Rus schrijft
Kroesjtsjev
Gevluchte
brief aan
Totale oorlog
wordt nog
in Angola
heviger
FRANSE BOEREN TREDEN
STEEDS DRIESTER OP
Dr. Globke verweert zich
tegen beschuldigingen
WERELDNIEUWS
r
Van dag tot dag
Neem Boidoot mee
reis!
Observer publiceert de tekst omdat de
Russische ambassade bestelling weigert
Buiten noordelijke steden en dorpen
oefenen rebellen de macht uit
raatótoel
Woede ook op toeristen gekoeld
Op
DINSDAG 27 JUNI 1961
ïen maand celstraf voor 2
anti-Joodse kladschilders
Meisje beet belager
stuk uit vinger
Weloverwogen
Gaat u met vakantie
Eichmann poogt verantwoording af te schuiven
advertentie
pagina
Marjan van Beek
De publikaties omtrent de officieuze con
tacten van Nederlanders met de regering
te Djakarta over een eventuele schikking
in de kwestie Nieuw-Guinea hebben in zo
verre resultaat gehad, dat men thans op
de hoogte is van de werkelijke stand van
zaken: Soekarno c.s. willen wel over
Nieuw-Guinea praten, maar dan slechts
over de afwikkeling van de Nederlandse
belangen na overdracht van het gebied aan
Indonesië. Die overdracht blijft voorwaar
de. Wanneer men in het licht van die situa
tie de exclamaties van de journalist Wil
lem L. Oltmans leest, die niet ophoudt lau
weren om het voorhoofd van Soekarno te
drukken en brandmerken op het voor
hoofd van iedere Nederlander die de
Nederlandse Nieuw-Guineapolitiek on
derschrijft, dan moet men toch tot
de conclusie komen dat de voorstanders
van betere betrekkingen met Djakarta een
goedgelovig idealisme koesteren. Betere
betrekkingen met Djakarta zouden natuur
lijk zeer welkom zijn, want niemand kan
enig voordeel zien in de gespannen ver
houding en de daarmee verbonden geva
ren inzake de kwestie Nieuw-Guinea, doch
die betere verhoudingen moeten toch op
een enigszins reële basis kunnen worden
gegrondvest. Zelfs wanneer Nederland be
reid zou worden bevonden, Nieuw-Guinea
aan Indonesië over te dragen, zou ten zeer
ste moeten worden getwijfeld aan de be
reidheid van Soekarno om daarna nog re
delijk over de afwikkeling der Nederland
se belangen aldaar te onderhandelen. De
ervaring immers is, dat na overdracht el
ke belofte en zelfs elk getekend akkoord
door Djakarta worden genegeerd en de ge
waarborgde rechten van de bewoners der
overdrachtsgebieden worden uitgewist. Zo
is het met de „deelstaat" gegaan, zo zijn
de Ambonezen onder de macht van Dja
karta gekomen. En zo zou het met de
Nieuw-Guinese Papoeas gaan, wat zelfs
nu al door Djakarta volmondig wordt toe
gegeven en door Willem Oltmans beves
tigd. Want deze heer onderschrijft de me
ning van Djakarta, dat aan „het zelfbe
schikkingsrecht van de Papoeas reeds is
voldaan door de uitroeping van de Indone
sische republiek in 1945".
Dit alles betekent niet, dat Nederland
niet verlangt naar een bevredigende re
geling van deze kwestie, vooral ook om
dat er in de huidige situatie geen toekomst
zat, noch voor Nederland, noch voor de Pa
poeas. Doch wanneer de Indonesische au
toriteiten iedere reële mogelijkheid tot op
lossing de kop indrukken en enkel begrip
blijken te hebben voor de Nederlandse as
piratie „zich met zo weinig mogelijk ge
zichtsverlies uit Nieuw-Guinea terug te
trekken", is het edele streven van goed
willende Nederlanders een ondankbaar en
nutteloos bedrijf, waarvan de regering zich
slechts zo ver mogelijk kan distantiëren.
De nieuwste verklaring van Nasoetion ver
andert daar ook al heel weinig aan.
