Ulbricht kondigt actie aan
tegen vluchtelingen
m
Ir
Gideon Hausner beëindigt
zijn requisitoir
Man, vrouw en kind terug
naar de Alexanderplatz
WERELDNIEUWS
r
Van dag tot dag
In herfst beraad van Warschaupact
Indonesisch eskader
Tupolev's in gebruik
^Praatótoel
Hij acht Eichmann schuldig op alle
vijftien punten van de aanklacht
Angst in de
U-bahn
Sjah van Perzië wordt
in mei 1963 gekroond
Taxichauffeur vermoord
in het Bois de Boulogne
0p de
VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1961
3
Perzische monarchie is
dan 2500 jaar oud
Orde
De scheidende consul-generaal van
Nieuw Zeeland in Den Haag heeft bij zijn
vertrek nog eens gezegd dat zijn land zo
goed Nederlandse arbeidskrachten kan ge
bruiken. Het is te hopen dat de Neder
landse regering daarop ten spoedigste zal
antwoorden: Wij ook!
De Nieuw-Zeelandse functionaris zei dat
er daarginds vooral veel vacatures waren
in de bouwnijverheid en andere technische
sectoren. Er was bij zijn afscheid niemand
die hem van repliek diende met de woor
den Hier ook!
Toch wordt het de hoogste tijd dat er
nu eens een einde komt aan de dwaze
Nederlandse emigratie-politiek, die er toe
heeft geleid dat onze beste arbeidskrachten
met regeringssubsidie naar het buitenland
worden afgevoerd terwijl men in het bin
nenland handenwringend jammert over het
gebrek aan goede (en zelfs aan minder
goede) werkkrachten. Een politiek die nu
tot resultaat heeft dat tal van Nederlanders
in hun nieuwe vaderlanden de slachtof
fers van daar heersende werkloosheid
worden, terwijl Nederland uit andere
Europese landen werknemers tracht aan
te trekken, die hier vaak met grote taal
moeilijkheden te kampen hebben.
Toch wist de Nieuw-Zeelandse consul-
generaal, die gisteren Nederlanders op
wekte tot emigratie naar zijn land, zich
verzekerd van de sympathie der Neder
landse regering voor die oproep. Het is
zeer te betreuren dat geen enkele Neder
landse functionaris hem bij zijn afscheid
de raad meegaf, onder de werkloze Neder
landers in Australië eens naar geschikte
arbeidskrachten voor Nieuw-Zeeland om
te zien. Want als de heer Johnson dat zou
doen, zou hij èn die teleurgestelde emi
granten in Australië (die daar bovendien
vlak bij Nieuw-Zeeland zitten) èn de toch
al overspannen Nederlandse arbeidsmarkt
een grote dienst bewijzen.
Nu de geboortegolf van na de oorlog de
lagere scholen is gepasseerd, zullen bij het
ingaan van het nieuwe schooljaar ver
scheidene scholen het wettelijke minimum
van 211 leerlingen voor zes klassen niet
meer halen. Deze scholen komen dan te
vallen onder de wettelijke verplichting het
aantal leerkrachten te verminderen.
Al geruime tijd is men in onderwijs
kringen niet gerust op de situatie die zich
in de nabije toekomst zal voordoen. Hoe
eraan te ontkomen dat één van de zes
leerkrachten wordt ontslagen? In sommige
gevallen zal het afhangen van slechts één
of twee leerlingen meer of minder of de
school vijf of zes leerkrachten zal hebben.
Worden het er vijf, dan komen zij voor
nóg grotere klassen te staan dan thans
reeds het geval is. En dat terwijl ons
onderwijs wordt gegeven in klassen met
een bezetting die, vergeleken met andere
Europese landen, al zeer groot is. Pas in
1963 zal een schuchter begin kunnen wor
den gemaakt met het verlagen van het
minimum aantal leerlingen.
Nu heeft de minister in artikel 56. lid 2
van de Lager-Onderwijswet de mogelijk
heid van het huidige minimum af te
wijken. Maar van het ministerie van O.,
K. en W. zijn af en toe geluiden gekomen
die niet bepaald konden dienen om de on
gerustheid te verminderen. Integendeel,
men moest maar niet al te veel soepelheid
verwachten inzake de vrijstelling van de
verplichting tot het verminderen van het
aantal leerkrachten.
