K KOSTTE DUIZEWt>
GULDEN
JANEUIM
Geesteszieken op vakantie
Puzzel nummer 36
n
1
n
H
H
i
i
m
z
S3
r
WOBBO EN DE HOED
PANDA EN DE PLASTIC PLASTIEK
BADPLAATS OOSTENDE LANCEERT
NIEUWE TOERISTENATTRACTIES
Polle
x/\/
/x/\
x/x/
/x/x
mt-
ZATERDAG 17 JUNI 1961
11
De levensroman van een Chinees meisje
door
INTERESSANT ZWEEDS EXPERIMENT
X/
X/
/X
/X
X/
/X
X/
X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
X
X/
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
X/
/X
Autoquizzenen champagneweekends
Wachtkamer op wielen
Warenhuis op stelten
Einstein's telescoop
SU
62. En nu éérst dat rare ding van Zeerobs hoofd!, roept Polle uit, geef me
de hamer eens, Pelli, is me dat een gezicht! Bij het woord „hamer" is Zee
rob echter zelf eens aan het proberen gegaan! Hij voelt niet veel voor een
slag op zijn hoofd! Hoe komt dat ding er nu ineens af?, vraagt Polle.
Dat is nogal eenvoudig, zegt Zeerob, ik heb al de hutspot opgegeten, en
nu kreeg ik ruimte, zie je?
61) De Japanners be
grepen dat de geallieerden hen nauw
lettend in het oog hielden. „In de oor
log is cement erg belangrijk", zei een
van de Japanners tegen mij, iets waar
van ik me tot dan toe nooit bewust
was geweest. Doris stelde voor dat
we ons ontslag zouden indienen zo
dra we zouden horen dat de fabriek
was hersteld, maar ik bracht haar
onder het oog dat we een goede reden
zouden moeten hebben om ontslag
te vragen. Er liepen in Padang hard
nekkige geruchten dat de militaire
politie een zwarte lijst bijhield van
mensen, die ervan verdacht werden
spionnen van de geallieerden te zijn
en we voelden er niet veel voor om
daar op te komen. Doris was het met
me eens. Zij was voortdurend bang
dat ze voor een spion zou worden aan
gezien, want ze had gezien wat er in
China met spionnen gebeurde. Door
bemiddeling van vrienden probeerde
ik te weten te komen of onze namen
soms al op de lijst stonden. Blijkbaar
was dit niet het geval. Toch was
Doris er niet gerust op. Zij zei dat ze
zou trachten een plannetje op te stel
len waardoor ze Indareong zou kun
nen verlaten.
Ik voelde me er overigens wel ge
lukkig. Ik had interessant werk, waar
mee ik me bezig kon houden en stel
de me op het standpunt dat als ik
dan toch om het leven zou moeten
komen, dat overal anders dan in Inda
reong zou kunnen gebeuren. Ondanks
het lawaai en de stofwolken van de
fabriek lag Indareong in een prach
tige omgeving. Bovendien mocht ik de
dorpelingen wel, ofschoon hun zorge
loze levenshouding me ook wel be
zorgd maakte. Ze werkten nooit als
ze voor de volgende dag genoeg te
eten hadden. Om een voorbeeld te
geven: op een dag ontmoette ik de
vader van een gezin, die doelloos
door het dorp wandelde. Ik vroeg hem
waarom hij niet aan het werk was.
Hij vertelde me heel trots dat hij bij
het hanenvechten vijf gulden gewon
nen had. Met dit geld zou zijn gezin
enkele dagen rond kunnen komen, zo
dacht hij, en daarom nam hij er maar
eens even zijn gemak van. Ik vond
dat ik hem een standje moest geven.
„Maar spaart U dan nooit? Veron
derstel nu eens. dat U ziek wordt en
niets meer kunt verdienen. Wat moet
er dan van Uw kinderen worden?"
Hij glimlachte. Hij had genoeg geld
voor een paar dagen en dat was alles
waar hij zich mee bezig hield.
