„INTERMEZZO" van Giraudoux in de Haarlemse Stadsschouwburg d£s sssttrs: miEn Spaanse auteur Manuel Arce over litteratuur van zijn land BOSCH Jeugdmuziekconcours in Beverwijk mZd7eT,%iï?'t0ndm «'"de, '"ZZJSZÏIZ W MUIZ#ü!|iMSTA VLOKKEN 6.A v.d.STEUR KRUISSTRAAT 7 VLINDERS VLIEGEN IN HET WEB Het stond A A f1KOfiD/G//iG£!i En BESCHOUW/NnrN nieuw \RATTEN- DINSDAG 2 MEI 1961 M. Desmet ere-lid van Nederlandse Bioscoopbond Zweeds derde programma Koninginnedag In het nieuw Opticien WEBER De uitbreiding van de zendtijd in oktober ezlva Simon Koster Beeldschermer Herenkledincj Tel. 0 2500 Haarlem 10750 WIJ ZIJN HET EENS BOUGIES Nieuw Duits programma I oestand Gary Cooper slechter De radio geeft woensdag Hebt u de beschrijving van de verschrikkelijke gevaren, die naïeve deelneemsters aan "ballettoumees" in de Oriënt bedreigen, gemist? Jammerl T elevisieprogramma tatrenisseur ^ptnrnnni*fU SPeCWi? opi,eidjn9 M de Amsterdamse Toneelschool) hoeftewanrhenXrT l Wn dle ^dxng kwam voort uit een dringende be- aebrek 1 T bewuste' Principiële Nederlandse toneelleiders - een art Jut ondervangen door talrijke te hooi en te gras regie-voerende ctaar wellicht v^ran^er^n T* h*el nijpe„nd geworden. De genoemde opleiding kan aar wellicht verandering m brengen en de prestaties van Erik Vos de eerste ae- diplomeerde regisseurdie door de Toneelschool werd af geleverd, hebbentnttol- zicht goede verwachtingen gewekt. Maar Erik Vos, en tot voor kort ook de Tweede rea^serenbi^oeviP^T1' .Peter„0osth°efc> hebben in de praktijk alleen kunnen rrnZZI troepjes als „Arena en „Studio" (hoewel Vos onlangs met „De ge oorde leersse menige regie-prestatie van onze prominente gezelschappen in de de lnnne nn th v f ™derd?ad wel iets wil zeggen dat de Nederlandse Comedie ferJpn hii h Jf i nb W TnS uft PePeven' een proeve van bekwaamheid af te van onsland wordt beschouw£Te °f ten rechte, nog altijd als het belangrijkste HET IS MERK WAARDIG dat voor deze „meesterproef" de keus niet is geval len op een stuk van een moderne schrij ver. althans van een generatie-genoot van de regisseur, of op een erkend klassiek werk. maar op een komedie van de in 1944 over leden Fransman Jean Giraudoux, wiens oeuvre eigenlijk zo geheel en al tot het toneel van tussen-de- twee-wereldoorlogen behoort. „Intermez zo" dateert van 1933 en is, na 28 jaar. toch wel tamelijk ver van ons af komen te staan voor mijn gevoel veel verder dan Pag- nol's „Marius", dat ongeveer in dezelfde periode is geschreven maar dat bij de nieu we vertoning door de Haagse Comedie toch nog een heel „frisse" indruk maakt. Ik wil hiermee bepaald niet zeggen dat ook een hedendaags publiek niet veel genoegen aan „Intermezzo" zou kunnen beleven; dat kan het stellig wèl, zoals zaterdagavond in de Haarlemse Stadsschouwburg ook is gebleken. Maar dat verklaart op zichzelf nog niet waarom een jonge, pas afgestu deerde regisseur voor zijn debuut bij het „officiële" toneel juist dit stuk heeft gekozen, dat niet alleen door de tijd wat van zijn oorspronkelijke glans heeft ver loren. maar dat bovendien als de af wisseling en vermenging van werkelijk heid, van materie en geest, van het dich terlijke en het prozaïsche, een moderne toeschouwer wil kunnen pakken uiter mate hoge eisen aan de regie stelt. In de laatst gehouden algemene leden vergadering van de Nederlandse Bioscoop Bond is besloten de