iJisca
discoucs
S
De eidereenden, trouwe kolonisten
Vlieland
op
DE NIJVERHEIDSTENTOONSTELLING 1861 BRACHT
HAARLEM TWEE MAANDEN IN FEESTROES
Onovertroffen Haarlems feest met
expositiesigaarnijverheidsbanket
en een honden- en apentheater
Slob
III
OM IN DE BROEDTIJD op Vlieland
F. Bloem
Gastvrijheid
Op DGO 18677 David Oistrach met Hans
Pischner (clavecimbel) in twee vioolsonates
van J. S. Bach. Op Oiseau-Lyre OL 50188 een
ensemble met onder andere de fluitist Jean-
Pierre Rampal in fluitkwartetten uit de acht
tiende eeuw Op Vox DL 610 de complete
„Liebesliederwalzer" voor gemengd koor en
piano 4-handig van Brahms (Akademie Kam-
merchor o.l.v. Ferd. Grossmann). Tenslotte
op His Master's Voice 7 EPH 1029 Spaanse
volksliederen gezongen door Cora Canne
Meyer, met Dick Visser (guitaar).
schreven opus 65. Het liefdesleven van
OVER DE KWALITEITEN van Da
vid Oistrach als Bach-vertolker behoeft
niet meer gesproken te worden: hij -
heeft de eenvoud van het ware weten Brahms is tamelijk wel een onbeschre-
te bereiken die de strenge architectuur ven blad gebleven. Zijn leven lang koes
van Bach's melodieën met het zuiver- terde luj een passie voor Clar S -
ste leven bezielt. DGG brengt twee ™nn de echtgenote, later weduwe van
vioolsonates van Bach, de no.'s 5 en 6, de bekende componist. (Aan een artikel
DE NEDERLANDSE MAATSCHAPPIJ ter bevordering
der nijverheid had reeds haar zetel in Haarlem. Haarlem
was honderd jaar geleden immers een der belangrijkste
industriesteden van ons land en zeker van Noordholland.
De maatschappij was een roerige vereniging. Reeds in 1825
had zij een nijverheidstentoonstelling georganiseerd en in
1861 wilde men dit weer herhalen. In de vorige eeuw, toen
de industrie in opkomst was, vooral door de toenemende
toepassing van stoomwerktuigen, voorzagen juist tentoon
stellingen in een onmiskenbare behoefte. Men moet niet
vergeten, dat in die jaren het verkeer op geen stukken na
zo intensief was als tegenwoordig; dat ook de nieuwsver-
spreiding nog summier was en dat er geen jaarbeurzen
waren. Op 11 maart 1861 verscheen in de Oprechte Haar-
lemsche Courant een bericht, dat aan zoveel mogelijk
industriëlen van Haarlem een invullijst was gezonden,
welke vóór 1 mei moest zijn ingeleverd en waarmede men
kon opgeven op welke wijze men aan de nationale tentoon
stelling wilde deelnemen. Dr. C. Ekema, die president was
van de Haarlemse subcommissie, zou de lijsten in ont
vangst nemen.
VAN VELE ZIJDEN werd voor dit belangrijke gebeuren
medewerking verkregen. De Hollandse IJzeren Spoorweg Mij.
zou kosteloos alle tentoonstellingsvoorwerpen vervoeren. En
zulk een medewerking verleenden ook allerlei stoombootmaat-
schappijen; ook de gezamenlijke schippers van Leiden op
Haarlem bleven niet achter, evenmin de Algemeene Post-
wagen Onderneming Van Gend Loos en als gevolg daarvan
(concurrerende) diligence-ondernemingen elders in het land
Omnibusdiensten en zogenaamde wagendiensten verleenden
eveneens spontaan medewferking. De Rijnspoorweg deed dit
door een gedeeltelijke vrijstelling van vrachtprijs te geven en
zij was daarin niet de enige. De leiding van de voorbereidingen
was in handen van een commissie welke stond onder voor-
zitterschap van de heer Simons en met als secretaris F. W. van
Eeden. Naast al die spontaan verleende medewerking was er
toch altijd natuurlijk nog veel geld nodig en daarvoor zou een
loterij worden gehouden (maximaal 25.000 loten van 3). De
prijzen zouden bestaan uit aangekochte uitgestalde tentoon-
stellingsvoorwerpen (per zes loten één prijs). Om enig denk-
beeld te krijgen van wat de tentoonstelling inhield zij ver-
meld, dat er tapijten kwamen uit Deventer, rijtuigen, wapens
en stoomwerktuigen uit Roermond en Maastricht. Dat Tilburg
een locomobile zond en Utrecht dorswerktuigen. Uit Indië
kwamen geweven stoffen. Einde april waren de gebouwen
bijna gereed en was het moment aangebroken dat de raad
onzer goede stad zich ging beraden wat haar te doen stond.