Enige maanden geleden nog bracht het
noofdbestuur van de Vereniging van Hoof
den van Scholen deze zaak onder de aan
dacht van de minister. Met een zekere op
luchting zullen de onderwijsmensen thans
hebben kennis genomen van de mededeling
van staatssecretaris Stubenrouch dat met
toepassing van het genoemde wetsartikel
geleidelijk aan een ruimer gebruik zal
worden gemaakt van de mogelijkheid een
vergoeding uit de rijkskas te verlenen voor
het salaris van niet wettelijk toegestane
onderwijzers. Dit geldt speciaal voor ge
vallen, waarin het leerlingental terugloopt
Weliswaar niet voor alle gevallen, zegt
de staatssecretaris erbij.
Maar op tal van lagere scholen zal toch
de leerkracht die in september „boven de
sterkte" komt te liggen, mogen blijven.
Hiermee is in onderwijskringen een groot
deel van de ongerustheid weggenomen. De
aangekondigde verruiming van de mo
gelijkheden betekent in ieder geval alvast
een verlichting van de netelige positie van
ons lager onderwijs.
DJAKARTA (AFP) De chef-staf van
de Indonesische luchtmacht, maarschalk
Soeryadarma, heeft donderdag officieel
het eerste Indonesische es' ader van lange
afstandbommenwerpers in gebruik gesteld
Hierbij waren Indonesische autoriteiten
en ledeh van de Russische ambassade aan
wezig. Het eskader bestaat uit vliegtuigen
van het type Tupolev-16, die door de
Sovjet-Unie zijn geleverd. Op het ogen
blik heeft men nog maar de beschikking
over twee toestellen, die in juli in Indo
nesië zijn aangekomen, maar men ver
wacht er voor het r'nde van dit jaar nog
athttien. De toestellen zi; uitgerust met
23 mm-geschut, geleide projectielen en
radar. Maarschalk Soeryadarma verklaar
de, dat het eskader gevormd is met het
oog op de strijd in Indonesië om westelijk
Nieuw-Guinea terug te krijgen.
(Reuter) De Oostduitse communis
tische partijleider Ulbricht heeft in een
toespraak tot arbeiders van een Oost-
jerlijnse kabelfabriek, verklaard dat de
communistische leiders üit de Warschau-
anden de Sovjet-Unie en de Midden-
en Oosteuropese communistische staten
verleden week op de topbijeenkomst
in Moskou hebben besloten maatregelen
te nemen om een einde te maken aan de
stroom van Oostduitsers, die naar het
Westen vlucht. Dit wordt onthuld in
,Neues Deutschland", het officiële dag
blad der Oostduitse communistische par
tij (de S.E.D.). Men verwacht dat nadere
bijzonderheden van deze maatregelen,
die waarschijnlijk een beperking van het
reizen naar West-Berlijn en West-Duits
and zullen inhouden, vandaag bekend
zullen worden gemaakt op een bijeen
komst van het Oostduitse parlement, de
Volkskammer".
Ulbricht verklaarde dat West-Duitsland
op de „Oostduitse bereidheid tot begrip"
heeft gereageerd met het „op grote schaal
organiseren om een slavenhandel" en
andere tot verdeeldheid leidende maatre
gelen". „Wij hebben beraadslaagd met
onze Russische vrienden en met vertegen
woordigers van alle andere landen, die
de overeenkomst van Warschau hebben
ondertekend en wij zijn het erover eens
geworden dat wij niet langer zullen toe
staan, dat ons geduld wordt misbruikt",
aldus Ulbricht.
,Wij werden het erover eens dat de tijd
is gekomen om te zeggen: „tot hiertoe en
niet verder".
De regering van de Duitse Democrati
sche Republiek heeft daarom besloten
maatregelen tegen de slavenhandel op
West-Duitsland te nemen en zij heeft haar
goedkeuring gehecht aan het voorstel van
het Oostduitse stadsbestuur om een einde
te maken aan de toestand, waarbij Oost-
Berlijners en Oostduitsers in West-Berlijn
gaan werken", aldus Ulbricht.
