Laatste eer aan Greet Koemans
HENSEN
HOORTOESTELLEN
I
PANTER
Goedkope slaapzakken gevuld
met eerder gebruikt dons?
OP EN OM HET BINNENHOF
SENORITAS
OVERALLS
Nieuwe uitgaven
Belgische Rijn-reders
tegen nieuw plan voor de
Rijn-Scheldeverbinding
Deskundigen beschuldigd
van partijdigheid
Verzending van zeepost
DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1961
4
v- v.l
natuurlijk
PAARLAARSTEEG 1
Boodschap van Paus
Joannes
Prinses Beatrix naar
première van de film
„Exodus"
Neanderthaler gevonden
in Israel
BONTEKOE
Heemstede
SpoorpEein 4
Onbetwist de meest gerookte SENORITAS in deze prijsklasse!
12 a ct.
ECONOMISCHE POLITIERECHTER
Dr E. van Raalte
NYLONJASSEN
3V
Velen hebben woensdag een laatste groet
gebracht aan de vrijdagnacht op 54-jarige
leeftijd overleden operazangeres Greet
Koeman wier stoffelijk overschot stond op
gebaard in de tot chapelle ardente inge
richte hal van de Amsterdamse stads
schouwburg. Naast de baar was de doden
wacht betrokken door vier zangers van de
Nederlandse Opera, Chris Reumer, Cor
Olthuis, Frans Vroons en Johannes den
Hertog. Rond de baar lagen talrijke kran
sen en bloemstukken, o.m. van het Holland
Festival, het Nederlands theater centrum,
de Vara, en van collega's en vrienden.
Langs de baar defileerden onder meer so
listen en koorleden van de opera, de oud
directeur van de schouwburg, de heer Joh.
Bendien, Gré van Swol-Brouwenstein, Ger-
rit Sterneberg en Willem Andreissen.- Rond
de peristyle van de schouwburg stond een
talrijk publiek toen om één uur de kist
werd uitgedragen. Namens het gemeente
bestuur van de hoofdstad hechtte de wet
houder voor de kunstzaken, mr. A. de
Roos, een grote krans aan de baar.
Naast de lijkauto liepen als slippendra-
gers de vier zangers die de dodenwacht
hadden betrokken en Theo Baylé, mevr.
Jo van der Meent, Henk Angenent, Jan
Voogt, mevr. Carla Sondaar namens het
koor, en Louis Delachaux namens het or
kest. Talrijke kunstenaars en vrienden
volgden de lijkauto tot de Nassaukade waar
de stoet werd ontbonden. De auto's reden
vandaar naar de begraafplaats Zorgvlied.
Op de begraafplaats was een grote scha
re belangstellenden tezamen gekomen om
Greet Koeman de laatste eer te bewijzen.
In de aula zong het koor van de opera
enkele fragmenten uit de opera „Orfeo"
van Gluck. Als eefste sprak mr. Evert
Cornelus, intendant van de Nederlandse
Advertentie
in sterke keper
en jeans kwaliteiten
„SANFOR"
dus voorgekrompen
blauw - khaki - wit
vanaf 11.95
Voor al uw bedrijfskleding
Bij de onlangs opgerichte Uitgevers
maatschappij Jacob van Maerlant te Over-
veen zal binnenkort een nieuw voorlich
tend overzicht verschijnen, dat van
speciaal belang geacht moet worden voor
beleggers in aandelen van Beleggings
maatschappijen of in participaties in
beleggingsdepots. Het overzicht wordt
gepubliceerd onder de naam „De Investo-
meter" en beoogt beleggers op eenvoudige
wijze inzicht te verschaffen in de werke
lijke resultaten van beleggingsmij en en
beleggingsdepóts. (15 Nederlandse en
twintig buitenlandse), zoals deze in het
koersverloop en in de uitkeringen tot
uitdrukking komen, door de resultaten
maandelijks onderling te vergelijken. Bijna
alle te Amsterdam genoteerde beleggings
fondsen komen op het overzicht voor.
Om een juister inzicht te krijgen, zijn
de koersen gecorrigeerd voor stockdividen
den, bonussen en claims. Ook is de bere
kening zodanig, dat verschillen in uit-
keringspolitiek worden geneutraliseerd.
