Zal Adenauers partij zondag de
absolute meerderheid behouden?
Westduitse kiezer slingert
tussen hoop en vrees
Aanslagen tegen eigendommen
van Italianen in Oostenrijk
GRIEKS-SPAANS PAAR
Franse Kamer in opstand
tegen de regering
Bonn houdt vrijwilligers nog
drie maanden onder de wapens
Janos Kadar premier in
de plaats van Munnich
Valse 20-dollar-
biljetten in omloop
Ik wist met....
VAN NELLE's
theebuiltjes.
Boycot van debat over de landbouw
Radioactiviteit
iets hoger
DONDERDAG 14 SEPTEMBER 1961
5
Verstoppertje spelen
Steken laten vallen
Wenen veroordeelt het optreden van terroristen
Soorten analfabeten
Help ïïzell
èn Uw tafelburen
Uitgebreide verschuiving
in de Hongaarse regering
dat je met één
Afternoon-thee
builtj'e zo'n
héérlijke pot thee
kon toveren. En
wat een gemak!
Ikneem voortaan
altijd
Afternoon
\oor dienstplichtigen hetzelfde recept verwacht
Rook
waar U ook bent
permanent
(Van onze correspondent)
BONN. Zondag aanstaande is het dan zo ver. Dan trekken Heinrich en
Trudl naar de stembus om hun democratische stem te laten vallen in de bussen,
waaruit het antwoord zal moeten komen op de langzaam maar zeker steeds meer
open staande vraag: willen de Westduitsers verder gaan op de weg van de 85-
jarige Adenauer, oï proberen zij het met de zo veel jongere Westberlijnse bur
gemeester Willy Brandt? De verkiezingsmachines lopen in West-Duitsland nu
op volle toeren. Radio en televisie laten zich niet onbetuigd en op alle bomen
van de Bondsrepubliek zijn plakkaten aangebracht, waarop men kan lezen dat
de christen-democraten waarschuwen tegen risico's en beloven ook in de toe
komst vrede en vrijheid te waarborgen. „Vooraan, vooraan met Willy Brandt",
roept de socialistische partij als wederwoord en verder: „Welvaart is er voor
iedereen". Veel tekst staat er overigens niet op de biljetten. Belangrijker zijn
de gezichten, die de wandelende kiezer van alle bomen af monsterachtig ver
groot aanstaren. Het gerimpelde, door een auto-ongeluk in elkaar gedrukte
gezicht van Adenauer, het rozige welgedane gelaat van vice-kanselier en mi
nister van Economische Zaken Erhard, het opgewekte gezicht van Willy Brandt,
het decoratieve uiterlijk van liberaal Mende, die de bijnaam de „Sjah van Bonn"
draagt, omdat hij volgens sommige bewonderaarsters op de vorstelijke echt
genoot van Farah Diba lijkt.
Van Willy Brandt, het enige gezicht dit.
de socialisten over het hele land aan hun
kiezers laten zien, zijn twee grote foto's
gemaakt. Een jolige, half van opzij, jeug
dig en vitaal, een vrolijke foto die de kie
zer duidelijk moet maken dat Willy
Brandt een charmante, vlotte man is. In
een latere fase van de verkiezingsstrijd
verschenen foto's waarop hij de toeschou
wer ernstig, bezadigd, overvloeiend van
verantwoordelijkheidsgevoel aanblikt. Dat
is de foto, die duidelijk moet maken dat
Brandt de grote politicus en staatsman is
die in de huidige moeilijke tijd het schip
van staat van de Bondsrepubliek moet lei
den.
Het is opvallend hoezeer de hele socia
listische verkiezingscampagne is toegesne
den op de figuur van Brandt. Nadat het
de S.P.D. bij de afgelopen verkiezingen
nimmer gelukt was grote groepen nieuwe
kiezers aan te trekken met partijprogram
ma's, waarin een afwijzing van de Noord-
atlantische Verdragsorganisatie, de kern
bewapening en de liberale economie de
hoofdpunten waren, hebben zij het roer
omgegooid. Op het partijcongres van april
werd niet alleen de politieke lijn van de
partij diepgaand gewijzigd, maar de hele
stijl waarmee men de verkiezingen inging
verschilde wezenlijk van vroeger: niet
meer de denkbeelden en de politiek tellen,
maar alleen de man.