Welnu, ze kwam niet slecht uit de bus, want zij nam voor haar
rekening het geldelijk ondersteunen der feestelijkheden: 8.000
werd daarvoor uitgetrokken. En een paar
weken later besloot men in De Hout een
tentoonstelling te houden van bloemen,
levende planten „en verdere voortbreng- jm
selen van de tuinbouw" met 2.300 aan
prijzen. De organisatie daarvan werd aan
mannen van naam opgedragen (J. H. Kre-
lage, Voorhelm, Schneevoogt en jhr. Quar-
les van Ufford).
in een opname die Oistrach's prachtige
heldere toon volkomen authentiek weer
geeft. Zoals wellicht bekend, zijn Bach's
Sonates de eerste die het beginsel van
de „basso continuo" niet meer kennen,
dat wil zeggen, de begeleidingen zijn
volledig uitgeschreven door de componist
en gelijkwaardig aan de solo-partij van
de viool behandeld. De clavecinist Hans
Pischner is inderdaad een gelijkwaar
dig partner van de grote violist, en zijn
spel geeft in ieder opzicht voor dat van
Oistrach het juiste kader. (DGG 18677).
van Robert Schumann in diens muziek
tijdschrift had Brahms zijn eerste pu
bliciteit te danken). Toen Brahms vijf
endertig jaar was ging zijn belangstel
ling tijdelijk uit naar een dochter van
Robert en Clara Schumann, en hieruit
kwam het eerste deel van de Liebeslie
derwalzer voort, na vijf jaar (het was
inmiddels „af" gegaan) aangevuld met
een nieuwe serie. De nogal huisbakken
teksten van een zekere Daumer zijn
door Brahms gezet voor gemengd koor
met begeleiding van vierhandig piano.
De walsmotieven van de piano geven
Het vanouds be
kende „Huis met
de luifel" maak
te tijdens de
feesten ijs en
„nijverheids
gebak".
De nijverheidstentoonstelling zelf werd
gehouden in Hortus waar een grote loods
was neergezet, doch dat bleek niet vol
doende te zijn. De raad besloot nog twee
lokalen van het gymnasium ter beschik
king te stellen. Men was werkelijk wel
voortvarend want gedurende de tentoon
stelling zou er elke week een „Tentoonstel-
lingsnieuws" uitkomen, dat men voor
25 cents kon kopen. De Óprechte Haarlem-
sche Courant gaf twee weken voor de
opening een hele pagina „Feesten te Haar
lem", want die feestelijkheden waren zo
krijgt men de indruk minstens even be
langrijk als de tentoonstelling! Van het
standpunt van Haarlems burgerij zal dat
ook wel degelijk het geval zijn geweest.
Het programma mocht gezien en gehoord
worden.
OP 24 JUNI had op het stadhuis de
plechtige opening plaats, waarna men naar
het station trok om de Prins van Oranje af
te halen. Met de Prins in zijn midden trok
het bestuur daarna naar de Concertzaal
in de Kruisstraat, waar verversingen wer
den aangeboden en waarop des middags
in het stadhuis een officiële ontvangst
plaats had door burgemeester mr. C. Fock.
De Prins hield een toespraak waarop niet
minder dan 21 kanonschoten weerklonken,
afgegeven door een batterij veldartillerie
uit Leiden. Toen om twee uur de Prins
weer vertrok werd hij door het saamge-
stroomde volk luide toegejuicht. Volledig
heidshalve zij vermeld, dat de Prins ge
bruik maakte van het rijtuig van dr. A.
