Opstand van Warschau
in het proces-Eichmann
President Tsjombe wil weer
deelnemen aan het overleg
JanEeuen
WERELDNIEUWS
Schepper
naast God
3
r~
Van dag tot dag
vJ
Werk in Londense
haven hervat
^Praatótoel
Dames-, Heren- en
Kinderkleding
op gemakkelijke
betalingsvoorwaarden
0p de
DONDERDAG 4 MEI 1961
3
Een paar kinderschoentjes als stomme getuige
Centrale regering verdeeld over haar houding
Ruimtevaart uitgesteld
H. B. Fortuiv
Regeringsonderzoek naar
de brand in Bolton
NIEUW MODEL
Men kan zich afvragen, of het gerezen
probleem in verband met de arbeidstijd
verkorting in het bouwbedrijf nu werkelijk
wel moest ontstaan. Met iets meer vlot
heid en tact van de zijde der regering zou
veel onaangenaams zijn vermeden; aan
het georganiseerde overleg zoals wij dat
sinds de oorlog kennen zou dan minder
schadev zijn gedaan en een voor alle par
tijen acceptabele oplossing had vrijwel ge
ruisloos kunnen worden bereikt. Het heeft
niet zo mogen zijn.
Zonder meer is duidelijk, dat de schuld
voor de onplezierige gang van zaken in dit
geval geheel bij de regering en met name
bij de staatssecretaris van Sociale Zaken,
de heer Roolvink, ligt. Deze staatssecreta
ris heeft al eerder getoond niet altijd even
tactisch op te treden; hij tracht met forse
stappen te bereiken, wat langs lijnen van
geleidelijkheid wellicht soepeler, maar
met meer omslag kan worden verkregen.
Nu kunnen met kracht doorgezette beslis
singen wel eens nuttig zijn, maar dan zul
len zij ook gefundeerd moeten zijn op een
juist inzicht in feiten en cijfers die over
eenstemmen met de reële verhoudingen
in de maatschappij. Is dit niet het geval,
dan is er óf sprake van willekeur, óf de
ogenschijnlijk zo machtige gebaren bor
den, als de andere partijen daarvan niet
onder de indruk geraken, van hun bom
bast ontdaan en gereduceerd tot even zo
vele slagen in de lucht.
Men krijgt het gevoel met een dergelijke
misslag te doen te hebben als men de hou
ding van de regering ten opzichte van de
arbeidstijdverkorting in de bouwsector
analyseert. De regering staat eerst in een
aantal bedrijfstakken de invoering van de
45-urenweek toe. (Wij gaan er thans niet
op in, of in de actuele conjuncturele situa
tie de snelle doorvoering van de kortere
werkweek wel opportuun te achten is).
Kennelijk achtte de regering een derge
lijke invoering in één keer in die gevallen
verenigbaar met de door haar aan het Col
lege van Rijksbemiddelaars gegeven richt
lijnen. Dit College keurde danook de des
betreffende overeenkomst voor het bouw
bedrijf die ook in de Stichting van de
Arbeid genade had gevonden goed.
Maar dit nu ging de regering terecht
uiterst gevoelig voor alles wat met de
bouw samenhangt te ver. De zaak was
haar kennelijk uit de hand gelopen, of zij
kreeg eensklaps het gevoel dat dit gebeur
de. Zonder vermelding van de redenen van
haar besluit kondigde zij aan, een nieuwe
richtlijn in voorbereiding te hebben, en
zette daarmee de Stichting bruusk aan
de kant.
Dit voortreffelijke orgaan van sociaal
overleg was begrijpelijk gebelgd en richt
te een scherp schrijven aan de minister
president. Thans heeft de regering ver
klaard nog altijd prijs te stellen op de ad
viezen van de Stichting, maar de aankon
diging in het Kamerdebat van verleden
week dat de minister bezig is de looncom-
missie van de SER te gaan inschakelen
spreekt duidelijke taal. Dit lag reeds enige
tijd in het voornemen; dat het juist thans
wordt aangekondigd zou er op kunnen
wijzen dat staatssecretaris Roolvink minder
ingenomen is met de Stichting, waarin hij
zelf zo lang meewerkte.