heer M. Desmet te Eindhoven te benoemen tot ere-lid van bo vengenoemde bond. De heer Desmet is di recteur van de N.V. Eindhovensche Bios coop Mij. en de N.V. Utrechtsche Mij. tot Exploitatie van Bioscooptheaters, beide gevestigd te Eindhoven. Deze maatschap pijen exploiteren o.a. het Rembrandt Thea ter, Cinema Palace en het Roxy Theater te Haarlem, te Eindhoven het Rembrandt Theater, het Chicago Theater, het Select Theater en Cinema Parisien. De heer Desmet is een zeer bekende fi guur in de bioscoopwereld. Hij was de op richter van één der eerste bioscopen in ons land, vele jaren achtereen lid van het hoofdbestuur van de N.B.B. en nu nog voorzitter van de Zuidelijke afdeling van de N.B.B. De Zweedse staatsradio heeft bekend ge- I maakt, dat zij een derde programma zal beginnen met hoofdzakelijk lichte muziek en verstrooiing. Een van de redenen voor deze maatregel is concurrentie van het niet-officiële commerciële station, dat lich te muziek en advertenties uitzendt vanaf een schip, dat in de Oostzee ligt. rai Advertentie ROEIT ZE GENADELOOS UIT Het programma P(er) F(elicitatie) I waarmee Dick van Bommel maandag- I avond namens de NTS op het beeldscherm kwam mocht dan wel de bekende t.v. amu sement-gezichten brengen, voor een goed deel gerecruteerd uit medewerkers van de N.C.R.V., het bezat een verdienste, die men vaak moet ontberen: het was beeld rijk. Van Bommel is een inventieve geest. Hij schuwt een experiment niet. Hij is waarden. Velen getuigden ervan, zoals Herman Teyrlinck, doch ook de eenvoudi ge schoenmaker-buurman. Zéér verdienste lijk werk van de t.v. mag dit heten, waar van velen cultureel profijt zullen trekken. Over de zaterdagavond valt niet veel te vertellen. De laatste aflevering van T.V. toto bood het getrouwe beeld van bekende Nederlanders, die hun niet meer zo ver trouwde spelletjes speelden onder de bezie lende leiding van Theo Eerdmans. Vooraf ging „Espresso", een nieuwsrubriek van DE 32-JARIGE SPAANSE DICHTER en romancier Manuel Arce heeft onlangs een bezoek aan Amsterdam gebracht. Zijn gastheer daar, een docent in de Spaanse taal en letterkunde, stelde ons in staat en gesprek met Arce te hebben, die zich hier kwam oriënteren inzake het Nederlandse literaire klimaat. Een der punten van het gesprek was uiteraard de censuur in Spanje, waar auteurs hun werk pas gepubliceerd kunnen krijgen nadat de opgemaakte proef van het werk het officiële stempel van het ministero de Informacion y de Turismo heeft gekregen. Arce, die zich deed kennen als een vurig tegenstander van het regiem dat de censuur handhaaft, noemde de censuur een „dood gewicht op de Spaanse litteratuur". Deze jonge litterator, die I tevens uitgever, kunsthandelaar en reisredacteur van een Mexicaans zondagsblad is, verklaarde dat de censuur vele auteurs dwingt tijdens het schrijven een autocensuur toe te passen en dus voortdurend rekening te houden met mogelijke politieke aspec- I ten van hun woorden. speels en dynamisch. Daarvoor had hii in de Vara> waarin vooral Arie Kleywegt goed rTi+ cii I urprlr Hnof TJi-i in i Allard van der Scheer en Petra Laseur in „Intermezzo" van Jean Giraudoux, geregisseerd door Peter Oosthoek. neelliteratuur die op het schaamteloze af naar naaktheid en ontluistering streeft. IK ZOU ME KUNNEN VOORSTELLEN dat Oosthoek „Intermezzo" heeft be schouwd als een soort „Rhinoceros" van