Luchtvaart-lobby actief
in Amerikaanse senaat
Brits politiek plan voor
N oor d-Rhodesië
Scherpe actie tegen gesprek
over KLM landingsrechten
Twee vogelboeken lijken
erg veel op elkaar
Omroep a-capella koor in Amsterdam
Lagerhuis ontvangt het ingewikkelde
kiesstelsel met gemengde gevoelens
Jongeman neergestoken
na kermisviering
Professor Duynstee
in t.v.-journaal
Jos Vandeloo bekroond
voor zijn boek „De Muur"
Dirigent Boot gaat
naar Amerika
Slotuitvoering van Haarlem's Muziekinstituut
met elfjarige als pianosolist
Draadomroep zendt tijdens
weekeinden tot 2 uur uit
Duitse motorboot raasde
door de smalle Vecht
HÖPEfl
DINSDAG 27 JUNI 1961
advertentie
pagina
Proces tussen uitgevers
PM
Ziektekosten van
ambtenaren
P. Zwaanswijk
Mengelmoes
]os. de Klerk
Beeldschermer
De radio geeft woensdag
7 elevisiehrodframma
De kwestie Theater
In talrijke woonschepen
werd grote ravage
aangericht
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Een intensieve actie van een politieke groepering bij het Ameri
kaanse Congres, die zich de behartiging van de Amerikaanse luchtvaartbelangen
aantrekt, is thans naar buiten getreden. De Republikeinse Senator Norris Cotton, uit
de deelstaat New Hampshire, heeft in een scherpe rede de Amerikaanse Senaat met
grote nadruk gewaarschuwd tegen de onderhandelingen, welke op het ogenblik
tussen het Amerikaanse departement van Buitenlandse Zaken en Nederland over de
landingsrechten van de K.L.M. te Los Angeles, aan de gang zijn. Hij noemde dit een
zaak van kritieke betekenis voor de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen, die
internationale ljjnen onderhouden.
Hij diende aan het slot van zijn rede
een resolutie in, waarin de Senaatscom
missie voor handelszaken gemachtigd
wordt een diepgaand onderzoek in t'
stellen naar de specifieke problemen van
de internationale luchtvaart en waarin
de' commissie wordt verzocht in het be
gin van 1962 met voorstellen aan de
Senaat te komen.
De actie is vooral daarom van zo grote
betekenis omdat de resolutie mede onder
tekend is door een aantal gezaghebbende
Advertentie
Republikeinse en Democratische senato
ren. Er is alle reden om de actie van deze
Senatoren te zien als een direct resultaat
van de atcie van de leidende Amerikaan
se luchtvaartmaatschappijen. Zij vrezen
kennelijk, dat politieke overwegingen tot
nadelige Amerikaanse concessies zou kun
nen leiden. Zij willen zaken als deze daar
om uit de diplomatiek-politieke sfeer halen
en uit zuiver commercieel oogpunt laten
bekijken. Daardoor zou men, aldus deze
Senatoren, meer recht doen wedervaren
aan de commerciële belangen van de ei
gen luchtvaart. De Senatoren legden sterk
de nadruk op de gestadige vermindering
van het aandeel van de Amerikaanse lucht
vaart in het transatlantische verkeer. Zij
noemden dit een alarmerende ontwikke
ling en zien voor de Amerikaanse volks
vertegenwoordiging reden tot ernstige be
zorgdheid.
Maar ook de binnenlandse maatschappij
en zijn kennelijk actief. Dit bleek onder
meer uit het betoog van Senator Cotton,
toen hij zei, dat landingsrechten voor bui
tenlandse lijnen in het Amerikaanse bin
nenland of aan de westkust aan de Ame
rikaanse lijnen veel passagiers ontfutselen.
Hij schatte het verlies dat hierdoor gele
den zou worden op dlrs. 17,5 miljoen per
jaar. Vorig jaar hadden de gezamenlijke
lijnen een omzet van twee miljard dollar,
maar de totale winst was volgens hem nog
niet groot genoeg om één enkel modern
passagiersvliegtuig mee te betalen. Alles
wijst erop dat de Nederlandse delegatie
de invloed van deze Amerikaanse lucht
vaart-lobby niet mag onderschatten. En
het is te vrezen dat de actie van de Sena
toren het binnenkort te hervatten over
leg niet bepaald zal vereenvoudigen.
