van Osborne, dramatisch
van een gezagscrisis
„Luther"
epos
81
1
II
Grote
verwarmingsshow
keiler en macdonald
je proeft de ontwikkeling
Antal Dorati leidde eenakter
van Bartók in concertvorm
HH En 011
Fenomenale vertolking door 24-jarige Albert Finney
Harprecital door
Edward W itsenburg
0V.U Ho
ff S J
Marie Claire Alain bespeelde
het Müllerorgel in Beverwijk
Koorzang en bespeling van drie orgels in
„Nederlandse Orgelpracht" in de Vleeshal
14 ct.
WOENSDAG 12 JULI 1961
7
>)-
1961
HEDEN LAATSTE DAG
Het rooksignaal van de 20 ste eeuwl
ook in blikjes van 20 st.
„De Burcht van Hertog Blauwbaard"
Jos. de Klerk
Atletiek uit Moskou
Televisiehorloge
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma
HET IS schrijft John Osborne ter inleiding van zijn „Luther" en men denkt
aan de soortgelijke aankondiging door Harry Mulisch van zijn veelomstreden
„Tanchelijn" geen historisch stuk, maar een spel over het
wezen van de religieuze ervaring. Uit wat zich dinsdagavond
in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag tijdens de op- C\ I h tl
voering ervan door The English Stage Company van het W U
Royal Court Theatre manifesteerde, kon men met enige
aarzeling de conclusie trekken dat deze formule wel veel te C n j u VV
pretentieus maar toch niet onjuist is. Het werk lijkt logisch «II»
te passen in de ontwikkeling van de schrijver, die nog maar
enkele jaren geleden als „angry young man" de samenleving met rancuneuze
uitingen van onbehagen begon te verontrusten. Omziende in wrok (al zegt men
dat hij sinds de doorbraak van zijn succes alleen nog maar boos is op critici en
de belastingdienst) heeft hij kennelijk gezocht naar een interessante voorganger,
naar aanwijsbaar vergelijkingsmateriaal in het verleden, misschien vooral om de
eigen problematiek beter en vooral objectiever herkenbaar te maken.
DE KEUZE van
Maarten Luther als
titelheld is dan ook
stellig geen toevalli
ge. Deze grote her
vormer men over-
wege de letterlijke
betekenis van dit
woord keerde zich
in het eerste kwar
taal van de zestiende
eeuw vooral tegen de
verwording van het
oude, waarin hij was
opgegroeid en waar
door het karakter
van zijn t ijd werd
bepaald. Pas in de
later ontstane bena
ming protestantisme
kan men duidelijk de
belijdenis van het
nieuwe horen mee
klinken. Luther wordt
ons door Osborne, die
naar eigen goeddun
ken een bloemlezing
samenstelde uit ge
schiedkundig mate
riaal, getekend in
zijn strijd om het
geloof: innerlijk on
rustig bescherming
zoekend in een der
kloosters van de moe
derkerk, rebellerend
vervolgens met we
tenschappelijke en
theologische argu
menten tegen de
heersende wantoe
standen en misbrui
ken, worstelend ten
slotte om verbeterd
inzicht en verant
woordelijkheid door middel van het per
soonlijk geweten. Dat Osborne meende
van de reformatoren nu juist Luther ten
tonele te moeten voeren, zal mede zijn in
gegeven door de overweging dat deze
vooral bedacht was op zuivering, op het
verwerven van geestelijke vrijheid met
inachtneming van bestaande mac'htëfi en
mogelijkheden. Hij was geenszins' een re
volutionair.
„LUTHER" VAN OSBORNE is dien
overeenkomstig een dramatisch epos vol
schilderachtige agressiviteit van een ge-
4v,
Advertentie
CONCERTGEBOUW - HAARLEM
4, 7 en 9 uur precies
ZIJLSTRAAT 56 - HAARLEM
Albert Finney als Luther.
zagscrisis geworden. Het tot hedendaagse
oren gerichte probleem handelt over de
kwestie van autoriteit. Een andere kant
daarvan is de plaatsbepaling van de enke
ling in de gemeenschap, het verlangen
paar zinrijke orde. De „verklaring" van de
doorgemaakte crises wordt met vrij opper
vlakkig gebruik van psychologische motie
ven gezocht in gestoorde verhoudingen.