dertig jaar geleden (de uitgangspunten van de twee stukken vertonen veel overeen- komst) en zich juist door het contrast in WANT GIRAUDOUX heeft dit stuk niet de uitwerking aangetrokken heeft gevoeld ,EEN GEVOLG van deze onvrijheid is aldus Arce dat de Spaanse littera tuur er een is van dodelijke ernst, beklem, de realiteit, het spelelement onbreekt'' Hij toonde aan hoe sommige auteurs de onmacht om zich vrij te uiten tot thema van hun werk kiezen en hoe andere au. teurs het zoeken in een gedwongen sym boliek die een sleutel vereist, welke de goede verstaanders wel gegeven is. Een ook door Arce ondertekend manifest met het doel een onmiddellijke opheffing van de voorafgaande censuur te verkrijgen, heeft geen resultaat gehad. Maar tevens bleek uit zijn woorden dat het spelelement zoal niet in de littera tuur toch hoogtij viert in de methodes om de censuur te ontduiken. Allereerst kan men invloed op de censuur uitoefenen door te wijzen op de grote waarde die het buitenland aan het werk van bepaalde voor niets oorspronkelijk „een improvisa tie" genoemd; hij heeft zijn fantasie en zijn dramaturgische handigheid beide de vrije loop gelaten om te goochelen met allerlei facetten van de bizarre inval dat een jong onderwijzeresje in een muf Frans provin ciestadje door haar volmaakt onbedorven kijk op het leven (èn op de dood) de din gen zodanig op hun kop zet dat er ernstige onrust onder de kleinsteedse burgerij ont staat, een onrust die vrijwel tot een paniek groeit als er in de omgeving ook nog een spook blijkt rond te waren en als het on derwijzeresje erkent, met dat spook op vertrouwelijke voet te staan. Giraudoux dichterschap stelde hem in staat, met dit irrëele gegeven een dwaas spelletje te spelen en daarbij zijn stuk toch ook een diepere betekenis te verlenen door te wij zen op de verborgen raakpunten tussen het tijdelijke en het eeuwige, het aardse en het bovenaardse, de werkelijkheid en het wonder, en dat alles binnen het kader van de natuur waarin leven en sterven verenigd zijn. Een improvisatie dus op dit thema, waarbij men bovendien veronder steld wordt het komische af en toe au sérieux te nemen en het serieuze met de nodige humor te aanvaarden. Dat dit alles beslist niet gemakkelijk op overtuigende wijze over het voetlicht kan worden gebracht en zeker niet in deze tijd zal iedereen begrijpen. Ongetwijfeld heeft Peter Oosthoek zelf het in de eerste plaats begrepen en het valt te waarderen dat hij zich door de moeilijkheden niet bang heeft laten maken, omdat hij blijk baar zijn hart verpand had aan de kwali teiten waarmee dit ietwat ouderwetse stuk zich onderscheidt van veel moderne to- L Advertentie Denk eraan; ook in bril monturen is er flatteuze mode! Neem een bril naar uw type, uw gelaatsvorm. uw teint, uw kleding. De collectie van is hier op berekend. Kom uzelf bekijken met andere ogen. Grote Houtstraat 166 bij de Houtbrug De Nederlandse Televisie Stichting heeft voorgesteld de, zendtijduitbreiding met vier uur per 1 oktober a.s. als volgt te ver delen: twee extra zenduren op zaterdag middag en wel van drie tot vijf uur, twee extra halfuren op zaterdag- en zondag avond, zodat op deze avonden de program ma's reeds om half acht van start kun nen gaan. Het vierde uur zal gebruikt wor den om het uitlopen van de overige pro gramma's op te vangen. Dit is slechts een