Op deze manier is de Stichting toch een
slag toegebracht, en een onnodige. Dit
blijkt nog duidelijker als men ziet dat de
heer Roolvink zijn aanvankelijk standpunt,
dat er onvoldoende „ruimte" voor een ver
korting tot 45-uur inééns in de bouwsector
te vinden zou zijn, tijdens het jongste
overleg heeft moeten verlaten. Nü, let wel
nü, namelijk als voorbereiding voor het
overleg van 10 mei aanstaande, zal het cij
fermateriaal van de bouwwereld worden
bestudeerd. Mocht dit inderdaad overtui
gend zijn, dan zal de staatssecretaris als
nog de „45-uren week in één keer" accep
teren. Een prestigekwestie zal de regering
daar niet van maken.
Duidelijk is nu wel, dat er aan de com
municatie tussen overheid en bouwbedrijf
veel ontbreekt. Bedenkelijk, juist in ver
band met de strategische sociale positie
die deze bedrijfstak inneemt. Het gevolg
daarvan is een ernstige misslag, die ech
ter gevoelig aankomt, misschien wel het
hardst, bij wijze van boemerang, op de re
gering zelf.
JERUZALEM (Reuter-UPI) Het pro
ces tegen Eichmann heeft woensdag in het
teken van de opstand in het Warschause
ghetto gestaan. Mevrouw Swia Lubotkin,
die een groep Joodse strijders had geleid,
vertelde over de strijd van zestigduizend
Joden in het vernietigingskamp Treblin-
ka waren door honger en uitputting al
440.000 Joden omgekomen tegen de SS-
en politietroepen van generaal Jürgen
Stroop.
De strijd was gruwelijk. „We zagen
Duits bloed stromen over de straten van
Warschau, waar zoveel Joods bloed was
vergoten. Er was vreugde. We voelden ons
gelukkig en het kon ons niet langer sche
len wat morgen zou gebeuren", zei me
vrouw Lubotkin. Soms snikte zij tussen
haar woorden door. Uitvoerig vertelde zij
echter verder, over de strijd, die steeds
ongunstiger werd voor de Joden, en over
de vlucht door de riolen uit de brandende
Jodenwijk.
Na haar kwam dr. Adolf Bermann, die
belast was geweest met de zorg over hon
derdduizend Joodse kinderen wier ouders
in het ghetto bijeengedreven waren. De
nazi autoriteiten te Warschau hebben, al
dus dr. Bermann, stelselmatig gestreefd
(Van onze correspondent)
LONDEN De wilde staking In de Lon
dense haven is voorbij. Op een massale
stakersbijeenkomst is donderdag in meer
derheid besloten het werk te hervatten. De
hele actie blijkt een slag in de lucht ge
weest te zijn. De stakers traden op tegen
de tewerkstelling van anderen dan dok
werkers bij een firma, welke echter daar
voor speciale toestemming had gekregen.
Openlijk geeft men evenwel niet toe dat
de staking een fout is geweest.
De stakers hadden, als voorwaarde voor
hervatting van het werk, oorspronkelijk
geëist dat een onderzoek zou worden in
gesteld naar de kwestie van het werken
van niet als havenarbeiders ingeschreve
nen. De Transportarbeidersbond belooft
hieraan aandacht te besteden, maar wei
gerde zich in dit opzicht te binden. De
stakers lieten waarschijnlijk als ach
terhoede-gevecht het dreigement horen,
dat indien de bond zijn belofte niet in
lost, er onmiddellijk massa-vergaderingen
zullen worden gehouden.
Oesters gered
(UPI) De havenarbeiders hebben hun
staking gisteren onderbroken om te voor
komen dat een half miljoen oesters van de
dorst zou omkomen. De oesters waren
door de vrachtboot Zealand uit Portugal
naar Londengebracht. Kenners meenden
dat ze alle gestorven zouden zijn zonder
water. De havenarbeiders stuurden, nadat
de vereniging voor dierenbescherming
(R.S.P.C.A.) een beroep op hen had gedaan,
dertig vrijwilligers om de oesters op een
oesterbed te leggen.
