Snelle improvisatie nodig om
afgestudeerden op te vangen
Oost-Duitsland verliest
steeds meer mensen
Lagere scholen worden Sovjet-internaten voor
vorming „communistische mensen"
Proces-Eichmann
wordt gefilmd
Cousins pakt Gaitskells
handschoen op
Medische hulpbrigade
staat klaar in V.S.
Modellandbouwstad
bij Moskou
Niet alleen door de vluchtelingen
maar ook door minder geboorten
Dichtende physici, zingende ruimtevaarders,
dansende arbeiders, sportieve expenmentators
Westduitse dwergpartijen
overwegen samensmelting
Negen jaar geëist tegen
tien Spanjaarden
Honderdduizend Franse
leerkrachten staakten
Denemarken voelt niets
voor Brits ruimteplan
Angola op de agenda
Sladstassenv.a, ƒ8.05
i
VREDESKORPS IN WORDING
Rechtbank zal beslissen
over t.v.-uit zending
Critiek op verklaring
over kernbewapening
Glansnummer
Oost-Duitslands ijzeren
gordijn is weer dicht
O. VAN TELGEN
Volgende week stakingen
onder de ambtenaren
/A 1 tKDAG 11 MA A R T 19 6 1
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. R. Sargent Shriver, een zwager van president Kennedy, is,
zoals gemeld, benoemd tot leider van het vredeskorps, waartoe Kennedy het initiatief
heeft genomen. Shriver heeft daarop te Washington een persconferentie belegd,
waarbij bleek dat deze leider hard aan het werk is, maar nog vrij vaag moet zijn in
zijn uitspraken omdat het hele project nog in wording is. Het is jammer, dat men
nog niet gereed is met een uitgewerkt plan, dat men aan de jeugd van Amerika kan
voorleggen. Men is haastig aan het improviseren en dat maakt het voor de belang
stellenden moeilijk om definitief hun houding te bepalen. Toch moest men wel zo
vroeg openbaarheid aan het plan geven, want men wil vooral de jongelui, die dit
voorjaar van de „colleges" afkomen, bij het project betrekken. Zij dienden daarom
reeds nu iets over het plan te vernemen. Gedurende de zomer kunnen zij dan op
leidingscursussen volgen en in oktober en november kunnen de eerste vrijwilligers
worden uitgezonden.
Reeds gedurende zijn verkiezingscam
pagne heeft Kennedy het plan gepropa
geerd om een vredeskorps in te stellen.
Jonge, maar ook oudere Amerikanen zou
den daar dienst in kunnen doen en het
doe] zou zijn om volken, die daar be
hoefte aan hebben, bij te staan bij het on
derwijs, de landbouw en de ziekenverzor
ging. De leden van het vredeskorps zullen
voedsel, kleding en onderdak van hun
organisatie ontvangen, maar behalve wat
zakgeld en een afzwaaipremie aan het eind
van hun „diensttijd", krijgen ze geen loon.
Ze zullen in het buitenland allerminst een
luxe-leven hebben: zij zullen zich zoveel
mogelijk op het niveau moeten stellen van
de plaatselijke bevolking. Een Amerikaan
se onderwijzer of verpleegster zal ongeveer
net zo moeten leven als een onderwijzer
of verpleegster in het land waar hun dien
sten welkom zijn.
Nuchter materialisme
De New York Times heeft een onder
zoek ingesteld naar de reacties van uni-
versiteitspresidenten en van studenten ten
aanzien van dit idealistische plan. De lei
ders van de universiteiten waren in een
verhouding van 9:1 vóór het plan. Ook on
der de studenten (en vooral onder de
vrouwelijke) was het enthousiasme groot.
Maar in de studentengemeenschap be
speurde men toch ook een nuchter materia
lisme bij sommigen. Een ouderejaarsstu
dent van de universiteit van Pennsylva
nia zei het wel heel cru: „Het is heel
dwaas om te verwachten, dat jonge, am-
bitieuse mensen hun leven opofferen voor
het welzijn van de gemeenschap".
