Mongi Slim voorzitter van de UNO-Assemblee De Gaulle doet afstand van de onbeperkte bevoegdheden HOORTOESTELLEN t President Lübke bemoeit zich met de kabinetsformatie Recept tegen zwijmelen m Wereldnieuws Tweeëndertig sprekers eerden de nagedachtenis van Hammarskjoeld Uit Nieuw-Guinea vertrokken Zakenkabinet onder een generaal in Griekenland Twee schipbreuken kostten 51 Indonesiërs het leven Ljekksv0 sig O/L&A raatótoel BOUMAN In 1960 zijn 171 schepen - 358.180 ton - vergaan Op de DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1961 Bigamist? Koningin-moeder Elisabeth van België naar Peking Voor de opening van de zitting van het parlement BONTEKOE - Heetnstede - Spoorbom 4 't nieuwe dansseizoen begint in oktober! Oostenrijk vergoedt schade van politiek vervolgden Cri Stellweg 4 MORGENAVOND van 19-22 uur* MEUBELEN KIJKEN BIJ BOUMAN (Van onze correspondent) WASHINGTON. - Mongi Slim, de Tunesiër die klein van stuk is doch groot als diplomaat, is met algemene stemmen tot president gekozen van de zestiende Assemblee van de UNO. De impasse over de opvolging van Hammarskjoeld duurt echter voort. De middagzitting van de Assemblee was gisteren geheel gewijd aan de herdenking van de secre taris-generaal. Tweeëndertig sprekers hadden zich aangemeld voor het houden van een korte herdenkingsrede. Amerika en de Sovjet-Unie zijn het niet eens geworden over de samenstelling van de internationale ontwapeningscommissie, doch beide landen hebben wel overeen stemming bereikt over een aantal richt lijnen voor de ontwapening. Beide staten stellen een algemene volledige ontwape ning als einddoel. Dit doel zou in fasen moeten worden bereikt. Men zou aan be paalde fasen kunnen beginnen zonder dat volledig succes van het gehele program ma is gewaarborgd. Het gehele proces zou onder strikte controle moeten staan en de inspectie zou niet aan een veto onderwor pen moeten zijn. Het klinkt hoopgevend, maar men mag niet vergeten dat iemand eens gezegd heeft: „In principe kunnen diplomaten het over alles eens worden". In de praktijk lijkt een effectief ontwape ningsplan op dit moment echter wel heel veraf. De 52-jarige Slim is de eerste Afrikaan wie de eer te beurt valt president van de Assemblee te zijn. Hij kent het UNO- milieu door en door. Hij was sedert 1956, toen het land onafhankelijk werd, Tune- siës permanente UNO-vertegenwoordiger. Reeds als student in Parijs was hij voor stander van onafhankelijkheid van zijn land. Bij zijn streven daarnaar is hij twee maal door de Fransen gevangen gezet. Ambassadeur Slim is echter zo op en top diplomaat, dat een rancune bij hem zel den of nooit blijkt. Maar daarom verheelt hij zijn persoonlijke mening niet. Zelfs in zijn officiële openingsrede meen de hij dat hij de hoop kon uitspreken op spoedige onafhankelijkhied van Algerije en Angola. Slim weet echter onder alle om standigheden maat te houden, kiest zijn woorden voorzichtig en meent het oprecht wanneer hij, zoals gisteren, verklaart, dat hij aan Hammarskjoeld een voorbeeld zal nemen. Slim noemde in zijn openingsrede enige malen het gevaar van oorlog, doch zei te hopen dat dit door de Assemblee zou kunnen worden bezworen. Slim is vrij gezel en uiteraard vraagt men hem her haaldelijk naar trouwplannen. Zijn vaste antwoord is dan: „Ik ben getrouwd met Tunesië". Slim is echter mohammedaan en het is niet uitgesloten dat hij de UNO als tweede vrouw erbij neemt. Stevensons herdenkingsrede bij de dood van Hammarskjoeld onderscheidde zich door de bijzondere warmte van toon en kernachtige formulering. Hij noemde Hammarskjoeld een briljant denker en prees zijn dappere meedogende