ZONDAG BEGINT HET TOUR-AVONTUUR
Ronde van Frankrijk met twee „gezichten"
Goddet hoopt dat in zeventiende
(berg)etappe de grote slag valt
John van Eek: leg meteen
de zweep erover
Alleen „complete" renner kan Tour winnen
Van der Steen op
de vierde plaats
GROTE PRIJS VAN AMSTERDAM
Wie?
De Nederlanders
Van der Steen vervangt
Martin v. d. Borgh
Nederland ver
achter bij de
amateurs in
Amerika
Lajos Baroti legt
functie neer
15
WOENSDAG 21 JUNI 1961
8
17
OLYMPISCH STADION
Stayers en Sprinters
Voatbai
I
Wanneer Rouaans burgervader zon
dag 25 juni het startpistool ter hand
neemt om de 48ste Tour de France uit
zijn stad te schieten, dan betekent dat
sterker dan ooit dat het vertreksein
wordt gegeven voor „het grote avon
tuur".
Want het getuigt van een zekere
avonturiersgeest van Tourdirecteur
Jacques Goddet om naast de schepping
van wijlen Henri Desgrange een nieu
we „Ronde van de Toekomst" voor on-
afhankelijken en amateurs te creëren.
Goddet heeft hiermee zekere risico's
genomen, zeker ten aanzien van de be
langstelling in het buitenland. Het is
immers niet ondenkbaar, dat in landen
als Nederland, Duitsland, Zwitserland
en Engeland, die slechts bij uitzonde
ring vooral de laatste jaren in de
,„grande bouclé" een rol van enige be
tekenis spelen, door de verrichtingen
van de amateurs en onafhankelijken de
aandacht voor het hoofdevenement kan
verflauwen. En dat kan nooit de opzet
van Goddet zijn geweest. Het is prij
zenswaardig dat de grote baas met
deze „Tour de l'Avenir" wil trachten
om naast de wereldkampioenschappen
en de Olympische Spelen een evene
ment op te bouwen, waarin coureurs
uit alle werelddelen naast en tegen el
kaar strijden.
Maar uiteindelijk blijft voor Goddet
en zijn medewerkers de ronde van de
professionals de hoofdschotel, het tot
de verbeelding sprekende pronkstuk
van het nu wel overvloedige wieler-
menu. Daarom zal de tourorganisatie
met argusogen de ontwikkeling van het
grote experiment volgen.
De tour 1961 heeft dus twee gezich
ten, en het gaat er nu maar om welk
gezicht in de landen buiten de grote
wielernaties als Frankrijk Italië en Bel
gië er het aantrekkelijkst zal uitzien.
De „Ronde van de Toekomst'" kan een
uitstekend medium zijn om jongeren
voor te bereiden op het grote werk.
Maar evenzeer bestaat het gevaar dat
juist in die landen, die in de grote Tour
weinig in de melk te brokken hebben
maar die even onmisbaar zijn als de
toonaangevende wielernaties, de aan
dacht zich voornamelijk op de ama
teurs en onafhankelijken zal gaan rich
ten. Zover zal Goddet nooit willen en
kunnen gaan.
Aan de andere kant ligt het ook op
de weg van de beroepsrijders om hun
„stiel" te verdedigen. Als dat voor het
instellen van de kleine Tour bereikt
zou worden, dan zouden Goddet, Levi-
tan, Wermelinger en Garnault, de man
nen, die de erfenis van Desgrange de
laatste jaren in aanzien zagen slinken,
zich geen zorgen behoeven te maken
voor de toekomst.
Ah Geldermans
De zesde etappe van de Ronde van Zwit
serland, van Saas Fee naar Payerne over
235 km, heeft na een saai verloop in de
eerste periode een spannend slot gekregen.
Want na 125 km (bij Aigle) warer het de
Zwitser Maurer, de Italiaan Mazzacurati,
de Duitser Kemper en de Belg Meulemans
die er tussen uit trokken. De karavaan
geplaagd door de hitte en de sterke wind
tegen liet de vluchters gaan, behalve de
Zwitser Hollenstein en onze landgenoot
Van der Steen.
Hadden de vier koplopers een voorsprong
opgebouwd van vijf minuten, Van der
Steen en Hollenstein wisten na een 70 km
durende achtervolging de leiders in te lo
pen. Het grote peloton had inmiddels ge
reageerd en de achterstand tot 1 min 15
sec gereduceerd.
