Kennedy schoeit buitenlandse
hulp op een nieuwe leest
Oostduitse consumptie wordt
met drie miljard besnoeid
Mensen in een museum
M!
Mieren
en mensen
(^Wereldnieuws
Fa. B. ENGELENBERG
Accent valt op vijfjarenplannen met
goedkope leningen op lange termijn
Staatsraad in Roemenië
onder Georghioe-Dej
raatótoel
Op de
DONDERDAG 23 MAART 1961
3
Offer op altaar der socialistische arbeidsverdeling
Partijsecretaris heeft
alle macht in handen
OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
SPEEDY" VERFSPUITEN
compleet ƒ335.
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
VOORNAAM EN AANGENAAM
Duitse ex-communiste Ruth
Fischer overleden
Eén controle-systeem voor
gehele luchtvaart
M. Mok
PRESTATIE
DISTINCTIE
ZUINIGHEID
Off. dealer N.V. Amst. Rijtuig
Haarlem Houtplein 21 Telefoon
Mij.
22020
(Van onze correspondent)
WASHINGTON.
President Kennedy heeft gisteren in een belangrijke bood
schap aan het Congres een nieuwe aanpak voorgesteld voor de hulp aan ont
wikkelingslanden. De voornaamste nieuwigheden zouden ontwikkelingsprogram
ma's worden van vijf jaar, gefinancierd met leningen op zeer lange termijn en
met zeer lange rente. Kennedy betoogt met veel nadruk, dat de steun behoort te
worden verleend in samenwerking met andere industrielanden. In Amerika zelf
zullen de diverse organisaties moeten worden samengebundeld tot één instantie,
waarvan de leider verantwoordelijk is aan de minister van Buitenlandse Zaken
en de president. De nieuwe Amerikaanse regering ziet in de hulpverlening aan
het buitenland een kans om aan te tonen clat economische groei en politieke
democratie zich tezamen kunnen ontwikkelen.
Zouden economische zwakke gebieden
het echter moeten stellen zonder westerse
steun, dan zouden zij, evenals communis
tisch China, hun toevlucht moeten nemen
tot totalitaire methoden teneinde zich te
kunnen ontwikkelen. Voor dat laatste wil
wil men betrokken landen, en de vrije we
reld als geheel, behoeden. Kennedy pro
pageert dan ook een economische samen
werking van de gehele niet-communisti-
sche wereld. Op de conferentie van de
O.E.S.O., die maandag te Londen begint,
zal Amerika deze samenwerking beplei
ten, en bondskanselier Adenauer, premier
Macmillan, en minister Luns, die allen in
april naar Washington komen, zullen even
eens het nodige over dit onderwerp te ho
ren krijgen.
Effectiever
Amerika zelf moet, aldus de president,
de hulp aan het buitenland veel effectie
ver gaan organiseren. Kennedy's voorstel
is dat een organisatie in de plaats zal ko
men voor de inefficiënte samenwerking van
een veelvoud van instellingen. In die ene
organisatie moeten dan voor de diverse
staten plannen opgesteld worden. Kennedy
wenst dat het Congres een garantie zal
geven dat Amerika vijf jaar lang telkens
1,6 miljard dollar ter beschikking zal kun
stellen voor leningen op lange termijn, met
lage, of geen, rente. De leningen zouden
eventueel pas na vijftig jaar in dollars
moeten worden terugbetaald. Slechts in
dien de betrokken landen zeker kunnen
zijn van ontwikkelingssteun op lange ter
mijn, kunnen zij plannen opstellen die zin
hebben.
Amerika zal terdege moeten nagaan,
welke landen deze leningen het meest ver
dienen. Voorkeur krijgen die landen, die
John F. Kennedy
hun eigen grondstoffen goed gebruiken en
die de juiste goederen willen importeren
voor redelijke economische plannen.
Eisenhower had voor het eerstkomende
begrotingsjaar vier miljard dollar in to
taal uitgetrokken voor hulp aan het bui
tenland. Dat bedrag is niet veranderd,
doch het accent is verlegd van militaire
naar economische steun. Kennedy wil de
economische steun verhogen van 2,2 tot
2,4 miljard dollar, terwijl hij de militaire
steun wenst te verlagen van 1,8 tot 1,6
miljard dollar. In de begrotingen voor de
volgende jaren wil Kennedy de militaire
steun in het defensie-budget onderbrengen.