geest. Ste venson noemde de juist bereikte wapen stilstand in Katanga een monument voor deze soldaat van de vrede. Met alle res pect voor de eventuele wensen van familie of vaderland, stelde Stevenson voor dat Hammarskjoeld zou worden begraven in New York op het terrein van de UNO, om dat Hammarskjoeld aan de gehele wereld behoort. De Rus Zorin sprak een korte condo leancerede uit, waarin zijn critiek op Hammarskjoelds' Kongo-actie niet werd verheeld. Ook de Poolse afgevaardigde wees op het meningsverschil met Ham marskjoeld, doch hij had althans de gratie te erkennen dat geen twijfel mogelijk is aan de oprechtheid van Hammarskjoelds overtuiging. Het is begrijpelijk, dat vele Afrikanen hulde wensten te brengen aan de man, die in hun werelddeel de dood ge vonden heeft bij zijn poging een harmo nische oplossing te bereiken. Gisteren zijn 150 volwassenen en 69 kinderen met de „Zuiderkruis" uit Hollan- dia naar Nederland vertrokken. In Mano- kwari zullen nog ongeveer 100 passagiers aan boord gaan die eveneens voorgoed Nieuw-Guinea verlaten. Bij de vertrekken- den zijn 60 ambtenaren. De andere pas sagiers zijn hoofdzakelijk oude mensen en mensen die op eigen kosten reizen. Koningin-moeder Elisabeth van België is van Schiphol via Moskou naar Peking vertrokken. Het bezoek van de 86-jarige Koningin, grootmoeder van Koning Boude- wijn, aan de Chinese volksrepubliek draagt een strikt particulier karakter. Zij zal door geen enkel lid van de Belgische hofhouding worden vergezeld. ATHENE (Reuter) Koning Paul van Griekenland heeft luitenant-generaal Con- stantine Dovas benoemd als hoofd van een zakenkabinet, dat de staatszaken zal behartigen tot de algemene verkiezingen op 29 oktober. De 64-jarige generaal Dovas is chef van de generale staf geweest. Hij zorgt voor de militaire vorming van de 21-jarige kroonprins Constantijn. De koning heeft nieuwe verkiezingen uitgeschreven op advies van premier Ka- ramanlis, die zijn ontslag had aangeboden, omdat hij van mening is dat het kiezers korps met het oog op de moeilijke inter nationale toestand moet worden geraad pleegd om te komen tot een zo hecht mo gelijke regering. Advertentie (Van onze correspondent) PARIJS Tijdens de wekelijkse zit ting van de Franse regering en een paar uur voor hij tot de niet geringe onge rustheid van de veiligheidsdienst be geleid door een groep hefschroefvliegtui- gen en een rijdende „mijnenveger" tegen eventuele plasticbommen voor zijn veer tiende reis door de Franse provincie ver trok, heeft president De Gaulle zijn minis ters gisteren zijn voornemen kenbaar ge maakt, voor het einde van deze maand het artikel 16 van de grondwet weer bui ten werking te stellen. Door middel van dit artikel had de pre sident der republiek in april tijdens de laatste putsch van de ex-generaals Chal- le en Salan in Algiers, alle bevoegdheden van de staat in zijn handen kunnen ver enigingen. Tegen de onbepaalde verlen ging van deze dictatoriale bevoegdheden was in politieke kringen de laatste we ken toenemend verzet gerezen. Geruch ten dat de generaal van zijn onbeperkte macht spoedig afstand zou doen, werden tot voor gisteren niettemin stelselmatig en onmiddellijk door officiële woordvoer ders tegengesproken. Dat De Gaulle nu, niettemin tamelijk onverwacht, na de jongste aanslag op zijn leven toch tot deze beslissing is gekomen, kan uit verschillende omstandigheden worden verklaard. Ten eerste de socia- listisch-radicale motie van wantrouwen, die bij de „rentrée" van de kamer op 30 oktober zeker opnieuw zal worden inge diend. De eventuele consequentie in de vorm van een val van de regering zou tot een ontbinding