Scheepsarts van „Willem Ruys"
heeft praktijk op Pitcairn
Binnenschippers niet tevreden
met ligplaats bij de spuisluis
Duitse douane minder streng
tegen „kleine" smokkelaars
Groen Co
Waddeneilanden zijn „vol"
Duitse jongeren legden
een krans in het
Anne Frankhuis
Patiënten zijn nakomelingen van
de muiters van de „Bounty"
Twee jaar voor beroving
van bejaarde dame
Nederlands vlootbezoek
aan Canada
„WE ZIJN VERBANNEN"
Dronken hotelhouder
reed echtpaar aan
Onvoldoende licht
en te smal pad
Nieuwe dochter van N.S.:
biljettencentrale
Alleen kampeerders met „besproken
plaatsenkunnen er nog terecht
VRIJDAG 28 JULI 1961
9
Philips-vliegveld
Dodelijke val uit raam
ETALEUR/DECORATEUR
RECLAME
ADVISEUR/DECORATEUR
Granaat zat 45 m
hoog in kerktoren
Centrale Verwarming
Oliesteok - installaties
h
WONINGINRICHTING BEVERWIJK
250 MODELKAMERS
Dr. J. G. Wisse, scheepsarts op de
„Willem Ruys" heeft waarschijnlijk de
verst afgelegen praktijk in de wereld:
de 137 bewoners van het eilandje Pit
cairn, middenin de Stille Oceaan, 4500
kilometer van Nieuw-Zeeland aan de
ene kant, 5000 kilometer van het Pa
namakanaal aan de andere. £ij zijn na
komelingen van de muiters van de
„Bounty", die onder leiding van luite
nant Fletcher Christian in' 1790 met en
kele volgelingen voet aan wal zetten. De
„burgemeestér" van het eiland heet nog
Fletcher Christian. Als teken van zijn
waardigheid draagt hij nu een witte
kapiteinspet van de Koninklijke Rotter
damse Lloyd. Want de „Willem Ruys"
is veel voor deze van de wereld afge
sloten gemeenschap gaan betekenen. Als
het schip in zicht komt, luidt vijf maal
de bel. Het is ook het signaal, dat de
scheepsarts naar het eiland komt om
zijn spreekuur te houden, twee uur in
de twee maanden.
Dr. Wisse heeft al veel gedaan voor de
eilandbewoners. Zij leven van jacht en
visserij, verdienen wat geld met houtsnij
werk dat ze op de „Willem Ruys" verko
pen, hebben al een stroomagregaat en een
radiozendstationnetje gekocht en verdelen
onderling de opbrengst van ruilhandel. Dat
is begonnen toen de „Willem Ruys" als
„verzetje" voor de passagiers het eiland
op zijn wereldreis ging aandoen, een on
derbreking van enkele uren in de lange
reis van twaalf dagen over de oceaan. Dr.
Wisse is toen begonnen met een onderzoek
naar tuberculose. Aan boord werden alle
eilandbewoners doorgelicht. Nu is hij al
tweemaal op het eiland geweest. Uit Rot
terdam ging een speciale elektrische ap
paratuur mee om een neusoperatie te kun
nen verrichten dat is nu op de jongste
reis gebeurd en sinds juni heeft het ei
landje nu ook een bescheiden bloedtransfu
siedienst waarvoor de Rotterdamsche
Lloyd de apparatuur heeft geschonken.
Pitcairners werden aan boord opgevan
gen door een hofmeester, waarna de medi
sche staf bloedmonsters nam om de bloed
groepen vast te stellen. Daarmee kan de
verpleegster op het eiland de vrouw
van de zendeling-marconist in haar klei
ne kliniek gaan werken als het nodig is. Zo
gauw de bewoners weten dat de dokter
komt spoeden ze zich naar de kliniek,
waar de dokter spreekuur houdt. Een 78-
jarig vrouwtje dat onlangs ernstig ziek
was, kwam nu, na twee maanden de voor
schriften van de Hollandse dokter, te heb
ben opgevolgd, hem monter tegemoet.
Het medische team van de „Willem
Ruys" moet met een kleine motorboot
door twee-en-een-halve meter hoge golven
twintig minuten varen naar het rotsachti
ge eiland met zijn gevaarlijke branding.