Voor de jaren 1963 tot en met 1966
vraagt president Kennedy viermaal 1,6
miljard dollar voor ontwikkelingsleningen
op lange termijn, terwijl hij bereid is de
(Van onze correspondent)
BONN. De Oostduitse plannenmakers
die binnen afzienbare tijd West-Duitslands
levenspeil voorbij dachten te streven, heb
ben slecht nieuws voor zeventien miljoen
Oostduitse magen moeten meedelen. Plan-
commissaris Leuschner heeft voor het cen
trale comité van de SED verklaard dat er
in 1961 voor drie miljard gulden, dat is
voor zes percent minder aan consumptie
goederen beschikbaar zal zijn dan men
gedacht had. De volgende artikelen zjjn
voornamelijk door de beperkingen getrof
fen: kaas, koffie, zuidvruchten, wollen- en
katoenen stoffen, vis', koelkasten en tele
visietoestellen. Het Oostduitse Wirtschafts-
wunder verbleekt wel, naast dat van de
grote Westduitse broer.
Leuschner had de SED al eerder moeten
meedelen, dat de DDR geen arbeidsreser
ve meer heeft, en dat de vervulling van
het jaarplan voor 1961 slechts kan worden
uitgevoerd als de productiviteit met 6,6
pet. stijgt. Vrij vertaald, betekent Leusch-
ners uitlating over het gebrek aan arbeids
reserve de niet aflatende vluchtelingen
stroom van oost naar west, die dagelijks
de DDR van vijfhonderd burgers berooft.
Leuschner merkte ook op, dat de koop
kracht groter is dan het goederenaanbod,
hetgeen wij inflatie zouden noemen, en gaf
toe dat de DDR onvoldoende deviezen heeft
voor importen uit het kapitalistische bui
tenland. Een van de tekenendste opmer
kingen van de plancommissaris was, dat
het plan voor 1961 pas nu kon worden
overlegd omdat vragen over grondstoffen-
leveranties tot eind 1960 onopgehelderd
waren. Dat de antwoorden daarop in het
donker lagen, omdat de door Bonn opge
zegde interzonale handelsovereenkomst
nog niet weer in werking was getreden
bewijst hoezeer de Oostduitse economie
nog van de Westduitse afhankelijk is.
Grenzeloos loyaal
Nu is die Oostduitse economie ook af
hankelijk van die van 't Sovjetblok, waar
mee het in de „Raad voor wederzijdse eco
nomische hulp" verbonden is. Die Raad
regelt de arbeidsverdeling tussen de socia
listische landen op basis van het crite
rium welk land het meest geschikt is een
bepaald produkt voor het hele blok te le
veren.
De Duitse communisten hebben met de
schrikbarende neiging tot uiterste conse
quentie, die hun Duits-zijn aan hun com
munist-zijn verleent, grenzeloos loyaal de
Raad geholpen en aan zijn besluiten ge
volg gegeven, zulks met dure gevolgen.
Terwijl de andere leden van de raad
nieuwe uitvindingen en nieuwe procédé's
zorgvuldig voor elkaar verborgen hielden,
ijlden de Oostduitsers onmiddellijk met al
hun vondsten de' socialistische openbaar
heid in, en nodigden zij, op kameraad Ul-
brichts bevel, Chinezen, Tsjechen, Roeme
nen en Polen de geheimste afdelingen van
hun bedrijven binnen. De kameraden ver
dwenen dan beleefd buigend, met de be
reidwillig ter beschikking gestelde teke
ningen, formules, foto's enzovoort en zet
ten zich onmiddellijk thuis ijverig aan het
in produktie nemen Van de Oostduitse
vondsten.
Op het altaar van de socialistische ar
beidsverdeling is zo de Oostduitse vlieg
tuigindustrie gesneuveld, waarin voor mil
jarden geïnvesteerd was, en die zich nu
op machinebouw moet toeleggen. De Sak
sische autcbusproduktie is overgedragen
aan Hongarije dat valse gegevens aan de
Raad verschafte, en vervolgens de Duitse
autobussen kopieerde. Eenzelfde bedrijf,
in het plaatsje Werdau, moest de produktie
van zware vrachtwagens staken, omdat de
Tsjechen het zo graag wilden doen en het
stikstofbedrijf in Piesteritz, dat een nieuw
laspoeder ontwikkeld had, zag Sovjetinge
nieurs met het nieuwe procédé verdwijnen.
rest van de hulp aan het buitenland van
jaar op jaar door het Congres te laten
bepalen. Behalve de als ideaal beschouw
de leningen op lange termijn zullen toch
ook nog schenkingen nodig blijven alsme
de leningen, die in lokale valuta kunnen
worden terugbetaald.
