Idee van een volksfront
herleeft in Frankrijk
BOORTOESTELLEN
t
WERELDNIEUWS
Volkomen
onzin
r
Van dag tot dag
Socialist Mollet gaat zich verstaan
met de radicaal Mendès-France
m
€)p de
^Praatótoel
Franse regering zal OAS
harder gaan aanpakken
vervetal
Prins Karei ziet af van
zijn staatsinkomen
prachtig
BONTEKOE - Heemstede Spoorplein 4
Volgens de socialisten kan
het niet hard genoeg
DOrrDERDAG 28 SEPTEMBER 1961
I
Indonesië voelt zich ernstig op de pres-
tige-tenen getrapt door de eis van de pre
sident van de Wereldbank, Eugene Black,
dat eerst de schulden aan Nederland wor
den geregeld vóór dit land op verdere kre
dieten van zijn Bank kan rekenen. Politie
ke betekenis moet men aan dit standpunt
niet hechten. De Wereldbank werkt vol
gens gezonde bankaire principes en vraagt
bij voorbeeld een rente van 5f4 percent,
dit om minder solvabele leningsgezinden
af te schrikken.
Het wordt in de onderontwikkelde gebie
den langzamerhand echter steeds moeilij
ker financieel verantwoorde projecten te
vinden, daar deze landen dikwijls al zeer
hoge verplichtingen ten opzichte van het
buitenland hebben. Zij blijven echter voort
gaan met het opstellen van ambitieuze
plannen, die hun draagkracht dikwijls ver
re te boven gaan. Ook Indonesië heeft
thans weer een dergelijk acht jarenplan op
gesteld. De Wereldbank doet, zoals het
een bank betaamt, alvorens een le
ning te verstrekken, eerst een nauwkeurig
onderzoek naar de algemene economische
positie van het vragende land. Blijkt een
land niet voldoende solvabel, dan worden
geen leningen gegeven.
Er blijft dan de mogelijkheid om bij de
onlangs opgerichte Internationale Ontwik
kelingsorganisatie (IDA) een lening op
zeer gunstige voorwaarden te sluiten. Ook
van deze organisatie is de heer Black de
president. Dat Indonesië haar wil gaan
verlaten wijst er op, dat ook van deze
kant geen steun te verwachten is. Wie wil
lenen, zo redeneert de bankier Black, zal
zich in het internationale economische ver
keer behoorlijk dienen te gedragen, daar
anders iedere vertrouwensbasis ontbreekt.
Indonesië zou uit deze houding van de We
reldbank de conclusie kunnen trekken, dat
chantage niet overal aanslaat.
Meer steun van het communistisch blok
dan Indonesië reeds heeft gekregen lijkt
ook niet waarschijnlijk. Het beste is, dat
Indonesië zijn scherpe standpunt in de
kwestie-Nieuw-Guinea laat varen en met
Nederland over het nieuwe plan-Luns gaat
praten, waarbij ook de schuldenregeling
aan de orde zou komen. Om geld te krij
gen, zal het eieren voor zijn geld moeten
kiezen.
Er zal nog wel heel wat water door de
Theems stromen voor Engeland werkelijk
lid van de Europese Economische Ge
meenschap is, want de onderhandelingen
zullen moeizaam zijn. Gezien de grote be
langen van industrie en handel en daar
mee van honderdduizenden werknemers
en -gevers hier in Europa zowel als in de
Gemenebestlanden, die op het spel staan,
is dat niets verbazingwekkends. Rome is
niet op één dag gebouwd èn de Europese
integratie is een bijzonder gecompliceerd
proces. Het eerste staaltje van het tempo
waarmee de beslissingen worden genomen
hebben we deze week gekregen. Het ging
bierbij voorlopig nog slechts over de te
volgen procedure tijdens het overleg met
Groot-Brittannië, waarover de Europese
Ministerraad maar heel langzaam tot een
uitspraak kon komen.