Vrolijk, lid der tentoonstellingscommissie,
en dat tegelijkertijd het hele feestapparaat
op toeren kwam. De stoot daartoe gaf de
muziek der dragonders en die der schutte
rij. Maar inwoners en bezoekers behoefden
het hiermede niet te doen, want er stonden
nog tal van grote militaire concerten op
het programma. Dat men het werkelijk
groots had opgezet moge wel hieruit blij
ken, dat de kapel van het 16de Oostenrijkse
regiment linie-infanterie op de hofstede
„Spaarnhove" zou concerteren en dat
bloemententoonstelling ging Hare Majes
teit middegmalen op het buiten „de Har
tenkamp" nabij Bennebroek, waar het
echtpaar baron Van Verschuer resideerde.
En drie dagen later was er opnieuw vorste
lijk bezoek. Thans waren het Prins Hen
drik der Nederlanden met zijn echtgenote,
die na afloop eveneens de gasten waren
van de familie Van Verschuer.
En al was de tentoonstelling dan nog
lang niet afgelopen, men kón doodeenvou
dig er niet mee wachten en ging spontaan
op 9 augustus burgemeester Fock huldigen
met een optocht en een serenade; 30 augus
tus werd dat nog eens herhaald en kreeg
hij een commissie uit de burgerij bij zich
thuis met een „geschenk in zilver". De
burgemeester had namelijk zowel bij het
voorbereidende werk alsook tijdens de ten-
a r^tp aan de lyrische ontboezemingen van
DE COMBINATIE van fluit met drie bet koor een gemoedelijke, levenslusti-
stnj kinstrumenten (viool, altviool, cello) inslag Wat niet wegneemt dat een
kenmerkt zich dikwijls door een ele- hele Lp van deze )>volkse» liefdes-
ment van „musicerende scholieren smarb2n met veei tertsen en sexten,
dat aan het resultaat zelfs op hoog m- teveel is Het is hartstocht in Tiroler
veau iets onbevredigends geeft. De door broekjeSi en met een ferme pul bier bij
Oiseau-Lyre (OL 50188) opgenomen dg band pe uitvoerenden treffen de
kwartetten van Viotti, Devienne, J. C. toon van ietwat krolse gemoedelijkheid
Bach en Pleyel zijn niet zeer geschikt beej goed (Akademie Kammerchor en
om deze indruk weg te nemen. De vier solisten onder leiding van Ferdinand
genoemden behoren alle tot de uitge- Grossmann)
breide falanx van „petits maitres" uit
de achttiende eeuw, galante, ongevaar- BIJ BOVEMA TE Heemstede is een
lijke muziek, met als betrekkelijke uit- EP (45-toeren) vervaardigd van de alt
schiet.er het kwartetje van de jongste cora Canne Meyer, die zes Spaanse
zoon van de grote Bach, Johann Chris- volksliederen zingt. De zangeres heeft
tian, ook wel genaamd de „Londense een bijzondere aanleg voor dit genre.
Bach", wegens zijn twintigjarig verblijf Evenals bij het Franse chanson meent
in de Engelse hoofdstad. De uitvoeren- men Wel eens dat Spaanse volksliede
den zijn Jean-Pierre Rampal (fluit), ren alleen door inheemse vocalisten ge-
Robert Gendre (viool), Roger Lepauw bracht kunnen worden. Maar de voor-
(altviool) en Robert Bex (cello). Zij doen drachten van Cora Canne Meyer doen
hun werk goed, maar kunnen toch ook geen moment de gedachte aan een han-
niet verder komen dan een zekere gra- dige imitatie opkomen. De guitaarbe-
cieuze onaandoenlijkheid. geleidingen van Dick Visser, een leer
ling van Segovia, omlijsten de zang-
DE VOLLEDIGE „Liebesliederwalzer" stem op sfeervolle wijze. Qua opname
van Brahms vindt men op Vox DL 610. is deze plaat ook voortreffelijk ge-
Volledig, dat wil zeggen zowel opus 52 slaagd. (His Master's Voice 7 EHP
(uit 1869) als het vijf jaar later ge- 1029).
de tentoonstelling gevierd, nadat nog kort zilvermeeuwen naderbij en onmiddellijk
tevoren Prins Frederik tot vreugde der gaan de halzen van de begeleiders
organisatoren 20Ö loten had besteld.
