DE DODENLIJST VAN
ADRIAN MESSENGER
UIT PRIVE-HOBBY VAN JOURNALIST
r
PANDA EN DE MEESTER-OP HEFFER
Polle
Het fieheim van de
Nieuwe Duitse auto rijdt en vaart
Ons vervolgverhaal
Keesitig's
Archieven
„Grand old man" nog
steeds vol ideeën
jubileren GROEIDE EEN UNIEK WERELDBEDRIJF
.J
1
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1961
15
PHILIP MACDONALD
Oorspronkelijke titel:
The list of Adrian Messenger
A nti-vergeetmachine
„Altijd optimist
Spreekt negen talen
,DAT KOMT HARD AAN",
'T SILVER STOEPKE
ii n?
Zonnebadproces
41. Eigenlijk vinden de vriendjes het mengen van de klei een best werkje!
„Ik heb in geen tijden zo'n plezier gehad!", zegt Pingo, „roeren maar!"
„Een beetje vuil worden we zo wel", zegt Polle, „maar we zullen ons na
afloop wel eens wassen, hoor!"' „Nu moeten we een mooi echt muurtje
opzetten", zegt Polle, „en dan droogt dat wel in de zon. Netjes gelijk maken,
jullie ook!"
y
47) Zozeer, dat toen zijn be
diende om half tien binnenkwam met
het ontbijt voor een zieke hij tot zijn
schrik moest vaststellen dat zijn heer
niet alleen was opgestaan, maar dat
hij volledig aangekleed was. En zelfs
aangekleed in laarzen, rijbroek en
de oude tweed jachtjas, die hij het
liefst droeg.
„Mooi weer, niet?"
Pidgeon zette zijn blad neer en be
gon te protesteren. Het was al erg ge
noeg dat zijn heer was opgestaan,
maar dat hij uit zou willen gaan was
ondenkbaar!
„Laat dat, Pidgeon!" zei de mar
kies. „Laat dat!" Het was zijn ge
woonte als hij in Deyming was, elke
donderdag een rijtocht over zijn be
zittingen te maken om de pachtboe
ren op te zoeken. Die gewoonte had
hij nu al bijna zestig jaar en hij was
er zeer op gesteld. Zozeer dat hij er
zich zelfs door de jacht niet vanaf liet
brengen.
Moedig wendde Pidgeon nog een
poging aan, een indrukwekkend beeld
schetsend van de woede van de mar
kiezin, als zij achter deze exursie zou
komen. Wederom kreeg hij echter geen
gelegenheid om uit te spreken. „Wat
een vrouw niet weet", zei de markies,
„doet haar geen kwaad. Ik heb de
stallen al opgebeld. Straker zal de ou
de Padbury zadelen en hem naar bui
ten smokkelen. En ik zal zorgen dat ze
mij ook niet zien, ik ga er vandoor
langs de achtertrap in de oostervleu
gel". Hij grinnikte. „En ik kom op
dezelfde manier terug, zodat niemand
iets te weten hoeft te komen". Er
waren tijden, en dit was er een van,
dat er in de ogen van de mar
kies een glinstering verschdfen die
duidelijk maakte dat men hem niet
moest tegenspreken.
„En nu komen we", zei de markies,
„tot jouw aandeel in deze operatie,
Pidgeon. Jij blijft hier. En tot ik
terugkom moet je alle bezoekers en
telefoongesprekken afschepen. Zeg
maar dat ik vannacht niet geslapen
heb en dat ik nu slaap als een baby
en dat ik orders heb gegeven dat ik
in geen geval gewekt mag worden".
Hij glimlachte tegen Pidgeon, maar
de glinstering was er nog steeds. „Is
dat duidelijk?"
Pidgeon zuchtte en capituleerde.
„Ja, mylord", zei hij, maar behaal
de vervolgens een kleine overwinning
door zijn heer te bewegen een dikke
re sweater aan te trekken onderlijn
J3S.
