Ulbricht kondigt actie aan tegen vluchtelingen m Ir Gideon Hausner beëindigt zijn requisitoir Man, vrouw en kind terug naar de Alexanderplatz WERELDNIEUWS r Van dag tot dag In herfst beraad van Warschaupact Indonesisch eskader Tupolev's in gebruik ^Praatótoel Hij acht Eichmann schuldig op alle vijftien punten van de aanklacht Angst in de U-bahn Sjah van Perzië wordt in mei 1963 gekroond Taxichauffeur vermoord in het Bois de Boulogne 0p de VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1961 3 Perzische monarchie is dan 2500 jaar oud Orde De scheidende consul-generaal van Nieuw Zeeland in Den Haag heeft bij zijn vertrek nog eens gezegd dat zijn land zo goed Nederlandse arbeidskrachten kan ge bruiken. Het is te hopen dat de Neder landse regering daarop ten spoedigste zal antwoorden: Wij ook! De Nieuw-Zeelandse functionaris zei dat er daarginds vooral veel vacatures waren in de bouwnijverheid en andere technische sectoren. Er was bij zijn afscheid niemand die hem van repliek diende met de woor den Hier ook! Toch wordt het de hoogste tijd dat er nu eens een einde komt aan de dwaze Nederlandse emigratie-politiek, die er toe heeft geleid dat onze beste arbeidskrachten met regeringssubsidie naar het buitenland worden afgevoerd terwijl men in het bin nenland handenwringend jammert over het gebrek aan goede (en zelfs aan minder goede) werkkrachten. Een politiek die nu tot resultaat heeft dat tal van Nederlanders in hun nieuwe vaderlanden de slachtof fers van daar heersende werkloosheid worden, terwijl Nederland uit andere Europese landen werknemers tracht aan te trekken, die hier vaak met grote taal moeilijkheden te kampen hebben. Toch wist de Nieuw-Zeelandse consul- generaal, die gisteren Nederlanders op wekte tot emigratie naar zijn land, zich verzekerd van de sympathie der Neder landse regering voor die oproep. Het is zeer te betreuren dat geen enkele Neder landse functionaris hem bij zijn afscheid de raad meegaf, onder de werkloze Neder landers in Australië eens naar geschikte arbeidskrachten voor Nieuw-Zeeland om te zien. Want als de heer Johnson dat zou doen, zou hij èn die teleurgestelde emi granten in Australië (die daar bovendien vlak bij Nieuw-Zeeland zitten) èn de toch al overspannen Nederlandse arbeidsmarkt een grote dienst bewijzen. Nu de geboortegolf van na de oorlog de lagere scholen is gepasseerd, zullen bij het ingaan van het nieuwe schooljaar ver scheidene scholen het wettelijke minimum van 211 leerlingen voor zes klassen niet meer halen. Deze scholen komen dan te vallen onder de wettelijke verplichting het aantal leerkrachten te verminderen. Al geruime tijd is men in onderwijs kringen niet gerust op de situatie die zich in de nabije toekomst zal voordoen. Hoe eraan te ontkomen dat één van de zes leerkrachten wordt ontslagen? In sommige gevallen zal het afhangen van slechts één of twee leerlingen meer of minder of de school vijf of zes leerkrachten zal hebben. Worden het er vijf, dan komen zij voor nóg grotere klassen te staan dan thans reeds het geval is. En dat terwijl ons onderwijs wordt gegeven in klassen met een bezetting die, vergeleken met andere Europese landen, al zeer groot is. Pas in 1963 zal een schuchter begin kunnen wor den gemaakt met het verlagen van het minimum aantal leerlingen. Nu heeft de minister in artikel 56. lid 2 van de Lager-Onderwijswet de mogelijk heid van het huidige minimum af te wijken. Maar van het ministerie van O., K. en W. zijn af en toe