Nederlands amateurelftal
door Luxemburg B geklopt
Oranje-team
had
Zwartehandelaren verslagen
zwakke plekken -
TOEN RODE DUIVELS LEIDDEN
SLOEG NEDERLAND SNEL TOE
KWALITEITSGOAL VAN SWART
LEIDDE DE LAATSTE SERIE IN
Elek Schwartz
was uiterst
tevreden
Laag spelpeil in
Rotterdam
Moulijn's doelpunt
in wording
Studententeam
verslagen
Toch een doelpunt
van Schuurman?
Opdoffer
DONDERDAG 23 MAART 1961
17
Rapid Wien versloeg
Malmö voor de Cup
Onbegrijpelijk
Kort spel
De eerste
Overdonderend
Serie
Verkeerspolitie
kende geen
problemen bij
interland
Weer debacle (6-2) voor de Belgen
De eerste wedstrijd voor de kwartfinales
van het toernooi om de Europese beker
voor clubs tussen de Oostenrijkse kam
pioen Rapid Wien en Malmö, die woens
dagavond is Wenen werd gespeeld, eindig
de met een 2-0 zege voor de thuisclub.
Rapid leidde bij de rust met 1-0. In de
halve finales komt de winnaar uit tegen
de Portugese club Benfica of tegen de
Deense vereniging Aarhus.
Elek Schwartz glunderde. Niet zo maar
even, maar wel een uur lang. Nauwelijks
had hij aan de Nederlandse journalisten in
de kleedkamer van de Oranjeploeg zijn vi
sie op de strijd en het elftal gegeven, of
een Belg tekende al met angstwekkende
nauwkeurigheid de biografische gegevens
over de Nederlandse bondscoach op. Elek
Schwartz was meer dan tevreden.
„Gefeliciteerd", was het commentaar
van Lo Brunt, de secretaris-penningmees
ter van de KNVB. „Bedankt", antwoordde
Schwartz, die er onmiddellijk opnieuw
lachend op liet volgen: „Dat had ik
trouwens wel nodig ook daarmee doe
lend op de vele critiek die geleverd was
toen hij zijn Nederlands elftal voor deze
92ste wedstrijd tegen de Belgen bekend
maakte.
„En Schuurman", werd er gevraagd,
„wist u dat Schuurman als linksbinnen tot
deze prestatie zou kunnen komen?" Af
wisselend in rap Frans en wat rustiger Ne
derlands gaf Schwartz zijn antwoord. „Na
tuurlijk wist ik dat. Tk weet toch wat een
speler in zich heeft. Wat hij kan, dat is
toch mijn werk? U hebt het gezien, Schuur
man kon het, dat heeft die tweede helft
wel bewezen".
Overigens was men het er in de Neder
landse kleedkamer over eens: de vierde
Nederlandse treffer is er de oorzaak van
geworden dat het opnieuw een ruime ne
derlaag voor de Belgen werd. „Het was
onbegrijpelijk", zei Piet Kruiver, de wed
strijdbal de derde van zijn collectie
nog eens goed bekijkend, „ze zakten in el
kaar, de Belgen, in dat laatste kwartier,
Conditie? Ik weet het niet. Het gmg lekker,
dat gaat bij mij altijd zo als er tevoren
zoveel critiek is."
Coen Moulijn was enthousiast over het
Belgische spel. „Natuurlijk, na de rust
ging het niet best meer. Maar in die eer
ste helft vond ik Van Himst en Paeschen
toch maar knap gevaarlijk"
„De nederlaag van de Belgen is vooral
te wijten aan hun korte spel", zei reserve
Jan Notermans. „Kijk, voor de rust wissel
den zij kort spel af met levensgevaarlijke
lange passes. Maar in die tweede helft za
gen ze daar kennelijk geen kans meer toe.
Ze hielden toen het spel veel te kort, zodat
onze verdediging steeds weer kon ingrij
pen. Wat de oorzaak kan zijn weet ik niet,
maar het moet wel haast een gebrek aan
conditie zijn."
„Angstig gewoon", vond doelman Eddy
Pieters Graafland, „die gaten in onze ver
dediging voor de rust. Maar ja, toen de
Belgen het spel later zo heel kort gingen
houden, kon er nauwelijks gevaar meer ko
men. Als we zo nu eens een paar wedstrij
den konden doorgaan", filosofeerde de Rot
terdammer.