De zo gecorrigeerde koersreeksen worden,
om de vergelijkbaarheid te vergemakke
lijken, telkens omgerekend op basis van de
gecorrigeerde koers van een jaar geleden,
die op 100 wordt gesteld.
Voorts zal het overzicht het algemeen
koersgemiddelde voor Nederlandse aan
delen A.N.P./C.B.S. en de Dow Jones in
dustrie-index op de zelfde wijze gecorri
geerd voor het jaarlijks rendement, zoals
dit gebeurt met de uitkeringen van be
leggingsfondsen. vermelden.
Naar de initiatiefnemer tot de uitgave
van dit nieuwe voorlichtingsorgaan voor
de effectenbezitter, de heer C. P. Nonne-
kes, ons nog mededeelde, ligt het in zijn
bedoeling het werkterrein van „De In
vestometer" nog verder uit te breiden.
De lijkstoet by het verlaten van de
Stadsschouwburg. Als slippendragers
fungeerden rechts Frans Vroons, Karla
Sondaar, Chris Reumer, Cor Olthuis
en Jan Voogt. Links Johannes den
Hertog, mevr. Jo v. d. Meent, Henk
Angenent, Theo Bayle en Louis
Delachaux.
Opera, namens het bestuur en directie.
Namens de collega's van de Nederland
se Opera sprak Chris Reumer: „Greet
Koeman bezat de mooiste deugd die een
mens kan bezitten, de eenvoud". Toen de
kist werd uitgedragen, speelde het orgel
een koraal van Bach.
VATICAANSTAD Paus Joannes zal
zondagmiddag over de radio een bood
schap over de wereldvrede uitspreken na
het lezen van een mis voor de vrede in
zijn zomerverblijf te Castelgandolfo.
De rede zal door radio-Vaticana worden
uitgezonden en door buitenlandse sations
worden gerelayeerd, waaraan volgens een
woordvoerder van de Vaticaanse radio
Nederland, België, Ierland en Spanje
reeds hebben toegezegd te zullen deelne
men.
De Italiaanse omroep zal er een tele
visie-uitzending aan wijden.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL. De Unie van Belgische Rijn
reders kan niet instemmen met het nieuwe
plan, omdat de voorgestelde weg onnodig
lang wordt gehouden, omdat de nieuwe op
lossing de duurste is als gevolg van de
kosten van de kunstwerken en van de on
derhoudswerken en omdat zij geen voorde
len biedt welke zouden opwegen tegen een
beperking van de Belgische inspanningen
voor het behoud van het Rijnverkeer. Dat
heeft gisteren de Unie van Belgische Rijn
reders bekend gemaakt in een communi
qué waarin zij stelling neemt tegen het
nieuwe plan van de Kamers van Koophan
del van Rotterdam en van Antwerpen voor
een kortere verbinding tussen de Schelde
en de Rijn.
De Unie zegt dat de voorgestelde oplos
sing van zo weinig realisme getuigt, dat zij
sterk twijfelt aan de juistheid van hetgeen
thans over het plan is uitgelekt. Zij stelt
tevens vast dat „hooggeplaatste Neder
landse personen" veel gunstiger oplossin
gen hebben voorgesteld. Zij meent te we
ten dat de onderhandelingen tussen rege
ringsafgevaardigden in die zin evolueer
den, en zij drukt de wens uit dat beide
regeringen hun inspanningen zullen voort
zetten om de beste weg voor de grote
vaart tot stand te brengen. Wanneer het
tracé, zo besluit het communiqué, van de
ze weg nauwkeurig bepaald zal zijn, en het
aantal, de afmetingen en de overige tech
nische bijzonderheden van de kunstwerken
bekend zullen zijn, zal het mogelijk zijn te
oordelen in hoeverre er voor België aanlei
ding bestaat de omvang te herzien van
haar steun aan het Rijn-transitoverkeer
zonder dit in gevaar te brengen.
Prinses Beatrix heeft het voornemen
op donderdag 14 september de première
bij te wonen van de film „Exodus" in het
theater Tuschinski te Amsterdam.