WUPPERTAL (West-Duitsland) (UPI)
In Wuppertal zijn twee bouwvakarbeiders
tot gevangenisstraffen veroordeeld, wegens
het aanbrengen van anti-Joodse leuzen op
deuren, auto's en schuttingen in Wermels-
kirchen. De mannen, de 31-jarige Oswald
Hoch, en de 25-jarige Manfred Erth, wer
den veroordeeld tot elk een maand gevan
genisstraf. Zij hadden hun kladwerk ver
richt op de avond van de tiende april,
aan de vooravond van de opening van het
proces-Eichmann. Onder de leuzen die zij
hadden aangebracht, waren: „Dood aan de
Joden," „Duitsland ontwaak," en „Waar
om Eichmann?".
Op de binnenmuren van de rooms-katho-
lieke kerk te Freisen zijn vrijdag 45 haken
kruisen gekalkt. De politie zoekt naar de
daders.
De politie van Naarden zoekt een man
die een flinke vleeswonde aan een vinger
van zijn rechterhand heeft. De man, onge
veer 30 jaar oud, poogde een 22-jarige ge
zinsverzorgster aan te randen. Het meisje
wachtte 's avonds om kwart voor twaalf
aan de rijksweg te Naarden op de bus naar
Muiden. Plotseling werd zij door een man
vastgegrepen. Er ontstond een worsteling
waarbij het meisje haar belager een stuk
uit een van zijn vingers beet. De man sloeg
op de vlucht. De gezinsverzorgster vertelde
later de politie in haar woonplaats wat
haar was overkomen.
Advertentie
De bekende, verkwik
kende Boidoot Eau de
Cologne m sportieve,
platte reisflaeon f. 1.65
Handige Boidoot
Towel et te. Reinigt
en verfrist. Doosje
met 5 stuks f. t„-
Heerfijk verkoelende
Usstift. Eén streekje
over bet voorhoofd...
wég is dat lome ge
(Van onze correspondent)
LONDEN Oleg Lentsjevsky, de Rus
sisch deskundige op het gebied van wa
terzuivering, die onlangs in Engeland po
litiek asiel kreeg, heeft in een brief aan
premier Kroesjtsjev de redenen uiteen ge
zet, waarom hij de Sovjet-Unie heeft ver
laten. Hierin zegt hij dat hoewel hij voor
vele dingen in Rusland bewondering koes
tert, hij niet langer in staat is de leer
stelling te aanvaarden van een genadelo
ze tegen klassen en godsdienst gerichte
strijd, welke de theoretische en politieke
grondslag vormt van het communistische
systeem en dat zonodig alle grenzen van
menselijkheid overschrijdt. Lentsjevsky
zegt: „Ik ben er diep van overtuigd, Ni-
kita Sergeivitsj, dat slechts de grootste
verdraagzaamheid tegenover alle anders
denkenden het enige middel is om de
mensheid te behoeden voor massale broe
dermoord en morele ontaarding".
Hij schrijft dat volgens het reglement
van de communistische partij iedereen,
die niet akkoord gaat met het beleid van
het centrale comité, moet aftreden. Om
dat de communistische partij en de Rus
sische regering niet te scheiden zijn,
houdt mijn uittreding uit de partij nood
zakelijk in dat ik mijn vaderland verlaat.
Hij verklaart een zeer grote eerbied voor
Kroesjtsjev te hebben, omdat deze het
Russische volk oprecht lief heeft en op
zo'n energieke manier streeft naar een
beter leven voor dit volk.
Lentsjevsky betoogt dat zijn vrouw en
beide dochters, welke laatste opgevoed
zijn in de onvoorwaardelijke goedkeuring
van het communistische regime, buiten
zijn besluit staan en onschuldig zijn. Zijn
vrouw is invalide als gevolg van het ver
lies van een nier. Zijn zestienjarige doch
ter Maria lijdt aan een reumatische ziekte
waardoor zij niet gelijktijdig uit werk kan
gaan en studeren. Zijn drieëntwintigjarige
dochter Anna, die laboratorium-assistente
is, brengt maandelijks niet meer dan 44
roebel thuis. Lentsjevsky vraagt Kroesjt
sjev of hij de autoriteiten wil verzoeken
niets aan de correspondentie met zijn fa
milie in de weg te leggen en niet te ver
hinderen dat hij hen geld zendt. Lentsjevs
ky zinspeelt er ook op dat hij zijn gezin
eventueel van reisbiljetten naar Engeland
kan voorzien.