voorstel van de N.T.S. Het overleg is nog in volle gang en het is nog niet te zeggen wat uiteindelijk uit de bus zal komen. tot de zoveel meer filosofische, subtiele methode van Giraudoux. Maar daarbij heeft hij zich zelf toch wel wat overschat, want een gave en evenwichtige voorstel ling is dit toch niet geworden. Er waren heel goede scènes in momenten waarop hetzij de poëzie, hetzij de humor van Giraudoux geheel tot hun recht kwamen maar het dooreenweven van die ver schillende elementen is de regisseur slechts incidenteel gelukt. Welk een kostelijk resultaat dit dooreenweven, als het werke lijk slaagt, kan opleveren, bleek zaterdag avond het duidelijkst uit het spel van Joan Remmelts als de drogist voor wie het wer kelijke en het bovenwerkelijke beide even acceptabel zijn, Remmelts maakte van deze rol een meesterlijke creatie. Hij had een figuur geschapen die met beide benen op de grond stond maar die toch telkens het vermoeden wekte, zonder enige moeite die grond te kunnen loslaten om weg te zweven naar een minder materiële, meer dichterlijke wereld. Door de schittering in zijn ogen. door zijn subtiele dictie en tal van spel-details kreeg deze drogist met zijn stemfiuitie bijna de gestalte van een faun die fluitspelend door de bossen danst. Voor mij was deze rol (die niet eens tot de voornaamste van het stuk behoort) een van de mooiste die ik in jaren van Joan Remmelts heb gezien. HET ONDERWIJZERESJE Isabelle werd door Petra Laseur met prijzenswaardige eenvoud en zuiverheid gespeeld; maar dat was toch niet voldoende om deze Isabelle werkelijk tot de centrale figuur van de vertoning te maken waardoor het zwaar tepunt van de handeling te veel buiten haar kwam te liggen. Haar tegenspeler, Allard van der Scheer, zette zijn rol als controleur van maten en gewichten nogal aarzelend in. maar zijn spel werd geleide lijk sterker en hii bereikte een kostelijke climax met zijn lofzang op de opwindende aspecten van het ambtenaarschap. De brute en brutale arrondissements-inspecteur. verklaard vijand van alle fantasie en poë zie, zelfbewust vertegenwoordiger van de burgerlijke maatschappij op haar burger li.ikst en conventioneelst. was een kolfje naar de hand van Ko van Dijk. die eik schepsel dat zijn pad kruiste dan ook met welbehagen terroriseerde- Will van Seist vervulde op alleszins aanvaardbare wijze zijn „bovenmenselijke" taak om gestalte te geven aan de uit het dodenrijk terugge keerde jongeman. Paul Meyer was vrij kleurloos als de domme burgemeester. Jacqueline Rovaards-Sandberg en (veel minder fijn) Mien Duymaer van Twist waren komische oude roddelaarsters, ter wijl Dick Swidde en Wim Poncia een al lergekst beulenpaar vormen. Het dubbel- kwartet van de schoolmeisjes deed kranig mee. MET AL IS ER, ondanks diverse bezwaren, dus toch wel veel te waarderen geweest. Maar men kan niet zeggen dat Peter Oosthoek, door deze eerste poging tot een „grote" regie, het pleit meteen al heeft gewonnen. de progressieven onder de geestelijken kunnen toch de hiërarchie niet doorbre- dit bijzonder afwisselend programma de juiste vorm gevonden. Zo werd het een vrolijke, levendige vertoning, die er was om naar te kijken, niet om bij in slaap te vallen. Dat laatste dreigde wel eens het geval te zijn bij de nogal serieuze opzet van een door Wolf Kielich en Rob Ma- riouw Smit opgezet verslag van de vader