JERUZALEM (UPI) Een Japanse ex
peditie heeft in Israel in de omgeving van
Galilei een Neanderthalmens gevonden,
die daar waarschijnlijk 100,000 jaar gele
den geleefd moet hebben.
De leider van de expeditie, professor
Hisasji Soezoeki, heeft op een persconfe
rentie te Jeruzalem verklaard, dat het
skelet dat van een ongeveer dertig jaar
oude man is. Het Israëlische departement
van oudheidkunde heeft de Japanners toe
stemming gegeven hun vondst mee naar
huis te nemen, waar zij het skelet gedu
rende twee jaar mogen bestuderen. Daar
na moet het aan Israel worden terugge
geven.
Advertentie
DE NIEUWSTE TYPEN uit voorraad leverbaar
AUDIUM - SIEMENS - WIDEX - OTICON - PHILIPS - QUALITONE e.a.
(zijstraat van de Leidsevaartweg) Bus 3, halte station Heemstede
Telefoon 38099
Advertentie
IN HET
BEKENDE RODE
BLIK
..'-i
Voor de Economische politierechter in
Haarlem is gisteren heftig strijd geleverd
tussen de officier van justitie en twee ge
tuigen deskundigen enerzijds en mr. F. G.
M. van Schijndel, als vertegenwoordiger
van een terecht staande Rotterdamse fir
ma, anderzijds, over de vraag of de
slaapzakken die de firma op de markt
brengt, geheel of gedeeltelijk gevuld zijn
met dons dat al eerder als vulling voor
dergelijke doeleinden heeft dienst ge
daan.
Ja, meenden de deskundigen en op
grond van hun rapporten was de officier
overgegaan tot vervolging van de firma,
bij wier Haarlems filiaal een winkel
in sportartikelen in de binnenstad een
partij slaapzakken in beslag was geno
men. Artikel 1 van het vulselbesluit ver
biedt namelijk het gebruik maken van vul
ling die al eerder als zodanig heeft dienst
gedaan. Nee, zei de vertegenwoordiger en
raadsman van de firma, in de slaapzak
ken is door een Belgisch bedrijf geleverd
dons verwerkt dat nooit eerder is gebruikt
maar dat, doordat het in balen stijf op
een geperst heeft gezeten of bij verre
transporten heeft geleden, dezelfde indruk
kan maken als beslapen dons. Evenals dit
laatste heeft het een gedeelte van zijn
veerkracht verloren, het is „dood". Hij
achtte het onmogelijk dat de deskundigen
hebben kunnen vaststellen, dat de minde
re kwaliteit van het buitenlandse dons
haar oorzaak vindt in vroeger gebruik
daarvan. Bovendien sprak hij zijn twijfel
uit aan de onpartijdigheid van de vier des
kundigen, die allen nauw betrokken zijn
bij de handel in dons en aanverwante
artikelen, welke handel naar zijn zeggen
er naar streeft het goedkope buitenlandse
produkt van de Nederlandse markt te we
ren.
De economische politierechter achtte
dit een vér gaande beschuldiging en een
verontwaardigde officier van Justitie
noemde het een laag bij de grondse be
schuldiging van meineed. Mr. van Schijn
del ontkende -de getuigen van meineed te
beschuldigen, maar gewaagde van beden
kelijke vormen van slimmigheidjes die
in de handel, met zijn venijnige concur
rentiestrijd, naar zijn oordeel helaas op
geld doen.
Mr. van Schijndel begon met er aan te
herinneren dat de firma die hij vertegen
woordigt, het vorig jaar veroordeeld is
wegens hetzelfde feit als waarvoor zij nu
terecht staat. De Belgische firma was er
toen niet van op de hoogte dat het gebruik
van beslapen dons, dat als het goed ge
reinigd en geregenereerd is, in het buiten
land als deugdelijk geldt, in Nederland
verboden is. Sindsdien levert deze firma
voor de Nederlandse slaapzakken uitslui
tend ongebruikt dons. Deze nieuwe ver
volging is daarom voor mijn cliënt als een
volkomen onverwachte en onaangename
verrassing gekomen, aldus mr. Van
Schijndel.