DE TENTOONSTELLING hoorde daar
mede tot het verleden, doch had tot in het
buitenland indruk gemaakt. Vooral vanuit
omhoog en onder luid gegakker bedreigen
ze de meeuwen. De kleintjes zijn op het
eerste alarmsignaal dadelijk dicht opéén
gedrongen, binnen de kring der ouden. De
aanval wordt herhaald en weer afgeslagen.
Nu gaan de meeuwen in de buurt op de
grond zitten in afwachting en het troepje
vooroereiaenae werK aisuuK uju«u» ue ten- België en Engeland had men grote belang- p il bliifL waar het is in alarmstellin*
toonstellingsweken onvermoeid geijverd A Pn er werd zelfs een raD„ a ?ers J11
voor een goed verloop van alles.
De buitensociëteit, centrum van de feestelijkheden in De Hout.
Het Wapen van Londen" voor 25 de
duizend stuks. Rijkelijk kon men zich
voorts zou komen het muziekkorps van het voorzien van „illumineer-lantaarns en bal-
Op 13 juli kwam Koning Willem III de
tentoonstelling bezoeken en tevens de bloe- firma De Nijs ijs gebruiken en „diverse
menexpositie in Den Hout. Twee dagen gebaktjes" Op 20 juli kwamen op de
later kwam Koningin Sophie, die ook een Grote Markt 2300 Kinderen bijeen om deel
sigaar" kon aanschaffen bij v. Breemen in bazar in 't Paviljoen bezocht, welke daar te hebben aan de feestvreugde Op 25
ten behoeve van hel Gereformeerd Wees- augustus werd met een vuurwerk op de
huis was ingericht. Na een bezoek aan de weide voor het Paviljoen de sluiting van
„nijverheidsbanket" en J. Worst, de brood
bakker in de Jansstraat, bakte sau
cijsenbroodjes voor 5 cent per stuk, terwijl
men zich een speciale „tentoonstellings
stelling getoond en er werd zelfs een rap
port Uitgebracht aan de Belgische regering.
Maar het eind draagt de lasten, zegt het
(-.rjw tvp TriMWPio'R'nTr'' n1 Kia spreekwoord en dat is bij menige tentoon—
VOOR ONZE TEGENWOORDIGE be- gt Qok Het zijn niet aUe_
grippen was de tentoonstelling besl st met j overhouderties geweest. Ook de
groot. Voor die t«d vermoedeluk wèl. Maar Haarlemse Nijverheidstentoonstelling niet.
het is QUidelijk, dat men betrekkelijk spoe
dig uitgekeken was dunkt mij. En dan
was het tijdstip aangebroken om eens in de
stad rond te kijken Een korte wandeling
bracht de bezoekers naar de Turfmarkt,
waar de wereldberoemde dresseur Leo-
nardi Verdi uit Madrid een „groot gere
nommeerd Honden- en Apen Theater"
exploiteerde met onder meer apen te
paard! Op 't Verwulft stond tot 8 juli een
„Diergaarde" en op de Oude Gracht vanaf
8 juli een „Koninklijk Honden- en Apen-
theater". Dit was van Signor Joneni Ful-
goni uit Milaan. In zaal „Vereeniging" in
de Begijnestraat gaf de familie Sauvlet
„matinées musicales" en „soirées musica-
les". En men kon bij J. A. Fiora van de
Na een poosje vliegen de meeuwen weg;
het gevaar is geweken en het kleine con-
vooi hervat zijn tocht. Na een half uur
is het nog als een heel klein stipje door
de kijker te zien. En zo trekken vele fa
milies naar de waddenzee.
