Goulart wordt heden als president geïnstalleerd FIRATO „Mooie Sacha" gearresteerd in de Franse hoofdstad Boeken lenen O Wereldnieuws Een kind wordt gedood Leger lijkt tevreden met halve zege successenF Ben Goerion aangezocht als kabinetsformateur Dp de DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1961 STANDS 86-104 '"ifen„„jggF Twaalf jarige verschalkt Oost duit se grenswachten Nog geen tastbare bewijzen voor juwelendiefstal OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE VOORNAAM EN AANGENAAM Haaien aan Belgische kust FELISOL écht kleurecht Britse onderzoeker gedood door Indianen in Brazilië BRASILIA (Reuter-AFP-UPI) De bei de kamers van het Braziliaanse parlement zullen vanavond bijeenkomen voor de af legging van de presidentiële eed op de grondwet door vice-president Goulart. Deze heeft gisteren in tegenwoordigheid van de waarnemende president, Mazzili, een onderhoud gehad met de minister van Oorlog, maarschalk Denys, aanvankelijk een grote tegenstander van Goulart. De meeste parlementsleden zijn van oordeel dat de ministers van de strijdkrach ten, die belangrijke tegenspelers van Gou lart waren, automatisch op de achtergrond zullen raken wanneer de nieuwe regering is gevormd. Men legt hierbij de nadruk op de houding van maarschalk Denys en zijn „fair play". Het leger, zo zegt men, heeft slechts een halve overwinning be haald, maar het schijnt dat het zich daar mee tevreden zal stellen. WASHINGTON (AFP) Politieke en diplomatieke kringen in Washington zijn opgelucht over het feit dat de terugkeer van Goulart zonder incidenten is verlopen en dat het ernstige gevaar voor een bur geroorlog is bezworen. Men is echter van oordeel dat de leiders van het grootste land in Zuid-Amerika blijk zullen moeten geven van een groot verantwoordelijkheids gevoel om de orde, die voor de economi sche ontwikkeling nodig is, te herstellen. Minder links Men is van mening dat het spel voor de verantwoordelijke staatslieden nog lang niet gewonnen is. Veel zal afhangen van de persoon van de premier die in het nieu we parlementaire stelsel een grote rol krijgt toebedeeld. Men gelooft voorts dat de uiterste voorzichtigheid waarvan Gou lart sedert zijn terugkeer blijk heeft gege ven, een zekere garantie is voor een gema tigde houding en dat de nieuwe president zich daarom „minder links" zou kunnen betonen dan zijn voorganger Quadros. Volgens de grondwetswijziging, waardoor de bevoegdheden van de president wor den beperkt, zal Goulart tot 31 januari 1966 president zijn. Daarna zal in een volks stemming worden uitgemaakt of de volgen de president door een nieuw parlement zal worden aangewezen, of dat hij rechtstreeks door het volk zal worden gekozen. Verder is bepaald dat het congres, in dien het meent dat het nieuwe stelsel moet worden gewijzigd, negen maanden vóór af loop van Goularts ambtstermijn een volks stemming kan uitschrijven, om de mening van het volk hierover te peilen. De minister-president wordt de voor naamste exponent van de uitvoerende macht. De president zal regeren met een ministerraad. De ministers worden door hem benoemd, doch het Congres moet de benoemingen goedkeuren. De ministerraad wordt geleid door de premier, die verant Advertentie TEEN-TOPPER (J-581-4) geheel compleet, 4 kleuren .!a=i!!!!il!!II!ni!?!5|!IS;s« P- 585-vftA compleet met versterker luidspreker, exclusieve koffer woordelijk zal zijn voor de Braziliaanse buitenlandse politiek. Alle ministers zullen voor de regerings- politiek tegenover het Congres verantwoor delijk zijn. Zij