Bestrijders van tulpenstengelaaltje
zijn misschien op de goede weg
Veertig jaar ter visserij voor een rederij
r
Kies nu
een Cleopatra
gp
COLLECTE Gas is goud waard
We hebben een spoor gevonden", zegt
wetenschappelijk onderzoeker
moderne verlichting
Weinig succes voor
Noorse vissers
WEDGWOOD
Voetbalmuur in
speeltuinen
WISKER voor
v nirnri
llpi
Dokfer Rolink verlaat KWF
DONDERDAG 23 FEBRUARI 1961
WISKER Marktplein Tel. 4262
{jBjÊjÊm een klasse apart
VI «11/ nu 00 'n onderdelen
Sverkrijgbaar bij
BREESTR. 40-42 BEVERWIJK
Velsense delegatie naar
viering regeringsjubileum
van Koningin Juliana
Aanstaande bijeenkomsten
en uitvoeringen
ZUIVER WOLLEN DEKENS
10% korting
Woninainr. A. J. BRASSER
Vlielanders graven een
geul naar gestrand
beurtschip
„De macht van het Kleine" I
Advertentie
99
(Van onze medewerker voor bloembollencultuur
Tijdens het werkbezoek van de Ko
ningin aan de Bloembollenstreek heeft
drs. A. Slootweg in een korte inleiding
medegedeeld, dat men een spoor heeft
gevonden om het tulpestengelaaltje te
bestrijden. Dit spoor zal verder worden
gevolgd zodat men hoopt eens van dit
probleem af te komen. Tot nu toe kan
men de uitbreiding van deze kwaa
slechts beperken door aangetaste par
tijen te vernietigen en de grond een o;
meer jaar braak te laten liggen.
Het is niet het eerste aaltje dat de
bloembollencultuur bedreigt. In en na
de eerste wereldoorlog werd de narcis
sencultuur door zo'n familie van minus
cuul kleine diertjes, waarvan de lengte
in millimeters wordt gemeten, aange
tast.
Prof. van Slogteren vond uit, dat ze ster
ven als ze aan hoge temperaturen worden
blootgesteld. Men is toen de narcissen
gaan „koken". Het woord is wat overdre
yen, want 43 y, graad Celsius blijft wel
iets onder het-kookpunt. De aaltjes gingen
dood en de narcissen bleken zelfs beter te
groeien.
Toen men eigenaardige afwijkingen in
de tulpen vond en de oorzaak daarvan op
spoorde stootte men weer op een aaltje
Het was echter een andere tak. Het ge
vaar van dit beestje zit hoofdzakelijk in de
eigenschap, dat het van vele walletjes
eet Dit komt niet zo veel voor bij aaltjes,
die over het algemeen slechts één plant
aantasten. Het narcisseaaltje leeft alleen
van narcissenwortels, 't aardappelaaltje al
leen van die van aardappelen. Deze eigen
schap buit men dan uit door een of meer
jaar niet met zo'n produkt op dezelfde
grond terug te komen. De aaltjes of de
nakomelingen sterven dan.
Dit tulpeaaltje echter blijft in leven op
narcissen, hyacinten, scilla's, sneeuwklok
jes, sieruien en zelfs op onkruiden. Dit
betekent voor de bloembollengebieden, dat
men het alleen maar kan uithongeren door
helemaal niets op de gronden te telen en
deze zelfs vrij van verschillende onkrui
den moet houden.
De bekende bestrijding werd meteen ge
probeerd. Men kan de tulpen ook wel ko
ken van 43Vi graad Celsius. Het aaltje
gaat dood, maar de patiënten maken
evenveel kans om de operatie niet te over
leven. Er bleef dus niets over dan de aan
getaste partijen te vernietigen en de grond
leeg te laten liggen.
Daar dat aaltje zo bijzonder gevaarlijk
is moet men de kwekers zover krijgen,
dat zij bij de Plantenziektenkundige Dienst
melden iets te hebben gevonden. Dat zul
len ze misschien niet doen als ze weten
grote schade te lijden. Men heeft verleden
jaar voor het eerst officieel een schade-
uitkering vastgesteld. Voordien bracht het
surplusfonds uitkomst.