Naarmate de weken verstreken,
werden de levensomstandigheden
moeilijker. Eten was vaak nauwelijks
te krijgen en bovendien duur. Doris
en ik besloten daarom pluimvee te
gaan houden. We kochten ieder een
paar ganzen en tien kippen en ik bo
vendien nog veertien eenden. Ik had
er geen idee van hoe ik die dieren
moest kiezen. Toen de verkoper met
zijn eenden kwam zag ik er een vette
bij, waarvan de eigenaar me vertel
de dat deze spoedig zou leggen. In fei
te had het een gezwel en was het ten
dode opgeschreven. Toen ik de eenden
wat te eten gaf ondekte ik dat er
twee opzij bleven staan wachten tot
de andere genoeg hadden. De verko
per zei dat dit mannetjeseenden wa
ren, die geleerd hadden zich als he
ren te gedragen! Ik werd vreselijk
kwaad toen ik ontdekte dat de ene
kreupel en de andere blind was. De
blinde eend werd altijd door de an
deren voorbijgestreefd en als het dier
dat ontdekte begon het steeds luid te
kwaken. Doris plaagde me er altijd
mee en zei dat ik met mijn eenden
naar het circus moest. Week na week
wachtte ik geduldig of zij eieren zou
den gaan leggen maar in plaats daar
van verdwenen de kippen en eenden
de een na de ander, zonder dat ik
ontdekte waar ze bleven. Ze gingen
er vermoedelijk vandoor of werden
door slangen opgegeten. De meeste
van van deze slangen waren niet ge
vaarlijk maar op een dag zag ik een
grote slang een geit verslinden. Daar-
na ging hij slapen en ik waarschuwde
de politie die de slang doodde en het
kadaver tot mijn ergernis dicht bij
de kliniek liet liggen,
i Het geluid van loeiende sirenes werd
in Indareong iets gewoons maar
er werd niet meer gebombardeerd.
Desondanks werd Doris hoe langer
j hoe banger en smeekte ze me tenslot-
te samen met haar weg te gaan. Toen
I besloot ze plotseling op een dag met
een Chinees te trouwen. Ik stond er
raar van te kijken en vroeg:
„Doris, hou je dan wel van hem?" 1
Ze keek me met een vreemde blik jj
in haar ogen aan en antwoordde:
„Stel niet zulke domme vragen, Janet, j
Ik hou helemaal niet van hem. Ik wil
alleen maar hier vandaan".
Het was nutteloos te proberen haar
tot andere gedachten te brengen. Even
later begon zij op mijn gemoed te
werken.
„Janet, ik kan niet buiten je; ik kan j
niet dag in dag uit met een man al-
leen blijven; als ik nu nog van hem
hield was het wat anders. Kom toch
met me mee". j
Wat moest ik doen? Doris en ik had-
den maar weinig andere vrienden en I
daarom besloot ik tenslotte met haar
mee te gaan. Ze vertelde de Japanse j
autoriteiten dat ze ging trouwen en
omdat ik een aangenomen zuster van j
haar was, had ze graag dat ik .met j
haar mee ging. Ik voelde dat de Ja- j
panners eraan twijfelden of het-wel j
waar was van dat huwelijk, maar
tenslotte vonden ze toch goed 'dat We 1
vertrokken. Op de 28ste oktober ver- j
lieten we de cementfabriek op een j
vrachtauto, tezamen met onze- kip- j
pen, ganzen en twee honden.
De boerderij van de echtgenoot van j
Doris stond op een afstand van onge- j
veer vijf kilometer van Indareong. I
Het was een klein ataphutje, waar-
bij echter een nieuw huis gebouwd
werd. We moesten met ons allen een
klein kamertje delen en sliepen op de
cementen vloer. Om de narigheid te
vergroten, regende het de hele j
dag en de twee honden weigerden i
buiten te gaan slapen. Al onze maal- i
tijden moesten we in de openlucht
klaar maken en voor we konden gaan j
koken moesten we eerst brandhout j
en bladeren bij elkaar gaan zoeken, i
Dagelijks gingen we in het halfklare j
huis kijken tot wij te horen kregen dat j
het onmogelijk was het verder af te
maken wegens een tekort aan materi-
aal. Desondanks besloten we er toch j
maar in te trekken.
Het huis schudde en wiebelde en er j
waren maar één kamer en een ve- j
randa van te gebruiken. We moesten
ons diep bukken om de voordeur bin-
nen te komen en de deur naar de keu
ken was zo smal, dijt ik, zo mager als
ik was, op mijn 2ij"fer doorheeft móest.