kunnen, afzonderlijk of te zamen, door een door het Congres aan vaarde motie van wantrouwen tot aftre den worden gedwongen. Goulart zal zich tot het volk wenden om het amendement op de grondwet onge daan te maken, dat hem van vrijwel alle uitvoerende macht heeft beroofd, aldus heeft een woordvoerder van Goularts so cialistische partij verklaard. Goulart heeft zich nog niet in bijzonderheden uitgelaten over zijn plannen, maar zijn naaste mede werkers hebben duidelijk gemaakt dat hij niet van plan is symbolisch staatshoofd te blijven. KRONACH (UPI) Een Oostduits ge zin is herenigd in het Westen dankzij de geslaagde ontsnapping van het twaalfjarig zoontje uit Oost-Duitsland. De jongen, die bij zijn grootmoeder was achtergebleven nadat zijn ouders naar het Westen waren gevlucht, had op een gelegenheid gewacht zich bij hen te voegen. Volgens ooggetuigen bij de Beierse grens post Kronaeh was de jongen op de grens post komen toelopen en had blijk gegeven van nieuwsgierigheid die jongens van die leeftijd eigen is. Hij had rondgelopen bij de grenswachtershuisjes, eens naar binnen gekeken, langs de prikkeldraadversperrin gen gedrenteld, kortom overal rondge neusd. Twee uur later, toen de grenswachten gewend waren geraakt aan zijn aanwezig heid, zocht de jongen zich kalm een weg door de barricades en rende weg naar een naburig bosje waar zijn ouders op hem wachtten. (Van onze correspondent) PARIJS „Mooie Sacha", de 31- jarige Witrussische emigrant, in wiens huis aan de Rivièra de politie enkele da gen geleden een houten kist met edelste nen ten bedrage van ruim een kwart mil joen gulden had gevonden, is gistermor gen te Pa'rjjs in zijn flat in het deftige zes tiende arrondissement gearresteerd. Zoals wij al berichtten, had de Franse politie, die reden had aan te nemen, dat mooie Sacha" naar Italië was ontkomen diens signalement en foto aan alle douane- en politiediensten van heel West-Europa doorgegeven. Nu de „mooie Sacha", een atleet met rood haar en een scherp besneden gezicht, zich in handen van de politie bevindt, die Dit is mooie Sacha zoals hij wordt ge noemd die de Riviera heeft opge schrikt door zijn juwelendiefstal. Hij zit nu veilig achter slot en grendel. deze vangst nog niet zo spoedig scheen te verwachten, zijn alle mysteries rond zijn persoon intussen toch nog lang niet opge lost. Niet alleen dat men zijn ware naam en herkomst nog niet eens schijnt te kern nen, zelfs aan het feit of al die edelstenen inderdaad van diefstal afkomstig zijn, be gint men, zo lijkt het, weer te twijfelen In elk geval heeft de politie nog steeds geen reden gezien Sacha's vriendin He- lène Chambovet, in wier bezit zich die rijkdommen bevonden, als medeplichtige te grijpen. Zeker is, dat de moeder van Helène de steen aan het rollen heeft gebracht. Die moeder heeft de politie een paar dagen geleden in de arm genomen, omdat ze het wat merkwaardig vond, dat haar doch ter, die in Montpelier geschiedenis stu deert zoveel kostbare diamanten onder haar berusting had van een vriend of een ver loofde over wie ze overigens maar weinig los wenste te laten. De dochter heeft al tijd volgehouden, dat ze niets wist van de oorsprong van die zevenhonderd diaman ten, maar dat haar verloofde onmogelijk geen nette jongen kon zijn. Makelaar? Sacha zelf beweert, dat hij van beroep makelaar in edelstenen is en dat zich in die kist, welke de politie in beslag heeft genomen, slechts een deel van zijn norma le koopwaar bevond. Het vreemde is, dat die lezing nog niet eens geheel ongeloof waardig hoeft te zijn, al