Voor de kust „spelen" gewoonlijk grote
walvissen. Om in de baai te komen moet
geroeid worden. Het is dan wachten op
een hoge golf om binnen te komen. De
boot wordt op een van tenen gevlochten
helling aan land getrokken. Dr. Wisse
blijft de komende reis, de dertiende tocht
om-de-wereld van de „Willem Ruys" thuis
om in Sittard een praktijk waar te nemen.
Maar daarna gaat hij weer mee. Ook naar
Pitcairn. Zijn invaller, dr. Binnendijk,
krijgt instructies mee om op het eiland het
werk bij te houden.
der van deze enorme drukte. De toeristen
uit Duitsland hebben dat voor het grootste
gedeelte wel gedaan. De belangstelling uit
Duitsland is dit jaar nog groter dan ver
leden jaar. Vlieland telt dit jaar 10 per
cent vakantiegangers uit Duitsland tegen
het vorig jaar 3 percent. Men heeft reeds
getracht een deel van de toeristen af te
voeren naar de buureilanden. Wat Ter
schelling betreft was dat al onmogelijk,
want daar zat men ook vol. Alleen op
Texel was nog plaats voor een zeer gering
aantal gasten. Badgasten uit binnen- en
buitenland, die op goed geluk naar de eilan
den trekken, vinden nu bij de boot in Har-
lingen grote borden, waarop zij kunnen le
zen dat zij in ieder geval geen boot be
hoeven te nemen naar Vlieland als zij
daar geen plaats hebben besproken. Ze
zullen op zoek moeten naar een andere
boot, want alleen Ameland en Schiermon
nikoog kunnen op hun nieuwe terreinen
nog kampeerders bergen.
Op de jongste reis heeft kapitein Her
man van den Heuvel weer „zijn" school
tje voor blinde en dove kinderen in Colom
bo bezocht. Dit internaat, waar Vlaamse
nonnen uit Kortrijk de leiding hebben, ver-
kert permanent in zorgwekkende finan
ciële omstandigheden, maar de kinderen
maken mooie poppen en die verloot kapi
tein Van den Heuvel tijdens de reis onder
de passagiers. De opbrengst van de vori
ge reis resulteerde mede dankzij de
hulp van een in Colombo wonende Neder
lander in een speeltuin. De gezagvoer
der van het vlaggeschip van de Rotter
damsche Lloyd heeft deze officieel in ge
bruik gesteld. Het was een groot feest.
Er zijn intussen weer nieuwe fondsen
De emigrerende organist Bernard Druk
ker, die aan boord van de „Ruys" was op
de heenreis, heeft een avond een verzoek
programma gespeeld, dat vele honderden
guldens opbracht. En natuurlijk zijn er
ook weer poppen verloot. Bij het volgen
de bezoek aan Colombo zullen er dus op
nieuw blije kindergezichtjes zijn.
„Het valt mij de laatste tijd op dat
Breda onveilig begint te worden. Opge
schoten jongens van 20 tot 25 jaar maken
zich bij herhaling schuldig aan diefstal
len, inbraken, geweldplegingen en zelfs
aanrandingen. Het zijn jongens die met
15 tot 30 gulden zakgeld per week blijk
baar niet kunnen rondkomen, omdat ze
dagelijks rondhangen in cafetaria's. Heb
ben ze geldgebrek, dan bezinnen ze zich
op middelen om aan geld te komen. In
dit geval door beroving. Met dit soort lie
den moeten korte metten worden gemaakt.
Dit eist de maatschappelijke veiligheid.
Ik eis 2 jaar en 6 maanden gevangenis
straf, aldus besloot de officier van Justi
tie bij de Bredase rechtbank zijn requisi
toir tegen de 23-jarige fabrieksarbeider
J.W.S. uit Breda, die op de late avond
van 14 mei in de St. Jansstraat in Breda
in gezelschap van zijn 20-jarig ooooo
in gezelschap van zijn 20-jarige broer
M.S. en de even oude fabrieksarbeider J.
van D., de 74-jarige mevrouw H. van D.
van haar tas had beroofd.
De oude dame was tegen de grond ge
smakt, waarna het drietal zich met haar
handtas uit de voeten had gemaakt. In het
stadspark „Het Valkenberg" hadden zij de
tas, na er een portemonnee en een porte
feuille te hebben uitgehaald in het wa
ter gegooid.