Welke man? Willy Brandt natuurlijk, de
populaire burgemeester van de stad in
prikkeldraad, de charmante revolutionair,
die met de vulpenhouder te werk ging en
niet met het machinegeweer en zich daar
om niet compromitteerde, de huisvader die
zijn kleine gebrilde zoontje aan het hart
drukt tijdens een verkiezingsvergadering.
Willy Brandt, de man die in de hele we
reld aanzien geniet, die de groten der aar
de kent, die zich een vriend van Kennedy
noemt eri die, en dat heeft in elk geval
de Amerikaanse Senator Humphrey be
weerd, in de Verenigde Staten zeker geko
zen zou worden omdat hij zo'n aardige,
open kerel is.
De hele S.P.D. speelt verstoppertje ach
ter de brede rug van Brandt. Een enkele
keer mag professor Carlo Schmidt nog
wel eens zijn culturele neus vertonen,
maar in principe liever niet. Elke eer
aan Brandt, die op zijn verkiezingsreizen
in zijn open auto handen drukt van kinde
ren en ouden van dagen, die bloemen uit
reikt en kleuters knuffelt en daar tussen
door korte kernachtige toespraakjes houdt
die maar een enkele keer ontaarden in het
demagogische gebrul, dat de Duitsers
(evenals het veelvuldig knuffelen van kin
deren trouwens) nog maar al te goed in
hun geheugen moeten hebben.
Sinds de kritieke toestand in Berlijn
Brandt verhinderde zoveel op stap te gaan
zijn ook een paar andere socialisten aan
het woord gekomen. Partijvoorzitter Olleu-
hauer, die tot nu toe de kiezers niet ver
mocht te pakken, heeft zijn tourneetjes ge
maakt en verder lijkt Erler met zijn za
kelijke redevoeringen geen slecht resul
taat geboekt te hebben. Maar dat zijn al
lemaal bijverschijnselen.
Hoofddoel van de S.P.D. is Willy Brandt
op te bouwen tot de grote staatsman, die
hij nog niet is, tot de man, die in de uren
des gevaars pal staat, de man, wiens brief
aan president Kennedy toch maar meteen
leidde tot de komst van vice-president
Johnson, kortom de redder des vader
lands in de bange uren, die Duitsland on
der communistische dreiging doormaakt.
De christen-democraten van Adenauer
zijn zeker niet opgetogen over deze socia
listische verkiezingsstijl. In enorme adver
tenties in couranten en op pamfletten ver
kondigen zij dat het niet aangaat een man
te kiezen. Nee, men moet een groep lei
ders kiezen, die door hun ervaring bewe
zen hebben dat zij weten wat regeren is.
„Geeft uw stem niet aan een man, achter
wie onervaren lieden, of erger ex- en
aartscommunisten staan (een toespeling
op de ex-communist Herbert Wehner, die
in de S.P.D. een sleutelpositie inneemt),
maar stemt op Adenauer, Erhard en hun
mannen. Zij zullen er verder voor zorgen
dat wij de vrede, de vrijheid en de zeker
heid behouden."
Op de plakkaten van de C.D.U. kan men
dan ook naast Adenauer en Erhard de
gezichten zien van minister van Binnen
landse Zaken Schroder, Bondsdagpresi
dent Gerstenmaier, minister van Defensie
Strauss en het alleen door de hoornen bril
opvallende gezicht van de eeuwige vrijge
zel: de minister van Buitenlandse Zaken
Von Brentano, overigens een van de
meest bespotte politici van de Bondsrepu
bliek, en wel om zijn gewichtige manier
van praten en zijn niet bepaald beduiden
de persoonlijkheid.
De christen-democraten maken zich ze
ker zorgen over de campagne van de so
cialisten. Toch twijfelen zij er niet aan dat
zij weer als grootste partij uit de bus zul
len komen. Het belangrijkste punt is ech
ter of zij opnieuw de absolute meerder
heid zullen behalen. In 1957 kregen zij
50,1 percent van de stemmen, een krappe
meerderheid, die evenwel in de Bondsdag
resulteerde in 277 zetels van het totaal van
497 stemgerechtigde afgevaardigden.
