Laatste concert van N.Ph.O.
in D-serie zeer geslaagd
Musical „West-Side Story"
ook in Parijs een triomf
Toneelleven in Praag zweeft
tussen 'oost en west
V E RiFi G E EFT*FLE U R
Ziekenomroepen wisselen
op congres ideeën uit
Grote Cézanne-
expositie in Wenen
De negen muzen
De Maggio Fiorentino
weer in de oude glorie
Oostenrijkers moeten hun eigen festivals
via buitenlandse zenders beluisteren
- II I <W- Z - - I ''I-i .1
Eigen programma's in
veertig steden
FILM EN f ILMWERELJ
Voorstelling Amsterdams
Ballet uitgesteld
Voorarrest opnieuw
verlengd
Vitale kunstmanifestatie uit Amerika
UITGEKIENDE SCHIJNVRIJHEID
Ongepubliceerd manuscript
van Mozart ontdekt
Kinderen en televisie
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma
Bezuiniging op artistieke programma's
Wegverkeer eist 1000
doden per dag
inöUAÜ 12 APRIL 1961
Het Noordhollands Philharmonisch
Orkest heeft de dinsdagserie van dit
seizoen met een bijzonder gelukkige
avond besloten. Orkest en dirigent
waren in opmerkelijk goede vorm, en
mede door het solistisch aandeel van
de Engelse sopraan Jennifer Vyvyan, is
het een concert geworden dat alle aan
wezigen nog lang in de herinnering za
blijven. Bovendien vormden de drie
werken van het programma elk voor
zich hoogtepunten van een bepaalde
stijl met elkaar een goed geheel, een
compositie „in de tweede graad", zoals
men van een goed opgebouwd concert
programma mag verwachten.
Bach's een-en-vijftigste cantate is, door
de rijke en gevarieerde techniek waarmee
het vocale en het instrumentale bereik met
elkaar verweven zijn, een meesterwerk
Zowel in de openingsaria „Jauchzet Gott
in allen Landen", als in het koraal met
zijn gefigureerde begeleiding wordt men
herinnerd aan de bezonken vitaliteit van
de Brandenburgse concerten met dien
verstande dat de solo-partij als een gouden
draad door het harmonisch stemmenweef-
sel loopt. In de eerste aria treedt de zang
stem in dialoog met de trompet, in het
koraal is zij omrankt door twee violen,
totdat in het alleluja alle strijkers en de
trompet zich met haar verenigen in een
(inderdaad) juichende climax. Zeer ex
pressief is ook het begeleide recitatief met
zijn krachtige meiismen, terwijl daarna
een tweede aria in een wiegende zes-acht
ste maat een rustpunt vormt. Door een
perfecte ademtechniek wist de zangeres de
soms zeer lange frases tot een volkomen
eenheid te binden, waarbij vooral de
moeiteloze trefzekerheid in de hoge liggin
gen opvallend was. Haar zingen was van
een serene, heldere verrukking die niets
van doen had met die verstarde „objec
tiviteit" die men nog wel eens als het nee
plus ultra voor een Bach-uitvoering be
schouwt. Het begeleidend strijkorkest
was, onder Henri Arends' leiding qua sa
menklank en sfeer prachtig op de zangeres
afgestemd; de trompettiste Nelly Boerée
en de violisten Jan Hesmerg en Leen-
dert de Graaf verzorgden hun aandeel zó
dat de muziek voortdurend in volle luister
tot haar recht kwam; beter compliment
is niet denkbaar.
De avond werd eveneens op hoog niveau
voortgezet met Mozart's Symfonie no. 34
in C, KV 338, bijgenaamd de „Salzburger'
symfonie (ter onderscheiding van de „Lin-
zer" in dezelfde toonaard). Het is geen ge
brek aan waardering wanneer hier slechts
kort melding wordt gemaakt van deze even
beheerste als goed afgewogen vertolking:
vooral de gaafheid van de strijkersklank
in het Andante droeg veel bij tot de indruk
die men van deze Symfonie bewaarde.
Een hoogtepunt, niet alleen van dit con
cert, maar misschien wel in de prestaties
van dit seizoen, heeft het orkest bereikt
met een waarlijk bezielde vertolking van
Mahler's Vierde Symfonie. Deze uitvoering
droeg alle sporen van een even degelijke
als toegewijde voorbereiding. De orkest
klank bloeide open als een roos in de
morgenstond, waarop de dauwdruppels
der inspiratie waarneembaar werden.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Het aantal ziekenomroepen in ons land
neemt van jaar tot jaar toe. Aan het con
gres van de Zieken-Omroepen Nederland
(ZON) dat op Hemelvaartsdag in Amster
dam wordt gehouden, nemen niet minder
dan 40 omroepverenigingen uit even zove
le Nederlandse steden deel.