„Is dat nu jullie vrijetijdsbesteding?"
vroeg de president, mr. C. van der Kroon,
aan verdachte J. S. „Door dit soort van
misdrijven zakt Breda tot het peil van
Chicago," aldus de president.
De behandeling van de zaak tegen de
beide kornuiten van J. S. werd op verzoek
van de officier aangehouden, omdat zij
ook nog andere feiten hadden gepleegd.
De rechtbank deed na raadkamer on
middellijk uitspraak. J. S. werd veroor
deeld tot twee jaar gevangenisstraf.
De minister van Verkeer en Waterstaat
heeft op verzoek van Philips' gloeilampen
fabriek te Eindhoven, een terrein in de
gemeente Onstwedde aangewezen als
luchtvaartterrein voor nationaal lucht
verkeer met burger vliegtuigen.
Als voorwaarden zijn gesteld dat tussen
zonsondergang en zonsopgang op het ter
rein niet mag worden geland, of daarvan
mag worden opgestegen en dat het terrein
alleen mag worden gebruikt voor zaken-
vluchten ten behoeve van de n.v. Philips
met aan haar behorende vliegtuigen.
Van 1 tot 20 september zal een smal
deel van de Nederlandse zeestrijdkrachten,
bestaande uit vier schepen, een bezoek
brengen aan Canada en voorts met de Ca
nadese marine en de Canadese lucht
macht oefeningen houden.
De vier schepen, de „Karei Doorman",
de onderzeebootjager „Limburg" en
„Groningen" en de onderzeeboot „Zee
leeuw" zullen na de oefeningen naar
Nederland terugkeren. De „Karei Door
man" zal een aantal SC-2F „tracker"-
vliegtuigen voor onderzeebootbestrijding
meebrengen naar Nederland. Deze
vliegtuigen zijn door Canada aan Ne
derland geschonken in het kader van de
wederzijdse NAVO-hulp.
De officier van Justitie bij de rechtbank
in Den Bosch heeft een gevangenisstraf
van één jaar en drie maanden, zonder
aftrek van voorarrest en vijf jaar intrek
king van het rijbewijs geëist tegen een
hotelhouder uit Kerkwijk. De hotelhouder
had op 11 mei, toen hij onder invloed van
alcohol met een snelheid van 150 km over
de weg langs de Zuid Willemsvaart reed,
een echtpaar uit Berlicum aangereden,
waardoor beiden ernstig gewond geraak
ten.
De verdachte verklaarde niets gezien te
hebben. Hij was in volle vaart doorgere
den, hoewel een van de slachtoffers met
een harde klap op zijn voorruit was geko
men. De hotelhouder had enkele uren
tevoren enige glazen wijn en vier glazen
cognac gedronken. Het alcoholpromillage
bleek bij de bloedproef 2,4 te zijn.
Getuigen hadden met moeite de wagen
zover kunnen inhalen, dat zij het nummer
konden noteren.
Uitspraak op 10 augustus.
„We zijn verbannen", zegt de heer H. Zeeman, schipper van het binnenschip
„Zwerver" en hij lacht er niet bij. Hij meent oprecht, dat de plaats waar de
binnenschepen nu zijn komen te liggen de haven bij de Spuisluis in IJmuiden
een soort „verbanningsoord" is. Hij staat wat dit betreft overigens niet alleen.
Nagenoeg alle schippers en vooral hun vrouwen, vinden dat zij teveel afgezon
derd zijn van de bebouwing. En dat is ook zo. „Het lijkt wel alsof ze ons niet
willen hebben", zegt schipper H. Harder nadrukkelijk. Met „ze" bedoelt hij dan
Rijkswaterstaat, die de vele op lading wachtende binnenschepen niet langer
kon dulden voor de kleine sluis. Want die kleinste van de drie IJmuidense sluizen
is weer in gebruik genomen.
De heer Harder zegt dat de schepen wel
aan de Kanaaldijk hadden kunnen blijven
liggen, mits er maar een beperking van
de vaarsnelheid bij de kleine sluis ver
plicht zou worden gesteld. „Maar ze kun
nen zo hard varen als ze willen", zegt hij
nog. En dat betekent gevaar voor de
kabels wasfraan de schepen vastliggen.
Dit wordt bevestigd door schipper H.
Zeeman, die het heeft meegemaakt dat
door de golfslag van een voorbijvarend
vaartuig enkele lijnen van de stilliggende
binnenvaartschepen braken. Hij zegt:
„We hadden daar niet kunnen blijven
liggen."