Als de C.D.U. het ditmaal niet klaar
speelt de absolute meerderheid opnieuw te
veroveren, bijvoorbeeld omdat de socialis
ten of de liberalen te sterk vooruitgaan,
die in 1957 respectievelijk 31,8 en 7,7 per
cent hadden, dan ontstaat de toestand dat
een coalitieregering nodig zal zijn. En dat
zal dan wel betekenen dat Adenauer ten
slotte toch afstand zal moeten doen van
de Bondskanselierstroon, want er is in de
Bondsrepubliek geen coalitiepartner te
vinden, die onder Adenauer aan een kabi
net wil meewerken.
Waarom niet? Omdat Adenauer te eigen
gereid is en omdat hij sinds 13 augustus
een aantal politieke steken heeft laten val
len, die algemeen op zijn ouderdom wor
den geschoven. Ook in zijn eigen partij
kampt Adenauer trouwens met een groep,
die graag Erhard op de troon zou zien.
Adenauers uitspraak dat hij, als hij
wordt herkozen zijn ambtstijd van vier
jaar niet geheel zal uitzitten, maar wel-
(Van onze correspondent)
WENEN Woensdag is in Wenen met
een Molotov-cocktail een aanslag gepleegd
op de geparkeerde auto van de Italiaanse
tenor, Carlo Bergonzi, die als gast in de
W'eense opera optreedt. Toen de Italiaan
se zanger gisteravond als Radames in
„Aida" van Verdi optrad, werd hij door
het Weense publiek in de opera bijzonder
hartelijk toegejuicht. Van de daders ont
breekt elk spoor. Een tweede aanslag,
eveneens met een Molotov-cocktail, werd
gisteren op een Italiaanse ijssalon, in de
Alserstrasse, gepleegd. De eigenaar kon
de bom tijdig verwijderen.
Betreurenswaardig
De minister van Justitie, Afritsch, heeft
de volgende verklaring afgelegd: „In te
genstelling met de regering en de demo
cratisch denkende bevolking, die dit ter
roristische optreden veroordelen, zijn en
kele onverantwoordelijk en meestal
jeugdige mensen van mening dat met ter
roristische acties politiek kan worden ge
maakt. In Italië zijn tijdens het afgelopen
weekeinde enkele aanslagen gepleegd,
waarmee ook enkele Oostenrijkers in ver
band worden gebracht. Deze betreurens
waardige voorvallen zijn voor mij een
aanleiding geweest om de veiligheidsorga
nen opnieuw opdracht te geven zeer scherp
tegen terroristen op te treden. De autori
teiten, die verantwoordelijk zijn voor de
handhaving van de openbare rust en orde,
zijn ervan overtuigd, dat hun maatrege
len bij de bevolking steun en begrip zullen
vinden".
De studentenvereniging „Ring Freiheit-
licher Studenten", waarvan enkele van de
terroristen lid zijn, heeft zich uitdrukke
lijk gedistantieerd van de bomaanslagen
en deze veroordeeld. Enkele van de Oos
tenrijkse terroristen die in Italië werden
gearresteerd blijken lid te zijn van een
nationaal-socialistische organisatie, die
zich „Liga" noemt. Deze organisatie is al
lange tijd in Oostenrijk verboden.
De secretaris van de socialistische par
tij in Oostenrijk, Propst, zei: „De terro
ristische methodes zijn niet alleen schade
lijk voor de belangen van de Zuidtirolers,
maar zij vergiftigen ook de verhouding
tussen Oostenrijk en Italië, twee nabuur
landen die op elkaar zijn aangewezen. De
overgrote meerderheid van het Oostenrijk
se volk veroordeelt dergelijke acties", al
dus secretaris Propst, maar hij protesteer
de tegen de veronderstelling van Italiaan
se zijde, alsof deze extremisten door de
Oostenrijkse autoriteiten zouden worden
geduld.
