PANDA EN DE GROTBOKSER.
Italiaanse mode: voornaam en eenvoudig
HOOR
11961 I
Skoda - ZIJN PRIJS MÉÉR DAN WAARD
Bibina en de Bosmannetjes
■rit
Museum over Papoea's
voor Papoea's
Hondengriep in Frankrijk
BOUWEN WIJ DE KROTTEN VAN DE TOEKOMST
Hebt u het verbijsterende artikel^ Het
over onze na-oorlogse stond
woningbouw gemist? Jammer!
m
Tonny Waagemans
toont haar collectie
Nederland telt ruim
150.000 tweelingen
Egyptische mummies
onder de röntgenbuis
MAANDAG 20 FEBRUARI 1961
In Hollandia
verrassend luxueus!
Kort nieuws
Examens
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
K aty
i<o-6ö
40. Zodra de wachtkamer-deur zich achter de bezoe
ker had gesloten, probeerde Panda om de holbewoner
weer naar beneden te lokken, want hij voelde zich niet
al te zeker van de kracht van de zoldering. „Kom nu
maar, Bla!" riep hij. „Die meneer is weer weg en je
moet niet altijd zo bang zijn. Trouwensvervolgde
hij, zich tot de vergenoegde Joris wendend „wat
kwam hij eigenlijk doen? En is hij nu echt weg?"
„Tja, tja", sprak Joris, „een opmerkelijk iemand en
een onderhoudend prater. Ook in het geheel niet be
krompen of krenterig, zoals men dat soms bij dat soort
figuren aantreft; het schijnt dat hij slechts even aan
wipte om ons het kleine kapitaaltje te verschaffen dat
wij behoeven om onze kampioen de juiste basis voor
zijn sportieve loopbaan te geven. Pecunia omnia vincit!
zo roep ik met mijn oude leermeesters uit. Hoe jam
mer nietwaar, dat onze beminnelijke bezoeker ons zo
weinig van zijn tijd kon schenken en meteen weer ver
der moest!" De heer Arthur Anthropus, die nog niet
had kunnen voelen dat zijn tas iets lichter was ge
worden, was inderdaad op weg om verder en zelfs
véél verder te gaan.
NU DE Italiaanse haute couture van
daag haar modellen voor publikatie heeft
vrijgegeven en wij dus eindelijk ook kun
nen „bekijken" waarover wij enige tijd
geleden al geschreven hebben, valt het
direct weer op hoe prettig en aangenaam,
hoe voornaam-eenvoudig veel modellen
aandoen. Zeker, ook ditmaal hebben de
Italiaanse modehuizen weer heel wat
gebracht. De couture kan nu eenmaal niet
buiten het bijzondere. Maar veel model
len missen toch ieder zweem van buiten
sporigheid. En daar mogen wij gelukkig
mee zijn.
Tevens laat deze voortgezette eenvoud
ons weer zien, dat wij ons nog niet op de
breuklijnvan twee modeperiodes be
vinden. Dat gebeurt zo eens in de zeven,
acht jaar, wanneer we de handen in el
kaar slaan. hoe is het mogelijk", roepen
en zo'n nieuwe mode op den duur toch
dragen, vele jaren lang
Wat ook altijd blijft en waar minder
vaak over geschreven wordt, omdat het
nu eenmaal minder spectaculair is, is
het feit dat de couturiers steeds weer te
ruggrijpen op de grondstof wol. De cou
ture stelt zeer hoge eisen. Lijn en coupe
moeten volmaakt zijn en het is nu een
maal zo, dat wollen stoffen voortreffelijk
en als vanzelf aan deze eisen beantwoor
den. Wol laat zich willig en volgzaam ver-
L» LIV1 NELL* MOD* FEUUINILl
Een museum over Papoea's voor Pa
poea's zal gesticht worden in Hollandia
op Nederlands Nieuw-Guinea. Dr. V. de
Bruijn hoopt dat fondsen hiertoe zullen
worden uitgetrokken op de begroting voor
1962. Aan de heer R. S. Wassing, eerste
wetenschappelijke assistent van het mu
seum voor land- en volkenkunde in Rot
terdam, is een onbezoldigd verlof verleend
voor een driejarig verblijf op Nieuw-Gui
nea op gouvernementscontract. Zodra het
besluit over het Nieuwguinese museum
definitief is, zal hij zijn ervaring in dienst
stellen van de uitvoering van het plan.