Swart in duel met zijn bewaker Thel-
lin, die hij na rust tal van malen te
snel af was.
maakte een goal ongetwijfeld de mooi
ste uit de wedstrijd maar hij bleef toch
beneden zijn clubvorm en tegen Hongarije
krijgt hij beslist niet zo veel ruimte voor
zijn acties als gisteren.
Tegen Hongarije en later tegen Oost-
Duitsland staat meer op het spel dan tegen
de Belgen. Laat het hoerageroep over de
overwinning op de Belgen dan ook niet al
te lang weerklinken, want straks zal Ne
derland de zaken nog even steviger en
vooral kundiger moeten aanpakken. Want
Hongaren en Oostduitsers voetballen niet
alleen beslist beter dan de Belgen van gis
teren, maar ze hebben zeker ook een on
eindig veel sterker moreel.
Het Nederlands amateurelftal heeft
woensdag op het Excelsior-terrein in Rot
terdam in een matige wedstrijd met 2-1
verloren van Luxemburg B. De overwin
ning van de gasten was zonder twijfel
verdiend, want zij overtroffen onze land
genoten zowel in snelheid en techniek als
in felheid. Reeds na tien minuten spelen
liepen de oranjeamateurs een 1-0 achter
stand op. Na een combinatie van rechts
buiten Hilbert en middenvoor Winandy
kwam de bal bij linksbuiten Bach, die met
het rechterbeen hard inschoot. Doordat de
bal het lichaam van rechtsback Werdens
(Sittardia) raakte, werd hij onbereikbaar
voor doelman Hooymans.
De Nederlandse voorhoede viel in deze
periode hoofdzakelijk op door zeer slecht
plaatsen en vooral de overigens hard
werkende linksbinnen Libregts maakte
zich hieraan schuldig. Doordat linksbuiten
Lukken (De Spechten) volkomen faalde,
moest het gevaar voornamelijk komen van
de andere vleugel, waar de actieve rechts
buiten Roseboom (Ede) gesteund door de
zeer goede rechtshalf Mul en rechtsbinnen
Hainje, talrijke malen verwarring sticht
te.
Enigszins tegen de verhouding werd het
na 28 minuten spelen 1-1. Roseboom kreeg
het leer in een op het oog ongevaarlijke
situatie plotseling voor zijn voeten en met
medewerking van doelman Hoffmann
slaagde hij er vervolgens in het leer over
de lijn te werken. Gedurende het verdere
verloop van de eerste helft bleven de de
fensies de situatie meester.
Na de rust zakte het toch al niet te hoge
spelpeil nog meer. Reeds dadelijk moest
rechtsback Werdens tweemaal achter el
kaar op de doellijn redding brengen, nadat
Hooymans was gepasseerd en het ver
wonderde dan ook niemand, dat na twin
tig minuten rechtsbuiten Hilbert het
naar later bleek beslissende doelpunt
scoorde na een langdurige scrimmage voor
het Nederlandse doel.
Even leefde Nederland daarna op, maar
de Luxemburgse verdediging hield met
veel moeite stand. Wel werkte middenvoor
Söllner (Alcides) het leer nog eenmaal
langs Hoffmann, maar het was niemand
ontgaan dat hij daarbij zijn hand gebruikt
had. Ook Hainje, na de rust de beste man
in de Nederlandse voorhoede, had met en
kele harde schoten geen succes, zodat de
score geen wijziging meer onderging. De
in de tweede helft voor Lukken ingevallen
Abeln (CEC) schoot kort voor tijd nog in
volkomen vrije positie naast.
(Van onze sportredacteur)
Bij het verlaten van de grasmat van het
Feljenoordstadion in Rotterdam is het Ne
derlands elftal luid toegejuicht. En terecht.
Nederland had aantrekkelijk voetbal la
ten zien en daarbij liefst zes doelpunten
gemaakt. Maar zonder defaitistisch te wil
len zijn even dit: de helft van dat aantal
doelpunten werd gemaakt tegen een volko
men gedemoraliseerd Belgisch elftal, dat
twee klassen minder speelde dan voor de
verrassende Wending ten gunste van de
Nederlanders in de eerste helft.
