DE DODENLIJST VAN
ADRIAN MESSENGER
PRIEGELTJES GROTE REIS
JAPANSE SPOOKBEELDEN OP DE
CHINESE BEELDSCHERMEN
Puzzel nummer 1
PANDA EN DE MEESTER-OPHEFFER
Poille
Katten voor Artis
/^Hoe is het ontstaan?^
a
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1961
li
PHILIP MACDONALD
Oorspronkelijke titel:
The list of Adrian Messenger
TV doorbreekt Bamboegordijn
Eenheid in de spelling
van de Maleise taal
3M
Nüü
Dit woord: INHAM
19. „Toch is het een raar gezicht", moppert Folie, „wie zit er nu in een
schommelstoel op een rots? En dan nog wel na een schipbreuk!" Hij kietelt
Zeerob eens voorzichtig in zijn maagstreek, maar het helpt geen zierZee
rob snurkt kalmpjes verder. „Pingo!", roept Folie naar beneden, „wat moet
ik doen? Zeerob is niet wakker te krijgen. Heb jij geen ideeF'
25)
Het was groot en evenals de tuin
eromheen goed onderhouden. En... het
was ook leeg... Een voorbijgaande boe
renarbeider vertelde dat de mensen
weg waren.
Anthony liet hem gaan, keerde de
auto en reed langzaam terug de heu
vel af. Hij overwoog even naar het
politiebureau in Porling te gaan,
waar hij zichzelf zou kunnen identifi
ceren en dan inlichtingen krijgen over
de huidige verblijfplaats van mevrouw
Koeroedzjian. Hij besloot echter dat
niet te doen, omdat het ter plaatse
teveel de aandacht zou trekken, te
meer daar hij zich herinnerde dat het
plaatselijke hoofd van politie een oude
vriend van Pike was. Hij stopte daar
om bij het postkantoor, sloot zichzelf
op in een telefooncel en draaide het
nummer van Scotland Yard..
Het was half vijf en het begon al
donker te worden toen hij, terug in
de buitenwijken van Londen, de rivier
in Putney overstak en de richting van
Chelsea koos; een kwartier later bel
de hij aan bij Whistiers Walk num
mer vijf, en nog twee minuten later
leidde de Schotse huishoudster hem na
een kort gesprek over de huistele
foon naar het atelier.
Dit zag er van buiten al aantrek
kelijk uit, maar was het van binnen
nog meer. Het was lang en hoog en
het hele noordelijke deel van het dak
was van glas. Aan de ene kant knap
ten houtblokken in een open haard van
rode steen en aan de andere kant
stond een kachel roodgloeiend. Rond
die kachel en onder het blazen dak
bevonden zich al die dingen die beho
ren bij de werkplaats van een schil
der, maar aan de kant van de open
haard was alles ordelijk en prettig;
daar stonden diepe stoelen en een so
fa en een klein rond tafeltje, waarop
een theeservies op een zilveren blad.
Toen hij binnenkwam kwam Jocelyn
overeind uit een van de diepe stoelen,
terwijl Raoul Saint-Denis, die aan de
andere kant van het vuur op de sofa
zat, een hand ter begroeting opstak.
De doordringende aangename warmte
van het vertrek, die een onzichtbaar
aureool gaf aan de man en vrouw
daarbinnen, veroorzaakte een sfeer
van geluk en persoonlijke opwinding,
die Anthony bij gebrek aan een beter
woord geneigd was „romantisch'' te
noemen. Hij beantwoordde het gebaar-
van Raoul op dezelfde wijze en glim
lachte tegen Jocelyn toen ze naar
hem toekwam. Toen hij naar haar
keek, voelde hij zich plotseling be
wust van zijn leeftijd, al was hij dan
ook van harte bereid naar het beste
toe te wensen.
„Ik hoop dat u mij niet kwalijk
neemt dat ik zo binnen kom vallen,"
zei hij en werd in de rede gevallen.