Na een breedvoerige inleiding vol grego
riaans en wierookgeur, die de toeschouwer
erger verveling doet vermoeden dan hem
te wachten staat, begint het stuk pas in
teressant te worden bij de confrontatie van
de monnik geworden Luther met zijn te
leurgestelde vader De loop der gebeur
tenissen maakt hem rijp voor het volgen
de conflict: dat met de kerkvaders. Wei
gerachtig om zijn hem als dwalingen voor
gehouden denkbeelden te herroepen wordt
hij door de heilige vader (Paus Leo X)
buiten de gemeenschap der gelovigen ge
stoten. Zo vindt Luther de weg naar recht
streeks contact met de goddelijke Vader,
waarna deze met een menselijk gebed om
kracht voor zijn inmiddels geboren zoon
de kroniek besluit. De hardlijvigheid is er
overigens ook nog bij te pas gebracht om
de opstandigheid te duiden.
VERONTWAARDIGING EN ANGST,
twijfel en eenzaamheid geven de toonsoor
ten aan dit beurtelings shakespeariaanse
en shaviaanse tafrelenspel, dat zijn defini
tive vorm nog niet heeft gevonden. Het is
na een eerste kennismaking moeilijk te
zeggen, wat er uit en wat er verder in zou
moeten. Hoe eerlijk het allemaal ook ge
meend is, men blijft er voortdurend als
buitenstaander tegenover zitten. Het ka
rakter van Luther maakt een ontwikkeling
door, die in fasen getoond wordt. De dra
matische constructie is als het ware ter
demonstratie daaromheen gebouwd. In
vloeden van zowel Anouilh als van Brecht
zijn aangewend om directe evidente tekort
komingen in de samenhang te maskeren.
Op beslissende punten bemerkt men dat de
achtergronden en de tekenen des tijds on
voldoende zijn aangegeven. Ondanks de
vele scherpzinnige geestigheden in de ta
bleaux vivants van romantisch realisme
mist men vooral de schokkende stem van
een oorspronkelijke gedachte.
AAN ILLUSTRATIEVE afwisseling is
geen gebrek. Jocelyn Herbert ontwierp
spectaculaire zetstukken ter suggestie van
plaats en periode in een voortreffelijk
basisdecor. Tony Richardson heeft als re
gisseur de welsprekendheid doen uitko
men door een in bewegelijkheid welover
wogen enscènering. Mede daardoor echter
kwamen de vele traditionele toneeltrucs
(het culmineren van episoden naar de ver
kondiging van gevleugelde woorden bij
voorbeeld) extra tot gelding als misschien
onvermijdelijke citaten. De voorstelling
stond overigens op een hoog niveau. Uit
blinkers waren Bill Owen, Peter Bull,
George Devine en vooral John Moffatt als
respectievelijk zulke toch meer of minder
stereotiepe karakters van de lompe vader,
de onscrupuleuze demagoog, de vriend
schappelijk meelevende voogd en de gerou
tineerde diplomaat. Als men herhaaldelijk
onder de indruk kwam van Osborne's be
doelingen, was dit in hoofdzaak te danken
aan het fenomenale talent van Albert Fin
ney, een vierentwintigjarige acteur met
een reeds machtige beheersing van natuur
lijke vermogens, die de veelsoortigheid van
nerveuze spanningen onvergetelijk regis
treerde.
Er zal nog ruimschoot gelegenheid zijn
om op dit onvolmaakte stuk terug te ko
men, daar het door de Haagse Comedie
voor het volgend seizoen op het repertoire
is genomen.
David Koning
Advertentie
Kantelen, begin deze eeuw.
Bandrecorder
je ziet de
vooruitgang
Vooruitgang in muziek-reproduktie heeft vele namen:
LP, Hi-Fi, 4-spoors, stereo.
Ontwikkeling in senoritas-produktie heeft slechts één
naam: „Gulden Eeuw".
Proef hoe een Senoritas van deze tijd kan
en moet smaken. Geniet van een Senoritas,
gemaakt op de smaak van de moderne man.