Hij vermeldt verder dat hij de UNESCO
in Parijs heeft verzocht tweederde van
zijn nog uitstaande toelage aan een ande
re kandidaat te geven, opdat deze zonder
verwijl wetenschappelijke instellingen in
Nederland en Frankrijk kan bezoeken,
welke op Lentsjevsky's programma ston
den.
De Russische wetenschapsman heeft bij
zijn brief aan Kroesjtsjev reeds enkele
voor de Sovjet-Unie bestemde rapporten
van zijn onderzoek ingesloten en belooft
de rest van het materiaal te zenden zo
dra dit gereed is.
De laatste
De Rusland-redacteur van de Observer,
welke de tekst van deze brief publiceert,
merkt op dat Lentsjevsky de laatste per
soon is waarvan men kon verwachten dat
hij zich tegen het regime zou keren. Hij
is ernstig, bescheiden, ingetogen, zeer pa
triottisch en tot nu toe lid van de commu
nistische partij geweest. Hij is het echte
type van de trouwe Russische burger
wiens loopbaan nauw verbonden is met
het lot van zijn land.
Lentsjevsky is in 1915 geboren als zoon
van een Moskouse arts, die vier jaar later
werd gedood toen hij dokter was in het
Rode leger. Om haar gezin te helpen
werkte zijn moeder als tandarts in een
houtvesterskamp. Hijzelf was intelligent,
kreeg door eigen inspanning een goede op
voeding en huwde in 1937 een dochter van
een arme boer. Zijn technische opleiding
verwijderde hem ver van de politiek en
bracht hem op het terrein van het prak
tische werk. Wetenschappelijk onderzoek
was de volgende stap en zijn werk was
zo goed, dat hij drie jaar geleden gekozen
werd om als lid van een delegatie der
Russische regering deel te nemen aan een
UNESCO-project ter bestudering van irri
gatieproblemen in de uitgedroogde gebie
den van Perzië.
Op 6 april kwam hij in opdracht van de
UNESCO naar Engeland voor speciale
stftdie op zijn eigen gebied, namelijk de
omzetting van zeewater in zoet water. La
ter zou hij naar Frankrijk en Nederland
gaan. Maar na een maand besloot hij niet
naar de Sovjet-Unie terug te keren. Er
zijn vele dingen in Groot-Brittannië waar
van hij niet houdt, of waarvan hij denkt
dat zij in Rusland beter worden gedaan.
Maar voor hem geeft de vrijheid van het
woord de doorslag. Daardoor werd hij
zich ervan bewust dat de toestand in zijn
eigen land ondragelijk is. Hij wilde niet
meer terug, hoewel hij wist dat hij zijn
vrouw en kinderen in gevaar bracht.
De gealarmeerde Russische ambassade
in Londen trachtte hem op andere ge
dachten te brengen tijdens een ontmoeting
welke op verzoek van de ambassade in
het Britse departement van Buitenlandse
Zaken werd gehouden. Tevergeefs. De
ambassade weigerde Lentsjevsky's brief
door te zenden, bewerende dat Kroesjt
sjev dagelijks meer dan tienduizend brie
ven ontvangt die hij onmogelijk kan le
zen. Vandaar dat de Observer deze brief
publiceert.
LONDEN, (UPI) De kansen dat de
totale oorlog tegen de rebellen in Noord-
Angola nog tijdens het droge seizoen be
ëindigd zal worden, nemen snel af, aldus
heeft de correspondent van de „Daily Te
legraph" in Angola gemeld.
Soldaten en gewaj ende kolonisten be
heersen de steden en dorpen van Noord-
Angola, maar daarbuiten is de noordelij
ke provincie grotendeels in de macht van
de opstandelingen.
Een totale oorlog wordt tussen de vei
ligheidstroepen en de rebellen uitgevoch
ten, waarbij aan beide zijden niets wordt
toegegeven. Het dodencijfer zal blijven
toenemen als het Poitugese tegenoffensief
groter wordt en de rebellen wanhopiger,
z<j schrijft het Britse blad.
De komst van generaal Deslandes. de
nieuwe gouverneur-generaal van Angola
die als militair op een burgerpost komt
brengt het bestuur van Angola en de strijd
macht verder op voet van oorlog.
De generaal staat voor enorme proble
men bij het onderdrukken van de opstand.
Legerconvooien moeien achter bulldozers
aan rijden, die op de weg geworpen boom
stappen moeten verwijderen
Zij worden voortdurend door de vijand
belaagd die zich in drie en een halve me
ter hoog olifantsgras verborgen houdt.