Deskundigen
De eerste getuige, een 66-jarige direc
teur van een kapok-, dons- en bedveren-
bereidingsbedrijf, verklcirde dat de mon
sters die hij had onderzocht bestonden uit
vulsel dat reeds eerder had dienst gedaan.
Deze omschrijving was voor hem niet een
„vertaling" geweest van het begrip tou-
Nederlands zelfbeschikkingsrecht
Sinds vrij geruime tijd reeds heeft men
het, door een aanmerkelijke meerderheid
in de Kamer tot dusverre gesteunde, re
geringsbeleid inzake Nieuw-Guinea aan
erkenning van het zelfbeschikkingsrectit
der Papoeas vastgeklonken.
Er bestaat echter nog een gans ander
zelfbeschikkingsrecht, dat meer dan ooit
bijzondere aandacht verdient. In de eer
ste plaats is op een gegeven ogenblik na
de Ronde Tafelconferentie van 1949 van
Nederlandse zijde tot uitoefening van een
zelfbeschikkingsrecht overgegaan, in de
vorm van eigenrichting. Op genoemde
conferentie was tussen Nederland en In
donesië overeengekomen, dat binnen een
jaar na 30 december 1949, de staatkundi
ge status van Nieuw-Guinea door onder
handelingen zou worden bepaald. Die on
derhandelingen leverden echter geen re
sultaat op, met het gevolg dat de stand
punten van beide partijen omtrent Nieuw-
Guinea in geschil bleven. Toen heeft Ne
derland op eigen houtje beschikt, dat
Nieuw-Guinea nu verder Nederlands bleef.
Zeker, de wederpartij heeft, wat hande
len in strijd met het volkenrecht betreft,
op haar beurt evenzeer boter op het hootd
doordat zij uitmaakte dat Nieuw-Guinea
gewoonweg een deel vormde van Indone
sië. Over en weer is er dus m.i. duchtig
tegen het internationale recht gezondigd.
Beider houding was strijdig met inhoud
en opzet van de desbetreffende overeen
komst van 1949.
Intussen nam en neemt de Nederlandse
regering een ander standpunt in. Volgens
haar had zij wel degelijk het recht om,
gelijk zij deed, tenslotte eigenmachtig
over Nieuw-Guinea te beslissen en te be
schikken. De uitoefening van dat stuk
..zelfbeschikkingsrecht" had tengevolge,
dat West-Irian thans het laatste, maar
ook trieste overblijfsel is van Nederlands
koloniale heerschappij van weleer.
Nu is het, om mij nog even te bepalen
tot de theoretische kant van wat het zelf
beschikkingsrecht zo al kan omvatten, bui
ten kijf dat een koloniale mogendheid
rechtens alleszins bevoegd is om, wan
neer zij daartoe het ogenblik aangebroken
acht, de band met een kolonie geheel en
al te staken. Ongetwijfeld kan Nederland
dus op het moment, waarop is uitgemaakt
dat de inheemse bewoners van Nieuw-Gui
nea zelf zullen mogen en kunnen be
slissen wat er met hun gebied dient te
gebeuren, zijnerzijds besluiten dit gebied
geen deel meer te laten uitmaken van het
Koninkrijk. Anders uitgedrukt: niet alleen
de Papoea-bevolking, maar evenzeer de
Nederlandse burgerij deze laatste in
het bijzonder door middel van de dames
en heren op het Binnenhof kan aan
spraak maken op toepassing van zelfbe
schikkingsrecht. Daardoor alleen reeds be
staat er voor de Papoea's geenszins een
onbeperkt zelfbeschikkingsrecht. Neder
land is immers bevoegd zelf te beslissen,
dat de bewoner ginds zich niet, tegen de
wens van de Nederlanders, aan hen als
„land-of Rijksgenoten" kunnen opdringen.