„Ik hoopte dat u dat zou doen," zei
ze. „Ik heb de hele middag gepro
beerd u te bereiken." Ze nam zijn
hoed en jas aan en leidde hem naar
een stoel bij het vuur. „Die naam
die Adrian noemde is me te binnen
geschoten. Die uit Californië." ze lach
te triomfantelijk. „Het was Dalton!...
Zegt u dat iets? Denkt u dat het
zal helpen?"
„Dalton?" zei Anthony en dacht
na. Hij schudde zijn hoofd en glim
lachte. „Nee, op het ogenblik zegt het
mij niet?. Maar daarom kan het later
nog wel belangrijk worden. Het is in
elk geval goed nieuws, en dat had ik
had nodig." Hij stak zijn handen uit
naar het vuur terwijlvhem gevraagd
werd of hij thee wilde of iets anders.
Hij koos de thee, die bijzonder goed
was en waarbij een broodje werd ge
presenteerd, dat alleen door een echte
Schotse gebakken kon zijn en dat
rijkelijk met boter was besmeerd. Hij
at het op, accepteerde een ander en
mompelde; „Zeldzaam lekker!"
„Dat komt allemaal van tante Mil
dred in Deyming," lachte Jocelyn.
„Moraal: Trouw in een boerenfamilie."
Ze zat op de vloer bij het lage tafel
tje en het schijnsel van het vuur
glinsterde in haar haar.
Anthony dronk zijn kopje leeg. Hij
ging achteruit zitten en haalde de
sleutels van Whig Street te voorschijn
en legde ze op de tafel. Jocelyn zei
senl: „Hebt u iets gevonden dat van
belang was?" Toen ze zag dat hij naar
Raoul keek zei ze: „t Is in orde. Ik
heb hem nst alles verteld. Alles wat
u mij vertelde." Raoul knikte: „On
getwijfeld een bijzondere zaak!" Hij
glimlachte. „Het is voor de politie een
groot geluk dat ze een moderne Mai-
tre Lecoq in dienst hebben."
Anthony schudde zijn hoofd. „Ik
heb mij nooit verder van het meester
schap verwijderd gevoeld, mijn beste."
Hij keek naar Jocelyn. „Wat uw an
dere vraag betreft," zei hij, „ik heb
dit gevonden." Hij haalde het blad van
Messengers agenda te voorschijn.
„Onder het vloeiblad op zijn bureau.
Kennelijk het resultaat van een tele
foongesprek vlak voor zijn vertrek."
- Hij overhandigde haar het papier.
„Zegt deze naam u iets?"
Ze las de naam langzaam en hardop
terwijl ze haar voorhoofd fronste. „Me
vrouw A. (Sara) Koeroedzjian," en
schudde haar hoofd. „Nee, daar heb
ik zelfs nog nooit van gehoord. En ik
heb die naam nooit eerder gezien
ook."
„Het staat wel vast dat dit Messen
gers handschrift is, nietwaar?"
„Het zou niet van iemand anders
kunnen zijn." Ze was zeker van haar
zaak. „Maar hij heeft het kennelijk
met haast geschreven." Ze stak haar
hand uit naar de sofa en overhandigde
het velletje aan Raoul, terwijl ze naar
Anthony bleef kijken. „Ik vraag mij af
wie het is. Denkt u dat ze van be
lang kan zijn?"
„Ik geloof dat ik tegenwoordig he
lemaal niet meer kan denken." Antho
ny was somber. „Maar ik heb het
gevoel dat zij het is." Hij bracht in
het kort verslag uit van zijn mislukte
tocht naar Purling, die geëindigd was
met een telefoongesprek met Pike.
„Hij zal misschien iets kunnen vin
den," zei hij. „Al is het maar het
adres waar die vrouw nu breikt kan
worden."
Raoul bestudeerde het papier nog
steeds. Hij zei: „Kunnen we niets te
weten komen van het personeel van
Messenger? Een bediende of een meis
je of zoiets?"
Jocelyn schudde haar hoofd. Ze zei'
„Adrian had geen vast personeel. Ik
bedoel: geen eigen personeel. Hij
maakte gebruik van de Dienstverrich
ting..."