van het parlement kunnen leiden, welke constitutioneel echter in strijd is met het genoemde artikel 16 Doch naast deze formule overweging kan worden aangenomen dat de toenemende pressie die het parlement op de regering en indirect op het staatshoofd uitoefende, haar effect tenslotte toch niet heeft ge mist. In elk geval moest het buiten wer king stellen van artikel 16 als een eerste voorwaarde worden beschouwd voor een herstel van de elementaire regels die aan het democratisch spel ten grondslag lig gen en deze stap van het staatshoofd wordt door het parlement dan ook ongetwijfeld algemeen toegejuicht. Overigens kan de president der republiek op elk moment dat hem gewenst zou toe lijken, ar tikel 16 onmiddellijk weer in werking stel len. DJAKARTA (Reuter) Bij twee schip breuken in de Indonesische wateren zijn dezer dagen 51 mensen om het leven ge komen. Alle dertig opvarenden van een motorscheepje, de „Maesa" worden ver mist nadat het schip tijdens de oversteek van de Sangihe naar de Taloed-eilanden, tussen Menado en de Filippijnen, in een zware zee was gezonken. Een vaartuig met 93 mensen aan boord, is tussen Boeton en Balikpapan gezonken' vermoedelijk na op een rif te zijn gelopen; 21 mensen verdron ken, vijf worden vermist. De overigen werden door een ander schip gered. Advertentie EB2H DE NIEUWSTE TYPEN uil voorraad leverbaar AUDIUM - SIEMENS - WIDEX - OTICON - PHILIPS - QUALITONE e.a. (zijstraat van de Leidsevaartweg) Telefoon 38099 Bus 3, halte station Heemstede SSS! Advertentie GENOT VOOR 22CT (Van onze correspondent) BONN In Washington hebben de wes telijke Grote Drie geen concessies van de Bondsrepubliek geëist. Er is geen sprake van, dat aan Bonn gevraagd is de de fac- to-erkenning van Oost-Duitsland, de aan vaarding van de Oder-Neissegrens of een vermindering van de Westduitse kernbe wapening toe te staan, aldus verklaarde gisteren Adenauers perschef Von Eek- hardt in antwoord op vragen van journa listen. Deze vragen waren niet zo maar uit de lucht gegrepen. Zij sloten aan bij een uitlating van bondskanselier Adenau er zelf, die op maandag verklaarde dat „smartelijke teleurstellingen" in de bui tenlandse politiek voor de Westduitse deur stonden. Juist daarom zei Adenauer als kanselier terug te willen keren en om die reden zei hij een coalitieregering te willen yormen en geen christen-democra tisch minderheidskabinet. Adenauers opmerking over smartelijke teleurstellingen heeft nogal wat stof doen opwaaien. Zaaide de kanselier daarmee alleen maar opzettelijk onrust om zijn aanspraken op de troon kracht bij te zet ten? Dat gelooft eigenlijk niemand. Het ligt immers zeer voor de hand dat teleur stellingen weldra aan de deur van de Bondsrepubliek zullen kloppen. Perschef Von Eckhardt zei wel daarvan niets te weten, maar hij moest toegeven dat hij niet in de schoenen van de Russische pre mier Krbesjtsjev stond en dat die weieens teleurstellingen voor de politiek van Bonn in petto zou kunnen hebben. Uniek in de geschiedenis van de Bonds republiek is het optreden van bondspre sident Lübke. Volgens de grondwet is de president een politiek vrij machteloze fi guur, zodat van presidentiële initiatieven zelden sprake is. Bij de benoeming van een nieuwe kanse lier kan de president echter een belang rijke rol spelen en Lübke schijnt zich daar van bewust te zijn. Hij heeft voor van daag afspraken gemaakt met de voorzit ters van de Bondsdagfracties om zich op de hoogte te stellen van de moeilijkheden Het ziet er dus naar uit, dat Lübke van plan is een actieve rol te spelen en dat hij zijn denkbeeld van een kabinet op bre' de parlementaire basis