Maar óók hij is ontevreden over de
huidige ligplaats, die op vele minuten
fietsen verwijderd ligt van de bekende
schippersbeurs aan de Stationsweg in
Velsen-Zuid. Hier komen de binnenvaart
schippers, dagelijks tweemaal bij elkaar,
te weten 's morgens om tien uur en
's middags om twee uur. Om te horen of
er nog vracht voor hen is.
De meeste binnenschippers fietsen die
afstand altijd: ze bezitten allemaal wel
„een stuk scheepsroest", zoals ze hun voer
tuigen noemen. En dat fietsen kost de
schippers, nu zij in de spuihaven liggen,
per dag circa twee uur. Dat is een enorm
tijdverlies voor hen. „Want we hebben
aan boord heel wat te doen," verzekert
schipper Harder. „De meeste mensen
hebben daar geen flauw benul van."
Velsen heeft inderdaad geen behoorlijke
wachthaven voor binnenschepen. Dat heb
ben de schipers altijd als een gemis ge
voeld. Met de huidige plaats zouden zij
overigens nog genoegen willen nemen, in-
indien de nodige voorzieningen maar
waren getroffen.
En nodige voorzeningen zijn: zorgen dat
er voldoende licht komt onder aan de
hoge dijk. Voorts dient er volgens de
schippers een behoorlijk pad aan de voet
van de dijk te worden aangelegd. Thans
is er een smal pad, waarop precies in het
midden palen staan, waar de schepen aan
vast liggen.
Een overbodige luxe zou het ook niet
zijn, indien hier een schuine oprit zou
worden gemaakt, opdat het wat gemakke
lijker wordt zijn 'fiets of bromfiets naar
boven en beneden te brengen. Thans gaat
dit allemaal via de stijle dijkhelling. 'Een
schippersvrouw kan niet zonder hulp van
anderen met de baby in de kinderwagen
op de dijk komen.
Over de „goede" plaatsen die men de
binnenschippers heeft toegewezen, raken
zijzelf niet uitgepraat.. De schippers
vrouwen kunnen, aangezien de meesten
geen rijwiel hebben, nu niet zelf meer
winkelen. „Alles wordt bezorgd, bóven
op de dijk, alleen een enkeling komt aan
boord", zegt mevrouw Zeeman.
Een ander gevolg is, dat het kerkbezoek
onder de situatie lijdt. Veel schippersfami-
lies behoren namelijk tot een of ander
kerkgenootschap en zij stellen 't op prijs
des zondags naar de kerk te gaan. Maar
dat wordt moeilijk, als de vrouwen geen
fiets hebben.
Overblijven
Nog een ander gevolg is, dat de school-
.gaande kinderen 's middags nu niet meer
thuiskomen om te eten, maar genoopt zijn
over te blijven in de school te Velsen. De
schoolbus van de gemeente haalt hen
's morgens op en brengt ze 's middags
weer thuis. Toen de schepen nog aan de
Kanaaldijk bij de kleine sluis lagen, kon
den de kinderen „tussen de middag"
thuis, aan boord eten. De huidige ligplaats
is er dus de oorzaak van dat een bepaald
levensritme is verstoord.
De binnenschippers zijn bepaald grim-
De kinderen spelen beneden aan de
dijk, terwijl een schipper de dijk
afzakt.
mig als ze over deze kwestie spreken. „Ik
zie het ervan komen," zegt schipper Har
der, „dat er schippers zijn die als het niet
beslist noodzakelijk is, Velsen niet meer
zullen aandoen." In deze verwachting
wordt hij ook gesterkt door zijn collega
Zeeman.
De huidige ligplaats is bovendien daar
om ook zeer ongunstig, omdat de hoog
ovens een flinke hoeveelheid stof afbla
zen, die zich bij een bepaalde windrich
ting, vastzet op de schepen, de ruiten, het
wasgoed enzovoort. „Geloof mij, het is een
dikke bruine laag," zegt mevrouw Zee
man die het niet kon laten zien, omdat
de wind toevallig uit een andere hoek
kwam.
De binnenschippers zijn ontevreden.
Doch het lijkt mogelijk met een beetje
moeite enkele voorzieningen te treffen die
het leven, daar beneden aan de dijk, wat
zullen veraangenamen.