Ulbricht zei dat Oost-Duitsland en de an
dere communistische landen „veiligheids
maatregelen" moeten nemen om de „be-
wapeningshysterie" in de Bondsrepubliek
het hoofd te bieden. West-Duitsland hitst
als Goebbels" op tegen de communisti
sche wereld. Oost-Duitsland „zal niet met
de armen over elkaar blijven wanneer
Stftuss (de Westduitse minister van De
fensie) zijn kernbewapening gereed heeft".
De Russische ruimtevluchten hebben de
superioriteit van het communisme aange
toond en de Oostduitsers die thans naar
het Westen uitwijken zullen eens zeggen
„Wat ben ik dom geweest om het socialis
me de rug toe te keren", aldus Ulbricht,
Ulbricht verklaarde op een gegeven
ogenblik „de Westduitse; hS* A9.ufJPP.
van vrije verkiezingen in geheel Duits
land is een voorbeeld van onpraktische
patentoplossingen van het Westen". Een
arbeider riep: „Ook al zou ik de enige zijn
vrije verkiezingen moeten er komen'
Ulbricht: „Een ogenblik. Wij gaan deze
zaak ophelderen". De arbeider: „Dan zul
len wij zien wat de juiste handelswijze is".
Volgens „Neues Deutschland" gaven de
aanwezigen bij de hierop volgende opmer
kingen van Ulbricht luidkeels van instem
ming blijk.
De Oostduitse minister van Buitenlandse
Zaken Bolz verklaarde vandaag in de
„Volkskammer", dat de Oostduitse regering
.het geschikt acht dat achter in de komen
de herfst een bijeenkomst wordt gehouden
van de ministers van Buitenlandse Zaken
der Warschau-landen, waarop gesproken
zal worden over het voorbereiden van een
Duits vredesverdrag en het maken van
West-Berlijn tot een vrije gedemilitari
seerde stad".
In Oost-Berlijn is vernomen dat de sec
torgrenzen niet -zullen worden gesloten.
Volgens het Oostduitse persagentschap
A.D.N. hebben de Oostduitse afgevaardig
den veel brieven ontvangen waarin „doel
treffende maatregelen tegen de slaven
handelaars uit Bonn en de grensgangers"
worden gevraagd.
Men acht het niet uitgesloten dat de te
genwoordige identiteitskaarten die de
Oostduitsers in staat stellen vrijelijk te
reizen worden vervangen door kaarten
waarop zij zich niet dan met speciale ver
gunning buiten de provincie waar zij wo
nen mogen begeven. Dit zou de controle
op de toegangswegen naar Berlijn aan
zienlijk vergemakkelijken.
Het aantal vluchtelingen, dat zich giste
ren in West-Berlijn meldde, was opnieuw
zeer hoog; namelijk 1709. Onder hen be
vond zich de 150.000ste vluchteling, die
sinds het begin van dit jaar West-Berlijn
binnen kwam.
Volgens een woordvoerder van het West-
Berlijnse stadsbestuur worden thans meer
vluchten gemaakt om de vluchtelingen
naar West-Duitsland over te brengen. De
ze week zijn dagelijks duizend tot 1.500
mensen overgevlogen.
Het regime in Oost-Berlijn heeft toege
geven dat het tweehonderd Oostduitsers
heeft gearresteerd uit een Berlijnse voor
stad die naar het Westen wilden vluchten,
maar dat 1709 anderen daarin waren ge
slaagd. Volgens de berichten uit Oost-
Duitsland zouden tenminste duizend vluch
telingen zijn opgepakt en naar hun woon
steden teruggestuurd.
Advertentie
w
JERUZALEM (UPI) Wanneer maan
dag 14 augustus de geïmproviseerde
rechtszaal te Jeruzalem zich weer zal
vullen met de toeschouwers en recht
streeks betrokkenen bij het proces-Eich-
mann. zullen de verdedigers, de Keulse ad
vocaten dr.Servatius en zijn assistent Wech-
tenbruch een laatste poging doen om hun
cliënt van de strop te redden. De Israëli
sche procureur-generaal dr. Gideon Haus
ner heeft donderdag de zaak van de staat
Israel tegen Adolf Eichmann verdacht
van moord op zes miljoen Joden afgeslo
ten met een laatste verklaring.