De presidentiële boodschap is een der
middelen om de weg te bereiden voor de
wetgeving, die het Witte Huis noodzakelijk
acht. Zulk een wet kan nog wel twee maan
den op zich laten wachten. De Amerikaan
se regering hecht kennelijk grote beteke
nis aan de actie, die door deze boodschap
wordt ingeleid. Kennedy's medewerkers
achten dit initiatief even belangrijk als
Roosevelts leen- en pachtwet of Trumans
Marshallhulp.
WENEN (UPI) Gheorghe Gheorghioe-
Dej, de eerste secretaris van de Roemeen
se communistische partij, heeft zichzelf
dinsdag geïnstalleerd als voorzitter van
de pas ingestelde „staatsraad" met opper
ste uitvoerende macht. De veranderingen,
welke ook betrekking hadden op de grond
wet werden goedgekeurd door de grote
Nationale Vergadering.
Bij de „verkiezingen" van 5 maart be
haalde de „eenheidslijst", het volksdemo-
cratische front van de communisten 99,78
percent van alle uitgebrachte stemmen.
De nieuwe „staatsraad" vervangt het
presidium van de grote Nationale Verga
dering, welke werd voorgezeten door
Gheorghe Maurer, die tevens optrad als
staatshoofd. De „staatsraad", die zeven
tien leden heeft, met inbegrip van een
voorzitter en drie onder-voorzitters, zal in
het vervolg zonder de Nationale Vergade
ring te raadplegen beslissen over zaken
vrede en oorlog betreffende, over de mobi
lisatie van de strijdkrachten, (indien Roe
menië of een van zijn bondgenoten zou
den worden aangevallen), de aanstelling
of het ontslag van de opperbevelhebber
van het leger, van de hoogste rechterlijke
ambtenaren en andere topfunctionarissen.
De Nationale Vergadering koos Gheor-
ghioe-Dej tot voorzitter van de „staats
raad". Premier Chivoe Stoica werd aange
steld tot secretaris van het centraal comi
té van de partij. Gheorghe Maurer, voor
malig voorzitter van het presidium van de
Nationale Vergadering en president van
de staat, werd tot premier benoemd. Mau
rer werd tevens een van de onder-voorzit
ters van de nieuwe „staatsraad". De ande
re onder-voorzitters zijn Stefan Voitec en
Avram Boenacioe.
Advertentie
f i'
Poolstraat S? Haariem - Tel. 1S252
Advertentie
Houdt U ervan zo nu en dan een
museum binnen te wandelen?
Dan zult U wel gemerkt hebben:
er zijn van die dagen waarop
het lijkt of iedereen precies
hetzelfde uur uitgekozen heeft
om zich te laven aan de kunst.
Wat een aanloop bij Appel
wat een beweging rond
Rembrandt! Het streelt Uw
kunstminnend hart! Jammer
alleen dat er hele groepjes
mensen „eindeloos" lang voor
één schilderij blijven staan
om details te bestuderen. U
wilt er óók wel eens bijNiet hof
felijk - niets voor U. Wèl iets
voor U is Gladstone, want
Gladstone - met of zonder filter-
is de sigaret die iedereen
voldoening schenkt.
king a SIZE
STUKS F U
Mevrouw Ruth Fischer, een van de op
richters van de Oostenrijkse communisti
sche partij en leider van de Duitse com
munistische partij in de twintiger jaren,
is, volgens de Times, in Parijs overleden.
Zij werd de leider van de. linkerzijde in
de Duitse communistische partij na het
mislukken van de Kapp-putsch in 1921.
Met de opkomst van Ernst Thalmann
werd zij verdrongen uit de partijleiding,
die zij deelde met Maslov, en in 1936 werd
zij als Trotzkyiste uit de partij' gestoten.