zal proberen door 'té zétten.. Dat zou betekenen, dat als de liberalen halsstarrig tegen Adenauer blij ven, een coalitie van christen-democraten met socialisten tot de mogelijkheden gaat behoren. In het diepste geheim schijnt hier over al onderhandeld te worden. (DPA-UPI) De Westduitse regering heeft besloten ongeveer dertigduizend dienstplichtigen, die eind september zou den afzwaaien, onmiddellijk aan herha lingsoefeningen te laten deelnemen, waar door zij nog drie maanden in dienst zullen blijven. Als gevolg van het besluit het eerste van het Westduitse kabinet na de verkiezingen van zondag zal de Bundes- wehr op 1 oktober 360.000 officieren en manschappen omvatten. INLICHTINGEN EN INSCHRIJVING dagelijks van 11-12, 14-17 en 19-21 uur DANSACADEMIE Schagchelstr. 29 31 - Haarlem - Tel 10806 In Oostenrijk is op 1 september het fonds ter vergoeding van vermogensverlie- zen van politiek vervolgden met zijn werk zaamheden begonnen. Alle personen, die eigenaar waren van bankpapier, waarde papieren, gelden of hypotheken in Oosten rijk, voorzover deze waarden tussen 13 maart 1938 en 8 mei 1945 in beslag werden genomen of geconfiskeerd tengevolge van regelen, of die in Oostenrijk de boeten, opgelegd aan Joden of andere vervolgden, betaald hebben, kunnen aanvragen indie nen. Aanvraagformulieren zijn bij de Oos tenrijkse ambassade in Den Haag en bij de Oostenrijkse consulaten verkrijgbaar. Ik heb een collega filmcriti cus gekend, die erin slaagde om zelfs bij het aangrijpend ste, ontroerendste moment in de schokkendste filmtragedie aller tijden zijn opgewekt en lichtelijk ironisch gemoed vrij te houden van sentimenten. Hij kon tijdens de sterfscène van het gedesillusioneerde meisje, dat in haar laatste ogenblikken reikhalzend naar de terugkomst van haar on trouwe geliefde bleef uitzien en met haar wasbleke lippen tegelijk met de laatste adem de naam van de afwezi ge fluisterde, aanmoedigend mompelen: „schiet op, want ik wil een beetje bijtijds thuis wezen Hoe lapte hij 'm dat? Het was een eenvoudig re cept; u moet het maar eens proberen als de gelegenheid zich voordoet. Hij stelde zich namelijk voor hoe achter het oog van de camera, dat op het krachteloze wicht in bed ge richt was, bedrijvige filmmen sen met gekke petjes op zaten te gebaren en verveelde slun gels met een rokend peukje in de mond aan schijnwerpers stonden te frutselen. Als dat niet helemaal afdoende was, bedacht hij er nog bij dat na het toverwoord van de regis seur; „stop", het gestorven teringlijdstertje zou oprijzen uit de lakens en door een moe derlijke studio-dienster in een schreeuwerige kimono zou worden gehuld, terwijl ze geeuwend een sigaret opstak en vanuit een mondhoek vroeg: „What 's cookin'?" Het effect van dit recept tegen valse sentimentaliteit is verbazingwekkend. Ik heb het met verrassend succes ge probeerd bij wereldberoemde filmwerken, waarbij de bezoe kers volgens de aankondigin gen zouden smelten in hun hete tranen. En het is een meesterlijk medicijn tegen angstige spanningen over de afloop, aangezien men dan bij voorbaat verzoend raakt met elk gruwelijk lot van welke held of heldin ook. Misschien is deze wijze van filmzien niet in overeenstem ming met de bedoeling der producenten en ik bied hun dan ook mijn eerbiedige ver ontschuldigingen aan, doch ik veronderstel tegelijkertijd dat bet hun weinig kan schelen hóe ik een film bekijk, als ik mijn kaartje maar betaald heb. Hierbij moet me de be kentenis van het hart, dat ;k min of meer aan dit recept verslaafd ben geraakt, zodat het me moeilijk valt nog onder de indruk van thrillers en tra gediën te komen. Dat is eigen