Dr. Hausner, die bij tijden gepassioneer-
der sprak, dan hij deze wefek op de andere
dagen, dat hij zijn requisitoir hield had ge
daan, zei, dat de schuld van de voormali
ge luitenant-kolonel der S.S. op alle vijf
tien punten van de aanklacht overtuigend
was bewezen. Hij vroeg derhalve van de
rechtbank, dat deze verdachte schuldig zou
verklaren.
Volgens de Israëlische rechtspraak is dit
de enige mogelijkheid voor da procureur-
generaal. Hij kan niet de doodstraf vra
gen. Indien de drie rechters het schuldig
uitspreken kan dr. Hausner pas vragen
om de doodstraf voor Eichmann.
Naar men in Jeruzalem aannam zouden
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
BERLIJN Dit is nog een verhaal uit de
U-Bahn, de ondergrondse trein, waarmee
deze dagen bange mensen reizen door de
ingewanden van de gespleten stad Berlijn.
Gisteien zag ik de Vopo's een vrouw met
haar zoontje die uit West-Berlijn kwamen
uit de trein halen. Vandaag viel dat zo
vaak te zien dat men er haast aan ge
wend raakte. Het is vooral een techniek
van intimidatie. De meeslen worden ver
hoord. bang gemaakt en dan weer los ge
laten. Sommigen halen hun schouders op
anderen komen bleek te voorschijn, hun
namenen adressen zijn opgeschreven Ver
moedelijk nemen zij zich voor niet meer
of niet meer zo vaak naar West-Berlijn te
reizen. Als men het hen voorzichtig vraagt
geven ze liever geen antwoord. Terug en
weer tussen de neonlichten van West-Ber
lijn, lijkt die benauwdheid eigenlijk over
dreven. Maar angst is geen zaak van re
delijk overleg en dat heb ik vandaag ge
zien.
Op het station Alexanderplatz in Oost-
Berlijn stapten een man en een vrouw met
hun dochtertje in. Zij hadden zondagse kle
ren aan, hoewel het donderdag was. De
man droeg een zware koffer, de vrouw
twee volgepakte tassen, het meisje een
rugzak. De man zei geen woord, maar
zijn gezicht stond zenuwachtig onder zijn
zwarte hoed. De vrouw praatte afwezig te
gen het kind, haar ogen gingen tersluiks
van de ene kant van het vaalverlichte sta
tion naar de andere. Het meisje had rode
wangen van opwinding. Zelden heb ik drie
mensen met zo'n pathetische hardnekkig
heid zien proberen gewóón te doen. Zij
gingen gewóón met de U-Bahn een gewóón
ritje maken. Maar de opvallende onopval
lendheid, waarop zij duidelijk dagen had
den gerepeteerd, hun zondagse kleren op
een door-de-weekse dag, hun bagage
schreeuwden allemaal één ding uit: vluch
telingen!
Zij stapten in de voorste wagon, de vrouw
en haar dochtertje gingen zitten, de man
ging met zijn koffer twee meter verderop
staan. Misschien had hij tevoren gezegd:
„Als jullie gepakt worden, ga ik mee. Als
ik gepakt word reizen jullie gewoon door".
Terwijl de trein naar het volgende station
ratelde, er stopte en weer doorreed, zag
men de .man en de vrouw ademloos wor
den van spanning. Zo rolden wij het laat
ste Oost-station binnen, de Heinrich Hei-
nestrasse. Terwijl de trein uitliep, reden
wij langs de vijf Vopo's, die altijd midden
op het perron staan, vlak bij hun wachtlo
kaal. Maar wij zaten in de voorste wagon,
wat kon de man zijn vrouw en zijn kind
gebeuren?