Aanvankelijk werd getracht door het
draaien van grammofoonplaten op de zie
kenzalen de patiënten wat afleiding te be
zorgen. Langzamerhand groeiden deze
uurtjes uit tot gevarieerde radioprogram
ma's en men is tot het besef gekomen dat
de ziekenomroep het contact van de zieke
mens met de maatschappij kan herstellen
en hem kan opheffen uit zijn isolement.
Daarnaast wordt het ziekenomroepwerk
gezien als een moderne vorm van bezig
heidstherapie, in die zin dat door het bren
gen van speciaal op de patiënt gerichte
programma's deze losgemaakt kan wor
den van de vaak te grote belangstelling
voor zichzelf, voor zijn ziekte en zijn zorg.
Sinds vijf jaar hebben de ziekenomroe
pen elkaar in de ZON gevonden, welke
overkoepelende organisatie uitwisseling
van ideeën en ervaringen mogelijk maakt,
advies en leiding geeft bij het inrichten
der studio's en het samenstellen van tech
nische apparatuur en contacten legt met
de gezondheidszorg. De medewerkenden
aan de ziekenomroepen doen dit geheel
belangeloos.
Velen die in de ban van bandrecorder en
radio-techniek zijn geraakt, ervaren ech
ter dat na verloop van tijd niet meer deze
hobby domineert maar dat zij steeds meer
opgaan in het vrijwillig aanvaarde sociale
werk.
Voor de ziekenhuizen brengen de radio
programma's geen kosten met zich mee.
Dat betekent dat de omroepen bestaan bij
de gratie van vrijwillige bijdragen van
particulieren. Een van de wensen die op
het congres tot uiting zullen komen, zal
ongetwijfeld die van een bredere financië
le basis zijn. Voorts streeft de ZON naar
het aanstellen van medische adviseurs,
waardoor inniger ocntact met de diverse
zieken-inrichtingen mogelijk wordt.
Ook ziet men als idealen behoorlijke
huisinstallaties in alle ziekenhuizen en
hoorkussens voor alle patiënten alsmede in
de grotere steden lijnverbindingen via de
plaatselijke draadomroep van de studio
naar de ziekenhuizen.
Want deze symfonie is in haar geheel het
werk van een geïnspireerde die inval na
inval moeiteloos aaneen weet te rijgen tot
dat zelfs het triviaalste wijsje getransfigu
reerd wordt in het licht van een scheppen
de argeloosheid. Wat bij een routineuitvoe
ring maniëristisch lijkt, of aandoet als de
gespeelde naïeviteit van een overgeculti-
veerde geest, werd door de uitvoering op
genomen in één muzikale stroom van het
zuiverste water. Men dacht niet meer aan
fraai geblazen of gestreken trekjes, aan
effectief gespeelde „stelletjes" (om in het
muzikantenjargon te spreken) er werd
slechts geluisterd, door de musici naar el
kaar, door het publiek naar de muziek zo
als die door het orkest gepresenteerd werd.
De toetssteen van iedere uitvoering van
deze symfonie is het zeer langzame
derde deel; Arends moet een grote voor
liefde voor dit werk hebben, want ook hier
was een voortdurende en genuanceerde ex
pressie tussen de noten te beluisteren. Een
ontroerende afsluiting vormde de sopraan
solo van Jennifer Vyvyan in de finale
„Das Himmlische Leben", een evocatie
van het paradijselijk bestaan als een Mid
deleeuws geïllumineerd handschrift (de
vliedende, kabbelende nevenstemmen in
het orkest zijn de bloemetjes en de ara
besken tussen de tekst). Na afloop wist
men: de muziek had geheerst in de con
certzaal en daar zijn de concerten voor.
Sas Bunge
(Van onze correspondent)
WENEN In het Belvedère-kasteel,
waar in 1955 het Oostenrijkse staatsver
drag werd ondertekend, legt men de laat
ste hand aan een tentoonstelling, die 106
werken van Cézanne omvat. In de afgelo
pen jaren hebben de tentoonstellingen van
Gauguin en Van Gogh een onvergetelijke
indruk achtergelaten, maar de belangstel-
,g voor het werk van Cézanne is nóg
groter. De collectie omvat 45 olieschilderij
en, 38 aquarellen en 23 tekeningen.