Als het regende, lag in de keuken de
modder tot enkelhoogte en daarom
kookten we dikwijls buiten onder een
paraplu. Het grootste probleem was
dicht bij het nieuwe huis drinkwater
te vinden. Dagenlang zochten we zon
der resultaat en groeven wij in de
grond zodat we 's avonds volkomen
uitgeput waren. Toen kwam op een
dag de man van Doris thuis met een
brede glimlach op zijn gezicht. Op een
kleine afstand van het huis, vlak bij
de rand van een padi-veld, had hij een
kuil van ruim een halve meter diep
gegraven en water gevonden. Er was
inderdaad water te over, maar het was
zo modderig dat het zélfs niet voor
de was gebruikt kon worden. Toch
haalden we een grote bus en vulden
deze met zand, dat op die manier
dienst moest doen als een filter. Zo
Kon 't voor drinkwater gebruikt wor
den. Rond deze bron bouwden we een
omheining van atap, zodat we ons
daar konden wassen. Kort daarna be
gonnen Doris en ik het gras rond het
huis wat bij te werken. Toen we klaar
waren stak er een storm op, die onze
omheining en de keuken platlegde.
Teleurgesteld en uitgeput keken we
elkaar aan.
„Het is hopeloos, Janet. O, waar-
om zijn we toch uit Indareong wegge- p
gaan?" 5j
Het was de eerste keer dat ik Doris i
zag huilen. Het moet van narigheid
zijn geweest omdat we geen beschaaf-
de wezens meer schenen te zijn. We
droegen sarongs zonder blouses, had-
den geen schoenen aan onze voeten en
aten uit bananenbladeren.
Toen we daar ongeveer een maand,
levend van onze spaarcenten, hadden
vertoefd, waren onze uitgeput. De j|
groenten die we hadden geplant, wa- jg
ren nog te jong om eetbaar te zijn en
het loon van de man was ontoerei-
kend om ons allemaal ervan te onder-
houden. Doris kreeg evenwel een idee.
Er waren nog altijd een vierduizend
koelies in Indareong en de Japanners
voorzagen hen van eten.
(Wordt vervolgd) E
Een inrichting voor geesteszieken in
Beckomberga bij Stockholm heeft een nieu
we kuur bedacht voor haar patiënten
zij zendt ze „op vakantie" naar Italië.
Van 2 tot 31 mei hebben vijftig patiën
ten van Beckomberga die daar reeds vele
jaren vertoefden, zo'n kuur doorgemaakt
nabij de Italiaanse badplaats Rimini aan
de Adriatische kust. In zijn rapport aan
de medische raad van toezicht noemde
prof. Sander Izikowitz het resultaat be
moedigend.
,De patiënten kwamen los van de zie
kenhuissfeer, kregen weer levensvreugde
en herwonnen hun menselijke waardig
heid", aldus Izikowitz. Twintig percent
van zijn patiënten is reeds 28 jaar in
Beckomberga, bijna 80 percent ruim tien
jaar.
„Dit experiment heeft aangetoond dat
het mogelijk is dergelijke excursies met
patiënten te ondernemen zonder het risico
van complicaties", aldus het rapport van
Izikowitz. „Zij vermaakten zich buitenge
woon en werden door de plaatselijke be
volking met veel begrip omringd. De pa
tiënten hebben vernieuwd vertrouwen ge
kregen en sommigen wilden zelfs ontsla
gen worden".
Izikowitz zei dat een langdurig verblijf
in een inrichting de patiënten geestelijk
isoleerde en hen door de daarbij optre
dende „verkeerde aandriften" ontoeganke
lijk maakte. „Wij wilden weten of het de
ziekte van de geest of deze aandriften
waren die deze ontoegankelijkheid schie
pen", aldus prof. Izikowitz. Door hun ver
blijf in Italië hadden de patiënten veel
van hun psychische dwangvoorstellingen
verloren, waardoor hef experiment als ge
slaagd moest worden beschouwd.
In Kopenhagen is inmiddels vernomen
dat alle in gestichten verblijvende gees
teszieken in Denemarken deze zomer een
vakantie zullen doorbrengen in Italië, dit
naar aanleiding van het Zweedse experi
ment.