Die vraag heeft hij zichzelf staan stel
len gedurende de zestig seconden stop tijd
van de trein op dit laatste station in de
Oost-sector. De Vopo's controleerden de
middelste wagons. De vrouw keek haar
man niet aan, zij had zich al overgege
ven aan de trein. Het gezicht van de man
verstijfde van spanning en angst. Mis
schien nog tien seconden, misschien nog
vijf.toen, een paar tikken van de secon-
denwijzer verwijderd van een nieuw be
staan, was zijn moed op. Het gezicht van
de man brak. Hij tilde zijn koffer op en
zei tot zijn vrouw: „Komm". Zij stapten
uit en lieten zich met hun drieën sprake
loos neer op een bank op het perron. Ik
ben naast hen gaan zitten. De Vopo's slen
terden langs ons heen en keken ons ver
bijsterd aan, maar zelfs zij zeiden niets.
Dat hoefde ook niet meer. Gisteren heb ik.
gezien wat terreur was, vandaag zag ik de
angst die hij baart.
Waarom vlucht een man met ?ijn vrouw
en zijn kind? Waarom trekken zij hun zon
dagse kleren aan? Waarom slepen zij in
een koffer en een paar tassen hun bezit
tingen mee, die hij in West-Duitsland in
twee maanden zou kunnen terug verdie
nen? Waarom capituleert hij in de laatste
seconden? Wat voor hollende paarden zijn
vlucht en angst?
Met een medelijden dat pijn deed heb ik
het kind, de vrouw en de man op die bank
zien zitten. Zijn schouders stonden krom
van hopeloosheid. Toen kwam er een trein
binnen, die de weg terug ging. De man
stond op en ging met zijn vrouw, zijn kind
en zijn koffer een wagon binnen. „Alexan
derplatz", riep de conducteur en blies op
zijn fluit. De Vopo's drentelden voort over
het lege perron van het station Heinrich
Heinestrasse. Tot voor kort heette het
Neanderstrasse. Waarom heeft men dié
naam veranderd?
Eichmanns verdedigers hun pleidooien ba
seren op de stelling, dat hun cliënt een on
beduidende schakel was in het machtige
partij-apparaat en dat hij niets anders
had gedaan dan de bevelen van zijn meer
deren opvolgen.
Zij zouden dan ook aanvoeren, dat zijn
aandeel in de uitroeiing van het Europese
Jodendom kleiner was geweest, dan men
in Israel denkt. Bovendien, dat hun cliënt
een afkeer Jiad van geweld en dat hij alle
bevelen van Hitier, Himmler en andere
„goden" uit de nazi-maatschappij, als wat
ten van Meden en Perzen beschouwde Zij
zouden tenslotte kunnen aanvoeren dat hun
cliënt was „misleid", maar dat hij altijd
eerlijk en trouw was geweest.
Tot welke uitspraak de rechters zullen
komen, na alle bewijzen van de prosecutie
en de weerleggingen van de verdediging te
hebben doorgeworsteld, zal de wereld pas
over ongeveer twee maanden vernemen.
Indien zij Eichmann schuldig zullen oor
delen aan alle of aan een deel van de pun
ten van de aanklacht, zal de verdediging,
naar verwacht wordt appèl aanteke
nen. Nadat het vonnis is uitgesproken kun
nen Eichmann, of diens verdediger nog
verzoeken rekening te houden met ver
zachtende omstandigheden.
Voordat het proces-Eichmann geheel zal
zijn beëindigd kunnen in totaal twee jaar
verlopen zijn, tussen dat moment en net
ogenblik, dat de verdachte uit Argentinië
naar Israel werd overgebracht. Het zal
dan omstreeks Pasen zijn, een bijzonder
feest in een historische omgeving, het
Heilige Land.
Hausner heeft gisteren in het slot van
zijn requisitoir betoogd, dat hij zich
houdt aan de getuigenissen die zijn
afgelegd door Eichmanns medeplich
tigen. Ook het hof dient zich te houden
aan de verklaringen die Rudolf Hoess,
commandant van Auschwitz, en Dieter
Wisliceny, Eichmanns vroegere onderge
schikte, hebben afgelegd kort voor hun te
rechtstelling wegens oorlogsmisdaden, zo
betoogde hij. Adolf Eichmann zegt echter
dat ze allen liegen en dat hij als enige de
waarheid spreekt.