Voor de president van de Amsterdamse
rechtbank heeft een kort geding gediend
tussen twee Zutphense uitgeversfirma's,
waarbij het ging over de omslagtekening
van twee vogelboeken, die op elkaar zou
den gelijken. De eiseres, de uitgeverij Lit-
tera Scripta Manet, stelt, dat op de band
van het door gedaagde, de uitgeverij W.
J. Thieme en Cie in,1960 uitgegeven boek
.Papegaaien en parkieten" een plaat voor
komt met negen vogels, die klakkeloos zou
zijn gekopieerd van het door haar voor
het eerst in 1954 uitgegeven boek „Tro
pische volière-vogels" van A. Rutgers.
Eiseres acht deze overneming een inbreuk
op het auteursrecht. Zij verzocht de pre
sident de gedaagde te bevelen onmiddellijk
de verkoop van het boek te staken, het
boek binnen 14 dagen uit de boekhandel
te laten terugnemen en in het Nieuwsblad
voor de Boekhandel te annonceren, dat het
boek uit de handel is teruggenomen. Voor
elke overtreding vroeg zij een dwangsom
van 100.
De raadsman van eiseres, mr. H. G. Th.
Keune, zei dat de samensteller van het
boek van gedaagde, de heer T. V., geen
oorspronkelijk werk heeft geleverd, maar
klakkeloos heeft nagetekend, zowel uit het
boek van eiseres als uit een boek van
Karl Neunzig uit 1921. Er is volgens mr.
Keune letterlijk niets, tekeningen, gravu
res en tekst, wat niet ontleend is aan het
boek van eiseres. De teksten zijn, met eni
ge wijzigingen of anders gegroepeerd, ge
woon overgeschreven, zelfs van die met
zetfouten.
De president hoorde onder ede de heer
V., die zei dat hij bij de samenstelling
van zijn boek de beide andere genoemde
boeken en andere werken er bij heeft ge
had. Hij gaf toe dat de door hem gete
kende modellen hier en daar wel overeen
stemmen met de boeken van eiseres en
van Neunzig. In een vogelpark had hij
echter de kleuren der vogels gecontroleerd
en deze aan de hand van de echte kleuren
veranderd.
„Waarom heeft u niet de voorbeelden
van de natuur gebruikt?" vroeg de presi
dent. „Het lijkt toch wel ontzettend veel
op elkaar. Het is geen oorspronkelijk werk
de originaliteit is wel heel ver te zoeken
U kunt toch niet uit de wereld helpen dat
u vrijwel alles aan een ander heeft ont
leend. Het is zonneklaar dat u de boeken
al te goed hebt bestudeerd en er één uit
hebt gemaakt," aldus de president.
„Ik geef toe dat ze wel op elkaar lijken."
antwoordde de heer Vriends.
De raadsman van gedaagde, mr. Th
Limperg, merkte op: „Ik vind dat de
heer Rutgers (samensteller van het boek
van eiseres, waarvoor A. K. Vink de teke
ningen maakte) wel erg hoog te paard zit
met zijn originaliteit. Hij is zelf niet origi
neel, dit kan van verschillende platen ge
zegd worden." Pleiter zei voorts dat er
geen verwarring kan ontstaan. Het boek
van eiseres is een vakboek, dat uit twee
delen bestaat en in prijs hemelsbreed ver
schilt met het zakboekje dat gedaagde uit
gaf. Hij stelde voorts dat men geen
auteursrecht kan laten gelden op iets uit
de natuur.
De heer Vriends merkte over de tekst
nog op dat het wetenschappelijke gegevens
zijn. De president noemde dit „een ma
nier van bedrijven van de wetenschap, die
bedenkelijk is. Misschien is het jeugdige
overmoed, die de heer Vriends er toe ge
bracht heeft."
De president zal op 4 juli uitspraak doen
In Kopenhagen is op het Raadhuis
plein, bij de hoek met de H. C.
Andersen boulevard, door de premier
van Denemarken een monument ont
huld ter ere van Hans Christiaan
Andersen, de grote dichter en sprook
jesverteller. Het monument is een
schepping van de beeldhouwer prof.
Luchow Nielsen. De foto toont het
monument en de beeldhouwer terwijl
deze, na de onthulling, een toespraak
houdt.
HET HOLLAND FESTIVAL heeft enkele
muziekensembles van de Nederlandse
radio de gelegenheid geschonken zich met
enige openbare concerten los te maken uit
het isolement van de studioruimte.
