Meisjesstudenten mishandeld bij demonstraties in Montgomery Chefarine 4 (*P' Wereldnieuws je proeft de ontwikkeling HET BESTE NIEUWS UIT EVIAN IS: GEEN NIEUWS Britse marinebasis „overvallen" Nazi-bus in Montgomery Amerika overweegt hulp aan Guinese regering raatótoel Afweergeschut in Evian Algerijnen geven persconferentie via een gesloten televisie-systeem Krachtige bestrijding van pijn of griep öp de 14 ct. WOENSDAG 24 MEI 1961 3 Adelborsten stelden bewaking te kijk Vrijheidsrijders zetten hun actie voort Klachten over experts uit Oostelijk blok M. Mok Ontspannen Sympathiek NASHVILLE (TENNESSE) (UPI) On der de „vrijheidsrijders", die zaterdag in de Amerikaanse stad Montgomery, Alaba ma, genadeloos werden geslagen, omdat zij propaganda maakten voor gelijkheid tussen de rassen, bevonden zich twee blanke meisjesstudenten. Het waren de achttienjarige Susan Wilbur uit Nashville, in Tennessee, en de twintigjarige Susan Hermann uit Los Angeles. Toen zij zater dag omstreeks middernacht aan de univer siteit van Nashville arriveerden, hadden zij het volgende te vertellen: Wij waren niet naar Alabama gegaan met de bedoeling een rel te schoppen, maar we waren bereid ons desnoods dood te laten slaan. Wij wilden niet de marte laar uithangen, maar wij waren er op voorbereid aangevallen te worden. In het begin werd er geen geweld gebruikt. Wij waren blij de „vrijheidsrit" (van Birming ham naar Montgomery) tot een goed ein de te hebben gebracht. Toen wij uit de bus stapten, zagen wij geen enkele poli tieman in uniform en evenmin de auto's, die ons zouden komen halen. Er stonden wel een paar journalisten bijeen. Wij hadden ongeveer drie a vier minu ten staan wachten, toen een man of vier, vijf, de journalisten begonnen aan te val len. Wij dachten er nog steeds niet aan dat ze ons te lijf zouden gaan, maar plotse ling maakte een van de mannen een arm beweging in onze richting en toen kwa men de anderen op ons af. Er stond een „negertaxi" vlakbij en de jongens, die bij ons waren, schreeuwden: „Haal de meis jes hier vandaan." De taxi nam echter de negerstudenten mee en wij kregen te ho ren, dat wij maar een taxi voor blanken moesten zoeken. Toen er tenslotte een kwam, konden we niet meer instappen. De omstanders hielden ons in een kring ge vangen en begonnen de jongens in onze groep met hun vuisten te bewerken. Jim Zwerg, een blanke student uit Wisconsin, werd zo erg geslagen, dat we dachten, dat hij dood was. Tenslotte konden onze jongens uitbreken en ze zetten het op een lopen met de menigte achter zich aan. Er werd geslagen en geschopt. Het was ver schrikkelijk. Een paar mannen kwamen daarna bij ons terug dh begonnen onze koffers in elkaar te trappen. Hoeveel mensen er toen waren, weten we niet precies, maar het moeten er een tweehonderd geweest zijn. Mensen sloegen ons in het gezicht en in de nek met hun vuisten. Maar het ergst waren de vrouwen, Advertentie zonder de maag van streek te maken! leder labiet Chefarine „4" bevat 4 beroemde geneesmiddelen, die elk afzonderlijk in de hele wereld beroemd zijn geworden. Een van deze middelen is Chefarox en dient In het bijzonder om de maag te beschermen. Ook zij die een gevoelige maag hebben kunnen zonder be zwaar Chefarine „4" gebruiken. Het is een ideaal middel om pijn of griep snel en doel- tr treffend te bestrijden. BEROEMDE GENEESMIDDELEN IN ÉÉN TABLET Bij pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel dat U met plezier Uw werk kunt doenKokera 20 tabletten f 0.80. LONDEN (UPI) Met het schaamrood op de kaken heeft een kapitein-ter-zee van de Britse marjne dinsdag moeten toegeven, dat de verdediging van een zeer geheime onderzeebootbasis onvoldoende is geble ken. In feite kon niet van een verdedi ging worden gesproken. Een groep adel borsten van de marine is er namelijk in geslaagd om te voet en per kano door het beveiligend scherm van de onderzee bootbasis te dringen. De toekomstige zee officieren begaven zich vervolgens onopge merkt aan boord van een onderzeeër en legden in verschillende afdelingen karton nen „bommen" neer. Zij werden pas aan geroepen door een wachtsman toen zij