Hausner zei dat Eichmann, „die zich zo
goed heeft gehouden bij het kruisverhoor,
die probeerde zich uit alle moeilijkheden
te redden en die voor het hof moeilijkhe
den wist te overwinnen, geen klein man
netje is, maar een man met grote, diepe
intelligentie". Tijdens het kruisverhoor
wist hij slim en snel excuses te vinden, en
als zijn geheugen hem zogenaamd in de
steek liet, was dat ook weer een onderdeel
van zijn vertoning in de verdachtenbank.
Eichmanns verklaring dat hij geen anti
semiet was, noemde Hausner het toppunt
van absurditeit. Hij wees er op dat Eich
mann de Zweed Wallenberg een „Joodse
hond" had genoemd omdat deze had gepro
beerd Joden te redden van de dodenmars.
Zelfs in Argentinië, jaren na de ineenstor
ting van nazi-Duitsland, schreef Eichmann
dat een Duitser die Hitiers tactiek durfde
critiseren, levend gevild zou moeten wor
den.
Met verheffing van stem verklaarde
Hausner in de doodstille rechtszaal: „Eich
mann bleef trouw aan zijn Führer, zelfs
na diens dood". In 1957 in Argentinië sprak
hij over „Joodse trucjes" toen hij hoorde
dat een ondergeschikte van hem terecht
zou staan. „Hij sprak met ingenomen
heid zonder spijt, over de vijf miljoen Jo
den die hij had uitgeroeid". Het speet hem
alleen dat hij niet volledig was geslaagd,
dat hij de vernietiging van de Europese
Joden als een grote misdaad zag, is hui
chelarij, aldus Hausner. Met zijn vuist
op tafel slaand riep hij: „Tot op deze dag
gelooft Eichmann niet dat hij een misdaad
heeft begaan. Hij weet dat hij met zijn
daden alle beginselen van de moraal
schond, maar hij dacht dat hij zijn Füh
rer, zijn land en zijn lot diende door Euro
pa van de Joden te bevrijden". „Zelfs in
de allerlaatste dagen van de oorlog, toen
het duidelijk was dat Duitsland had ver
loren, bleef Eichmann Joden de dood
inzenden. Hij deed dit ondanks Himmlers
bevelen om de uitroeiing stop te zetten.
Eichmann saboteerde die bevelen en tien-
TEHERAN, (UPI) Sjah Mohammed
Reza Pahlevi van Perzië zal in mei 1963
worden gekroond. In dat jaar viert het
land het 2500 jarig bestaan van de monar
chie. De viering zal geschieden in Perse-
polis en Pazargad in de buurt van Sjiraz
in Zuid-Perzië, waar de graftombe staat
van Koning Cyrus de Grote, de stichter
van het koninkrijk.
De kroning zelf zal geschieden in het
Gulistan paleis in Teheran. Men hoopt
dat vele regerende vorsten de plechtighe
den zullen bijwonen.
Sjah Mohammed Reza Pahlevi, die zijn
vader, wijlen Reza Sjah in 1941 opvolgde
is nimmer gekroond. Nu de Sjah echter
een zoon heeft, uit zijn huwelijk met
koningin Fprah zal hij op de dag van
de"ïcroriing zijn zoon aan het volk voor
stellen als de erfgenaam
Gisteren bracht ik een bezoek aan ie
mand die noodgedwongen verblijf houdt in
een grote inrichting. Het soort inrichting,
getooid met een quasi-poëtische naam die
opgewektheid en warmte suggereren
moet. Komt men echter achter de fagade,
dan blijkt de naam niet geheel de lading
te dekken.
Bij de tuinpoorten van het gebouw aan
gekomen, herinnerde ik me de raad die een
goedingelichte kennis me gegeven had. Ik
volgde niet de grote oprijlaan, maar sloeg
met mijn auto een zijpaadje in. Er moest
zich aan het eind van dit pad een groen
ijzeren hek bevinden, waarachter op korte
afstand een klein gebouwtje stond, dat
dienst deed voor allerlei samenkomsten.
