J)E GECROONDE LEERSSE"
Nederlands Ballet verwerft
„Etudes" van Harald Lander
1
noren en zien
De Matthaus Passion door de
Christelijke Oratorium Vereniging
natel mixers
Alphenaar
De schooltelevisie
„Pierrot valt van de
maan" bij Arena
Pionier der Vlaamse
speelfilm overleden
De salariseisen van NRU-I
en NTS-personeel
Landelijke première rn Haarlem
Uitstekende opvoering
van 17 de-eeuwse
klucht door
Toneelgroep Arena
De negen Mezen
Grammofoon
platen
WOENSDAG 29 MAART 1961
Rudi van Dantzig en Robert Kaesen als
choreografen aan het gezelschap verbonden
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
„De zeven Luchters
Museumdiefstal
Simon Koster
MATTH'A'US-PASSION
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
De radio geeft donderdag
Expositie in Brussel
D. K.
Verdi's Otello
T elevisieprogramma
DE TONEELGROEP ARENA, dat gezelschap van jeugdige acteurs, heeft
gisteravond voor een grotendeels jeugdig publiek in de Haarlemse Stadsschouw
burg haar eerste voorstelling van Michiel de Swaens klassieke klucht „De ge
croonde leersse" gegeven. En ze heeft dat gedaan met een vaart en een gloed,
een temperament en een levenslust, een fantasie en een spontaniteit, waarom
menig zwaar gesubsidieerd gezelschap van gearriveerde ouderen dit enthousiaste
groepje kan benijden. Het was echte, gezonde speeldrift die hier over het voet
licht kwam en in de zaal die stemming van feestvreugde schiep waaraan het in
onze theaters helaas zo dikwijls ontbreekt en die toch voor het toneel van zo
elementaire betekenis is.
MICHIEL DE SWAEN, de zeventiende-
eeuwse Duinkerkenaar die waarschijnlijk
nooit zal hebben vermoed dat dit vasten
avondspel een langer leven beschoren zou
zijn dan al zijn bijbelse en andere stichte
lijke werken bij elkaar, heeft dan ook wel
het materiaal geleverd waarop die speel
drift zich kon uitvieren. Weliswaar is het
gegeven (dat in de Swaen's tijd ongetwij
feld een grandioze vondst was) voor onze
smaak nog slechts een naïef grapje, maar
aan de uitwerking ervan kan men ook nu
nog volop plezier beleven. Van alle „heere
lij cke ende vrolijcke daeden van keyser
Karei den V" was de zotste (en onwaar
schijnlijkste) misschien wel, dat Zijne Ma
jesteit op vastenavond „incognito" in een
schoenlappersgezin ging meesmuilen van
de kapoen, om de volgende ochtend de
van angst bibberende schoenlapper voor
zijn troon te ontbieden, bij welke gelegen
heid de gastheer-tegen-wil-en-dank dan be
loond wordt met de keizerlijke toestem
ming om het schoenlappersgilde een ge
kroonde laars in zijn wapen te laten voe
ren. De ongeloofwaardigheid van dit gege
ven zinkt volkomen in het niet bij de men
selijkheid, de levensechtheid waarmee het
schoenlappersgezin en de twee knechts
(die tevens de vrijers van Jaquelijne, de
dochter van de baas, zijn) door De Swaen
zijn getekend, ondanks alle dwaasheden en
overdrijvingen die er volgens de traditie
van de zeventiende-eeuwse klucht nu een
maal aan te pas moesten komen.