De heer wassing is onlangs op Nieuw-Gui
nea aangekomen.
Snel zullen het wereldbeeld en de le>
venswijze van de Papoea's zich wijzigen.
Hun culturen, die in grote trekken waar
schijnlijk eeuwenlang gelijk gebleven zijn,
zullen door de westerse goeddeels verdron
gen worden. Vandaar de spoed, waarmee
volkenkundigen gegevens over deze nu nog
levende, oorspronkelijke culturen verza
melen. Materiële uitingen van deze cultu
ren worden in grote hoeveelheden naar
Europese musea verzonden. Het Rotter
dams volkenkundige museum heeft daar
een belangrijk aandeel in.
Over enkele generaties zou de Papoea
het echter als een gemis gaan voelen, als
zijn eigen land ontdaan zou zijn van die
belangrijke middelen ter bestudering van
het verleden. Vandaar dat de Australiërs
op Oostelijk Nieuw-Guinea, in Port Mores
by, al een museum over de Papoea-cul
turen hebben gesticht.
Het Australische gouvernement heeft ook
de export van bepaalde, belangrijke en
zeldzaam wordende materiële uitingen van
cultuur, verboden. Deze maatregel richt
zich mede tegen lieden, die uit winstoog
merk en met minder scrupules dan de
volkenkundigen, maskers en andere voor
werpen uit het land weghalen, voorwerpen
die in Amerika en in Europa in de kunst
handel hoog genoteerd staan,
Advertentie
Verwarming, voorruitontdooiers, rolhoes, binnen- en buitenspiegel,
starter-contactslot, lichtsignaalschakelaar, handschoenenkastje met
deksel, kofferverlichting, 2 kleerhaakjes, 3 asbakjes, zeer uitgebreide
collectie gereedschap, afwasbare polyester dakbekleding, spons-
rubber kussens, slaapbanken
dit alles behoort tot de standaard uitrusting!
Prijs f 5495.— (af Den Haag)
H. ENGLEBERT N,V.
Verkoop en werkplaats: Theresiastraat 145
Den Haag - Tel. 070-723903*
Magazijn: Dobbeweg 2 - Voorschoten - Tel. 01717-2010*
DEALER:
Garage VERBEEK, Bloemendaalseweg 5-7, Bloemendaal, tel. 52301
In de afgelopen weken zijn honderden Veeartsemjkundigen in Parijs proberen
honden in Frankrijk overleden aan een een vaccin samen te stellen om de ziekte
vorm van griep. Volgens het zondagsblad te voorkomen.. De kwaal schijnt even be-
Journal du Dimanche" heeft de epidemie smettelijk te zij nals de myxomatosis taj de
zich over geheel Frankrijk verspreid. Tot konijnen. Volgens het blad kwam de ziekte
dusver zijn voornamelijk jachthonden en zes [aar feleden__he_t_eerst j^fen Norman-
andere honden op het platteland het slacht
offer van de ziekte geworden.
De symptomen zijn. volgens het blad,
hoesten en braken. De hond kan binnen
twee uur sterven tenz'" een veearts op tijd
gewaarschuwd is om anti-biotica toe te
dienen.
disch dorpje voor en verspreid zij zich op
dezelfde wijze als mond- en klauwzeer.