Hulp voor kwekers
Het leek dus allemaal al mooi geregeld
Met elkaar brachten de kwekers via een
heffing geld op tafel om de getroffen col
lega's te steunen. In de vergadering van
het Produktschap voor Siergewassen ech
ter, die vandaag wordt gehouden, wordt
een brief van de Koninklijke Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur be
sproken, waarin dit „aaltjesprobleem"
weer onder de aandacht van deze veror
denende instantie wordt gebracht.
Men is in een bestuursvergadering van
de vereniging „de Tulp" tot de conclusie
gekomen, dat de opsporing van door aal
tjes aangetaste planten niet zo geschiedt
als men zou wensen. De honderdvijftig
ambtenaren van de Plantenziektenkundige
Dienst kunnen niet alles nakijken, zodat
veel controle op de schouders van de kwe
kers terecht komt. Dezen nu zijn bang om
de aantastingen te melden. Het bestuur
van de vereniging „De Tulp" stelt voor
een extra vergoeding of premie te geven.
Zij stelt ook voor om sanctiemaatregelen
in te voeren tegen de kwekers die de aan
tastingen niet aanmelden.
Daar op het ogenblik de voorlichtings
dienst tracht alle kwekers de uiterlijke
verschijnselen aan de planten duidelijk te
maken, zodat niemand zich op onkunde
zal kunnen beroepen, meent het advise
rende lichaam van dit Produktschap, de
commissie van bijstand, dat de vergoe
dingsregeling geen nut heeft als de kwe
kers niet voldoende medewerken. De sanc
tiemaatregelen zullen moeten worden be
zien. Méér geven bij aanmelding dan een
ruime vergoeding van het verlies aan
bloembollen lijkt ook niet juist. Het blijkt
dat de vergoedingen wegens vernietiging
van aangetaste partijen in 1960 al meer
dan drie ton hebben gekost. De hoeveel
heden aangetaste partijen zijn op het to
taal van de teelt bezien zeer gering. Het
probleem is nog vrij nieuw, zodat men
zoekt naar methoden om alles zo eerlijk
mogelijk te doen. Geen wonder dus dat
men reikhalzend uitziet naar de resulta
ten van het wetenschappelijk onderzoek,
dat op het Laboratorium voor Bloembol-
lenonderzoek wordt verricht. Er zijn op
het zand wel methoden van ontsmetting
van de grond bekend, o.m. door het in de
grond spuiten van aaltjesdodende midde
len en diep omspitten. Op de klei gaat dat
niet; daar is de grondbewerking altijd
veel moeilijker.
De bestrijding gebeurt door middel van
zgn. systemische nematiciden. Nematici
den zijn aaltjesdodende bestrijdingsmidde
len. Het nieuwtje zit in het „systemische
De vloeistof wordt door de plant opgeno
men en door de gehele plant in het vaten
stelsel met de andere sappen meegevoerd.
Het middel komt dus overal en kan overal
de aaltjes doden. Het wordt dus in het
voedseltransportstfsteem in de plant op
genomen. Vandaar het woord systemisch.
Men is nog uiterst voorzichtig met deze
mededelingen, want wetenschappelijk on
derzoek is meestal een kwestie van vallen
en opstaan. „Vandaag denk je het gevon
den te hebben om morgen tot de conclusie
te komen, dat de weg toch weer dood
loopt" zei de heer Slootweg. Er is dus nu
weer wat hoop dat dit aaltje, dat de export
bedreigt, toch nog eens te bestrijden zal
zijn, zonder al die teeltverboden en ver
nietiging van de partijen.
Hoe dwingend het probleem is, heeft
men in Engeland gezien. Vijfentwintig per
cent van de oppervlakte bloembollen is
door dit aaltje aangetast. Geen land wil
meer bloembollen importeren uit Enge
land.
Zo iets zou de nekslag zijn voor de
Nederlandse bloembollenteelt in Zuid- en
Noordholland. Er is weer eens gebleken
hoe uiterst spaarzaam men moet zijn met
de zandgronden, waar de bestrijding van
de ziekten veel gemakkelijker is dan bij
kleigronden.
uit onze rijke collectie
Cleopatra
divanbed
Nu maakt u kans op
1e. geld terug
2e. binnenveringmatras cadeau
3e. stoel nachtkastje
tafel cadeau.
