maatregel is niet afgeschaft.
fa
Kanaal GentTerneuzen. De Belgi
sche senaat heeft het verdrag goedgekeurd,
waarbij wordt bepaald dat in het kanaal
Gent—Terneuzen bij Terneuzen twee slui
zen zullen worden gebouwd en dat het
Nederlandse deel van het kanaal zal wor
den aangepast aan de mogelijkheden die
door de bouw van de nieuwe zeesluis wor
den geopend. In België zijn de werkzaam
heden ter verbetering van het kanaal reeds
begonnen. Wanneer deze zijn voltooid, zal
Gent bereikbaar zijn voor schepen van
50.000 ton.
(Van onze correspondent)
PARIJS De heftige spanningen die
nu opnieuw in Kongo heersen als gevolg
van de moord op oud-premier Patrice Loe-
moemba, hebben ook hun invloed gehad
op de reisplannen van de Franse para-ko
lonel Trinquier, die is voortbestemd opper
bevelhebber van het Katangese leger
van president Tsjombe te worden. Nadat
de Amerikaanse regering, schijnt het,
eerst een discrete wenk aan generaal De
Gaulle had gegeven, werd de kolonel gis
teren in Parijs verboden plaats te nemen
in het vliegtuig dat hem naar Katanga zou
brengen. Zijn bagage was al ingeladen.
Trinquier, die vroeger de (harde) rech
terhand van generaal Massu was in de
donkerste dagen van de Algerijnse „pa
cificatie", nam onlangs ontslag uit het
Franse leger om Tsjombe's aanbod aan
te kunnen nemen. Onder zijn leiding werd
twee weken geleden in Parijs ook een re
ferentie alle zes r,..c,.cjr.-xegeiiiiscu ircuuui iwee vvcivrn -
laten weten dat zij niet tegen deelneming cruteringsbureau voor het Katangese leger
_..n- „„„„u dii „n 1 net van de reeering na
aan zulk overleg zouden zijn.
geopend dat op last van de regering na
een paar dagen echter al weer gesloten
moest worden.
Naar het vliegveld was gisteren een
speciale politiemacht gedirigeerd om de
kolonel te beletten het Franse grondge
bied te verlaten. Deze nieuwe maatregel
tegen Trinquier, die al eerder werd be
dreigd met het verlies van zijn Franse
nationaliteit, kan worden verklaard uit de
bijzondere ongerustheid waarmee de re
gering in Parijs de verdere ontwikkeling
der gebeurtenissen in Kongo volgt. Het is
duidelijk waarneembaar, dat de golf van
haatgevoelens, tegen de Belgen in het bij
zonder, maar de Europeanen in het alge
meen, die door de moord op Loemoemba
is verwekt, de grenzen van Kongo al heeft
overspoeld. Ook andere Centraal-Afrikaan-
se volken, die lid zijn van de gemeen
schap met Frankrijk, zullen gemakkelijk
door deze anti-blanke massa- psychose
kunnen worden meegesleept.
Men heeft in Parijs in ditzelfde verband
zelfs al een terugslag menen te bespeu
ren op het klimaat der voorbereidende on
derhandelingen met de Algerijnse nationa
listen dat de laatste weken juist wat be
ter beloofde te zullen worden. Om al die
redenen is het begrijpelijk dat generaal
De 'GaUlle, die gisteren in de ministerraad
de moord op Loemoemba „onvergeeflijk"
noemde, kolonel Trinquier maar liever de
gelegenheid ontnomen heeft door zijn even
tueel persoonlijk optreden in Katanga het
vuur dat ook de Franse belangen in Cen-
traal-Afrika nu direct bedreigt nog wat
aan te wakkeren.