Daar de gemeente Wenen het initiatief
en de verantwoordelijkheid voor deze ten
toonstelling op zich heeft genomen, moet
het gemeentebestuur ook voor de verzeke
ring opkomen. Het daarvoor benodigde be
drag is echter zo hoog, dat de gemeente
de hulp van de vijftien Weense verzeke
ringsmaatschappijen heeft ingeroepen,
want de 106 werken vertegenwoordigen te
zamen een waarde naar schatting van 45
miljoen gulden. De ideële kunstwaarde
echter, die vér boven de handelswaarde
uitgaat, is niet bij benadering aan te ge-
-"ïn.
Nadat de douane had vastgesteld dat er
zich in de kisten geen smokkel-waar be
vond, kon de tentoonstelling worden inge
richt, zodat nu de schilderijen, aquarellen
en tekeningen reeds zijn opgehangen. Daar
er enkele jaren geleden door onachtzaam
heid brand in het Belvedère-kasteel is uit
gebroken en kortgeleden een meisje te
Graz in een rage van kunstenthousias-
me een Chinese tekening heeft gestolen
is het aantal suppoosten en oppassers ver
dubbeld. Moderne kunstwerken zouden na
melijk veel „kwetsbaarder" zijn dan oude
kunst. Een beschadigde Rembrandt kan
men restaureren, maar bij een tekening
van Cézanne is dit veel moeilijker. Dit
bleek, toen een al te ijverige Duitse doua
ne-ambtenaar verleden jaar op een teke
ning van Cézanne een flinke blauwe stem
pel drukte, ten teken dat de „zaak in or
de was", maar dit had tot gevolg dat het
werk onherstelbaar was beschadigd.
De voor de Weense tentoonstelling be
stemde werken zijn afkomstig uit 29 mu
sea en 27 particuliere collecties uit West-
Europa en de Verenigde Staten. Ze zul
len een bijzondere attractie vormen tijdens
de Weense Feestweken, want ze blijven
twee maanden lang in de Oostenrijkse
hoofdstad.
In 's Hertogenbosch is dinsdag de jaar
vergadering van de Nederlandse Bioscoop-
Bond gehouden
Over de gang van zaken in het bedrijf
zei de voorzitter de heer Miedema, dat
het laatste trimester van 1960 goede cij
fers heeft opgeleverd In het begin van
1961 waren de bedrijfsuitkomsten echter
wat minder. Hoewel er op grond van deze
cijfers voor het gehele jaar weinig te voor
spellen valt, was de bondsvoorzitter de
mening toegedaan, dat het bedrijf reke
ning moet houden met de mogelijkheid,
dat het geen gemakkelijke tijd tegemoet
gaat.
Bij de verkiezingen voor het hoofdbe
stuur werden de aftredende leden, te we
ten de heren Joh. Miedema te Sneek, W.
J. F. van Ewijk te Bussum en R. Uges
te Rijnsaterwoude, herkozen.
Internationa'le schilderkunst. In het
Duitse stadje Wolframs-Eschenbach, de
geboorteplaats van de Parsifal-dichter,
wordt deze zomer ter gelegenheid van het
900-jarig bestaan, een grote tentoonstel
ling gehouden van moderne kunst. Op 15
juli opent prof. Will Grohmann de „Inter
nationale Malerei 1960-'61". waaraan kun
stenaars deelnemen uit Argentinië, Austra
lië, België, Brazilië, China, Columbia. De
nemarken, Duitsland, Engeland, Frankrijk.
Griekenland, Haïti, Israel. Italië, Japan,
Joegoslavië, Nederland (Armando, Bogait,
Van Bohemen, Henderikse, Henk Peeters,
Schoonhoven), Noorwegen, Oostenrijk,
Polen, Spanje, Venezuela, U.S.A., Zwitser
land.