Naar New York
(UPI) De minister van Buitenlandse
Zaken Bruno Kreisky en zijn onderstaats
secretaris Ludwig Steiner reizen op 19 sep
tember naar New York, om de kwestie
Zuid-Tirol ter tafel te brengen in de UNO-
Assemblee. Aan de UNO zal worden ver
zocht Oostenrijk en Italië te helpen an
dere vreedzame middelen te vinden om
die kwestie op te lossen.
Oostenrijk en Italië waren vorig jaar
door de UNO geadviseerd de kwestie Zuid-
Tirol op te lossen in directe onderhande
lingen of andere vreedzame middelen te
Vinden in geval men het niet eens werd.
licht na twee jaar het veld zal ruimen, is
dan ook in de eerste plaats bedoeld als een
poging de ontevredenen in eigen gelede
ren te sussen. Dat Adenauer zich nu al
zou willen vast leggen op een datum,
waarop hij het roer uit handen geeft is
bijkans onvoorstelbaar.
In de verkiezingsstrijd is alles nog open.
Er liggen nog enige dagen voor ons, waar
in beide grote partijen elkaar weer naar
het hoofd zullen slingeren dat Kroesjtsjev
de ander het liefst ziet winnen. Verder
zullen de persoonlijke verdachtmakingen,
waarin Adenauer een twijfelachtig mees
terschap bezit, wel hun hoogtepunt berei
ken.
Degene, die er echter het slechtst aan
toe is, is de Westduitse kiezer. Hij moet
uit het geharrewar tussen de partijen op
maken wie hem de zo verlangde veilig
heid en vrede het best kan verschaffen.
De grote partijen maken beide gebruik
van de alom heersende vrees voor oorlog
door te verkondigen dat zij de beste waar
borg zijn tegen een oorlog of een Sovjeti
sering van Duitsland.
De kleine Duitse kiezer, die hier bij
voorkeur met een slaapmuts wordt afge
beeld, kan zich bij zijn beslissing nauwe
lijks richten naar de politieke program
ma's van de partijreuzen, want die ver
schillen maar weinig. Het enige, wat hij
kan doen, is te zeggen: „Ik vind die Wil
ly Brandt toch een fijnere vent". Of: De
sluwe Konrad Adenauer bevalt mij beter."
Daarmee is de Westduitse verkiezings
strijd teruggebracht tot de primitieve
vorm van democratie in onderontwikkelde
landen, waar die kiezers, die analfabeten
zijn, stemmen op de bij de stembus opge
stelde man, die er volgens hem het sym
pathiekste uitziet. Onweerstaanbaar dringt
dan ook de befaamde uitspraak zich aan
een waarnemer van de Duitse situatie op:
„Er zijn twee soorten analfabeten: „Zij
die niet lezen en schrijven kunnen, en zij
die dat wel kunnen".
Advertentie
Qit de (zunrjbrand.^
Houd altijd Rennies bij de hand. Dan kan
overtollig maagzuur u niet deren. Eén of
twee Rennies doven uw pijn als er iets ver
keerd valt. Ze zijn gemakkelijk in te nemen -
onopvallend - en één voor één hygiënisch
verpakt. Nog lekker van smaak bovendien.
WENEN (Reuter) De eerste secreta
ris van de Hongaarse communistische
partij, Janos Kadar, heeft de functie van
minister-president overgenomen van dr.
Ferenc Münnich, aldus heeft radio Boedaf-
pest bekendgemaakt. De maatregel is een
onderdeel van een herziening van regering
en partijleiding.
De minister van Buitenlandse Zaken, dr.
Endre Sik, en de minister van Onderwijs,
mevrouw Valeria Benke, zijn van hun
functies ontheven. De nieuwe minister van
Buitenlandse Zaken is Janos Peter, die
vier jaar geleden aftrad als bisschop van
de calvinistische kerk. Karoly Ilku is be
noemd tot minister van Onderwijs. Ook
de minister van Binnenlandse Zaken, Be-
la Bizsku, is van zijn functie ontheven en
vervangen door Janos Papp. De functie
van voorzitter van het staatsplanbureau,
die vervuld werd door Arpad Kiss, is door
Miklós Ajtai overgenomen. Kiss komt aan
het hoofd te staan van een nieuw staats-
bureau, de commissie voor ontwikkeling
van de techniek, met behoud van de func
tie van minister.