Ze aarzelde toen ze de uitdrukking
op het gezicht van Raoul zag, en An
thony legde uit: „Het werk in het
huis van Messenger werd vêrricht
door een zaak, een maatschappij die
is opgezet door oud-militairen, erg
duur, maar ik geloof wel goed Het is
ben kwestie van telm^werk, "^a'Sffbh
ze allerlei mensen hebben voor ver
schillende soorten werk: wassen, ko
ken enz. Het kan zijn dat je nooit twee
keer dezelfde mensen krijgt."
Jocelyn zei: „Dat klopt." Ze was
verrast. „Maar hoe wist u dat?"
„George Firth vertelde het me. Ik
vroeg hem ernaar toen we pas met
deze zaak begonnen." Anthony keek
naar Raoul. „Voeg deze regeling bij
Messengers bijzonder ontwikkeld ge
voel voor afzondering, en u zult be
grijpen dat dit tot niets leidt."
„Zo!" zei Raoul. „Dan ga ik me
afvragen wie de naam en het adres
van die dame gegeven kan hebben."
Hij keek nu naar Anthony. „Of mis
schien heb je liever dat ik mijn grote
mond houd?"
„Zeker niet." Anthony schudde zijn
hoofd. „Ga verder, mijn waarde."
„Goed. Om te beginnen zou ik dan
willen opmerken dat het mij niet
waarschijnlijk lijkt, dat die dame zelf
met ftïessenger getelefoneerd heeft.
Wat hij opgeschreven heeft is zeker
niet iets wat zij hem op deze manier
gezegd zou hebben. Degene die dit
heeft meegedeeld moet dus iemand
geweest zijn aan wie Messenger die
inlichting had gevraagd, misschien
vriendschappelijk, misschien in op
dracht. Alles moet dus in het werk
worden gesteld om die persoon te vin
den, daat hij waarschijnlijk veel van
de activiteit van Messenger in deze
zaak afweet."
Hij zweeg plotseling, en Jocelyn, die
steeds naar hem gekeken had, keer
de zich naar Anthony. „Hij heeft vol
komen gelijk, nietwaar?" Ze was er
enthousiast over. „Maar hoe moet je
in hemelsnaam te weten komen wie
het was? Je kunt tegenwoordig niet
meer nagaan wie opgebeld heeft, wel?
Tenministe niet als de nummers ge
draaid zijn... Of, wacht eens! Stel nu
eens dat Adrian heeft opgebeld en
naar een plaats buiten Londen! Dan
moet het geregistreerd zijn, nietwaar?
Zou dat niet de moeite waard zijn?"
(Wordt vervolgd)
79-80. Professor Wiedemors werd onge
rust. Hij keek overal rond en riep, maar
er kwam geen antwoord. Priegeltje was
nergens te zien.
Toen doctor Kanebit even later binnen
kwam, zag hij direct, dat er iets aan de
hand was.
Ik begrijp er niets van.' zei professor
Wiedemors. Priegeltje is nergens te vin
den!
Hoe kan dat nou? vroeg de ander ver
baasd. Hij moet toch ergens in deze ka
mer zijn?
Maar hoe ze ook zochten onder boeken
kasten, achter gordijnen.van Priegetlje
was geen spoor te bekennen. Na de stu
deerkamer zochten ze 't hele huis af; maar
nergens was 't ventje te zien.
Hij kan toch niet naar buiten ge
gaan zijn? veronderstelde doctor Kanebit.
99
GUNSTIGE atmosferische verhou
dingen, „beeldgolfreflecties" en de op
richting van een 250 meter hoge tele
visietoren op Okinawa dragen ertoe bij,
dat de Japanse televisieprogramma's
soms op Formosa en zelfs ook op het
Chinese vasteland ontvangen kunnen
worden. Met Amerikaanse hulp heeft
men bij Naha op Okinawa de eerste zo
genaamde 45-graden-t.v.-toren gebouwd.