Procedures zijn bij dit soort onderhan
delingen niet onbelangrijk. Men kan op de
ene manier nu eenmaal beter zijn belan
gen verdedigen dan op de andere. Maar
de vertoning die we deze week in Brussel
gekregen hebben wekt een ietwat klein
zielige indruk. De Fransen stonden erop,
dat het vooroverleg in Parijs zou moeten
plaats hebben en zij vonden dat al een
grote concessie op hun aanvankelijk- inge
nomen standpunt, dat Engeland eerst
maar eens een schriftelijke explicatie
moest indienen van de Britse ideeën over
de knelpunten bij hun toetreding, name
lijk: het Gemenebest, de landen van de
Europese Vrijhandels Associatie en de
landbouw.
Men zou dan in Parijs beter kunnen
uitmaken welke houding men in een even
tueel volgend gesprek zou moeten aanne
men De andere EEG-landen wisten
Frankrijk tenslotte zover te krijgen, dat
het Engelse opstel niet behoefde te wor
den ingediend. In ruil daarvoor zouden
dan volgende maand zo genaamde voor
besprekingen in Parijs en niet in Brus
sel, waar de Europese Executieve Com
missie zetelt worden gehouden. Parijs,
zo wil Frankrijk aan Engeland tonen, is
het werkelijke centrum van West-Europa
en niet Brussel, waar de, volgens De Gaul
le, met supra-nationaliteitswaan bezeten
Europese ambtenaren te veel in de melk
te brokkelen zouden hebben. Daar kunnen
dan in november wel de details door de
klerken besproken worden, de grote lijnen
worden in de Seinestad uitgestippeld.
Dat de Duitsers hier niet helemaal mee
ingenomen waren, ligt voor de hand. Het
economisch machtigste land van de „Zes"
wist dan ook te bedingen, dat een even
tuele plechtige ondertekening van een ver
drag tussen Engeland en de EEG, wel
licht pas over twee jaar, in Bonn zal
plaats hebben. Wat er in Rome moet ge
beuren is nog niet zeker, maar het lijkt
wel waarschijnlijk dat er ook voor die
hoofdstad iets zal worden gevonden.
Nu is het nog een hele puzzel of de zes
landen één front zullen vormen, of dat zij
als souvereine landen zullen deelnemen
aan het gespiek. Dan is natuurlijk ook het
voorzitterschap zeer belangrijk evenals de
plaats die men aan de Europese Executieve
zal inruimen.
Een ding is echter zeker, procedure-
kwèsties brengen de problemen zelf geen
stap dichter bij een oplossing. Het zijn al
leen pogingen om tevoren een zodanige po
sitie aan de onderhandelingstafel te krij
gen, dat men de eigen belangen zo zwaar
mogelijk kan laten wegen. De verdeeld
heid van de „Zes", die daarbij tot uitdruk
king komt, zal het de Engelsen alleen
maar gemakkelijker maken hun oude po
litiek van „verdeel en heers" ten aanzien
van Europa verder voort te zetten.
(Van onze correspondent)
PARIJS Tijdens een bijzonder con
gres van de socialistische partij in de Pa-
rijse voorstad Puteaux heeft de secretaris
generaal Quy Mollet gisteren onthuld, dat
president De Gaulle, hem dinsdag bij zijn
ontvangst op het Elysée had meegedeeld,
van plan te zijn binnenkort in Algerije een
speciale veiligheidsmacht op te richten.
Dat nieuwe leger zal uitsluitend uit Alge
rijnen worden samengesteld die nu, onder
de naam „harkis", in het Franse leger of
bij de politie dienen. De omvang van dit
korps, dat onder het bevel van een Alge
rijnse generaal zou worden geplaatst, zal
ongeveer vijftigduizend man bedragen. Het
zal de bijzondere taak van dit veiligheids
macht worden bij het referendum over het
zelfbeschikkingsrecht in Algerije de plaats
van het Franse leger in te nemen.