(Van onze correspondent)
ROME Het belangrijkste muziekfesti
val van Italië en tevens het oudste is de
„Florentijnse Mei", de „Maggio Fiorenti
no". Maar in de laatste jaren was dit fes
tival een beetje in de verdrukking geko
men en werd het overvleugeld door Me-
notti's „Festival der twee Werelden" te
Spoleto en voor zover het de lichtvoetige
muze betreft door het internationale bal
letfestival van Nervi. Florence kon daar
niet veel tegen doen, want het „Teatro
Cummunale", dat weldra honderd jaar
oud zal zijn, werd vier jaar geleden geslo
ten. Eerst zou er met het herstel niet
meer dan een jaar gemoeid zijn, maar nu
kan de schouwburg toch na vier jaar in
gebruik worden genomen, en wel op zater
dag 6 mei, ter gelegenheid van de opening
van de 24ste „Maggio Fiorentino". Een
van de allermooiste, zo niet de mooiste
opera van Verdi zal bij die gelegenheid in
een galavoorstelling worden opgevoerd,
de „Don Carlos".
Het programma vermeldt voor de
maand mei: „Don Carlos" van Verdi, het
Indiase koor Paranjoti, „Arabella" opera
van Richard Strauss, een concert van het
„Quartetto di Milano", „De koopman van
Venetië", Italiaanse opera van Castelnuo-
vo Tedesco naar Shakespeare, de Lohen
grin, het American Jazz Ensemble, een
simfoniseh concert onder leiding van C.
McKerras met medewerking van de pia
nist A. Benedetti Michelangeli. Voor de
maand juni luidt het programma: „Lohen
grin, „The Skin of our Teeth" van Wilder,
„The miracle Worker" van Gibson en
„Glass Menagerie" van Tennessee Wil
liams, een concert door de pianist Bene
detti Michelangeli, een concert van he
dendaagse muziek, musical „West-Side
Story" van Leo Bernstein, een recital door
de sopraan Z. Ornatt, een concert door
„Polfonica Ambrosiana" uit Milaan, drie
voorstellingen van de Russische dans
groep „Berioshka", het „London Festival
Ballet", in de basiliek van Santa Croce de
opera „Assassinio nella Cattehdrale"
(moord in de kathedraal naar het toneel
stuk van Eliot) van Ildebrando Pizzetti.
Wegens ziekte van enkele solisten is de
voorstelling, die het Amsterdams Ballet
vanavond in de Haarlemse stadsschouw
burg zou geven, voor enige tijd uitgesteld.
De Amsterdamse rechtbank heeft de
voorlopige hechtenis van de Amsterdamse
redactie-stenograaf S. S. en de Griekse
ingenieur M. R., die op 10 juni 1960 wer
den gearresteerd in verband met de val
semuntersaffaire, opnieuw met dertig da
gen verlengd.
Het vooronderzoek in deze zaak is vol-
taaid, maar het is nog niet bekend wan
neer het tweetal zich voor de Amsterdam
se rechtbank zal moeten verantwoorden.
Het proces tegen de in verband met deze
affaire in Duitsland aangehouden Haar
lemse chemigraaf A. O., de Algerijn A.
A. en de Duitse monteur S. begint op 18
april a.s. voor het „Landesgericht" in Os-
nabrück.
(Van onze correspondent)
PARIJS Vier jaar volle zalen op Broadway en al zes maanden uitverkocht in
Londen, zo schreeuwen nu de Parijse affiches over „West-Side Story", de befaamde
Amen/coanse musical, die nu eindelijk ook voor een week of wat in het Parijse
Alhambra-theater wordt vertoond. En omdat Parijs natuurlijk niet achter wil blijven,
is nier ook nauwelijks nog een plaats te krijgen voor deze „moderne operette", die
aoor de Amerikaanse reclame wordt aangeprezen als „dé schepping van deze eeuw"
(waarvan niettemin nog zo'n kleine veertig jaren in de nevelen der toekomst ver
scholen liggen). Doch ook wanneer men iets omzichtiger met zijn superlatieven om
springt, kan nog worden gezegd dat deze voorstelling van een werk, dat Parijs hoofd
zakelijk bij geruchte bekend was, de moeite ruimschoots loont en dat het bovendien
een schoolvoorbeeld is van de Amerikaanse show-business in zijn hoogste vorm
waaraan daarom ook de Europeaan, vrijwel ongestoord, zijn vreugde kan beleven.
MEN KENT DE OORSPRONG en het
verhaal van West-Side Story. Het idee is
van choreograaf Jerome Robbins, die het
voorlegde aan zijn vriend Leonard Bern
stein met het verzoek de muzikale afde
ling voor zijn rekening te willen nemen.
Twee verwante geesten: vaklieden tot in
de toppen hunner vingers en tenen, en gan
selijk vrij van Europese complexen met
betrekking tot de grote en de kleine k's.