De eindsprint moest de beslissing bren
gen en het was de Belg Maurice Meule
mans die zegevierde. Van der Steen eindig
de op de vierde plaats.
De Nederlandse amateur Bart Solaro
heeft dinsdag de vierde etappe van de
Ronde van Oostenrijk gewonnen. Hij leg
de de 212 km van Bregenz naar Innsbruck
af in 5 uur 51 minuten en 53 seconden.
Advertentie
RONDE VAN FRANKRIJKfROUTE voorde PROFS)
etappeplaats
Rustdag
A Berg
Tijdrit
Geneutraliseerd
3 BELGIEÜ,
At DUITSLAND
/strootsburg
Uit de experimenten van de afgelopen jaren is gebleken, dat zij wel degelijk zorgen hebben
gehad. Een" van de voornaamste proefnemingen, die van de grote (14 man) en de kleine (8 man)
ploegen in 1960 is geen succes geweest en men is dan ook teruggekeerd naar het oude-systeem
om - althans kwantitatief - de formaties op gelijke sterkte te brengen. In de Tour 1961 zal
elke ploeg uit twaalf renners bestaan, te weten acht nationale ploegen Frankrijk, Itahe, Bel
ne, Spanje, Nederland, Duitsland, Groot-Brittannië en een
1In totaal
ecombineerde Zwitsers-Luxem
us een veld van 132 renners.
ourgse equipe en drie regionale Franse ploegen. In totaal dus eer
Van de formule van 1960 werd wel de tijdrit op de eerste-dag gehandhaafd. Welk een goede
keus dit was, bleek het vorig jaar toen Gastone Nencini in de tijdrit in Brussel de gele trui ver
overde en die in de volgende dagen hardnekkig bleef verdedigen. De opzet van Goddet om in
de vlakke etappes van "de bergen de „azen" tot krachtsinspanningen aan te zetten, had succes
gehad. Daarom zal er ook nu weer, in de lom merrijke en historische omgeving van Versailles,
in het hart van Frankrijk, een rit over 28,5 km tegen de onzichtbare tegenstander, het uuiweik,
Maar meTdeze ene vondst kon Goddet het voor de komende Tour niet stellen Hij had al
lang op een fantastisch plannetje zitten broeden: de tour zou een uitstapje naar Noord-Afrika
maken In Tunis immers bleek bij heel wat minder belangrijke wielerkoersen een indrukwek
kende belangstelling te bestaan. Ook werd de mogelijkheid van een etappe op Corsica over-
wogen. De verscherpte politieke situatie in N oord-Afrika noodzaakte Goddet andere wegen
te gaan bewandelen.
Op de eerste plaats kwam toen het besluit o m via het noorden en het oosten naar het zuiden
te rijden, waarbij dus eerst de Alpen en tot slot de Pyreneeën genomen moeten worden. Een
terugkeer dus naar het schema van 1957, de laatste maal, dat „met de wijzers van de klok
Rouboix
START
ZONDAG 25JUNI
Pontois*
PARUS
Versailles
AANKOMST
ZONDAG 16 JULI
Belfort/?
ZWITSERLAND
\T0TAAL4381Y2km\
5
St.Etlenne
7 etappenummer\
Chalon
Saorw
ITALIË
1 Perigueux
Grenoble
Bordeaux
Aix-en- 14
Provence
IQ—^ 15
Montpelher
Antibes
Toulouse
SPANJE vVj23
erpiqnan
20 Luchon
DONDERDAGAVOND 8 UUR
Kampioenschap achtervolging amateurs
bergen:
1 Donon 739m
2 Champ du Messin 1010 m
3 Schlucht
4 Ballon d'Alsace
5 Sauvages
6 Grand Bols
7 Granier
8 Cucheron
1159m
1178m
723 m
1160m
11 34m
1140m
9 col de Porte
lOCrois de Fer
11 Mont Cenis
12 Tende
13 Brouis
14Braus
15 Klei neGoli bier
16Cenglc
17Ares 796m
18 Porti I Ion I308m
19Super Bagnènes 1800m
20 Peyresourdc
21 Aspin
22 Töurmalet
23 Aubisque
1563m
1480m
2114 m
1710m
1616031 V.PELT
mee" werd gereden.