Goed gecoördineerde aanvallen van de
rebellen, sabotage-daden en het systema
tisch doorbreken van de verbindingen doen
vermoeden te maken te hebben met een
weloverwogen, langvoorbereide campagne
Portugese functionarissen geven toe dat
het onmogelijk kan blijken te zijn de te
genstander te verslaan, zolang de grens
tussen Angola en Kongo niet is afgesloten
Daarvoor zijn echter veel meer troepen
nodig dan de op het ogenblik ter beschik
king staande.
en wilt vu-dat wij uw krant naar
uw vakantie-adres opzenden
Stuurt u ons dan minstens twee dasen
voor uw vertrek een briefkaart met
vermelding van uw naam, uw vaste
adres, uw vakantie-adres, de datum
waarop de eerste krant naar uw
vakantie-adres gezonden moet worden
en de datum waarop de krant voor het
laatst moet worden toegezonden.
Als u de krant per week betaalt, wilt
u dan het abonnementsgeld voor de
vakantieweken vooruit aan de bezor
ger betalen
DE ADMINISTRATIE
V>
Net als pappa!
De Franse Panhard-fabrieken hebben
een lichte pantserwagen ontworpen,
welke een snelheid van 95 km/u kan
bereiken. De auto is bewapend met een
granaatwerper en twee mitrailleurs en
is uiterst wendbaar.
(Van onze correspondent)
PARIJS Zoals te vrezen viel is het
offensief der Franse boeren tegen de re
gering zich ook gisteren verder en zelfs
met verhoogde hevigheid voortgezet. Niet
alleen in kracht en driestheid, doch ook
in omvang blijken die aanvallen zich nu
uit te breiden. Voor het eerst werd een
stad in Noord-Frankrijk, Douai, vlakbij
de Belgische grens de gehele morgen door
tractoren en andere landbouwwerktuigen
van de buitenwereld afgesloten. De expres-
setrein Parijs-La Rochelle moest, vanwege
de bomen en palen die over de rails wa
ren gelegd in het station van Surgères de
reis onderbreken.
Overeenkomstige alarmerende berichten
werden zo ongeveer uit alle delen van het
land ontvangen. Het drukke verkeer op de
Cassandra, de bekende kroniekschrijver
van de Londense Daily Mirror, het groot
ste Britse dagblad (oplaag 4 miljoen) heeft
in Bonn een onderhoud gehad met staats
secretaris dr. Hans Globke, vriend en in
tieme medewerker van bondskanselier
Adenauer, wiens naam is genoemd door
Eichmann in het proces te Jeruzalem.
Globke verklaarde dar hij nooit lid van de
nationaal-socialistische partij is geweest,
waardoor hij het niet verder kon brengen
dan Ministerialrat. Zijn vijanden, zo zegt
Cassandra, vestigen er de aandacht op dat
Globke op 27 augustus 1934 in Berlijn de
eed op Hitier heeft ondertekend.
Een van de ernstigste aanklachten tegen
Globke is dat hij het beruchte Juridische
commentaar op de anti-Joodse Neuren-
bergse wetten heeft geschreven. Globke
verklaarde het commentaar met tegenzin
te hebben geschreven. Hij had deze taak
niet willen uitvoeren. Het initiatief voor
de Neurenbergse wetten zou door Rudolf
Hess genomen zijn. Globke beweert dat
zijn strategie in deze aangelegenheid ge
weest is de strenge rassenmaatregelen te
verzachten. Samen met andere ambtena
ren vochten wij tegen de opneming van
de ergste voorstellen van Hess en we had
den, tenminste wat dit betreft, succes",
aldus Globke. Hij voegde er aan toe dat
ander verwerpelijk materiaal in de wetten
bleef. „Ik was niet almachtig. Misschien
heb ik een fout begaan, maar in die tij
den en omstandigheden vond ik het beter
mijn werk voort te zetten dan aan iemand
anders over te dragen".
Dr. Globke werd door velen voor zijn
commentaar geprezen, onder anderen door
dr. Roland Freisler, later president van
de Volksrechtbank, die duizend mensen
naar de galg zond. Globke vertelde dat hij
de verschijning van een tweede editie van
het Neurenbergse commentaar had tegen
gehouden. In september 1938 beval de Duit
se regering dat alle paspoorten van Jood
se Duitsers van een J. moesten worden
voorzien. Globke, die wel iets met deze
maatregel had te maken, ontkende er de
minste verantwoordelijkheid voor te heb
ben gehad. „Ik werd alleen bij deze zaak
betrokken als gevolg van een procedure
fout," zo zei hij.