De studenten, die sceptisch tegenover
het plan staan, brengen meestal twee pun
ten naar voren: zij vinden het billijk, dat
een deelnemer aan het vredeskorps vrij
stelling van militaire dienst zal krijgen en
dat hij evenveel „soldij" zal ontvangen als
een militair.
Shriver heeft op zijn persconferentie
meegedeeld, dat er een commissie is in
gesteld, die betrekkingen moet zoeken
voor de vredesvrijwilligers, welke straks
hun dienst hebben volbracht. Vrijstelling
Jeruzalem (DPA, Reuter) Het hele proces
tegen Adolf Eichmann zal worden gefilmd
en de opnamen zullen beschikbaar zijn
voor bioscoopjournaals en televisie, aldus
heeft de verdediger, mr. Servatius, mee
gedeeld. Servatius heeft geen bezwaar te
gen verfilming voor historischdoeumentaire
doeleinden, maar meent dat rechtstreekse
televisieuitzending van invloed kan zijn op
de loop van het proces.
Een Amerikaanse maatschappij heeft
toestemming gekregen een camera in de
zaal te installeren, die echter volkomen
geruisloos moet zijn. Andere filmmaat
schappijen die tegen deze gang van za
ken protesteerden kregen te horen dat
meer camera's hinderlijk zouden zijn.
De rechtbank waarvoor Eichmann zal
terechtstaan zal tweemaal per dag, 's och
tends en 's middags bijeenkomen. Van
maandag tot donderdag worden elke dag
twee zittingen gehouden, vrijdag is er al
leen een ochtendzitting, en op de sabbath
en zondag kgmt de rechtbank niet bijeen.
Het Israëlische Hof van Justitie heeft
bepaald, dat alleen de rechtbank gerech
tigd is zich over de televisieuitzending uit
te spreken. In de eerste zitting van het
proces, op 11 april zal deze rechtbank over
de bezwaren van dr. Servatius moeten be
slissen.
Israel zelf beschikt niet over een tele
visiezender. De verzorging van de uitzen
dingen is opgedragen aan een Amerikaan
se maatschappij, hetgeen geleid heeft tot
protesten van andere buitenlandse onder
nemingen. die bezwaar maken tegen deze
„exclusiviteit".
LONDEN (UPI) Frank Cousins, voor
zitter van de algemene vakbond van Brit
se transportarbeiders (1.340.000 leden)
heeft verklaard dat zijn bond het stand
punt van de Labour partij inzake de Brit
se defensiepolitiek „onvoorwaardelijk af
wijst". Hiermede heeft Cousins, die al
ruim een jaar met partijleider Gaitskell
ruziet over de vraag of Groot-Britiannië
kernwapens moet bezitten, opnieuw een
oorlogsverklaring uitgesproken tegen de
socialistische partijleiding.
De socialistische partij en het verbond
van vakverenigingen (T.U.C.) hebben een
gemeenschappelijke verklaring opgesteld
over het Britse defensiebeleid, waarin ge
zegd wordt dat Groot-Brittannië als lid va
de NAVO, kernwapens moet bezitten. Vol
gens Cousins is deze verklaring nog min
der aanvaardbaar dan het standpunt van
Gaitskell was in de weken van felle strijd
om het partijprogramma.
„Wij zijn van oordeel dat ons beleid het
enige is dat ons de wereldvrede garan
deert," verklaarde Cousins.
Gezaghebbende waarnemers achten het
nog te vroeg om de gevolgen van Cousins
verklaring te kunnen overzien. Zij menen
niettemin dat Gaitskells tegenstander weer
op het oorlogspad getogen is.
van militaire dienst kan hij hun niet ga
randeren, maar behalve bij algemene
mobilisatie zullen zij waarschijnlijk
niet voor militaire dienst in aanmerking
komen.
Men hoopt aan het einde van 1961 vijf
honderd a duizend jonge Amerikanen in
het buitenland aan het werk te hebben.