via de hoofdpoort de basis wilden verlaten. die ons met hun handtasjes te lijf gingen Wij zijn tqen weggerend en geleidelijk verspreidden onze achtervolgers zich. We kwamen bij een kerk en vroegen, of we daar mochten telefoneren en ons een tijdje schuil houden. De vrouw, die ons te woord stond, zei, dat er geen telefoon was en dat wij niet binnen konden komen. Toen wis ten wij, hoe een vluchteling zich moet voe len, die bang is gelyncht te worden. Wij hadden het gevoel, dat wij in een val za ten. Tenslotte gingen we het eerste het beste grote gebouw binnen, dat we vinden konden. Een man stond ons te woord, aan wie wij vroegen of we mochten telefone ren. Hij ging een kantoortje binnen en bel de de politie. Deze stond echter niet ach ter ons, maar we kregen desondanks be scherming en daar waren we al heel dank baar voor. MONTGOMERY (Alabama) (Reuter) In de Amerikaanse stad Montgomery, za terdag het toneel van ernstige rassenon- Iusten, reed gisteren de „haatbus" rond van de Amerikaanse Nazi-partij. De bus is (zoals wjj gisteren meldden) versierd met spandoeken; zij bevat twaalf jongelui die allen hakenkruis-armbanden dragen. De politie had opdracht te zorgen dat de bus bleef rijden. De nazi's zijn op weg van het hoofdkwartier van de partij in Arlington, Virginië, naar New Orleans om ook daar vóór rassenscheiding te demonstreren. Tot op heden was het overigens rustig in Montgomery. Van de 21 blanke en zwar te „vrijheidsrijders", die zaterdag in de stad aankwamen ligt er één, een blanke, in het ziekenhuis. De beide andere blan- ken(twee meisjesstudenten) hebben opge geven, maar de achttien negers van de groep wilden gisteren verder reizen naar Jackson, in de staat Mississippi. Een ne gerleider uit Montgomery, ds. Ralph Aber- nathy, heeft meegedeeld dat dertig 'vrij willigers, blanken en negers, zich hebben opgegeven om de tocht verder mee te ma ken. Met bajonetten bewapende leden van de Nationale garde van Alabama bewaakten dinsdag het busstation vanwaar de „Vrij heidsrijders" zouden vertrekken. De gou verneur van Mississippi, Ross Barnett, had tevoren meegedeeld dat de staatspoli tie de bus door Mississippi zou begeleiden en dat nergens mocht worden gestopt. In de straten van Montgomery werd nog gepatrouilleerd. De 650 man federale hulp politie zijn teruggetrokken op een lucht basis buiten de stad, gereed om zo nodig op te treden. WASHINGTON (UPI) In Amerikaan se regeringskringen wordt thans overwo gen een nieuw Amerikaans programma voor hulp aan Guinea in te stellen, omdat er tekenen zijn. dat er een einde komt aan de „vrijage" tussen deze jonge Afrikaanse staat en het communistische blok. Er zijn in Washington tot dusver echter geen be slissingen genomen en de voorstellen die zijn gedaan, zijn dan ook nog niet tot de allerhoogste niveau's doorgedrongen. Het is de Amerikaanse regeringsfunctio narissen opgevallen, daf de regering van Guinea reeds diverse malen klachten heeft geuit over de communistische specialisten, die in dit Afrikaanse land werken. Het zijn er ongeveer twaalfhonderd, afkomstig uit Rusland, China, Tsjechoslowakije, Polen, Bulgarije, Hongarije en Mongolië. Guinea heeft overeenkomsten gesloten met de Sov jet-Unie en de Chinese Volksrepubliek. Be halve klachten over deze specialisten en hun werk, heeft de Guinese regering spe ciaal een hard hoofd in de opleiding van Guineeërs in de communistische landen, omdat deze rtudenten niet alleen terugke ren met kennis van een vak, maar vooral met kennis van „vreemde ideologieën". In de Rue du Vieux Colombier te Parijs is een plasticbom tot ont ploffing gebracht in een lokaal van de communistische partij. De ravage op straat is nog niet helemaal opgeruimd. Op de achtergrond kijkt men tegen de zijkant aan van de St. Sulpice, een van de bekende kerken van het Quartier Latin. De Rue du Vieux Colombier komt uit op de Place St. Sulpice en loopt tussen de Rue du Cherche Midi en Rue Bonaparte. Dromen Tot de vele nutteloze vragen die ik me zelf in de loop der jaren gesteld heb en nog wel stel, behoort deze: hoe zou de we reld er uitzien, als er eens geen politiek meer werd