WENEN De Oostenrijkse kanselier dr. Raab heeft, zoals wij gisteren hebben
bericht, besloten op 11 april aanstaande als kanselier af te treden. In hem verliest
Oostenrijk een van zijn beste, meest onkreukbare en standvastigste politici. Acht jaar
achtereen heeft hij als kanselier aan het hoofd van de regering gestaan. Hij heeft een
groot aandeel gehad in het tot stand komen van het staatsverdrag in 1955, de stabili
teit van de munt, de toenemende welvaart van de bevolking, de evenwichige handels
balans en vooral de rustige toestand in het land. Raab trekt zich op grond van ge
zondheidsoverwegingen uit het politieke leven terug, maar hij zal, zoals hij ver
klaarde, de Oostenrijkse volkspartij altijd met raad en daad bijstaan.
(Van onze correspondent)
Tot zijn opvolger werd, zoals gemeld,
met algemene stemmen dr. Alfons Gor-
bach gekozen, de tegenwoordige voorzit
ter van de Oostenrijkse volkspartij. Hij
werd in 1898 in Imst (Tirol) geboren,
maar verhuisde reeds in 1900 naar Stier
marken, waar hij ook nu nog is gevestigd.
Als vrijwilliger nam hij deel aan de Eer
ste Wereldoorlog. In de twaalfde slag aan
de Isonzo in Italië verloor hij zijn rechter
been, keerde als reserve-luitenant naar
zijn land terug en bezocht de universiteit
van Graz, waar hij in 1922 tot doctor in
de rechten promoveerde. Reeds vroeg nam
hij deel aan het politieke leven en was
onder andere lid van provinciale, staten
in Stiermarken.
In maart 1938 werd hij dadelijk door de
Nazi's gearresteerd en op 1 april naar het
concentratiekamp Dachau gebracht, waar
uit hij pas in de herfst van 1943 werd
ontslagen. In augustus 1944 moest hij ech
ter opnieuw naar een concentratiekamp.
Na zijn bevrijding in april 1945 stelde hij
zich onmiddellijk ter beschikking van de
volkspartij. In november daarop werd hij
lid van hel Oostenrijkse parlement als
lijstaanvoerder van zijn partij in zijn kies
kring. Op 13 februari 1960 werd hij geko
zen tot voorzitter van de Oostenrijkse volks
partij als opvolger van Raab, die deze
functie toen reeds op doktersadvies had
neergelegd.
De nieuwe kanselier geniet nu reeds
veel vertrouwen, vooral in de socialisti
sche partij. Dit blijkt uit een schrijven
dat deze partij gisteren publiceerde en
waarin het volgende wordt gezegd: „De
socialistische partij beschouwt dr. Gor-
Met het verschijnen van het eerste cro-
cusje in de tuin van m'n buurman heb
ik mijn eerste nieuwe rijksdaalder ont
vangen. Wat een gezicht! Die „rinkelen
de, blinkende zilverling" weer terug in de
palm van m'n hand. 't Was of zij licht
uitstraalde. En dat deed ze ook. Zij be
lichtte oude herinneringen, van toen je
over ging naar een hogere klas, of op
je verjaardag van een aardige oom die
van het kedo'tjes-gezanik af wou wezen.
En dan was er dat snapshotje uit je
verleden, van de „knaak" in die prachti
ge oosterse stad. Ik zat daar met m'n
Jordaanse vriend in een Chinees eethuisje,
bij een vooraf genoten paitje. Er waren
buiten ons geen gasten, alleen de Chinese
waard die, leunend tegen de toonbank op
de achtergrond, moeite stond te doen om
zijn spleetoogjes open te houden. Mijn
vriend memoreerde ietwat melancholiek
(vanwege de pait) zijn gezin in Mokum.
Als een soort verlossing kwam daar toen
op zijn blote voetjes uit de donkerte van
het achtervertrek een klein Chineesje op
ons toegetrippéld. Kinderen zijn over de
hele wereld aanbiddelijk, zo ook dit gele
kleutertje met het plukje zwart haar op
zijn voorhoofd. Mijn vriend tilde het op
zijn schoot en begon een speech af te ste
ken tegen de soezende vader op de achter
grond: „Saja", wees hij op zichzelf, „óók
een zoon, in AmsterdamHij stak
twee maal tien vingers op: „Doewa poe-
loe jaar!" Pa bleef soezend leunen, wach
tend op de vreemde keelklanken uit het
donkere achterhuis die zouden melden dat
ons maal gereed was.
