DE DODENLIJST VAN
ADRIAN MESSENGER
r
WATER VOOR DE STEPPEN VAN RUSLAND
PANDA EN DE MEESTER-OPHEFFER
Frankrijk verwacht de
beste wijn van de eeuw
Het öeheim van de vuurtoren
Gigantische plannen der rode
machthebbers die de klimaten
der aarde veranderen kunnen
ïïlit èp tiprlrbpn fill)
Polle
21
Ons vervolgverhaal
PHILIP MACDONALD
Oorspronkelijke titel:
The list of Adrian Messenger
£.•- om*.
Wtfr'Ux,
geleden
VRIJDAG 29 SEPTEMBER 1961
7 EE
•Vf
PER.2.È-. TT.
Cn lk|/^
200 jaar
f/
42. Het muurtje begint al aardig op te schietenondanks Pin go. Die zou
namelijk het liefst ook eens met de natte klei gaan gooien! „Wat zou dèt
lekker spatten!", zegt Polle. „Komt er maar één deur", vraagt Pingo, „en
de keukendeur dan?" „Zeg eens", zegt Polle, „wou jij een villa bouwen?"
Niet zoveel babbelen, jongens, we moeten doorwerken, hup! nog meer
klei halen! Wie er het eerst is!"
"<>v< 5 -^vv
J-
y <- v ;y -<-•
48)
Ondanks de regenstorm, die een tijd
lang welhaast tropische kracht ont
wikkelde, legde Anthony het tweede
deel van zijn tocht veel sneller af dan
net eerste. Hij werd niet alleen
voortgedreven door een onontkoom
baar gevoel van schuld, maar hij
hoefde er nu ook niet meer op te let
ten of iemand hem zag op weg naar
de Abbey. Voorheen had het in elk
geval tot de mogelijkheden behoord
dat George Swaab-Smith-Brown-Jo-
oes in de buurt van Deyming zou zijn,
en ook dat hij Anthony Ruthven Ge-
thryn zou kennen en zou weten dat
Anthony Ruthven Gethryn bij tijd en
wijle Scotland Yard vertegenwoordig
de.
Maar nu Gleneyre dood was An
thony knarste met zijn tanden was
het duizend tegen een dat de man
mijlen ver van Deyming vandaan
was.
Het was half vijf, en een sombere
duisternis was al gevallen als gevolg
van storm, regen en verdwijnend dag
licht, toen de Voisin door het park
raasde, de oprit vond en voor de
voordeur van de Abbey verscheen.
Precies voor hem was een grote la
ge auto geparkeerd, die er uitzag als
of hij afkomstig was van het vaste
land. Toen hij uit de Voisin stapte en
de treden oprende, zich beschuttend
voor de regen, vroeg Anthony zich af
of dat de auto was die Raoul Saint-
Denis gebruikte.
Die gedachte werd onmiddellijk be
vestigd. Toen hij namelijk bij de deur
aankwam werd die meteen openge
daan, en niet door een bediende, maar
door Jocelyn Messenger. Ze was
bleek en er waren lijnen om haar ogen
en mond die op grote spanning duid
den. Ze zei: „Ik zag u door het raam.
Ze hebben juist voor u opgebeld van
Scotland Yard. Sir Egbert Lucas. Hij
is nog aan de lijn.
Hij trok zijn jas uit en volgde haar
naar een klein kantoorachtig kamer
tje, dat aan de grote hal grensde.
Daar zei ze: „Ik wacht wel op u",
en liet hem alleen met de telefoon.
Lucas hier", hoorde hij aan de ande
re kant. „Je zult van Gleneyre we
ten
„Alleen het feit. Gen bijzonderhe
den". -
„We kregen het nieuws binnen vlak
nadat je vertrokken was. Er zijn niet
veel gegevens, maar dit is wat we
hebben: Hij werd verpletterd onder
zijn paard op de bodem van een vroe
gere grintgroeve gevonden. Om half
drie. Het dier was ook dood. Rug ge
broken. Tijd van intreden van de dood
geschat tussen elf en één uur. De plaat
selijke autoriteiten, die niet wisten
wat wij weten, dachten dat het paard
uitgegleden of op hol geslagen moest
zijn. Er zijn geen ooggetuigen. De
grintgroeve bevindt zich op een een
zame plaats, aan het oog onttrokken
door beukenhakhout. De hele affaire
zou misschien nog niet ontdekt zijn
als Gleyre's knecht niet nerveus ge
worden was. Het schijnt dat Gleney
re vanochtend in strijd met de voor
schriften van zijn dokter is uitge
gaan.