geluiden gekomen die niet bepaald konden dienen om de on gerustheid te verminderen. Integendeel, men moest maar niet al te veel soepelheid verwachten inzake de vrijstelling van de verplichting tot het verminderen van het aantal leerkrachten. Enige maanden geleden nog bracht het noofdbestuur van de Vereniging van Hoof den van Scholen deze zaak onder de aan dacht van de minister. Met een zekere op luchting zullen de onderwijsmensen thans hebben kennis genomen van de mededeling van staatssecretaris Stubenrouch dat met toepassing van het genoemde wetsartikel geleidelijk aan een ruimer gebruik zal worden gemaakt van de mogelijkheid een vergoeding uit de rijkskas te verlenen voor het salaris van niet wettelijk toegestane onderwijzers. Dit geldt speciaal voor ge vallen, waarin het leerlingental terugloopt Weliswaar niet voor alle gevallen, zegt de staatssecretaris erbij. Maar op tal van lagere scholen zal toch de leerkracht die in september „boven de sterkte" komt te liggen, mogen blijven. Hiermee is in onderwijskringen een groot deel van de ongerustheid weggenomen. De aangekondigde verruiming van de mo gelijkheden betekent in ieder geval alvast een verlichting van de netelige positie van ons lager onderwijs. DJAKARTA (AFP) De chef-staf van de Indonesische luchtmacht, maarschalk Soeryadarma, heeft donderdag officieel het eerste Indonesische es' ader van lange afstandbommenwerpers in gebruik gesteld Hierbij waren Indonesische autoriteiten en ledeh van de Russische ambassade aan wezig. Het eskader bestaat uit vliegtuigen van het type Tupolev-16, die door de Sovjet-Unie zijn geleverd. Op het ogen blik heeft men nog maar de beschikking over twee toestellen, die in juli in Indo nesië zijn aangekomen, maar men ver wacht er voor het r'nde van dit jaar nog athttien. De toestellen zi; uitgerust met 23 mm-geschut, geleide projectielen en radar. Maarschalk Soeryadarma verklaar de, dat het eskader gevormd is met het oog op de strijd in Indonesië om westelijk Nieuw-Guinea terug te krijgen. (Reuter) De Oostduitse communis tische partijleider Ulbricht heeft in een toespraak tot arbeiders van een Oost- jerlijnse kabelfabriek, verklaard dat de communistische leiders üit de Warschau- anden de Sovjet-Unie en de Midden- en Oosteuropese communistische staten verleden week op de topbijeenkomst in Moskou hebben besloten maatregelen te nemen om een einde te maken aan de stroom van Oostduitsers, die naar het Westen vlucht. Dit wordt onthuld in ,Neues Deutschland", het officiële dag blad der Oostduitse communistische par tij (de S.E.D.). Men verwacht dat nadere bijzonderheden van deze maatregelen, die waarschijnlijk een beperking van het reizen naar West-Berlijn en West-Duits and zullen inhouden, vandaag bekend zullen worden gemaakt op een bijeen komst van het Oostduitse parlement, de Volkskammer". Ulbricht verklaarde dat West-Duitsland op de „Oostduitse bereidheid tot begrip" heeft gereageerd met het „op grote schaal organiseren om een slavenhandel" en andere tot verdeeldheid leidende maatre gelen". „Wij hebben beraadslaagd met onze Russische vrienden en met vertegen woordigers van alle andere landen, die de overeenkomst van Warschau hebben ondertekend en wij zijn het erover eens geworden dat wij niet langer zullen toe staan, dat ons geduld wordt misbruikt", aldus Ulbricht. ,Wij werden het erover eens dat de tijd is gekomen om te zeggen: „tot hiertoe en niet verder". De regering van de Duitse Democrati sche Republiek heeft