Gunstig was ook dat men
het verkeer van Utrecht
had omgeleid over de nieu
we brug bij Gorinchem. De
grootste verkeersgolf was
tussen half zeven en half
acht.
De Rotterdamse ver
keerspolitie had bij deze
eerste grote interlandwed
strijd op een weekavond
geen enkel risico genomen.
De commandopost stond via
een extra-radionet door
lopend in contact met elf
patrouillerende radiowa
gens en politiekorpsen tot
ver buiten de Maasstad,
onder andere Wassenaar en
Utrecht. Op zeven kritieke
punten stonden takelwa
gens, door de tunnels raas
den voortdurend zes jeeps
met sleepkabels, op zoek
naar eventuele pechvogels.
Ook na afloop van de
wedstrijd verliep alles vrij
vlot. In ruim een uur waren
de meeste parkeerplaatsen
leeg en konden al enige po-
litiedetachementen vertrek
ken. Alleen op deStaten-
weg in Blijdorp (Rotterdam-
Noord), ontstond enige stag
natie nadat daar om kwart
over tien een massale bot
sing "acht wagens waren
er bij betrokken was
ontstaan. Daarbij werden
enkele personen niet-ern-
stig gewond. De takelwagen
moest.-er aan te pas komen
om de weg naar Den Haag
vrij te maken.
Straks staat het Nederlands elftal tegen
over het befaamde Hongarije voor de
voorronde van het wereldkampioenschap
voetbal. En dat wordt dus wel even iets
anders. Hongarije mag dan niet meer het
elftal hebben van de dagen van Puskas,
Koczis, Szibor en al die andere fenome
nen, Nederland zal toch wel op heel wat
meer tegenstand moeten rekenen als gis
teren tegen de Belgen. Sterker gezegd: het
elftal van gisteren zal bar weinig kans
hebben op de zege tegen de Hongaren.
Nogmaals, met 6-2 winnen van de Bel
gen is fraai, maar men moet vooral niet
denken dat de Nederlandse ploeg geen
zwakke punten kende. In de verdediging
sloot het lang niet altijd en vooral Kuys
was dikwijls heel zwak.
En aanvallend zullen wij het zeker niet
moeten hebben van een speler als Schuur
man, die zich niet alleen uiterst moeilijk
beweegt, maar die zeker als binnenspe-
ler door zijn gebrek aan inzicht in het
Daar gaat, de vijfde, die van Moulijn.
Nederlands linksbuiten is alleen op
doelman Delhasse opgerukt, wacht
slim tot die tot actie overgaat en pro
fiteert van dat moment om feilloos
in een leeg doel te schieten. Achter
Delhasse ziet men Lejeune en Kruiver,
rechts staat Schuurman.
Het elftal dat de grote zege bevocht.
Achterste rij v.l.n.r. Van Wissen, Pie
ters Graafland, Muller, Wiersma, Kuys
en Van der Hart; voorste rij Swart,
Groot, Kruiver, Schuurman en Moulijn.
Voor de zwartehandelaren in kaartjes, die de toegangsbewijzen vorige week
bij tientallen hadden opgekocht, was er woensdagavond geen droge boterham
te verdienen. De televisie en de druilerige regen hadden hen in feite al geklopt
voor zij hun vaste plaatsen hadden ingenomen bij de toegangswegen naar het
stadion, waar zij bij andere ontmoetingen altijd grif hun afnemers vinden.
Ditmaal overtrof het aanbod de vraag veelvoudig. En de prijzen daalden tot
een belachelijk minimum, tot bedragen die zelfs beneden die voor amateur
wedstrijden liggen. Vijf minuten na het begin vroegen enige broeders van het
zwarte gilde nog maar een enkele gulden voor de'duurste zitplaats. Maar zelfs
dat bleek nog te veel er kwamen geen kopers. Een van de verkopers aan
vaardde tenslotte de strop met een royaal gebaar. Hij drukte een jongetje dat
aldoor begerig naar hem had opgekeken de kaartjes in handen en verdween in
het donker. Misschien om naar de televisie te gaan kijken..
Het Nederlands studentenelftal heeft
woensdag in Rotterdam met 3-1 verloren
van het Belgische studententeam. Bij de
rust leidden de Belgen met 2-1
De Belgen verdienden de overwinning
volkomen. Zij waren individueel zowel als
team beter dan de Nederlandse studenten.