Uit het uitvoerige verslag, dat het socia
listische congres van de deputatie kreeg te
horen, bleek ook nog, dat De Gaulle blijft
vasthouden aan zijn voornemen een voorlo
pig executief comité in Algerije te instal
leren, dat dan zou kunnen vooruit lopen op
de latere Algerijnse regering. Niettemin
heeft de president volgens de indrukken
van de socialistische leiders de hoop nog
altijd niet opgegeven dat de onderhande
lingen met het F.L.N. binnen afzienbare
tijd zouden kunnen worden hervat, met het
doel een algemene regeling over de toe
komst van Algerije te treffen. Na de con
tacten, die met de Algerijnse nationalisten
in Evian en Lugrin zijn gelegd, is het
ogenblik gekomen, aldus zou de president
der republiek de socialisten hebben laten
weten, tezamen spijkers met koppen te
slaan.
De aankondiging van dat voornemen
door het staatshoofd heeft, zo is op het
congres ook wel duidelijk geworden, de so
cialistische partij toch niet met de alge
mene gang van zaken onder de vijfde re
publiek kunnen verzoenen. De hele toon
van het onderhoud tussen De Gaulle en de
socialistische deputatie moet dan ook nog
al korzelig en zelfs scherp zijn geweest.
Verzoening
Dat de socialisten bovendien nu bereid
zijn tamelijk verre consequenties uit hun
oppositie tegen De Gaulle te trekken, kon
ook nog blijken toen bekend werd dat Mol
let deze week de links-liberale oud-pre
mier Mendès-France zal ontmoeten. Mollet
en Mendès-France, die in 1956 aan het
hoofd van het republikeinse front als over
winnaars uit de verkiezingen traden, kwa
men later bijzonder scherp tegenover el
kander te staan. Wegens politieke en ook
persoonlijke tegenstellingen trad Mendès-
France als minister en vice-premier in
1956 al gauw uit de regering, die door Mol
let werd gepresideerd en die in haar Al
gerijnse beleid steeds gevaarlijker in het
rechts-extremistische vaarwater verzeilde.
Dat Mollet thans met Mendès-France wil
overleggen over diens plan van een voor
lopige regering, dat Mendès-France maan
dag op een persconferentie bekend maak
te. wijst er dus op dat de linkse partijen
hun vele meningsverschillen eindelijk
schijnen te willen overbruggen, om hun
positie tegenover de regering en indirect
tegenover de bedreigingen van uiterst
rechtse legerkringen te kunnen versterken.
Het verluidt in sommige politieke Parij-
se kringen, dat Mollet zover zou willen
gaan, dat hij zelfs zou willen samenwer
ken met de communisten, van wie hij tot
dusver altijd als de verklaarde doodsvij
and stond aangeschreven. Opmerkelijk is
in ieder geval wel, dat Mollet en andere
socialistische leiders de laatste dagen in
de communistische pers ietwat schijnen te
worden ontzien, zodat men van deze kant
in elk geval wel bereid is een eventuele
uitnodiging aan te nemen-
Op zijn persconferentie heeft Mendès-
France maandag niet geantwoord op de
vraag, of hij ook de communisten Isij zijn
plannen wil betrekken, een zwijgen dat
niet minder veelzeggend zou kunnen zijn.-
Het is dus niet onmogelijk dat er achter
de coulissen een nieuw volksfront op sta
pel staat, terwijl trouwens N ook op de
rechtervleugels der Franse republiek men
van verschillende zijden zichtbaar bezig is
zich voor te bereiden op een aflossing van
de wacht.