Robbins kreeg bekendheid door zijn (mo
derne) balletten voor Balanchine, maar
ook door de grote shows van Broadway,
en Bernstein, die de vaste dirigent is van
het Newyorkse Symphonieorkest, heeft zo
wel symphonische werken gecomponeerd
voor de grote concertzaal, als muziek voor
Hollywood-films en operette-theaters.
Robbins' denkbeeld kwam er op neer
Shakespeare's „Romeo en Julia" te trans
formeren naar onze eigen tijd, om die
transpositie vervolgens te vertalen met
en in de middelen van muziek en dans.
Ofschoon West-Side Story doorgaat als hét
klassieke voorbeeld van een Amerikaan
se musical ligt het hoofdaccent echter wel
heel sterk op de dans, zodat men beter
spreken van een choreografisch drama
met begeleiding van muziek, zang en tekst
DIE SONGS, die overigens niet uit de
pen van Bernstein, doch uit die van Ste
phen Sondheim gevloeid zijn, vormen wel
het minst appetijtelijke deel van de show,
en de honingzoete sentimentaliteit, waar
in die liedjes zijn gedrenkt, is voor het
Europese oor wel eens wat be
zwaarlijk te verteren. Maar die grieven,
welke via het oor kunnen ontstaan, wor
den breeduit gecompenseerd door de fe
nomenale sensatie, welke het oog en de
zinnen van de balletomaan hier worden
gepresenteerd en dat van de eerste bal
letscène af, waarin twee rivaliserende ben
den van Amerikaanse „blue-jeans", de
Jets en de Sharks, elkaar te lijf gaan, om
het bezit van de straat.
DE ENE PARTIJ bestaat uit oorspron
kelijke Amerikanen althans van een
paar generaties de tegenstanders zijn
afkomstig van Porto-Rico. Gevechten op le
ven en dood, op de vuist en met het mes,
die hun hoogtepunt bereiken, wanneer de
Amerikaanse Maria en de Portoricaan
Tony elkaar op een bal ontmoeten om een
rassenschandelijke" verhouding aan te
gaan, waardoor ook het vuur in het col
lectieve kruitvat wordt ontstoken. Van dat
ogenblik af wordt het Shakespeareaanse
scenario yan Romeo en Julia, inclusief de
balkonscène, door tekstschrijver Arthur
Laurents in grote lijnen (doch zonder een
(Van onze correspondent)
een vknS TiHet tege™00rdig niet meer zo moeilijk om voor een weekeinde
crele VI knJgen voor Tsjechoslowakije. In een autobus en onder -mede be
fu dffraais S"h°°fdstad Tsjechoslowa^e waar
'"ff «Praagse lente wordt gevierd, een soort muzikaal festival met een aantal
Lens InteressTnte eTakke'iik® opera"uitv,oeringen- Wie de taal beheerst, kan
den stad" Er wn^f rngLnfP 8n °V6r het huidlge toneelleven in de „gou-
hïïenLZWZ* V6eI geb°den' maar 0ver het g'heel zweeft menler
tussen oost en west.
Nadat de regering jarenlang een directe
censuur van bovenaf op de programma's
en het repertoire heeft uitgeoefend, is zij
nu iets toeschietelijker geworden, omdat
de directeuren, door de ervaring wijs ge
worden, nu zelf een soort interne censuur
toepassen. Het parool luidt: veel uit het
oosten, weinig uit het westen, maar toch
genoeg om niet het verwijt te horen dat
men zich helemaal van het westen afsluit
De grens waar het „veel" ophoudt en het
„weinig begint, moet de directeur bepa
len. Wil hij niet dadelijk worden afgezet
dan is de invloed van het westen gering!
Op deze manier heeft de regering heel han
dig de verantwoordelijkheid afgeschoven
op de directie.
In het Nationaal Theater van Praag wor
den grotendeels klassieke werken opge
voerd, daarnaast echter ook onder andere
de „Zeemeeuw" van Tsjechov, verder min
der goede stukken van jonge Russische
auteurs en ten teken van een zekere toe
schietelijkheid ook „The Entertainer" van
Osborne of „De Dood van de Handelsrei
ziger" van Miller.
Veel meer initiatief gaat er uit van het
theater D 34, dat nieuwe wegen wil in
slaan en bij voorbeeld „De Rhinoceros"
van Ionesco heeft opgevoerd, maar de
oorspronkelijke tekst werd zo radicaal
veranderd, dat het een anti-fascistisch
stuk is geworden.