Vraag daarom Senator Gulden Eeuw:
V/ie 4 verschillende advertenties uit deze serie opstuurt naar N.V. Senator Sigarenfabrieken, Eindhoven, ontvangt een plezierige Gulden-Eeuw verrassmgl
i
HET STEMT tot bijzondere voldoening,
dat tijdens de Internationale harpweek, die
te Bentveld wordt gehouden, ook een van
onze Nederlandse harpisten aangewezen
kon worden om naast prominente buiten
landse collega's eveneens een harpconcert
te geven. Het was de harpist Edward Wit-
senburg, die in april van dit jaar als solist
op een koorconcert te Haarlem reeds uit
nemende indrukken van zijn bezonken
muzikaliteit en zijn speeltechniek heeft
kunnen geven.
IN DE LEZINGZAAL van het Bentveld-
se Woodbrookershuis bracht hij dinsdag
avond een programma ten gehore van wer
ken van verschillende stijlen. De gave en
transoarante uitvoering van het thema met
variaties in g van G. F. Handel werd een
uitstekende inleiding van dit harp-recital.
Een belangwekkende voortzetting ver
kreeg dit met de voordracht van de Sona
te (1939) van Paul Hindemith, hedendaagse
muziek, die bij alle aan de dag tredende
vakobiectiviteit door de karakteristieke
sonoriteit van de harpklank toch in de
sfeer der romantiek kwam. Met Witsen-
burgs geladen voordracht sprak de over
tuigingskracht, die een waarachtig geeste
lijk bezit kan geven.
EEN BERCEUSE van José Maria Fran
co en zes harpzangen van een vaak opval
lend folkloristisch karakter van Guridi
vormden in een muzikaal-gevoelige en
klankrijke vertolking de overgang naar
een oude dans, een Zortzico, die met felle
ritmische accenten en resolute toonvor
ning een positieve afsluiting van het eers-
le gedeelte van de avond werd.
Na de pauze demonstreerde Edward Wit-
enburg zijn bijzondere muzikale en tech-
ïisch-virtuoze capaciteiten met de uitvoe
ring van een Impromptu van Gabriel
Fauré, een „danse élégiaque pour le Tom-
beau d'Orphée" van Marius Flothuis, een
Rhapsodie van Marcel Grandjany, muziek
die op een der vorige concertavonden te
Bentveld reeds was gespeeld.
P. Zwaanswijk
BARTOK'S EERSTE muziekdramatiscne
werk, De Burcht van Hertog Blauwbaard,
wordt meestal in concertvorm uitgevoerd.
Deze opera in één bedrijf voor twee zang
stemmen leent zich daar heel goed voor,
want het gegeven is betrekkelijk statiscn
van karakter en de muziek is zo evocatief
dat de toehoorder het ontbrekende toneel
beeld gemakkelijk vervangt door de eigen
voorstellingswereld. Hertog Blauwbaard
ontvangt Judith, die
hem als zijn vrouw
zal volgen, op zijn
kasteel. Op haar aan
dringen opent hij één
voor één de 7 deuren
van de burchthal, en
voor Judith's ver
bijsterende ogen wor
den achtereenvolgens onthuld een folter-
BEVERWIJK MAG ZICH na Haarlem beroemen op het bezit van een orgel
in zijn Grote Kerk dat door Christiaan Müller gebouwd werd. Deze relatie maakt
dan ook, dat het instrument uit Beverwijk betrokken wordt in de Haarlemse
orgelmanifestaties. Dinsdagavond had aldus onder overgrote belangstelling, een
bespeling plaats door de befaamde Franse organiste Marie Claire Alain, die,
benevens een belangrijk offer aan de kunst van Bach, een ruim gedeelte van
haar programma wijdde aan de Franse orgelkunst uit de „grand siècle": werk
van Titelouze, Le Bègue, De Grigny en de Dandrieurs.
DE ORGANISTE, die reeds eerder met
het instrument kennis maakte, is er uiter
aard op bedacht geweest, welke klank
mogelijkheden zij kon uitbuiten, toen zij
het programma voor deze avond samen
stelde. Het moet has(r voorheen opgevallen
zijn hoe Müllers
kamer, een arsenaal, een schatkamer, een
bloementuin, Blauwbaards uitgestrekte
landerijen, een meer van tranen en ten
slotte het laatste vertrek waarin de drie
vroegere vrouwen van Blauwbaard zich
bevinden. Judith voegt zich bij hen; de
deuren gaan opnieuw dicht en alles- ver
zinkt weer in het duister.