Zodra de aanmeldingsformulieren gereed
zijn en gegadigden zich officieel kunnen
gaan beschikbaar stellen, begint het moei
lijke werk van de selectie. Een goed begin
is natuurlijk heel belangrijk. Gedurende
de zomer worden de eerste vrijwilligers
opgeleid aan zes tot twaalf universiteiten
in speciale cursussen. Daarbij wil men
ook inwoners betrekken van de landen,
waar de vrijwilligers heen zullen gaan.
Gemiddeld zal de diensttijd in het vredes
korps twee jaar duren. Het lijkt geen een
voudige taak om een bescheiden begin te
maken en toch enthousiasme op grote
schaal in stand te houden.
Een rechtbank in Ulm (Zuid Duitsland)
heeft het bedrijf van een bakker in Ober-
kirchberg doen sluiten en de man voor het
leven een verbod opgelegd tot het uitoefe
nen van het bakkers- of levensmiddelen-
bedrijf wegens de vervuilde toestand in
zijn bedrijf. Bovendien kreeg hij drie
maanden gevangenisstraf. Een van 's mans
„glansnummers" was het besmeren van
gebak met vet voor het doorsmeren van
auto's in plaats van met jam.
NEW YORK (UPI) In de Verenigde
Staten is een speciaal korps van dokters
en verpleegsters gevormd, dat op korte
termijn ontboden kan worden naar welke
plaats in de wereld ook waar zich een
ramp heeft voorgedaan. Dit is bekendge
maakt door dr. Walsh, president van „Pro
ject Hope". Volgens dr. Walsh hebben zich
duizend dokters en verpleegsters aange
meld om in het korps dienst te doen en
worden dagelijks nog meer sollicitatie
brieven ontvangen.
Walsh zei dat hij president Kennedy en
Sargent Shriver, directeur van het „Vre
deskorps" om een onderhoud had gevraagd
om het project te bespreken.
MOSKOU (UPI) In de omgeving van
Moskou zijn de Russen begonnen aan de
bouw van een agrarische stad overeen
komstig een besluit van de ministerraad,
zo meldt het Russische persbureau Tass.
De stad zal gebouwd worden rondom de
staatsboerderij „Zarya Kommunizma", de
grootste collectieve boerderij in midden-
Rusland. Er zullen huizen van enkele ver
diepingen, voorzien van alle moderne ge
makken, worden gebouwd. De inwoners
krijgen een clubgebouw, een sportterrein,
een school, een postkantoor, een bank, win
kels, een ziekenhuis en een hotel voor be
zoekers.
KASSEL (UPI) De Oostduitse Volks-
politie heeft bekend gemaakt, gereed te
zijn gekomen met het dichten van de
laatste kieren in het ijzeren gordijn, door
de oprichting van dubbele prikkeldraadver
sperring, een halve kilometer achter de
tien meter brede omgeploegde strook, die
de grens met West-Duitsland vormt. Deze
strook grond is ook weer omgeploegd.
In Kassei kan men nu alleen nog maar
over de grens met speciale toestemming.
De Oostduitse politie waarschuwde spe
ciaal de boeren, die land in „het andere
Duitsland" hebben, dat zij niet zonder
die speciale toestemming heen en weer
mogen gaan.
ïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii
BONN (UPI) Terwijl de meeste lan
den in de wereld een stijgend bevolkings
cijfer hebben, heeft de (Oostduitse) Demo
cratische Republiek 'n dalend cijfer. Daar
zijn twee redenen voor, een zeer laag ge
boortecijfer en een zeer hoog vluchtelin-
gencijfer. Beide het gevolg van een zelf
de grondoorzaak: het communistische re
gime. De Oostduitse bevolking had reeds
dertien jaar ervaring met een dictatoriaal
regime onder Hitier. De huidige heersers
kunnen moeilijk verwachten, dat hun be
wind, bijzonder gewaardeerd zal worden.