Opvallend blijft dat de smaak van het
publiek nog niet rijp blijkt te zijn voor de
moderne experimenten, waarvan natuur
lijk de communistische partij-critiek danig
profiteert door propaganda te maken voor
het naturalistische toneel met een zoge
naamde „socialistische tendens". Een
voorbeeld is onder andere het stuk „Be
zoek van de oude dame" van Dürrenmatt,
dat bij het publiek geen weerklank vond'
en daarom na tien voorstellingen van het
repertoire verdween.
De oogst aan toneelstukken uit het wes-
ten is echter veel te gering, zodat het pu
bliek geen overzicht kan krijgen en ook
niet in de nieuwe richting wordt opge
leid; maar er wordt toch altijd nog zoveel
opgevoerd dat men niet van volledige een
zijdigheid kan spreken. Dit is de nieuwe
tactiek van de partij-propaganda: niet zij
neemt de beslissingen, maar de directeur;
het oordeel wordt bovendien niet door
haar geveld, maar door het publiek.
De Oostenrijkse geleerde prof. A. G
Holschneider uit Salzburg heeft volgens
zijn zeggen in een particuliere bibliotheek
te Bergamo, Italië, een nog niet gepubli
ceerd manuscript van Wolfgang Amadeus
Mozart ontdekt. Het manuscript lag tussen
een verzameling werken van Simone Mayr.
Professor Holschneider heeft een aantal
fotokopieën gemaakt, die hij in Salzburg
zal bestuderen.
SCAPINO-BALLET TEN BATE VAN
„TOT STEUN"
Zaterdag 15 april verzorgt het Scapino-
ballet, onder artistieke leiding van Hans
Snoek, in het Minerva theater een matinee
ten bate van de Haarlemse afdeling van
de voogdij vereniging „Tot Steun".
Het programma bestaat uit drie balletten:
„De verjaardag van de Infante". „Neger
liedjes en „Het lelijke jonge eendje".
Choreografen zijn respectiefelijk Jan Re
bel, Lucas Hoving en Molly Lynn. De
muziek van Jules Massenet en Samuel
Barber wordt aan de vleugel uitgevoerd
door Luctor Ponse of Peter van Zanten.
„Scapino", de spreker, is Bert Botterman
Décors en kostuums zijn van Wim Vesseur,
en Lies van Doren; de verschillende mas
kers werden vervaardigd door Otto Fal-
keisen en Ans Kummer. Solisten zijn onüer
andere Ine Rietstap, Jan Rebel, Carol Egan
Tom de Graaf, Nico Kemmers en Loss
spoor van onderworpenheid) verder ge
volgd.
VERREWEG DE GROOTSTE bewonde
ring dient men echter, als gezegd, Rob
bins wel toe te zwaaien. Op Bernsteins mu
ziek, die de jazz met symfonische ingre
diënten met meesterhand heeft vermengd,
heeft Robbins een ballet ontworpen, waar'
van het tempo als een wervelwind wordt
voortgestuwd en waarin ieder gebaar en
elke pas boordevol vervuld zijn van pri
mitieve emoties en driften als jaloezie,
haat, liefde en bloeddorst. En ook Robbins
bedient zich zonder schroom of valse
schaamte van een choreografische voca
bulaire, die hij afwisselend aan het klas
sieke ballet of de negerdansen ontleende,
zonder ooit ook maar ergens tot twee
slachtigheid te vervallen.
Diezelfde veelzijdigheid wordt over de
hele linie door de dansers beantwoord, die
niet alleen een ongekend virtuoos ensemble
vormen, doch die in de liedjes óók nog
met talent hun monden weten te roeren
Wanneer men deze West-Side Story zo
dus wel in de eerste plaats om de excep
tionele kwaliteiten van de vertolking be
wondert, dan verraadt het werk zélf toch
eveneens een dynamiek en een ongeremde
vrijmoedigheid in het gebruiken van vor
men en stijlen waardoor het inderdaad
als een zeer vitale kunstmanifestatie van
het Amerika van onze tijd erkend dient
te worden.
Advertentie
„Televisie in het leven van onze kinde
ren" is de titel van een boek waarin drie
Amerikanen onder meer hebben vastgelegd
wat kinderen in een grote Amerikaanse
stad zo al op de televisie kunnen zien
tussen 4 en 9 uur.