DE DOORZICHTIGE symboliek van het
libretto is op zichzelf niet zeer interessant,
maar, zoals vaak in de opera, juist de ka
righeid van deze handeling liet de compo
nist speelruimte tot het ontwikkelen van
een muzikale constructie met talloze ver
takkingen van psychologische en drama
tische aaTd. De muziek van Bartók werkt
als een transformator die de twee figuren
onder hoogspanning zet: de ondoorgronde
lijke, duistere Blauwbaard en Judith die te
gronde gaat aan de liefde die weten wil.
DE TOONZETTING doet denken aan
een dramatische ballade, ze is vervuld van
een legendarische adem, een indruk die
nog versterkt wordt door de nauwe bin
ding van de vocale partijen aan de Hon
gaarse tongval (het werk stamt uit een tijd
toen Bartók zich voor het eerst intensief
bezighield met de studie van de Hongaarse
klankideaal voor
zoverre dit aan de
hand van het Bever
wij kse orgel nog na
te gaan is, want er
zal in de ruim twee
eeuwen wel het een
en ander aan ge
wijzigd zijn nauwe verwantschap ver
toont met dat der Franse facteurs en hoe
Müller hoe lange: hoe meer afstand nam
van de Noordduitse meesters waar hij van
uitgegaan was, en zich reeds kennelijk van
distantieerde bij de bouw van het Bavo-
orgel, dat twintig jaar voor het Bever-
wijkse tot stand kwam.
WAT ERVAN ZIJ, Marie Claire Alain
heeft ons met de voorhanden registratie
middelen zogoed als volkomen het klank
karakter kunnen suggereren, dat inherent
is aan de Noëls en andere composities van
haar beroemde voorvaderen der Franse
orgelkunst. En welke onvermoede mo
gelijkheden kwamen daarbij aan het licht!
Laat ik alleen maar herinneren aan de
geraffineerde klankcombinaties in het
canonisch bewerkte Noël „Chantons je
vous-en prie", of aan het effect van „fi-
fres" en ..tambourin' als alternatief tussen
fluitwerk en bombarde in een ander Noël.
DE DROGE AKOESTIEK van de kerk
bleek jammer genoeg niet bevorderlijk
voor het „pleno" in het „Ave Maris Stella"
van Titelouze. In het detailwerk was dit
minder hinderlijk.
De rustige vertrouwde prestantklank
kwam daarna karakter geven aan Bachs
koraal „Liebster Jesu"; men komt daarbij
in een geheel andere streek van het muzi
kale paradijs. Het gaat er ook wel eens
virtuoos toe bij het omranken van een
koraal en het wekken van een innige
sfeer, waarin musiceren bidden wordt, zo
als in het koraal „Schmücke dich, o liebe
Seele", doch dan is de kerkruimte weer te
dof (mede een gevolg van een verblijdend
grote belangstelling) om de klank haar
vereiste draagkracht en vulling te geven.
TOT BESLUIT mocht men de Prelude
en Fuga in b beluisteren in een levendige
interpretatie die geen kleurwisseling ont
zag en waarachter men de stuwing van
een evenwichtig temperament gewaar
werd.
Het Beverwijkse Müller-orgel heeft een
schitterende beurt gehad; een van de
grootste organisten van deze tijd dit
mag van Marie Claire Alain vooral gezegd
zijn om haar zuiver artistiek vermogen
heeft de bijzondere kwaliteiten, over
wegend aanleunend bij het FVanse klank
karakter, overtuigend aangetoond.
volksliederen). Opmerkelijk is bijvoorbeeld
het telkens terugkeren vn de koppeling
van één trochaeïsch met cén jambisch rit
me, een figuur die men ook in zijn volks
liedbewerkingen herhaaldelijk tegenkomt.
De verschillende taferelen en de daarmee
corresponderende gemoedstoestanden zijn
in 't orkest meer suggestief dan illustratief
behandeld. Bartók's orkestklank' is niet
veelkleurig in de zin van Debussy of Ra -
vel, al cïoet hij ook in dit werk vele vond
sten op het gebied van timbre-vermenging.
Hij werkt vooral met tegenstellingen en
overgangen van wit en zwart en stemt
daar zijn kleurbewerkingen in grote vlak
ken op af, als een regisseur die aan het
toneelbeeld sfeer en diepte geeft door toe
passing van wisselende belichting.