Zij zijn net zo goed vlees en bloed als
honden en katten," aldus de voorzitter van
de R.S.P.C.A., luitenant-kolonel John Lock-
wood. „Zij kunnen ook pijn voelen en het
is onze taak ervoor te zorgen dat zij niet
lijden."
Advertentie
AARLEMSE KLEDING CENTRALE
lansstraat 51 a - lansstraat 55
HAARLEM
naar de hongerdood van kinderen. Hij
maakte voorts melding van een „speciale
actie" tegen kinderen op 22 juli 1942. SS-
lieden vingen kinderen op straat op en
wierpen hen in wagens waarbij zich bloe
dige incidenten hebben voorgedaan.
Dr. Bermann, een vooraanstaand lid
van de Israëlische communistische partij,
werd in Treblinka door de Russen bevrijd.
Op de velden, zo vertelde hij, een gebied
van vele kilometers, lagen schedels, been
deren en hopen schoenen. Er waren tien
duizenden kleine schoentjes. Ik heb er één
paar van opgeraapt". Dr. Bermann haal
de een paar kinderschoentjes uit zijn tas
en hield het omhoog. Er viel een lange
stilte "in de rechtszaal. Procureur-generaal
Hausner verbrak die: „Dank u, dr. Ber-
man, dit is alles".
Grootheid en glorie
Er kwam een brief ter tafel, door Mor-
dechai Aniewitz in het ghetto van War
schau op 2 april 1943 geschreven aan Yitz
hak Zuckerman, waarvan het slot luidt:
„Houd je goed, mijn beste vriend. Mis
schien zien wij elkaar nog eens. De hoofd
zaak is, dat een droom werkelijkheid is
geworden. Ik heb het voorrecht genoten de
Joodse verdediging in het ghetto in al haar
grootheid en glorie te aanschouwen".
Eichmanns echtgenote Vera, heeft de
openbare aanklager Hausner vorige
maand een brief gezonden waarin zij
schrijft dat haar man nooit de dood van
één enkele Jood heeft gelast en dat hij het
slachtoffer van intriges is geweest, aldus
heeft een zoon van Eichmann te Buenos
Airej meegedeeld. „Mijn man heeft voor
het Joodse volk gestreden en het geholpen
waar dat nodig was," aldus schrijft zij.
W':>'
COQUILHATSTAD (Reuter-AFP) De
Kongolese minister van Binnenlandse Za
ken, Adoela, heeft in een vraaggesprek
voor de radio gezegd dat president Tsjom
be van Katanga toestemming heeft ver
zocht weer deel te nemen aan de confe
rentie van Kongolese leiders te Coquilhat-
stad. In conferentiekringen is vernomen
dat nog geen antwoord op het verzoek is
gegeven, maar dat de kwestie in studie is.
Een aantal vertegenwoordigers van de
centrale regering op de conferentie zou
bereid zijn tot een compromis met Tsjom
be. Hiertoe behoren de minister-president
Ileo, de vice-premier, Bolikango, en mi
nister Adoela. De conferentie, zo zei men,
loopt thans op haar eind. De drie
commissies zouden hun werkzaamheden
woensdagavond beëindigen en vandaag in
de voltallige vergadering verslag uitbren
gen.
Justin Bomboko, de Kongolese minister
van Buitenlandse Zaken, heeft meegedeeld
dat Hammarskjoeld de overeenkomst tus
sen president Kasavoeboe en de UNO over
reorganisatie van het Kongolese leger
heeft goedgekeurd. Het akkoord geldt vol
gens de minister ook automatisch voor
Advertentie
het Katangese leger van Tsjombe. Zij die
Kasavoeboe niet gehoorzamen, zijn onder
drukkers, aldus Bomboko.
Minister Adoela heeft gezegd dat Tsjom
be niet naar Leopoldstad zal worden over
gebracht. Een ambtenaar van de veilig
heidsdienst van de regering te Leopold
stad heeft echter verklaard dat vrijdag
twee vliegtuigen uit Leopoldstad te Co-
quilhatstad zullen aankomen en dat
Tsjombe en andere gedelegeerden naar
Leopoldstad zullen worden vervoerd. De
autoriteiten van de centrale regering heb
ben Tsjombes vliegtuig kennelijk in be
slag genomen. Het toestel werd gebruikt
voor het overbrengen van een afdeling mi
litairen van Coquilhatstad naar Leopold
stad. Tsjombes bemanning bestuurde het
vliegtuig.