VENCllANl MARUCÉUI (iCiuTZIHF ^AèiAHi
Si Hon-err a
werken en heeft daarbij boven een heel ackteren afstaande kraag met hoekig in- diger variant op de voorgaande. De h°°W-
èigen stofkarakter. Kleur en touché zijn gezette mouw en naar voren aangebrachte
specifiek en verlenen een wollen model, Schoudernaad. Hierdoor werd het tech-
een aparte distinctie, die niet-ivollen mo- njsc^ mogelijk deze mantel een pyramida-
dellen vaak moeten ontlenen aan de per- le vorm geven. De onderpartij aan de
soonlijke modelleervaardigheid van de rugkant blij ft uitstaan,
couturiers zelf. Zoiets kan nu weer met een wollen stof.
Een andere reden waarom het wollen die met een zekere stevigheid, „body"
kledingstuk zo'n groot deel, ook van de kgn geven; en dat zonder tekort te doen
zomercollecties uitmaakt, is natuurlijk het aan de s0upiesse. De meeste naden van
feit dat de couturiers ontwerpen voor een deze mantei lopen diagonaalsgewijs door
klantenkring, die in een gematigde zone het snkouet, Een heel bijzondere, heel
woont, waar wol zelfs in het voorjaar on- m00je manier van verwerking dus. Het
ontbeerlijk is. Wol is voor Europese „bui- itHindeloper hoedje", dat de hoofdvorm
tenkleding" dan ook het materiaal bij uit- 'van de mantel heeft overgenomen, past er
stek en de mantels, die de Italiaanse mo- wonderwel bij
dehuizen dit voorjaar hebben uitgebracht, De mantel van Simonetta is een eenvou
waren dan ook bijna zonder uitzondering
weer van wol.
Wij hebben een aantal modellen voor
U uitgezocht, die door de wijze van ver
werking en ook als model aandacht ver
dienen.
Het model van Fabiani laat ons zien, dat
de wollen ruit nu haar zoveelste modejaar
ingaat. Nog steeds is de ruit in Europa
populair. Ook de gebreide kraag is niet
nieuw. Ze is een variatie op een al enkele
seizoenen geleden door Dior gelanceerde
nieuwigheid (die een rage werd) en die
aanvankelijk bestond uit een onder een I
tailleurtje met lage hals gedragen trui
met rolkraag.
En om dan helemaal duidelijk te maken,
dat we hier met een ware Europese mode I
te maken hebben: de naar voren inge
zette wijde mouw is enkele jaren geleden
bedacht door de Belgische ontwerper Cra- I
hay, die nu bij Nina Ricci (Parijs) werkt.
Nieuw? Niet nieuw? In ieder geval is het
een leuk, draagbaar model, waarin u zich
dit jaar onbeschroomd kunt vertonen.
De mantel van Marucelli heeft een naar
vorm is weer pyramidaal, echter is zij
van onderen extra ruim verwerkt om daar
aan de zijkanten in een diepe, ruime plooi
naar binnen te vallen. Bijzonder eenvou
dig, maar daardoor ook bijzonder knap
gemaakt
En als laatste idee dan nog een ton-cape
van Marucelli, bepaald niet geschikt om
op de fiets aan te trekken. Ronde, brede
schouderlijn, het pied-de-poule dessin van
voren schuin verwerkt. Een model, dat
een bepaalde allure van dragen eist. Een
model voor een luxe-vrouwtje dus, dat
voor een dergelijk exemplaar ook terecht
kan bij het huis Grahé, dat eveneens veel
capes met mouwsplitten ontwierp
Advertentie
6-7. Op het huis van de burgemeester
der Bosmannetjes stond een bel; en als
die bel geluid werd, laat in de middag,
dan wisten de Bosmannetjes dat, het dage
lijks werk afgelopen was. Dan legden ze
hun gereedschap over hun schouder, ke
ken nog eens tevreden naar wat ze die
dag klaar gekregen hadden en stapten
naar het dorp terug.