Teleurstellend, maar wel begrijpelijk is
het dat de belangstelling voor een open
baar optreden van onze radio-ensembles zo
gering is. Te Haarlem heeft men deze
ervaring gehad met het concert dat het
Radio Filharmonisch Orkest en het Groot
Omroepkoor ongeveer twee weken geleden
hier gegeven hebben. En maandagavond
was het bij het concert, dat het Omroep
a-capellakoor in de grote aula van het
Koninklijk Instituut voor de Tropen te
Amsterdam gegeven heeft, al niet beter
gesteld.
OOK DIT CONCERT heeft bewezen, dat
er een tekort aan direct persoonlijk ver
trouwd contact tussen ónze „nationale"
radio-ensembles en het Nederlandse pu
bliek bestaat. De remedie tegen deze be
treurenswaardige toestand ligt echter voor
de hand.
Zowel voor de vocalisten van het radio-
(Van onze correspondent)
LONDEN Het Lagerhuis heeft maan
dagavond met gemengde gevoelens het
nieuwe politieke plan voor Noord-Rhode-
sië ontvangen, dat de Britse minister van
Koloniën, Macleod, na veel vijven en zes
sen heeft kunnen onthullen. Het voorstel
waarover maandenlang achter de scher
men is gevochten, is een compromis. De
Britse regering beweert te hebben vastge
houden aan het beginsel van rassenloze
politiek, welke het grote ideaal vormt, dat
zij in Afrika tracht te verwezenlijken. De
invoering van een werkelijke parlementai
re democratie in een sociaal en econo
misch nog verre van democratische samen
leving, is echter niet eenvoudig.
De Britse regering wenst te breken met
de blanke politieke overheersing, maar
wil tegelijkertijd de Europeanen op hun
beurt behoeden voor politieke onderwer
ping door de Afrikanen. Tot nu toe lag in
Rhodesië, waar de Britten als experiment
de deelgenootschapsgedachte voorstaan,
de nadruk op het blanke element in de
onderlinge samenwerking. Het was echter
zoals een vooraanstaand Brits diplomaat
het onlangs uitdrukte, de samenwerking
tussen ruiter (de Europeanen) en paard
(de Afrikanen).
Sir Roy Welensky, de federale premier,
wilde dit voorlopig zo houden, maar het
zelfbewuste deel der inheemsen voelde er
niet voor nog langer paard te zijn. De
Britse regering trachtte daarop in de over
heersend Afrikaanse gebieden (Noord-Rho-
desië en Nyassaland), ondanks Welensky
en zijn Verenigde Federale Partij het
zwaartepunt naar de inheemsen te ver
leggen. De commissie-Monckton kwam des
tijds in meerderheid tot de slotsom dat
er in Noord-Rhodesië inderdaad een in
heemse meerderheid behoorde te komen.
De regering ontwierp een vernuftig kies
stelsel, hetwelk hiertoe de mogelijkheid
opende, doch een zwarte meerderheid niet
automatisch waarborgde. Ware dit wel zo,
dan zou er immers toch weer sprake zijn
van politiek gebaseerd op ras, thans het
donkere ras, hetgeen Londen in beginsel
onaanvaardbaar acht.
Kool en geit
Welensky eiste echter de garantie, dat
de macht in handen van de blanken bleef,
zij het met eventuele steun van de gema
tigde Afrikanen. Londen moest Welensky
ontzien omdat men hem in Zuid-Rhodesië
nodig heeft als buffer tegen de blanke ex
tremistische Dominion Partij, welke er
misschien niet voor terug zal deinzen Zuid-
Rhodesië af te scheiden van de federatie
en zo nodig uit te leveren aan de Unie
van Zuid-Afrika. Macmillan ziet het aan
komen op een breuk met Verwoerd, maar
indien hij Welensky zou verliezen, zou de
liberale Britse koloniale politiek in Afrika
waarschijnlijk een genadeslag worden toe
gebracht. Vandaar dat men in Noord-Rho-
desië voorlopig tracht de kool en de geit
te sparen.
De inheemsen zijn teleurgesteld, dat zij
de door hen verlangde meerderheid in het
oarlement niet zonder meer hebben gekre
gen, maar Kaoenda, de balangrijkste poli
tieke leider, is bereid Macleods plan, dat
de inheemsen in de praktijk misschien al
leen maar pariteit geeft, te aanvaarden,
hoewel de Afrikaanse extremisten hem
het vuur aan de schenen leggen, precies
zoals de Europese extremisten dit met
Welensky doen.