Aan deze constructie liggen ingewik
kelde wiskundige en geografische be
rekeningen ten grondslag, die ervoor
zorgen dat men in zekere zin niet teveel
hinder meer ondervindt van de aard-
kromming (die normaal de reikwijdte
van een t.v.-zender bepaalt). Met een
opwaartse straling van 45 graden wor
den namelijk de geluids- en beéldgolven
over Taipeh tot naar Hongkong gezon
den. Versterkerinstallaties zijn gepland
op Miyako-Sjima, Isjigaki en op de aan
Amerika toebehorende Bataan-eilanden.
Daarmee wordt de ontbrekende schakel
in de Japans-Formosaans-Philippijnse
televisieketen aangebracht.
HET IS ECHTER nog niet zover, dat
men op het Chinese continent ongestoord
(in de dubbele betekenis van het woord)
van een Japans televisieprogramma mag
genieten. Wel dringen in Tsjoe's Hemelse
Rijk reeds televisiebeelden door van een
tweede kanaal in de Korea-Straat, name
lijk van het station op Tsu-sjima. Het
eiland Saisjoto zorgt hier voor zo'n grote
ontvangstversterking, dat het Chinese tele
visieprogramma in-Peking en andere Chi
nese steden er van tijd tot tijd door ge
stoord wordt, waarbij Japanse „spook
beelden" op het scherm verschijnen.
Bijzonder onaangenaam getroffen waren
de kopstukken van Pekings staatstelevisie
door de storing van een „produktie-uit-
zending", waarin het Chinese volk het
eerstvolgend doèl van de „agrarische pro-
duktieslag" werd voorgeschoteld. Plotse
ling verdrongen Japanse televisiebeelden
het Chinese programma en verschenen er
Eén en al oog is deze schrikwekkende
Cycloop, die zo weggelopen schijnt te
zijn uit Homerus' Odyssee. Hij is wel
weggelopen, maar niet uit het klas
sieke Griekse Odysseusdrama. Het is
de Italiaanse acteur Giuseppe Tosi,
die tijdens een opnamepauze voor een
nieuwe „historische" film in de om
geving van Rome gauw even een
paar plaatjes schiet van zijn even
fraai uitgedoste collega-filmspelers.
detailopnamen van een landbouwexpositie
in Tokio op de beeldbuizen in de Chinese
huiskamers. De Chinese kijkers hoorden:
„Besparing van arbeid en meer loon door
moderne landbouwmachines, de pijlers
voor een agrarische welstand, de sleutels
voor de groei van de private, vrije land
bouwende stand!" aanprijzen.
Niemand minder dan Tsjoe-en-Lai per
soonlijk protesteerde daarop formeel in
Tokio tegen de storingen uit Japan.
NU WETEN weliswaar ook de Chinese
televisietechnici ,dat een normale beeld-
overbrenging naar het Chinese vasteland
niet zonder meer, dat wil zeggen zonder
satellietstations of een gecombineerd tele
visienet, over Kórea naar Hongkong mo
gelijk is. Het is dan ook waarschijnlijk
zuiver toeval geweest, dat de Japanse tele
visie, die zelden heel duidelijk doorkomt,
uitgerekend deze Chinese uitzending heeft
verstoord. Deze Japanse storingen zijn
voor de Chinese televisie echtér reeds
twee maal aanleiding geweest om het ka
naal van haar programma's te wijzigen en
het afstemmen op de kanalen 3 en 7 te
verbieden.
NIETTEMIN laten de Chinezen zich niet
de kans ontnemen, nu en dan heimelijk de
verboden kanalen van hun „volkstelevisie-
ontvanger" aan te sluiten. Men speurt dan
naarstig naar enige beelden uit het vrije
Japan al zijn ze nog zo onduidelijk. Zelfs
Chinezen in hogere functies kijken als
het even mogelijk is naar de Japanse
uitzendingen. Gelukt dat soms eens een
half uur en is het beeld naar verhouding
tamelijk duidelijk, dan is zo'n uitzending
de volgende dag hèt onderwerp der ge
sprekken.