blijven verschil lende gedragingen en verklaringen van Sacha toch wel verdacht. Zo is het opval lend, dat nog niemand bij de politie edel stenen schijnt te hebben opgeëist, ofschoon alle diamanten van hoge waarde geregis treerd staan en bij deskundigen bekend zijn. Daarentegen schijnt Sacha in de krin gen dér Parijse diamanthandelaren en ju weiiers als tussenhandelaar geheel onbe kend te zijn. Terwijl hij voor zijn vlucht, onmiddellijk nadat Helène's moeder con tact met de politie had gelegd, evenmin nog een plausibele verklaring moet heb ben gegeven. Alle raadsels rond Sacha, die rondliep Advertentie Ook een pocket-boek is een boek. Wie het heeft uitgeleend, ziet het graag terug. Want al is het dan „maar" een pocket, de eigenaar kocht het omdat hij waarde hechtte aan de inhoud. De kans bestaat trouwens, dat hij het verhaal nog eens wil lezen. U ziet het: ook boeken- lenen vergt van ons de nadenkendheid die het ken merk is van correcte sociale omgang. Van de goede toon ook; die zich b.v. zo aangenaam weerspiegelt in het presenteren van een Gladstone - met of zonder filter - de sigaret die iedereen voldoening geeft. king a size 20 STUKS Fl.- rnet een collectie edelstenen, welke bijna zonder weerga in de wereld is, zijn met zijn arrestatie zeker nog niet tot een op lossing gebracht en niet zonder spanning mag dan ook naar verdere onthullingen van de politie worden uitgezien. (AFP) Sacha's ware naam is Nicolai Gontscharow. Hij noemde zich Govorov, Troyile en Sorotine. Hij is zowel in Mün- chen als in België veroordeeld wegens misdaden. In 1953 ontvluchtte hij uit de gevangenis van Baden-Baden. (Van onze correspondent BRUSSEL Twee Belgische vissers, een te De Panne en een ander te Koksijde hebben een ongewone vangst gedaan. Tij dens het vissen met een werphengel op het strand, haalden zij geheel onafhan kelijk van elkaar een haai uit het wa ter. Beide exemplaren waren ongeveer een meter lang. Haaien komen voor de Belgi sche kust vrijwel nooit voor. Men neemt dan ook aan dat het om verdwaalde vis sen gaat. JERUZALEM (Reuter-AFP) Presi-1 dent Ben Zvi van Israel heeft de 75-jarige demissionaire minister-president, Ben Goe- I rion, officieel verzocht een nieuwe rege ring te vormen. Ben Goerion, de leider van de gematigde socialistische Mapai, heeft verklaard te zullen proberen een re geringsploeg samen te stellen. Ben Goerion diende in januari zijn ont slag in en de politieke crisis die daarop I volgde, leidde tot algemene verkiezingen waarbij de Mapai 42 zetels van de 120 in het parlement verwierf en daarmee de grootste partij bleef. In parlementaire kringen te Jeruzalem I verwacht men, dat Ben Goerion wel enige tijd nodig zal hebben om de mogelijkheid van het vormen van een kabinet te be studeren. Men neemt aan de vier partijen die in het kabinet samenwerkten met de Mapai, thans de eis zullen stellen dat de Mapai niet weer de meerderheid van de portefeuilles krijgt. Sine nomine Wat zou u ervan vinden als het voltallig personeel van uw kruidenierswinkel met één slag werd uitgeroeid? Als de klas van uw kind binnen één dag niet meer bestond? Of als in uw zo vertrouwde eigen laantje tijdens één enkel weekeinde alle bewoners een gewelddadi ge dood vonden? Verschrikkelijk, zou u zeggen. Wat een tragedie! Schandelijk dat in deze tijd zoiets ge beuren kan. En toch gebeurt dat. Dag in dag uit. Ieder weekeinde opnieuw. En eigenlijk vindt niemand dat iets bijzonders. Het schijnt er nu eenmaal bij te horen. Gelooft u me niet? Leest u dan eens aandachtig de verkeersongelukken. Laat