Er is thans een hoogst ingewikkeld plan
uit de bus gekomen, dat het Lagerhuis,
'oen Macleod het kort uiteenzette, niet bij
machte scheen zonder nadere studie te
doorgronden
Het plan komt hier op neer, dat het
parlement uit drie groepen van vijftien k"S-
merleden zal bestaan. De eerste groep zal
worden gekozen door degenen die tot het
opperste kiesregister behoren, degenen na
melijk met de beste schoolopleiding en de
grootste inkomens, alsmede het meest kost
bare huizen- of grondbezit. Dit zijn voor
namelijk de Europeanen.
De tweede groep zal worden aangewezen
door de kiezers, die op het register voor
lieden met lagere kwalificaties staan, in
hoofdzaak inheemsen.
De derde groep zal echter de doorslag
moeten geven, omdat hier de kiezers van
beide registers gezamenlijk op Europese
en inheemse kandidaten zullen kunnen
stemmen, waarbij alleen de gematigden,
met name de liberalen die niet op rassen-
grondslag zijn georganiseerd, een kans
maken. Om de politieke rasoverheersing
te bemoeilijken, is er thans een griezelig
ingewikkelde methode bedacht, om ras on
dergeschikt te maken aan politieke begin
selen en de kandidaten zoveel mogelijk te
dwingen, steun te zoeken bij beide rassen.
Voor de gemengde nationale groep van
vijftien zetels zijn er zeven kiesdistricten,
welke elk twee afgevaardigden naar het
parlement sturen, maar blijkbaar om een
verschuiving ten gunste van de inheem
sen te verzwakken een concessie tegen
over Welensky wordt voorgesteld dat
vier van deze zeven tweelingdistricten, zo
wel' een Afrikaans als een Europees Ka
merlid zullen afvaardigen. Alleen de overi
ge drie dubbele kieskringen kunnen even
tueel ten hoogste zes inheemsen of zes
blank enaanwijzen. Dit voorkomt een over
weldigende meerderheid naar beide kan
ten. De vijftiende zetel van de midden
groep zal worden gereserveerd voor een
Aziaat of een kleurling. Verder moet een
kandidaat om gekozen te worden ten min
sten 12'/i percent of 400 stemmen verwer
ven (welke van de twee het minste is)
zowel van de door Europeanen als door
Afrikaners uitgebrachte stemmen. Een
verdere antiras veiligheidsklep is, dat een
kandidaat tevens tenminste twintig per
cent van de door een der beide kiesge
rechtigde groepen uitgebrachte stemmen
zal moeten verwerven.
Om de Afrikaners nog wat tegemoet te
komen, zullen 500 hunner extra worden
toegevoegd aan het opperste kiesregister
boven het aantal, waarmee dit oorspron
kelijk zou worden verhoogd.
De slotbalans zal zijn een aanzienlijke
toeneming van het aantal inheemse ka
merleden met de mogelijkheid van een
numerieke inheemse meerderheid, doch
niet noodzakelijk een meerderheid, welke
bestaat uit een gesloten politiek blok, als
mede handhaving van een politiek sys
teem, niet gebaseerd op ras. Dit alles mo
ge theoretisch waar zijn, maar na Mac
Leods goocheltoeren is nog niemand veel
wijzer. Callaghan, Labours schaduwminis-
ter van Koloniën, vroeg sarcastisch of
Macleod de kiezers misschien een reken-
lineaal wil geven, om de mathematiek van
het kiessysteem te doorgronden.
De Centrale Commissie voor Georgani
seerd Overleg in Ambtenarenzaken heeft
overeenstemming bereikt over een ontwerp
voor de interimregeling ziektekosten amb
tenaren 1961, waarin het bedrag van de
tegemoetkoming, vergeleken met de rege
ling van 1960, werd verhoogd en waarin
tevens een extra tegemoetkoming werd op
genomen voor studerende en invalide kin
deren van 16 tot 27 jaar.
koor en hun dirigent Anton Krelage was
het inderdaad jammer, dat te weinig toe
hoorders getuige konden zijn van hun
voortreffelijke pres
taties. Zij leverden
die bij de uitvoering
van een belangwek
kend programma,
waarin geestelijke
werken van Jan Pie
terszoon Sweelinck
en Heinrich Schütz
opgenomen waren, benevens vocale muziek
uit onze tijd: een compositie van Rudolf
Escher en een werk van Francis Poulenc,
beide geschreven op teksten van de dichter
Paul Eluard.