MARKTPLEIN 29
Advertentie
Grote keuze voor elk interieur
ZIET DE ETALAGE
Uit een overzicht van de Noorse vis
sersvloot blijkt dat de vissersvaartuigen
van het middenslagtype er de beste resul
taten boeken.
De Noorse vloot omvatte in 1958 in to
taal 180 eenheden, die een vermogen had
den van minder dan tweehonderd paarde-
krachten. De beste resultaten boekten in
dat jaar de schepen, die deelnamen aan
de campagne op de visgronden van Finn-
mark. De resultaten langs de Noorse
kust, de Bereneilanden en Spitsbergen
waren onbevredigend. Ook de grote traw
lers bij Finnmark konden hun kosten niet
dekken.
De kleinere schepen voerden in totaal
26.100 ton aan voor een waarde van
17.700.000 Noorse kronen. Van deze aan
voeren kwam 10.700 ton of 41 percent van
Finnmark.
De kleinste schepen leverden voor de
bemanning een vangstdeel op, dat neer
kwam op 3420 kronen voor tien weken,
voor de reders bleef nog 2400 kronen netto
over. Bij de middenslagschepen kregen
de vissers voor tien weken 3920 kronen,
de reders 5300 kronen. Alle andere cate
gorieën leden verliezen. Voor de schepen
langs de kust bedroeg het vissersaandeel
nog geen 3000 kronen voor 21 weken werk.
Het exploitatieverlies was in 1958 gemid
deld 6100 kronen per schip.
De vaartuigen, die bij het Bereneiland
of bij Spitsbergen hebben gevist keerden
2948 kronen uit voor twaalf weken. Het
exploitatietekort was gemiddeld 12900 kro
nen.
Advertentie
if' 'V
X-:yV'v'a*
5V j-
-
1' -
Ook de gemeente Velsen vaardigt een
delegatie van drie personen af naar de
bijeenkomst die in Den Haag gehouden zal
worden naar aanleiding van Jiet koperen
regeringsjubileum van Hare Majesteit
Koningin Juliana. De Velsense delegatie
zal bestaan uit mejuffrouw E. Vijlbrief,
voorzitster van de Oranjevereniging IJmui-
den-Oost, de heer J. v. d. Linden, secretaris
van de Oranjevereniging Driehuis, en
Tineke Prins uit de Dolfijnstraat in IJmui-
den die op 6 september 1948 in Velsen werd
geboren.
Op vrijdag 24 februari houdt de af
deling Heemskerk van de Nederlandse
Christen Vrouwenbond in het Hervormd
jeugdgebouw aan de Ten Katestraat haar
jaarfeest. Mevrouw A. M. van den Man-
delevan der Bijl zal op deze avond voor
dragen.
GROENTEPRIJZEN.
Beverwijk, 21 februari: spinazie 110—130
cent; rabarber 85—105; prei 19—51; knollen
11—24,»spruiten 38—82; groene kool 8—19;
waspeen 1038.
Kennemer Kruimels
Schipper Nicolaas Korbee is een bezadigd man. Hij
zat wat onderuit in zijn stoel naast de kachel in de
voorkamer van zijn woning aan de Wilhelminakade in
IJmuiden, toen we het vertrek betraden. Een zware man,
met lichte vorsende ogen. Nee, hij rookte niet. Ja, inder
daad. was hij binnenkort veertig jaar bij de V.E.M. Hoe
we dat wisten, want hij wilde er eigenlijk niet veel drukte
van maken. Van Pronk, zeiden we. Nu, toen kwamen de
inlichtingen. Bedaard, met grote tussenruimten, maar wel
nauwgezet vertelde Korbee zijn verhaal. Mevrouw kwam
er ook bij.
De besturen van de samenwerkende
speeltuinen „Schulpen" en „de Meerwei-
den'' hebben woensdag met hun filmvoor
stelling in het gemeentelijk ontspannings
lokaal aan de Van Diepenstraat in Velsen-
Noord zeker niet op een grote toeloop ge
rekend van de speeltuinkinderen. De be
langstelling voor dit gebeuren was zo over-
weldigend, dat de overigens vrij ruime zaa]
te klein bleek om de bijna driehonderd
jeugdige toeschouwers plaats te bieden.