Dat bleek toen op plechtige wijze op 14 DAT DEZE EENDEN er wonderwel in
november in de Grote Kerk de prijzen slagen hun jongen tegen de roofzucht van
werden uitgereikt- Helaas was de Prins de meeuwen te verdedigen is ook heel goed
van Oranje plotseling door roodvonk ver- waar te nemen, als we een poosje aan de
hinderd dit te doen Ds. Ten Kate de dich- wadkant tussen het bloeiende Engels gras
ter-predikant, had een feestcantate op gaan zitten en de troepen eidereenden met
papier gezet en Heinze had de muziek er jongen in het oog houden, die een eindje
voor gemaakt; 160 zangers voerden dit uit de kant zwemmen. Slechts een enkele
zangstuk uit en het klonk prachtig. Het
nadelig saldo van f 14.000 konden zij ech
ter niet wegzingen, maar dit nam de Maat
schappij gaarne oo de koop toe. want ten
slotte was het doel belangstelling te
man-eider is in de buurt om zich erbij
aan te sluiten. De meeste mannen houden
zich afzijdig en verzamelen zich met op
komend water bij honderden op een zand
bank voor het Posthuiswad om er te over-
wekken voor onze nijverheid en die zo mo- tijen. Bij laag water kunnen ze hun voed-
gelijk zelfs nog te prikkelen bereikt. se' gemakkelijk bereiken. Ze leven in
Vandaar dat tot besluit des avonds in de hoofdzaak van schelpdieren en krabben en
zaal van „De Vereeniging" door het Haar- vinden op de mosselbanken voor de kust
lemse Departement een concert en „vaux- genoeg van hun gading.
hal" (avondpartij met illuminatie) werd
gegeven, waarna alles weer tot het ver
leden behoorde.
33ste Oostpruisische fuselierregiment, de
muziek van onze Grenadiers en Jagers,
van de Amsterdamse en van de Rotter
damse Schutterij en het orkest van
Stumpff. Tot de muzikale omlijsting der
gebeurtenissen moet men natuurlijk ook Haarlem,
rekenen het orgelconcert in de Grote Kerk.
Ions", van vlaggen, wimpels en vlagge-
stokken alsmede van groene guirlandes.
En de bevolking maakte daarvan gretig
gebruik, zodat het ook aan straten en hui
zen te zien was, dat er feest was in
COCOXCOCOOCOC<XOC<XX50GCOCOCa!xXC<!OOCOCOCOOCO<X»OCOOOOOOCO<:
ooöoccooöoooooooooöooooooooo<
3ÖOOCÖCOCC
VAN WAT LICHTERE, doch ook aan
gename, aard was het „schieten naar een
vuurvogel", de harddraverij op de Dreef,
het Venetiaanse Gondelfeest „voor trek
en andere schuiten".
ONTSPANNING GENOEG Want wat
zou u er van zeggen: in de schouwburg
„buiten de Hout-barrière" werd een ge
dicht voorgedragen speciaal vervaardigd, te zi:n is voor een vogelliefhebber een
en getiteld „Het feest der Nijverheid". Het T_
genot van de eerste orde. Het us daar nog
een plekje waar rust heerst, en is rust al
een weldaad voor de mens, voor het
broeden van de vogels is het een eerste
vereiste. Verkeer is er maar weinig, door
dat het eiland maar één dorp rijk is. En
gelukkig worden toeristen genoodzaakt,
hun auto aan de vaste wal te laten. Hoe
wel het langgerekte eiland haast hele
maal uit duinen en strand bestaat, zijn
onze weidevogels er ook nog goed verte
genwoordigd. Iedere soort vindt er nog
een terreintje naar haar keus. In de voch
tige duindellen broedt de tureluur veel-
ALS WIJ MET DE BOOT de aanlegstei
ger van het eiland naderen zien wij langs
de waddenkust al dadelijk troepjes eiders
HET IS VOOR DE jongen een eerste ver
eiste om juist te reageren op de waar
schuwingsgeluiden van de ouden en niet
bij de troep vandaan te raken. Wij zagen
een afgedwaald jong, dat helemaal alleen
luid piepend rond zwom. Een tweedejaars
zilvermeeuw streek ernaast neer op het
water en zag in afwachting toe. Andere
meeuwen kwamen erbij en één schoot uit
de lucht erop neer, pakte het kleintje in
de bek en vloog ermee weg. De andere
meeuwen er achteraan en deze dwongen
hem, de prooi te laten vallen, maar nog
vóórdat die het water bereikte ving een
krul is uitgespaard. De wijfjes zijn bruin andere meeuw haar op en slikte haar met
als een wilde eend, maar dan groter. Een ^uid en haar in.