VOOR DE UITVOERING van de muziek
van Sweelinck en Schütz werd het uit het
a-capella-okor geselecteerde Kamerkoor
ingeschakeld. Het bracht met zijn klare,
strakke zang de onvergankelijke pure
schoonheid van woord en muziek, gedra
gen door een gave menselijke bewogen
heid. Een andere bewogenheid, die van het
verlangen naar vrede en van het uitzien
naar de volmaakte menselijke samenleving
der toekomst kwam er in de aangrijpende
klank van melodie en harmonie bij de ver
tolking van het werk van Rudolf Escher:
„Le vrai visage de la paix", muziek van
moderne allure, maar bewust onderworpen
aan de eeuwige wetten, die de muziek
waarlijk muziek doen zijn.
„FIGURE HUMAINE' noemde Francis
Poulenc de cantate die hij op verzetspoëzie
van Paul Eluard in 1943 schreef. Als in het
gedicht, dat Rudolf Escher voor zijn com
positie koos, klinkt ook uit „Figure
humaine" het verlangen naar gerechtig
heid. de weerzin tegen de oorlogsmisdaad
en zijn consequente verschrikkingen, het
sarcasme tegen de waan en de extatische
roep om vrijheid, in een taal, die een won
der van inspiratie genoemd kan worden.
Deze taal, die al een voldoende gevoelsin
houd en zeggingskracht bezat, werd met de
muziek van Poulenc nog gebonden tot een
geniale eenheid. Een nieuw facet van Pou-
lenc's rijk kunstenaarsschap werd in dit
magistrale werk gemanifesteerd.
De uitvoering van deze „Figure humaine'
was opgedragen aan het Klein-Omroep-
koor, dat onder Anton Krelage's eminente
leiding tot een bijzonder hoog niveau van
musiceren gebracht werd. Het ensemble
vervulde zijn belangrijke taak met een
artistieke intensiteit, die opnieuw deed be
treuren, dat dit koor te vaak zijn zang
kunst in afzondering moet brengen.
Na afloop van de dorpskermis in Odi-
liapeel (gem. Uden) is bij een ernstige
vechtpartij de 22-jarige B. R. uit Mill om
het leven gekomen. Hij werd door kermis-
gangers stervend aangetroffen in de berm
van de weg naar Volkel. Toen een dokter,
een geestelijke en de politie arriveerden,
waren de levensgeesten reeds geweken.
Hij was met een mes in de buik gesto
ken. De rijkspolitie heeft de 24-jarige J. A.
uit St. Oedenrode aangehouden als ver
moedelijke dader van de aanslag.
In een interview voor het televisiejour
naal heeft prof. mr. F. J. F. M. Duyn
stee uit Nijmegen enkele mededelingen ge
daan over zijn contacten met Indonesische
gezagsdragers. De heer Duynstee zei al
leen in de krant te hebben gelezen, dat
de Nederlandse regering hem deze contac
ten had ontraden. Staatssecretaris Bot
heeft dit wel gedaan, maar, aldus prof.
Duynstee, ik heb goede gronden om aan
te nemen, dat de heer Bot op dat moment
niet sprak namens het kabinet. De kwes
tie waar het om gaat, aldus prof. Duyn
stee, is of men op een voor Nederland aan
vaardbare manier kan komen tot aanslui
ting van westelijk Nieuw-Guinea bij Indo
nesië.
De vraag werd gesteld, of de Papoea
bevolking gesteld zou zijn op dit contact,
dat ten slotte de souvereiniteitsoverdracht
beoogt. „Als zij de reële omstandigheden
en de hele verhouding, ook van Indonesi
sche zijde toegelicht zou krijgen, dan heb
ik geen enkele reden om aan te nemen,
dat zij er anders over zal denken," ant
woordde de geinterviewde. De professor
zei ten slotte, dat hij over de vraag, of
hij het contact nog zal voortzetten, met
bevoegde autoriteiten zal gaan praten. Met
name denkt hij nog een onderhoud aan te
vragen met de minister-president.