De voorstelling was wel belangrijk, maar
voor de jongens kwam het meest belang
rijke toen de heer M. J. Marcus, voorzit
ter, mededeling deed dat men het voor
nemen heeft, zo mogelijk in de beide speel
tuinen, een zogenaamde „voetbalmuur" te
gaan bouwen. De besturen waren geïnspi
reerd door de persfoto's, die onlangs ver- I
schenen van een dergelijke muur in de
stad Wenen. Men meent op deze wijze niet
alleen het voetballen op straat tegen te
kunnen gaan, maar bovendien de jongens
gelegenheid te geven zich op trefzeker
schieten te oefenen. Deze ontspannings
mogelijkheid voor jongens zou bijvoor
beeld 's avonds ook nuttig gemaakt kun
nen worden voor tennissers. Zij zouden
zich ook op trefzeker en hard slaan kun
nen oefenen. Een dergelijke voetbalmuur
is voorzien van gaten.
De heer Marcus vroeg voorts reeds nu
belangstelling van de ouders voor de open-
bare les en de uitvoering van de ballet
groep en de drumband op 19 april in het
ontspanningslokaal.
De speeltuinen zullen deze zomer ook
weer een boottocht voor de kinderen van
de leden houden. Vorig jaar is deze er
wegens omstandigheden van vakanties niet
geweest.
De jeugd heeft met de grootste belang
stelling de prachtige speelfilm van „Rusty j
(de politiehond) en het blinde meisje"
gevolgd.
Advertentie
Wegens vergevorderd seizoen op al onze
KONINGSPLEIN 8 - TELEFOON 4540
Burgemeester Anker van Vlieland heeft I
met behulp van de dorpsomroeper vrijwil
ligers gevraagd om te helpen bij het vlot
maken van het beurtschip „De Twee Ge
broeders", dat al veertien dagen lang op
het wad vastzit. Na de oproep zijn onge
veer vijftig ma met de reddingboot en
enkele andere bootjes naar het schip ge
gaan om daar een vaargeul van een halve
kilometer lengte naar dieper water te gra
ven.
De Twee Gebroeders" liep bij zeer I
hoog water op het wad vast. Twee weken
lang zijn de opvarenden door de redding
boot van voedsel voorzien. Vlieland is erg
afhankelijk van het beurtvaartschip omdat
het veel goederen voor 't eiland vervoert. De
postboot, die tussen Harlingen en Ter
schelling vaart en de passagiers op het
wad overzet op de postboot van Vlieland,
heeft nu een gedeelte van het vervoer I
naar en van het eiland voor zijn rekening
genomen. Ook de „Cornelia Alida" van de
rederij Doeksen was ingezet om het
vrachtvervoer te verzorgen, maar dit
schip kreeg machineschade, zodat het
naar de werf moest. Vlielands burgemees
ter heeft daarom een beroep gedaan op I
I de eensgezinde bevolking van zijn eiland
en ook de medewerking gekregen van de
I op Vlieland gelegerde militairen.
De heer J. de Vries uit Heemstede, die
verbonden is aan de Stichting „Meer en
Bosch" heeft woensdagavond in gebouw
„Grapy" te Beverwijk voor de leden van
de afdeling Beverwijk van de N.V.V.-
Vrouwengroep uiteengezet wat de resul
taten zijn van „De macht van het kleine",
zoals men de collecte van deze inrichting
steeds noemt. Door middel van een prach
tige film en gesproken woord kreeg men
een inzicht van het vele werk dat verzet
wordt in Meer en Bosch. Er zijn, volgens
de heer De Vries, in ons land zeker 55.000
lijders aan vallende ziekte die geholpen
moeten worden. De stelling dat deze men
sen niet intelligent zouden zijn, wees de
heer De Vries met stelligheid af. Vele
jaren terug is deze „geneeswijze" op touw
gezet door freule Theding van Berkhout
in een klein huisje. Het werk heeft nu een
zodanige omvang dat men een groot aantal i
gebouwen nodig heeft. En dat alles zou te
danken zijn aan „De macht van het kleine"
Zevenenvijftig jaar is hij
nu. In 1915 was het, dat hij
voor het eerst naar zee ging
en wel op een drijfnetlogger,
een zeillogger. Elf was hij
dus. Als zeventienjarige
kwam hij bij de oude V.E.M.