9
10
11
12
14
15
1b
17
18
19
20
21
22
25
24
25
26
27
28
29
30
31
32
35
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
Horizontaal: 1. leerwijze, 6. overrompeld,
12. huisdier, 14. bijnaam van Ezau, 15. wild
zwijn, 17. soort verzekering, 19. boom, 21.
groente, 22. Soc. Econom. Raad, 24. -rier:
heester, 27. bovenrand, 28. element, afk.,
29. leer v. d. oorzaken, 32. lidwoord, 33.
plaats in Drente, 34. kookkunstenaar, 35.
zetel, 36. -onisch: de welluidendheid be
treffend, 38. plaats o. d. Veluwe, 39. hoge
akker, 4Q. niets, 41. vlaktemaat, 42. muziek
noot, 4S. ver. Naties, 44. hoofd'vJe. abdij,
46. soort bier, 48. nota bene, 50. nobele, 51.
tijdperk, 53. oefenstuk, 54. bep. polit. rich
ting, afk., 55. voor-examens, 58. geloofs
richting, afk., 59. afsluiting, 61. „straat" in
't Frans, 62. gelofte, 63. rond voorwerp, 64.
openb. vervoermiddel, 66. kloosterzuster,
68. koortswerend middel, 69. verdiepingen,
72. plant met gele bolletjes, 74. ineenstor
ting, 75. nijctig iemand.
Verticaal: 1. meer dan andere, 2. meis
jesnaam, 3. inzetraam, 4. slecht-, niet-
(voorvoegsel), 5. de dato, 7. riviertje bij
Dokkum, 8. de Eerw. Heer (L. afk.), 9. jon
gensnaam, 10. zo zij het, 11. delen v. e.
boom, 13. heden, 16. soort kever, 17. stuk,
18. mondvol, 20. heesters, 22. muurver
steviging, 23. kippenprodukt, 25. element,
afk., 26. roddelend, 29. plaats o. d. Veluwe,
30. lomp, 31. hulde, 37. energie, 38. zie 51
horiz., 43. plaats bij Utrecht, 44. zangstem,
4>5. titel, 47. afbeelding, 49. uit Uw mede
lijden!, 51. dineren, 62. zie 10, 56. zie 13, 57
zie 7, 60. scheepsbeschuit, 63. bioscoop, 65.
monseigneur, 67. in orde, 68. opleidings
instituut voor officieren, 70. en anderen,
71. namelijk (Lat. afk.), 72. pers. voornaam
woord, 73. hetzelfde.
Inzenden voor donderdag uitsluitend per
briefkaart.
De Franse „Nationale vereniging voor
beter zicht" heeft een aantal exclu
sieve zonnebrillen gelanceerd, ont
worpen door bekende sierkunstenaars.
menten), „pipistrelle
Hier zijn drie „betrekkelijk eenvou
dige" modellen uit de keurcollectie.
Het zijn (van links naar rechts):
„oasi£ (vanwege de waaierpalm-orna-
en Swrauss
De Belgische badplaatsen
hebben het in één opzicht
zeer moeilijk, namelijk in
het trekken van publiek
naar het lichte amusement,
dat sinds vele tientallen
jaren een vaste neven
attractie vormt van het
strandvermaak. De bad
gasten worden namelijk
niet zo gemakkelijk meer
bereid gevonden veel geld
uit te geven voor variété-
sn cabaretprogramma's,
zelfs niet de grootste „ster
ken" omdat zij die beroemd
heden toch al eens of meer-
nalen per Jaar, en dan vaak
nog beter, op hun televisie
scherm kunnen zien.
Oostende heeft dat in het
afgelopen seizoen moeten
ondervinden en men is er
onmiddellijk aan gaan dok
teren. Er is nu een formule
gevonden, die naar men
hoopt het publiek weer
terug zal lokken in de
immens-grote casinozaal.