De heer en mevrouw Zeeman uit Wil-
dervank: ook „verbannen".
(Speciale berichtgeving)
Reizigers naar Duitsland die tot voor
kort in angst en beven zaten, als zij ver
gaten iets aan te geven, kunnen zich thans
meer op hun gemak voelen. Ontdekt de
Duitse douanier namelijk dat er iets wordt
gesmokkeld, dan hoeft men niet meer te
vrezen dat het in beslag wordt genomen
en dat men zich voor een Duitse rechtbank
zal moeten verantwoorden, waarna de
straf tot overmaat van ramp op het straf
blad komt.
Duitsland heeft namelijk een nieuwe wet
op de invoerrechten. Deze wet treedt wel
iswaar op 1 januari 1962 in werking, maar
de regering heeft besloten één artikel
reeds nu van kracht te laten worden. Dit
artikel betreft de activiteit, die de Duit
sers „Klein-Schmuggel" noemen. Werd
voorheen de geringste smokkelactiviteit
zwaar beboet, thans is dit anders gewor
den.
Verstoppen verboden
Het betrokken artikel noemt evenwel
enige voorwaarden: 1. De waarde van het
artikel, dat gesmokkeld en ontdekt wordt,
mag de 200 Duitse marken niet te boven
gaan; 2. Het artikel mag niet bestemd
zijn voor industriële of handelsdoeleinden.
3. De smokkelaar moet niet voor de twee
de maal in zes maanden tijds worden be
trapt; 4. Het artikel mag niet op een
moeilijk toegankelijke of een speciaal in
gerichte plaats verstopt zijn.
Ontdekt de Duitse grensbeambte nu, dat
een reiziger bijvoorbeeld een kostuum van
100,- wil invoeren zonder dit aan te ge
ven, dan moet de eigenaar tweemaal de
verschuldigde invoerbelasting betalen, dat
wil zeggen tweemaal 15 percent van de
waarde van het artikel. De man is dus
30,- armer, maar vroeger zou hij het pak
moeten afstaan, hij zou desondanks zijn 15
percent invoerrechten moeten betalen en
daarenboven zou hij voor de rechter moe
ten komen, met alle nare gevolgen van
dien.
Vlottere controle
Een prettig gevolg van deze nieuwe re
geling is, dat de grenscontrole vlotter ver
loopt. Om alle papieren in te vullen, die
bij een grensdelict van kleine omvang
noodzakelijk zijn, had de ambtenaar vroe
ger geruime tijd nodig. Nu is de hele af
faire in een ogenblik gebeurd: de toerist
krijgt een waarschuwing, betaalt het ver
schuldigde bedrag en kan doorrijden, ter
wijl de douanier meer aandacht kan be
steden aan beroepssmokkelaars.
Dit laatste is namelijk een van de be
langrijkste doelstellingen van de nieuwe
wet. Met de huidige gang van zaken kan
men het smokkelen effectiever bestrijden
dan voorheen, omdat de straf, tweemaal
15 percent invoerrechten, direct wordt toe
gediend en daardoor zo hoopt men
heilzamer werkt.
Het smokkelen blijft uiteraard verbo
den, maar maakt men het niet te bont,
dan is de Duitse douane alleszins schap
pelijk vergeleken met vroeger, toen in ve
le gevallen ook de auto of de bromfiets,
waarmee de smokkelwaar, ook al was de
ze gering, werd vervoerd, in beslag werd
genomen.
(Van onze reportageredacteur)
Het samenstel van dochterondernemin
gen der Nederlandse Spoorwegen wordt
uitgebreid met de N.V. Biljettencentrale.
Deze instelling zal zich toeleggen op het
verstrekken van plaatsbewijzen voor de
trein voornamelijk de buitenlandse ver
bindingen aan die reisbureaus, welke
niet behoren tot de negen door de N.S.
erkende bedrijven, waar spoorkaartjes ver
krijgbaar zijn en die daartoe faciliteiten
genieten.
De ontwikkeling van de kleine en mid
delgrote reisbureaus in de laatste jaren
heeft ertoe geleid, dat deze niet uitsluitend
meer toerwagenreizen verzorgen, maar
hun bemiddeling gaandeweg tot 't gehele
vervoer zijn gaan uitstrekken. Het was
echter voor deze groep bedrijven nogal
pijnlijk zich voor spoorbiljetten steeds tot
de zogenoemde erkende reisbureaus te
moeten wenden. De op te richten biljet
tencentrale van de Nederlandse Spoorwe
gen komt aan hun behoeften tegemoet.