daarom besloten maatregelen tegen de slavenhandel op West-Duitsland te nemen en zij heeft haar goedkeuring gehecht aan het voorstel van het Oostduitse stadsbestuur om een einde te maken aan de toestand, waarbij Oost- Berlijners en Oostduitsers in West-Berlijn gaan werken", aldus Ulbricht. Ulbricht zei dat Oost-Duitsland en de an dere communistische landen „veiligheids maatregelen" moeten nemen om de „be- wapeningshysterie" in de Bondsrepubliek het hoofd te bieden. West-Duitsland hitst als Goebbels" op tegen de communisti sche wereld. Oost-Duitsland „zal niet met de armen over elkaar blijven wanneer Stftuss (de Westduitse minister van De fensie) zijn kernbewapening gereed heeft". De Russische ruimtevluchten hebben de superioriteit van het communisme aange toond en de Oostduitsers die thans naar het Westen uitwijken zullen eens zeggen „Wat ben ik dom geweest om het socialis me de rug toe te keren", aldus Ulbricht, Ulbricht verklaarde op een gegeven ogenblik „de Westduitse; hS* A9.ufJPP. van vrije verkiezingen in geheel Duits land is een voorbeeld van onpraktische patentoplossingen van het Westen". Een arbeider riep: „Ook al zou ik de enige zijn vrije verkiezingen moeten er komen' Ulbricht: „Een ogenblik. Wij gaan deze zaak ophelderen". De arbeider: „Dan zul len wij zien wat de juiste handelswijze is". Volgens „Neues Deutschland" gaven de aanwezigen bij de hierop volgende opmer kingen van Ulbricht luidkeels van instem ming blijk. De Oostduitse minister van Buitenlandse Zaken Bolz verklaarde vandaag in de „Volkskammer", dat de Oostduitse regering .het geschikt acht dat achter in de komen de herfst een bijeenkomst wordt gehouden van de ministers van Buitenlandse Zaken der Warschau-landen, waarop gesproken zal worden over het voorbereiden van een Duits vredesverdrag en het maken van West-Berlijn tot een vrije gedemilitari seerde stad". In Oost-Berlijn is vernomen dat de sec torgrenzen niet -zullen worden gesloten. Volgens het Oostduitse persagentschap A.D.N. hebben de Oostduitse afgevaardig den veel brieven ontvangen waarin „doel treffende maatregelen tegen de slaven handelaars uit Bonn en de grensgangers" worden gevraagd. Men acht het niet uitgesloten dat de te genwoordige identiteitskaarten die de Oostduitsers in staat stellen vrijelijk te reizen worden vervangen door kaarten waarop zij zich niet dan met speciale ver gunning buiten de provincie waar zij wo nen mogen begeven. Dit zou de controle op de toegangswegen naar Berlijn aan zienlijk vergemakkelijken. Het aantal vluchtelingen, dat zich giste ren in West-Berlijn meldde, was opnieuw zeer hoog; namelijk 1709. Onder hen be vond zich de 150.000ste vluchteling, die sinds het begin van dit jaar West-Berlijn binnen kwam. Volgens een woordvoerder van het West- Berlijnse stadsbestuur worden thans meer vluchten gemaakt om de vluchtelingen naar West-Duitsland over te brengen. De ze week zijn dagelijks duizend tot 1.500 mensen overgevlogen. Het regime in Oost-Berlijn heeft toege geven dat het tweehonderd Oostduitsers heeft gearresteerd uit een Berlijnse voor stad die naar het Westen wilden vluchten, maar dat 1709 anderen daarin waren ge slaagd. Volgens de berichten uit Oost- Duitsland zouden tenminste duizend vluch telingen zijn opgepakt en naar hun woon steden teruggestuurd. Advertentie w JERUZALEM (UPI) Wanneer maan dag 14 augustus de geïmproviseerde rechtszaal te Jeruzalem zich weer zal vullen met de toeschouwers en recht streeks betrokkenen bij het