Te Leopoldstad is vernomen dat de re
gering te Stanley stad de consuls van Ne
derland, Italië, Griekenland, Groot-Brit-
tannië, de Verenigde Staten en Frankrijk
hebben laten weten dat de consuls van de
regeringen die het regime van Gizenga
niet hebben erkend, kunnen worden uit
gewezen.
Ghanezen vermoord
Enkele leden van de UNO-strijdmacht
hebben te Leopoldstad gezegd dat bij
Franqui-haven de lijken van 24 Ghanese
soldaten in een rivier zijn gevonden. De
mannen zouden door kogels zijn gedood.
In het UNO-hoofdkwartier te Leopold
stad wilde men deze berichten bevestigen
noch ontkennen. Er is een onderzoek aan
de gang. Sedert vrijdag worden in het ge
bied van Franqui-haven Ghanese mili
tairen vermist.
CAPE CANAVERAL (AFPIReuter) -
In Cape Canaveral wordt het niet uitge
sloten geacht dat de eerste Amerikaanse
bemande ruimtevaart niet voor zaterdag,
maandag of dinsdag zal plaats hebben. De
weersverwachting voor vrijdag in het ge
bied van de Bahama-eilanden, waar het
ruimtevaartuig moet neerkomen, is niet
gunstig, aldus heeft een woordvoerder van
de NASA, het bureau voor lucht- en
ruimtevaart meegedeeld. De 37-jarige ma
joor Alan Shepard, die als eerste Ameri
kaan de ruimte zal doorkruisen, ondergaat
in een van de laboratoria een aantal proe
ven. De „Redstone"-raket, de „Mercury"-
ruimtecabine en Shepard namen gisteren
in volledige uitrusting deel aan een vol
ledige vlucht-nabootsing. Shepard zou
nogal teleurgesteld zijn, toen de lancering
dinsdag werd uitgesteld.
Meerazen
Wat is de beste manier om door het
leven te komen? Veel doen, altijd bezig
zijn, van plicht tot plicht hollen, van pret
je tot pleziertje, van gezelschap tot gezel
schap, steeds nieuwe ideeën barend? Of
rustig niets doen en afwachten tot er iets
gebeurt?
Honger alleen dwingt de mens verder te
gaan. Voor de rest zou ik afwachten. Naar
de radio luisteren omdat men te lui is om
het ding af te zetten, voor het kijkscherm
zitten, een boek half lezen, soezen en pas
sief luieren.
Er zijn flinkerds, die hun leven indelen
als een schaakpartij. Ze hebben gelijk. Al
leen voortdurende activiteit is werkelijk
leven. De natuur om ons heen leeft en
bamt. Sterren fonkelen in razende energie
explosies, de tijd wervelt rond ons, alles
stroomt, alle stuwt, alles verandert van
seconde tot seconde. Als je niet wilt ach
terblijven, moet je meedoen. Kun je nog
leven, leef dan mee.
Toen ik nog niet zo oud was, dacht ik
dat het leven, de maatschappij, de aard
bol, de hemelen en het mensenbestaan sta
biel waren, in ruste. Maar dat lijkt alleen
zo. Alles schiet langs in razende vaart, en
als je niet wilt achterblijven, moet je mee
razen.
De man die zich op de canapé legt en
het leven langs zich ziet gaan, is een ver
loren méns. Hij blijft achter in de tijd,
achter bij de medemens. Hij is als het
stof achter een race-auto; het dwarrelt
wat op en slaat dan neer, terwijl de wa
gen in de verte van de tijd al verdwenen
is.
De beste manier, om het leven door te
komen, is blijkbaar actief en levendig te
zijn. Waarom heb ik dan vandaag niets,
maar dan ook helemaal niets gedaan? en
waarom vond ik het nog heerlijk ook?