Globke beweert dat het initiatief van de
Zwitserse autoriteiten was uitgegaan, die
bezorgd waren over het aantal Jpodse
Duitsers dat naar Zwitserland vluchtte.
Globke had nog geprobeerd een andere
methode te vinden waardoor Joodse bur
gers naar andere landen zouden hebben
kunnen vluchten in plaats van naar Zwit
serland. Maar hij verloor het pleit.
Globke zei, dat Eichmann tracht zijn
verantwoordelijkheid op anderen te schui
ven."
,Tot aan het einde van de oorlog wist
ik niet dat er een bevel bestond tot de
uitroeiing van alle Joden. Wij Duitsers
wisten, ddt er Joden naar het oosten wer
den vervoerd, maar wij wisten niet dat
zij in massa werden vermoord Ik geloofde
altijd dat zij gedwongen werden te leven
in vernederende omstandigheden in specia
le gebieden in het oosten. Wat er in het
oosten gebeurde werd voor het gehele Duit
se volk verborgen gehouden De anderen
wisten even weinig als ik", aldus Globke.
Cassandra voegt hier aan toe dat hij dit
niet kan aanvaarden. De operatie om zich
meester te maken en documenten op te
stellen van zes miljoen menselijke wezens
en deze vervolgens te transporteren en
tenslotte te vermoorden was een uitgebrei
de en ingewikkelde opgave, waarvan hon
derdduizenden, zoniet miljoenen moeten
hebben afgeweten.
Globke heeft overal een antwoord op.
Misschien was hij gevangen in het ver
schrikkelijke net waarin vele goede bur
gers van het Reich na 1933 waren ver
strikt geraakt. Tot zover Cassandra.
Aan het bovenstaande kunnen wij nog
toevoegen dat mede dankzij de BBC, ra
dio-Oranje enzovoort het lot der Joodse
bevolkingen al spoedig tot bezet Europa
en dus ook tot Duitsland was doorgedron
gen.
Advertentie
grote nationale weg van La Rochelle naar
Bordeaux werd door de landbouwers ge
heel lamgelegd. In Grenobles namen de
boeren stellingen in voor de banken om
zo te pogen het handelsverkeer stil te leg
gen. Bruggen over de Rhöne werden op
verschillende plaatsen gebarricadeerd en
in de sta-d Brive, in het departement van
Corrèze is een nieuwe poging gedaan de
onderprefectuur te bestormen en te bezet
ten. Uit ontevredenheid over de lage prij
zen die ze gisteren voor hun overvloedige
perziken konden krijgen, werden die vruch
ten bij Lyon bijkarrevrachten vol in de
Rhöne gekieperd.
Een andere nieuwe omstandigheid, die
de toestand veel ernstiger dreigt te ma
ken, is dat de boeren hun agitatie nu niet
enkel meer rechtvaardigen door garantie
prijzen voor hun aardappelen, vruchten of
andere produkten te eisen. In Zuid-Frank
rijk werd een nieuwe actie ontketend om
dat de boeren in de Pyreneeën bezwaar
hebben tegen de bouw van eer Amerikaan
se fabriek. Ze beweren een nadelige uit
werking van bepaalde afvalprodukten op
hun gewassen te moeten duchten. In een
andere plaats hebben landbouwers een drei
gende houding aangenomen tegen een ge
zelschap Amerikaanse toeristen. Een paar
gendarmes, die het incident enkele tien
tallen meters verder zagen gebeuren, wei
gerden in te grijpen onder het voorwend
sel, dat ze van hun superieur geen bevel
hadden gekregen. Wanneer dergelijke voor
vallen zich herhalen dan behoeft Frankrijk
dit jaar, zo mag men voorspellen, geen
al te hoge verwachtingen van zijn toeris
tendeviezen te koesteren.