landse manier om de verjaardag van het staatshoofd te vieren. Enfin, de degelijk heid van de opzet werd dan toch gehono reerd met een uitwerking, waarin aan het toeval, ofwel de improvisatie, niets was overgelaten. Dat lag weer anders bij de reportage uit Soestdijk des morgens. Ver slaggever Guus Weitzel gaf zijn gebruike lijke nadrukkelijke commentaar. Nico van Vliet nam een tikje onnozele interviews af. De beelden waren plezierig. Het was dan ook een plezierige aangelegenheid voor de camera's. Een hartveroverende uitzending werd .Anders dan Anderen" van de VARA op zondagavond. Gerard Walschap, auteur uit het Vlaamse land, eenvoudig en ongekuns teld zoals zijn schrijftrant, troonde in de zetel der ere. Bert Garthoff overtrof dit maal zichzelf in de opbouw van een har Lelijk, menselijk gesprek dat geen ogenblik werk doet. Hij is bescheiden en zeer at tent op de actualiteit van de dingen, die hij pleegt aan te vatten. Advertentie I "-"j" t-'x uat gccil UgClIUllK ken. Maar in ieder geval blijft het zo, dat inzinkingen kreeg en voortkabbelde op de een Spaanse auteur geen letter gepubli ceerd kan krijgen die niet eerst door de censuur is gezien en dat blijft de natuur lijke ontplooiing van de Spaanse littera tuur verstikken. De jong, intelligente Ma nuel Arce is één van de velen in Spanje die zich zullen blijven verzetten tegen het kalme golfslag van een evenwichtig leven, „terugverteld" aan de hand van oude por tretten en foto's, levende personen en anec dotes. Gerard Walschap, aan het einde van de I boeiende uitzending tesamen met zijn prachtig gezin een imponerend „tableau" i I \-llU „luUICctU net systeem, dat censuur wettigt, de vrije vormend, was volkomen onvoorbereid het meningsuiting in een labyrint van ver- slachtoffer van Bert Garthoff geworden, mommingen jaagt en culturele ontplooiing Hij schikte zich met de wonderlijke lank- tr3Ght. in tP HÜlrpr» Vii n y-i o r-i I mAo^iaVial/l U i_ n Kwaliteit, stijl en goede pas vorm vindt u in de RODEX en BURBERRYS regenjas v.a. 178.-. OSA ATMOS lichtgewicht po- peline, vanaf 108.-. Italiaanse nylon regenjassen 49.50. U KUNT VOOR DE DEUR EEN UUR PARKEREN Ook op zaterdagmiddao tracht in te dijken binnen het politiek niet ongewenste. De jonge Spaanse dichter en roman cier Manuel Arce. auteurs hecht. Zo werd het verbod op het werk van Camus opgeheven nadat deze auteur de Nobelprijs had verworven. De Spaanse autoriteiten zijn namelijk zeer ge voelig voor het odium dat hun censuur volstrekt dictatoriaal zou zijn. Zo is Lorca weer voor het eerst sinds twintig jaar in Spanje opgevoerd (Yerma). Het verbod op werken van Nietzsche is opgeheven. Maar taboe zijn nog steeds werken van bijvoor beeld Sartre, Simone de Beauvoir, Alberto Moravia, Pablo Neruda, Unamuno en Pra- tolini. Pasternak is toegestaan! Bij een handig politiek uitbuiten van wat het bui tenland van een bepaalde auteur denkt, kan men de censuur beïnvloeden. Ook zijn er in talloze boekhandels, dié iedereen wel weet te vinden, onder de toon bank verboden werken verkrijgbaar. Even tuele controle op de boekenvoorraad ge beurt in de regel zo openlijk, dat de boek handelaren hun verboden voorraadje tijdig kunnen wegwerken. Bovendien komen via Agentinië vele boeken het land binnen, die in Spanje de vóór-censuur niet zouden zijn gepasseerd. Dit betekent een schadepost voor de Spaanse uitgevers, die