lijk een verarming, want het moet op zijn tijd heerlijk zijn om eens uitbundig in angst en vrees te zitten voor de luttele som van enkele guldens-alles- inbegrepen. Aan de andere kant echter wordt men met zo'n filmdefensief wapen meermalen behoed voor het gevoel, beetgenomen te zijn. Wanneer een filmproducent er de voorkeur aan geeft, eerst zijn publiek zeer vriendschap pelijk en zelfs liefhebbend te stemmen voor een bepaalde acteur of actrice, om deze daarna bij het verrichten van een edelmoedige heldendaad in een kolkende stroom te laten omkomen, is hij bezield met de wrede mentaliteit van een gederangeerde kleuter, die zijn vrindje een prachtig plaatje cadeau doet en het daarna in snippers scheurt. Doch wanneer hij nét doet alsof hij het geschenk in snip pers scheurt en daarna grijns lachend het voorwerp onge deerd teruggeeft, is hij nog wreder. Want dan bezorgt hij zijn vrindje niet alleen het zelfde verdriet om het ge waande verlies, doch tevens nog een gevoel van walging over zijn eigen ongemotiveerd gebleken smart. Dat is dan zo ongeveer de procedure van de films met de happy.ending. Een probaat middel tegen deze geestelijke kwetsuren is dus de nuchtere constatering van het feit, dat het er geen jota toe doet of de hoofdrol speler verdrinkt, bijna ver drinkt of helemaal niet in het water valt, aangezien hij in alle gevallen daarna toch monter in zijn sportwagen naar huis rijdt. Doch aange zien de film in het algemeen een afspiegeling van het echte leven is. werkt dit recept ook buiten de bioscoop uitstekend tegen alle mogelijke aangrij pende gemoedsbelevingen, die voor een fel-levend mens uiterst vermoeiend kunnen zijn. Ik moet u zeggen dat ik het bijna dagelijks toepas. Mis schien zult u mij verwijten dat ik het leven op die 'manier be roof van zijn schone schijn, en dat is ook zo, doch het echte leven heeft zoveel schone wer kelijkheden dat men die schijn best zou kunnen missen. Natuurlijk is het recept voor het woelige leven anders dan voor de film, al berust het op hetzelfde principe. Men denkt dan niet aan opgestelde came ra's en knorrige lichttechnici, doch mompelt binnensmonds een mild-ironisch zinnetje: „Wat kunnen de mensen soms gek doen". U mag het gratis proberen er berust geen auteursrecht noch patent op. Ik heb er reeds diverse belangrijke over winningen mee behaald op momenten, die gevaar voor sentimentaliteit opleverden, en bijna iedere dag komt het van pas. Zo heb ik er onder meer mee overwonnen: alle bloe mencorso's en optochten, alle straatversieringen, alle natio nale volksfeesten, alle bals, de taptoe van Delft, politieke landdagen en de meeste opera's. Er komt natuurlijk nog veel meer bij, doch cjit zijn wel de belangrijkste zwijmel- gelegenheden en door die voor zichzelf tot hun wart propor ties terug te brengen schenkt men zich een ongekend gevoel van bevrijding, dat ik niet meer zou willen ruilen voor welke sentimentele tinteling des bloeds ook. Wanneer men zich met enige beheersing toelegt op het ont dekken van de realiteit in iedere massademonstratie, in iedere levensenormiteit en iedere aanstellerij van fraai uitgedoste dames en heren, zal men in die evenementen de ware kern ontdekken zo die erin zit en daaraan meer oprechte vreugde beleven dan aan de schittering van goud en de glans op zelfbewuste ge zichten, of aan de opwindende tonen van straffe marsmuziek. Natuurlijk moet ik mij haas ten de bewonderaars van tap toes het volledige recht te schenken tot hun fervente voorliefde, doch ik eis daarbij dan tegelijk mijn recht op om het „mooi lopen met een veer tje op de muts" te noemen. Mooi lopen en