Bange vragen
In politieke kringen te Parijs kan men
intussen van vele kanten bange vragen ho
ren stellen. De president van de Senaat,
de radicale kleurling Monnerville, die na
generaal De, Gaulle de tweede plaats op
de officiële rangorde der hoogste dignita-
„IIc wil later net zo worden als pappa!"
zegt Jantje. Zijn vader is zijn ideaal. Be
grijpelijk, want voor vijfjarige jongetjes
is vader degeen, die alles weet, alles kan
en alles mag. Jantje is een dappere, klei
ne jongen. Hij is tot alles bereid. Hij wil
alles doen, alles leren wat nodig is om
net zo te worden als zijn vader. En dat is
veel, héél veel. Ga maar eens na'. Hij
moet naar school. Hij moet leren zijn
schoenveters dicht te maken en zijn nek
en oren te wassen. Hij moet zijn vork en
mes gebruiken en ten slotte zal hij moe
ten leren converseren en met mensen om
gaan. Wat dit laatste betreft heeft hij
misschien meer af- dan aan te leren.
Als zijn vriendje Peter hem uitnodigt
voor zijn verjaarsfeestje, vraagt hij: „heb
ben jullie f eestmutsen?"
„Nee" zegt Peter „maar wel ijsjes!"
„En ballonnen?" informeert Jantje, die
precies wil weten waar hij aan toe is. De
ballonnen zullen er zijn, maar het is Jan
tje aan te zien, dat deze toezegging hem
niet helemaal bevredigt
Hij weifelt, hij wikt en hij weegt en als
hij eindelijk zijn antwoord klaar heeft, dan
luidt het, eerlijk en zonder een zweem van
terughoudendheid:
„Nee hoor, ik kom niet. Met zonder
feestmutsen is er niks an! En jullie heb
ben geeneens poppekast!"
Waarmee voor Jantje alsook voor Peter
de kous af is, want men kan ze een ogen
blik later geanimeerd zien steppen buiten.
Dezelfde dag wordt de vader van Jantje
opgebeld door Petertjes vader, ook met
een uitnodiging. Of ze weer eens een
avondje willen komen. Het was zo gezel
lig de laatste keer!
Evenals Jantje gaat Jantje's vader het
vóór en tegen van dit bezoekje na. Hij
komt, zij het om andere redenen, tot de
zelfde conclusie: niet gaan! Maar denk
maar niet, dat hij dit zo onomwonden te
kennen geeft. „Het was zeker gezellig, de
laatste keer," zegt hij diplomatiek, en hij
zou het erg prettig vinden om met zijn
vrouw nog eens aan te komen. Bovendien
zijn ze erg benieuwd naar de vakantie
foto's. Waren ze goed geslaagd? Terwijl
hij deze afleidingssmanoeuvre feilloos en
haast gedachteloos volvoert, zoekt hij
naarstig naar een geschikt argument om
de uitnodiging af te slaan of uit te stellen.
De benodigde argumenten liggen keurig
op een rijtje in vaders brein gerangschikt:
a) hebben het te druk
b) hebben geen oppas
c) voelen ons niet lekker
e) hebben al een afspraak
Vader behoeft slechts het meest geloof
waardige argument eruit t.e lichten en dat
is in een ommezien gebeurd.
Maar toch.wilt U wel geloven, dat
ik Jantje soms beklaag, wanneer ik hem
hoor zeggen: „Ik wil net zo worden als
pappa!"
rissen inneemt, heeft een bijzonder duide
lijke waarschuwing doen horen aan het
adres van het staatshoofd en van de pre
mier. Wanneer, aldus Monnerville, men
het parlement belet zijn natuurlijke rol te
spelen, dan mag men zich niet verwonde
ren dat in de plaats der volksvertegen
woordigers andere tussenpersonen optre
den, die over geen enkel officieel mandaat
beschikken en de regels van het demo
cratische spel daarom evenmin respecte
ren.
Groeiende critiek
Het is over het algemeen tekenend, dat
er in brede kringen in groeiende mate cri
tiek wordt uitgeoefend op de diverse maat
regelen waardoor de president der repu
bliek, generaal De Gaulle het parlement
sinds geruime tijd aan steeds knellender
banden heeft gelegd. Terwijl het aanzien
van de volksvertegenwoordiging sedert de
ondergang der vierde republiek in 1958 bij
na tot het nulpunt was gezakt, schijnen
nu, bij de toenemende druk van het plat
teland op Parijs, neel wat Fransen begin
nen in te zien, dat het parlement als stoot-
blo-k of veiligheidsklep toch ook zijn nut
kan hebben. De vraag is echter of dat in
zicht zich niet wat laat manifesteert en
ook of dat inzicht op de hoogste top van
de staat, in het Elysée, nu metterdaad ge
deeld wordt. In elk geval ziet men met
belangstelling uit naar de eventuele resul
taten van de rondetafelconferentie tussen
de regering en landbouworganisaties.