De huidige regering is niet in staat het
lage geboortecijfer te doen verhogen, om
dat de mensen eenvoudig niet wensen, dat
hun kinderen in een totalitaire staat gebo-
rne worden.
Waar de regering van de DDR in kwes
ties van gezinsuitbreiding nauwelijks meer
kan doen dan vriendelijke woorden gebrui
ken, zijn de autoriteiten wel in staat om
ruwe methoden te gebruiken bij de pogin
gen de stroom vluchtelingen naar West-
Duitsland te stuiten, maar het effect dat
zij sorteren is, dat er alleen maar meel
mensen willen vluchten.
In 1950 omvatte de bevolking van Oost-
Duitsland 18,4 miljoen zielen. In 1960 was
dat 17,2 miljoen. Volgens een schatting
van het Westduitse ministerie voor aange
legenheden betreffende geheel Duitsland
zal het Oostduitse bevolkingscijfer in 1970
lager liggen dan 16.5 miljoen. „Oost-Duits
land bloedt leeg" aldus de Westduitse
minister Ernst Lemmer.
Het geboortecijfer in Oost-Duitsland is
precies de helft van het Westduitse. Ook
daar zijn twee redenen voor te geven. In
de eerste plaats is 48 percent van de be
volking van de DDR jonger dan 25 jaar.
De andere reden is de onwilligheid van
vele echtparen om hun kinderen onderda
nen te maken van een totaliteit systeem.
Er worden nog wel meer mensen geboren,
dan dat er overlijden, maar het verschil
is zeer klein. In maart van het vorig jaar
overtrof het sterftecijfer het geboortecij
fer, en dit verschijnsel, vrijwel uniek in
de wereld, heeft zich in de DDR wel vaker
voorgedaan.
Meestal overtreft het geboortecijfer het
sterftecijfer met vier of vijf per duizend.
In die ongunstige maanden echter komt
het geboortecijfer niet boven de 18 per
duizend, terwijl het sterftecijfer op 18,5
per duizend komt.
De oorzaak van de daling in de bevol
kingscijfers wordt door de Oostduitse auto
riteiten geheel op rekening van de vluch
telingen geschreven. De officiële cijfers in
Oost-Duitsland wijzen uit, dat er in 1958
271.183 kinderen geboren werden, terwijl
er 222.295 mensen overleden. Een geboor
teoverschot dus van 48.888. In dat zelfde
jaar echter, vluchtten er 130.300 mensen
naar West-Duitsland. De vermindering van
de bevolking was dus 81.412.
De vlucht van mensen uit Oost-Duitsland
betekent, dat het er voor de mensen die
achterblijven niet gemakkelijker op wordt.
De „Deutsche Demokratische Republik"
heeft grote verplichtingen aan de Sovjet
unie en moet in alle sectoren de produktie
verhogen. Er heerst echter een ernstig te
kort aan arbeidskrachten. Daarom moeten
de Oostduitsers steed's harder werken, zon
der er financieel beter van te worden.
West-Duitsland heeft ook tekort aan ar
beidskrachten, maar met elke vluchteling
die uit Oost-Duitsland aankomt, helpt
men de Westduitse economie een handje.
De Oostduitse moeilijkheden worden als
maar groter.
Het aantal vluchtelingen neemt ook steed
toe. In 1960 waren er 200.000, dat is 38,4
percent meer dan in 1959. In januari en
februari van dit jaar waren er 34.555, rond
dertig percent meer dan in de zelfde maan
den van het vorige jaar. In totaal zijn
sinds het einde van de oorlog drie mil
joen mensen naar West-Duitsland ge
vlucht.
Advertentie
De Speciaalzaak voor IJmuiden
Trompstraat 2 - 4 en 10 - IJmuiden - Tel. 4079
Natasja's klas in Moskous internaat
no. 36. Op de achterste hank: onder
wijzers die het nieuwe systeem komen
leren.