Het schijnt, dat de televisie bij .uitstek
geschikt is om die grenzen te overbruggen,
die ten gevolge van verschillende ideolo
gieën door ijzeren gordijnen zijn ge
scheiden.
Bij déze puzzel is het de bedoeling, dat u
door het goed invullen zelf de nummers
én de zwarte hokjes vindt.
Horizontaal: 1. niet mager; 4. schijn; 6.
deel v. e. huis; 9. samenstel van schakels;
12. onderscheidingsteken; 16. kan een
Europeaan zijn; 17. riviertje bij Dokkum;
18. uitgeput; 19. halm; 20. Oosterlengte; 21.
look; 23. stroompje; 25. „de" in het Frans;
26. tijdperk; 27. getal; 29. hoge berg; 30. den
lezer heil; 32. zwarte harsachtige stof; 33.
voormiddag; 34. boom; 36. slede; 38. en
anderen; S9. enzovoort; 41. belangwekkend;
42. strafkamertje; 44. lengtemaat; 45. ten,
laatste; 46. warmte-eenheid, afk.; 48. titel';
49. het „ik"; 51. bep. ziekte, afk.; 53. soort
papegaai; 54. zo; 56. zie 29; 57. zie 33; 58.
bosje; f het opgooien voor een wedstrijd;
62. muzieknoot; 64. grote Ned. rivier; 66.
zie 44; 67. muzieknoot; 68. voertuig; 69.
dierlijk; 72. is noodzakelijk voor gasver
bruik; 74. sneeuwschaats; 75. schrobnet;
76. kippenvijand.
Verticaal: 1. jonge paarden; 2. soort af
beelding; 3. bekende motorrace, afk.; 4.
gewicht, afk.; 5. naar zijn mening; 6. dit :s;
7. Turkse opperbevelhebber; 8. motor
onderdeel; 9. Ned. Omroepveren.; 10.
Europeaan; 11. ontkenning; 13. middag; 14.
in toekomstig; 15. hulde; 21. voornaam
van Hongaars verzetsstrijder; 22. boom;
23. snavel; toiletgerei; 28. niet enkel
voudig; 3'bosgod; 33. mesthoop; 34.
aanspr. titel v.e. minister, afk.; 35. medicijn;
37. kwaadwillige actie; 38. Noórd-Euro-
peaan; 39. zie 39. horizontaal; 40. bergpas;
43. heel jong Nederland lijdt er onder in
juni/juli; 47. bijvalsbetuiging; 48. karton
nen omslag; 49. ieder; 50. term bij diverse
balspelen; 52. snareninstrument; 54. ge
hoorzaal; 55. reinigingsmiddel; 57. dessert;
59. vrouw van Jacob; 61. noodsein;63.
Noach's schip; 65. geluidjfe; 68. zie 9; "0.
muzieknoot; 71. maanstand, afk.; 72. ge
wicht, afk.; 73. zo de Heer wil, afk.
Inzenden vóór donderdag, prijzen 7.50,
5.— en 2.50.
KOEALA LOEMPOER (Malaya) (UPI)
Malaya en Indonesië hebben besloten de
zelfde spelling van Maleise woorden aan te
nemen. De directeur van het taal- en let
terkundig bureau van Malaya, Toean Syed
Nasir, zei na zijn terugkeer uit Indonesië
dat voor het eind van het jaar een geza
menlijke verklaring zou worden uitgege
ven over een zelfde spelling van het Ma
leis. In november zullen Maleise en Indo
nesische taalkundigen in Koeala Loempoer
gezamenlijk spellingsvoorschriften opstel
len.
Toean Syed Nasir zei in Indonesië met
taalkundigen te hebben gesproken over de
spelling en uitspraak van het Maleis, de
officiële voertaal in Indonesië en Ma
laya.