proces-Eich- mann. zullen de verdedigers, de Keulse ad vocaten dr.Servatius en zijn assistent Wech- tenbruch een laatste poging doen om hun cliënt van de strop te redden. De Israëli sche procureur-generaal dr. Gideon Haus ner heeft donderdag de zaak van de staat Israel tegen Adolf Eichmann verdacht van moord op zes miljoen Joden afgeslo ten met een laatste verklaring. Dr. Hausner, die bij tijden gepassioneer- der sprak, dan hij deze wefek op de andere dagen, dat hij zijn requisitoir hield had ge daan, zei, dat de schuld van de voormali ge luitenant-kolonel der S.S. op alle vijf tien punten van de aanklacht overtuigend was bewezen. Hij vroeg derhalve van de rechtbank, dat deze verdachte schuldig zou verklaren. Volgens de Israëlische rechtspraak is dit de enige mogelijkheid voor da procureur- generaal. Hij kan niet de doodstraf vra gen. Indien de drie rechters het schuldig uitspreken kan dr. Hausner pas vragen om de doodstraf voor Eichmann. Naar men in Jeruzalem aannam zouden (Van onze reisredacteur W. L. Brugsma) BERLIJN Dit is nog een verhaal uit de U-Bahn, de ondergrondse trein, waarmee deze dagen bange mensen reizen door de ingewanden van de gespleten stad Berlijn. Gisteien zag ik de Vopo's een vrouw met haar zoontje die uit West-Berlijn kwamen uit de trein halen. Vandaag viel dat zo vaak te zien dat men er haast aan ge wend raakte. Het is vooral een techniek van intimidatie. De meeslen worden ver hoord. bang gemaakt en dan weer los ge laten. Sommigen halen hun schouders op anderen komen bleek te voorschijn, hun namenen adressen zijn opgeschreven Ver moedelijk nemen zij zich voor niet meer of niet meer zo vaak naar West-Berlijn te reizen. Als men het hen voorzichtig vraagt geven ze liever geen antwoord. Terug en weer tussen de neonlichten van West-Ber lijn, lijkt die benauwdheid eigenlijk over dreven. Maar angst is geen zaak van re delijk overleg en dat heb ik vandaag ge zien. Op het station Alexanderplatz in Oost- Berlijn stapten een man en een vrouw met hun dochtertje in. Zij hadden zondagse kle ren aan, hoewel het donderdag was. De man droeg een zware koffer, de vrouw twee volgepakte tassen, het meisje een rugzak. De man zei geen woord, maar zijn gezicht stond zenuwachtig onder zijn zwarte hoed. De vrouw praatte afwezig te gen het kind, haar ogen gingen tersluiks van de ene kant van het vaalverlichte sta tion naar de andere. Het meisje had rode wangen van opwinding. Zelden heb ik drie mensen met zo'n pathetische hardnekkig heid zien proberen gewóón te doen. Zij gingen gewóón met de U-Bahn een gewóón ritje maken. Maar de opvallende onopval lendheid, waarop zij duidelijk dagen had den gerepeteerd, hun zondagse kleren op een door-de-weekse dag, hun bagage schreeuwden allemaal één ding uit: vluch telingen! Zij stapten in de voorste wagon, de vrouw en haar dochtertje gingen zitten, de man ging met zijn koffer twee meter verderop staan. Misschien had hij tevoren gezegd: „Als jullie gepakt worden, ga ik mee. Als ik gepakt word reizen jullie gewoon door". Terwijl de trein naar het volgende station ratelde, er stopte en weer doorreed, zag men de .man en de vrouw ademloos wor den van spanning. Zo rolden wij het laat ste Oost-station binnen, de Heinrich Hei- nestrasse. Terwijl de trein uitliep, reden wij langs de vijf Vopo's, die altijd midden op het perron staan, vlak bij hun wachtlo kaal. Maar wij zaten in de voorste wagon, wat kon de man zijn vrouw en zijn kind gebeuren? Die vraag heeft hij