Voordat, zoals gebruikelijk,
grote sterren als Colette
Renard, Charles Aznavour
en Juliette Greco optreden,
komt men met een zoge
naamd psychorama op het
toneel. Het publiek in de
zaal kan een auto winnen
als het, met behulp van in
formatieve gesprekjes, op
een formulier juist invult
wie van twintig op de plan
ken aanwezige mensen
broer en zuster zijn. De
Vlaamse televisie neemt en
kele van die programma's
over en heeft voor de t.v.-
kijker reizen om de wereld
als beloning uitgeloofd. De
longe burgemeester van
Oostende, de 39-jarige
volksvertegenwoordiger Jan
Piers, en de directeur van
het Casino, de heer De Ra-
mée, waren deze week in
Amsterdam om een toelich
ting te geven op de plannen
van de badplaats. Onder
meer konden zij een goed
kope wekelijkse vliegver
binding tussen Schiphol en
de Belgische kust aan
kondigen.
Oostende ziet de laatste
tijd steeds meer Nederlan
ders komen, voornamelijk
als gevolg van de vijfdaagse
werkweek. In de winter or
ganiseert men er met veel
succes culinaire weekends,
in het voorjaar champagne
weekends. Het wintertoe-
risme is mede daardoor
aanzienlijk toegenomen.
Voor de zomer het ge
bruikelijke programma van
superlicht amusement tot
iunst met een grote k toe.
Hoogtepunten vormen het
jptreden van Edith Piaf op
!9 juli, een balletavond van
Zzi Jeanmaire en Roland
Petit op 11 augustus, de
Berlijnse Kameropera met
Mozarts „Entführung", een
speciale „Spaanse week"
van 21 tot en met 27 juli.
De zigeunerzangeres La
Chunga en de operasopraan
Victoria de Los Angelos
'.uilen dan te horen zijn.
OPLOSSING CRYPTOGRAM
Horizontaal: 1. stakkerd, 5. spraak, 10.
ontloop, 11. loodlijn. 12. snoeshanen, 13.
zede, 15. afnam, 16. vendutie, 19. ronselen,
21. braak, 25. eist, 26. overhangen, 28.
kneusje, 29. spinner, 30. peppel, 31. verga
ten.
Verticaal: 1. smoest, 2. aftroef, 3. kroes
haren, 4. rupias, 6. pool, 7. afleest, 8. kinde
ren, 9. klieven, 14. aderlating, 17 krielkip,
18. veevoer, 20. nasleep, 22. afgunst, 23.
droste, 24. snaren, 27. asje.
Prijswinnaars: 7.50: O. Bronsema,
Ahornstraat 42, IJmuiden-O.; ƒ5.Mëvr.
R. v. d. Berk, Brouwersstraat 123, Haar
lem; 2.50: H. J. L. Voets, Van Nesstr. 45,
Haarlem.
Van onze correspondent)
WASHINGTON f Hit zal tot het najaar
duren voor de hoofdstad van Amerika
een vliegveld zal hebben, dat geSchikt is
voor straalvliegtuigen. Maar modern zal
dat zeker zijn. Dezer dagen heeft de pers
een proefrit kunnen maken met een kolos
saal vehikel, dat de passagiers van het
stationsgebouw naar het vliegtuig zal
brengen of in omgekeerde richting. Ame
rika altijd geïnteresseerd in records
spreekt van „het grootste voertuig op rub
berbanden, ooit gebouwd voor passagiers
vervoer". Het prototype heeft anderhalf
miljoen dollar gekost.
Twintig van zulke rijdende wachtkamers
denkt men nodig te hebben. Negentig men
sen kunnen in zo'n voertuig zitten. Voor
airconditioning is natuurlijk gezorgd en
noch bij het binnengaan van het vliegtuig,
noch bij het betreden van het stationsge
bouw behoeft men trappen te klimmen.
66-67. Ja het ging regenen en niet zo'n
klein beetje ook. Even later goot het met
dikke stralen van de hemel.
Oei.nou word ik doornat, en die
mooie hoed ook, zei Wobbo. Ik moet zien
dat ik ergens een plek vind om te schuilen.
Hij rende voort en keek rond naar een
beschut plekje En toen ontdekte hij een
heel dikke boom, waar onder de wortels
een konijnenhol gegraven was.
Ik geloof, dat ik daar net in kan,
meende Wobbo.