Als het hek geopend was, kon ik mijn auto
veilig aan de achterzijde van het huisje op
het grind parkeren en dan snel en zonder
omwegen het doel van mijn komst berei
ken.
Het hek bleek wel dicht te zijn, maar
niet op slot. Nadat ik het voorzichtig ge
opend had, stapte ik weer in en reed be
hoedzaam door de smalle opening. Nauwe
lijks was ik uitgestapt en wilde ik tevre
den de afsteek naar het hoofdgebouw in
gaan. of daar werd me de weg versperd
door een knokig manspersoon. Hij droeg
een groot blauw schort zoals ouderwetse
tuinlui ze nog wel dragen. Hij bekeek me
lang en nauwkeurig en ik zag dat hij me
na grondige overweging niet rekende tot de
staf en niet tot het personeel. Ik moest dus
tot het element „bezoek" behoren.
Vertrouwend op de juistheid van zijn
conclusie begon hij me te vragen hoe ik
daar kwam. Waarop ik even domweg ant
woordde dat ik daar met mijn auto kwam.
Die had hij al lang zien staan.
Of het hek niet gesloten was geweest?
Nee, het was open geweest.
Dat begreep hij niet. want dat was tegen
de regels. En het was ook tegen de regels,
op deze plaats een auto te parkeren. Bo
vendien was het grind net op orde. Of ik
dus maar weer wilde vertrekken. De op
merking dat ik er nu eenmaal stónd en er
niemand kwaad mee deed, mocht niet ba
ten. Ik moest er weer uit.
Dat gebeurde. Ik reed achteruit naar het
hek dat ik wijd opengelaten had. Door de
voorruit had ik het volle gezicht op de lan
ge houterige figuur van de regelbewaar-
der. Nog maar net had ik het verboden
terrein verlaten of hij draaide het ijzeren
slot toe, keerde zich om en viel op zijn
knieën. Hoewel ik me nogal geërgerd had
aan 's mans starheid, werd mijn hart toen
toch tot medelijden bewogen. Vooral toen
ik merkte dat hij niet weer opstond. Ik zet
te dus de motor af en stapte uit. Wat na-
derbijgekomen zag ik hoe hij met beide
handen in het grind greep. Ik snelde naar
het hek en wilde juist om hulp voor de
man roepen, toen het me duidelijk werd
wat er gebeurde.
Hij was bezig met zijn handen de sporen
uit te wissen van het vehikel dat de re
gels had overtreden en de orde had ver
stoord.
Maria Storm
duizenden Joden zijn vermoord die nu nog
hadden kunnen leven".
Op dit punt van zijn requisitoir bracht
Hausner hulde aan de volken van bezet
Europa. De openbare aanklager noemde
ook het Nederlandse volk dat zich met de
Joden vereenzelvigde door vrijwillig de
gele ster 'te dragen, de Nederlandse kerk
die zich zonder meer voor verdediging
van de Joden uitsprak". „Nooit zullen wij
al deze gewone mannen en vrouwen ver
geten, die geloofden in menselijkheid en
die streden tegen de satanische macht van
de overweldiger, om de Joden te redden
uit de kaken van de dood".
Advertentie
1
Volière. De Londense dierentuin heeft het
ontwerp van een volière van Tony Arm
strong-Jones met enige wijzigingen
aanvaard. Zoals bekend is de echtgenoot
van prinses Margaret adviseur bij de
raad voor industriële vormgeving. De
volière is zodanig geconstrueerd dat de
bezoeker de indruk krijgt te midden van
de vogels te staan.
NAVO-dolfijnen. Volgens de Daily Tele
graph overwegen Britse marinedeskundi
gen de mogelijkheid om dolfijnen af te
richten en te gebruiken bij de defensie
van Britse havens. Men gelooft dat het
mogelijk is dolfijnen zo af te richten dat
zij ongewone bewegingen onder water,
bijvoorbeeld door onderzeeërs of kik
vorsmannen, opmerken.