Praktische consequenties
Als men zich dan verder even reken
schap geeft van de gevoelens, die er in
derdaad bij de overgrote meerderheid van
het Nederlandse volk leven, behoeft het
geen betoog dat degenen, die op het Bin
nenhof dat volk vertegenwoordigen, ten
spoedigste zouden moeten uitspreken tot een
kiezen door de Papoea's vóór een voort
zetting van enige staatkundig of staats
rechtelijke band met Nederland uitgeslo
ten is. Dit niet ronduit te verklaren ware
alleen maar onoprecht. Maar als men zich
dit voor ogen houdt, kan het moeilijk an
ders of men moet tot de slotsom komen
dat derhalve het enige juiste zou zijn, lie
ver vandaag dan morgen definitief een
einde te maken aan het tegenwoordige
beleid inzake Nieuw-Guinea. Te meer ré
den bestaat hiervoor, aangezien heel het
gescherm met het zelfbeschikkingsrecnt
der Papoea's, zeker voor nog wel een hal
ve eeuw, op een volslagen irrealiteit be
rust. Irreëel toch is het, zichzelf of an
deren wijs te willen maken, dat die be
volking in de eerste vijftig jaar in staat
zou zijn tot een weloverwogen besluit te
komen omtrent de meest gewenste eigen
staatkundige structuur. Precies hetzelfde
geldt met betrekking tot de Nieuw-Guinea-
raad, welk college immers, zo men eer
lijk wil zijn, in de verste verte niet te be
schouwen valt als „representatief" voor
...de staatkundige en staatsrechtelijke
zienswijzen van de Papoea's.
Het enige juiste ware mijns inziens ge
weest, indien in 1949 meteen ook de sou-
vereiniteit over Nieuw-Guinea aan Indone
sië ware overgedragen. Al wat daarna ten
opzichte van dat gebiedsdeel is gedaan,
dus mede heel het gescherm met het zelf
beschikkingsrecht, was er naast. Intussen
zijn er heel wat andersdenkenden, onder
meer op het Binnenhof, die daarin wél
iets gezien hebben en zelfs de indruk
wekten met dat denkbeeld inzake het zelf
beschikkingsrecht weg te lopen. Nu ware
het denkbaar, dat het veel Kamerleden
moeilijker zou vallen, daarmee thans op
eens te breken en zich te troosten met de
gedachte in mijn ogen een fopspeen
dat er toch ook van zelfbeschikkingsrecht
nog sprake zou zijn, wanneer de Papoea
bevolking zou mogen kiezen tussen volko
men onafhankelijkheid, vorming van een
Melanesisch staatsverband of aansluiting
bij Indonesië, terwijl dan „alleen" uitge
sloten zou zijn te kiezen voor een band
met Nederland. Op de keper beschouwd
zou dat toch, zo men al gelooft in de mo
gelijkheid dat de Papoea's binnen afzien
bare tijd een werkelijk zelfbeschikkings
recht kunnen breiken, een illusie zijn.
Overigens meen ik reeds bespeurd te heb
ben, dat het in de Kamer aan voldoende
lust in deze „fopspeen" ontbreekt, maar
dat die afgevaardigden, die zich eindelijk
waren gaan afvragen of het regeringsbe
leid op het stuk in kwestie niet wat al te
„immobiel" was, nu wél bevrediging zien
in een wat groter schijnende bereidheid
van het kabinet-De Quay om de weg van
„internationalisatie van het vraagstua
Nieuw-Guinea" in te slaan.
Te laat
Inmiddels heeft echter de ontwikkeling
der gebeurtenissen wel duidelijk gemaakt
dat men met zulk een stap, zo die mis
schien in een vroeger stadium nog enige
kans op een uitweg had geboden, thans
te veel achter de feiten zou aankomen.
Het is te laat geworden. Indonesië wil nu
beslist niets (meer) van een dergelijke
uitweg weten. Dat moge men de Indone
siërs kwalijk willen nemen, doch aldus is
nu eenmaal de werkelijkheid. Dit zal dan
ook vrijwel zeker tot gevolg hebben, dat
in de Algemene Vergadering van de Ver
enigde Naties niet de voor een dusdanig
besluit vereiste meerderheid van 2/3 bereik
baar zal zijn, zodat het daarom waar
schijnlijk niet eens zal komen tot de in
diening van een ontwerp-resolutie met een
strekking als bovenbedoeld.