Hij had juist in de gang gekeken
en aangekondigd dat de kust veilig
was, toen de huistelefoon dringend
begon te rinkelen
Hij nam de hoorn op en hoorde de
zware stem van zijn vriend de but
ler. Deze kondigde aan dat er een te
lefoongesprek uit Londen was, een
zekere generaal Gethryn wilde de
markies spreken, en generaal Gethryn,
die zei, dat hij een goede vriend was
van mevrouw Jocelyn Messenger
Met het oog op zijn meester voer
de Pidgeon zijn opdracht zeer geloof
waardig uit. De markies had s nachts
niet geslapen en sliep nu en hij had
opdracht gegeven dat hij niet gewekt
mocht worden
En terwijl Pidgeon te horen kreeg
dat generaal Gethryn dit uitstekend
begreep en dat hij vanmiddag per
soonlijk langs zou komen, sloop Ro
derick Simon Fortescue Swabborn,
als een schooljongen de kamer uit en
door de gang.
Even na één uur 's middags draai
de de wind, wat tot gevolg had dat
het kompas volledig alle standen door
liep en dat zwarte wolken begonnen
op te doemen aan de hemel.
Toen Anthony een uur later dan zijn
plan was geweest eindelijk Londen
verliet om de honderd kilometer naar
Deyming af te leggen, regende het.
Met enige moeite slaagde hij erin
langs de glibberige wegen de stad uit
te komen en toen hij de verkeersdruk
te eenmaal achter zich had, ging hij
over op een gestadige hoge snelheid.
1 Hij dacht er een tijdlang over na
hoe hij de zaak aan de markies van
Gleneyre zou voorleggen, waarbij hij
zich afvroeg hoe de oude man de ver
velende noodzaak van bewaking op
zou nemen. En toen hij zijn plan een
maal had uitgedacht en gerepeteerd
begon hij te denken over wat deze
dag had opgeleverd..
Om te beginnen was daar het bij
zonder vroege telefoongesprek ge
weest, toen Guy Dennison opbelde
van het ministerie van oorlog. Denni
son had hem trots de naam van de
Canadese sergeant meegedeeld, die
de echte naam van Smith Brown-Jo
nes moest zijn. En die naam zelf was
een betere bevestiging van zijn theo
rie geweest dan hij had durven ho
pen.
Van Swabborn naar Swaab! Het
was precies de naamswijziging die
een emigrerend zwart schaap zou kie
zen. Dat zwarte schaap was dan na
tuurlijk de jongere broer van de Gle-
neyres over wie Jocelyn het gehad
h^d, de vader van George of misschien
zelfs zijn grootvader.
Dit was mooi werk geweest, maar
Dennison had voor nog meer gezorgd.
Het onderdeel van het Canadese le
ger waarvan George Swaab aanvan
kelijk deel had uitgemaakt, was de
lichte infanterie van de hertog van
Athlone (hij was alleen bij toeval in
India terecht gekomen via een getor
pedeerd schip, een Egyptisch zieken
huis en een verwarde serie orders),
en het hoofdkwartier daarvan in Ot
tawa zou zeker in staat zijn de fouten
pn omissies over de gegevens betref
fende de mutaties bij het onderdeel
van Dalton te corrigeren. Eén fout
moest er althans zijn. Want volgens
Dennison was sergeant Swaab gere
gistreerd als „Vermist", waarschijn
lijk gesneuveld". En dat kon niet
dat mocht niet waar zijn..
Daarna was zijn eigen telefoonge
sprek met Deyming Abbey gekomen.
Een gesprek dat hem het verheugen
de nieuws had gebracht dat Gleneyre
veilig in bed en in slaap was.. Het
derde en een verrassing was
geweest dat Jocelyn hem opbelde uit
Marston. Ze had niet gewacht tot hij
haar opbelde, omdat ze verlangend
was hem te verzekeren dat ze het zo
geregeld had dat Derek het huis niet
uit zou gaan, maar ook om hem het
resultaat mee te delen van haar ge
sprek met tante Mildred. Een gesprek
dat, zo verzekerde ze hem, bij de oude
dame geen enkele verdenking had
gewekt, en dat het resultaat had
opgeleverd dat het Canadese zwarte
schaap inderdaad Arthur Swab
born was, die vele jaren gele
den na bepaalde onaangename ge
beurtenissen door de familie was ver
stoten, en van wie sinds zijn vertrek
naar Canada niets meer was gehoord.