Toen Hitier aan de macht kwam vluchtte
zij naar Frankrijk, waar zij politiek asiel
kreeg. Bij het uitbreken van de tweede
wereldoorlog ging zij naar de Verenigde
Staten. Na de oorlog keerde zij terug naar
Frankrijk, waar zij in 1949 het boek „Sta
lin en het Duitse communisme" uitgaf.
LONDEN (UPI) De R.A.F. zal het
nog zeer geheime radar-systeem van de
Britse luchtmacht ter beschikking stellen
van de burgerluchtvaart om te helpen het
gevaar voor botsingen in de lucht te ver
minderen.
In Britse luchtvaartkringen wordt ge
zegd, dat. het systeem kan uitgroeien tot
een Europees 'controle-apparaat.
Een van de incidenten, die de R.A.F.
hebben doen besluiten, dat de controle
van burger- en militaire luchtvaart van
uit dezelfde centra dient te geschieden,
was het vliegtuigincident tussen Westduit
se jagers en het toestel waarin Koningin
Elizabeth reisde.
Op het televisiescherm kan
men nu en dan bedrijvige
mannen bezig zien, die in weer
en wind op de onmogelijkste
plaatsen van onze rommelige
samenleving met draden zeu
len. Die draden lopen uit in
een soort stok, welke door de
bedrijvige mannen vooruitge
stoken wordt naar iedereen
die zich in hun nabijheid
waagt.
Dat gaat dan ongeveer zó.
De bedrijvige man sleurt
zijn draden in de richting van
een voorbijganger. Stok onder
de neus van de bedrijvige man
zelf: „Dag meneer." Stok on
der de neus van voorbijganger,
die zegt: „Dag meneer". Stok
onder de neus van bedrijvige
man zelf: „Mag ik u eens vra
gen, wat denkt u van de vrije
zaterdag?" Stok onder de neus
van voorbijganger, die zegt:
„Hoezo?" Stok onder eigen
neus: „Vindt u het fijn dat u
vrij bent?" Stok onder de neus
van voorbijganger: „Tja....
Fijn.... Daar zegt u zowat."
Stok onder eigen neus: „Dat
doet me plezier. En wat doet u
met uw vrije zaterdagoch
tend?" Stok onder neus van
Voorbijganger: „Tja.... wat
doe ik zoal." Soms raakt de
bedrijvige man de cadans
kwijt en steekt zijn stok onder
andermans neus als hij zelf
wat zegt. Maar dat zijn klei
nigheden. Belangrijk is, dat
op deze manier de gewone
man de kans krijgt zijn me
ning te zeggen.
Zo zijn wij op de hoogte ge
komen van het feit, dat de
vrije zaterdagochtend als een
zonderlinge, voor velen onbe
grijpelijke verrassing uit de
lucht is komen vallen en nog
lang niet algemeen als een
volkomen logische ontwikke
ling is geaccepteerd. Er zijn
talrijke meningen over. Men
is er zowel blij als bedroefd
over. Men vindt de vrije zater
dag zowel onmisbaar als be
lachelijk. Als de stok van de
t.v. onder de neus van een
huismoeder wordt gestoken,
zegt die meestal dat ze erg in
haar schik is, wat ook wel te
beredeneren valt. Als ze van
het type is dat de huiselijke
gezelligheid tot een spontaan
feest weet te maken en
haar man van het type is dat
daarbij als feestartikel is te
beschouwen zal ze met de
extra vrije dag haar huisge
noten een speciale portie le
vensvreugde weten te ver
schaffen. Als ze van een an
der type is, kan ze haar man
toch in ieder geval dringende
boodschappen laten doen. En
als ze van een nóg ander type
is, kan ze er een uitgaansdag je
van maken. Het type dat krie
gel wordt als de man over de
vloer is, zullen we buiten be
spreking laten, want dat lijdt
al sinds jaar en dag onbe
schrijfelijk onder de vrije zon
dag, en onder de man in het
algemeen.
Men hoort het gewichtige
argument, dat een vrije zater
dag in deze tijd van perso
neelstekort en produktie-
noodzaak paradoxaal is. Dat
is dan ook waarschijnlijk zo,
doch daarin ligt het interes
sante en geheimzinnige ver
scholen, waardoor het ver
schijnsel boven de nuchtere,
zakelijke, sociale en maat
schappelijke betekenis uitrijst.
Want in feite is de vrije zater
dag een stukje filosofie.