Het zou een aanwijzing kunnen zijn in de
richting van een nieuwe Tour-zege van
Jacques Anquetil, die zich in 1957 als
laatste Franse Ronde-winnaar aan de
duizenden op de tribunes van het Pare
des Princes presenteerde. Vast staat in
elk geval, dat Frankrijk hunkert naar
een individuele overwinning eri vast
staat ook, dat Anquetil als de grote na
tionale favoriet start. Maar het geeft
wel te denken, dat het in de Tour-histo
rie alleen aan Gino Bartali gelukt is na
een onderbreking van meer dan drie
jaar in de gele trui' zijn ereronde in
Parijs te rijden.
De rijrichting van de Tour 1961 heeft be
paalde consequenties met zich gebracht.
In voorgaande jaren werd op het dak
van de Alpen, op de Isoard en de Gab
bier, de strijd om de gele trui beslist.
Met deze reuzen in het begin van de
bergetappes nu zou de beslissing wei
eens te vroeg kunnen vallen. Daarom
werd met een forse pennestreek dit
tweetal en het centraal massief van de
kaart geschrapt.
De Pyreneeën moesten het toneel van de
eindstrijd worden. Maar noch de
Aubisque, noch de Töurmalet, in het ver
leden gevreesde tegenstanders, hadden
op zichzelf staand, in de vorige rondes
de deelnemers ontzag kunnen inboeze
men. En dus deed Goddet een volgende
zet
Hij voegde vier Pyreneeëntoppen te za-
men in de zeventiende etappe van Lu
chon naar Pau: eerst de tot de tweede
categorie behorende Peyresourde (1563
meter) en de Aspin (1480 meter), onmid
dellijk daaropvolgend de 2114 meter ho
ge Töurmalet het „plafond" van de
Tour en tot slot de 1710 meter opto-
renende Aubisque. Op deze vier bergreu
zen binnen een afstand van 197 km heeft
Goddet zijn hoop gebouwd. Dit moet het
slotstuk worden van het bergvuurwerk,
hier moet de Tourwinnaar naar voren
komen.
Dit alles betekent overigens niet dat voor
Luchon alle moeilijkheden uit de weg
zijn geruimd. Integendeel. Ook de 1134
meter hoge Granier in de negende etap
pe van Sint Etienne naar Grenoble, de
bijzonder lastige Croix de Fer (2067 me-
Witn van Est
ter) en de Mont Cenis (2083 meter) op
de volgende dag in de rit naar Turijn
zijn niet te onderschatten tegenstanders.
In totaal zijn er zes cols van de eerste
categorie, acht van de tweede en tien
van de derde, waaronder volgens tradi
tie de muur van Geeracrdsbergen
Zijn laatste troef speelde Goddet uit in een
geheel nieuwe bepaling ten aanzien van
de samenstelling van het algemene ploe-
genklassement. Het beproefde systeem
om voor deze rangschikking simpelweg
de tijden van de dagelijkse ploegenklas-
sementen bij elkaar te tellen werd over
boord gegooid. De Tourbaas kwam met
een revolutionaire gedachte: ik geef aan
de winnaar van het dagelijkse ploegen-
klassement één punt en wie de meeste
punten behaalt krijgt in Parijs de
22.500 voor het winnen van het alge
meen ploegenklassement.
Ook dit systeem schept consequenties. De
theoretische mogelijkheid bestaat name
lijk, dat een ploeg eenmaal in de hele
Tour het dagelijkse klassement in de
wacht sleept, verder helemaal niets
maakt, maar dank zij dat ene punt toch
in het eindklassement komt, terwijl een
andere ploeg, die dagelijks op de tweede
plaats eindigt, in de eindrangschikking
zou ontbreken. Dat zou onredelijk zijn.
Het doel heiligt echter ook bij Goddet
de middelen. En zijn doel is door deze
wijze van handelen de strijd te active
ren.
Jo de Haan
„Ga van de eerste dag af in de slag, leg
meteen de zweep erover, zorg dat er in de
eerste vlakke etappe's geld in de pot komt,
dan zal het met het moreel van de ploeg
verder wel goed gaan".