Afgezien dan van een gerucht dat hij
zijn naam veranderd zou hebben in
Swab of Swaab!..
Dat was een onverwachte meeval
ler (en de derde aanwijzing) en nu
kwam de beurt aan de moeilijkste
opdracht in deze zaak tot dusverre:
de noodzaak niet alleen Lucas maar
ook de hoofdcommissaris ervan te
overtuigen dat de vlugste en zekerste
manier om houvast te krijgen wat
George Swaab betreft, was Seymour
te voorzien van alle benodigde papie
ren en hem in het eerste vliegtuig
naar Canada te zetten..
Toen Anthony zover met zijn ge
dachten was gekomen, was hij onge
veer halfweg Deyming Hij glimlach
te nog steeds bij de gedachte hoe Lu-
ca. het onvermijdelijke tegenstribbe
len zou moeten aanvaarden, toen de
zachte regen plotseling overging in ee
wolkbreuk. Hij zette zijn ruitenwis
sers op een hogere snelheid, en vervol
gens om geen last te hebben van de
herrie die ze maakten zette hij zijn
radio aan, die nieuws bleek te ge
ven.
Er waren naar het scheen moeilijk
heden in Frankrijk Er waren moei
lijkheden in bezet Berlijn..Er waren
moeilijkheden en heel wat in
Irak en Egypte en India En met een
dreigende algemene staking waren er
binnenslands ook moeilijkheden..
Moe van de moeilijkheden wilde
hij het toestel al afzetten toen de over-
gecultiveerde microfoonstem iets zei
dat hem als een vuist trof.
„Geheel Engeland", zei de stem,
..zal geschokt zijn door het nieuws
dat wij zojuist ontvangen: dat de
markies van Gleneyre bij een rijon-
geluk om het leven is gekomen.."
(Wordt vervolgd)
UIT HET PRIVé-ARCHIEF van een jonge, veelzijdige en hardwerkende
journalist werd een halve eeuw geleden het in de hele wereld nog steeds unieke
„systeem-Keesing" geboren. Die journalist heette I. Keesing jr. en dat privé-
archief had hij nodig bij het schrijven van zijn wekelijkse financieel-economische
artikelen voor een dozijn binnen- en buitenlandse dagbladen. Het was tenslotte
zo goed, dat hij een vraagbaak werd voor allerlei relaties. „Waarom zou ik
voor anderen niet doen wat ik nu voor mezelf doe?", redeneerde de heer Keesing
en daarmede was in 1911 zijn „Financiële archief" geboren.
HET BESTAAT NOG steeds, maar de op
losbladige documentatie gespecialiseerde
uitgeverij, drukkerij en binderij van Kee
sing omvat thans veel meer. Vijftien eigen
uitgaven en voorts nog eens vijf handels
artikelen bezorgen handen vol werk aan de
150 personeelsleden in Amsterdam en
Antwerpen en de tientallen medewerkers
van de reeks archieven. Onlangs hebben
dezen het gouden jubileum van dit veelzij
dige bedrijf gevierd, maar zoals de heer
Keesing het zegt. betekenen die 50 jaar
maar weinig. „We groeien nog steeds,
maar we staan eigenlijk nog in de kinder
schoenen" meent de onlangs 75 jaar ge
worden schepper van de „Systemen-Kee-
sing," die nog elke dag in het veel te
klein geworden bedrijf aan de Ruysdael-
straat in Amsterdam is te vinden. De
laatste kwart eeuw vervult hij daarin de
rol vftn de „toeziende voogd", de man die
nog steeds boordevol ideeën zit en gewend
is geraakt, de grote lijnen uit te stippelen.