De evolutieleer de groot
se denkconstructie die de to
taliteit van het scheppings
evenement binnen het bereik
van het menselijk begrip heeft
getrokken heeft haar slot
som gevonden in een merk
waardig beeld van de toe
komst der menselijke samen
leving: het beeld van een har
monisch levend en in vredig
samenbestaan gestabiliseerd
wezen, dat met een minimum
aan ernstige arbeid en een
maximum aan geestelijke be
zigheden van gemengde allure
zijn dagen slijt. Een mens dus,
die slechts een fractie van zijn
tijd besteedt aan zijn materië
le levensonderhoud en vérder
zich volkomen wijdt aan zijn
denkwereld en de verrijking
daarvan. Die verrijking be
hoeft zeker niet uit zwaar
wichtig filosofisch getheoreti
seer te bestaan integendeel,
het vermaak, de ontspanning
en het spel zullen er zeer voor
name middelen toe zijn.
In de evolutie daarheen be
vindt de mens zich op dit
ogenblik ergens onderweg,
waar de zware lichamelijke
taak van.zijn evolutionair uit
gangspunt hem nog terdege
drukt. Hij is namelijk begon
nen als ongeschoolde bundel
spierkracht met een minimum
aan hersens. Dit minimum
heeft hem desalniettemin in
staat gesteld, werktuigen uit
te vinden en te gebruiken.
Zijn scherp gerichte doelbe
wustheid op een gemakkelij
ker leven heeft zijn doen en
laten zodanig beheerst, dat de
verlichting van zijn lichame
lijke arbeid tot instandhouding
van zijn soort eeuwenlang ook
zijn denken bepaalde. Het is
eenvoudig te concluderen dat
daarbij tegelijkertijd een slij
ping van zijn denkvermogen
in de richting van het theore
tische ontstond, waardoor hij
de wetenschappen grondvest
te en cultiveerde.
De praktijk wijst uit, dat de
mens de verlichting en ver
korting van zijn arbeid tot le
vensonderhoud altijd zeer
consequent heeft nagestreefd.
In het vullen zijner uren met
arbeid tot voortbestaan lag
dus zeker nooit zijn levens
doel. Veeleer toonde die prak
tijk aan, dat een tot het mini
mum reduceren van die arbeid
een fragment van zijn doelbe
wustheid vormde. De mens is
in de opgang naar zijn ver
volmaking een luiaard in de
strikt lichamelijke zin. Hij is
niet blijven steken in de
schijnbare eindetappe van de
dagelijkse arbeid, zoals dat
bijvoorbeeld bij de mieren
het geval is geweest. Het is
denkbaar dat, bij een andere
wisselwerking van omstandig
heden en invloeden, de mieren
mensen zouden zijn geworden
en de mensen mieren zouden
zijn gebleven
Mieren zijn wij dus van huis
uit zeker niet. Deze saaiste in
secten ter wereld immers we
ten niet van ontspanning en
vermaak. Hun hersens zijn
volkomen gewijd aan eten,
drinken en vervoer daartoe.
Zij verliezen zelfs hun levens
wil nadat zij hun volstrekt
materiële taak Vervuld heb
ben. Zij zouden met een vrjje
zaterdag geen raad weten.
En omdat de mens lijkt
voorbestemd om ergens in de
verre toekomst een uurtje per
maand aan zijn stoffelijke be
langen te wijden om voor de
rest zich te vermeien in het
plezierige hersenwerk, gecom
bineerd met een weldadig
amusement en een slankhou
dend spel, mag het ons spij
ten dat wij zo vroeg geboren
zijn.
Doch tussen dan en vroeger
leidt de weg der evolutie ons
langs de mijlpalen. Onze
ouders werkten nog van zeven
uur in de ochtend tot acht uur
in de avond. De achturige
werkdag is nog tamelijk
nieuw. Nu komt de vrije za
terdag zich, ondanks alle ar
gumenten van efficiëncy en
logica, bij de vrije zondag
voegen. De vrijdag zal wel de
volgende mijlpaal zijn. Dit
alles schept, de vraag, of
iedereen zijn vrije tijd wel
nuttig en doeltreffend beste
den kan. Wat moet men er
mee?
De evolutieleer spreekt over
de neiging tot hersenwerk.
Doch kan die evolutieleer ook
alle mensen hersens daartoe
garanderen?