Deze ontwikkeling mag men in directe
samenhang zien met de mogelijkheid van
een nieuw offensief van het parlement, dat
dinsdag weer bijeenkomt, tegen de rege
ring van Michel Debré. Mocht dat offen
sief door middel van een motie van wan
trouwen leiden tot de nederlaag van de re
gering, dan zal het parlement worden ont
bonden. En met het oog op de verkiezin
gen, die daarna gehouden zouden moeten
worden, steken de partijleiders nu dus de
hpofden al bijeen. Wanneer zich daarbij
echter inderdaad ook een nieuw volksfront
af zoü tekenen, kan men voorspellen dat
niet alleen op het parlementaire, maar ook
op het algemeen politieke, sociale en eco
nomische plan de vijfde republiek van De
Gaulle een ontwikkeling staat te wachten,
die als beproeving moeilijk onderschat kan
worden.
Ex-generaal Maurice Challe, die vanwe
ge zijn mislukte opstand in Algerije van
april j.l. onlangs tot vijftien jaar gevan
genisstraf veroordeeld werd, heeft in een
brief zijn echtgenote bericht dat hij, sa
men met de andere gedetineerden in de
gevangenis van Tulle, een hongerstaking
is begonnen.
De spijzen en dranken die in de gevan
genis door een speciale kok voor de sa
menzweerders bereid plegen te worden,
moesten onaangeroerd weer naar de keu
ken worden teruggebracht.
Advertentie
DE NIEUWSTE TYPEN uit voorraad leverbaar
AUDIUM - SIEMENS - WIDEX - OTICON - PHILIPS - QUALITONE e.a.
(zijstraat van de Leidsevaartweg) Bus 3. halte station Heemstede
Telefoon 38099
Advertentie
HET HOOGSTE
G E N OT VO O R 22 CT
f -v
'V, -i'
V.\% -
PARIJS, (AFP) De Franse minister
voor Algerijnse Zaken Joxe, heeft woens
dag op een vergadering van het kabinet
onder voorzitterschap van president De
Gaulle uiting gegeven aan „het voor
nemen van de regering om zich met kracht
te verzetten tegen de praktijken van de
OAS", zo heeft de gedelegeerd minister
bij het bureau van de minister-president
Terrenoire, na afloop van de bijeenkomst
bekendgemaakt.
Journalisten die naar de politiek van de
regering ten aanzien van Algerije vroe
gen, verwees de minister naar de korte ra
dio- en televisierede welke president De
Gaulle maandagavond zal houden.
De guillotine
Gaston Defferre, voormalig socialistische
minister en thans burgemeester van Mar
seille, heeft op een bijeenkomst van het
socialistische nationale comité verklaard
dat de enige manier waarop men de le
den van de verboden rechtsextremistische
organisatie het geheime leger (OAS) moet
behandelen, is „hen te doden ja, neer
te schieten, op te hangen, onder de guil
lotine te brengen". Hij werd luid toege
juicht toen hij hieraan toevoegde: „Wij
moeten degenen die ons willen doden zo
gewelddadig mogelijk bestrijden indien wij
willen slagen".
Hij deed een aanval op de regering-De-
bré en noemde deze „de zwakste sterke
regering die wij ooit hebben gehad".
„Wij moeten met de lieden van de OAS
afrekenen en de essentiële voorwaarde
hiervoor is dat de huidige premier ver
dwijnt". Deferre beschuldigde Debré er
van „de medeplichtige en vriend van de
meeste oproerkraaiers" te zijn. „Het is
duidelijk dat zolang Debré aan het hoofd
der regering staat, de strijd tegen de OAS
slechts academisch zal zijn".
Regen
Deze zomer, die nu wel definitief achter
ons ligt (kijk, daar ligt-ie: in die plas),
was een van de regenachtigste sinds men
senheugenis. Er vielen meters water en
er zijn zelfs dagen geweest dat De Bilt
volkomen blank stond en de weerkundigen
hun moeilijk werk in duikerskostuum
moesten verrichten. Men heeft dit geheim
gehouden om onder de bevolking geen
paniek te veroorzaken en het hamsteren
van roeiboten en zwemvesten tegen te
gaan.
Intussen vraagt de gewone man zich af:
hoe komt het dat deze zomer zo'n natte
zomer was? Is dat nu wel normaal?