Hij werd matroos op de drif
ter „Gloria". In 1923 kreeg
hij zijn eerste stuurmans-
baantje. Op de „Derika 14",
schipper Jan Vink, die in de
oorlog in Engeland stierf.
Vijf jaar daarna voer Nico
laas Korbee zijn eerste reis
als schipper. Als invaller-
schipper wel te verstaan. De
IJM 34 „Anna" werd zijn
eerste „eigen" schip. Dat was
een stoomtrawler. „Ander
half jaar heb ik dat schip
gehad, daarna moest het in
de reparatie", vertelt schip
per Korbee. De IJM 60 „Ca-
tharina Duivis" werd zijn
volgende schip. Daarop
kwam de „Ewald", zeven
jaar lang. Tot de oorlog. In de
oorlog voer hij op de „Deri
ka 5" en de „Shamrock" en
reed hij in het sardienensei-
ïoen op en neer tussen Zout
kamp en IJmuiden met een
gas-generatorauto. De sar
dienen moesten namelijk
worden schoongemaakt en
gezouten en vervolgens naar
IJmuiden worden overge
bracht. Schipper Korbee
bracht verder de oorlogstijd
aan wal door, als visknecht
en kuiper. Hij was maar wat
blij dat hij na de oorlog weer
een scheepsdek kon be
treden. Dat was wederom
het dek van de „Shamrock",
die was ingepikt door de
Kriègsmarine en later te
Bolnes weer was omgebouwd
tot fatsoenlijke trawler. De
lijst van schepen gaat door:
In 1947 de IJM 62 „Sumatra",
aangekocht in Engeland, in
1949 de „Herman", in 1956
de „Beatrice", vers van de
werf, in 1958 de „Jacoba Ge-
zina", ook een nieuw schip,
en vorig jaar dan zijn tot nu
toe laatste schip de „Delft"
IJM 37. Maar daarmee is het
niet uit, want vorige week
doopte zijn echtgenote in
Scheveningen de nieuwe
trawler „Haarlem". Trots
haalt mevrouw Korbee uit
de dressoirla de met goud
papier omwikkelde hals van
de champagnefles en houdt
die fier omhoog. Half mei
komt de „Haarlem" in de
vaart. Onder schipper Kor
bee. Dat is een maand na
zijn 36-jarig huwelijksfeest.
Het echtpaar Korbee heeft
acht kinderen, evenveel
dochters als zoons. Slechts
een van de zonen wilde ook
naar zee en vaart nu onder
zijn vader als derde monteur
op de „Delft". Schipper Kor
bee is Noordwijker van ge
boorte. In 1927 kwam hij
naar IJmuiden.
Rampen zijn hem die
veertig jaar niet overkomen.
Gelukkig gevaren? „Ja, an
ders was er van dit jubi
leum niets gekomen", zegt
hij droog. „Dan had ik er al
uitgelegen. Zeg dus liever
De stoomtrawler „Shamrock"
dat ik die tijd tot volle te
vredenheid van mijn bazen
heb gevaren".
„Vertel eens van de Mary",
zegt zijn vrouw. „O ja", zegt
schipper Korbee. „Ik voer
toen nog als stuurman op de
IJM 189 „Mary". We waren
op de thuisreis. Het weer
was niet best en we kwamen
zonder kolen te zitten. Het
anker ging uit, maar het
weer wilde niet opknappen.
Ten lange leste besloot de
schipper dan maar de zeilen
te hijsen en voor de wind
naar Cuxhaven te varen. Dat
duurde echter nogal even,
zodat ze in IJmuiden dach
ten, nou, die is vergaan. We
kwamen echter behouden in
Cuxhaven binnen".