DE KNAPPE REGISSEUR van Arena,
Erik Vos, heeft van al die elementen van
het stuk de onwaarschijnlijkheid van
deze Keizer Karei-figuur, de levensecht
heid van de „kleine luyden", de zotternijen
van de kluchttraditie volop gebruik ge
maakt en ze met een blijkbaar onuitput
telijke ideeënrijkdom verenigd tot een kos
telijk geheel. Hij heeft er, om te begin
nen duidelijk een „spul" van gemaakt
door het toneelbeeld zodanig te arrangeren
dat de handeling zich grotendeels afspeelt
op het plankier-op-tonnen dat eeuwenlang
tot „arena" van de dramatische kunst in
West-Europa heeft gediend. Maar heel
handig heeft hij toch ook gebruik gemaakt
van de toneelruimte daar omheen, hierdoor
vermijdend dat er een gedrang van spelers
en bovendien een poppenkast-effect zou
ontstaan. Het voortoneel doet nu dienst als
straat, zonder dat dit door enig decorstuk
wordt aangeduid, maar de bewegingsregie
is suggestief genoeg om dit toch voor
iedereen duidelijk te maken. En door een
bijzonder ingenieus ineenstrengelen van de
handeling binnen en buiten krijgt heel het
toneelgebeuren daardoor een nooit afla
tende levendigheid. De uitstekende decors
en kostuums van Leontien van Beurden
en ook de talloze rekwisieten, die stuk voor
stuk door een speurder op een oud-roest-
markt lijken te zijn ontdekt dragen
daar trouwens ook veel toe bij.
DE REGIE VAN ERIK VOS excelleert
ook daardoor dat hij noch door dit „spul"
noch door de groteske handelingen van de
personages (handelingen die overigens
voor een groot deel pure regie-invallen
zijn), iets te kort doet aan de menselijk
heid van de schoenlapper en zijn gezins
leden. Integendeel, Vos speelt het klaar
die menselijkheid juist te verduidelijken en
te verinnigen door het aanbrengen van on
noemelijk veel detailtrekjes waarvan de
schrijver vermoedelijk nooit gedroomd
heeft maar waardoor het lijkt alsof diens
bedoelingen als het ware onder een ver
grootglas zijn komen te liggen. En hij
durft het aan, te midden daarvan de figuur
van Keizer Karei alle ónwaarschijnlijk
heid te geven die haar (vooral in het
laatste bedrijf) toekomt, door de keizer in
het gewaad van een vorst uit een mario
nettentheater op een mal troontje te laten
zitten; daarbij zal hij er wel van zijn
uitgegaan dat deze potsierlijke aankleding
onwaarschijnlijk moge zijn voor ons, twin-
tigste-eeuwse toeschouwers, maar bepaald
niet voor de simpele geesten van de schoen
lappersfamilie.
Opgravingen in Nubië. Bij opgravin
gen in Nubië door een Zweedse weten
schappelijke expeditie, die sedert het begin
van dit jaar daar werkzaam is, zijn meer
dan honderd vondsten gedaan. Men heeft
o.a. een Nubische begraafplaats ontdekt
van 1500 vóór Christus, die ongeveer hon- i mp TC rpxT urTT^Torvo
derd graven bevatte. De meeste waren j i WIJZIGING ten I der balletten door Fokine (1915) en Lichi-
lang geleden geplunderd, doch uit vele goede! in het reeds aangekondigde ne (1937) geregeld. Voor het Nederlands
graven kon men nog een grote hoeveelheid aandeel van het Nederlands Ballet in Ballet heeft Tsjitsjinadze in de vorige len-
sieraden, aardewerk en andere voorwerpen het Holland Festival Pekomen De ver ïet duet "Clair de lune" °P muziek van
bergen, die een indruk geven van de Irestlval gekomen- Ue ver- I Debussy gesteld. Het is nog niet zeker of
levensstandaard en de culturele ontwikke- Vr^55 c'"oreograaa Harald Lander (van „Francesca da Rimini" waarvan de
ling van de bevolking uit die tijd. 1932 tot 1951 balletmeester van de Ko- Westeuropese première wordt gegeven
ninklijke Deense en sinds tien iaar van m het programma voor het Holland Festi-
de Pariise Onera) heeft er na tennis val komt' dan wel "De houten prins" op
ae ranjse upera) heelt er na kennis- I muziek van Bela Bartok met choreografie
making met het gezelschap van Soma I van Erno Vashegyi en Vera Pasztor (die
Gaskell in toegestemd zijn „Etudes" aan hier eerder „De wonderbaarlijke manda
het reeds zo veelzijdige repertoire toe riin" hebben ingestudeerd)
te voegen. De besprekingen ter verwer- iNTUSSEN HEEFT Serge Lifar de over-
ving van deze aanwinst zijn twee jaar dracht van zijn meesterwerk „Les Mira-
geleden geopend. Dinsdag werd de eer- ges" op muziek van Henri Sauguet vol
ste repetitie in de studio aan de Koning- tooid- De decors hiervoor worden ontwor-
I y y i I DÖD 11 ADV T F O W T T IXIi eb /It rt rt/\l* a
straat in Den Haag gehouden.