Een regendeskundige bij wie ik mijn
licht opstalf, tei mij: „Nee, zo'n zware
regenval is niet normaal." Verder wist hij
het echter ook niet. Hij mompelde %og iets
over hogere luchtlagen, maar het was dui
delijk dat ook hij voor een raadsel stond.
Een andere deskundige, die ik ken als
een zeer integer man, had wel een ant
woord gereed, maar ook dit leek mij nau
welijks bevredigend. Hij gaf de schuld aan
de weergoden. Op mijn vraag wie die
weergoden dan wel varen, wist hij niets
anders te zeggen dan: „Dat is voor u een
vraag en voor mij een weet." Op mijn
herhaald aandringen om zich duidelijker
uit te drukken, was tenslotte zijn be
scheid: „Als u niet in weergoden gelooft,
kan ik ze u ook niet verklaren." Waarna
hij de kraag van zijn regenjas opzette en
wegsopte.
Een derde deskundige, die zijn naam in
dit stukje liever niet vermeld zag (hij heet
J. W. Rompelmeier en woont in de Vlees-
ikstraat 14b te Kraambrugge), gaf mij de
volgende uitleg: „Al dat gezeur over weer
goden is gepraat van mensen die de waar
heid niet onder ogen durven te zien. De
buitensporige regenval van deze zomer is
enkel en alleen de schuld van de Russen".
Bij dit laatste woord keek hij schichtig
om zich heen. „Hoe hebben de Russen dat
dan gedaan?" vroeg ik hem. „Dat zijn we
nog bezig uit te zoeken," zei hij. „Maar we
hebben de hand weten te leggen op plan
nen, waaruit blijkt dat ze het ook de hele
herfst willen laten regenen."
Voor ik hem om verdere inlichtingen
kon vragen, had hij zijn paraplu opgestoken
en was achter het ijzeren regengordijn
verdwenen.
Remco Campert
In haast. Twee gewapende kleurlingen
hebben een Londense bank in Padding-
ton overvallen en zijn er met 2500 pond
sterling vandoor gegaan. Zij losten een
schot op een vrouwelijke employé, die
de politie wilde opbellen, maar misten.
Hoffelijke bliksem. Verschillende delen
van Sicilië zijn woensdag geteisterd
door zware regenval en onweersbuien.
In straten en kelders in Vittoria en Cal-
tagirone hebben zich overstromingen
voorgedaan. Een tijdelijk onbewoonde
boerderij werd door de bliksem getrof
fen en brandde totaal uit.
Stapje verder. Dr. Migicovsky, die ver
bonden is aan het Canadese ministerie
van landbouw, is er in geslaagd het
voor de gezondheid zo gevaarlijke stron
tium 90 in door radio-activiteit besmet
te melk en andere voedingsmiddelen te
isoleren. Men onderzoekt nu of deze .n
het laboratorium ontdekte methode op
grote schaal kan worden toegepast.
Wie het idee mocht hebben
dat het leven der kleine lie
den stilstaat, als de groten hun
klaroenklanken van heil en
onheil over de wereld doen
klinken, vergist zich. Diep be
neden de toppen waarop mi
nister Luns, Tsjombe, presi
dent Kennedy en de heer Gro-
myko hun boeiende uitlatin
gen staan te doen, krioelt het
leven voort en gebeuren dui
zenden kleine dingen, die niet
in vijfjarenplannen of angst
aanjagende vredesaanbiedin-
gen te lezen zijn.
Het is een opwekkende ge-
dafchte dat men zich op ieder
gewenst tijdstip en voor iedere
periode volkomen kan ontdoen
van alle oorlogsvrees, politieke
haat, principiële ergernis en
frontvorming tegen wereld
schokkende bedreigingen door
eenvoudig krant noch radio
aan te raken en winterharde
viooltjes te gaan planten in de
achtertuin.