Advertentie
LONDEN De Britse regering heeft
een onderzoek gelast naar de brand in de
jazzclub in Bolton, waarbij negentien per
sonen om het leven zijn gekomen. Vier
weken tevoren had de brandweer de eige
naar onder ogen gebracht, dat er geen
nooduitgangen waren en dat daarin ver
andering moest komen. De eigenaar vond
eveneens de dood.
CARRÉ
NEUSJE
in havanna
en donker
bruin
MODESCHOENEN
KRUISWEG 50 HAARLEM
BEVERWIJK GOUDA
Vrij parkeren ook op zaterdag
Schot. De heer W. Hamilton heeft in het
Britse parlement reacties teweeg ge
bracht als „onzin", omdat hij critiek
had geleverd op „de hoge kosten van het
Brits koninklijk bezoek aan Italië". De
heer Hamilton is een Schot.
Dat was een man met on
dernemingsmoed en levens
verwachting: niet bedeeld met
uiterlijk schoon, niet gebukt
gaande onder aardse weelde,
noch begiftigd met zorgvolle
dierbaren zijn gezicht was
ongewassen en zijn kleren
waren hem om het lijf gesme
ten. En misdeeld man van
omtrent zeven jaren, in kom
mer opgegroeid en met een
gering verstand onder zijn
stro-gele haren, doch vervuld
van een ideaal en de moed
om het te dienen.
Hij droeg een schoenendoos
langs het terras en koos zijn
klanten zorgvuldig uitver
korenen die een blik mochten
slaan door het kijkgat aan de
voorkant van de doos en dan
konden genieten van een
weids panorama: uitgeknipte
dierenfiguurtjes in een land
schap van zeezand, schelpen
en groen, mannetjes uit adver
tenties die onwennig stonden
te glimlachen in een vreemde
omgeving van pardijselijke
variatie. Er was zelfs een da
me bij wier beeltenis in de
krant gediend had om intieme
lingerie aan te prijzen. Zij
stond in een nauwelijks dek
kende tooi van elementair
nylon, oog in oog met een lus
teloze tijger uit een ABC-
boek, schalks wijzend naar
Donald Duck op een motor
fiets. Het uitzicht achter de
tijger toonde een flatgebouw,
dat oprees uit zee en verder
op kon men de rest van de
lingerie-advertentie ontwaren,
die hier diende om twee be
sneeuwde bergtoppen te sug
gereren.
Het gehele tafereel was
overgoten door een vloed van
geel licht, verkregen door mid
del van eer gekleurd cello-
faanpapier dat over de b -ven-
zijde van de doos was geplakt.
Als men de kijkdoos naar de
zon hield, leefde het diorama
op: dan lachte de dame nog
schalkser en kwam er zelfs
enig leven in de ogen van de
domme tijger. Dan ging de zee
lichten en floepten de lam
pen aan achter de ramen van
het flatgebouw.
Het genieten kostte een
dubbeltje.
De jongen met de afgezakte
kous en het spraakgebrek
hij schakelde midden in een
zin over op een lagere ver
snelling met een geluid, dat
klonk als „krich" had een
uitvoerige evolutie doorge
maakt, voordat hij er met zijn
kijkdoos op uittrok. Hij was
begonnen met te verlangen
naar iets, waarnaar alle kin
deren op zekere leeftijd ver
langen: een fiets. Zijn spraak
gebrek maakte het hem waar
schijnlijk gemakkelijker, ook
zijn verlangens naar een la
gere orde over te schakelen.
Zo was zijn ideaal gestabili
seerd op het niveau van een
tweedehands rijwiel, dat der
tig gulden kostte, Een gloed
nieuwe fiets bleef voor hem
dus wellicht een even onbe
reikbaar fata morgana als een
stel gloednieuwe, rijke ouders.
Hij deed het met wat binnen
zijn bereik lag en stelde zijn
levensdoel op dertig gulden.
Waar haalt een jongen met
een laagbetaalde vader dertig
gulden vandaan?
Zijn beperkt denkvermogen
klein en efficiënt gehouden
door een barmhartige natuur,
die rekening hield met de
maatschappelijke mogelijkhe
den bracht hem tot de con
clusie, dat de guldens van an
deren zouden moeten komen:
ergens van buiten, uit die van
guldens overvloeiende wereld,
waar de welvaart door geka
naliseerde beddingen naar
weelderige verzamelplaatsen
stroomde.