hun Argen tijnse collega's de vruchten zien plukken, die door de Spaanse censuur verboden zijn verklaard. Een voorbeeld: de rechten van Camus' werken warea al aan Argentinië verkocht, toen het verbod in Spanje op Camus werd opgeheven. ARCE VOEGDE aan dit alles toe dat er overigens een tendens is zich in litteris openlijker te uiten. Binnen de logische evolutie van het systeem „je kunt er niet onderuit dat de Spaanse arbeider be ter leeft dan in 1930 en dat er economisch vooruitgang is" wordt de controle min der strak. De Spaanse pogingen de buiten landse betrekkingen politiek en economisch te verbeteren, brengen met zich mee dat men beducht is voor alles wat het buiten land zou kunnen ergeren. Bovendien heb ben Spaanse auteurs veelal hun welgezin de relaties bij de clerus, die aldus nog steeds Arce zeer individueel is. Maar ONDANKS DE CENSUUR is er in Span je een uitgebreide litteratuur, waarvan de gemiddelde kwaliteit aldus Arce niet slecht is. Hij schetste in hoofdlijnen de poëzie ontwikkeling sinds ongeveer 1890, sinds Ruben Dario, wiens invloed zich in twee stromingen voortzette met als be langrijkste vertegenwoordigers respectie velijk J. P. R. Jiménez en Machado. De stroming Jiménez zette zich voort in een generatie van „professoren,dichters", van wie de voornaamsten zijn Jorge Guillén (de meest hermetische), de filosofische Una muno, Pedro Salinas en Gerardo Diego (die aan Valéry verwant is). De stroming Machado zette zich voort in een generatie van autodidacten: Rafael Alberti (in de folklore geënt, het volkse lied), Garcïa Lorca, Aleixandre en Hernandez (een schaapherder die de bronnen der folklore weer openlegde; zijn werk wordt „popu lar genoemd, dat van de meer erudiete Alberti „neo-popular"). In beide groepen, die van de professoren-dichters en van de autodidacten is invloed van Ortega y Gas set en diens „De ontmenselijking van de kunst" aanwijsbaar. Deze groepen komen samen in de huidige poëzie, die wat de volgende dichters betreft toch nog de ou dere koers volgt: Leopoldo Panero, Luis Felipe Vivanco, Dionysio Ridruejo en Luis Rosalés, die als het ware zijn opgegroeid in de schaduw van het licht hunner voor gangers. De jonste generatie heeft namen ^L„?abriel Celaya (19u>> José Hierro (1922), Bias de Otero (1017), Eugenio de Nora en Carlos Bousono. Celaya is in 1948 begonnen met poëtisch proza (ook in t Nederlands vertaald). In de jongste stro ming die in drie generaties te onderschei den is, is de grootste gemene deler h streven naar incorporatie van de poëzie binnen de gemeenschap; Sociaal bewogen poezie. moedigheid en onbewogenheid die hem uiterlijk kenmerkt, doch zijn glinsterende ogen verrieden de zin voor het avontuur Een avontuur werd het niet, althans niet in de zin van de schokkende, sensationele ervaring die de moderne mens verwacht van zijn amusementsmiddelen. Doch de t.v. rechtvaardigde zijn bestaan door een beeld te geven --an een compleet mens, in strakke lijnen en hier en daar een sierlij ke garnering: Gerard Walschap, levens kunstenaar, vérnieuwer van Vlaamse Advertentie W-14S elastisch rijden Thprma E/astfC afgestemd op hel hedendaagse verkeer Alleenverf. N.V. Willem var» Rijn Amsterdam-W. Postbus 8005 De afdeling Kennemerland van de ver eniging „Jeugd en Muziek" heeft ook dit jaar een jeugd-muziekconcours georgani seerd. Hoewel een jury prijzen