eidereend is direct te herkennen aan de OOK ,g NACHTS dreigen er allerlei ge-
eigenaardig gevormde kop, die een drie- varen ,g Avonds komen de eiderfamilies
hoekige indruk maakt, doordat de snavel de kant en worden de jon door de
in een rechte lijn overgaat in de bovenkant wijfjes gekoesterd. In een geïmproviseerd
vm de KMdel. nest in het gras neemt een deel van de
Als de jongen uit de eieren zijn gekomen wijfjes zoveel iren 0nder zich als moge-
blijven ze eerst nog even in het nest, tot- lyk is Worden ze nu door de een of andere
met hun jongen zwemmen. In 1906 heeft dat ze voldoende beheersing over hun be- oorzaak gestoord, dan is het voor alle pul
deze soort zich als nieuwe broedvogel voor wegingen gekregen hebben om de tocht ieyes zaak de ouden prompt te volgen het
ons land op Vlieland gevestigd en dank- - -
zij de beschermende maatregelen heeft de
naar zee te aanvaarden De wijfjes trek- water in wie hierin faalt) raakt bij de
ken met hun jongen altijd naar de wad- troep vandaan en moet dan later van kou-
ze noordelijke eendensoort zich gestadig kant en vaak niet langs de kortste weg. de omkomen-
uitgebreid, zodat er naar schatting thans Onderweg sluiten verschillende families In deze ba^.de leerschool groeien de jon-
wel ruim drieduizend paar op Vlieland zich aaneen, als ze elkaar ontmoeten en gen geleidelijk op en als zij zichzelf kun-
broeden. In latere jaren zijn er ook op
Texel en Terschelling kleine kolonies eider
eenden gekomen.
vaak worden ze ook opgewacht en begeleid nen redden is voor de ouden de üjd aan_
door de zogenaamde tantes. Dit zijn wijf- gebrokeil om zich terug te trekken om te
jes, die niet tot broeden zijn gekomen of rujen> Dan \s broedseizoen op Vlieland
Op een dwaaltocht over het eiland tegen wier broedsel is verongelukt. Die hulp voor voorbij, de heide begint te bloeien en de
.1 U n /I y-v 1 v, rr .trtv* /I l/\v, rfrtv, in v,tf 4
het eind van mei krijgt men een idee van
het grote aantal eiders, dat er broedt.
Overal zitten de stemmig gekleurde wijfjes
de bescherming van de jongen is zeer nut- badgasten komen er genieten van het rus
tig. De ergste belagers van de jonge eider- tige duin en strand.
eendjes en ook van de bergeendenpullen
het duin, goed verborgen tussen de
vegetatie, in de bossen van de Oude en
Nieuwe Kooi, in het Bomenland, op de
Het Haarlems station waar de Prins van voordragen hiervan gebeurde op een „doel- vuldig, de scholekster nestelt over het
Oranje werd afgehaald, die later gebruik matig gedecoreerd toneel door mevrouw pehele eiland, op de aardige weilandjes
maakte van het rijtuig van dr. A. Vrolijk. Coenen van Ollefen als „Haarlems Stede- b
maagd". En daarna volgde dan „Preciosa in het duin en langs het wad broedt de dichtbegroeide duinachtige dijken tussen
of het Spaanse Heidinnetje' Denkt daar pievp en (je prutto heeft zijn terrein in
niet te licht over. want de muziek was van T,
niemand minder dan Carl Maria von We- de hooilanden van de eerste Kroonspol-
op hun vijf grote groenachtige eieren: iri zijn de zilvermeeuwen, hoewel het veelal
De hotels adverteerden met „tables
d'höte" open tafels dejeuneren „het
zij met bouillon of schildpadsoep". Er werd
natuurlijk met vetpotjes „geïllumineerd".
Daartoe moest men zijn op de Dreef en bij
de Buitensociëteit. Trouwens, De Hout en
Hertenkamp waren de oorden van ver
maak van juni tot eind augustus van het
ber, versterkt met choristen van de Opera der. De andere Kroonspolders liggen nog
en leden van het Corps de Ballet7 r
Van ander genre was het circus Woll- braak en zijn geheel het domein van de
schlager, dat op de Turfmarkt stond!
vogels. Zij herbergen onder meer kluten,
DOOR AL DEZE GEZELLIGHEID zou- pleviertjes, sterns en meeuwen. In de
jaar 1861. Dat kwam ook wel goed uit, want den we bijna de tentoonstelling vergeten. d {jn d meeuwerxkolonies gemak-
het dempen van de Raam-, Volders- en Nu. het bezoek was goed, niettegenstaande 6
Zijdgrachten, benevens het maken van rio- het de laatste dagen van juni en de eerste kelijk te vinden door de blanke zilvers,
^eri e"hf verstrate" ^ui?t aant3esteerï' va" iul' was- Het stormde d^g 0„ de duintopjes staan. Daarentegen
zodat het er vermoede luk wel wat romme- 7elfo zodat het Onslenrnksp mimpttnrns rl
zodat het er vermoedelijk wel wat romme
lig zal zijn geweest.