zichzelf staan stel len gedurende de zestig seconden stop tijd van de trein op dit laatste station in de Oost-sector. De Vopo's controleerden de middelste wagons. De vrouw keek haar man niet aan, zij had zich al overgege ven aan de trein. Het gezicht van de man verstijfde van spanning en angst. Mis schien nog tien seconden, misschien nog vijf.toen, een paar tikken van de secon- denwijzer verwijderd van een nieuw be staan, was zijn moed op. Het gezicht van de man brak. Hij tilde zijn koffer op en zei tot zijn vrouw: „Komm". Zij stapten uit en lieten zich met hun drieën sprake loos neer op een bank op het perron. Ik ben naast hen gaan zitten. De Vopo's slen terden langs ons heen en keken ons ver bijsterd aan, maar zelfs zij zeiden niets. Dat hoefde ook niet meer. Gisteren heb ik. gezien wat terreur was, vandaag zag ik de angst die hij baart. Waarom vlucht een man met ?ijn vrouw en zijn kind? Waarom trekken zij hun zon dagse kleren aan? Waarom slepen zij in een koffer en een paar tassen hun bezit tingen mee, die hij in West-Duitsland in twee maanden zou kunnen terug verdie nen? Waarom capituleert hij in de laatste seconden? Wat voor hollende paarden zijn vlucht en angst? Met een medelijden dat pijn deed heb ik het kind, de vrouw en de man op die bank zien zitten. Zijn schouders stonden krom van hopeloosheid. Toen kwam er een trein binnen, die de weg terug ging. De man stond op en ging met zijn vrouw, zijn kind en zijn koffer een wagon binnen. „Alexan derplatz", riep de conducteur en blies op zijn fluit. De Vopo's drentelden voort over het lege perron van het station Heinrich Heinestrasse. Tot voor kort heette het Neanderstrasse. Waarom heeft men dié naam veranderd? Eichmanns verdedigers hun pleidooien ba seren op de stelling, dat hun cliënt een on beduidende schakel was in het machtige partij-apparaat en dat hij niets anders had gedaan dan de bevelen van zijn meer deren opvolgen. Zij zouden dan ook aanvoeren, dat zijn aandeel in de uitroeiing van het Europese Jodendom kleiner was geweest, dan men in Israel denkt. Bovendien, dat hun cliënt een afkeer Jiad van geweld en dat hij alle bevelen van Hitier, Himmler en andere „goden" uit de nazi-maatschappij, als wat ten van Meden en Perzen beschouwde Zij zouden tenslotte kunnen aanvoeren dat hun cliënt was „misleid", maar dat hij altijd eerlijk en trouw was geweest. Tot welke uitspraak de rechters zullen komen, na alle bewijzen van de prosecutie en de weerleggingen van de verdediging te hebben doorgeworsteld, zal de wereld pas over ongeveer twee maanden vernemen. Indien zij Eichmann schuldig zullen oor delen aan alle of aan een deel van de pun ten van de aanklacht, zal de verdediging, naar verwacht wordt appèl aanteke nen. Nadat het vonnis is uitgesproken kun nen Eichmann, of diens verdediger nog verzoeken rekening te houden met ver zachtende omstandigheden. Voordat het proces-Eichmann geheel zal zijn beëindigd kunnen in totaal twee jaar verlopen zijn, tussen dat moment en net ogenblik, dat de verdachte uit Argentinië naar Israel werd overgebracht. Het zal dan omstreeks Pasen zijn, een bijzonder feest in een historische omgeving, het Heilige Land. Hausner heeft gisteren in het slot van zijn requisitoir betoogd, dat hij zich houdt aan de getuigenissen die zijn afgelegd door Eichmanns medeplich tigen. Ook het hof dient zich te houden aan de verklaringen die Rudolf Hoess, commandant van Auschwitz, en Dieter Wisliceny, Eichmanns vroegere onderge schikte, hebben