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
MOSKOU. Het rooster van de tweede klas in Moskous
internaat no. 36 zegt: taal. Maar de jonge onderwijzeres
heeft een frisse opvatting van het hoofdpijnvak van onze
jeugd en maakt er een soort „quiz" Over de seizoenen van.
Zij hangt wandplaten over winter, lente, zomer en herfst op
en laat haar pupillen kleine kereltjes met kaalgeschoren
hoofdjes en meisjes met bruine strikken in het haar voor
lezen, gedichten declameren en sprookjes navertellen. Zij
haalt de Russische litteratuur het klaslokaal binnen en be
trekt voortdurend de kinderen met uitnodigende vragen in
het spel van woorden en begrippen. De leerlingen hebben
er duidelijk schik in en doen dubbel hun best, omdat er vol
wassen gasten in de klas zitten. Ieder speelt met zijn fan
tasie, het aandoenlijkst van allen de kleine Natasja, die met
glanzende ogen een sprookje reciteert. Dan zegt de onder
wijzeres: „Uitstekend Natasja. Maar vertel mij nu eens: wat
is er niet waar in dit sprookje?". Wat is er allemaal niet
waar in een sprookje? Het is een sleutelvraag en geen toe
vallige. Want Moskous internaat no. 36 is een prototype van
de „nieuwe communistische school", gesticht op aanwijzing
van Nikita Kroesjtsjev die op het 21ste partijcongres zei:
„Om het communisme, de rechtvaardigste en volmaaktste
maatschappijvorm, die al de hoogste eigenschappen van de
bevrijde mens zal oproepen te bereiken, moeten wij reeds
nu beginnen de man van de toekomst op te voeden".
P.. „Aê
Ai.
Zien de kinderen hun ouders nooit?
„Welzeker", zegt het hoofd der school,
„De ouders kunnen net zoveel met de
kinderen wandelen of naar de bioscoop
gaan als zij willen". Nu ja, net zoveel
het dagrooster laat tussen avondeten en
slapen daarvoor precies één uur open,
aankweken van Freudiaanse complexen,
van vaderhaat en moederbinding, be
staat dus weinig gelegenheid, misschien
een voordeel in een staat die geen psy
chiaters kent. Het internaat-systeem,
dat in de Sovjet-Unie nu in zijn vijfde
jaar is, heeft toch wel weerstand bij de
ouders opgeroepen, die hoe klein en
gebrekkig behuisd ook hun Pjotrs en
Natasha's toch wel graag om zich heen
hadden. Het systeem is trouwens niet
verplicht. In Moskou zijn slechts zestig
op de achthonderd scholen internaten
en er zijn nu meer kandidaten dan be
schikbare plaatsen. In Leningrad daar
entegen, waar het percentage interna
ten veel hoger is, krijgt men ze hog niet
vol.
De principiële vraag bij voor- en te
genstanders blijft: kan men het karak
ter van kinderen blijvend omvormen,
door hen in een gerichte collectiviteit
te doen opgaan? Dat het in beperkte
mate mogelijk is werd al bewezen door
hetgeen in Sovjet-ogen de reactionair-
ste, meest kapitalistische aller school
systemen moet zijn, de Engelse „pub
lic school", die aan de lopende band
produkten met dezelfde dassen, hetzelf
de accent, dezelfde gewoonten aflevert.
Het Britse systeem van de schooluni
form wordt trouwens door de Sovjets
ongewild en omgekeerd nagebootst, In-
plaats van de Britse te lange haren dra
gen de „Sovjet-puhlic school types"
helemaal geen haren. Inpiaats van bla
zer komt er een pak. dat volgens de
heer Joetkebitsj van school 15 in An
garsk, moet worden ontworpen door
een artistieke raad, te vormen door de
regionale departementen van onderwijs,
die styi en kleur van de kleding moet
bepalen.