New York—Suriname. Met ingang van
1 maart zal de Pan American Airways één
keer per week met een DC-8 van New
York op Suriname vliegen via Puerto Rico,
Barbados, Trinidad en Brits Guyana. Men
zal bij vertrek in de ochtenduren uit Suri
name reeds dezelfde middag in New York
aankomen.
Boerderij branden. In december zijn
twaalf boerderij branden voorgekomen,
waarbij de boerderij vernield of zwaar be
schadigd werd. Bij deze branden kwamen
een paard, 43 koeien en 8900 stuks pluim
vee om.
In bouwput verdronken. In een
bouwput in Eist (Gld.) is de achtjarige Ma
ria van den Brink verdronken. Het meisje,
dat met andere kinderen bij de put stond
te kijken, is uitgegleden en in het water
van de diepe put gevallen. Ze was het
enige dochtertje uit een gezin van vijf
kinderen.
Delft. Geslaagd voor het examen bouwkundig
Daar stonden ze dan nog wat bij elkaar, ingenieur: ,T. J. de Haan, Velsen; L. J. Heijden-
nrootten over alles en nog wat en rook- rijk, IJmuiden; D. J, de Widt, Haarlem. Kandi-
praanen over aues en ivy daatsexamen vliegtuigbouwkundig ingenieur: J.
ten hun pijpje.
In de keukentjes waren intussen de
Bosvrouwtjes bij hun fornuisjes zover, dat
het eten op tafel gezet kon worden. En
dan kwamen de Bosmannetjes gauw
naar binnen, want ze hadden trek!
Het brandende dal
47)
De modeshow van Tonny Waagemans in
Met de karabijn stootte hij de deur open en beklom
de veranda. De gordijnen voor het raam rechts bewogen
en de gezichten van de meisjes vertoonden zich. Motoaka
kwam naar buiten en groette beleefd. Brebeanu nam
hem van top tot teen op en liet tenslotte zijn blik op de
j schoenen rusten. Het leer was nog nat. Hij had gevonden
ue moaesnow van i unuy i ouu,.u v h™ «a t
een kleur kreeg.
„Jonica, trek je jas eens aan. Ik wil ergens met je
naar toe".
„Waarheen, opper?"
„Dat zul je wel zien".
De jongeman gehoorzaamde. Toen hij mét de jas aan
weer buiten kwam zei zijn vader, die het ontgaan was
wat Brebeanu verlangde, smekend, „Jonica, kun je een
zondere. Het was zaterdag namelijk de
zeshonderdste maal, dat ze haar collectie
toonde, die pretendeerde écht Nederlands
te zijn. Toen zij na de oorlog met haar
shows startte wilde ze haar modellen niet
van het visitekaartje „haute couture
voorzien. Een geheel eigen stijl, los van de
Parijse opvattingen, leek haar veel waar
devoller. En als we nog eens terugzien op
haar collecties van
weten we dat ze in haar
„Nederlandse kleedkunst'
U cpiio iel uuuLuif v«n
de afgelopen jaren pakje tabaki voormeenemen?
opzet om de
te vertegen- I
De meisjes keken hem na.
„Wat zou die uitgevoerd hebben?" vroeg Veta.
Nu kan hji ons niet meer slaan", zei de jongste,
iDoordigen, goed is geslaagd. Zo ook de - opgeruimd. Veta gaf haar een draai om de
show van zaterdag, die voor een belang- I °Pseluui
rijk gedeelte ensembles toonde van vrij
teren verwerkt en liep in een soort ge
rimpelde bandeau uit. Zowel de japonnen
als de jasjes waren kraagloos; de mantels,
vaak van een structuurweefsel in ae
zomer ideaal! vertoonden vaak een
.+rnu i „Bijt je tong liever af dan zoiets te zeggen. Het is
korte rechtgesneden jasjes over een strak- t ]ptte broer niet een o{ andere vreemde".
ke ceintuurloze japon van dunne woüen Brebeanu nam met opzet de weg die hij gekomen was
stof. Het accent op de taille, dat we bij de Motoaka daarbij scherp in het oog.
jasjes met de driekwart mouw volkomen I de weg goed te kennen",
misten, was bij de japonnen sterkbe- "Natuurlijki ik kom hier elke dag langs. Ik ga de
nadrukt door diep mgestikte coupenaden. boswachter nogal eens opzoeken. Mijn oom, zoals
De ruimte was een enkele keer naar ach- weet
„Kom je er niet voor zijn dochter?"