Advertentie
Gelijk bekend heeft het Openbaar
Ministerie een proefproces tegen de
Vrije Caritas Lotto uitgelokt, dat tot
in hoogste instantie zal worden uit
gevochten. De heer Kantonrechter te
Heerlen zag strijd met de wet hoezeer
hij dit ook betreurde. De Hoge Raad
zal zeer zeker van andere overtuiging
zijn. In het andere geval wordt het de
hoogste tijd dat de Loterijwet ver
anderd wordt in die zin, dat de Natio
nale Vereniging Caritas haar zegen
rijk werk voor het „goede doel" kan
voortzetten. Intussen zal de Vrije Cari
tas Lotto doorgaan, omdat ook het
Openbaar Ministerie geen maatregelen
tegen de Vrije Caritas Lotto zal tref
fen. Maakt dus Caritas sterk in haar
strijd tegen de oude loterijwet en in
haar streven het „goede doel" te steu
nen. Speel mee in de Vrije Caritas
Lotto welke beantwoordt aan de wens
van de meerderheid van ons volk dat
geïnteresseerd is bij de oplossing van
het toto-vraagstuk en Caritas gehand
haafd wenst te zien.
Prijzenbedrag zondag a.s.
met als hoofdprijs f 50.000.
75.000
Alle inlichtingen bij M. G. Hermes,
Caritas, Postbus 85 Heerlen, telefoon
04440—74 61.
De Jhr. A. Meighelynck-prijs van de
Koninklijke Vlaamse Akademie voor Taal
en Letterkunde is toegekend aan de Bel
gische auteur Jos Vandeloo voor zijn boek
„De Muur", wasarin twee novellen zijn
vervat waarvan de ene de titel voor het
boek leverde.
„De Muur" is in 1950 ook reeds bekroond
met de Matthias Kempprijs. In deze twee
novellen bezweert Vandeloo de obsessie
van de angst die dc actualiteit hem aan
doet. Maurice Rol'ants heeft „De Muur"
met werk van Tsjethov vergeleken Onze
medewerker C J E Dinaux vroeg in zijn
.Litteraire kanttekening" van 9 anril I960
met Klem aandacht voor Vandeloo. wiens
taal .zich dwars door de verschrikkingen
van het heden heer, een weg baant naar
morgen". Vandeloo publiceerde ook de ge
dichtenbundels „Woorden met doofstom
men" en „Wachten op het groene licht"
De heer C. Boot, dirigent van de chris
telijke muziekvereniging „Wilhelmina",
gaat emigreren naar de Verenigde Staten
van Amerika. Dit is een groot verlies voor
„Wilhelmina", dat door hem op een hoog
peil is gebracht.
Voorlopig zal de heer A. Torenspits uit
Amsterdam, ex-hoornist van het Concert
gebouw-orkest, hem als dirigent verva ï-
gen. Wilhelmina heeft ook een nieuwe
secretaris na het aftreden van de heer
J. de Niet. Het is de heer M. Vlaming, Jac.
van Heemskerkstraat 65 zwart, te IJmui-
den.
DE 182STE UITVOERING van Haarlems Muziekinstituut op maandagavond in de
grote zaal van het gemeentelijk Concertgebouw was gewijd aan orkestspel onder
leiding van Anton de Beer, en het optreden van twee pianosolisten met orkestbege
leiding. Met dit laatste beginnend, als zijnde het meest verantwoorde van de pres
taties, zij dan in de eerste plaats vermeld de uitvoering van het Pianoconcert in D
van Haydn, met als solist Roland de Beer, het elfjarig zoontje van Anton de Beer, die
bij het werk een paar uitvoerige cadenzen geschreven had en het genoegen beleefde
zijn spruit met het orkest te mogen begeleiden.
verving als vertolkster van het Piano
concert van Schumann. Zij gaf een vlotte
interpretatie te horen, waaruit de roman-
De knaap, die opgeleid is door mevr.
F. Braakman-Hoogerwerf, gaf met zijn
spel het klinkklare bewijs van een bij
zondere aanleg, gerijpt in de atmosfeer
waar de muziek het leven beheerst. Men
hoeft niet eens een profeet te zijn om te
voorzien dat uit deze knaap een voortref
felijk muzikant kan groeien, wanneer hij
althans niet over het paard getild wordt,
want het spreekwoord „er bederft niets
zo gauw als mensevlees" geldt vooral voor
dergelijke vroegrijpe talentjes. Roland
heeft gelukkig het voordeel onder critische
ogen en oren op te groeien. Wat hij al
reeds technisch presteerde, en dit met een
onverstoorbare zekerheid die alleen maar
kenmerkend is voor begaafden, mocht
veelbelovend heten; doch er was iets in de
wijze waarop hij in het Adagio en in de
contabiele gedeelten van de cadenzen de
melodie wist te welven, wat mij nog aan
genamer trof. als zijnde de kern van een
muzikale voorbeschikking.