Mij dunkt dat aan dit woord
hersenwerk echter te zwaar
getild wordt. Wat is eigenlijk
hersenwerk? Of, om het an
ders te stellen, wat is in deze
tijd van beredeneerde arbeid,
beredeneeerde maatschappe
lijkheid en beredeneerde ont
spanning eigenlijk géén her
senwerk meer? Wie zijn vrije
tijd doorbrengt met het pluk
ken van bloemetjes, gebruikt
zijn hersens evenzeer als hij,
die zijn vrije uren besteedt aan
het van buiten leren van Von
dels verzamelde werken. Hij
gebruik ze alleen anders en
wellicht beter. Misschien is
door de eeuwen heen de evo
lutie van de mens tot het har
monisch levend wezen van
straks wel het sterkst gesti
muleerd door de bloemen
plukkers Door degenen,
die hun hersenen gebruikten
tot beter begrip van het be
trekkelijke leven en zijn
schoonheden, tot het verstaan
van kleine geheimen en het
daaruit afleiden van grote
waarheden.
En hebben we niet vaak in
onze sportbladen gelezen, dat
onze voetbalsterren blijk ga
ven van uitstekend hersen
werk? Misschien leest u het
zelfs in deze krant, bij het
verslag van de grootse spel-
manifestatie van gisteren.
Hersenwerk bij voetballen is
niet enkel de kopbal neen,
het is de beredeneerde spier
kracht, de verstandelijk be
heerste lichaamsprestatie, die
de dommekracht van de oer-
lieden heeft vervangen.
Wij zullen dus niet al te
somber mogen zijn over het
probleem, dat door zovele in
tellectuelen zwartgallig wordt
bekeken: wat voert de massa
uit met haar vrije tijd? Want
die massa heeft hersens, mijne
heren. Zij doet er vriendelijke
boodschappen mee voor de
overbelaste moeder-de-vrouw,
zij amuseert er de kinderen
mee in het vijverpark, zij
knutselt ermee om het gezin
van dienst te zijn, zij mijmert
er zelfs mee, in schijnbare
leegheid, over vraagstukken
die uitreizen boven het week
loon en de belastingen. Zij
denkt ermee dat mogen we
niet vergeten. En denken is
de samenvatting van alles wat
het menselijke leven bevat
aan waardevolle dingen.
Zelfs hij, die in zijn vrije
uren het oude ambacht opvat
en zijn tijd besteedt aan de
simpelste handenarbeid, be
wijst een mens met hersens
te zijn. Want zijn hersens zijn
bevrijd van de dwang, te moe
ten werken om te kunnen le
ven en hij geniet de vreugde
van de arbeid als een vrij en
bevrijdend spel, waarbij zijn
hersenen de werkzame rust
van de vrije gedachte genieten.
Het komt mij voor dat wij
leven in een tijd, waarin wij
langzamerhand van
mieren mensen wor
den.
K wartjesvinders
Misschien komt het door de voetbaltoto
en andere hedendaagse gokfaciliteiten dat
men nooit meer hoort spreken van een
soort lieden die eertijds vaste figuranten
in het dagelijks nieuws waren. Ik bedoel
niet door betrouwbaarheid uitblinkende
knapen, die als handwerk een kaartspel
beoefenden dat één-twee-drie-klaveraas
heette en zijn doorgewinterde beoefenaars
een royale winst garandeerde. De gevan
genisstraf die de wet op deze broodwinning
stelde was niet minder royaal, maar dit
heeft blijkbaar nooit een belemmering
voor de bloei van het gilde der kwartjes
vinders gevormd.
De herinnering aan hen is bij mij opge
roepen door de handelwijze van lieden die
ik zeker niet men hen op één lijn wil stel
len, maar die met hen gemeen hebben dat
zij zich kwartjes of andere muntstuk
ken op iets te vlotte wijze toeëigenen.
Ik heb het oog op bedienend personeel in
café's. Bij voorbaat aanvaard ik de ver
zekering dat wij hier met fatsoenlijke,
hardwerkende mensen te maken hebben
die opgewekt hun taak vervullen, zelfs
wanneer zij wat zeker voorkomt las
tige klanten tevreden moeten stellen. Be
halve door de algemeen gebruikelijke so
ciale voorzieningen worden zij beschermd
door een systeem dat met het woord „in
clusief" op ieder verstaanbare wijze kan
worden omschreven.