Deze behartenswaardige woorden sprak
de secretaris van de sportcommissie van
de K.N.W.U., John van Eek, dinsdagmid
dag in de bijeenkomst in het Olympisch
stadion waar de volledige Nederlandse
tourploeg aanwezig had moeten zijn.
Maar Jan Westdorp en de op het laatste
moment voor Van der Borgh ingevallen
Toon van der Steen zijn nog in de Ronde
van Zwitserland en een aantal anderen
was contractueel gebonden aan de Ronde
van Ossendrecht, die dezelfde middag werd
verreden. De sportcommissie had hen niet
willen dwinger om naar Amsterdam te
komen. „Uiteindelijk moeten die jongens
hun brood verdienen". Zodat alleen Ab
Geldermans, Dick Enthoven, een na de
Ronde van Italië zeer tevreden Piet van
Est en Jaap Kersten de „donderspeech"
van John van Eek konden incasseren.
Deze sprak zijn vertrouwen uit in de
ploeg, waarvan de samenstelling dit jaar
meer moeilijkheden heeft opgeleverd dan
anders. Dit geldt ook ten aanzien van de
verzorgers, nu naast de Ronde van Frank
rijk ook de Ronde van de Toekomst zal
draaien. Seigneurs en mecaniciens, die de
afgelopen winter reeds hun medewerking
aan de Nederlandse Tourploeg hadden toe
gezegd, bleken uiteindelijk contractueel el
ders gebonden te zijn.
Het staat op dit moment zelfs nog niet
vast aan wie de zorgen van de Nederlan
ders in de grote ronde zullen kunnen toe
vertrouwd worden. Soigneur Piet Libregts
gaat zeker mee. Men doet voorts pogin
gen om Henk de Haan, die in de Ronde
van Tunesië de nodige ervaring heeft op
gedaan, te contracteren en van de Tour
organisatie krijgen de oranjehemden een
derde-Franse-soigneur toegewezen. De me
caniciens voor de ploeg zijn Buchli's rech
terhand Gerrit Spenkelink, Jo Hulshoff en
de Brabander Jorissen.
John van Eek deed een beroep op de
renners om alle naijver en jalouzie opzij
te zetten en gezamenlijk voor een goed
resultaat te strijden. „Dat zal overigens
best in orde komen. Zondag heb ik nog een
gesprek met Wim van Est gehad, die ook
vorig jaar zo'n grote steun voor Buchli is
geweest.
„De Nederlandse ploeg verzamelt zich
donderdagochtend om acht uur op het sta
tionsplein in Breda, waarna de reis naar
Rouaan met een door een grote banden
fabriek ter beschikking gestelde autobus
gemaakt zal worden. Eventueel kunnen
Westdorp en van der Steen, die pas van
daag in Luzern de Zwitserse ronde beëin
digen, na komen. Maar zij zullen zich ui
terlijk vrijdagmiddag in de startplaats van
de Tour moeten presenteren
Jacques Anquetil
De winnaar van de Tour staat al vast.
Pardon, er zijn zelfs al twee winnaars
bekend. Toen het schema voor de
Ronde van 1961 bekend werd hebben
twee in het wielervak vergrijsde rou
tiniers zich over de kansen uitgespro
ken. Marcel Bidot, de zo vaak geterg
de veldmaarschalk van de Franse na-
tionalen, was niet minder zeker van
zijn zaak dan Alfredo Binda, de voor
malige dictator van de Italiaanse
Azurri.
Voor Bidot was er slechts een mogelijk
heid: „Jacques Anquetil verovert in
de Pyreneeën een voorsprong van 3 a
4 minuten en is dan in de tweede tijd
rit over 74Vt km van Bergerac naar
Perigueux niet meer te kloppen
Alfredo Binda was minstens zo positief
als zijn vroegere collega: „Deze Tour
is als het ware voor Nencini gescha
pen. In Pau, na de bergen, zult u zien,
dat ik gelijk heb gehad".
Over een ding waren de heren het wèl
eens: dit is geen Tour voor de klim-
specialistep, maar wel voor de meest
complete renner. Dus niet voor Char
lie Gaul, niet voor de Duitse klimmer
Junkermann. Misschien dan wel voor
de Duitser Fischerkeller, die volgens
ploegleider Peter Kanters van veel
groter allure is dan Junkermann? De
tijd zal het leren.