Winterharde viooltjes zijn
enkel symbolisch ten tonele
gevoerd: men kan evenzeer de
zolder opruimen of een nieuwe
aflevering van Agatha Chris
tie verslinden een praatje
maken over de haag heen met
buurman die last heeft van
draaihartigheid zijner kool-
planten of de legpuzzel afma
ken, die de kleine zoon bij het
naar bed gaan onvoltooid liet.
Men kan alles doen wat men
wil als men de toppen der
groten vergeet en hun stem
geluiden niet wenst te aan
horen, als men „het nieuws"
negeert en een tijdje onkun
dig blijft van wat mokkende
mensenhorden tegen elkander
uitbroeden.
Men kan zelfs zichzelf de
verplichting opleggen, op ge
regelde tijden een strenge ont
houding te betrachten om zijn
geestelijke spijsvertering op
te frissen. Een soort vasten
periode voor het gedachten-
leven, dat in onze tijd onver
mijdelijk aan indigestie gaat
lijden tengevolge van de on
verteerbare brokken die het
te slikken krijgt.
Kan men het een mens kwa
lijk nemen, dat hij op een
kwade dag de warwinkel der
dagelijkse nieuwsexplosies
ontvlucht met een gevoel van
onpasselijkheid, als een jon
getje dat met een maag vol
spinsuiker en limonade te lang
in de draaimolen heeft geze
ten? Dan loopt hij met de hand
op zijn geestelijke maag
dat is een vreemd orgaan,
maar hij hééft er wel een
uit de drukte der schreeuwen
de ministers en onafhankelijk-
heidsschutters weg en duikt in
de koelte van een vergeten
stroom: de rustige, kabbelende
rivier van het kleine, persoon
lijke leven, waarboven de pla
neten nog pinkelende sterren
zijn, waar de atomen geen nei
ging tot splijting vertonen en
zelfbeschikking geen moorden
betekent. Waarboven het uit
spansel nog blauw is, zonder
grijze wolken van kruitdamp.
Waar een man geen vijand is,
vyaar een vrouw niet in een
korps marcheert, waar kinde
ren niet worden platgebom
bardeerd door ordeherstellen-
de patriotten. Waar nog doel
loze beuzelarijen bestaan, die
niet op verwezenlijking van
ideologische doeleinden zijn
gericht. Waar de kruidenier
nog snoepjes geeft, zonder
noodrantsoenen voor de schuil
kelder aan te prijzen. Waar
een mens eenvoudig een mens
is, en niet een communist of
een verschanst bewoner van
een Vrije Wereld. Waar men
over het weer kan praten zon
der aan veldoefeningen te den
ken en waar een gouden ster
niet op een protserig uniform,
doch aan een zwartfluwelen
hemel flonkert.
De onpasselijkheid verdwijnt
daar snel de onverteerbare
brokken liquideren zich ge
ruisloos in de onbestemde
verte. Er wordt gelachen om
een grap, niet om de politieke
nederlaag van een verbeten
tegenstander. Er wordt onzin
gepraat, maar niet in verga
derzalen of op katheders, doch
zomaar in het wilde weg, van
mensen tot mensen, ter ont
spanning en ter sanering van
zieke zielen.
Dat is in het dal diep onder
de toppen nog steeds het ge
val, en men kan niet beter
doen dan met de regelmaat van
een orthodox Mohammedaan
het bloederige nieuws te mij
den als een misselijk makende
braspartij.