In de uitzendingen kwamen twaalf moor
den, drie zelfmoorden, een terechtstelling
door middel van een guillotine en voorts
bijna onafgebroken schietpartijen en ge
vechten voor. De onderzoekers hebben
voorts berekend dat Amerikaanse kinderen
tussen de drie en zestien jaar een zesde
van de tijd dat zij niet slapen, voor het
televisietoestel doorbrengen. Zij menen dat
vele kinderen „geschokt" zijn geworden
door de voorstellingen en dat de gevolgen
hiervan zich mogelijk nog lang zullen doen
gevoelen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Voor de vrouw. 11.15 Gram. 12.00 Lichte muziek.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Lichte muz.
12.50 Uit het bedrijfsleven, lezing. 13.00 Nieuws,
meded. en beursber. 13.30 Lichte muziek. 13.50
Gram. 14.00 Bariton en piano. 14.30 Voor de vrouw
15.05 Muzik. biografie. 16.00 Gevar. progr. 17.00
Voor de jeugd. 17.30 Lichte muz. 18.00 Nieuws.
18.15 Voor de jeugd. 18.30 Lichte muziek. 18.45
Sportpraatje. 18.30 Gesproken brief. 18.35 Voor de
kinderen. 19.00 Gevar, progr. 20.00 Nieuws. 20.05
Concertgebouw-ork. (Om plm. 21.05—21.15 inter
views). 22.05 Toespraken. 22.30 Nieuws, beursber.
van New York en meded. 22.45 Act. 23.00 Sport-
actual. 23.10 Nieuwe gram. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor bejaarden. NCRV:
10.00 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gram. KRO:
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewijde muziek. 12.00
Middagklok - noodklok. 12.04 Gram. 12.25 Wij van
het land, praatje. 12.35 Land- en tuinbouwmeded.
12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonne
wijzer. 13.20 Lichte muz. 13.35 Chansons. NCRV:
14.00 Splijtstof, hoorsp. (herh.). 14.40 Gram. 15.30
Koorzang. 16.00 Verkennnigen in de bijbel. 16.20
Cello en plano. 16.55 Gram. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Lichte muziek 17.40 Beursber. 17.45 Politie-
kapel. 18.15 Sportrubr. 18.30 Meisjeskoor en instr.
kwintet. 18.50 Sociaal perspectief. 19.00 Nieuws en
weerber. 19.10 Op de man af, praatje. 19.15 Lich
te muz. 19.30 Radiokrant. 19.50 Polit. praatje. 20.00
Gevarieerd progr 21.30 Gram. 21.50 Periodieken
parade. 22.00 Interkerkelijke samenkomst, report.
22.30 Nieuws. 22.40 Avondoverdenking. 22.55 Boek-
bespr. 23.00 Platennieuws. 23.30 Vergelijking van
vergelijkingen: Homerus en Gorter, lezing. 23.55
24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m
12.00 Nieuws. 12.02 Amus.orkest. 12.30 Weerber.
12 35 Gram. 12.50 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Ka
mermuziek. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koersen. 16.06
Franse les. 16.21 Kamermuz. 17.00 Nieuws. 17.15
Voor de kinderen. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Vrije
politieke tribune 20.00 Boekbespr. 20.26 Gewijde
muz. 21.15 Omr.ork. 22.00 Nieuws. 22.15 Internat,
radio-universiteit. 22.55 23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 De Verrekijker. VPRO: 17.10—17.40
Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en weer-
overz. NCRV: 20.20 Pas geperst. 20.45 Rep. ver
gelijking schoolonderwijs. 21.15 Voordracht. 21.35
Attentie. 22.10 Avondwijding.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Joum. en weeroverz. VARA: 20.20
Achter het nieuws. 20.30 De wereld van vandaag,
polit. lezing. 20.40 Kent gij het land..?: Reizen
door Nederland. 21.00 TV-spel.
(Van onze correspondent)
WENEN Onlangs stond de opera
„Ariadne op Naxos" van Richard Strauss
op het programma van de Oostenrijkse
omroep. Het beloofde iets kostelijks te
worden, want Von Karajan zou de opera
dirigeren en de radio-uitzending controle
ren. Kort voor de uitzending deelde ech
ter een omroeper mede, dat het plan niet
kon doorgaan, omdat de omroep moest be
zuinigen. De Oostenrijkse omroep is al ja
ren lang in financiële moeilijkheden, wat
eigenlijk verwonderlijk is, omdat er maar
één radiovereniging bestaat, namelijk de
nationale, die het monopolie heeft. Zij int
alle retributies en zij heeft geen last van
concurrentie. Tóch heeft zij elk jaar een
groot tekort, omdat geen van de twee gro
te politieke partijen de moed heeft om
een voorstel te doen tot verhoging van de
retributie.