Dr. Münnich is benoemd tot minister
van staat. Tot plaatsvervangend minister
president zijn benoemd Antal Apro, gene
raal Bizsku, Jenoe Fock en Gyulla Kallai.
De enige minister die geen andere func
tie gekregen heeft is de zeventigjarige
Endre Sik, die ziekelijk is.
De centrale recherche van de Amster
damse politie is in samenwerking met po
litiekorpsen van andere gemeenten en In
terpol op zoek naar twee mannen van 35
a 40 jaar, die een aantal valse 20-dollar-
biljetten in omloop hebben gebracht, onder
meer in Edam, Zandvoort en Amsterdam.
Het zijn groenachtige en zwart bedrukte
20-dollarbiljetten met op de voorkant het
portret van Jackson en op de achterzijde
een afbeelding van het Kapitool. Ze zijn
onder meer herkenbaar aan een grof
lijnenwerk op die plaatsen, waar op de
echte biljetten een fijne arcering te zien
is. Eén van de mannen, die de dollarbil
jetten in circulatie hebben gebracht, is ver
moedelijk een Fransman, de andere een
Franssprekende Nederlander. Het tweetal
rijdt in een auto van een Frans merk.
De valse biljetten zijn nogal flets ge
drukt op papier dat niet zo stevig is als
dat van echte biljetten.
.■r.-.-.-.-.yr-.--.--
Advertentie
doos van
/Jfterttöö"
Don Juan Carlos en prinses Sophia van
Griekenland, wier verloving gisteren
bekend werd gemaakt door kroonprins
Constantine. In het park van de residentie
van ex-koningin Victoria Eugenie van
Spanje, in aanwezigheid van koning Paul
en koningin Frederika van Griekenland
en prinses Irene, zuster van prinses
Sophia, en de vader van Juan Carlos, Don
Juan, graaf van Barcelona, poseerde het
jonge paar voor de fotografen. Prinses
Sophia was gekleed in een korenblauwe
japon. Aan haar vinger prijkte een
robijnen ring, een geschenk van Juan
Carlos.
De 23-jarige Don Juan Carlos wordt als
de meest waarschijnlijke opvolger van
generalissimus Francisco Franco, het
Spaanse staatshoofd, beschouwd. Een
officiële woordvoerder in Madrid heeft
verklaard dat de regering „bijzonder is
ingenomen" met de verloving. Krachtens
een overeenkomst tussen Franco en Don
Juan, de troonpretendent, heeft Juan Car
los de laatste jaren een koninklijke op
voeding ontvangen. Hij heeft geruime tijd
doorgebracht aan de militaire academies
van leger, vloot en luchtmacht en is vorig
jaar begonnen met een driejarige univer
sitaire studie in economie, filosofie en
letteren.
Prinses Sophia en Don Juan Carlos ont
moetten elkaar voor het eerst in de zomer
van 1954 toen koningin Frederika voor
negentig leden van Europese konings
huizen een tocht langs de Griekse eilanden
organiseerde.
De 22-jarige prinses is zeer sportief. Zij
zwemt ondermeer uitstekend en is zeil-
kampioene. Zij bezette onlangs de derde
plaats bij de regatta van Edinburgh en
maakte deel uit van de Griekse ploeg bij
de Olympische Spelen in Rome. Zij heeft
bijzondere belangstelling voor kinderzorg,
archeologie en muziek.
(Van onze correspondent)
PARIJS. Met de weigering van de
Franse premier Michel Debré voor de Ka
mercommissies voor buitenlandse zaken
en voor nationale verdediging te verschij
nen, is de guerilla tussen regering en par
lement in een nieuwe fase getreden. De
minister-president heeft zijn weigering ge
motiveerd als een protest tegen de beslis
sing van alle partijen buiten de gaul
listen de debatten over de landbouwcri
sis door hun eenparige afwezigheid te
boycotten. Deze boycot werd dinsdag afge
kondigd als antwoord op het verbod van de
president der republiek aan het parlement
zijn inzichten over de landbouwcrisis in
een stemming tot uitdrukking te brengen.