„Ja", gaat mevrouw Kor
bee verder. „Toen stonden
ineens meneer Koster en
walschipper Van der Plas
voor mijn deur. Ik deed
open. De „Mary" is binnen
hoor", zeiden ze. „Dat zal
een hele opluchting voor u
geweest zijn". „Ja, dat was
een pak van mijn hart", ant
woordde zij.
Een ander avontuur van
schipper Korbee was het
rammen van de „Herman"
door een Russische trawler.
Schipper N. Korbee
„We hebben onze reis rustig
afgemaakt en de trawler is
een dag of wat in de repa
ratie geweest", zegt hij. De
zelfde trawler voer op
11 maart 1954 in dichte mist
een Deense kotter, de E 495
Vesta; in de grond. „We heb
ben de bemanning gelukkig
helemaal kunnen redden",
aldus schipper Korbee. De
drie Denen werden overgezet
op de E 87.
Nicolaas Korbee vaart nog
steeds met plezier, 's Winters
met al dat slechte weer ziet
hij er wel eens tegenop om
weer aan boord te gaan,
„maar de zee blijft altijd
trekken", zegt hij.
Het aantrekkelijke van de
visserij vindt schipper Kor
bee vooral de afwisseling.
„Bij een trek weet je nooit
wat er in het net zal zitten.
Ja, het sportieve element,
dat is het".
„Beste zeeschepen", zegt
hij over de moderne traw
lers. „Radar en een hoop ge
rief aan boord". Toch denkt
hij aan de oude schepen,
vooral aan de „Ewald" met
veel plezier terug. „Dat schip
had een beste trekkracht, en
liep hard ook. En met storm
weer liet het je nooit in de
steek. Met de bemanning
heeft hij het steeds goed
weten te vinden.
„Streng, streng, wat noem
je streng. Ik houd van een
plezierige omgang. Er zijn al
mensen die veertien jaar
lang onder mij varen. Maar
zijn er lui die zichzelf niet
kunnen regeren, dan zal ik
het wel doen. Want daar heb
ik best oog op".
Schipper Korbee vindt het
wel prettig dat men aan dit
jubileum heeft gedacht.
„Vroeger werd wel het wal-
personeel gehuldigd, maar
aan de visserman op zee
werd niet gedacht", zegt hij.
Liefst houdt hij de feestelijk
heden echter zo beperkt mo
gelijk. Hij is geen drukte
maker. Vermoedelijk zal hij
tijdens de proefvaart van de
„Haarlem" wel het een en
ander te horen krijgen. Op
een officiële receptie heeft
hij het niet zo erg begrepen.
De opbrengst van de vorige
week in Beverwijk gehouden
tweejaarlijkse collecte ten
bate van de t.b.c.-bestrijding
was in totaal 3.280,37.
Dit bedrag is groter
dan in 1959, wa hoofd
zakelijk is te danken aan de
bewoners van de nieuwe
woonwijken. Oosterwijk en
Meerestein. waar men zich
van de goede kant heeft laten
zien. Men had niet voldoende
colporteurs, deze keer. zodat
een gedeelte van de gemeen
te niet bewerkt kon worden.
ie Vau augustv;s, 1911 werd de gashouder van het gasbedrijf
meïnte u 9e?uld en nam de levering van gas door de ge-
ZleHe Haarle™ een aanvang. Dat was dus bijna vijftig jaar
geleden en op 1 september gaat het Velsense gasbedrijf zyn
hZmeVf Z ZBren' aldus hebben burgemeester en wet-
vooTesc&mi. Had al een ^tigjarige
Op 17 januari 1879 besloot
de raad de Amsterdammer J.
Meyes jr. vergunning te ver
lenen voor het oprichten van
een olie-gasfabriek in het
perceel „sectie G no. 360".
Waarschijnlijk heeft dit per
ceel gelegen op de hoek van
de Bik en Arnoldkade en de
Verlengde Oranjestraat. De
in
15
en
aan-
14
tijd
De afdeling Velsen-Noord
van de Nederlandse Ver
eniging tot steun aan het
Koningin Wilhelminafonds
voor de kankerbestrijding
heeft in haar laatste ver
gadering afscheid genomen
van haar actieve voorzitter,
dokter J. H. M. Rolink, die
tot zijn spijt heeft moeten
besluiten wegens drukke
werkzaamheden zijn functie
per 1 februari neer te leg
gen. De heer W. P. J. Mudde,
waarnemend voorzitter en
secretaris, is benoemd tot
zijn opvolger. De heer Mudde
zal tevens het secretariaat
blijven behartigen.