Veel zal er van afhangen of Bidot van zijn
sterrenploeg een eenheid zal kunnen ma
ken. De recente geschiedenis van de
Tour levert echter talloze bewijzen voor
het tegendeel. Een van de grootste re
bellen zou wel eens Henry Anglade kun
nen zijn met Raymond Mastrotto op het
tweede plan. Zij immers rijden niet voor
het zelfde merk als Jacques Anquetil, die
wel op de gretige Jean Graczyk, de
lange Louis Rostollan, Louis Delberghe
en Jean Stablinsky zal kunnen rekenen.
Want al moge Godaet er tot nog toe als
enige organisator in geslaagd zijn de
merkenploegen uit zijn ronde te bannen,
achter de schermen spelen de stalbazen
van de extra-sportieven een niet te on
derschatten rol.
En wat de Italianen betreft? Antonio Co-
volo, de opvolger van Alfredo Binda als
ploegleider van de blauwhemden, heeft
geen gemakkelijk debuut. Eerst bedankt
de Giro-winnaar Pambianco voor een
plaats in zijn equipe en tot overmaat
van ramp werd maandagmiddag bekend,
dat de Tour-winnaar van 1960, Gastone
Nencini, door een val in de Ronde van
Zwitserland voor deelneming was uit
geschakeld.
De Italianen hebben hiermee een ernstig
kwaliteitsverlies geleden. Wie nu als
kopman van de Azzurri zal fungeren is
nog geen uitgemaakte zaak. Covolo be
schikt echter nog over sterke krachten
als Battistini en klimmer Massignan, zo
dat Italië ook zonder Nencini en Pam
bianco nog zeker niet gedoemd is 'n on
dergeschikte rol te spelen. Vooral niet,
wanneer de nieuwbakken directeur-tech
nique er in slaagt een even grote disci
pline in zijn gelederen te handhaven als
zijn voorganger dat heeft gedaan.
Bovendien zijn er dan ook nog altijd de
Belgen. Onze zuiderburen hebben sinds
1939, toen Sylveer Maes de laatste voor
oorlogse Tour won, het zoet der over
winning niet meer geproefd en zullen
juist nu, in het tourverhaal, dat volgens
de kenners niet geschreven zal worden
door de bergspecialisten, hun uiterste
best doen om de gele draad zij heb
ben in het klassement van Tourwinnaars
Jos Planckaert en Jos Hoevenaars als
grootste troeven.
Evenals de Zwitser-Luxemburgse combina
tie, de Duitsers, de Britten, door het
wegvallen van Federico Bahamontes nu
ook de Spanjaarlen, de Franse regiona
len schijnen ook de Nederlanders voor
bestemd om uit de met 110.000 welge
vulde Tourruif hier en daar een graantje
mee te pikken. Misschien wordt het zelfs
een stevige hap.
De successen van Ab Geldermans en Jo
de Haan in grote buitenlandse klassie
kers hebben echter in het internationale
gezelschap genoeg de aandacht getrok
ken om dit sterke internationale gezel
schap tot waakzaamheid te manen.
Men weet het immers nooit. Vooral naar
het debuut van Jo de Haan zal de inter
nationale wielersport met belangstelling
uitzien. Evenveel aandacht zal het her
optreden van Coen Niesten krijgen, die
het vorige jaar, juist toen hij van zich
ging doen spreken, door een val uit de
strijd verdween. Zij kunnen rekenen op
Het zit dit jaar niet mee met de samen
stelling van de Nederlandse ploeg voor de
Ronde van Frankrijk. De laatste wijziging
is dat Martin van der Borgh vervangen
zal worden door de 25-jarige Toon van der
Steen uit Etten.
Van der Borgh is ziek geworden in de
Ronde van Luxemburg en heeft van zijn
nog 'altijd metlo-8 de leiding op Frank- dokter geen toestemming gekregen in de
rijk weer op te nemen. Hun forma- Ronde van Frankrijk te rijden. Van der
tie is indrukwekkend en op het grote Steen heeft zich inmiddels bereid ver
doel gericht met Jean Andriaenssens, klaart om mee naar Frankrijk te gaan.