Nadat door de emoties over de mislukte
moordaanslag op het staatshoofd, de cri
sisstemming in het parlement dinsdag ten
minste tijdelijk leek te zijn bedwongen,
zag het er gisteren weer naar uit dat de
tegenstellingen tussen kamer en regering,
of juister de president der republiek, het
explosieve karakter hadden hernomen. De
stemming in het parlement was nog wel
het beste uitgedrukt door de socialistische
fractieleider Leerhart, die dinsdag in een
felle uitval tegen de premier uitriep, dat
de president der republiek het recht had
om de Kamers te ontbinden doch niet om
het parlement te vernederen. Op uitnodi
ging van dit Kamerlid, vertoonden alle
hiet-gaullistische afgevaardigden even la
ter het unieke schouwspel van een massa
le uittocht uit de zittingszaal, omdat ze,
volgens de woorden van een andere spre
ker, hun medewerking verder weigerden
te verlenen aan een parodie op het parle
ment. Gisteren werden de debatten over
de landbouwcrisis niettemin voortgezet,
waarbij de minister en de premier echter
slechts voor de eigen parochie konden
spreken, aangezien, buiten de gaullisten,
alle parlementariërs schitterden door af
wezigheid.
Hautaine minachting
Wanneer de malaise onder de boeren de
aanleiding van dit conflict in verschillen
de etappes vormt, dan liggen de ware oor
zaken dus wel veel dieper. De Gaulle is
nooit een gemakkelijke man in de om
gang geweest, maar in zijn hautaine min
achting voor zijn medemensen hebben de
parlementariërs altijd nog wel de kroon
gespannen. En zelden^liet hij een gelegen
heid passeren om hel parlement die ge
voelens kenbaar te maken. Boven een sa
menwerking met de legale vertegenwoor
digers van de natie verkiest hij de spon
tane adhesie van het volk, waarmee hij
op zijn toernees door de verschillende
Franse provincies periodiek het contact
vernieuwt. De reis, die voor 21 september
naar de arme departementen van Midden-
Frankrijk op het programma stond, zal.
ondanks de niet ongerechtvaardige vrees
van de veiligheidsdiensten voor een nieu-
Van onze correspondent)
BONN Na lang aarzelen heeft de
Westduitse regering besloten de zesdui
zend vrijwillige militairen, wier diensttijd
eerdaags afliep, nog drie maanden in
dienst te houden. Dertigduizend dienst
plichtigen, die er zich ojp verheugd hadden
eind september naar huis te mogen, heb
ben de mededeling gekregen dat zij naar
alle waarschijnlijkheid meteen voor drie
maanden herhalingsoefeningen zullen wor
den opgeroepen, hetgeen in feite betekent
dat zij drie maanden langer moete ndie-
Het doel van deze maatregelen is, de
huidige sterkte van de Bundeswehr niet te
verzwakken, nu de Westduitse bondgeno
ten hun legers met het oog op de crisis in
Berlijn, versterken. De beslissing betekent
ook dat men niet hoeft over te gaan tot
het oproepen van reservisten. Tenslotte is
het resultaat van het besluit dat, door
het opkomen van 42.000 nieuwe dienst
plichtigen per 1 oktober, het bondsleger
voor het eerst de sterkte bereikt, die in
de plannen van de Noordatlantische Ver
dragsorganisatie was voorzien: namelijk
350.000 man.
Dat betekent niet, dat West-Duitsland
meteen ook de voorgenomen twaalf divi
sies klaar heeft. Tot nu toe zijn acht West
duitse divisies in het stadium gekomen,
dat zij aan het opperbevel van de NAVO
ter beschikking konden worden gesteld.
Het lange aarzelen met dit besluit, dat
al weken in de lucht hing, moet vooral op
rekening van bondskanselier Adenauer
worden geschreven. Eigenlijk had deze de
beslissing graag uitgesteld tot na de ver
kiezingen van zondag aanstaande, maar
het bleek organisatorisch niet mogelijk er
zo lang mee te wachten.