toekent, heeft deze muziekwedstrijd toch meer het karakter van een demonstratie van de muzikaliteit en van de ambitie van de Kennemerlandse jeugd voor het zelf mu siceren. Gelet op het grote aantal inschrij vingen voor deze „wedstrijd" kan rr, daar zeer verheugd over zijn. Het bestuur heeft ongeveer honderd van de vele jongens en meisjes een plaats in het programma kunnen geven. Daarvan vormen vijfenzestig pianisten een nog tra ditionele meerderheid. Toch is er door het deelnemen van accordeonisten, gitaristen, bespelers van blaasinstrumenten en strijk instrumenten een welkome verscheiden heid van klankkleuren gekomen en daar mede ook afwisseling in de uit te voeren composities. Op de eerste wedstrijdavond, die zater dag in het Hervormd Verenigingsgebouw aan de Schans te Beverwijk werd gehou den, kwamen voor de pauze jonge muzi- kantjes van acht tot twaalf jaar aan de beurt. Naast enkele stukjes van bedoeld instructief karakter speelden zij ook mu ziek van beroemde componisten, zoals Mozart, Tsjaikofsky en César Franck. Zelfs de moderne Russische componist Kabalesvsky was vertegenwoordigd. Er werd in deze groep, waarin een meis je en een jongen ieder zelfs twee verschil lende instrumenten bespeelden, goed werk gedaan, zodat de jury, die op deze avond gevormd werd door Piet Vincent, Marinus Adam en Jan Laanveld, aan allen een prijs, een tweede of een derde, kon toe kennen. De tweede groep omvatte meisjes en jongens van dertien tot zestien jaar, jonge lui dus, voor wie het besef van de open baarheid van hun optreden al merkbaar van invloed kon worden op het gehalte van hun musiceren. Die invloed heeft zich ook nu bij enkele voordrachten laten gel den, maar over het algemeen kon men toch tevreden zijn, vooral over het spel van een jongeman, die zijn accordeon metn. beschaafde, fraaie en mooi genuanceerde hilversum ii° 7matennle™w,s,- 2355-24,oo Nws. toon het klinken en daarbij een gave teke- ^fo™ VARA ?9.3™' vpro 2T5?' ning van de muziek gaf. Men hoorde ver- »t,YARA:.,7.'20.Nieuws. 7.io_Gymn. 7.20 Gram. 8.00 BONN Een deel van het Westduitse televisiepubliek heeft sinds 1 mei een con trast- of 'keuzeprogramma. De Hessische Rundfunk is namelijk begonnen met een tweede televisieprogramma. Het heeft een regionaal karakter en is alleen maar te zien voor de rond 45.000 televisiekijkers in het zendgebied van de omroep in Frank fort, waarvan overigens nog maar een ge ring percentage een apparaat bezit, dat is uitgerust met een ultrahoogfrequent-ont- vanger (UHF) voor de kanalen, waarop het tweede programma wordt uitgezonden (behalve een UHF-ontvanger heeft men er ook nog een speciale antenne voor no dig). Het tweede programma is begonnen met de uitzending van de opera „Der Ro- senkavalier" van het mei-festival in Wies- baden. De andere Westduitse televisiestations zijn voornemens om op 1 juni te begin nen met een tweede programma; zij doen dit allemaal op regionale basis. Intussen wordt er gewerkt aan een gemeenschap pelijk tweede program der omroepen, dat van 1 juli van het volgend jaar af in de lucht zal komen. De huidige regionale tweede programma's zullen dan als der de programma's blijven voortbestaan. De toestand van de Amerikaanse film speler Cary Cooper is in de afgelopen week verslechterd. Cooper wordt voortdurend verdoofd. Hij heeft in de afgelopen zeven dagen geen bezoek mogen ontvangen. HILVERSUM I. 402 m. 7.0024.