Vooral hun spelopvatting stak gunstig af
tegen het nogal opportune voetbal van de
Nederlanders. Zelfs in de tweede helft toen
onze landgenoten vrijwel doorlopend in de
aanval waren, was het onderling verband
nog zo ver te zoeken dat succes uitbleef.
Daar tegenover hadden de Belgen aan
hun toen sporadische tegenaanvallen ge
noeg om hun voorsprong nog te vergro
ten. Voor rust waren de gasten de aan
vallende partij geweest. Voor België scoor
den: rechtsbuiten Leroux (Waterschei),
rechtsbinnen Cauwenberghs (Beeringen) en
linksbinnen Defreyne (La Gantoise). Het
Nederlandse doelpunt kwam van de voet
van linksbinnen Peper (RCH).
spel nog geen vijftig percent van het ren
dement oplevert dat men van hem als in
ternational mag verwachten.
Volledig aan de verwachtingen beant
woorden deed trouwens alleen Moulijn op
de linkervleugel. Dit kwieke mannetje wil
de zich kennelijk rehabiliteren na de pe
riode vol moeilijkheden die hij heeft door
gemaakt en het moet gezegd worden dat
hem dat tenvolle is geiukt. Als linksbui
ten maakte hij openingen en als de situa
tie dat vereiste was hij ook in de vrije
ruimte of voor de doelmond.
Groot en Kruiver zijn schutters van
naam en die naam hebben zij met ieder
twee goals we! bevestigd, maar zij hebben
dan ook legio kansen gehad. Ook Swart
(Van onze sportredacteur)
Als vandaag nog het hele stadion
Feijenoord met al zijn opstallen van
de Rotterdamse bodem werd weg
gevaagd, dan zou dat daar willen
wij een lief ding onder verwedden
geen Belg displezier geven. En geen
wonder: anderhalf jaar geleden 9—1
(men sprak van Feije-moord), gister
avond onder de vele tientallen schijn
werpers werd het op dezelfde gras
mat 6—2 (en weer spreekt men van
een Feije-moord).
En hoe zit dat nu? Kunnen de Belgen niet
meer een normaal peil bereiken tegen
de Nederlanders? Na de 9-1 van Rotter
dam wonnen de Belgen eerst een keer
met 2-1 in Antwerpen na anderhalf uur
miserabel slecht voetbal en in het na
jaar van 1960 werd er als het moest nog
beroerder gevoetbald met een voor de
Nederlanders 1-4 voordelige score als re
sultaat. En weer zat de schrik erin. De
spelers die geregeld tegen Nederland
hadden gespeeld geloofden niet meer aan
redelijk voetbal tegen Nederland ge
loofden ook niet meer aan een echte re
vanche voor die smadelijke 9-1.
Die oudjes kwamen er overigens niet meer
aan toe ook. Want, wij schreven het gis
teren al in onze voorbeschouwing, de
jeugd kwam naarworen. En veel beter
ging het direct al tegen de Westduitsers
en de Fransen. Voetballend België kreeg
weer moed. De jeugd zal het presteren,
orakelde men. Maar men juichte te
vroeg: weer een Feije-moord, weer een
smadelijke nederlaag. En nu van de
jeugd van Thellin (19 jaar), van Goy-
vaerts (23 jaar), van Lejeune (22 jaar),
van Hanon (24 jaar), van Van Himst
(17 jaar).
En toch, toch voetbalde België niet slecht.
Sterker gezegd: als de Rode Duivels
gisteren aan het einde van de eerste
helft de opstoppers Nederland kwam
binnen anderhalve minuut van een 1-2
achterstand op een 3-2 voorsprong
beter hadden kunnen verwerken en als
zij bij de aanvang van de tweede helft
meer zelfvertrouwen hadden kunnen op
brengen en niet die 9-1 door hun hoof
den hadden laten spoken, wel dan had
den de Rode Duivels een zeer eervol
resultaat van de grasmat van Feijenoord
gesleept. En dat met zuiver voetbaltech-
nische kwaliteiten. Maar waar mankeer
de het gisteren aan bij de Belgen? Aan
een gaaf moreel, aan incasseringsvermo
gen, aan de juiste mentaliteit.