DE WERELDPREMIÈRE van deze spec-
I taculaire aaneenschakeling van oefeningen
voor corps de ballet en solisten in tech-
pen door Harry Wich, die ook met de
stoffering van het toneel voor „Etudes" is
belast. Dezer dagen is te Parijs een om
vangrijk boekwerk onder de titel „Serge
Lifar, vernieuwer van het Franse ballet"
verschenen. Het is geschreven door Jean
niek en stijlvormen op door Knudage Rii- Laurent en Julie Sazonova, rijk met foto's
sager gearrangeerde pianostukken van verlucht alsmede met een in 1960 door
Czerny had in januari 1950 in Kopenhagen Picasso getekend portret. Uit een over
plaats. In 1952 presenteerde Lander deze zicht achterin blijkt, dat Serge Lifar sinds
romantische parade van academische 11924 voor de officiële schouwburgen van
schoonheid en virtuositeit als zijn visite- Frankrijk maar liefst zevdnennegentig
kaart in de Franse hoofdstad. In Neder- grote en kleine balletten heeft gemaakt,
land heeft men „Etudes" kunnen zien in I enkele herzieningen van werken van voor'
een voortreffelijke uitvoering (met onder gangers meegerekend, benevens voor
jSSS 'A S
T v Wfo f X W£'ï -
i
anderen Toni Lander en Flemming Flindt)
door het London Festival Ballet als hoog
tepunt van het laatste bezoek. Harald Lan
der (een leerling van Fokine) achtte na het
j bijwonen van een les door A. Koemoes-
nikov en een repetitie van „Les Sylphi-
des" en „Divertissement uit Doornroosje"
I onder leiding van Karei Shook het Neder
lands Ballet royaal in staat dit crescendo
en accelerando van bravourenummers te
realiseren.
andere theaters en groepen nog honderd
negenentachtig creaties en nieuwe instu
deringen!
Vermoedelijk onderhandelingen daar- j
over zijn nog gaande zal ter opening
van de voorstellingen in het Holland Fes
tival een speciaal voor deze gelegenheid
te vervaardigen werkstuk van Jack Car
ter (die geruime tijd bij het Ballet der
Lage Landen het repertoire heeft ver-
Vertegenwoordigers van onderwijsorgani
saties hebben in Den Haag opnieuw ge
sproken over een opzet van de schooltele
visie, waarin het onderwijs een plaats
heeft en waarin een goede samenwerking
tussen onderwijs, omroepverenigingen en
Nederlandse Televisie-stichting gewaar
borgd is.
Op 14 maart is ook een dergelijke bij
eenkomst gehouden. Het toen gevoerde
overleg is, nadat de organisaties inmid
dels in eigen kring beraad hebben ge
voerd, nu voortgezet. Naar wij vernemen
heerste er in de vergadering grote een
stemmigheid, maar men kwam niet ge
reed met de uitwerking van een concrete
regeling. Het is de bedoeling, na Pasen
opnieuw te vergaderen.
In de vorige bijeenkomst was men het
er al over eens geworden dat er in de
schooltelevisie plaats moet zijn voor „ge
richte" levensbeschouwelijke uitzendingen.