Mijn Jordaanse vriend haalde toen een
blinkende riks uit zijn broekzak. Toonde
die aan het kind om hem daarna in het
kleine gele handje te stoppen. In een voor
ons onbegrijpelijke reactie begon het joch
te huilen, werkte zich af van de knieën
van die vreemde oom, rende naar zijn
vader aan wie hij de riks overhandigde.
Pa vertrok geen spier van zijn gezicht,
nam de riks in ontvangst, liet hem op een
marmeren plaat vallen die voor dergelij
ke gelegenheden daar ruas gedeponeerd
om te controleren of de geldstukken van
de klanten vals waren. De riks rin-
kinkelde puur zuiver om daarna in de wij
de broekzak van de nieuwe eigenaar te
verdwijnen. Mijn vriend had de gehele
zwijgende mise en scène met half open
mond, in lichte verbijstering aangekeken,
om dan in een stortvloed van woorden te
gen de Chinese pa uit te vallen, zonder re
sultaat overigens. Waaruit overduidelijk
bleek dat de Jordaan toch wel heel erg
ver van China verwijderd moet zijn.
Advertentie
Julius Raab
bach als een gematigd man, die open
staat voor goede verstandhouding, In zijn
eigenschap als voorzitter van zijn partij
heeft hij zich ingespannen om persoonlij
ke en hatelijke aanvallen in de pers te
vermijden. Wanneer dr. Gorbach in zijn
nieuwe functie vasthoudt aan de tot nu toe
ingeslagen weg, bestaan er goede kansen
op een verdere succesvolle samenwerking
in Oostenrijk".
In Ansbach wordt een proces gehou
den tegen de 56-jarige ex-SS-Haupt-
sturmführer Karl Chmielewski. Hij is
in 1943 commandant van het concen
tratiekamp Vught geweest en heeft
■daardoor ook in Nederland een gru
welijke bekendheid gekregen.
Indonesië en Oost-Duitsland hebben gis
teren een handelsovereenkomst getekend
die voor een jaar geldt maar automatisch
verlengd kan worden, zo meldt Antara.
De overeenkomst voorziet in Oostduitse
leveranties van onder andere industrie-
installaties, machines, elektrotechnische en
chemische produkten en textiel. Indonesië
zal kopra, plantaardige olie, sisal en rub
ber leveren. Het nieuwe verdrag vervangt
de overeenkomst van 1956. Op grond van
de huidige verdragen wordt een aanzien
lijke uitbreiding van de handel verwacht.
De Engelse regering heeft gisteren te
Londen bekend gemaakt, dat zij „later in
het jaar" een verklaring af zal leggen over
een mogelijke verandering van het Engelse
muntstelsel, van ponden, shillingen en
pennies in het decimale stelsel.
Anthony Barber, de staatssecretaris voor
Economische Zaken bij het ministerie van
Financiën, die dit in het Lagerhuis bekend
maakte, zei: „Dit is een zeer belangrijke
kwestie die de grootst mogelijke aandacht
van de regering vereist en ook krijgt,"
Egocentrisch zijn in meer
dere of mindere mate maar
meestal in meerdere mate!
alle mensen en het is dus be
grijpelijk dat, wanneer zij
zich vereenzelvigen met het
werelddeel waartoe zij be
horen, zij dit werelddeel zien
als het middelpunt van de we
reld in haar geheel. Maar
nergens gebeurt dit meer dan
in Europa. Het begint al op
school. Alles wat uitmondt in
het huidige Europa wordt in
de geschiedenis naar voren
gehaald terwijl er nauwelijks
aandacht is voor vaak niet
minder belangrijke en be
langwekkende ontwikkelingen
daarbuiten. En dit van de
oudheid af aan. Veel aan
dacht voor de Grieken en de
Romeinen, en maar nauwe
lijks een vermelding van de
Chinezen en de Indiërs uit die
zelfde tijd, om van de Maya's
en de Tolteken of van de cul
tuur van Tiahuanaca maar te
zwijgen. Het gaat zo voort tot
in de modernste geschiedenis
toe. Al heten de beide laatste
oorlogen wereldoorlogen, wij
zien deze toch in de eerste
plaats als Europese oorlogen
en in ieder geval krijgt de
ganse ontwikkeling op de an
dere continenten, op een en
kele episode na zoals de Ame
rikaanse burgeroorlog, vrijwel
geen aandacht. Wordt er in
ons land nog eens een enkele
uitzondering gemaakt, dan
geldt die Nederlands Indië
maar alleen omdat het toen
N e d e r la n ds Indië was, of
ook, om soortgelijke redenen,
„de West". Het is niet ver
keerd dat deze zaken worden
onderwezen maar het is wel
verkeerd om deze alleen te
belichten, en evenzeer om die
alleen maar in te passen in
onze egocentrisch-Europese
visie.