Zou daarentegen de Algemene Vergade
ring weten dat zij vrijelijk, dat wil zeg
gen zonder dat Nederland zich daartegen
zou verzetten, kenbaar zou kunnen ma
ken dat Nieuw-Guinea onder de souve-
reiniteit van Indonesië hoort te staan, dan
is, dunkt me, de kans groot dat zich daar
voor wél een meerderheid van twee-der
den zou uitspreken, zelfs al mocht Indo
nesië het standpunt innemen dat de hele
zaak de Verenigde Naties niet eens aan
gaat.
Daarom rest er mijns inziens voor Ne
derland slechts één van werkelijkheidszin
getuigende weg in te slaan. Namelijk, die
van bereidverklaring om zich bij zulk een
vrije beslissing van de Verenigde Naties
neer te leggen. Ten bewijze overigens van
de wens om een steentje tot de verdere
ontwikkeling, economisch en anderszins,
van de bevolking van Nieuw-Guinea bij te
dragen, zou Nederland er goed aan doen
met, in aansluiting bij zulk een beslissing,
te verklaren dat het zijnerzijds volgaarne
in internationaal verband wil blijven me
dewerken aan de bevordering der ontwik
keling van de Papoea's.
1
De positie van het kabinet
Natuurlijk kan men zich afvragen, of
het kabinet-De Quay in zijn tegenwoordige
samenstelling een beleid als hier aanbe
volen voor zijn rekening zou kunnen en
willen nemen. Dit is een vraag, die mijns
inziens door de leden van de regerings
ploeg zelf zou dienen te worden uitge
maakt. Met andere woorden, het zou be
slist de voorkeur verdienen als men op
het Binnenhof het hele geval Nieuw-Gui
nea zou willen en kunnen behandelen zon
der ook maar de indruk te doen postvat
te, alsof het om een aanslag op het poli
tieke leven van het kabinet zou gaan. Niet
in de laatste plaats zou ook de „oppositie"
dus in het bijzonder de P.v.d.A., wijs han
delen door van deze aangelegenheid geen
politiek strijdmiddel te maken. Of dit al
les echter bereikbaar zal zijn? Hier, vrees
ik, is vermoedelijk wel meer dan één
vraagteken op zijn plaats-
Het Kamervoorzitterschap
De berichten omtrent een, naar ver
luidt. slechts kort verblijf van dr. Korten-
horst, de voorzitter van de Tweede Kamer
in een ziekenhuis ter volbrenging van een
dieetkuur, schijnen de verwachting te
rechtvaardigen da hij op de derde dins
dag van september weer op zijn post zal
kunnen zijn. Zonder twijfel zal men zich
hierover alom verheugen.
Intussen is het begrijpelijk dat men zich
inmiddels hier en daar heeft afgevraagd,
hoe het zal moeten gaan wanneer in 1963
of mogelijk toch nog wat eerder, dr. Kor-
tenhorst er de voorkeur aan zou geven,
de waarlijk niet lichte taak van het voor
zitterschap neer te leggen. Men zou dat
uit de aard der zaak betreueren, doch an
derzijds volkomen kunnen billijken. Uit de
kring van de K.V.P.-fractie nu drong kort
geleden tot mij door, dat men er zich ter
dege van bewust is, over weinig geschik
te krachten voor de functie van Kamer
voorzitter te beschikken. Daarom, zo werd
opgemerkt, zal het bij de eerstkomende
Kamerverkiezing zeker zaak zijn, bij de
vaststelling van de candidatenlijsten van
de K.V.P. ook uit te zien naar mensen aan
wie men met een gerust hart de voorzit
tershamer zou kunnen toevertrouwen.
ché, dat in de internationale donshandel
wordt gebruikt als aanduiding voor een
mindere kwaliteit samengedrukt zittend
dons.
Op de vraag van de politierechter hoe
hij dit had geconstateerd, moest de getui
ge een exact antwoord schuldig blijven.
Veertig jaar vakkennis maken het moge
lijk dat men zoiets vaststelt, zei hij, maar
hoe men dat doet is niet uit te leggen,
evenmin als een wijnproever kan om
schrijven hoe hij tot zijn oordelen komt.