DE HONGAARS-AMERIKAANSE diri
gent Antal Dorati leidde in het Kurhaus
te Scheveningen een uitvoering van dit
pakkende werk en hij deed het met gezag
en verbeeldingskracht. Hij had de best
denkbare medewerkers in de twee solisten
de sopraan Helga Pilarczyk die alle stadia
van vertwijfelde aanhankelijkheid prach
tig uitbeeldde, en de bas Mihaly Székely
die met een waarlijk bronzen geluid de
tragische grimmigheid van Blauwbaard
weergaf. Het Concertgebouworkest bleef
niet achter en gaf het beste aan veelzijdig
en gespannen samenspel. De korte proloog
werd effectvol voorgedragen door de ac
teur Johan Fiolet. Het grote succes dat
deze uitvoering ten deel viel bewees dat
Bartók's éénakter in de concertzaal vol
ledig bestaansrecht heeft.
DE TENTOONSTELLING „Nederlandse
Orgelpracht", die ter gelegenheid van de
Haarlemse «rgelmaand in de „Vleeshal"
en in de „Vishal" wordt gehouden, werd
dinsdagavond opgeluisterd door de zang
van het N.C.R.V.-vocaal ensemble onder
leiding van de dirigent Marinus Voorberg
en door de organist Klaas Bolt, die enkele
van de in de Vleeshal opgestelde orgels
bespeelde. Eigenlijk had alleen deze be
speling een directe samenhang met de ten
toonstelling. Dit neemt niet weg, dat ik
de medewerking van het vocale ensemble
op deze avond niet gaarne had willen mis
sen. Want enerzijds bracht het de vele toe
hoorders een prachtig programma van
oude en moderne koorwerken en ander
zijds maakte zijn optreden een direcj en
verrassend contact» mogelijk met de uit
zonderlijke capaciteiten van de zangeres
sen en zangers van dit radio-koor en van
zijn dirigent. Waarom kan dit uitstekende
koor niet vaker uit zijn studio- en micro-
foon-isolement treden om te zingen met een
natuurlijke, niet-gedeformeerde klank en
met de vertolkingsspanning, die door de
wisselwerking met een auditorium opgeroe
pen kan worden?
Advertentie
EEN SCHAT van muziek uit oudé tij
den: van Jacobus Clemens non Papa (1500-
1558), van da Palestrina (1525-1594), van
Sweelinck (1562-1621), van Johann Michael
Bach (1648-1694), Jan Belle en van Carlo
Gesualdo da Venosa (1560-1614), van wel
ke laatste componist het koor een madri
gaal zong, dat om zijn chromatiek en zijn
geavanceerde harmonieën een verrassend
moderne indruk maakte.
Er kwam nog een compositie van de
Heemsteedse componist Henk Bijvanck tot
uitvoering, bijzonder expressieve muziek
van grote welluidendheid, die aan de aan-
vangstekst van het Evangelie van Johannes
een opvallende interpretatie-inhoud ge
geven heeft.
NIEUWERE WERKEN van Harald
Genzmer met ritmische effecten en een op
exotiek gerichte sfeer werden als de ove
rige composities met uitnemende klank en
passende voordracht vertolkt. Bijzonder
fraai werd Dieu qu'il la fait bon re-
garder" van Debussy gezongen en een
hoogtepunt van sprankelende, geestige
koorzang kwam er aan het slot van de
avond met Nicolette en Ronde van Mau
rice Ravel.
De bespeling van de oude orgels door
Klaas Bolt nam betrekkelijk weinig tijd in
beslag. Maar buitengewoon veel zou daar
over te schrijven zijn: over de positie van
de oude orgels uit 1684, 1784 en 1785 in
het tijdperk, waarin zij ontstonden, over
hun registerdisposities, als weerspiegeling
van een voortreffelijk orgelklankbeginsel
en over hun rijk gedifferentieerde klanken
die Klaas Bolt uitnemend wist te benut-
ten bij het vertolken van orgelmuziek van
Cor Kee en Domenico Zipoli.
Voor de verwerking van de koorklank
bleek de akoestiek van de Vleeshal ideaal
te zijn. Maar ook de orgelklanken konden
daar klinken in al hun intieme, verfijnde
en stralende schoonheid.