Wat is weelderiger dan een
caféterras, waar luie mensen
met gesloten ogen achterover
leunen in de zon tijdens uren,
waarop laagbetaalde vaders
moeizaam werken?
Hij had kunnen gaan bede
len, om te worden weggejaagd
door misprijzende kelners. Zijn
spraakgebrek was er temeer
een belemmering voor. „Hebt
u een kleinig krich heid-
je voor een krich arme
jongen?" Om van de fiets
nog maar niet te krich
spreken.
Het is mij opgevallen dat
kinderen met lichaamsgebre
ken of onvolkomenheden
meestal meer wijsheid bezit
ten dan kerngezonde, vol
maakte kleuters. Niet meer
verstand, doch wel wijsheid,
die zich uit in een sierlijker
levenskunst en een humaner
doen en laten. Zij hebben meer
beschaving misschien om
dat zij afstand hebben moeten
doen van een stukje levensge
not in ruil voor een bedacht
zamer, fijnzinniger wandel
tussen de rotsen van het be
staan.
Zo moet de kleine knaap ge
komen zijn tot het, in feite
kunstzinnige en genadevolle
denkbeeld om de mensen met
schoonheid te lijf te gaan. Hij
ontwierp en construeerde een
bella vista, een prachtig uit
zicht op een kléine wereld,
waarin de mooiste dingen van
zijn omgeving een artistieke
plaatsing kregen: mannen en
vrouwen uit de krant, dieren
uit zijn prentenboek, kraak
heldere, doorzichtige lingerie
als een nevelig parfum uit de
grote, rijke oneindigheid van
buiten. Een zee, een flatge
bouw, symbolen van wijdheid
en hoogte, plezierige onbereik
baarheden voor een jongen uit
de sloppen. En dan Donald
Duck, de kindervriend voor
alle standen, avonturier zon
der weerga, held uit het beeld
verhaal dat nooit eindigt. Dat
alles in een schoenendoos,
overgoten met de goedkope
zon voor iedereen en dan
de terrassen langs, inspiratie
en mensenliefde uitventend
voor een dubbeltje per portie.
„Voor een dubbeltje mag u
krich mijn kijkdoos
zien."
Het is de moeite en tien
centen waard, een ogenblik het
uitzicht op de drukke straat
te verliezen in ruil voor een
kijkje in een roerloze wereld,
waarin de tijd gevangen zit.
Donald Duck is een sympa
thieke vent, als men hem zo
apart en in een mooie omge
ving ziet. Een tijger is eigen
lijk een belachelijk dier, als
een afgescheurde reep streep-
jesbehang op vier benen. En
een dame in doorzichtig nylon
verliest alle passie en verlei
dingskracht, als zij uitgeknipt
tussen een orang oetan en een
koelkast staat. Alleen het flat
gebouw bekoort en lokt, want
het moet heerlijk zijn midden
op zee te wonen.
Met veel krichs vertelt de
kijkondernemer van zijn toe
komstplannen. Hij doet het
niet om geslepen op de ge
moederen te werken, doch om
dat hij ganselijk vervuld is
van zijn naderbij komend
ideaal: tien gulden zijn al zijn
onvergankelijk bezit, twintig
komen in stukjes en beetjes
binnen. En het laatste beetje
zal veranderen in een echte
fiets, die majesteitelijk komt
binnenrijden op eigen kracht
en twee wielen.
Dan heeft het kunstige dio
rama zijn plicht en taak vol
bracht dan trekt de kleine
jongen als een rentenier het
volle leven in met zijn schaap
jes op het droge.
Natuurlijk wordt de kleine
baas later een laagbetaalde,
hardwerkende vader. In de
uren, die anderen achterover
liggend in de zon doorbren
gen, zal hij in een ruimte van
beton en staal een simpel
werkje doen, dag in, dag uit.
Hij zal een stukje techniek
eindeloos herhalen en de
mensheid dienen door het on
verdroten vastschroeven van
een boutje. Zijn „krich" zal
hem brandmerken als een man
waar men om lachen mag. Hij
zal verlegen capituleren en
berusten in de spot, alsof het
een onderdeel van zijn week
loon is. Er zal ergens op de
wereld een meisje zijn, dat
door de meeste mannen lelijk
en hoekig wordt gevonden.