Zo was het ook, gelukkig. Hij kroop in
het hol en lag daar nu beschut voor de
-OQen
3>S- Ó--I—
35. Terwijl beneden in de hut van Fidelio geheimzinni
ge dingen gebeurden en een bom werd geplaatst, was
Pat O'Nozel aan dek bezig met een diepgaand onder
zoek. Hij draaide om Fidelio heen, hem scherp van alle
kanten opnemend en schonk speciale aandacht aan diens
neus, die hij door een vergrootglas bestudeerde. Dit
onderzoek scheen de baardige passagier nogal te hin
deren. Hij keek grimmig terug en laadde in onheilspel
lend stilzwijgen zijn geweer. „Dat neus is echt," mom
pelde Pat, „lijkt op een 'jeneverbes, maar is het toch
niet. Ook lelijke neuzens kunnen echt zijn." Fidelio's
vinger spande zich om de trekker.„Hou op, Pat!"
riep Panda toesnellend, „help liever naar Pompo zoe
ken, inplaats van die meneer te plagen!" „Maak geen
kletspratens, als ik met een onderzoek bezig ben," ant
woordde Pat nijdig. „Ik heb juist een grote ontdekking
gedaan. Dit meneer zit in zijn hut met een valse neus
op en bovendien staat hij hier aan dek met een echte
neus. Dat kan niet." „Nee, dat kan niet," beaamde
Panda, „dan zit er iemand anders in zijn hut, die je
voor hem hebt aangezien." „In mijn hut?!" riep Fidelio
eindelijk zijn grimmig zwijgen verbrekend. „Wie kan
daar dan zijn?! Ik.Een daverende explosie maak
te de rest van zijn woorden onverstaanbaar. Er spoot
een vuurstraal uit de luchtkoker van Fidelio's hut en
als een kogel uit een kanon vloog iets met een wijde
boog in zee. Maar hoe snel het ook gebeurde, Panda
had toch herkend, wat het was. „Het beeldje Pompo!"
riep hij, „gekleed in een uniform van meneer Fidelio!"
In de Britse stad Liverpool hebben
jongelui het grote Lewis-warenhuis
„overgenomen" van hun chefs. In alle
afdelingen zijn de chefs vervangen door
jongelui onder de 25 jaar.
Het begon allemaal een jaar geleden,
toen een deputatie van de jonge em-
ployées van het warenhuis zich toegang
verschafte tot de vergadering van be
drijfsleiders en daar vertelden hoe vol
gens hen het bedrijf zou moeten worden
geleid.
Deze week kregen de jongelui hun
kans. Een verkiezing onder de tiener-
employées had uitgewezen, dat de 19-
jarige Bill Redmond de functie van al
gemeen chef zou krijgen en de 20-jarige
June Andrews die van eerste assistent.
De „afgezette" grote bazen doen dienst
aan de toonbanken, de buffetten en in de
lift.
De twee nieuwe leiders mogen gedu
rende enkele dagen rekeningen betalen,
chèques schrijven tot een bepaald be
drag, klachten behandelen en verder al
les doen wat bedrijfsleiders doen, maar
geen beleidsbeslissingen op lange ter
mijn nemen.
De eigenlijke bedrijfsleider, Harold
Leake, verkoopt damesondergoed en
zijn assistent Ross Paterson bedient de
lift.
Zes jaar na Einsteins dood heeft zijn
eigen telescoop een nieuw tehuis gekregen.
Prof. Einstein had het instrument ten ge
schenke gekregen van Zvi Gezari, een ama
teur-sterrenkundige in New Yok. Gezari
zei eens, toen hij Einstein tien jaar geleden
in Princeton bezochf, hem te benijden om
dat hij zowel met zijn hoofd als met zijn
handen kon werken. Een jaar later zond
hij Einstein een met de hand gemaakte
acht-duims spiegeltelescoop. Drie jaar
daarna overleed Einstein en de telescoop
werd naar het Israëlische jeugddorp Ben
Sjemen gezonden, dat door Einsteins boe
zemvriend Siegfried Lehmann gesticht en
geleid werd. De telescoop bleef daar onge
bruikt totdat Gezari en de Israëlische ver
eniging van amateur-astronomen het in
strument herontdekten. Thans is het bij de
leden van genoemde vereniging opnieuw in
gebruik. Het zal zo spoedig mogelijk in een
nieuw observatorium in Jeruzalem worden
ondergebracht.
Copyrlgb' P I ft