Zoals bekend hebben de onderwijsorgani
saties tot hun gezamenlijk overleg beslo
ten, nadat besprekingen in een commissie,
waarin de onderwijsorganisaties en de
N.T.S. waren vertegenwoordigd, waren
vastgelopen.
Op eerste paasdag zendt K.R.O.-Televi-
sie onder de titel „De Zeven Luchters"
een belangwekkende film uit van dr. Horst
Dallmayer en Caspar R. Mayr van de Bay-
erischer Rundfunk. Deze hebben, tijdens
een lange reis door Turkije, de historische
IN MEI ZAL de Russiche choreograaf Kaesen als choreografen aan het Neder
zorgd) worden vertoond. In het volgende plaatsen bezocht van de zeven Aziatische
seizoen zullen Rudi van Dantzig en Robert kerken, aan welke Johannes zijn visio-
rt A/1A„ f\lri 1J UT - 1I OoGn —3 -.Ui./ TIC rr m
en danser Alexander Tsjitsjinadze voor
enkele weken bij het Nederlands Ballet
terugkeren, dan om zijn „Francesca da
Rimini" op muziek van Tsjaikofsky in te
studeren. Dit werk in twee delen is oor
spronkelijk voor het Ballet van het Stanis-
lavski Theater te Moskou gemaakt en
geldt in Rusland als een opmerkelijk mo-
lands Ballet verbonden zijn.
De zaterdagmiddagvoorstellingen
naire brieven richtte: Efese, Smyrna, Per-
gamum, Tyatira, Sardes, Filadelfia en
Laodicea. Begin- en eindpunt van hun
film is het eiland Patmos, het verbannings
oord, waar Johannes zijn visioenen kreeg.
Deze visioenen algemeen wordt aan
vaard, dat in de toekomst van de kerken
van Klein-Azië de toekomst van de hele
voor I christelijke kerk wordt voorspeld zijn
j I- 1 Ui/ci/oni/y c II «ZWWI I-•uw-üjhv iv »YV/iui V UU1 O^ICIU C.L] ij
i!S1Sjval?,, zogeheten klas- de jeugd, beurtelings door de balletgroep in onze tijd weer het onderwerp van vele
sieke traditie. Op dezelfde muziek zijn eer- „Scapino" en het toneelgezelschap „Are- en veelsoortige speculaties. De rampen,
na" verzorgd, nu en dan door de panto- die over de wereld komen, de gevaren^
mimespelers van „Carrousel" afgewisseld, die de mensheid bedreigen door de uitvin-
OP DE SPELERS heeft de regie van
Vos klaarblijkelijk een enthousiasmerende
invloed gehad. Er werd toneel gespeeld
„dat het een lieve lust was" en hoe
zelden kan dit tegenwoordig worden ge
zegd! Van de eerste beweging van de grote
teen van Joop van der Donk (als de
schoenlapper Teunis) tot het laatste gebaar
van Peter van der Linden (een prachtig
levenslustige Joren) bij de epiloog, was
het toneel gevuld met bruisend leven en
aanstekelijke blijmoedigheid. De Vlaamse
actrice Els Cornelissen, die Jaquelijne
speelde, is voor Nederlandse toeschou
wers een kostelijke ontdekking. Behalve
de reeds genoemden moet vooral ook Paul
van Gorcum worden geprezen, voor zijn
Bibberwang-achtige maar toch originele
Kosen. Truus Dekker had nog wat natuur
lijker kunnen zijn als Maey, het schoen
lapperswijf; zij was niet zo „vies" als haar
man beweerde, maar had wel goede moe
derlijke momenten. John Kelly had de wei
nig benijdenswaardige rol van de keizer,
Op de tentoonstelling „Mythen, maskers,
magie, in het land der Dogon" in het
museum voor Land- en Volkenkunde te
Rotterdam zijn in de loop van maandag een
gegoten open koperen armband en twee
gegoten koperen ringen verdwenen. Deze
voorwerpen hebben niet een zodanige
waarde dat aan diefstal uit winstbejag
moet worden gedacht. Al is de handels
waarde echter niet groot, voor een mu
seumverzameling zijn deze stukken moei
lijk vervangbaar.