die summiere mededelinkjes met hun gort droge taal eens terdege op u inwerken. Leeft u zich eens in in de gemoedstoe stand van de nabestaanden der slachtof fers. Het is niet leuk, ik geef het direct toe, maar het zou wel eens heel nuttig kunnen zijn. Raakt u er maar eens van doordrongen dat er iedere dag vijf, zes, tien mensen ten slachtoffer vallen aan onze moderne moloch: het verkeer. Dat in de weekein den alles wat ivel, een beetje of helemaal niet rijden kan achter het stuur kruipt om zich zogezegd te gaan recreëren. Weet u wat „recreatie" betekent? HERSCHEP PING! En wat gebeurt er? Er vallen steeds meer slachtoffers omdat men zich herscheppen" gaat. Ik ken mensen, heel veel mensen zelfs, die voor geen goud in een vliegtuig klim men onder de leuze: veel te gevaarlijk. En vlak daarop klimmen ze in hun auto, op hun brommer of scooter of ze lopen alleen maar een eindje om en ze belanden de maalstroom. Maar htm zal immers niets overkomen! Dat denken we immers allemaal! Tussen de tien en vijftien doden in één Hollands weekeinde. Vijfentachtig doden tijdens een Frans dito. Een kleine drie honderd in Amerika, dat nu eenmaal in alles baas boven baas is. Hebt u in zo'n weekeinde de doden van de hele wereld wel eens bij elkaar opgeteld? U zult ver bijsterd zijn over wat er van het aardvlak wordt weggevaagd alleen maar omdat het zaterdag en zondag is. U kunt er een aardig stadje mee be volken. En dat gebeurt 52 maal per jaar S porrtj Advertentie Let op, mevrouw I Textielgoederen mat het FEUSOL-atiket zijn kleurecht! Let U dus voortaan op FELISOL. jsH Vnagt uitgebreide folder aan Uw handelaar of aan de Importeur: N.V. NAHO - PRINSENGRACHT 797-799- AMSTERDAM RIO DE JANEIRO (Reuter) De 26- jarige Britse onderzoeker Richard Mason is, blijkens op de Britse ambassade te Rio de Janeiro ontvangen berichten, door vijandige Indianen in Brazilië gedood. Dit is, volgens van de Braziliaanse luchtmacht afkomstige berichten, geschied nabij de grens van de in Midden-Brazi- lië gelegen staten Para en Matto Grosso. Mason, een medisch student, was de lei der van een Britse expeditie die was uitge zonden door de Royal Geographic Socie ty. De expeditie was drie man sterk. Zij had tot opdracht oeverstreken van weinig bekende rivieren te onderzoeken en een kaart van het door hen onderzochte ge bied te maken. De twee andere expeditie leden zijn ongedeerd. Als ergens op de wereld bruut geweld de rechten en de veiligheid van hulpeloze men sen aantast, kan men verbit terd en geërgerd klagen over de afschuwelijke mistoestan den in onze aardse samen leving en zich voornemen het zijne bij te dragen tot de vesti ging van een betere maat schappij. Doch als dat bruut geweld zich vergrijpt aan kin deren, zou ik in staat zijn het zwaard te grijpen en onder de kreet „Ddeu le veut!" ten strijde te trekken. Er zijn in onze dagen geen kruisridders meer, geen Lode- wijken de Vromen en geen Richards met leeuwenharten. Er wordt niemand meer de ge legenheid geboden, huis en haard te verlaten om Gods wil, teneinde met het blikse mend zwaard de kop te klie ven van het monster Wille keur. Ons wapen is nog slechts de woedende brief aan kran tenredacties of in uiterste gevallen het stemmen op een andere politieke partij. Maar ik zeg u en ik weet dat duizenden het met mij zouden willen zeggen dat soms de vuisten kriebelen om er op de ouderwetse, sportieve manier óp te slaan. Dat kriebelen bespeur ik steeds vooral, wanneer aan kinderen onrecht wordt ge daan: Kinderen, tegen hun medeweten op de wereld ge