Welnu, hier in het dal is
het stil en zuiver. We kunnen
nu praten maar niet over
Nieuw Guinea of Angola of de
Berlijnse crisis. Daaarover is
men hier immers niet zo bij
zonder ingelicht. Waarover
dan? Het doet er eigenlijk wei
nig toe. Men kan in de stijl
die internationaal gebruikelijk
is geworden aanhoudend
praten over een volstrekt on
zinnig onderwerp zonder wer
kelijk iets te zeggen. Wat men
op de toppen kan, kunnen wij
ook, waarde lezer. Wij kunnen
ons vandaag, in onze oase bui
ten het nieuws, vermeien in
ernstige onderwerpen die niets
betekenen of een liedje neuriën
bij de muziek van stilte. Wij
kunnen ons voorstellen dat
onder een peinzende boom
een schimmige vrouw uit de
Middeleeuwen dromerige to
nen ontlokt aan haar spanjo
let, begeleid door een violier,
een pompadour en een hobbe-
zakdoedeleur. Dat is onzin,
uiteraard, maar er komt even
zeer muziek uit als uit het mo
dernste vijfendertigteensorgel
Wij laten onze blikken over
de ademloze omgeving dwa
len en denken vroom aan de
onbekende kunstenaars uit
vervlogen eeuwen, die reeds
zolang'onder de groene zeden
liggen. Zij leefden in de glo
rieuze tijd der vrijbuitelarij,
toen de kinderen nog op de
wereld werden geholpen door
wroetvrouwen en er van anti
papistische middelen in de
medische wetenschap nog
geen sprake was. Toen heerste
aan de hoven der vorsten nog
pracht en praal, de hovelin
gen hingen hun huig naar de
wind en leefden van vleierij en
intoxinatie. Denk eens aan
Madame de Troubadour, wel
lustig en praalziek, doch een
genie in de intrige; een vrouw
om een sonnade voor te com
poneren; doch zelfs de smel
tende tonen van verheven mu
ziek vermochten deze grate-
loze vrouw niet te vermol
men. Wee haar vijanden, die
het waagden haar te dwars
liggen. Het onmeedogenloze
staal van het flitsend struweel
daalde neer op hun blot' nek
ken, als Madame de fijne zij
kanten handschoen ophief
Laten we aan iets anders
denken. Het is mij opgevallen
dat men met onverhoedse vra
gen dwaze dingen kan berei
ken. Als men iemand met de
eis tot onmiddellijk antwoord
de vraag stelt: Hoeveel dro
medarissen heeft een kameel?
dan zegt hij dadelijk: Twee.
Hij verstaat dan dus: bulten.
Heeft een kameel twee bulten?
Dat kan zijn, maar hoe heet
hejt jong van een kameel? Nee,
niet kameleon, al zou dat een
aardige woordafleiding mogen
heten. Een vrouwelijke ka
meel heet trouwens ook lang
niet altijd Kamelia, terwijl de
manlijke zeker niet Kamiel
behoeft te worden genoemd.
Dat dit schip der woestijn drie
weken lang zonder water kan,
als hij voor zijn vertrek een
liter kamillethee krijgt, is een
puur verzinsel. Een kameel
lust namelijk helemaal geen
thee.
Laten we ons nu meteen
even verdiepen in de vraag,
wat fout is aan het woord:
„Schildpaddestoelesoep". Dat
is niet zo in eentweedrie te
ontdekken, doch als ge het
kooksel proeft zult ge merken
dat er twee soepen dooreen
gemengd zijn. Dat moet ge
onthouden tegen de tijd dat ge
nog eens buitenshuis gaat eten,
tenzij ge over te weinig ont
houdingsvermogen beschikt.
Tenslotte nog een medische
complicatie: weet ge wat er bij
een doekschildering behoort?
Daar hoort een spieraam bei.
Die pijnlijke aandoening leidt
ook dikwijls tot vaatverwijde
ring, ofschoon dit laatste na
tuurlijk eveneens kan beteke
nen dat moeder de tafel af
ruimt na het eten.
Een groot aantal mensen
weten niet precies het verschil
tussen bezittelijke en persoon
lijke voornaamwoorden. We
ontvangen allemaal wel eens
een brief, die vermeldt dat
„U vorige brief in goede orde
is ontvangen." Deze gebrek
kige kennis van de taal kan
echter voor verpleegsters ca
tastrofaal zijn, wanneer zij
hun manlijke patiënten zouden
willen vragen: „Mag ik uw
kussen?"