zo-door-elkaar- mogelijk, met de benen stram en de rug hol, gekleed in een blauw jasje en een rode broek en dat vermenigvuldigd met duizend: zo zie ik een tap toe. Is dat het verlies van een schone illusie? Misschien. Maar ik kan het niet helpen! Want ik zie steeds die ene ser geant-majoor met zijn witbe- pluimd, vreemdsoortig hoofd deksel, die zijn knieën optrok alsof de markt van Delft vol hoge drempels lag: en ik stel de me voor dat ik op een stille zondagmorgen in het zonnige, dromerige Delft die man zou tegejikomen in zijn burgerpak, terwijl hij alsmaar op zijn eentje mooi liep te lopen over de drempels die er niet waren en intussen zijn rug hol trok alsof hij jeuk tussen de schou derbladen had. En ik vroeg me af: waarom is dat zo uitermate gek wat die man doet, terwijl het zo uitermate ontroerend is als hij het met zijn duizend doet? Zo zag ik deze schrale zomer op het strand van Zandvoort een man kalm rondstappen in een witte onderbroek met lange pijpen, terwijl hij op zijn hoofd een klein, geel, strooien hoedje droeg. Het was heel gewoon doch toen ik dich terbij kwam, herkende ik hem als een van degenen die met zwarte handschoenen aan plechtstatig de collecteschaal in de kerk van bank tot bank zwaaien. En ik stelde me voor hoe het zijn zou, als hij zó De werkelijkheid is vaak zo komisch, lieve, sentimentele lezer! Een mens in zijn na tuurlijke, onbestudeerde gang van alledag wordt zo wanstal tig en lachwekkend, als hij iets „mooi" wil doen. De met zilver en goud behangen offi cieren te paard, die met op geheven kinnen hun belang rijkheid adverteren bij offi ciële gelegenheden, zouden stuk voor stuk komische num mers van groots allure zijn, wanneer zij in de bijkeuken thuis op dezelfde wijze op een keukenstoel zouden gaan zit ten. En hoe grappig is soms het idee, dat indrukwekkende figuren in statige kledij, die met plechtige gebaren traditio nele ceremonies verrichten, gewone mensjes kuiten zijn, die goudbrokaat en sokkenophouders dragen. Dat is dan de werke lijkheid, die men in een mo ment van ontnuchtering voor zichzelf kan opdelven uit de stapels decorum en valse schittering en het is zo troostend, zo bevrijdend en zo heilzaam te bedenken, dat die werkelijkheid altijd geladen is met humor en milde vergiffe nis. „Wat kunnen de mensen soms gek doen". Pro beert u het eens? met bleke onder het het franje en bretels Portretje Het is vier minuten voor tien op de elektrische klok middenop het door en door Hollandse plein en iedereen is al zo druk als een klein baasje, rent, babbelt, rijdt, argumenteert even blijmoedig als toegewijd. Alle gezichten, alle gebaren spreken van zelfbeheersing en energie. Achter de ramen van de verzekerings maatschappij hamert men debet en cre- dit-rhapsodieën uit de schrijfmachines. De handen van de stadsbusbestuurder leiden de ballast van regenjaslijven met boodschappentassen eronderaan koen en gewetensvol door de jungle van zebrapa den, voorsorteerpijlen en vluchtheuvels. De man van de fruithandel weegt se cuur een kilo peren af, vlezige arbeidza me vingers om een stille bruine vrucht zo vermoeid en lijdzaam als het seizoen zelf. Een mevrouw stapt naast een fiets en een andere mevrouw langs de blinkende winkelruiten en zegt resoluut dat ze die nieuwe mode van die nieuwe hakjes niet waarderen kan! Helemaal niet.' zegt ze, zukke dingen dat is geen vlees en geen vis, da's niks! en een bevestiging eisend, zegt ze; hè? naar opzij. Och zegt opzij absent. In het café draaft men met blaadjes dampende koffie. De tafeltjes die schuil gaan onder het intimiteitssymbool Het Perzische Tapijtje, zijn bezet met heren. Gewichtig, vol