komen om mens te worden, nauwelijks bezig met een voorzichtige verkenning van het vreemde land, waarin zij zijn neergezet, onwetend en argeloos rondstappend in de jungle van onze beschavingen, moedig armoe lijdend als het niet anders kan, vol vertrou wen de hand van volwassenen grijpend om geleid te worden. Kinderen, die soms trouwer dan honden het zure lot delen van hun onfortuinlijke ouders in krotten en sloppen, en zelfs in de grootste narigheid nog blijmoedig op geluk hopen. Zoals Joodse kinderen vol hoop op verlossing meestapten aan de hand van hun ouders, de gaskamers in, of naar de rand van het veld waar Duitse S.S.-moordenaars wachtten, zo stappen overal ter wereld kinderen mee aan de hand van de groten, de toekomst in, waar hun een bom of een kogel wacht. In Angola sluimeren de zwarte kleintjes op de ruggen van hun moeders, terwijl de Portugese bommenwerpers uit de wolken op hen loeren. In Kongo lopen de zwarte kleu ters naakt in de zon tussen de lemen hutten, waarachter sluipschutters en wraakmoor- denaars zich verbergen. En in de rest van de wereld, waar niet geschoten wordt, slapen zij soms in de goten waardoor de afval van de welvaart sijpelt. Dit alles rijst op voor het oog, dat kennis genomen heeft van een krantenbericht uit Georgia, V.S., waarin de koel bloedige doodslag op een kind van vijftien jaar zonder blik ken of blozen wordt aange kondigd: op 22 september zal in Georgia een vijftienjarige jongen op de elektrische stoel worden gedood, omdat hij is schuldig bevonden aan moord op een oude boer: Op een blanke boer, terwijl hijzelf een negerjongen is. Een jury van louter blanken sprak het schuldig uit, zonder clementie te bepleiten. Volgens deze stoere, blanke verdedigers van het recht was van Preston Cobb niets goeds meer te ma ken of te verwachten. Hij had zijn kans gehad, hij moest nu maar voor eeuwig verdwijnen. Toen de kleine Preston ge boren werd, leefde de wereld in 1946. Dat is nog niet zo heel lang geleden. Tussen 1946 en 1961 heeft de wereldhistorie haar uiterste best gedaan, Preston ervan te doordringen dat hij niet doden mocht. Wel werden in die jaren in Korea, Indochina, Boedapest, Egypte, Kongo en Algerije duizenden mensen gedood, doch niemand heeft het recht ook de kleine Preston niet daaruit particuliere argumenten te trekken. Vijftien jaar is lang genoeg voor een mens, om te weten wat hij te doen en te laten heeft. Dat de blanke wereld bevolking niet vijftien jaar, doch eeuwig op aarde wil leven, is een logisch gevolg van haar uitverkoren positie. Een neger moet aan vijftien jaar ruim voldoende hebben en als hij dan nog niet weet hoe hij zich te gedragen heeft, is het geduld van het recht volkomen uitgeput. De elek trische stoel is het enige mid del tegen dergelijke hardleerse individuen, die behalve zwart van huid ook nog zwart van innerlijk blijken te zijn. Geen clementie dus voor Preston Cobb. Op 22 september zal de hele wereld, met al haar bewonde renswaardige apparaten, ver voersmiddelen, uitvindingen, legers, sociale voorzieningen, medische diensten, ambte naren, koningen, kabinetten, parlementen, vredeskorpsen, politieke partijen en kerken zich als één groot, massaal ge heel laten vallen op het leven tje van een vijftienjarige jon gen. Alles wat wij in eeuwen hebben bereikt en gewonnen, zal als een betonnen blok een kind verpletteren omdat Recht moet worden, gedaan. De kleine Preston Cobb zit thans in de dodencel, in af wachting van het einde. EeD vijftienjarige jongen staat moederziel alleen tegenover de hele wereld. Een