bedreven? Daarmee bedoel ik dan niet dat het ideaal der anarchisten in vervulling zou gaan en de staat eenvoudig afgeschaft zou worden. Aan zulk een illu sie heb ik mij zelfs in mijn stoutmoedig ste ogenblikken nooit durven overgeven. Met mijn vraag bedoelde ik dat alle ele menten van macht en prestige uit de staatkunde zouden verdwijnen, zodat deze een zuiver administratieve zaak werd: het beheren van menselijke gemeenschappen en daarmee uit. Zoals gezegd, hoef ik van het nutteloze van deze vraag niet te worden overtuigd. Maar het is toch wel aangenaam zich even voor te stellen dat men in een wereld leeft, waaruit alle lange tenen, alle naijver, alle machtsbegeerte en willekeur zijn verdwe nen. Wij zouden geen muitende generaals meer kennen, maar alleen rustig hun eigenlijk overbodig gewordne legerscha ren leidende heren, die na afloop van hun dagtaak een borrel tot zich. zouden ne men, zonder daarbij heimwee naar een meer bewogen verleden te voelen opko- eigenlijk overbodig geworden legerscha- men. Kamerleden zouden niet langer ste kelige vragen tot bewindslieden richten, journalisten zouden hun schrijfstiften ge heel in dienst van cultuur en ontspanning stellen, enzovoort, enzovoort. Minder nutteloos is de vraag hoe iemand ertoe komt van dergelijke dingen te dro men. Om het antwoord te vinden, neme men een gemiddelde aardbewoner die trouw zijn krant leest en zijn radio aanzet. Hij heeft geen andere ambities dan op be hoorlijke wijze zijn brood te verdienen en niemand tot overlast te zijn. De gewone wrijvingen in gezin en werkkring blijven hem niet bespaard, maar hij heeft zich een houding opgebouwd die kleine stoor nissen accepteert en verwerkt. Hij be weegt zich in zijn, eigen dampkring die hem voldoende gelegenheid biedt om te ademen. Zo'n man doet niets wat de bui tenwereld kan verontrusten. Hij verzamelt postzegels en houdt zich niet onledig met het aanstoken van revoluties. Hij koopt bij gelegenheid een nieuw pak, maar loopt nooit rond met het plan zich een ka non of ander vuurwapen aan te schaffen. Jammer genoeg bemoeit de buitenwe reld zich voortdurend met hem. Ze kent hem weliswaar niet, ze heeft geen aan dacht voor mannen die hun hoofd niet bo ven de massa pogen uit te steken. Maar ze loopt storm op de miljoenen rustlievenden, ze tracht hen te doordringen van het gelijk en ongelijk van diegenen die bakens willen verzetten of laten staan, theorieën willen toepassen of bestrijden, volken verlossen of onderwerpen. Ze is altijd bezig een po litiek te bedrijven die druiletters alarme rend te hoop doet lopen. De rustlievende man, voor die, letters geplaatst, doet ver geefse moeite in zijn schulp te kruipen, met zijn vrouw, zijn kinderen en zijn post zegels. En als hem dit niet of niet in vol doende mate lukt, gaat hij dromen. Van een betere wereld die hem niet te lijf wil. Van leiders die evenmin ah hij een plaats in de geschiedenis opeisen. Kortom, van een Utopische gemeenschap. Laten we hem en onszelf gelukkig prijzen dat zulk dromen nog mogelijk is. Eenmoterig. Een Duitse ingenieur, de 45- jarige H. J. Wolff uit Frankfort en de Indische luchtmachtpiloot R. S. Sahni vertrekken vrijdag voor een vlucht van 18.000 mijl in een een-motorige Saab-Sa- fir, een Zweedse machine. Zij verwach ten, dat zij vier maanden onderweg zul len blijven. Geen gratie. De twintigjarige ter dood ver oordeelde Victor John Terry zal geen gratie krijgen. Hij zal morgen in de ge vangenis van het Londense district Wandsworth worden opgehangen. Terry was op 28 maart tot de strop veroor deeld voor de moord op een 61-jarige bankwerker in Worthing. Hij beging zijn daad samen met enkele anderen, een uur nadat een andere jongeman wegens roofmoord was opgehangen. Roofoverval. Voor de zoveelste maal heb ben bandieten dinsdag in Londen een postauto in een 'hinderlaag gelokt. De uit zes man bestaande bende ontsnapte met negentien postzakken, waarin zich aan getekende brieven met 6500 pond aan contanten bevonden. De overval ge schiedde des ochtends om zes uur op tweehonderd meter afstand van net politiebureau in het Zuidlondense dis trict Brixton. Vrijlating. De