Zijn zoon Leopold en de heren Diesveld
en mr. Mommersteeg vormen nu de di
rectie van het bedrijf, dat behalve door
zijn financieel-economische archieven voor-
ai algemeen bekend is geworden door het
in 1931 gelanceerde „Historisch Archief",
dat ook in het Duits en Engels verschijnt.
MAAR ALS HET om nieuwe ideeën
gaat, dan komen ze toch meestal van de
vitale kleine „grand old man". Zijn „Ar-
chivum Mobile'1 behoort "tot die laatste
vondsten. Het is een handig systeem om
zonder plakken krantenknipsels toch over
zichtelijk te kunnen opbergen. In een frac
tie van een seconde kunnen ze er ook
weet uit worden gehaald. In binnen- en
buitenland heeft dit systeem in een jaar
tijds een enorme opgang gemaakt. De be
stellingen zijn dan ook niet bij te houden.
Een nieuwigheidje dat de heer Keesing
nog in petto heeft, is een anti-vergeetma-
chine, waarop hij enkele maanden gele
den patent heeft gekregen. Het is een han
dig hulpmiddel voor het onthouden van al
lerlei handelingen. „Maar meer vertel ik
er nog niet over" zegt de heer Keesing,
die overigens nog vaak en graag terug
denkt aan de lang-voorbije jaren dat hij
als journalist werkte. w"-
LUBECK (UPI) De Westduitse inge
nieur Hans Tüppel heeft een voertuig ont
worpen dat zich zowel op het land als te
water voort kan bewegen.
De „Amphicar", zoals het voertuig ge
doopt is, wordt aangedreven door een
viercylinder motor van 1.147 cc. inhoud
die door „British Standard Motors" wordt
vervaardigd. De motor ontwikkelt 40.2
paardekrachten bij 4.500 omwentelingen
per minuut. Het voertuig kan zowel op
het land als te water een nuttige last
van 300 kilogram vervoeren. Volgens de
ontwerper verbruikt de motor op de weg
8,5 liter benzine per 100 km. en te wa
ter 2,4 liter. Ongeveer 25.000 van deze
voertuigen zullen aan het eind van het
14—15 Ja, ze zaten daar lekker in de zon.
Van dit plaatsje uit hadden ze een mooi
uitzicht over de zee.
Ze waren graag bij meneer Blok, want
die wist altijd iets merkwaardigs te ver
tellen uit de tijd, dat hij nog op zee voer.
Die verhalen hoorden ze graag
Ook nu wisten ze hem weer aan 't pra
ten te krijgen. Genoeglijk lurkend aan z'n
stenen pijpje begon de vuurtorenwachter
een herinnering op te halen.
Heb ik jullie al eens dat van die
haaienjacht verteld? begon hij. Nou, luis
ter. We waren met ons schip in de Indi
sche Oceaan
Dolf ev Ben luisterden met open oren
naar het avontuur.
„Elke week schreef ik een finan-
cieel-economisch artikel van drie ko
lom voor de Nieuwe Rotterdamse
Courant, voor Le Guide du Capitaliste,
The New York Times, het persbureau
Vaz Dias en nog veel meer kranten
en persbureaus. Dat deed ik in het
Engels, Duits en Frans. In het begin
hielpen twee secretaresses mij, want
ik kon het natuurlijk niet allemaal al
leen af. Dan dicteerde ik de een soms
een artikel in het Engels en daartus
sendoor de ander een in het Frans
maar dan kon ik soms nog niet stil
zitten, want als m'n geest bezig was,
deed mijn lichaam niks. En omdat een
gezonde geest alleen in een gezond li
chaam kan wonen, ging ik tussen het
dicteren door soms op mijn handen
tegen de muur staan
De heer Keesing is een vlot verteller
en hij heeft een fabelachtig geheugen. „Ge
dichten die hij op school heeft geleerd,
soms ellenlang, kan hij nog helemaal zon
der fouten citeren", zegt directeur Dies
veld. Omdat de heer Keesing niet langer
als gratis vraagbaak wilde fungeren, maak
te hij in 1911 van zijn journalistieke hob
by het bijhouden van een privé-archief
zijn werk. Het Financieel Archief, be
staande uit een serie gidskaarten waarop
de namen van landen, produkten en alle
aan de beurs verhandelde fondsen voor
komen, was daarvan het resultaat. Uit
dit archief werden het „Coupon- en divi-
dendenregister", de „Dividenddienst" met
overzicht over de laatste tien of twintig
jaar, het Register van incourante fondsen,
het weekblad „Financieel-Economische
Berichten" en de „Studie van de
Amsterdamse beurs" geboren. Uit de
belangstelling voor de medische vakbla
den ontstond 26 jaar geleden het medisch
archief en zo kwamen er steeds meer
systemen-Keesing bij.