cel met een tralievenster is alles, wat de wereld hem gelaten heeft om te overdenken waarom hij sterven moet. Een kind, dat slaapt in het donker en wakker schrikt, huilt om zijn moeder omdat een nare droom zijn rust heeft verstoord. Als zijn moeder komt en zijn kussen opschudt, herwint hij zijn vertrouwen in het vreemde leven en slaapt hij weer in, omdat het gevaar zich van hem heeft afgewend. Preston Cobb zal in zijn don kere dodencel iedere nacht om zijn moeder schreeuwen, omdat de afschuwelijkste nachtmerrie die denkbaar is, zijn ganse korte leven is ko men vullen: de dood sluipt naderbij met iedere grauwe ochtendstraal, de dood ademt in zijn gezicht bij iedere zons ondergang. De dood in plaats van zijn moeder. Preston Cobb heeft een man gedood, moeten wij aannemen. Waarom? Uit zelfverweer? Uit wraak? Omdat de oude boer hem wilde afranselen, toen hij op een kleine diefstal was be trapt? Het doet er weinig toe. De jongen heeft de hand op geheven tegen het superbe ras dat de wereld beheerst, de blanke godheid is beledigd, de witte mens is in zijn rechten aangetast. Geen van de super be blanke godheden in de jurybank heeft zich kunnen verheffen tot het eenvoudige denkbeeld, dat deze jongen de zwaarte en de consequentie van zijn misdaad niet heeft kunnen overzien, dat hij min der schuldig dan een volwas sene zou zijn, dat hij aan vijf tien jaren leven niet voldoen de heeft gehad om te weten hoe hij moest reageren, wan neer de blanke dreigend voor hem stond. Nu zal de staat Georgia, V.S., hem leren wat hij weten moet: Hij zal weten, dat de wereld waarin hij vijftien jaar heeft mogen leven, geen mededogen kent en geen domme kinderen duldt. Dat diezelfde wereld bereid is een kind na de afgrijselijkste mar teling die denkbaar is, op de elektrische stoel te verbran den in naam van het heilige, blanke recht. Als de kleine Cobb de stroom door zijn her sens voelt gloeien, zal hij weten dat hij in handen is ge vallen van de Mens 1961, die zich gesteld heeft op de plaats van God. De Mens 1961, die zich beschouwt als de beste, verstandigste, geleerdste en machtigste mens die ooit ge leefd heeft en die de rechten der mensen predikt in zijn kerken en in zijn politiek. In naam van de gerechtig heid, die zetelt in het paleis van justitie en over de ganse wereld oproept tot verzet tegen de willekeur en het ge weld, zal een vijftienjarige negerjongen door middel van de triomf der elektrotechniek de wraak van de moderne we reld voelen. De vuist van de mensheid zal hem platslaan van dezelfde mensheid die zichzelf waarschuwt tegen het gevaar dat zij zou kunnen worden uitgeroeid. De neger jongen Cobb zal, bij al zijn kinderleed en al zijn waanzin nige angsten van deze dagen, steeds minder begrijpen waar om die mensheid niet in haar geheel zou kunnen worden uit geroeid. Hij zal langzamer hand leren, dat het de mens heid zelf is, die ertegen pro testeert. doch dat de hemel haar niet bijvalt. De vernietiging van één mensenkind in koelen bloede is niet minder katastrofaal dan de vernietiging van de gehele mensheid het is slechts een verschil van getal. En het luide geroep van miljoenen tegen de dreigende atoomdood is niet hartverscheurender dan het zwakke geroep van een negerjongen in zijn donkere dodencel. Als op 22 september de we reld zou vergaan, zouden wij allen niet ongelukkiger of angstiger behoeven te zijn dan de kleine Preston Cobb. Voor hem vergaat op 22 september de wereld, in naam der ge rechtigheid. Wat weten wij, brave bur gers van 1961, van gerechtig heid? Wat weten