Voor die visie biedt de we
reld van vandaag geen recht
vaardiging. Nog daargelaten,
dat eenzijdigheid en grote
egocentriciteit in geen enkel
tijdsbestek als deugden kun
nen gelden, is de positie van
ons oude werelddeel in de
loop van deze eeuw dermate
veranderd dat het nu werke
lijk hoog tijd is om ons aan
te passen aan die verande
ringen. Dit op gevaar van an
ders geheel vreemd te staan
in de veranderde wereld en
daarin onze plaats en ook onze
taak niet meer te vinden.
Wij behoeven bij die ver
andering van de positie van
Europa in de wereld niet zo
Egocentrisch Europa
lang stil te staan, want eigen
lijk weten wij het best. Om
streeks 1900 stond Europa op
het toppunt van zijn macht.
Afrika was vrijwel geheel aan
Europa onderworpen en Azië
voor een zeer groot gedeelte.
De rivaliteit tussen de Euro
pese landen verhinderde nog
niet dat de Europese invloed
zich steeds verder uit ging
strekken. Wel was er ook
sprake van een grote en sterk
groeiende Amerikaanse in
vloed, maar zolang deze zich
voornamelijk beperkte tot de
Nieuwe Wereld, lette Europa,
egocentrisch als steeds, daar
vrijwel niet op. Voor China
bestond meer belangstelling.
Die gold, buiten het studeer
vertrek van enkele geleerden,
zeker niet de oude cultuur
van dat land maar wel de
sterk groeiende Europese in
vloed welke zich ook daar ma
nifesteerde. Kwam China in
opstand, zoals tijdens de
Boxerrebellie, dan achtte men
dit een onbeschaamdheid zó
groot dat de Europese landen
tijdelijk hun onderlinge na
ijver konden vergeten om ge
zamenlijk met een troepen
macht daartegen op te treden.
Maar met de Russisch-Ja-
panse oorlog begon er in het
Verre Oosten een ommekeer.
Voor het eerst bleek een Azia
tisch land, dat zich de tech
niek van het Westen hier
bij ons zei men die van Euro
pa had eigen gemaakt, in
staat om een Europese mo
gendheid te verslaan. In
Europa beschouwde men het
als een onbelangrijke episode
maar in Azië was dat heel
anders: het Europese prestige
kreeg er zijn eerste gevoelige
knauw.
De eerste wereldoorlog was
voor Europa hoogst nadelig
hoe nadelig, dat valt zelfs
vandaag nog niet te overzien.
Maar in ieder geval was het
wel duidelijk, dat de oorlog
voerende landen zonder uit
zondering sterk verzwakt uit
de strijd te voorschijn traden
Ja, zonder uitzondering
voor zover het de Europese
deelnemers betrof. Maar ook
Amerika en Japan hadden
zich in die strijd gemengd
zonder daaronder zeer te lij
den en beide kwamen zij er
dan ook versterkt uit naar
voren. Duitsland verloor alle
koloniën en exterritoriale
rechten welke het had bezeten.
De koloniën vielen toe aan
andere Europese landen
met een zekere mate van in
ternationaal toezicht van de
Volkenbond of wel aan Ja
pan. Meer en meer over
heerste het laatste land de
verhoudingen in het Verre
Oosten. Maar ook in China
begon men te gevoelen dat de
dagen van de hegemonie van
Europa voorbij waren: het
nationalisme, en ook het com
munisme, staken er toen reeds
de koppen op.