Maar tenslotte behoefde men daar niet
te zijn, want het centrum van de stad èn
De Hout boden volop gelegenheid tot pas-
zelfs, zodat het Oostenrijkse muziekkorps
niet in de open lucht kon optreden. Maar zijn de broedende wulpen heel moeilijk
binnen vijf uur was de houten militaire te ontdekken. Zij zitten verborgen tussen
manege aan het Bolwerk (bij het tegen- j r,
woordige Kenaupark) tot concertzaal in- de weelderig groeiende kruipwilg. De
sende ontspanning. De van ouds bekende gericht, met lampions als verlichting. trots van Vlieland zijn echter de eider-
Halletjes-Winkel „Het Huis met de Luifel" Wezen uit Haarlem's weeshuizen mochten
maakte tijdens de feesten ijs en speciaal de tentoonstelling kosteloos bezoeken. eenden.
bepaalde individuen betreft, die zo roof
zuchtig zijn. Wij hebben wel wijfjes-eiders
met hun pullen dwars door de meeuwen
kolonies zien trekken, zonder dat hun een
de Kroonspolders, ja sommige zelfs op het haar gekrenkt werd. De belagers zijn vaak
kale buitendijkse land en langs de weg De onvolwassen zilvermeeuwen hoewel som- De autoriteiten van de stad chester-
nesten zijn prachtig gevoerd met eider- mige oude vogels zich er ook aan bezon- ,d Amerikaanse staat Virginia ziin
dons, dat het broedende wijfje zich uit de digen. Om aan deze roverijen paal en perk mening dat de gevangenen in de
borst heeft geplukt. De vogel zit zeer vast te stellen heeft men op Vlieland en elders „1qo+oq1^i_ö +o
te broeden en laat zich in de meeste ge- maatregelen genomen om te voorkomen, L een bee je te
vallen dicht benaderen. Zij vertrouwt op dat de meeuwen zich te sterk vermeer- fhebben. Het gaat er met om dat
haar schutkleur. Het broeden geschiedt deren. dit te duur zou zijn voor de staat Virgi-
uitsluitend door het wijfje en als zij moet nia' <?ie maar Perce ^an kosten
gaan fourageren, bedekt zij de eieren met OP DE WESTPUNT van het eiland za- van levensonderhoud voor deze „gasten"
het dons. Ze blijven dan op temperatuur §en wij een troepje van vier eiderwijfjes bijdraagt, maar om het principe.
en twaalf zwarte donsballetjes het duin uit De vroede vaderen hoorden een dezer
komen. De onmetelijk wijde zandvlakte dagen met verbazing hoe het gevangenis
van de Hors scheidt hen nog van het wa- menu is samengesteld: ontbijt: gebakken
ZOALS BIJ ALLE eendensoorten is ook ter. Het is nu niet bepaald een gunstige eieren, knakworstjes, brood met jam, ge-
plaats, die ze hebben uitgekozen. Nietige roosterde grutten en koffie. Lunch: zalm
stipjes zijn het, zich voortbewegend naar pastei en gestoomde tomaten, vruchten in
de oneindigheid, twee ouden voorop en de gelei, brood, koffie en cake. Diner: cor-
nedbeefsandwiches, kaassandwiches en
hoede vormend. Hoe zal dat nu aflopen? koffie. Er zal nu een fikse versobering ko-
staart en flanken, waarop een grote witte Het duurt niet lang of er komen een paar men in de gevangeniskost, zo is besloten.
en zijn onttrokken aan 't oog van de meeu
wen en andere eierenrovers.
hier de man totaal ongeschikt om te broe'
den. Door zijn contrasterende verenkleed
zou hij meteen opvallen en de nestplaats
verraden. Hij heeft een witte borst en rug, beide andere volwassen vogels de achter
een zwart „petje" en een zwarte buik,