Wereldgezondheidsorganisatie
Het wegverkeer eist ten minste duizend
doden per dag in de wereld, zo blijkt uit
statistieken die de Wereldgezondheidsorga
nisatie (W.H.O.) van de Verenigde Naties
bijhoudt. Het wegverkeer, dat steeds inten
siever wordt, staat dan ook bovenaan op
de internationale lijst van doodsoorzaken
door onge.ukken, waarop ook voorkomen
ongevallen door vuurwapens, vergiftiging,
brand, ontploffingen, andere transportmid
delen, verdrinking en vallen.
De W.H.O. komt tot de conclusie dat
het dringend nodig is dat een intensieve
studie wordt gemaakt van middelen om
het aantal verkeersongelukken te beperken
Er zijn op het ogenblik dagelijks een hon
derd miljoen auto's en vrachtwagens en
zeker net zoveel motorfietsen en scooters
op de weg.
Sinds 1951 is alles duurder geworden, al
leen de bijdragen voor de radio zijn ge
lijk gebleven. Men betaalt namelijk 7 schil
ling dat is iets meer dan een gulden
per maand en per gezin, dat over een
radiotoestel beschikt. Ofschoon de politie
ke partijen de omroep terdege gebruiken
(of misbruiken) voor hun propaganda, wil
len zij daarvoor geen financieel offer bren
gen. De nieuwe directeur-generaal heeft
nu een begroting opgesteld, waaruit blijkt
dat een sanering ook van het artistieke
programma alleen mogelijk is door een
verdubbeling van de bijdragen. Het is ech
ter zeer twijfelachtig of men in de partij
leidingen deze beslissing zal nemen. Ge
beurt dit niet, dan zal er danig bezuinigd
moeten worden en wel voornamelijk op de
artistieke programma's.
Het gevaar bestaat nu dat de grote mu
zikale uitvoeringen tijdens het Weense fes
tival en de Festspiele van Salzburg en
Bregenz niet meer door de eigen Oosten
rijkse omroep zullen worden uitgezonden,
omdat deze vereniging de hoge honoraria
niet meer kan betalen. Dit kunnen de bui
tenlandse omroepen echter wèl en zodoen
de zal het kunnen gebeuren, dat de Oos
tenrijkse luisteraars op München, Praag
of Rome moeten omschakelen om hun
eigen muzikale uitvoeringen in transmissie
te beluisteren.
Dat alles zou niet nodig zijn, wanneer
de politiek geen rol speelde. Want de Oos
tenrijkse omroep bevindt zich tegenover
de televisie nog altijd in verreweg de
sterkste positie. Hier in Oostenrijk be
schikt namelijk 90 percent van alle gezin
nen over een radio (bijna twee miljoen),
terwijl het aantal televisietoestellen nog
geen tiende deel hiervan uitmaakt. Er zijn
dus voorlopig nog altijd genoeg luisteraars
die voor een goed programma bovendien
meer willen betalen. De bezuiniging is ech
ter reeds begonnen. De uitzending van de
opera „Ariadne op Naxos" werd afgelast,
het artistiek zeer hoogstaande repertoire
van het zogenaamde derde programma op
de korte golf vertoont reeds een sterk ver
lies aan kwaliteit. In plaats van directe
uitzendingen neemt men zijn toevlucht tot
oude grammofoonplaten. Bovendien is het
vierde programma volkomen uit de lucht
verdwenen.
Een van de eerste vraagstukken, die de
nieuwe kanselier Gorbach zal moeten op
lossen, is het probleem van de omroep,
waarmee zijn voorganger Raab zich acht
jaren lang heeft bezig gehouden, maar
zonder succes. Op de duur zal men na
tuurlijk tóch tot een verhoging van de bij
dragen komen, maar het duurt in Oosten
rijk altijd lang, voordat men op zulk een
voornaam punt een kordaat besluit neemt.
Is het dan eenmaal zover, dan is er in
tussen weer zoveel tijd verstreken dat
een nieuwe verhoging actueel wordt.