„Veel dingen zijn uit de eigen behoefte
voortgekomen", verklaart de heer Dies
veld. En de heer Keesing voegt daaraan
toe, dat zijn vasthoudendheid er oorzaak
van is dat alle initiatieven ook een suc
ces werden. „Ik ben altijd optimist ge
weest, omdat ik van mening ben dat al
leen een optimist iets tot stand kan bren
gen".
Naast de financieel-economische, medi
sche en historische archieven zijn er dan
nog de agrarische archieven. Tot Keesings
werkterrein behoren ook de exploitatie
van de Stichting Openbaar Kunstbezit, een
irïteïtfsrtonaal boekhoudsysteem in -België
en Luxemburg (binnenkort ook in Neder
land), de talencursussen op de Assil-
grammofoonplaten, een hele reeks denk
sportuitgaven (oplage 150.000 ex.), ook in
het Frans (in Parijs opent Keesing hier
voor binnenkort een eigen drukkerij), twee
uitgaven voor de jeugd, waarin een blik
wordt geworpen op het hedendaags gebeu
ren („Reflector" en „Blikopener") en een
hele reeks vaktijdschriften in België
Keesing heeft talrijke contacten met het
buitenland. In de eerste plaats is er in
Antwerpen een eigen bedrijf. Hoewel derge
lijke Duitse en Engelse vestigingen door
de oorlog niet in stand konden blijven,
verschijnen Keesings Historische Archie
ven toch nog steeds in Duitsland, Engeland
en België.
Door deze contacten is ook een belang
rijke relatie met Interpol ontstaan. Kee
sing verzorgt het orgaan van deze inter
nationale politie-instantie en geeft voorts
„Controlefacons et falsifications" uit, een
naslagwerk voor politie, justitie en bank
instellingen in meer dan 70 landen ter we
reld, waarin valse bankbiljetten en valse
cheques worden gesignaleerd. Het contact
met Interpol leidde er tevens toe, dat
Keesing een herkenningssysteem voor al
le in de wereld in omloop zijnde bank
en muntbiljetten ontwierp. Er wordt dank
baar gebruik van gemaakt. „Door mijn
werk zijn al heel wat met valse bankbil
jetten en valse cheques opererende lieden
in de cel terecht gekomen.zegt hij.
Negen talen beheerst de heer Keesing
en wat weinigen zullen weten is dat hij
onder pseudoniem een later in het Frans
en Italiaans vertaalde geschiedenis van de
Eerste Wereldoorlog schreef. Want schrij
ven is zijn hobby gebleven. Een hele reeks
kinderboeken en detectives onder pseudo
niem heeft hij op zijn naam staan. De
Vlaamse radio zond 150 hoorspelen van
hem uit en nog steeds schrijft hij graag
kinderverhalen. „Dat doe ik 's nachts,
want overdag heb ik er geen tijd voor"
zegt de 75-jarige, alsof het de gewoonste
zaak van de wereld is..
Advertentie
zei de chauffeur, toen hij tegen
een boom reed.
Wanneer u voor weinig geld een hor
loge koopt en u denkt daarmee voor
delig uit te zijn, komt het ook hard
aan, wanneer dat ding al spoedig kuren
gaat vertonen.
Geef liever iets meer uit aan een be
trouwbaar merk, zoals CERTINA,
INDUS, PRISMA, ZENTRA of JUNG-
HANS.