afgelegd kort voor hun te rechtstelling wegens oorlogsmisdaden, zo betoogde hij. Adolf Eichmann zegt echter dat ze allen liegen en dat hij als enige de waarheid spreekt. Hausner zei dat Eichmann, „die zich zo goed heeft gehouden bij het kruisverhoor, die probeerde zich uit alle moeilijkheden te redden en die voor het hof moeilijkhe den wist te overwinnen, geen klein man netje is, maar een man met grote, diepe intelligentie". Tijdens het kruisverhoor wist hij slim en snel excuses te vinden, en als zijn geheugen hem zogenaamd in de steek liet, was dat ook weer een onderdeel van zijn vertoning in de verdachtenbank. Eichmanns verklaring dat hij geen anti semiet was, noemde Hausner het toppunt van absurditeit. Hij wees er op dat Eich mann de Zweed Wallenberg een „Joodse hond" had genoemd omdat deze had gepro beerd Joden te redden van de dodenmars. Zelfs in Argentinië, jaren na de ineenstor ting van nazi-Duitsland, schreef Eichmann dat een Duitser die Hitiers tactiek durfde critiseren, levend gevild zou moeten wor den. Met verheffing van stem verklaarde Hausner in de doodstille rechtszaal: „Eich mann bleef trouw aan zijn Führer, zelfs na diens dood". In 1957 in Argentinië sprak hij over „Joodse trucjes" toen hij hoorde dat een ondergeschikte van hem terecht zou staan. „Hij sprak met ingenomen heid zonder spijt, over de vijf miljoen Jo den die hij had uitgeroeid". Het speet hem alleen dat hij niet volledig was geslaagd, dat hij de vernietiging van de Europese Joden als een grote misdaad zag, is hui chelarij, aldus Hausner. Met zijn vuist op tafel slaand riep hij: „Tot op deze dag gelooft Eichmann niet dat hij een misdaad heeft begaan. Hij weet dat hij met zijn daden alle beginselen van de moraal schond, maar hij dacht dat hij zijn Füh rer, zijn land en zijn lot diende door Euro pa van de Joden te bevrijden". „Zelfs in de allerlaatste dagen van de oorlog, toen het duidelijk was dat Duitsland had ver loren, bleef Eichmann Joden de dood inzenden. Hij deed dit ondanks Himmlers bevelen om de uitroeiing stop te zetten. Eichmann saboteerde die bevelen en tien- TEHERAN, (UPI) Sjah Mohammed Reza Pahlevi van Perzië zal in mei 1963 worden gekroond. In dat jaar viert het land het 2500 jarig bestaan van de monar chie. De viering zal geschieden in Perse- polis en Pazargad in de buurt van Sjiraz in Zuid-Perzië, waar de graftombe staat van Koning Cyrus de Grote, de stichter van het koninkrijk. De kroning zelf zal geschieden in het Gulistan paleis in Teheran. Men hoopt dat vele regerende vorsten de plechtighe den zullen bijwonen. Sjah Mohammed Reza Pahlevi, die zijn vader, wijlen Reza Sjah in 1941 opvolgde is nimmer gekroond. Nu de Sjah echter een zoon heeft, uit zijn huwelijk met koningin Fprah zal hij op de dag van de"ïcroriing zijn zoon aan het volk voor stellen als de erfgenaam Gisteren bracht ik een bezoek aan ie mand die noodgedwongen verblijf houdt in een grote inrichting. Het soort inrichting, getooid met een quasi-poëtische naam die opgewektheid en warmte suggereren moet. Komt men echter achter de fagade, dan blijkt de naam niet geheel de lading te dekken. Bij de tuinpoorten van het gebouw aan gekomen, herinnerde ik me de raad die een goedingelichte kennis me gegeven had. Ik volgde niet de grote oprijlaan, maar sloeg met mijn auto een zijpaadje in. Er moest zich aan het eind van dit pad een groen ijzeren hek bevinden, waarachter op korte afstand een klein gebouwtje stond, dat dienst deed voor allerlei