Het was geen nieuw dons geweest, oor
deelde hij, en waarschijnlijk reeds vroe
ger gebruikt in beddegoed. Vervolgens
ontspon zich tussen mr. Van Schijndel en
de getuige een langdurige gedachtenwisse-
ling, over wat deze laatste precies bedoel
de met gebruikt dons. Helemaal duidelijk
werd het niet want de getuige veronder
stelde dat hij een monster van door een
hakmachine gedraaid en onder hoge druk
samengeperst materiaal niet als nieuw
dons, doch als gebruikt, zou betitelen.
De volgende getuige had in zijn rapport
de vraag of de monsters beslapen dons of
touché bevatten, met ja beantwoord. On
der touché verstond hij vulling die reeds
eerder had dienst gedaan en beslapen was
geweest. Op de vraag van mr. Van Schijn
del hoe hij kon zien of het samengedrukt
zitten van het materiaal te wijten is aan
vroeger gebruik of aan de invloed van een
hoge drukpers, antwoordde de getuige dat
hij nooit ander dan nieuw of oud dons had
gezien. Hij was er van op de hoogte dat
uit China dons in geperste balen wordfr
ingevoerd, doch had deze balen nooit ge
zien. Wel kon hij aan het dons uit deze
balen vaststellen of het oud of gebruikt
was, verklaarde hij.
Requisitoir
In zijn requisitoir merkte de officier van
Justitie op dat de keurmeesters in de la
ge prijs van 52,50 van de slaapzakken,
aanleiding hadden gezien de vulling aan
een onderzoek te onderwerpen. Omdat
alle vier deskundigen van mening waren
dat men hier te maken had met vulsel
dat reeds eerder als zodanig had dienst
gedaan, achtte hij het ten laste gelegde
bewezen. De Nederlandse firma achtte hij
aansprakelijk. Gewaarschuwd door vroege
re ervaringen had zij de verzekering van
haar Belgische leverancier dat het hier
ongebruikt dons betrof, zelf op haar juist
heid moeten laten onderzoeken. Hij eiste
een geldboete van 250 en verbeurdver
klaring van de in beslag genomen slaap
zakken.
De verdediger, mr. Van Schijndel, was
in zijn pleidooi van oordeel dat allerminst
bewezen was dat de gewraakte vulling
reeds eerder als zodanig had dienst ge
daan. Hij meende dat de getuigen-deskun-
digen te lichtvaardig het dons, dat door
langdurige opslag of andere oorzaken, niet
meer van eerste kwaliteit was, hadden be
stempeld als gebruikt dons.
De economische politierechter achtte het
onderzoek nog niet gesloten 'en besliste
dat de behandeling van de zaak op 27
september zal worden voortgezet. Dan zul
len de twee andere getuigen-deskundigen
worden gehoord en zal de verdediger in
staat worden gesteld andere getuigen te
laten verschijnen.
Advertentie
voor Dames en Heren v.a 29.75
Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Tel. 54679
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld.
Verenigde Staten: ss „Nieuw Amster
dam" (10 sept.), ms .Heina" (11 sept.) en ss
„Noordam" (14 sepL).
Argentinië: ss „Libertad" (13 sept.).
Australië: ss „Aagtekerk" (12 sept.).
Brazilië: ms „Cap Palmas" (12 septj en
ms „Cap Finisterre (14 sept.).
Brits-Oost-Afrika: ms „Gange" (14 sept.).
Canada: ss „Arkadia" (10 sept.) en ms
„Pr. Margriet" (14 sept.).
Chili: ms. „Baarn" (13 sept.) en ms
Worms" (14 sept.).
Indonesië: mr „Braunschweig" (10 sept.).
Ned. Antillen: ms „Medon" (12 sept.).
Ned. Nw.-Guinea: ss „Peleus" (11 sept.).
Nieuw-Zeeland: ss „Kirribilli" (11 sept.).
Suriname: ms „Willemstad" (13 sept
Unie van Z.-Afrika en Z.W.-Afrika: ms
Jagersfontein" (12 sept.).
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de postkan
toren.