plichtsbesef de frisgescho ren hoofden. Gesprekken waarin de woor den Relatie, de Baas, Transactie, steeds weer oplichten als paddestoelen op vochtig mos. Maar ook met dames; ik zeg tegen hemen hij zegt tegen mijen toen zeg ikober nog twee kopjes koffie graag. Tussen kopje en schoteltje ligt een wit viltje. Het café, de mensen zijn ook typisch Nederland: goedverzorgd, be heerst opgewekt, degelijk, welvarend. Buiten het raam gaat een straatmuzi kant voorbijAan de Amsterdamse Grachten Geen sociale misstanden of bedelarij, integendeel een welgevulde bo dy en een ventvergunning, een staatsbur ger met alle voorrechten en verplichtin gen. Naast het lieve neo-romaanse kerkje staat het vormloze beton-stalen lijf van een modern flatgebouw. Driehoog giet de uitbundig bloeiende Vlijtige Lies en vijf- hoog klopt een fleurige stofdoek uit bo ven het ijverige pleinleven en dan, plot seling gaan hier en daar paraplu's open, plastic broodzakjes worden om geperma nente hoofden gebonden: het begint te re genen. Nu is het beeld van de Nederlandse Stad helemaal volmaakt. Advertentie Fabriekstoonzalen ROTTERDAM - IJsselmondse laan 175 (Kralingseveer) AMSTERDAM-Willem Leevend- straat 30 (bij station Sloterdijk) ryéubelen met [k LONDEN (UPI) Gedurende 1960 zijn in totaal 171 schepen vergaan, aldus de statistieken die woensdag door Lloyds Register of Shipping in Londen zijn ver strekt. Het gezamenlijke tonnage bedroeg 358.180. In 1959 zijn 181 schepen, met een tonnage van 281.523 vergaan. Vrije wereld. De vroegere Zuidkoreaan- se minister van Binnenlandse Zaken on der Syngman Rhee, de 42-jarige Tsjoi Kijoe, een voormalige Zuidkoreaans po litiehoofd, de 38-jarige Kang Hak Lee en de 53-jarige Hoei Soek Han, gewezen voorzitter van de centrale commissie voor de plannen van Rhee's liberale par tij, die de leiding had van de partijcam pagne in de in maart I960 in Zuid-Korea gehouden presidentsverkiezingen, zijn woensdag te Seoel door het Zuidkore- aanse militaire revolutionaire gerechts hof wegens verkiezingsfraude ter dood veroordeeld. Een ander lid van boven genoemde liberale partijcommissie kreeg levenslang. Hij was schuldig be vonden aan het op onwettige wijze van zakenlieden verkrijgen van gelden voor de verkiezingscampagne der vroegere liberale partij. Vreemdelingen. Gisteren zijn 67 deser teurs uit het Franse Vreemdelingenle gioen per boot uit Tunis vertrokken op weg naar huis. Zij verklaarden dat ver scheidene andere legioen-soldaten wa ren neergeschoten toen zij van de strijd in Bizerta gebruik hadden gemaakt om te vluchten. De deserteurs, 3 Belgen, 46 Duitsers, 11 Italianen en 7 Spanjaar den zijn door het Tunesische Rode Kruis overgedragen aan hun consulaten. Ongezonde hoge hak. In Londen is woens dag een 22-jarige barjuffrouw, Lilly Ga- dey, tot zes maanden gevangenisstraf veroordeeld, omdat zij haar huisbaas een zodanige klap met een schoen had gegeven, dat de naaldhak operatief uit het schedeldak van de man moest wor den verwijderd. Het slachtoffer over leefde de operatie. De beklaagde ver klaarde dat zij de man eerst een klap met een gewone schoen had gegeven. Toen dit geen effect sorteerde, had zij haar toevlucht tot een schoen met een naaldhak genomen. Bravo. De Amerikaanse minister van Jus titie, Robert Kennedy, heeft bedankt voor zijn lidmaatschap in de exclusie ve Metropolitan Club te Washington, aangezien de club geen negers toelaat, aldus is te Washington bekend gewor den. De Metropolitan Club is een van de oudste en meest vooraanstaande clubs in Washington, doch blijkbaar niet de meest progressieve.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 3