Het zal trouwen met de man,
die „krich" zegt tussen zijn
liefdesbetuigingen door en een
huisvrouw in een arbeiders
wijk worden.
Haar man zal nooit de kans
krijgen, de schoonheid van een
sprookjesdiorama te scheppen
voor grote mensendrommen,
zoals kunstschilders en film
makers dat doen. Doch mis
schien zal een oude schoenen
doos onder zijn handen de eer
ste culturele levensvreugde
vormen voor zijn zoontje van
vier, dat verbaasd en begoo
cheld zal kijken naar de
schoonheid van vaders ziel,
uitgestald en doot licht over
goten in de kleinste wereld
die bestaanbaar is, geschapen
door de bescheidenste
schepper naast God.
Bewerkt. Een vijfduizend brandweerlie
den hebben woensdagavond leden van
het Britse Lagerhuis „bewerkt" om hun
eisen betreffende loon, aanwerving en
samenstelling van de ploegen kracht bij
te zetten. Zij werden in groepjes in de
wandelgangen en het cafetaria voor be
zoekers toegelaten.
Nazi-lectuur. Twee Deense scholieren heb
ben tegenover de politie van Naestved
in Denemarken bekend, dat zij de brand
gesticht hebben, die tot gevolg had, dat
de Linholm school, in die plaats tot de
grond toe verwoest werd. Zij vertelden,
dat zij nazi-lectuur hadden gelezen en
daardoor op het idee gekomen waren.
Gestikt. Rasmus Jensen, arbeider bij een
Deense suikersilo in Nakskov is woens
dag om het leven gekomen, toen een ton-
nenvracht suiker over hem stortte. Een
groep arbeiders was bezig met verladen
van suiker uit een silo, toen plotseling
de suiker niet meer uit de mond van het
gigantische apparaat wilde stromen. Jen
sen klom in de silo om de suiker los te
werken, maar toen hij er mee bezig was
kwam een tonnenlading omlaag en over
hem heen. Hij was spoedig uitgegraven,
maar bleek reeds gestikt te zijn.
Oudstrijders. De Wereldfederatie van Oud
strijders, die 147 verenigingen in veertig
landen, omvat, houdt van 8 tot 12 mei in
Parijs haar negende algemene vergade
ring. Het thema van deze conferentie zal
zijn „strijd voor de vrede door verster
king van de UNO" De afgevaardigden
zullen twee aspecten hiervan bestude
ren: uitbreiding van de economische
UNO-hulp en het functioneren van de
noodstrijdkrachten van de UNO.
Vreedzame regeling. West-Duitsland heeft
de Europese Conventie voor vreedzame
regeling van geschillen bekrachtigd. De
ze Conventie, die in 1957 door de vijftien
landen van de Raad van Europa werd
getekend, is nu van kracht voor Oosten
rijk, Denemarken, Groot Brittaninë,
West-Duitsland, Italië, Nederland, Noor
wegen en Zweden. Voor deze landen
geldt dat zij alle geschillen die tussen
hen kunnen rijzen, met vreedzame mid
delen zullen oplossen. Juridische geschil
len zullen worden voorgelegd aan het
Internationale Gerechtshof in Den Haag.
Andere geschillen zullen als een ver
zoeningspoging geen resultaat oplevert
worden voorgelegd aan een scheids
gerecht bestaande uit vijf rechters van
verschillende nationaliteit, van wie een
voor elk der partijen.
Agrarische sabotage. Evert Andersson,
een boer die kortgeleden in de Zuid-
zweedse plaats Skara een boerenbedrijf
gepacht had, heeft de politie in de arm
genomen wegens een geval van agrari
sche sabotage: een onbekende moet op
zijn akkers onkruid hebben gezaaid. Een
gebied van ongeveer twee hectare ak
kerland zal met chemische bestrijdings
middelen behandeld moeten worden.
Gevaarlijk. In Pakistan zijn vijf geologen
tijdens het oversteken van een diep ra
vijn over een touwbrug, omlaag gestort
en gedood.