37. In het privé-kantoor nam de goede verstandhou
ding tussen de beide grote zakenlieden hand over hand
toe, en een bijzonder verfijnde atmosfeer begon de ruim
te te doortrekken toen de heer Bijdevleet aanving, de
kleine twee miljoen uit te tellen die hij aan de zorgen
van de Kred&t Bank dacht toe te vertrouwen. Maar
helaas; toen het telwerk al aardig in de honderdduizen
den liep, begon er een wanklank hoorbaar te worden.
Het ivas een krakende wanklank, door ferme hamersla
gen ondersteund en het was duidelijk dat hij van een
der wanden afkomstig was. Geen wonder, dat beide fi
nanciers verrast opkeken! „Een misverstand over
dreven ijver van het dienstvolk.begon Graaf Bue-
no voorzichtigheidshalve alvast te zeggen; maar hij was
toch nog te laat met zijn uitleg. Een gapende opening
toonde reeds hoe Archibald Brauswasser en diens assis
tent Panda de massieve muur van bordkarton wegdroe
gen (een werkzaamheid waartoe zij besloten hadden om
dat op de andere zijde de Griekse achtergrond voor Me
vrouw Knokkebies-van Tutteren geschilderd was).
De heer P. Bijdevleet was niet traag in het trekken
van conclusies. „Ah daar zie ik nu eens even hoe het
hier gesteld is!" riep hij verontwaardigd „Nep! Alle
maal nep!" „V vergist u!" verzekerde de bankier Joris
Goedbloed nog. „Het gaat hier om een kostbare, moder
niserende restauratie Maar neen, het was te laat.
De cliënt was al doende zijn honderdduizenden met ge
oefende gebaren op te vegen.
f' i
(vsiSsi:
Van Guy haroche is deze winter -
combinatie, bestaande uit een „om
keerbare" mantel in bruine en ivoor
kleurige wol en een tweedjurkje in
gemengde tinten beige. Om de taille
is een spiraalvormige ceintuur van
zacht leer bevestigd.
Van de Société Nationale de protection
de la nature et d'acclimatation de France,
de instelling die in Frankrijk onder ande
re inheemse dieren beschermt, heeft Ar
tis een paartje genetkatten ontvangen.
Daar de genetkat, een klein, lenig en lang
dier rnet een vrij spitse snuit, in Frank
rijk sterk in aantal achteruit gaat wil men
in verschillende dierentuinen goede fok-
paartjes onder brengen om het dier voor
uitsterven te behoeden. Overigens komt
deze tot de civetkatten behorende soort
in een groot deei van Spanje en Afrika
nog vrij algemeen voor, doch de Franse
variëteit staat er wat dat betreft niet zo
rooskleurig op. Vroeger werden deze ge
netkatten, die gemakkelijk zijn te tem
men, vaak als huisdier voor de verdel
ging van muizen en ratten, gehouden. Na
de quarantaine periode zullen de genet-
katten in de zogenaamde vossengang, het
verblijf voor kleine zoogdieren in Artis,
worden gehuisvest.
„Rue Saint Benoit", een korte „mantel
japon" in de spiraallijn van Heim. De
japon heeft driekwart mouwen.
Onder een inham verstaan wij een
binnenwaartse bocht of baai, een in het
land inspringend deel der zee. De moei
lijkheid schuilt in het tweede deel van
het woord, waarvan de grondbetekenis
nog in inham is overgebleven. Als
ham vroegei inderdaad bocht be
tekende. is daaruit wellicht de beteke
nis kniebochi. ontstaan en daarna is men
ham ook gaan gebruiken voor het
lichaamsoeel tussen knie en heup. dus
voor dij of bil en voor het zich daar bij
het varken bevindende vlees, dat men
in sommige delen van Nederland hesp
noemt (vooral in 't zuiden) of s c h i n k
(in het oosten en noorden). Wanneer
inderdaad de oorspronkelijke betekenis
van ham: bocht Js. moet verwantschap
tussen ham en hemel waarschijnlijk
worden geacht. Hemel zou dan oor-
^spronkelül^etekeneiKhetgebogene
19-19