Tijdens een openbare
receptie, nog nader vast te
stellen, zal het afdelings
bestuur afscheid nemen van
de heer Rolink en hem het
erevoorzitterschap van de
afdeling en de officiële
K.W.F-oorkonde aanbieden.
Het afdelingsbestuur be
staat nu uit W. P. J. Mudde,
voorzitter-secretaris; J. H.
van de Wateren, waar
nemend voorzitter en pen
ningmeester; mevrouw Pos-
thuma-Mantje; H. Andrea
sr.; M. J. Marcus en W.
Wiljouw.
D.
Op de lijst van aanstaande
activiteiten zijn de plannen
tot het houden van een
„Prinsessenbal" aan boord
van een in het Noordzee
kanaal varend schip het
meest opvallend. Dit bal zou
op zaterdagavond 5 augustus
gehouden moeten worden.
Als er goedkeuring wordt
verkregen zal de Bever-
wijkse wielervereniging
„Kennemerland" op zondag
middag 23 april een wieler
ronde organiseren op het
parcours Meerweidenplant-
soen. Wellicht wordt dit een
jaarlijkse traditie ter ver
vanging van het Lunapark,
dat zo'n belangrijke bijdrage
opleverde voor de kanker
bestrijding.
De jaarlijkse collecte zal
worden gehouden van 28
augustus tot 2 september.
Het wordt een huis-aan-
huis-collecte met lijsten. Op
de laatste dag zal de drum
band „Schulpen en Meer-
weiden" deze collecte muzi
kaal ondersteunen.
Verlengde Oranjestraat was
vermoedelijk het gedeelte
langs de afrit naar 't station,
dat op 6 november 1899
gebruik werd genomen.
Bij raadsbesluit d.d.
deecmber 1893 werden b.
w. gemachtigd tot het
gaan van een contract op
augustus 1894 voor de
van vijf jaar met Theodorus
Cénin, eigenaar van de petro-
Ieumgasfabriek te IJmuiden,
om voor het licht in de be
staande en nog te plaatsen
lantarens en in de lantaren
voor de politiepost in IJmui
den gas te branden van zijn
fabriek tegen de prijs van 1,9
cent per uur per vlam. Hij
moest zorgen voor het ont
steken en doven van de lich
ten in alle lantarens.
Op 18 november 1898 werd
aan Vrouwe Teuntje Johan
na Keijser, echtgenote van de
heer Cénin, concessie ver
leend voor de oprichting en
exploitatie van een water
gasfabriek en tot het leveren
van ongecarbureerd water-
gas in de afdeling IJmuiden
en de Heide gedurende het
tijdvak 1 januari 1899 tot 1
januari 1939. Op 18 mei 1899
werd met de bouw van de
fabriek begonnen.
Bij raadsbesluit d.d. 20
november 1899 werd aan de
Eerste Nederlandse Elektri-
citeits Mij te Amsterdam, in
ruil voor bovengenoemde
concessie aan Vrouwe Cénin-
Keijser, waarvan de E N.E.M.
eigenaresse was geworden
consessie verleend tot het
leggen en hebben van elek
trische geleidingen in en over
de openbare gemeentegrond
en het openbaar gemeente-
water. De heer Th. Cénin
werd gemachtigd als haar
gérant de oliegasfabriek te
exploiteren tot tijd en wijle.
In de raadsvergaderingen
van 26 januari en 3 februari
1909 werd besloten zelf over
te gaan tot aanleg en exploi
tatie van een gasfabriek Op
1 augustus 1911 trad de ver
ordening op het beheer van
het gasbedrijf in wei king en
op 22 augustus 1911 werd het
eerste gas geleverd.
De foto geeft een beeld van
het gasbedrijf in zijn begin
tijd. Het werd gesticht in het
toenmalige Velseroord, dat
een kale vlakte vormde.
- a» W<f>.y