ISS9 """J
A A n.K.OUOIC.i/iCE/i lhBESCHOUW!flGEti
Via een rechtstreekse reportage vanuit
Moskou zullen zondag de atletiekwedstrij
den tussen de teams van Rusland en de
Verenigde Staten direct worden uitgezon
den. Door deze extra t.v.-uitzending zal
het programma zondagmiddag er als volgt
uitzien: van 15.2016.10 is het eerste ge
deelte van de directe reportage der atle
tiekwedstrijden, die zullen worden voort
gezet van 17.20 tot 18.30. Tussen 16.10 en
17.20 zal een directe reportage verzorgd
worden van de aankomst van de Tour de
France in Parijs.
Het nieuwste snufje, dat de Amerikaan
se industrie heeft uitgebracht, is een mi
niatuur televisietoestel in de vorm van een
polshorloge. Het zal waarschijnlijk in mas-
sa-produktie worden vervaardigd. Het toe
stelletje werkt geheel op transistors.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgenge
bed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50
Vooi de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
NCRV: L0.00 Gram. 10.15 Morgendienst. 10.45
Gram. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gewijde
muziek 12.00 Middagklok - noodklok. 12.04 Gram.
12.25 Voor de boeren. 12.35 Land- en tuinbouw-
meded. 12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15
Zonnewijzer. 13.20 Pianospel. 13.40 Volksliederen
en gitaarspel. NCRV 14.00 Blaasork. 14.2^ Noord-
Holl. Filharm. «rk. en soliste. 15.15 Gram. 15.30
Gram. 16.00 Verkenningen in de bijbel. 16.20 Ka-
mermuz. 16 45 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.15 Accor-
deonmuz. 18.35 Vocaal ens. 18.50 Reportage fees
telijke ingebruikneming van de N.C.S.V.-zetl-
boerderij. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Koper
orkest. 19.30 Radiokrant. 19 50 Polit. lezing. 20.00
Man en paard, quizprogr. 21.20 Gram. 21.30 Lich
te muz. 22.00 Holland Festival 1961: Orgelmaand
Haarlem 1961. 22.30 Nieuws en S.O.S.-ber. 22.40
Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.00 Gram.
23.20 Lichte muz. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9 15 Gram. 9 40 Morgenwijd. 10.00 Gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Kookpraatje. 11.15
Gram. 1145 Het drama van de Bandilleros in
Columbia, lezing 12.00 Lichte muz. 12 30 Land
en tuinbouwrne<}ed. 12 33 Orgelspel. 13.00 Nieuws
13.15 Meded. en gram. 13.25 Beursber. 13.30 Me-
tropole-ork. 14 00 Op bezoek bij de Wiener San-
gerknaben, klankb. 14.40 Voor de vrouw. 15.00
Pianorecital. 15 30 Progr. over huisdieren. 1616
Gram. 16.30 Voordr. 16.45 Gram. 17.00 Voor de
jeugd. 17.30 Gram. 18 00 Nieuws. 18.15 Promenade
orkest en soliste 19.00 Discolaria. 19.50 Tour de
France 1961. 20 00 Nieuws. 20.05 Holland Festival
1961: Kamermuz. (In de pauze: Voordr.). 21.15
Gram. 22.00 Lichte muz. 22.30 Nieuws, beursber.
van New York en meded. 22.45 Act. 23 00 Tour
de France 1961. 23.10 Nieuwe gram. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Nieuws. 12.02 Amus.muz. 12.30 Weerber.
12.35 Lichte muziek. 12.50 Koersen 13.00 Nieuws.
13.15 Kamermuz. 14.00 Ork.conc. 16.00 Koersen.
(Tussen 16 00 en 17.00 Tour de France). 17.00
Nieuws en weerber. 17.15 Gram. 17.45 Lichte muz.
18.20 Voor de soldaten. 18.45 Comment. Tour de
France. 19.00 Nieuws. 19.40 Rep. 20.00 Gevar. muz.
21.00 Ork.conc. 22.00 Nieuws. 22.15 Gram. 22.55
23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 13.00-13 30 Tour de France.15 00—15 40
Tour de France 16 15—17 00 Tour de France
VPRO: 17 00—17 40 Voor de kinderen. NTS: 20 00
Journ. en weeroverz VARA: 20.20 Herdenkings-
progr. 20 30 Documentaire 21.00 Lichte muz. 21.30
Forum. NTS: 22 30 -22.40 Tour de France.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. KRO: 20.20 Kunstprogr 20 50
P-y De Leugena'ar (II Bugiardo), TV-spel NTS. 22 30
AWaanSWlfK _22 40 Tour de France.