samenkomsten. Als het hek geopend was, kon ik mijn auto veilig aan de achterzijde van het huisje op het grind parkeren en dan snel en zonder omwegen het doel van mijn komst berei ken. Het hek bleek wel dicht te zijn, maar niet op slot. Nadat ik het voorzichtig ge opend had, stapte ik weer in en reed be hoedzaam door de smalle opening. Nauwe lijks was ik uitgestapt en wilde ik tevre den de afsteek naar het hoofdgebouw in gaan. of daar werd me de weg versperd door een knokig manspersoon. Hij droeg een groot blauw schort zoals ouderwetse tuinlui ze nog wel dragen. Hij bekeek me lang en nauwkeurig en ik zag dat hij me na grondige overweging niet rekende tot de staf en niet tot het personeel. Ik moest dus tot het element „bezoek" behoren. Vertrouwend op de juistheid van zijn conclusie begon hij me te vragen hoe ik daar kwam. Waarop ik even domweg ant woordde dat ik daar met mijn auto kwam. Die had hij al lang zien staan. Of het hek niet gesloten was geweest? Nee, het was open geweest. Dat begreep hij niet. want dat was tegen de regels. En het was ook tegen de regels, op deze plaats een auto te parkeren. Bo vendien was het grind net op orde. Of ik dus maar weer wilde vertrekken. De op merking dat ik er nu eenmaal stónd en er niemand kwaad mee deed, mocht niet ba ten. Ik moest er weer uit. Dat gebeurde. Ik reed achteruit naar het hek dat ik wijd opengelaten had. Door de voorruit had ik het volle gezicht op de lan ge houterige figuur van de regelbewaar- der. Nog maar net had ik het verboden terrein verlaten of hij draaide het ijzeren slot toe, keerde zich om en viel op zijn knieën. Hoewel ik me nogal geërgerd had aan 's mans starheid, werd mijn hart toen toch tot medelijden bewogen. Vooral toen ik merkte dat hij niet weer opstond. Ik zet te dus de motor af en stapte uit. Wat na- derbijgekomen zag ik hoe hij met beide handen in het grind greep. Ik snelde naar het hek en wilde juist om hulp voor de man roepen, toen het me duidelijk werd wat er gebeurde. Hij was bezig met zijn handen de sporen uit te wissen van het vehikel dat de re gels had overtreden en de orde had ver stoord. Maria Storm duizenden Joden zijn vermoord die nu nog hadden kunnen leven". Op dit punt van zijn requisitoir bracht Hausner hulde aan de volken van bezet Europa. De openbare aanklager noemde ook het Nederlandse volk dat zich met de Joden vereenzelvigde door vrijwillig de gele ster 'te dragen, de Nederlandse kerk die zich zonder meer voor verdediging van de Joden uitsprak". „Nooit zullen wij al deze gewone mannen en vrouwen ver geten, die geloofden in menselijkheid en die streden tegen de satanische macht van de overweldiger, om de Joden te redden uit de kaken van de dood". Advertentie 1 Volière. De Londense dierentuin heeft het ontwerp van een volière van Tony Arm strong-Jones met enige wijzigingen aanvaard. Zoals bekend is de echtgenoot van prinses Margaret adviseur bij de raad voor industriële vormgeving. De volière is zodanig geconstrueerd dat de bezoeker de indruk krijgt te midden van de vogels te staan. NAVO-dolfijnen. Volgens de Daily Tele graph overwegen Britse marinedeskundi gen de mogelijkheid om dolfijnen af te richten en te gebruiken bij de defensie van Britse havens. Men gelooft dat het mogelijk is dolfijnen zo af te richten dat zij ongewone bewegingen onder water, bijvoorbeeld door onderzeeërs of kik vorsmannen, opmerken. 