Na die eerste treffer al in de eerste mi
nuut bij een voorzet van Henk Groot
schoot Moulijn in vrije schietpositie te
gen doelman Delhasse op, waarna
Kruiver de terugketsende bal gemakke
lijk kon inschieten hielden we ons
hart vast voor de Belgen en hun goede
voornemens. Maar dat bleek ten onrech
te. Want wat iedereen eigenlijk verwacht
had beter voetbal van Belgische zijde
kwam ook. En hoe.
Met grillige maar verantwoorde combina
ties speelden de Belgen keer op keer de
De enige speler uit de Nederlandse voor
hoede die gisteren tegen de Belgen geen
doelpunt maakte was Schuurman. Of laten
we liever zeggen: geen goedgekeurd doel
punt. Want wat gebeurde?
Ongeveer zes minuten na de rust, in de
periode dat de Nederlandse greep op de
Belgen steeds steviger werd, kreeg de
ADO-speler de kans waarop hij al zo lang
gewacht had. Hij kwam in vrije schietpo
sitie, op ongeveer twintig meter schuin van
het Belgische doel. Daar loste hij een for
midabel schot, waarop doelman Delhasse
begrijpelijk overigens te laat reageer
de.
Met een enorme vaart vloog de bal naar
het Belgische net, maar ketste van de on
Nederlandse verdediging uiteen. Steeds
groter werden de gaten steeds groter
werd de Belgische honger naar goals,
en die goals kwamen. In de zeventiende
minuut door linksbuiten Paeschen en
na een half uur door midvoor Van Himst.
Allebei goals van hoge kwaliteit, tot
stand gekomen na haarzuivere diepte-
passes.
Dus toch een revanche? De Belgen lieten
de verheugende gedachte van een voor
sprong diep op zich inwerken. Het bleek
nu toch wel, al die verhalen van de
ouderen waren bakerpraatjes. Als je
maar goed voetbal speelde tegen Neder
land, dan kwamen ze eenvoudig niet aan
de bal.
Neen, als je goed voetbal blijft spelen mis
schien niet, maar juist op het moment
dat men even wilde consolideren om
half- en binnenspelers gelegenheid te
geven even op adem te komen, kwam
Oranje terug. En hoe. By een enorm
schot van Muller in de rechterbovenhoek
al even mooi door Delhasse gehou
den zat de schrik er al weer een
beetje in en nauwelijks twee minuten
later werd de opdoffer uitgedeeld, die
beslissend voor de wedstrijd zou zijn.
Want de morele klap van de negentig
seconden tussen 20 uur 50 en 20 uur
5IV2 bleken de Belgen niet meer teboven
te kunnen komen.
Eerst strafte Kruiver slordigheid en ge
treuzel van de Belgische spil Lejeune af
met een diagonaal doeltreffend schot
(uit zeer moeilijke positie) en daarna
brak Henk Groot door het cordon rode
baadjes en vuurde toen een schot af dat
Delhasse waarschijnlijk niet eens gezien
heeft. Dat betekende niet alleen 3-2 voor
Nederland, maar ook een morele opdof
fer, die om tien uur nóg niet uitgewerkt
bleek...
Uiteraard begon Nederland overdonderend
in die tweede helft. Tegen een bokser die
geïntimideerd is valt men per slot van
rekening ook aan. België had toen puur
voetbal moéten spelen, zoals men al in
de eerste helft had laten zien. Maar wat
gebeurde nu? Nederland viel met alle
macht aan en België zakte steeds verder
terug. Willoos. En nog kregen de Rode
Duivels de kans om terug te slaan. Want
ondanks de Nederlandse overmacht, on
danks de flitsende aanvallen, ondanks
de serie schoten uit alle hoeken, ondanks
dat alles kwamen er geen goals. Neder
land verdiende in die periode al heel
snel een doelpunt, maar kreeg 't niet.
Maar ook al bleef het dan 3-2, de impo-,
nerende suprematie had zijn verdere
uitwerking op het moreel van de Bel
gen niet gemist. De Belgen waren ner
gens meer. Dat bleek toen het evenwicht
was hersteld en ook Van Himst, Goy-
vaerts en Houf weer kansen kregen. Het
werden echter geen goals, de dash, de
wil, het heilig vuur ontbrak. De Belgen
geloofden al lang niet meer aan een be
ter resultaat. En hoe meer het ongeloof
toenam en hoe lomer de acties verliepen,
hoe meer de Rode Duivels zich lieten
leiden naar een nieuwe „Feije-moord."