„Niet alleen voor haar".
„Ben je er vandaag ook geweest?"
Ja"..
Brebeanu keek hem verstomd aan. Jonica ontkende
dwarsnaad, waardoor zv doormiaaen ge- eens Misschien was hij slimmer dan men meende.
deeld leken. De enkele knoop als sluiting deed de boswachter".
was vaak vervangen door een cocarae van weet bet niet. Ik heb hem niet thuisgetroffen".
dezelfde stof. Naast de klassieke robe man- Brebeanu voelde dat zijn zekerheid hem verliet. Hij
teau met klein ceintuurtje achter en een greep Motoaka in de borst.
reverskraagje blijft ook de robe chemisier .jonica," fluisterde hij, „je moet me niets wijsmaken.
nog steeds een belangrijke plaats innemen. w'aar js dje oude boswachter?"
Met de grote zakken en de anekwm jongeman keek hem onthutst aan: „Hoe moet ik
I dat nu weten, opper!"
Misschien is hij inmiddels weer thuis
Wat moest je midden in de nacht bij hem doen.
Midden in de nacht? Het was al weer morgen'
,"ook goed. Wat zocht je daar?"
„Ach, we praten graag eens met elkaar".
„En hoe komt het, dat hij toevallig vandaag met thuis
„Hij is zo vaak niet thuis. Hij gaat en komt zoals
I hem dat schikt".
Brebeanu voelde dat het bloed hem naar het hootd
I steeg. Hij kon zich nauwelijks meer beheersen.
mouw is ze niet alleen praktisch, maar ook
bijzonder elegant.
Advertentie
„Jonica, als je het me hier niet zegt, zul je het op
het bureau zeggen, denk daaraan".
„Wat moet ik eigenlijk zeggen, opper?"
„Houd je niet van de domme. Alsof je niet weet wat
er"vannacht gebeurd is!"
„Dat weet ik werkelijk niet".
„Weet je niet, dat hij met een steen iemand de her
sens ingegooid heeft?"
„Wie, opper?"
Brebeanu keek hem dreigend recht in de ogen.
Kun jij dat misschien zeggen, Jonica
Daarna bedacht hij, dat zijn middageten koud zou
worden als hij zich nog langer in het bos ophield en
zij liepen door.
„Dobrica," riep hij zijn mindere toe, die de sigaret
weggooide zodra hij zijn chef in het oog kreeg, „hier,
neem de man van me over en sluit hem op in de ar
restantencel! Opschieten".
En wat moet er met haar gebeuren? vroeg de po
litieman, naar de kleine wijzend die met blauwverkleum-
de benen in de deuropening stond. Brebeanu schonk aan
haar geen aandacht meer. Hij verhoorde niet graag
vrouwen. Zij vielen dadelijk flauw als zij maar even
met de riem werden geaaid.
„Jonica zal ons alles vertellen'zei hij.
HOOFDSTUK XX
Op zijn stok geleund stond Bocanu op zijn grondheu-
vel midden op het grote plein. Hij hijgde zwaar en de
adem wolkte in witte nevels zijn neusgaten uit. Hij
snoof de lucht op, alsof hij een of ander geheim op
het spoor was. En zijn geweldige buik ging onder de
gordel op en neer. Zo vlak na de middag lag het grote
plein verlaten. Er stonden ook geen klanten in de win
kels en de straten leken leeg.