5 in 36 uur. De Westduitse luchtmacht heeft donderdag haar vijfde straaljager binnen 36 uur verloren. Een toestel van het type F 84 stortte neer maar de piloot wist zich met behulp van zijn schietstoel in veiligheid te brengen. Woensdag vlo gen twee paren straaljagers bij oefenin gen tegen elkaar en verongelukten, slechts een piloot vond de dood. (Van onze correspondent) PARIJS In het Bois de Boulogne bij Parijs is in de nacht van dinsdag op woens dag een taxichauffeur vermoord. Men vond het verminkte lijk 's-morgens in de auto. Politiehonden volgden bloedsporen en ble ven staan bij een lege portefeuille, een zak doek en een paar bebloede dameskousen. Men vermoedt dat o f de vrouw de moorde nares is o f de medeplichtige is geweest van een of meer gangsters. Het slachtoffer moet zich hevig hebben verzet, getuige de bloed sporen op de weg. Een paar uur tevoren was een andere taxichauffeur, eveneens in het Bois de Bou logne, aangevallen door twee Algerijnen, die hem zijn geld afhandig maakten en daar na de vlucht namen. Er gebeuren in Parijs,zoveel roofoverval len op chauffeurs, dat hun vakbond er al meer dan eens bij de politie op heeft aan gedrongen de chauffeurs van een revolver te voorzien. Dat verzoek is echter nooit in gewilligd. Cholera. Van officiële zijde te Patna is vernomen dat sedert in mei een cholera- epidemie in de Indische deelstaat Bihar uitbrak, 2.498 mensen aan deze ziekte zijn overleden. In de Portugese kolonie Macao is intussen ook cholera uitgebro ken. Van de zes zieken zijn reeds drie overleden. De autoriteiten hebben een immunisatiecampagne op touw gezet. Vijftien doden. Vijftien mijnwerkers zijn donderdagavond bij een ongeluk in een mijn bij Johannesburg in Zuid-Afrika omgekomen. Een wagen liep halverwege een helling uit de rails en reed daarna met grote snelheid naar beneden. Rotte kies. In het dierenpark van Sydney zijn woensdag veertien man acht uur in de weer geweest om een grote Alaska- beer van een ton te verlossen van een rotte kies. Voor men de kies kon trek ken, heeft men de beer met liters chlo roform, ponden slaappoeders en een enorme injectie in slaap moeten sussen. Eén bonnetje. Nestor Lopez Moreno, een 41-jarige agent van de Madrileense ge meentepolitie, krijgt volgende week de jaarlijkse beminnelijkheidsprijs. Waar om? Lopez Moreno heeft in zijn loopbaan van tien jaar maar één keer een over treder op de bon geslingerd. Toren van Pisa. De politie van Pisa heeft veiligheidsmaatregelen getroffen rond de scheve toren van Pisa, maar niet omdat het geval nu eindelijk echt zou gaan omvallen. Een grapjas heeft een brief geschreven, waarin hij toezei de toren te zullen opblazen. De politie heeft een wacht bij de toren geplaatst. Alle toeristen moeten hun pakjes achterlaten bij de wacht. Zuid-Afrika. Sinds 1950 zijn in Zuid-Afrika ruim vierduizend personen, voornamelijk blanken, veroordeeld krachtens de wet op de onzedelijkheid. Deze wet stelt sexueel verkeer tussen personen van verschillend ras strafbaar. Het aantal veroordelingen in 1960 bedroeg 558. Banaanei. De kip Adelaide Benteggs (ge bogen-eieren) is gestorven na honderden banaanvormige eieren te hebben gelegd. Haar eigenaar, Waterman te Poole in Engeland, heeft sedert 1957 bijna 10.000 gulden voor liefdadige doelen bijeenge bracht door de eieren te verknopen. Over al in de wereld woonden de afnemers van Adelaides gebogen eieren. Water man deelde mee dat Adelaide, net als een gevierde filmster, veel post kreeg van bewonderaars, vooral uit Amerika.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 3