wij, brave blanken van de vrije cultuur wereld, van het oordeel dat de Jury van ons noodlot heeft uitgesproken over onze hoof den? Waarop zou onze hoop gevestigd kunnen zijn, waar mee we op clementie der go den hopen? Welk argument zou onze beschaving kunnen aanvoeren om nog eeuwen te moeten blij ven bestaan, nadat de kleine Preston Cobb door die be schaving veranderd is in een verschroeid kinderlijk? Hoe moeilijk moet een God het hebben, als Hij de gebeden tot behoud der wereld zal moeten afwegen tegen de woordeloze smart van een negermoeder, wier stervend kind in waanzinnige angst om hulp roept tegen een betonnen muur Hoe moeilijk moet God het hebben op 22 september! Onschadelijk. Het Albanese persbureau heeft bekendgemaakt, dat een groep sa boteurs onder leiding van de Albanees Iroean Goikova, „een beruchte misdadi ger en agent van de Griekse en Ameri kaanse geheime diensten" door de Alba nese grenswachten onschadelijk is ge maakt. De grenswachten die hadden deelgenomen aan de arrestatie van de groep zijn onderscheiden. Geketend. Juan Del Carmen, een onwilli ge Romeo uit Matur in Venezuela, is door zijn toekomstige schoonouders een week lang in een waterton gevangen ge houden, omdat hij hun dochter niet op de vastgestelde datum had getrouwd. Juan vertelde dat hij 's avonds uit zijn benarde toestand werd bevrijd om op zolder te kunnen slapen met één voet aan het bed vastgeketend. Ruw. De Duitse vliegtuigontwerper dr. Wilfried Baade van de Junkers-fabriek heeft een collega meegedeeld dat hij in 1945 de Amerikanen had aangeboden voor hen te werken. Dit aanbod had men ruw van de hand gewezen. Daarna had Baade zich bij de Russen gemeld. Men beschouwt hem wel als de ontwer per van de „Vostok" ruimteschepen. Onafhankelijk. Het Amerikaanse weekblad „Saturday Evening Post" (in 1728 door Benjamin Franklin opgericht) gaat met ingang van 12 september een onafhanke lijke politiek voeren in plaats van een Republikeinse. Men gaat een ander let tertype gebruiken en de prijs wordt van 15 tot 20 cents verhoogd. Het weekblad heeft een oplaag van 6.500.000. Cholera. Bij de jongste cholera-epidemie in de Indische staat Bihar zijn 4.366 mensen gestorven. Asiel. In augustus hebben 295 mensen die uit Joegoslavië zijn gekomen, in de Oos tenrijkse provincie Karinthië om poli tiek asiel verzocht. Van hen zijn 38 te ruggezonden of uit zichzelf naar Joego slavië teruggekeerd. Boerinnen. De boerinnenbond van Trans vaal, waarbij achtduizend vrouwen zijn aangesloten, heeft woensdag besloten dat alle leden zich moeten oefenen in het hanteren van vuurwapens om zich te kunnen verdedigen. Rust. De Turkse dagbladuitgevers hebben een verklaring getekend, waarin zij be loven de hervormingen van Kemel Ata- turk te beschermen en zich te keren te gen reactie, communisme en totalitaris me, zulks om de politieke toestand rus tig te houden met het oog op de alge mene verkiezingen van 15 oktober. Straf. De Amerikaanse vliegtuigpiraat Bruce McRae Britt, die op 31 juli tij dens een poging tot roof van een toestel van de Pacific Airlines twee personen levensgevaarlijk verwondde is door een rechtbank te Oroville (Californië) ver oordeeld tot drie samenhangende gevan genisstraffen, in totaal 42 jaar. Britt gaf toe dat hij twee mensen had verwond toen hij het vliegtuig wilde kapen om zo spoedig mogelijk naar zijn echtgenote en zoontje in Arkansas te kunnen komen. De mogelijkheid bestaat dat Britt mits hij zich goed gedraagt na drie jaar vrijkomt. v

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 3