De tweede solo-prestatie werd vervuld
door mejuffrouw Lilli Lepiet, lerares aan
Haarlem's Muziekinstituut, die een onge
steld geworden leerling van Anton de Beer
tische bewogenheid naar de eis naar voren
kwam.
De begeleidingen van beide concerten
hadden veel verdienstelijks. Vooral het
Concert van Haydn, bleek niet alleen
voortreffelijk voorbereid, maar het ensem
ble kon deze petillante en gevoelige mu
ziek volkomen aan. Dit betekende een ver
ademing, na het hachelijke waagstuk de
Achtste van Beethoven* te trachten onder
de knie te krijgen. Er zijn honderden
composities, die met deze bezetting, in
cluis de dirigent, tot een behoorlijk resul
taat te brengen zijn: maar daar hoort deze
symphonie voorzeker niet bij. Het heeft
geen zin naar het onbereikbare te grijpen.
Anton de Beer was met zijn orkest vrij
wat gelukkiger bij de vertolking van de
ouverture „Donna Diana" van Reznicek
waarvan de overigens ook niet geringe
technische moeilijkheden (behoudens door
de wat stugge en slecht stemmende trom
petten) tot een goed einde gebracht
werden.
„Memo" van de NCRV bracht een inte
ressante beschouwing over de geboorte
plaats van Shakespeare, Stratford-on-
Avon, waar John Peereboom als gids fun
geerde voor de bezienwaardigheden en
culturele activiteiten. Vervolgens wist Va
der het weer Beter, en ditmaal was het
verhaaltje zowel als de uitwerking ervan
best te genieten. Een liedjesprogramma
„Streekliedjes van buiten de Randstad"
bracht een merkwaardig mengelmoes, dat
veelbelovend begon in een polderhuis van
Schermerhorn en eindigde in een soort van
jazz „op z'n Gronings", waarin zelfs de
Groningers waarschijnlijk ook niet veel
plezier in beleefden.
Een prachtige filmimpressie van de
Zweeedse cineast Sucksdorff maakte de
geest vaardig voor de ontvangst van de
discussie over „De waarheid aan het ziek
bed", gevoerd door een forum van medici,
dominee en verpleegzuster onder leiding
van prof. mr. dr. Diepenhorst. Deze laatste
wist zich tactisch buiten de flitsende ge
sprekken te houden, doch haalde zijn
schade in door een samenvatting te geven
aan het einde, die moeilijk verhelderend
kon worden genoemd, ofschóon de fraaie
volzinnen daartoe hun uiterste best deden.
Prof. Diepenhorst overschat zijn gehoor
blijkbaar nog steeds, waarbij niet op een
gebrek aan intelligentie doch op een be
reidheid om lange zinnen te onthouden en
te verwerken gedoeld wordt. Veel beknop
ter en duidelijker was een opmerking van
de omroepster ergens in het programma,
die resoluut en zonder aarzelen „Potver-
dikkeme" zei.
Met ingang van 1 juli zullen de buiten
landse radioprogramma's die gegeven wor
den over de lijnen 3 en 4 van het draad-
omroepnet. op zaterdag- en zondagavond
tot 2 uur worden voortgezet.
HILVERSUM 1. 402 M. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.30 Gewijde
muziek. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 V. d.
zieken. 9.35 Waterst. 9.40 V. d. vrouw. 10.10
Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gram. 11.45
Lichte muz. 12.15 Oude muz. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Bachkoor en -ork. 12.37 Ned.
Herv. Kerkd. 13.00 Nws. 13.15 Musette-ens. en
sol. 13.40 Tristan und Isolde, opera. 15.00 Gram.
15.30 Twee piano's. 16.00 V. d. Jeugd. 17.20 Gram.
17.40 Beursb. 17.45 Gram. 17.50 Int. tenniskamp.
Wimbledon. 18.00 Koorzang. 18.20 Het spec
trum, lezingen. 18.35 Lichte muz. 19.00 Nws. en
weerber. 19.10 Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50
Gram. 20.00 Man en paard, quiz. 21.20 Amus.-
muz. 22.00 Tot ziens in Jeruzalem, Bijbelse quiz.