Thailandse autoriteiten heb ben zeven van de acht mensen, onder wie vijf Russen, die maandag in Bang kok werden gearresteerd op verdenking van spionage en communistische activi teit, in vrijheid gesteld. Een der Russen, een agent van een maatschappij, die Russische films in Thailand distribueert, wordt echter nog vastgehouden. Aardbeving. Het gebied van de Middel landse en Aegeïsche Zee is dinsdagoch tend vroeg door een hevige aardbeving getroffen. In Zuidwest-Turkije en op de Griekse eilandengroep Dpdecanesos bij de Turkse kust werden vele gebouwen verniled; er is geen melding gemaakt van slachtoffers. Wel zijn veel mensen dakloos geworden. Honderden tenten zijn naar het getroffen gebied in Turkije ge zonden. Ingestort. Te Hamburg is dinsdag een vleugel ingestort van een flatgebouw van vijf verdiepingen. Drie van de bewoners werden onder het puin bedolven, maar konden snel door toesnellende reddings ploegen worden gered. De politie stelt een onderzoek in naar de oorzaak van het gebeuren. Gagarin en Shepard. De Russische kosmo naut Joeri Gagarin heeft in Sofia, waar hij „een hoed vol" onderscheidingen heeft ontvangen, Alan Shepard, de Ame rikaanse ruimtevaarder, uitgenodigd om samen op vreedzame wijze de kosmos te veroveren, aldus een bericht van 't Bul gaarse persbureau. Geslaagde proef. Een Amerikaanse inter continentale Titan-raket heeft dinsdag een afstand van achtduizend kilometer afgelegd en is in het doelgebied in de Atlantische oceaan terechtgekomen. De Amerikaanse luchtmacht zei dat de proef een succes is geweest. (Van onze reisredacteur W. L. Brugsma) Het beste nieuws over de Frans-Alge rijnse onderhandelingen in Evian is, dat zij voorlopig geen verder nieuws zullen opleveren. De Franse en Algerijnse dele gatie, die gisteren in Evian in het Park hotel vergaderden, kwamen namelijk overeen dat zij over de inhoud van hun besprekingen voorlopig geen mede delingen naar buiten zullen doen. Dat mag de zeshonderd journalisten, die in de perscentra te Evian en Genève de conferentie volgen, beroepshalve spijten en het is de vraag hoe lang die geheim houding waterdicht zal blijven, één ding blijkt toch uit de wederzijdse besloten heid: men is bereid politieke zaken te doen en voorshands het Frans-Algerijnse conflict niet uit te vechten op het terrein der propaganda. vooruitgang 4-motorige Convair jetliner i nsv tao9W9g ajlsioa Hoewel de conferentie van Evian nog steeds niet door aanslagen is ver stoord, zijn de veiligheidsmaatregelen opnieuw verscherpt. Gisternacht werd van het Geneefse vliegveld gerappor teerd, dat er een niet te identificeren vliegtuig op het radarscherm was ver schenen. Onmiddellijk werden de schijnwerpers rondom de Algerijnse villa, die in het verlengde van de start baan ligt en een gemakkelijk doelwit zou zijn, gedoofd en de bewakings troepen kregen order zich om het ge bouw te verspreiden. Later in de nacht begon het alarm systeem te rinkelen en een schildwacht meende een menselijke gedaante te zien, die over een hek zou zijn ge klommen en vervolgens met een plank over het prikkeldraad probeerde te klimmen. De schildwacht opende het vuur met een automatisch geweer. Hij maakte wel de Algerijnse delegatie wakker, maar men vind geen kadaver, zodat zijn makkers hem later enigszins spottend aankeken. Hoewel het dus allerminst zeker is dat een grootscheepse aanslag op de Algerijnse delegatie te wachten staat, heeft men om de bewaking te vervol maken inmiddels zes stukken afweer geschut naar Evian gebracht. De Zwit sers overwegen nu ook voor de Alge rijnse villa afweergeschut op te stellen. toen hij zei dat de Fransen proberen een militaire, psychologische en politieke de moralisering te bewerkstelligen van de strijdkrachten van bet FLN. Toch verzachtte Krims verklaring veel van de overijlde hardheid van de eerste FLN-reacties. Die indruk werd nog ver sterkt door de manier, waarop hij haar af legde: de kleine boerenzoon uit Kabylië sprak zacht, bedaard maar met 'n mate van oprechtheid, die ondanks al zijn onhandig heid een sympathieke indruk maakte op de journalisten, die in deze zaken doorgaans de gladste