die hij gelukkig met grote terughoudend
heid speelde. En Jan van Kasteren maak
te van de lijfwacht Ambroos, die door de
keizer een „olijke fielt" wordt genoemd,
veel meer een fielt dan een olijkerd. De
Swaen heeft in deze Ambroos zeker wel
een wat verbitterde hofnar willen tekenen,
maar daarom hoeft het nog geen volledige
Richard de Derde in zakformaat te zijn.
Door deze kleine schoonheidsvlekjês 'heeft
de voorstelling als geheel echter niets aan
betekenis verloren.
Er is heel veel gelachen en aan het slot
Paul van Gorcum, Peter van der Lin
den en Els Cornelissen in „De gecroon
de Leersse" van Michiel de Swaen.
geestdriftig geapplaudisseerd door het op
getogen publiek. Een groot deel van dat
applaus gold stellig Erik Vos, die zich ech
ter niet liet zien. Er waren bloemen voor
het hele ensemble. Ik hoop van harte dat
voor Arena met deze voortreffelijke op
voering in Haarlem een zegetocht door het
land begint.
Advertentie
haardrogers - keukenmachines
(Van onze correspondent)
Te Antwerpen is na een langdurige
ziekte op 70-jarige leeftijd de Vlaamse
blijven gelukkig vrij veel belangstelling I
trekken. „Arena" heeft voor de eerstvol
gende keren en natuurlijk ook voor ver
toning elders de in kinderlijke toonaard
I poëtisch fantasie „Pierrot valt van de
maan" van Ben Minoli weer op het reper-
I toire genomen.
Voor een dergelijke reprise bestond alle I
ding van verschrikkelijke wapens men
denkt bij dit alles aan de plagen en straf
fen, die Johannes beschrijft als de voor
boden van het Eindoordeel. Deze kwestie
wordt in „De zeven luchters" niet uit de
weg gegaan en hiermee wordt mede de
grote waarde van deze indrukwekkende
film bepaald. Aan de Nederlandse tele-
aanleiding. Werkelijk goede stukken voor visie-presentatie, die wordt verzorgd door
kinderen, die niet alleen spannend zijn Ad Zonneveld, werken mee: Johan
(hoewel men dat misschien genoeg zou I Schmitz en Han Bentz van den Berg.
kunnen achten) en voldoende amusant, Voor de tekstbewerking is gebruik ge-
maar ook nog bijdragen tot een begin van I maakt van de nieuwe Apokalyps-verta-
artistieke smaakvorming, blijven bijzon-1 'mg van prof. dr. W. K. Grossouw (20.45
der schaars. Men doet er dus heel ver
standig aan na een paar jaar een „nieuwe
generatie" op „oude successen" te ont-
uur).
DE JAARLIJKSE UITVOERING van de „Matthaus-Passion van Johann
Sebastian Bach door de Christelijke Oratoriumvereniging is in Haarlem een
traditie geworden, waarmede men in de loop van vele jaren reeds vertrouwd is
geraakt. Maar deze vertrouwdheid met de uitvoering houdt niet in, dat de
aanvaardbaarheid van de uitvoering in de blijkbaar onontkoombare concertvorm
boven alle bedenking staat. Bachs grote Lijdensdrama is tenslotte een liturgisch
werk, dat opgenomen dient te worden in een passende eredienst van belijdende
christenen en wel degelijk lijdt onder de geforceerde, onvolkomen aanpassing
aan een concertzaal en aan een heterogeen publiek, dat heel begrijpelijk naar
de pauze verlangt, toehoorders, die öf vanwege het late uur weg moéten óf die
in spanning op het einde zitten te wachten om dan een snelle vlucht naar de
vestiaire te ondernemen.
cineast Jan van der Heijden overleden, halen. Ongetwijfeld kwam dit spel over de
Men noemde hem de pionier van de avonturen van een levende manestraal op
Vlaamse speelfilm sinds hij had gedebu- het kikkereiland voor herhaling in aan-
teerd met een rolprent naar het boek „De merking.