Twaalf minuten voor het einde begon de
serie van drie. In de 33ste minuut zette
Schuurman voor, Groot kwam net iets
aan veerkracht te kort om in te koppen,
waarna het leer op de buitenkant van
de rechterschoen van de toestormende
Swart kwam en dat zoevend harde schot
vermocht zelfs de prima doelman Del
hasse niet te houden. Via de „verste"
paal sprong de bal tegen het net.
Nauwelijks was het gejuich verstomd of
Moulijn kon doorbreken. En alleen voor
Delhasse kende Rotterdams lieveling
geen genade. Vlak daarop haalde Hey-
lens zich de haat van vele tienduizenden
Rotterdammers op de hals door Coen-
tje te vloeren, waarna een tweetal mi
nuten later Henk Groot revanche nam
met nog een doelpunt: 6-2. En het slot
signaal van de Tsjechische scheidsrech
ter moet de Belgen spoedig daarna als
een zoete symfonie in de oren geklon
ken hebben.
Ook voor die veelbelovende Belgische
jongeren staat het nu vast: tegen Neder
land is niet te voetballen en zeker niet bij
„Feije-moord"....
stonden woensdag ongeveer
8.000 wagens, anders zijn
het er 1000 a 1500 meer.
Men heeft dan ook de in
druk, dat bij deze avond
wedstrijd de meeste kaar
ten verkocht zijn in Rotter
dam en omgeving en dat
veel voetballiefhebbers ver
derop in het land de wed
strijd via radio en televisie
volgden. Het openbaar ver
voer had het iets drukker,
onophoudelijk reden extra-
trams van de R.E.T. van 't
centraal station naar het
stadion. De spoorwegen
hadden zeven extra-treinen
ingelast.
De grote verkeersstroom
sloot prachtig aan op die
van 't spitsuur. De „groene
zone", de keten van ver
keerslichten op het tunnel
tracé, bewees in feite voor
het eerst haar grote nut. In
de tunnels waren drie rij
stroken voor de voetbal
liefhebbers gereserveerd.
Kruiver in een van zijn vele kopduels
met de Belgische spil Lejeune,
Schuurman
derkant van de lat (of was het het boven
net?) op de doellijn (naar onze waar
neming achter de doellijn) via een doel
paal in het veld terug. Tal van Neder
landse spelers in de buurt appelleerden
voor een doelpunt maar de scheidsrechter
wees die protesten zeer beslist af.
Terecht? Wij geloven van niet. In ieder
geval was het wel zo dat de heer Galba
op de plaats waar hij zich bevond heel
moeilijk kon constateren dat de bal achter
de lijn had gestuit en dan mag hij een
voudig geen doelpunt toekennen. Te meer
niet, omdat ook de dichtsbijzijnde grens
rechter het gebeurde moeilijk kon zien en
dus al even terecht niet vlagde.
Rotterdam heeft woens
dagavond de extra ver
keersdrukte als gevolg van
de voetbalwedstrijd Neder
land—België boven ver
wachting goed verwerkt.
Zo ongekend vlot zelfs dat
in de speciale commando
post van de verkeerspolitie
bij het stadion al een jui
chende stemming heerste
nog voor binnen de muren
de eerste trap tegen de bal
was gegeven.
Hoofdinspecteur J. Bol,
die daar de leiding had,
had zich vooraf, ondanks
alle voorzorgsmaatregelen,
eigenlijk al verzoend met
de politionele nederlaag,
maar het werd daarentegen
een glansrijke overwinning:
om kwart voor acht, een
half uur voor de aanvang
van de wedstrijd hadden de
beide knelpunten de
tunnel en de Maasbrug
grote verkeersstromen van
Den Haag en de westelijke
provincies al royaal ver
werkt.
Ongelukken van enige
betekenis deden zich niet
voor, behoudens een ket
tingbotsing in de omgeving
van Papendrecht, waarbij
veertien wagens waren be
trokken. De gunstige factor
voor de 400 politiemannen
was, dat ditmaal minder
mensen per auto naar het
stadion gingen dan normaal
bij een interlandwedstrijd.
Op tien parkeerplaatsen