Doe het zelf
Britse en Sovjet-internaten stoelen
beide op het (marxistische) principe
dat de mens wordt geconditioneerd
door zijn omgeving. En op de Sovjet
internaten wordt die conditionering zeer
doelbewust nagestreefd: het accent ligt
op zelfwerkzaamheid, zelfverantwoorde
lijkheid, zelfwaakzaamheid, die voor de
scholieren overigens voornamelijk in
zelfbediening bij de maaltijden en zelf-
schoonhouden van de school tot uiting
komen. Al dit „doe het zelf" gebeurt
niet met het accent op het individualis
me, zoals wij dat vroom wensen, maar
op de groep. Wat in Engeland het
„team" is, heet in de Sovjet-Unie de
„brigade", wat Britten met stijve bo
venlip noemen „never let down the
side" (laat jouw zijde nooit in de
steek) heet in de Sovjet-Unie „socialis
tische wedijver der brigaden". Maar in
de grond van de zaak zijn Eton en Mos
kous internaat no. 36 beide pogingen
om, via het aankweken van een collec-
tivistische code, een bepaalde maat
schappijstructuur in stand te houden.
In belangstellende afwachting wie bo
zer om deze vergelijking zullen worden.
Britten of Sovjets, mag men volstaan
met de conclusie dat er niets nieuws
onder de zon is, behalve steeds nieuwe
generaties wereldburgers, die zolang
prenatale conditionering nog niet is uit
gevonden. steeds van het jaar nul af
overnieuw moeten beginnen. En voor
dat men zich in Moskous internaat
no.36 reeds jammerend in het voorpor
taal van George Orwells „1984" waant,
doet men goed aan algehele, structu
rele omvorming van de menselijke ziel
weinig geloof te hechten. Het levende
bewijs daarvoor loopt in de Sovjet-Unie
zelf rond, de „derde generatie", die
stalinisatie en de-stalinisatie zonder
blijvende zielschade doorstond.
Op zo'n' aanwijzing van boven pleegt
in de Sovjet-Unie een plan te volgen,
in dit geval de vestiging van kostscho
len, die de kinderen van hun zesde jaar
niet alleen zullen onderwijzen, maar
een volledige opvoeding moeten geven,
een allesomvattende vorming van geest
en lichaam. Volgens het plan zal ze
ventig percent van alle lagere scholen
in de Sovjet-Unie internaten zijn gewor
den in het jaar 1970. Geen toevallig
jaartal, want tegen die tijd moet de
Sovjet-Unie, alweer volgens plan, de
Verenigde Staten in produktie voorbij
gestreefd hebbende, de overgang van
de socialistische naar de communisti
sche maatschappijvorm inzetten.
Wat voor soort leerlingen moeten de
internaten tegen die tijd aan de com
munistische maatschappij afleveren? De
heer Znamensky, hoofd ener school in
Taisjet, stelt zich geen bescheiden doel
einden. Hij verklaarde: Wij willen dat
onze oud-leerlingen zouiel goede natuur
kundigen als gevoelige dichters zifnfN
Zij moeten zich even zeer thuis voe
len aan de draaibank als in het labo
ratorium, met gemak experimenten uit
voerend. Zij zullen van litteratuur en
sport houden, kunnen zingen en in ruim
teschepen reizen, dansen en vreemde
talen spreken."
Wat is er niet waar in dat sprookje,
Natasja? De zevenjarige Natasja weet
dat vermoedelijk nog niet zo precies.
Zij leert en leeft en slaapt volgens een
schema, waarvan het hoofd van inter
naat 36 zegt: „Het voordeel van een
internaat is in materieel opzicht dat de
kinderen hier betere voeding en vak
kundiger verpleging krijgen dan thuis
en voortdurend onder medische contro
le staan. Tussen opstaan om 7 uur
's ochtends en slapen gaan om 9 uur
's avonds ligt een verantwoord pro
gram van leren, spelen en eten. leder-
kind hier kost de staat per maand ï-uim
driehonderd gulden en de ouders slechts
25 tot 30 guiden". (De staat maakt met
dit systeem overigens per gezin een
vrouwelijke arbeidskracht, een moeder,
vrij voor het produktieproces).