„Gelukkig nieuwjaar, oom Chivu!" hoorde hij achter
zich opeens een hoge verlegen stem zeggen.
Hij kromp van schrik ineen en was bijna gevallen.
„Wel verdraad," mompelde hij kwaad.
De kleine rende hem voorbij.
Ho, blijf eens staan, Waar ga jij heen?"
„Die straat in," zei de kleine. Zij kreeg een kleur en
sloeg de ogen neer.
Bocanu staarde haar onthutst aan, alsof hij haar voor
het allereerst zag. Zijn neusvleugels gingen heen en
weer.
„Kom eens hier, meisje" commandeerde hij.
Schichtig kwam zij dichterbij. Hij was rood in het
gezicht en had het boerse hemd losgeknoopt, zodat ook
zijn behaarde borst aan de frisse lucht werd blootgesteld.
„Wat is er eigenlijk met je vader?"
„Ik weet het niet".
Weet jij dat niet? De politie zoekt hem toch?
„Ach, de politie die maakt het de mensen altijd
lastig". tt
„Wacht maar eens af, meisje, die wordt gearresteerd,
zei Bocanu hoestend.
L. Schoutens, Heemstede.
Ongeveer de helft van de thans 200 le
den tellende „Nederlandse Vereniging van
Tweelingen" heeft deelgenomen aan het
tweede nationale tweelingencongres, dat
zaterdag in het conferentie-oord „Woud-
schoten" te Zeist is geopend. De jongste
tweeling bij deze conferentie, waarbij het
vrouwelijk schoon het sterke geslacht ver
re overtrof, werd gevormd door de drie
en een halfjaar oude Liesbet en Angelique
Akkerman uit Deventer. De dames A. en
A. Unkraut, beiden onderwijzeres in Am
sterdam, waren met hun zestig lentes de
oudste deelneemsters.
Voorzitter dr. J. W. Bruins uit Deventer
sprak in zijn openingsrede de wens uit,
I dat het leden tal van de vereniging in de
komende jaren aanmerkelijk zal toene
men. Hiertoe bestaat alle mogelijkheid,
daar Nederland naar hij schatte reeds
I meer dan 150.000 tweelingen telt. Dr. Bruin
I die zich reeds vele jaren met de medi
sche aspecten van het tweelingenverschijn
sel bezig houdt, belichtte in zijn toespraak
de biologische apartheid, die zich open
baart in sexeverschillen, rassenonderscheid
en andere groepsonderscheidingen. Volgens
en speurwerk.
Achtendertig jaar geleden opende een
Engelse wetenschappelijke expeditie de fa-
Waarom dan? Wat heeft hij eigenlijk gedaan?"
„Of hij werkelijk iets gedaan heeft, daar gaat het anaere
niet om. Maar wat moet er met fleuren is hem hebben ook in het gewone maatschap-
hem meenemen? De kleine had andere dingen aan pelj-k ]even de socjaie verschillen een bio-
haar hoofd. logische achtergrond, waardoor een klas-
„Nu moet ik verder, oom Chivu sestrijd in wezen niets anders is dan een
„Nee, blijf nog even". rasspnstriid
Hij nam haar aandachtig.op De kleine was weliswaar ra™re sprekers tijdens de conferentie
familie van hem, maar hij had tevoren even wel™§ waren. dr A G de wilde, anthropoloog
op haar gelet als op zijn andere verwanten. Pas nu zag
hij, dat zij een volwassen meisje was geworden. Mooi
was zij eigenlijk niet, dacht hij; dan had zij rodere Crois, ambtenaar van het ministerie van
wangen en een gevulder lichaam moeten hebben, nn Socdaje zaken en Volksgezondheid, die zon-
vooral dikkere benen. dag een inieiding hield over vingerafdruk
„En waar moet je nu zo alleen naar toe? Zijn stem I
had een verandering ondergaan en klonk schor en zelfs
wat hees. „Die straat daarin".