Van -^rnst Claes- In Vlaanderen De nieuwe bezetting is bepaald veel
heeft deze film een groot succes gehad, zwakker dan de oorspronkelijke, die onder
Voor de oorlog heeft Van der Heijden regie van Bas ten Batenburg (van de
daarna een aantal Vlaamse speelfilms ge- Haagse Comedie) een zeer aantrekkelijke
maakt; zij hadden vaak een folkloristische opvoering realiseerde. Niettemin heeft Jan
inslag of zij waren kennelijk op Antwerp- Korevaar met Henk Votel Mieke Lelv-
se toestanden en figuren gericht. veld, Alma van Elk, Willem Wagter, Henk
Uilespiegel leeft nog" en „Havenmu- Somers, Anton Kothuys en Henk Voges
ziek waren van die produktie wel de bes- een resultaat bereikt, dat beurtelings stille
te. Van der Heijden had echter steeds aandacht en luide instemming van het pu-
met twee moeilijkheden te kampen: ge- bliek van tussen de vijf en negen genoot
brek aan kapitaal en gebrek aan goede De feestelijke decors en kostuums van
technici en artiesten. Herman van Etteren deden weer dienst en
Daarna is hij begonnen met de serie Ap Bronkhorst begeleidde de overgangen
„Janssens tegen Peeters" en er bleef toen van kluchtsituaties naar momenten van
weinig anders van zijn films dan nogal gevoeligheid met snarenspel van zijn gi-
goedkoop amusement, ook al heeft hij een taar.
Advertentie
of twee keer weer getracht een dieper
gaand scenario te verfilmen. De laatste
jaren heeft hij geen films meer gemaakt.
in vele uitvoeringen
GOED BESCHOUWD is dit een betreu
renswaardige toestand, waar men zich uit
gewoonte maar bij neerlegt. Ook dit jaar
is de uitvoering van Bachs werk door de
Christelijke Oratoriumvereniging onder
dergelijke omstandigheden gegeven. Op
vallend was het hierbij hoe de dirigent
George Robert in het bijzonder voor het
eerste deel van de passie voor de zang van
het koor en voor de begeleiding van de
solisten met het orkest naar verinner
lijking streefde, naar een abstractheid, die
inspireerde tot het terugbrengen van het
tempo op een bijzonder rustig niveau en
op het beperken van het klankvolume tot
een haast irreële intensiteit. Het koor was
op deze interpretatie uitstekend voorbe
reid en de solisten hebben er zich over
het algemeen goed naar kunnen richten
al bleven aanpassingsspanningen nog wel
merkbaar.
Het meest in overeenstemming met de
geest van uitvoeringen in vroeger jaren
was het tweede deel met de volkskoren en
vooral het slotkoor, dat weer een positieve
afsluiting werd.
MET INNERLIJKE overtuiging zong de
bas Hans van der Leeuw de Christuspartij.
De zang van de tenor Tom Brand, die de
partij van de Evangelist vertolkte, won
naarmate de uitvoering verliep, aan klank
schoonheid en vooral ook aan natuurlijke
zegging. De tenor Arjan Blanken zong zijn
aandeel met edele klank en voordracht
evenals de bas Herman Schey. De bas Arie
de Rijk, aan wie de kleine partijen waren
toevertrouwd zong soms wat dof, maar
ook met behoorlijke klank. De sopraan
Heieen Verkley maakte met haar klank-
schone zang een uitstekende indruk en de
alt Aafje Heynis bracht weer een innige
voordracht als belangrijk vertolkingsele
ment bij het vervullen van haar verant
woordelijke taak.