De 40-jarige mevrouw Verbeek uit Vlis-
singen is om het leven gekomen doordat
zij op de eerste verdieping van een bar op
de Nieuwe Dijk door een raam is gevallen.
Tijdens haar val raakte zij een uithangbord
en kwam daarna met het hoofd op het
trottoir neer. De vrouw moet op slag dood
zijn geweest.
Advertentie
Wij zoeken le klas etaleur/decorateur
om met de hulp van twee aankomende
etaleurs onze 15 etalages te verzorgen.
Prettige, zelfstandige werkkring. Uit
sluitend le klas etaleurs gelieven te
solliciteren.
Voor het ontwerpen en uitwerken van
krantenreclame en decoraties zoeken
wij een energieke jongeman om bij ge
bleken geschiktheid in de toekomst de
algehele leiding van deze afdeling op
zich te nemen.
Zeer gunstige arbeidsvoorwaarden en
vijfdaagse werkweek.
Persoonlijke of uitgebreide, schrifte
lijke sollicitaties worden discreet be
handeld.
Een deputatie van de ruim 1700 leden
van de democratisch-socialistische jonge
renorganisatie „Die Falken" uit West-Ber-
lijn, die in Callantsoog hun zomerkamp
houden, heeft in het Anne Frankhuis aan
de Prinsengracht in Amsterdam een krans
gelegd. Het kamp vap de Westberlijnse
jongeren draagt de naam van Anne Frank.
Dezelfde organisatie nam dit jaar het ini
tiatief voor een jaarlijkse voettocht naar
het concentratiekamp Bergen-Belsen, waar
Anne Frank om het leven werd gebracht.
Op deze wijze hoopt de Falken-organisatie
bij de Duitse jongeren de herinnering le
vend te houden aan het schrikbewind van
de nazi's.
Het zomerktmp van de 1700 Westberlijn
se socialistische jongeren duurt van 15 juli
tot 5 augustus. Daarna komt een tweede
groep van 1200. In groepen van 200 jon
geren wordt iedere dag een uitstapje ge
maakt naar Amsterdam, waar o.m. het
Anne Frankhuis wordt bezocht. Zaterdag
krijgen de Westberlijnse jongeren bezoek
van dr. Willy Kresmann, burgemeester
van Berlijn-Kreutzberg.
Bij herstelwerkzaamheden aan de St.
Lievenmonstertoren in Zierikzee zijn ar
beiders op een hoogte van 45 meter op
een 40 centimeter lange granaat gestoten,
die geheel in de muur was doorgedrongen.
In de jaren 1944-'45 lag deze toren, waar
in Duitsers een observatiepost hadden ge
vestigd, maandenlang onder granaatvuur.
Volgende week zal men trachten de gra
naat, die een middellijn heeft van acht
centimeter, onschadelijk te maken.
Advertentie
BLOEMENDAAL TELEFOON 54855
De toevloed van kampeerders naar de
Waddeneilanden heeft thans onrustbarende
vormen aangenomen. Op het eiland Vlie
land zijn de beide kampeerterreinen zo vol,
dat aspirant-kampeerders niet op goed ge
luk naar het eiland moeten gaan, want
zij worden onherroepelijk teruggestuurd.
Vlieland besohikt over 2 kampeerterrei
nen. Het ene is in exploitatie bij Staats
bosbeheer en biedt officieel ruimte aan 120
mensen. Er kamperen er daar momenteel
180. Het andere is een gemeentelijke stich
ting, die officieel 2000 mensen kan herber
gen, maar waar er momenteel 3000 kam
peren.
De grote toevloed van kampeerders is
een gevolg van de omstandigheid, dat de
bouwvakvakantie dit jaar samenvalt met
het begin van de schoolvakanties. Het vori
ge jaar begon de vakantie voor de bouw
vakkers in het noorden, vanwaar de mees
te toeristen naar het eiland komen, begin
juli. Bovendien zijn ook de vakanties in
Duitsland „verlegd" naar juli. Zij, die
plaatsen op het eiland besproken hebben,
ondervinden uiteraard weinig of geen hin-