„U vraagt hoe de kinderen hier wor
den gevormd," zegt het hoofd, „welnu
in de eerste plaats als atheïsten uiter
aard. Maar ook aan hun culturele vor
ming wordt veel aandacht besteed. Zij
krijgen muziekles, doen veel aan han
denarbeid, gaan naar het theater en
hebben een keer in de week een soort
ronde-tafelconferentie met geleerden,
kunstenaars en verdienstelijke arbei
ders. De politieke vorming blijft be
perkt tot drie keer per week voorlezen
van de pionierskrant. En natuurlijk
wordt hun de geschiedenis van de par
tij en de levensloop van onze grote Le
nin onderwezen".
Lenins levensloop hangt zelfs op kaart
gebracht aan de wand. Als men op een
knopje drukt, gaat er een reeks gekleur
de lichtjes branden: gevangenissen, oor
den van ballingschap, werkvertrekken,
overheidsgebouwen, alle tussenstations,
alle toevalligheden op de vreemde weg
van Vladimir Iljitsch Oeljanov, bijge
naamd Lenin, de burgerlijke verwek
ker van de proletarische revolutie in
het land, waar Marx haar nu juist voor
onmogelijk hield.
Terzake: Natasja zal nog veel ouder
moeten worden voor zij weet wat er in
dat sprookje allemaal niet waar is. Men
zou geneigd zijn te veronderstellen, dat
zij daar niet veel kans toe krijgt, als
zij gedurende veertien uur per dag ge
vormd wordt door onderwijzers en haar
vrije tijd doorbrengt in de Pioniersbe
weging, waar men zich keurig moet ge
dragen, nooit vieze woorden mag zeg
gen en zeker niet het vieste van allen:
Trotzky, de man die uit de geschiede
nis werd weggeretoucheerd.
BONN (DPA) De besturen van de
conservatieve „Duitse Partij" (D.P.) en van
de Westduitse Vluchtelingenpartij (BHE)
zullen op 14 en 15 april op een gemeen
schappelijk congres van partij-afgevaar
digden te Bonn aanbevelen de twee par
tijen samen te smelten. Speciale commis
sies uit beide partijen, die zich met het
vraagstuk van een mogelijke samensmel
ting hebben bezig gehouden, zullen een
overeenkomstige aanbeveling doen.
Indien de afgevaardigden het fusieplan
aanvaarden, zal de te stichten nieuwe par
tij twee voorzitters hebben, terwijl er een
gemeenschappelijk partijprogramma zal
worden opgesteld.
De Duitse Partij heeft medio 1960, na
dat in juli van dat jaar negen leden der
Bondsdagfractie uit de partij waren getre
den om de gelederen der christen-demo
craten te versterken, met de Vluchtelin
genpartij over een samenstelling onder
handeld.
BHE is sinds de algemene verkiezingen
in 1957 niet meer in de Bondsdag vertegen
woordigd, daar de partij toen niet de in de
kieswet vastgestelde vijf percent der stem
men verwierf, die nodig zijn voor een ver
tegenwoordiging in het parlement. Politie
ke waarnemers menen dat ook de Duitse
Partij op grond van deze bepaling na de
komende algemene verkiezingen niet meer
in de Bondsdag zal zijn vertegenwoordigd,
indien de samensmelting met de Vluchte
lingenpartij geen feit zou worden.
MADRID (UPI) Tegen tien bekende
Spanjaarden, wie een „misdaad tegen de
regeringsvorm in Spanje" ten laste is ge
legd, heeft de officier van justitie te Ma
drid negen jaar gevangenisstraf geëist. De
rechtbank zal vandaag uitspraak doen.
Een van de verdachten is Dionisio Ri-
druejo, een oprichter en vroegere propa-
gandachef van de Falange die bekend
stond als de „dichter van de Falange".
Voorts stonden onder meer terecht Fran
cisco Herrera Oria, een broer van de bis
schop van Malaga en dr. Enrique Tierno
Galvan, die als professor in het politiek
recht aan de universiteit van Salamanca
is geschorst.