Wegens ziekte kon de organist Piet Kee
zijn medewerking niet verlenen. In zijn
plaats kwam Albert de Klerk, die aan het
orgel begrijpelijk de uitvoering voortreffe
lijk diende.
HET NOORDHOLLANDS Philharmo-
nisch Orkest heeft zowel collectief als in
dividueel met veelal uitnemend solospel
eveneens een belangrijk aandeel gehad bij
de begeleiding.
En dan verdient ongetwijfeld de vaste,
klankrijke zang van het r.-k. jongenskoor
„De zingende Klokken" uit IJmuiden in de
twee grote koren van het eerste deel van
de passie vermelding.
Ter gelegenheid van het derde lustrum
van het Nederlands-Belgisch Cultureel Ak
koord zal binnenkort in het Albertineum
te Brussel een tentoonstelling van zeven
tiende eeuwse
I worden
Nederlandse openbare en particuliere ver
P. Zwaanswijk zamelingen.
"ILVERSUM I. 402 m. 700 AVRO. 7.50 VPRO
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen-
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Voor de vrouw. 11.15 Omr.-orkest, groot koor en
Jn^ Onderden leden van het omroep-
en N ES-personeel hebben dinsdagavond 13 00 Nieuws en beursber. 13.30 Dansmuz.
:euwse Nederlandse tekeningen geruime tijd in besloten zitting vergaderd 0 p!?n,ore„oital' 14 30 Voor de vrouw. 15.05
gehouden Ze zijn afkomstig uit met de H.KW., Mercurius en de Christe- I Gram! 16 Öo V^n^ie^tof vijf^i^o'o^oor de^ieifêd^
ïdse onenbare en narticuliere ver- I lijke Beambtenbond, respectievelijk aan- f7.30 Lichte muziek. ïs.oo Nieuws. 18.15 vóór de
gesloten bij de K.A.B., het NVV en het 'eu®d- 18-30 Matthaus-Passion (stereofónische uit-
C.N.V. Na afloop werd het navolgende
communique verstrekt: ber. van New Vork. 22.45 Act. 2.3.00 Sportactual.
„In een zeer druk bezochte vergadering J® NieuwsmUZ 23'3° Romantlsche muz- 23.55—
met de leden van de drie samenwerkende HiLVERsïnvi 11. 298 m.
vakorganisaties werd door de bestuurders I
een schets gegeven van de ontwikkeling
der salarisregeling in het omroepbedrijf in
de achter ons liggende jaren. In een dis
cussie waaraan tientallen leden, waaronder
vele vooraanstaande functionarissen, deel
namen, werd op detailpunten nadere voor- -
lichting gevraagd. Deze voorlichting werd f?,t"i"b med?.d- 12 38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws.
I on Vnk^n1"? °ntVangeni Z« het °°k' dat NCRM rSm^vlorTro^ hoo^eU
op enkele punten een nadere precisering 14.40 Gram. I6.00 Verkenningen in de bijbel. 16 20
werd verlangd. Kamermuz. 17.00 Voorde jeugd. 17.30 Gram 17 40
Met mtdruk werd door het omroep- en Sb^^tSSS;£.^
televisiepersoneel de eis gesteld dat de
7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11-00 KRO. 14.00-24.00 NCRV.
t H°: 7 00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Het Paasmaal van de
ii?Lr- overwegin8- 9-30 Gram. 9.40 Voor de Jeugd.
NCRV10-00 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45
Gram. KRO: 11.00 Voor de zieken 11.45 Gewijde
muziek. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.04 Piano-
spel. 12.25 Wij van het land, praatje. 12.35 Land-
IN DE GALERIE UITTENHOUT te
Haarlem exposeert de jonge Haarlem
se kunstenaar Herman van Tongeren.