Adenaüer schijnt te vrezen dat dienst
tijdverlenging de Westduitse kiezers de
indruk zal geven dat de internationale
toestand toch veel gevaarlijker is dan de
bondsregering dagelijks zegt. Adenauer en
de zijnen doen namelijk niets anders dan
elke dag verkondigen dat er geen oorlog
komt en dat hun christen-democratisch
beleid geenszins geleid heeft tot een inter
nationaal bankroet, zoals de socialisten
beweren.
Naar Washington
Langdurig hebben dr. Adenauer en
zijn minister van Buitenlandse Zaken Von
Brentano gesproken over de internationa
le situatie. Von Brentano vertrok na het
gesprek naar de Verenigde Staten, waar
hij vandaag zal deelnemen aan de confe
rentie van westelijke ministers van Bui
tenlandse Zaken over de Berlijnse crisis.
Naar in Bonn verluidt zal Von Brentano
er zijn collega's vooral op wijzen dat een
politieke oplossing voor het hele Duitse
we aanslag op het leven van de president,
toch door gaan.
De fundamentele gebreken van de vijf
de republiek springen ondertussen even
duidelijk in het oog als' ze; met de figuur
van De Gaulle aan de top, moeilijk te her
stellen zijn. Terwijl de premier verant
woordelijk is, wordt het land in feite van
uit het Elysée bestuurd.
Het staatshoofd kan door de Kamers
echter niet ter verantwoording geroepen
worden, zodat de controle van het parle
ment weinig meer is dan een wassen neus.
Tegen deze gang van zaken is het parle
ment nu dan openlijk in opstand gekomen.
Het kabinet van Debré, dat nu twee jaren
en acht maanden bestaat, heeft het re
cord van levensduur sedert meer dan een
halve eeuw geslagen. Een record, dat ze
ker minder te danken is aan de warme
waardering, die deze regering bij het par
lement geniet, dan wel aan de hoge be
scherming van de president der republiek,
die, na de laatste verkiezingen trouwens
nadrukkelijk verklaarde dat de premier
van toen af voor vier volle jaren werd ge
ïnstalleerd. In elk geval lijkt het er veel
op dat het parlement, dat zich bij nage
noeg alle belangrijke beslissingen voelt
buitengesloten, er nu genoeg van heeft de
rol van intelligente figuratie te blijven
spelen. Niettemin is het twijfelachtig of
de president der republiek zich ooit be
reid zal tonen de volksvertegenwoordiging
een gewichtiger rol toe te vertrouwen.
Er is gedurende de laatste dagen een
geringe verhoging van de radioactiviteits
graad van de atmosfeer geconstateerd. Er
bestaat op dit ogenblik echter geen zeker
heid, dat deze verhoging het gevolg :s
van de recente kernwapenproeven, aldus
heeft het ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid meegedeeld.
Advertentie
in de handige
platte doos 95 cent
Spaar de plaatjes
voor het mooie
nieuwe Captain Grant
Schepenalbum „Van
Stoom tot Atoom".
probleem nodig is, wil men de toestand
in Berlijn klaren. Hiermee zal Brentano
wel niet voor dovemansoren spreken,
want het is al bekend dat de westelijke
ministers van plan zijn het grote, veelom
vattende vredesplan, dat minister Herter
op de Geneefse conferentie voorlegde, op
nieuw als onderhandelingsbasis te gebrui
ken.
In de Westduitse hoofdstad neemt men
overigens aan dat het Westen op een Oost-
West-conferentie, wat er ook gebeurt, op
drie punten zijn been strak zal houden: 1.
Aanwezigheid van westelijke troepen in
West-Berlijn, 2. Het voortbestaan van de
levensvatbaarheid van de stad, 3. Het
openblijven van de verkeerswegen tussen
de Bondsrepubliek en West-Berlijn. De on
vermijdelijke technische contacten tussen
Oost en Westduitsers op dit laatste punt,
zou het Westen op de koop toenemen.
Helemaal in de lucht schijnt nog te han
gen of men de Russen zal voorstellen de
zetel van de UNO van New York naar
West-Berlijn te verplaatsen. In Bonn
vreest men nu al dat een dergelijke ver
huizing een erkenning de jure van Oost-
Duitsland nodig zal maken, daar immers
alle toegangswegen naar West-Berlijn over
Oostduits grondgebied voeren.