In 1956, kort nadat Herrera en een zeke
re Antonio Menchaca uit Parijs waren
teruggekeerd, werden de tien verdachten
gearresteerd. Herrera en enkele anderen
zouden in Parijs de grote bijeenkomst van
linkse en rechtse Spanjaarden hebben bij
gewoond.
De verdachten verklaarden tijdens het
proces dat zij zich onschuldig achten. Zij
hebben geen aanslag tegen het regime
willen voorbereiden doch in Parijs alleen
van gedachten gewisseld over de politieke
toekomst van Spanje, verklaarde Herrera.
Wel verklaarden de meeste verdachten
monarchist te zijn en te menen dat de
monarchie de enige oplossing biedt voor
het probleem van Spanje's toekomst.
Verzoek om amnestie
PARIJS (Reuter) Politieke en cultu
rele leiders uit alle landen van West-
Europa zullen op 25 en 26 maart te Pa
rijs bijeenkomen voor het opstellen van
een verzoek aan de Spaanse regering om
aan de Spaanse politieke gevangenen am
nestie te verlenen. De organisatie berust
bij het Franse „Nationale comité ter ver
dediging van de slachtoffers van het be
wind van Franco", waarin onder andere
oud-president Auriol, oud-premier Faure,
de Nobelprijswinnaar Mauriac en de
schrijver Cocteau zitting hebben.
PARIJS (UPI) Ongeveer honderddui
zend onderwijzers en leraren bij lagere en
technische scholen te Parijs en omgeving
hebben vrijdag gestaakt om kracht bij te
zetten aan hun eisen inzake salarisverho
ging. De Franse onderwijzer begint met
490 (nieuwe) franc per maand en kan pas
tegen het eind van zijn loopbaan hopen
het vijfvoudige van dit bedrag te verdie
nen. De vakbonden zijn van mening dat.
de lage salarissen de toevloed van jonge
krachten tot het onderwijzersvak afrem
men. Dinsdag zullen grote groepen amb
tenaren in staking gaan, eveneens voor 24
uur en later in de komende week gaan
ook de spoorwegen en de banken staken.
De drie grote vakbonden steunen deze ac
ties.
KOPENHAGEN (Reuter) Het Britse
plan een Europese aardsatelliet met be
hulp van een Britse Blue Streak-raket te
lanceren "is te kostbaar voor Denemarken,
gezien heft feit dat men de beschikking
heeft over andere reeds geperfectioneer
de typen raketten, aldus heeft de voor
zitter van de wetenschappelijke commissie
van de Deense regering, dr. A. Neergaard,
meegedeeld.
Het lanceren van een Europese aardsa
telliet vergt ook zonder de bijkomende ont
wikkeling van de Blue Streak een groot
bedrag. Denemarken is echter niet gekant
tegen het plan van een Europese kunst
maan als zodanig. Het project dient vol
gens de Denen op zuiver wetenschappelij
ke grondslag, zonder politieke bijbedoelin
gen, te worden uitgevoerd.
NEW YORK (UPI) De Veiligheids
raad heeft gisteren zonder stemming be
sloten de kwestie van de Portugese kolo
nie Angola op haar agenda te plaatsen.
Het debat werd evenwel verdaagd tot dins
dag 14 maart.
De Portugese gedelegeerde Vasco Garin
bestreed heftig de bevoegdheid van '.de
Raad om zich met de kwestie Angola in
te laten.
Hij kreeg een wat gematigder bijval van
vijf andere leden, te weten: Chili, Groot-
Brittannië, Frankrijk, Turkije en Ecua
dor. De Amerikaanse voorzitter van de
Raad Adlai Stevenson besliste daarop, dat
Liberië's klacht over schending van de
menselijke rechten in Portugees Angola, in
debat zal worden gebracht. Tweeëndertig
Afrikaanse en Aziatische landen hadden
met Liberië om een bespreking van de
kwestie Angola door de Veiligheidsraad
gevraagd.