We zijn van geen enkel dezer
vele woorden ook maar een
spiertje wijzer geworden. Is
dat niet, voor één keertje, een
heerlijk gevoel? We liggen lui
achterover in onze tuinstoel,
midden in de zonnige vlucht-
oase, wars van de beslomme
ringen der volken, mijmerend
over de vraag hoe groot onzin
moet zijn om als historisch te
worden bestempeld. En in het
kreupelhout zingt de struik
vogel, aan de oever van de
kalme stroom ploert het nij-
lonpaard in de modder, boven
onze hoofden zwalpen de
meeuwenwelpen op stijve
vleugels en we slapen zoet
jes in, sterk en fris in de nieu
we ochtend ontwakend onder
de strenge tonen van:
„Hier is de nieuwsdienst.
Premier Kroesjtsjev heeft
vannacht bekendgemaakt, dat
met ingang van heden...."
Maar dat is pas morgenoch
tend. Sluimert nog
maar even door, ver
moeiden.
Nog niet. De Griekse commissie voor
kernenergie heeft woensdag meegedeeld
dat de lucht boven Griekenland steeds
sterker radio-actief wordt. De commis
sie schrijft dit toe aan de recente Rus
sische kernproeven. De limiet, waarbo
ven de gezondheid bedreigd wordt, is
echter nog niet bereikt.
Verbetering. Nu het gevaar van radio
actieve besmettirig door de jongste Rus
sische kernproeven steeds groter wordt,
zijn de Amerikanen een intensieve cam
pagne begonnen om het meetsysteem en
de methoden ter vaststelling van de
schadelijke gevolgen voor de gezondheid
te verbeteren.
Materialisten. 18 Russische technici zijn in
Guinee gearresteerd omdat zij diaman
ten gestolen hadden uit de Guinese dia
mantmijnen, aldus heeft een hoge Ame
rikaanse regerings-functionaris gisteren
te Washington onthuld.
Verdacht. Een vliegtuig, waarmee de gou
verneur van de Braziliaanse staat Rio
Grande do Sul, Leonel Brizzola, op weg
was naar de hoofdstad Brasilia, is bran
dend neergekomen. Brizzola is een zwa
ger van de nieuwe Braziliaanse presi
dent Goulart. Bij diens benoeming tot
opvolger van Kanio Quadros heeft Briz
zola een belangrijke rol gespeeld. Naar
verluidt deed zich een ontploffing voor
aan boord van het toestel, toen het op
de luchthaven van Rio de Janeiro land
de. Slechts enkele van de 63 inzittenden
liepen kneuzingen op.
Advertentie
BRUSSEL (ANP) Prins Karei van
België, de 58-jarige oom van koning Bou-
dewijn, heeft de Belgische regering mede
gedeeld af te zien van de jaarlijkse do
tatie uit de staatskas, die hem sedert 1951
wordt verleend. De dotatie bedroeg vier
miljoen frank per jaar (ongeveer 290.000
gulden).
In een brief aan eerste minister Lefèvre
heeft Prins Karei verklaard, dat „hij de
jongste tien jaar geen openbare activiteit
heeft verricht, die de verlenging van de
dotatie rechtvaardigt".
Prins Karei was van 1944 tot 1950 regent
van België voor koning Leopold. Nadat
hij het regentschap had neergelegd, heeft
hij zich geheel uit het openbare leven te
ruggetrokken. Hoewel wel daartoe uitge
nodigd, woonde hij het huwelijk van Ko
ning Boudewijn noch dat van Prins Al-
bert bij.
In zijn antwoord heeft de Belgische eer
ste minister de erkentelijkheid van de Bel
gische natie betuigd voor de „voortreffe
lijke diensten, bewezen in een moeilijke
periode in de geschiedenis van België".
Voorts wordt in deze brief gezegd, dat
de regering zich neerlegt bij het verlangen
van Prins Karei, doch daarover geen de
finitieve beslissing neemt „zodat deze kan
worden herroepen indien de omstandighe
den dat zouden rechtvaardigen".