Daaraan is vakkundige zorg besteed
Het huis met het carillon
Grote Houtstraat 49 - Telefoon 20049
jaar 1962 in de handel worden gebarcht.
Naar verluidt zal de Amphicar niet voor
1963 op de Duitse markt verschijnen. Het
interieur van het voertuig verschilt niet
veel van de gewone amfibievoertuigen. De
eerste 25.000 zullen gebouwd worden als
sportmodel en naar de V.S. en Canada
worden uitgevoerd, waar de verkoopprijs
3,400 Amerikaanse dollars (ruim 12.000)
zal bedragen.
Bij het te water gaan van de Amphicar
moet de bestuurder een handle overhalen,
die twee schroeven in beweging brengt.
Op de weg bereikt de Amphicar een maxi
mum snelheid van 120 km. per uur, te
water 12 km. per uur.
r.:
59. „Dit was een kléin intermezzo dat u hopelijk niet
gehinderd heeft", sprak Joris opgewekt, toen hij van het
opsluiten van Panda terugkeerde. „Verschoon mij, wat
ik u bidden mag. Het spoedgeval is tot volle tevreden
heid behandeld, en wij dienen thans terug te keren
tot het doel van uw bezoek, namelijk het Probleem
van de Overontwikkelde Zaken. Sta mij toe dat ik u
daarvan een korte uiteenzetting geef. Overontwikkelde
Zaken dienen zo snel mogelijk tot Onderontwikkelde
Zaken te worden, liefst zodanig dat zij in aanmerking
komen voor rijkssubsidie. Dit is in het geheel geen
probleem, geachte heer Nagelbeen. Ons probleem is,
deze begeerde situatie tot stand te brengen zonder enige
hinder of ongemak voor directeuren, presidenten en
commissarissen, nietwaar? Hoe? zo vraagt gij mij?
Welaan zeiden niet reeds de Ouden het zo helder;
Pecunia omnia vincit of wel; met een contributie
betaling zijn wij al een eindweegs op weg. Een flinke
bijdrage aan de kas van ons genootschap is de eerste
stap tot opheffing van uw onver ontwikkelde zaak".
Waar Joris Goedbloed misschien niet op rekende was,
dat buiten het venster Deurwaarder Wrongelsma en een
politie-inspecteur het gesprokene woord voor woord
konden volgen, dankzij het gebruik van moderne weten
schappelijke hulpmiddelen. Toen het woord „betaling"
viel, knikten zij elkaar ernstig en tóch verheugd toe.
Dit kon wel eens een oplichtingszaak worden!
Blijkbaar bevreesd om te laat te
komen heeft een groot 'Duits modehuis
in Stuttgart, dat zich specialiseert in
bad- en strandkleding, nu reeds zijn
collectie voor 1962 gepresenteerd-
Voor de badpakken heeft men kenne
lijk teruggegrepen op het „zebra
patroon" uit grootmoeder's tijd, dat
nu echter in allerlei moderne kleur
stellingen gelanceerd wordt. Er dient
een effen of gestreepte wollen ijsmuts
bij gedragen te worden: een omen
voor het strandweer in de volgende
zomer?
Een rechtbank in Burlingame in Cali-
fornië heeft uitgemaakt dat de 58-jarige
Kay Ellis in de tuin van haar huis zonne
baden mag in de staat die zij verkiest, ook
al kunnen de buren haar zien. Deze buren
en hun gasten hadden tegen juffrouw Ellis
een proces aangespannen, omdat ze al
zonnebadend aanstoot zou hebben gege
ven.
De raadsman van Kay Ellis zei dat zijn
cliënte» het zich niet gemakkelijk maak
te omwille van de buren, die immers hun
gelaat konden afwenden wanneer het hun
teveel of te weinig werd. Het ware
motief in de zaak was, volgens hem, het
feit dat juffrouw Ellis soms negerkinde
ren in haar privézwembad liet zwemmen.
De rechter was het daarmee eens en miss
Ellis ging vrijuit.