22.30 Nws. en S.O.S.-ber. 22.40 Avondoverd. 22.55
Platennws. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II. 298 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. 8.00
Nws. 8.18 Gram. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10
Gram. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.00 Interview en zang. 11.30
Lichte muz. 12.00 Hammondorgelspel en zang.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 V. h. platte
land. 12.38 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Amus.muziek.
13.45 Van vuistbijl tot kunstmaan, lezing. 14.00
Gram. 15.00 Vakantie in het jaar 2000, toespr.
15.10 v. d. jeugd. 17.00 V. v. toeristen. 17.50 Re-
geringsuitz.: Het emigratiepraatje van H. A.
van Luyk. 18-.00 Nieuws en comm. 18.20 Tour de
France 1996. 18.30 Lichte muz. 18.50 Act. 19.00
Voor de kinderen. 19.10 Gram. 19.25 VARA-
Varia. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Oude benen gaan wel zo snel,
hoorsp. 21.05 Metropole-ork. 21.15 Gesproken
portret. 21.50 Holland Festival 1961: Strijkork.
22.15 Sportuitz. 22.30 Nieuws. 22.40 Lichte muz.
23.05 Tour de France 1961. 23.15 Muzik. discussie.
23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m. 12.00 Nieuws. 12.02 Gram.
12.15 Pianorecital. 12.30 Weerber. 12.35 Pianore
cital. 12.50 Beursber. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte
muz. 14.00 Gram. 15.00 Lichte muz. 16.00 Beurs
ber. 16.06 Engelse les. 16.21 Gram. 17.00 Nieuws
17.15 Lichte muz. 17.20 Voordr. 17.45 Intermezzo.
17.50 Boekbespr 18.00 Lekenmoraal en filosofie.
18.20 V. v sold. 1.45 Tour de France. 19.00 Nws.
19.40 Schoolwedstr 21.30 Kamermuz. 22.00 Nws.
22.15 Pedagogische lezing. 22.25 Gram. 22.55 Nws.
23.00 Voor de zeelieden.
TELEVISIEPROGRAMMA'S. NCRV: 17.00 Voor
de jeugd. NTS. 17.30-17.40 Jeugdjourn. 20.00
Journ en weeroverz. AVRO: 20.20 Televizier.
20.30 Documentaire. 21.00 Perry Como Show.
21.40-22.20 Sportpanorama.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. 20.25 Filmrep. 20.40 Dwaal
tocht door het dierenrijk, film 21.0022 30 speel
film.
In de vergadering van de gemeenteraad
van Arnhem heeft de heer Van Beek
(V.V.D.) opnieuw de kwestie Theater aan
geroerd. Hij bracht het voorstel ter tafel
om een onpartijdige commissie ad hoc in
te stellen, die de zaak zou moeten onder
zoeken. De raad verwierp dit voorstel met
23 stemmen tegen en 8 stemmen voor.
In de vergadering werd meegedeeld, dat
de kwestie Theater op 17 juli weer in de
gemeenteraad aan de orde zal komen.
Een Duitser, een 37-jarige industrieel
uit Düsseldorf, is met een motorboot met
zo'n grote snelheid door de Vecht geva
ren dat over een afstand van zeven kilo
meter tientallen woonschepen grote scha
de opliepen. Op één der woonschepen viel
een jonge vrouw uit haar bed. Er waren
vele serviezen in de hevig slingerende
woonschepen tegen de grond gegaan. Ra
diotoestellen vielen van tafels, deuren be
gaven het, loopplanken gingen aan spaan
ders. Velen vroegen zich af of er een wind
hoos boven de Vecht was geweest. Op de
grens van Maarssen en Utrecht wist de
politie de Duitser aan te houden. Daar de
woonschepenbewoners woedend waren en
er kans op molestatie bestond moest de
Duitse industrieel onder politiebescherming
de schade gaan bekijken. Een paar keer
trok hij zijn portefeuille en vergoedde de
schade.
Op vele woonschepen echter kon door
afwezigheid van de bewoners geen rege
ling worden getroffen.
Ooggetuigen hebben verklaard dat de
motorboot met 60 a 70 kilometer per uur
door de smalle Vecht ging. Achteraf ver
klaarde de man niet geweten te hebben
dat er ook op het water snelheidsbeperkin
gen gelden. Bij de politie komen nog steeds
aangiften binnen van mensen, die bij
thuiskomst in hun woonschip ravage aan
troffen.