„Bocanu hield haar, verbijsterd en verhit, in het oog^
De kleine had een rood wollen mutsje op. Haar mantel
was aan de voorkant met koord dichtgemaakt. De rub
berlaarzen reikten haar over de kuiten.
„Wie heeft je de spullen gegeven, die je aanhebt.'
„Ach, die heb ik nu eenmaal...."
Bocanu begon zwaarder te hijgen. Er waren ogen- -
blikken vooral op feestdagen, dat zijn etersnatuur door meuze tombe van de farao Toet-Ank-A-
zonderlinge verwarrende gevoelens werd overvallen. Hij m0n, een grafkelder die gevuld bleek te
kon bijvoorbeeld niet zeggen wat hem sedert Kerstmis zijn met een onvoorstelbare rijkdom aan
steeds maar weer de deur uitdreef. Een week aaneen kunstvoorwerpen, goud en juwelen, welke
kon hij overmatig eten en drinken. Het geslachte var- een treffend bewijs vormden voor de luxe
ken bracht elk jaar omstreeks deze tijd overvette maal- waarmee de oude Egyptische koningen
tijden met zich mee. Tussen Kerstmis en Driekoningen zjch omringden.
at hij geen driemaal, maar wel ,vijf- of zesmaal per Maar een andere tak van wetenschap,
das en dat met grote eetlust, 's Morgens begon hij, na de medische, heeft dezer dagen aange-
het glas pruimebrandewijn waarmee hij zijn mond toond dat het niet alles goud was wat er
schoonsooelde gewoonlijk met een gerookt en in boter blonk in de vorstenpaleizen aan de Nijl.
eebraden stuk vlees. Na de rijke middagmaaltijden Artsen hebben namelijk met rontgenap-
eine hii een ogenblikje slapen, zonder zich uit te kleden, paraten en andere moderne middelen de
Daarbij werd er in zijn binnenste een soort onrust wak- mummies van mannen en vrouwen die
ker die hem het gevoel gaf dat hij iets kapot moest drie- tot vierduizend jaar geleden leefden,
slaan nf dat hii ziin paard van stal moest halen voor onderzocht en hun conclusie was, dat het
een woeste rit door'de bossen, 's Nachts had hij levendi- oude Egypte niet alleen de bakermat was
ee dromen hij was dan weer jong en achtervolgde meis- van een beschaving, maar dat er reeds
ies en vrouwen Als hij wakker werd baadde hij in zijn vele ziekten voorkwamen die wij dachten
zweet. En omdat het hem niet geheel duidelijk meer dat „modern" waren.
was waartoe de onrust in zijn lichaam hem eigenlijk Een verslag over dit onderzoek aan
wil dp driiven begon hij dan weer overvloedig te eten. de Koninklijke Maatschappij voor de Ge-
Maar als hii om deze groeiende onrust baas te blij- neeskunst in Londen, toonde aan dat een
vpn 7i in stok greep en langs de straten draafde werd mummie vervormd was door ruggegraats-
het noe erger Zodra hij een vrouw ontmoette trok er rheumatiek had en een priesteres van
een rood waas voor zijn ogen en begon hij te hijgen. Thebe bezweken was aan een longziekte.
Zelf vond hij het vreemd, dat hij daarbij ook zijn moed De farao's leden dikwijls aan aderver-
verloor Terwijl hij anders niet bepaald bang was en kalking. Veelal werd hun dood veroor-
deed wat hij wilde, durfde hij een vrouw nauwelijks een zaakt door aantasting van de kransslag-
tweede maal aan te kijken en iets tegen haar zeggen ader. Hun onderdanen leden in grote ge
durfde STin het geheel niet meer. tale aan jicht, tbc, blindedarmontsteking
auriae nij 5 galblaasontsteking, niersteen, melaatsheid
(Wordt vervolgd) en pokken.