De verandering met de
meest vérgaande gevolgen
was het uitbreken van de
Russische revolutie. Van de
aanvang af aan hebben de
Russische communisten ge-
broken met de egocentrisch-
Europese visie welke ook die
van het Tsarenrijk was ge
weest. Men wilde niet meer en
niet minder dan de wereld
veroveren voor het commu
nisme. Wanneer men daarna
nog de dingen in West-Europa
zag alsof Europa het enige
was dat telde, dan zag men
onder andere ook voorbij, dat
de helft van Europa daar heel
anders over dacht.
De tweede wereldoorlog
heeft andermaal de Europese
landen het zwaarst getroffen
en tot de gevolgen van die
oorlog kan men ook rekenen
dat het Europese kolonialisme
zich in de andere werelddelen
nergens meer heeft kunnen
handhaven. Dit had slechte en
ook goede zijden doch het be
tekende in ieder geval dat de
positie van „Europa" lees:
West-Europa in de wereld
veel minder aanzienlijk werd.
Nu begon het stadium, waarin
twee machten, die van No >rd-
Amerika en van de commu
nisten, om de voorrang gingen
strijden. West-Europa werd
tot niet veel meer dan een
aanhangsel.
Dit Europa van ons heeft
zich merkwaardig snel her
steld met grote Amerikaan
se hulp. Het is ook wat meer
tot een eenheid geworden
onder de dreiging van het
Westwaarts oprukkende com
munisme. Of beter gezegd, er
ontstond niet één enkel ge
heel, maar er kristalliseerden
zich twee groeperingen. En
deze begonnen, naar oud
Europees gebruik, een nieuwe
rivaliteit.
Nu onlangs zijn de twee
voornaamste staatslieden van
elke groepering, Macmillan en
De Gaulle, samen geweest.
Over de resultaten van hun
onderhoud is vrijwel niets
medegedeeld en misschien
was er ook wel niet veel dat
medegedeeld had kunnen
wordenMaar op één punt
hadden beiden elkaar blijk
baar gevonden: men was er
enigszins over verontrust dat
er. wellicht, na het optreden
van Kennedy in Amerika, een
rechtstreeks contact tussen
hem en de leiders van het
internationale communisme
tot stand zou komen.
Dit nu is een duidelijk voor
beeld van Europese zelfover
schatting, want waar toch zou
onze zieke wereld meer mee
gebaat zijn dan met een mo
gelijke, zij het ook nóg zo
lichte, verbetering in de be
trekkingen tussen de twee
wereldmachten?
Kennedy's eerste optreden
heeft een voortreffelijke in
druk gemaakt. Hier was een
ware leider aan het woord,
iemand waaraan niet alleen
Amerika, maar het gehele
Westen met inbegrip van
Europa, grote behoefte heeft.
Iemand wiens duidelijke taal
zonder grootspraak of drei
ging óók in Moskou kan wor
den verstaan. Maar blijkbaar
toch niet in Rambouillet.
Nog dichter bij huis ont
breekt de zelfoverschatting,
die blijkbaar een Europese
kwaal is, evenmin. Daar zijn
de heren ook Nederlandse
heren die in Straatsburg en
Brussel het spel opvoeren van
wat men zou kunnen noemen
het Grote Klein-Europa. Met
veel geld óns geld tracht
men daar iets te stutten dat al
geheel vermolmd is: de grote
invloed van Frankrijk en Bel
gië in Afrika.
En tenslotte: wie zou willen
volhouden dat ook wij Neder
landers vrij zijn van zelfover
schatting? Nog altijd willen
wij de wereld voorhouden hoe
het moet, of er iemand naar
ons luistert of niet. Oök de
wereld van het Kleine Europa.