vogels dér internationale diplo matie aan het woord horen. Deze televisie-primeur op het gebied der berichtgeving de kwaliteit ervan op het grote scherm deed enigszins aan ouderwet se Chaplinfilms denken versterkte nog een andere indruk, namelijk die van een veel grotere ontspannenheid bij de Alge rijnse afgevaardigden dan zaterdag. De zitting van gisteren verliep veel minder stroef. Er werd over de tafel geglimlacht, er kwam een discussie op gang, zo hoor den wij. Weliswaar werd er voornamelijk gefilosofeerd over algemeenheden der on afhankelijkheid, maar het is begrijpelijk dat men slechts heel voorzichtig voorwaarts gaat om geen brokken te maken. Vandaar ook een nieuw besluit om slechts een keer in de twee dagen bijeen te komen, zodat ieder ruimschoots tijd tot nadenken krijgt. De wederzijdse tactiek blijkt te zijn de moeilijkste klippen voorshands te omzei len, eerst te proberen op gemakkelijke punten naar elkaar toe te praten en zo doende een klimaat van vertrouwen te scheppen. Advertentie je ziet de Vooruitgang in vliegen heet kortweg „jet". Ontwikkeling' op rookgebied luidt-ronduit „Gulden Eeuw*. Proef hoe een Senoritas van deze tijd kan en moet smaken. Geniet van een Senoritas, gemaakt op de smaak van de moderne man. Vraag daarom Senator Gulden Eeuw! Het rooksignaal van de 20 ste eeuwl Zo kwam het, dat na een dag van gie tende regen, waarin helikopters van de Algerijnse delegatie bij hun aankomst in Evian ware watergordijnen opspoten, de Franse woordvoerder Thibauf, zoon van wijlen de grote violist, zich beperkte tot de verklaring, dat de twee delegaties zich hadden bezig gehouden met het algemene overzicht van het probleem en dat er een uitwisseling van vragen en antwoorden had plaatsgehad. Hij preciseerde nog wel, dat het probleem van deelneming door Ben Bella aan de conferentie even ter sprake was geweest, en dat het klimaat van de besprekingen „uiterst correct" was ge weest. De journalisten, die uit het perscentrum van Evian, dat in het plaatselijke „paleis der festiviteiten" gevestigd is, de veertig kilometer naar Genève terug raasden, kre gen daar meer waar voor hun geld. De Algerijnse delegatie-leider Belkacem Krim, gaf namelijk via het hoogst moder ne systeem van gesloten televisie van zijn villa uit een persconferentie voor journa listen, die zich, op vijf kilometer afstand in het Maison de la Presse hadden verza meld. Wij zagen elkaar en hoorden el kaar, maar „konden bij malkander niet komen", vanwege veiligheidsmaatregelen, waarmede de Zwitsers de Algerijnen om ringen. Krim hield zich overigens nauwlettend aan de vers-gemaakte afspraak en deed geen mededelingen over het verloop der onderhandelingen. Geflankeerd door zijn mede-gedelegeerden gaf hij een overzicht van de Algerijnse opstand, waarbij weer opviel de bijzondere gematigdheid. Hij vestigde wel de aandacht op de politieke punten: de verwerping van iedere vorm van deling en de eis dat het referendum de zelfbeschikking over het hele Algerijnse grondgebied (lees: ook de Sahara) zal uit spreken. Slechts op één vraag gaf hij uitgebreid antwoord. Deze betrof de eenzijdig door de Fransen afgekondigde wapenstilstand. Hij zei wat hij vermoedelijk eerder tegen de Franse onderhandelaar Joxe wel zal heb ben verklaard: de Franse poging om een wapenstilstand te bereiken voordat men tot een politieke regeling is gekomen, is een constante factor geweest in het beleid van alle Franse regeringen sinds 1954. De huidige poging is des te ernstiger omdat Frankrijk op het uur, waarop eindelijk de onderhandelingen begonnen zijn, probeert de Algerijnen alsnog naar zijn hand te zetten. De Algerijnen hebben in 1954 de wapens opgenomen om zo'n politieke rege ling te bereiken. Het zou nu volgens hem niet redelijk zijn te eisen dat zij ze bij voorbaat neerleggen. Er sprak toch ook enige onzekerheid uit Krims verklaring, 1-motonge Avro Tweedekker ook in blikjes van 20 St. Wie 4 verschillende advertenties uit deze serie opstuurt naar N.V. Senator Sigarenfabrieken. Eindhoven, ontvangt een plezierige Gulden-Eeuw verrassing!

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 3