5 in 36 uur. De Westduitse luchtmacht
heeft donderdag haar vijfde straaljager
binnen 36 uur verloren. Een toestel van
het type F 84 stortte neer maar de piloot
wist zich met behulp van zijn schietstoel
in veiligheid te brengen. Woensdag vlo
gen twee paren straaljagers bij oefenin
gen tegen elkaar en verongelukten,
slechts een piloot vond de dood.
(Van onze correspondent)
PARIJS In het Bois de Boulogne bij
Parijs is in de nacht van dinsdag op woens
dag een taxichauffeur vermoord. Men vond
het verminkte lijk 's-morgens in de auto.
Politiehonden volgden bloedsporen en ble
ven staan bij een lege portefeuille, een zak
doek en een paar bebloede dameskousen.
Men vermoedt dat o f de vrouw de moorde
nares is o f de medeplichtige is geweest van
een of meer gangsters. Het slachtoffer moet
zich hevig hebben verzet, getuige de bloed
sporen op de weg.
Een paar uur tevoren was een andere
taxichauffeur, eveneens in het Bois de Bou
logne, aangevallen door twee Algerijnen,
die hem zijn geld afhandig maakten en
daar na de vlucht namen.
Er gebeuren in Parijs,zoveel roofoverval
len op chauffeurs, dat hun vakbond er al
meer dan eens bij de politie op heeft aan
gedrongen de chauffeurs van een revolver
te voorzien. Dat verzoek is echter nooit in
gewilligd.
Cholera. Van officiële zijde te Patna is
vernomen dat sedert in mei een cholera-
epidemie in de Indische deelstaat Bihar
uitbrak, 2.498 mensen aan deze ziekte
zijn overleden. In de Portugese kolonie
Macao is intussen ook cholera uitgebro
ken. Van de zes zieken zijn reeds drie
overleden. De autoriteiten hebben een
immunisatiecampagne op touw gezet.
Vijftien doden. Vijftien mijnwerkers zijn
donderdagavond bij een ongeluk in een
mijn bij Johannesburg in Zuid-Afrika
omgekomen. Een wagen liep halverwege
een helling uit de rails en reed daarna
met grote snelheid naar beneden.
Rotte kies. In het dierenpark van Sydney
zijn woensdag veertien man acht uur in
de weer geweest om een grote Alaska-
beer van een ton te verlossen van een
rotte kies. Voor men de kies kon trek
ken, heeft men de beer met liters chlo
roform, ponden slaappoeders en een
enorme injectie in slaap moeten sussen.
Eén bonnetje. Nestor Lopez Moreno, een
41-jarige agent van de Madrileense ge
meentepolitie, krijgt volgende week de
jaarlijkse beminnelijkheidsprijs. Waar
om? Lopez Moreno heeft in zijn loopbaan
van tien jaar maar één keer een over
treder op de bon geslingerd.
Toren van Pisa. De politie van Pisa heeft
veiligheidsmaatregelen getroffen rond de
scheve toren van Pisa, maar niet omdat
het geval nu eindelijk echt zou
gaan omvallen. Een grapjas heeft een
brief geschreven, waarin hij toezei de
toren te zullen opblazen. De politie heeft
een wacht bij de toren geplaatst. Alle
toeristen moeten hun pakjes achterlaten
bij de wacht.
Zuid-Afrika. Sinds 1950 zijn in Zuid-Afrika
ruim vierduizend personen, voornamelijk
blanken, veroordeeld krachtens de wet
op de onzedelijkheid. Deze wet stelt
sexueel verkeer tussen personen van
verschillend ras strafbaar. Het aantal
veroordelingen in 1960 bedroeg 558.
Banaanei. De kip Adelaide Benteggs (ge
bogen-eieren) is gestorven na honderden
banaanvormige eieren te hebben gelegd.
Haar eigenaar, Waterman te Poole in
Engeland, heeft sedert 1957 bijna 10.000
gulden voor liefdadige doelen bijeenge
bracht door de eieren te verknopen. Over
al in de wereld woonden de afnemers
van Adelaides gebogen eieren. Water
man deelde mee dat Adelaide, net als
een gevierde filmster, veel post kreeg
van bewonderaars, vooral uit Amerika.