Tegenspraak. Een vertegenwoordiger van
Imam Achmed van Jemen in Cairo heeft
in een communiqué formeel tegengespro
ken, dat de Imam zou zijn afgetreden ten
gunste van zijn zoon Seif El Islam Mo
hammed El Baar. Deze regelt de staats
zaken namens zijn vader en in diens
paam en wendt, zich in alle belangrijke
zaken tot zijn vader, die in laatste in
stantie de beslissing neemt. Het aftre
den van de Imam was door de Egypti
sche pers gemeld.
Vierling. In een kliniek te Rennes (Fran
krijk) heeft de 37-jarige mevrouw Gau-
thier, echtgenote van een elektriciën,
het leven geschonken aan een vierling.
De vierling, drie jongens en een meisje
wegen tezamen twee kilo.
Kinderverlamming. Sedert het begin van
dit jaar zijn in Noordrijn-Westfalen 340
gevallen van poliomyelitis (kinderver
lamming) geregistreerd waarvan negen
tien met dodelijke afloop. De ziekte deed
zich vooral voor in Aken, Düsseldorf en
Keulen en omgeving.
Vlucht. De Westduitse regering heeft mee
gedeeld dat in de afgelopen week 4206
Oostduitsers naar het Westen zijn uitge
weken. Van hen waren er 744 beneden de
24 jaar. Twee weken geleden vluchtten
4770 Oostduitsers naar West-Berlijn en
West-Duitsland.
Schrijn. Een plaats in de bergen die de
leider van de Chinese communisten Mao
Tse Toeng ruim dertig jaar geleden tot
schuilplaats heeft gediend, wordt veran
derd in een nationale schrijn, aldus meldt
het communistisch-Chinese persbureau
Nieuw-China.
Gletsjer. Vier mensen zijn zondag gedood,
en 29 anderen zijn gewond, toen een
deel van een gletsjer is verschoven en is
neergekomen op een Amerikaanse lucht
machtbasis op Groenland. Slechts twee
mannen van het gezelschap dat een rond
leiding kreeg op de basis, ontsnapten
ongedeerd.
Kleurbarrière. De Amerikaanse regering
heeft New Orleans beschuldigd van het
handhaven van kleurbarrières op het in
ternationale vliegveld van de stad. De
Amerikaanse minister van Justitie, Ro
bert F. Kennedy, heeft een proces tegen
de stad aanhangig gemaakt naar aan
leiding van klachten van de Amerikaan
se raad voor de Burgerluchtvaart en van
het federale departement voor de lucht
vaart. Met de arrestatie van twintig vrij
heidsrijders op zondag is het aantal
vreedzame betogers tegen de rassen
scheiding in de zuidelijke staten geste
gen tot 164.
Losgeschoten. Zondag is op de Cheruy-
berg nabij Thonon-les-Bains aan de Fran
se zijde van het meer van Genève, een
stoeltjeslift losgeschoten. Over een af
stand van ruim 150 m schoot de dubbele
stoel, waarop twee Zwitserse dames de
berg bestegen, langs de kabel naar be
neden tégen een stalen stut. Een der da
mes werd op slag gedood. Haar metge
zellin werd zwaar gewond naar een zie-
kehhuis overgebracht.
Onweer. Het westelijk deel van Japan
wacht vandaag een nieuwe tropische on
weersbui, nadat bij een vorige storm 36
personen werden gedood en 22 vermist.
Volgens het weerkundig instituut be
weegt de storm zich met een snelheid
van acht mijl per uur.
Elektrocutie. Vijf Italiaanse arbeiders zijn
maandag op een werf in de Italiaanse
stad Asti door elektrische stroom omge
komen. Drie werden ernstig gewond. De
arbeiders waren op een kraan aan het
werk die in aanraking kwam met een
hoogspanningsleiding.
Gedenkteken. Een van de tweemansonder
zeeboten waarmee de Japanners bij het
uitbreken van de oorlog in de Stille
Oceaan Amerikaanse schepen te Pearl
Harbour aanvielen, zal als oorlogsge
denkteken worden gebruikt, aldus is van
Japanse defensieautoriteiten vernomen.
4