Men zou zeggen dat de klant, sedert dit
systeem werd ingevoerd, weet waar hij
aan toe is, doordat hem in de desbetreffen
de lokaliteit duidelijk wordt gemaakt dat
he bedieningsgeld een zeker percentage
van het verteerde bedrag omvat.
Bij de afrekening klinkt na de vermel
ding van dit bedrag het alle fooizorgen
verdrijvende toverwoord en beide partijen
kunnen vervolgens huns weegs gaan in de
overtuiging dat ook op dit gebied in Ne
derland de ordening haar zegenrijke
scepter zwaait.
Echter niet één keer, maar herhaalde
lijk heb ik in, naar aankleding van per
soneel en zaal te oordelen, keurige gele
genheden twijfel aan de onberispelijke
werking van dit systeem bij mij voelen
opkomen. In de naïeve opvatting dat het
stelsel ernstig gemeend was, verwachtte
ik dan enig wisselgeld, uiteenlopende van
een dubbeltje tot een kwartje, terug te
ontvangen. Ik moest evenwel na overhan
diging van mijn offergave constateren dat
de kelner zich met een vriendelijk dank
woord verwijderde, mij iets armer achter
latende dan in mijn bedoeling had gele
gen.
Al plegen de dubbeltjes en kwartjes mij
niet zomaar in de zak te rollen, ik gun
ieder graag een extraatje, maar dan niet
als gevolg van een optreden dat met alle
nog wel vrijwillig ingevoerde regels spot
en de klant het gevoel geeft voor de gek
te zijn gehouden.
Nogmaals: dit soort kwartjesvinders is
niet op één lijn te stellen met wat men
vroeger daaronder verstond. Dat hun ter
sluiks voortgezette fooienjacht echter geen
afkeuring verdient, zou ik nochtans niet
willen zeggen.
Advertentie
prijzen vanaf 5.895.
vraagt vrijblijvend folder en
demonstratierit.
Flores Het Amerikaanse drijvende hospi
taalschip „Hope" is thans op weg naar
het Indonesische eiland Flores dat in
de afgelopen week door 'n zware aard
beving werd getroffen. Bij deze aardbe
ving werd in Endeh, de hoofdplaats van
het eiland, tachtig procent van de hui
zen verwoest.
Seoel. Gehelmde Koreaanse agenten heb
ben gisteren traangasgranaten gebruikt
en met hun wapenstokken gevochten te
gen een menigte demonstranten in
Seoel De betogers waren naar de wo
ning van eerste minister John Tsjang
getrokken om het aftreden van de rege-
- ring te eisen. Tweehonderd politieman
nen raakten in gevecht met de demon
stranten, toen zij dezen trachtten te ver
jagen. De betogers waren gewapend
met stenen en stokken.
Australische hulp voor Indonesië. De
plaatsvervangende premier en minister
van Handel van Australië, John Mc-
Ewen, heeft in Canberra meegedeeld,
dat Australië voor een bedrag van tien
duizend Australische ponden aan medi
camenten zal sturen naar het Indonesi
sche Rode Kruis voor de slachtoffers
van een onlangs voorgekomen wervel
storm.
Luidruchtige inbraak. Gistermorgen voor
het ochtendgloren is ingebroken in een
bank in de Engelse stad Cambridge,
waarbij voor een bedrag van 70.000 pond
sterling is buitgemaakt. De inbraak
werd ontdekt toen bankbedienden zich
om negen uur aan het bijkantoor van
Barclay's vervoegden. Een zware ka
mermuur was met explosieven wegge
blazen en de stalen kasten opengebro
ken.
Stewardess smokkelt heroïne. De 35-jarige
stewardess van Air France, Simone
Christman is woensdag aangehouden
verdacht van het onwettig invoeren van
bijna 4*/s pond zuivere heroïne in de
Verenigde Staten. Zij had de pakjes
waarin het poeder was verpakt in haar
onderkleding genaaid.
Honger. In Parijs is woensdagavond een
kleurenfilm van het wereldgenootschap
voor strijd tegen de honger in wereld
première vertoond. In de film wordt
eraan herinnerd dat tweederde van de
mensheid niet voldoende voedsel krijgt
en dat van de zestig miljoen mensen die
elk jaar sterven circa veertig miljoen
overlijden mede ten gevolge van onder
voeding.