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz. 8.00 Nieuws. 8.15 Wa^Yrotin8,\® Gram- 9 00 v°or de zieken. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.10 Gram. 10.15 ^u2feni9IonSi' 12'45 Gram. 1°-55 Kamerorkest en solist 12 00 Fanfare-ork. 12.30 Land- en tuinb - Nm U IS IMU™' 12 53 TulP«i-rallye 1961. 13.00 hY// ii /olksmuz- 1340 Gr- 14-00 Rep. bonds- feuéd 17 9?um 15 00 Gr' 15 25 Id' 16 00 Voor de 17 af ii 1 Gram. voor de jeugd. 17.40 Beursber 17.45 Het spektrum, report. 18.00 Koorzang. 18.25 Gram. 18.30 R.V.U.: De betekenis van het stre- Yfr„i2??r natuurbehoud voor de menselijke sa menleving. door dr. M. F. Mörzer Bruyns. 19 00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man af, praatje 19.15 Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50 Dames-strijk- orkest. 20.15 Rotterdams filharm.ork. en sol. In de pauze (21.00—21.20) De kerk en de Pinkster- kfa^kh'eaM vr- 22 05 Gestroomlijnde Adat, St? °?e,ï Nieuw-Guinea. 22.15 Gram. 22.30 Nieuws en S.O.S.-ber. 22.40 Avondoverd. 22.55 der nog goed vioolspel, een veelbelovende violoncel-vertolking, muzikaal vierhandig pianospel en zelfs een aardige trio-uit voering. De avond werd besloten door de leef tijdsgroep van zeventien tot twintig jaar Een jonge pianiste gaf een zeer muzikale en door expressieve fraaie toonvorming opvattende vertolking van „Clair de lune" van Claude Debussy. Jammer was het, dat de vierhandige uitvoering van een Slavi sche dans van Dworsjak door een pia nistenduo een nauwelijks herstelbare in zinking moest krijgen. Goede herinneringen bewaar ik aan de stevige, technisch al belangrijk beheerste voordracht van muziek voor alt-viool van Telemann door een jongeman uit Velsen. In de laatste twee groepen konden twee voordrachten niet bekroond worden. Wel konden zeven vertolkingen met een derde prijs, vier met een tweede en twee met een eerste prijs bekroond worden. Zaterdag 6 mei wordt de tweede wed strijdavond gehouden. cMnUr^S' 8'12,TS,r5m' 900 Gymn. voor de vrouw' vi?.r aam' VPRO; 1000 Schoolradio. VARA: 10.20 muz 12™Vr°aUn*rt 2 Ge.var- Progr. 12.00 Dans- ?2-39 L£m<3- en tumb.meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Hammondorgelspel. 13 00 Nieuws en tentoonstellingsagenda. 13.20 Lichte muz 13 45 Gesproken portret. 14.00 Kamerork 14^5 Gram de ieimd n'nn £°r d® wereId' lezinS- 1510 Voor 17 sn J Hawaiian-ens. 17.25 Roemeens ork. A van LuvkgSiU8m:kret emiSratiePraatje van H. min Tilt/ 18 00 Nieuws en comm. 18.20 Act. k 'e mUZ' 0 Voor de kinderen. 19 10 gram VpnRogemaóevng- j9'20 VARA"vaHa en Nieuws anna t v,+ de ,eugd' VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte muz. 20.30 Opmerckeliick toeeHcah ingOO2T2021ZfsiSram- 2V4° zin* 99 sn' mi «Sogk Jaar levenservaring, le zing. 22.30 Nieuws. 22.40 Viool en piano 23 00 studies 2345 "eveIv.lek, lezing. 23.15 Klank- BRu!sEL 324 m Pla"°' 23'55^24'00 Nle™s. 1230°WeerberS 12mlT 1215 Lichte ™Hek. en4?fiforsaoSe. Ysïo Voofd^oldaten S^o" SpoS' 22.5rVNSie2u2ws5^r^rorkrd0enzfe,fed^mCrmU2Iek- nttc VOOR dinsdag 20 20 Dn™ 5?!*' a®rariseh nieuws. 20.00 Journ ^.i0-2|35mDocumentm?r3progu^KlOEum*' dancing te Londen"531"15'06 VOOR WOENSDAG Voor de kinderen. 17.00— 20 00 e HamburgBarcelona. NTS: 20.30 SPortpaToramearOV2!r0Z0CRoepVmeO:m2a°ar0 TV

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 8