In welk een positie van isole
ment wij ons dan manoeu
vreren, moet ons eerst blijken
uit de krant waarin opeens
te lezen staat, dat niemand
het met ons eens is geweest
in Parijs. Dit is een zaak, die
werkelijk onze grootste aan
dacht verdient en waarbij wij
in deze kolommen nader ho
pen stil te staan. Maar d i t zij
nu reeds gezegd: zonder een
veel te grote dosis zelfover
schatting van de Nederlanders
die onze buitenlandse politiek
bepalen, zou een échec als wij
nu hebben behaald, waar
schijnlijk zijn vermeden.
Wanneer wij Nederlanders
aan De Gaulle en Adenauer
verwijten dat zij het Kleine
Europa te veel opblazen, dan
doen wij dat niet zonder goede
gronden. Maarwanneer
wij dan in precies dezelfde
fout vervallen als zij (en dat
doen wij!), dan bereiken wij
met onze critiek niets, totaal
niets.
Het is nog niet te laaï, maar
wel hoog tijd, dat Europa de
hand in eigen boezem steekt
en zich rekenschap geeft van
zijn sterk verminderde be
tekenis in de wereld. En dat
geldt zeker ook voor onszelf.
Doet Europa dat, dan kan
het een nuttige taak in de we
reld blijven verrichten. En ge
beurt het niet, dan leven wij
voort in een gevaarlijke waan
die ons moet leiden van het
ene échec naar het andere.
KKER
helpen direkt
Sovjet-president. President Brezjnef van
de Sovjet-Unie, die aanvankelijk don
derdag van een bezoek aan Guinea
naar Moskou zou terugkeren, zal eerst
nog een bezoek van twee dagen aan
Ghana brengen.
Rassenintegratie. Het Amerikaanse mi
nisterie van Justitie is een gerechte
lijke actie tegen de staat Louisiana be
gonnen om deze te dwingen geld vrij
te geven voor een der twee scholen
van New Orleans waarop in november
j.l. de rassenscheiding werd opgeheven.
De staat had dit geld ingehouden. Voort
eist het ministerie dat de leraren die
door de school sedert november zijn
te werk gesteld, worden erkend. Dit is
de eerste belangrijke actie van de nieu
we regering in de kwestie van de ras
senscheiding.
Ingewikkeld. De republiek Kameroen, een
voormalige Franse kolonie, heeft don
derdag bij de UNO een krachtig pro
test ingediend tegen de wijze, waarop
Britse autoriteiten bij de recente volks
stemming in het aangrenzende Brits-
Noord-Kameroen zijn opgetreden. Zes
tig percent van de kiezers in dat ge
bied sprak zich uit voor aansluiting bij
Nigerië. In Brits-Zuid-Kameroen stem
de 71 percent voor aansluiting bij de
republiek Kameroen.
I Zes doden. In de Amerikaanse staat Nieuw
Mexico viel gisteren een grote bouw-
kraan, bij een diepe put, waar een
Atlas-lanceerbasis zou worden gevestigd
bijna zestig meter omlaag. Volgens de
politie werden zes mensen gedood en
raakten verscheidene gewond. Toen de
kraan in de put viel, ontstond er brand.
Er deden zich ook een aantal explo
sies voor. Twee van de gewonden zul
len naar verwacht wordt, het ongeluk
niet overleven.
Lawine. Een grote lawine heeft gisteren
drie mensen bedolven in de Zwitserse
Alpen bij Valais. De drie mannen maak
ten deel uit van een groep van vier
lawine-deskundigen. De vierde man zag
kans zichzelf uit te graven.
Lawine In Nagano, Midden-Japan, zijn
woensdag elf mensen omgekomen door
een lawine. Zestien personen, die even
eens door de sneeuwmassa werden be
dolven, konden worden gereid. Drie van
hen zijn zwaar gewond. De doden lagen
voor het merendeel onder de puinhopen
van vijf huizen die door de lawine wer
den verpletterd.
Spionage. De 34-jarige Westduitse drogiste
Lore Poehlmann is gisteren door het
Westduitse constitutionele hof in Karls
ruhe veroordeeld tot een gevangenis
straf van een jaar wegens spionage tij
dens de Amerikaanse legeroefening
Wintershield van verleden jaar.