In zijn reeks „Sferen en vormen in de
ruimte" behoort het hierboven gere
produceerde „Schip op het strand",
Bob Buys schreef in ons blad van
woensdag 22 maart dat in deze reeks
een gevoelsontvankelijkheid geprojec
teerd wordt in het landschap. Van
Tongeren deelt bij dit schilderij het
volgende mee: „Ieder mens en ieder
voorwerp heeft een sfeer om zich heen,
een soort uitstraling van zijn wezen.
Ieders beleven hiervan hangt af van
alles wat hij weet van deze persoon
-1
en van alles wat hij in het verleden
met hem beleefd heeft en welke
associaties hij heeft als hij hem ziet.
Als de sferen en vormen die ik schil
der, de vorm van een schip aange-
genomen hebben, dan is voor mij het
verleden van dat schip en zijn toe
komst even belangrijk als de volgen
de realiteit van het ogenblik. Som
mige schilderijen zou men kunnen
vergelijken met herinneringsbeelden,
of droombeelden, niets is logisch of
reëel en alle vormen zijn in een toe
stand van wording of een van ver
vagen in sferen." De expositie blijft tot
10 april geopend.
onderhandelaars onverkort aan de inge
diende voorstellen zullen vasthouden. De
I grootste spoed werd geëist, waarbij door de
bestuurders van de vakbonden de toezeg
ging werd gedaan, dat voor het einde van
april een definitieve beslissing door de
leden der organisaties zal moeten worden
genomen".
Een van de laatste opera's van Giusep
pe Verdi (1813—1901) was zijn in 1887 ge
componeerde Otello, op een libretto van
Arrigo Boito naar het gelijknamige treur-
I spel van William Shakespeare. In een met
uitstel overgenomen uitzending van de Ita
liaanse radio zal de VARA deze opera, die
tot de vermaardste werken van de grote
Italiaanse componist behoort, in haar ge
heel uitzenden op woensdagavond 5 april
Beroemde artiesten treden op in deze uit
voering. De tenor Mario del Monaco zingt
de titelrol, de bariton Tito Gobbi is Jago
en de sopraan Floriana Cavalli zal men
horen als Desdemona. De andere solisten
zijn de tenoren Agostino Lazzari en Athos
Cesarini, de bas Paolo Washington, de ba
ritons Arturo La Porta en Rolando Sessi
en de mezzo-sopraan Dora Minarchi.
Voorts werken koor en orkest van de
Opera te Rome mede. Franco Capuana di-
I rigeert.
30 Matthfius Passion, stereofonische uitz.
'4n de Pauze P.41"- 20.15-20.25 Lijdensoverdenk.).
22.30 Nieuws. 22 40 Periodiekenparade. 22.50 Boek-
bespr. 22.55 Gram. 23.25 Muzikale lezing. 23 55—
24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Nieuws. 12.02 Gram. 12.30 Weerber 12 35
Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de
soldaten. 14.00 Imitatio Christi, oratorium 15 40
Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Franse les. 16.21 Gram
17.15 Voor de kinderen. 18.15 Gram. 18.30 Godsd.
halfuur. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 10.50 Pol. lezing
20.00 Parsifal, opera. 22.00 Nieuws. 22.15 Kamer
muziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Jeugdjourn. AVRO: 17.10—17.40 Voei
von 20,00 Jourr>- en weeroverzieht.
KRO: 20 20 Film. 21 30 TV-éénacter 21.55 Avond
college Nederlands. 22.20 Epiloog.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Joum. en weeroverz. AVRO-
Tele vizier. 20.30 Film. 21.00—22.20 Kent
melkweg?, blijspel.
20.20
u de
Museum krijgt 18 miljoen. Het Me
tropolitan Museum of Art van New York
heeft vijf miljoen dollar ruim achttien
miljoen gulden toegewezen gekregen uit
de nalatenschap van de rijke Amerikaanse
weduwe Helen Foulds. die het grootste
aedeelte van haar van haar vader geërfó
fortuin aan het museum heeft vermaakt
Twee nichten en een achterneef van de
erflaatster hebben deze laatste-wilsbe-
schikking tevergeefs aangevochten.