Coen Niesten
de steun van de onverwoestbare Wim van
Est, die door zijn zege in Bordeaux-Pa
rijs weer in het nieuws kwam. De enor
me ervaring van „ijzeren Willem" be
tekent ook een morele hulp voor Piet
Damen, Piet van Est, Jef Lahaye
Jaap Kersten, de winnaar van de Ron
de van Nederland, Dick Enthoven,
die evenals Jan Westdorp debuteert. Het
is te betreuren, dat Jo de Roo, beducht
voor de kritiek, die hem in 1960 ten deel
viel, en de besluiteloze Michel Stolker
niet van de partij zullen zijn. Zij zouden
de ploeg van Klaas Buchly nog meer in
houd hebben gegeven.
Honkbal
De Amerikaanse trip van het Neder
landse honkbalteam heeft, zoals bekend
geen overwinningen opgeleverd. De Sulli-
vans scoorden in zeven wedstrijden 71 runs
en de Nederlanders 15. Volledig volgens
de verwachtingen hebben de Amerikanen
hun Europese tegenstanders overklast. On
danks de niet te hoog gestelde verwachtin
gen is het resultaat velen toch tegen ge
vallen.
In een enkele wedstrijd is inderdaad
goed tegenstand geboden, maar over het
algemeen was het een spel van kat en
muis. In de wedstrijd in Wichita, toen de
Nederlandse slagploeg in het nieuws kwam
door vier driehonkslagen en nog een
paar tweehonkslagen te geven, hadden de
Sullivans een werper op de plaat staan, die
alleen bij batting-practice voor de Sulli
vans wel eens op de mound staat. Uitsla
gen als 17-3, 17-4, 11-4 en 12-4 zijn nog geen
juiste afspiegeling van de juiste krachts
verhoudingen.
Frasers assistent, Charles Urbanus, heeft
het bij aankomst op Schiphol mooi ge
zegd: wij waren een ploegje van de Am
sterdamse Voetbalbond, dat tegen Real
Madrid moest spelen. De oorzaak van de
teleurstellende resultaten? Honkbal is in
Nederland een jonge sport, die pas de laat
ste drie jaar serieus beoefend wordt en dan
nog beoefend in een land, waar sport en
lichamelijke oovoeding nog niet die plaats
hebben, die ze verdienen.
Onze spelers en coaches hebben tijdens
de trip vele rradgevingen gekregen en na
tuurlijk zullen zij daar hun voordeel mee
doen. Eén raadgeving speciaal zal een
goed verstaander wel lang in de oren na
klinken: Een Amerikaanse coach zei heel
beleefd: „Begin eens met uw spelers te le
ren lopen". Dat moet eigenlijk al tijdens de
gymnastieklessen op school worden ge
leerd, maar is in Nederland niet mogelijk,
omdat in het gunstigste geval een leerling
van de lagere school één uur gymnastiek
in de week krijgt.
De trip heelt echter zijn vruchten afge
worpen. De Nederlandse spelers hebben
veel geleerd. Bovendien is bewezen, dat
Herman Beidschat als werper zijn plaats
in sterk Amerikaans honkbalgezelschap
zou kunnen verdienen. Van de Nederlandse
spelers viel ook de Antilliaan Ecliobardo
op. De overige pitchers misten de conditie
of routine om de Sullivans te weerstaan.
Bovendien bleek de UVV-er Kersout als
catcher een vondst. Henk Keulemans viel
op door prima veldwerk, terwij] Simon
Arindell in het verreveld een beste serie
speelde. Vermeldenswaard is ook de enige
homerun, die de Nederlandse ploeg wist te
slaan. Arindel sloeg die in de extra wed
strijd tegen de Kalamazoo-Al] Stars. De
werper, die de homerun tegen kreeg, was
Bill Vroegop, een jonge Amerikaan, af
komstig uit Heerhugowaard!
Veel kritiek is op deze trip geleverd. Als
men ons de vraag stelt: moet het Neder
landse team het volgend jaar weer zo'n
reis ondernemen?, dan is ons antwoord: Als
het geen kosten met zich meebrengt, zoals
ditmaal: ja! Moet de trip bekostigd wor
den uit de K.N.H.B.-kas, dan moeten we
de vraag ontkennend beantwoorden. De
afstand tussen ons honkbal en dat van de
Amerikanen, amateur of prof., is te groot.
Volgens het Hongaarse persbureau MTI
heeft Lajos Baroti, de trainer van het na
tionale Hongaarse voetbalelftal, dezer da-
gên zijn functie neergelegd.