„Hoe weet je dit allemaal?"
„Zodra we van de zaak hoorden,
heb ik Spicer opgebeld. Het hoofd van
de politie in Medeshire.."
„Heb je hem op de hoogte gebracht?'
„Voldoende. Onder strikte aanbeve
ling niet te laten blijken dat er een
verdenking bestaat dat dit moord is".
„Goed. Waarom zei je daarnet oog
getuigen. Heeft iemand iets gehoord?"
„Misschien. Er loopt een weg langs
de groeve en het beukenhakhout. Een
oude weg, die bijna niet meer gebruikt
wordt behalve door toeristen en derge
lijke, en dan nog meestal in vakantie-
tijd en tijdens de weekends. Twee
boerenarbeiders, die om een bocht
een vierhonderd meter verderop werk
zaam waren, hebben om twintig over
elf een Astall-Mostyn voorbij zien rij
den. Brooklands sportmodel. Eén man
aan het stuur, verder geen inzitten
den. Het ding had moeilijkheden met
zijn motor, de uitlaat knalde steeds.
Moet. ergens langs het kreupelhout
gestopt zijn, want de arbeiders ble
ven de motor horen razen en knal
len. Net alsof de man ermee aan het
knoeien was, zeiden ze. Het geluid
moet ongeveer twintig minuten ge
duurd hebben; daarna reed de auto
verder.
Lucas pauzeerde voor het eerst en
voegde er dan langzaam aan toe:
„Het schijnt dat Gleneyre op zijn in
spectietochten dit punt altijd om half
twaalf voorbijkwam. Hij nam altijd
dezelfde route en men zei ter plaat
se wel dat je donderdags je horloge
op hem gelijk kon zetten. Op donder
dag werd er zelfs nooit gejaagd.."
Anthony zei: „Uitlaatknallen?"
„Ja. Maar als je denkt dat die mooi
zouden zijn om schoten te verdoeze
len heb je het verkered. Daar heb ik
naar gevraagd. Noch het paard noch
de man heeft wonden. Geen won
den van buitenaf, tenminste. Alleen
/an het naar beneden rollen in de groe
ve.
„Waar is het lichaam van Gleneyre
nu?"
„Ze hebben het naar Greyne ge
bracht. Voor het onderzoek door de
coroner. Het paard ligt nog op dezelf
de plaats. Om dat naar boven te krij
gen is een kraan nodig.."
„Om ongeveer half twaalf, zei je?
En ze hebben de oude man pas drie uur
later gevonden. Dat is te lang, Lu
cas, veel te lang".
„Om de auto op te sporen? Ja, daar
ben ik ook bang voor. Maar het wordt
in elk geval geprobeerd.."
„Het zal stellig nergens toe leiden!"
Anthony's stem was wild. „Geef
die bastaard een paar uur en het kun
nen even goed jaren zijn!"
„Ik weet hoe je je moet voelen. Maar
ik heb ze op het spoor van iets anders
gezet dat misschien resultaat zal op
leveren. De hele streek wordt uitge
kamd op nieuws over vreemdelingen.
Eenzame vreemdelingen. Mannelijke.
Met de nadruk op de mogelijkheid dat
ze uit Amerika of Canada afkomstig
zouden kunnen zijn".
„Prachtig!. .Al ben ik bang dat het
niet veel zal opleveren. .Waar kan
ik je opbellen als ik nog meer wil we
ten óf je hulp nodig hebt?"
„Greyne 7431. Vraag naar hoofd
rechercheur Glidden. Het kan zijn
dat hij in Deyming is, maar dan ge
ven ze elk gesprek door".
„Goed". Anthony noteerde naam en
nummer. „En hartelijk bedankt, Lu
cas. Je hebt goed werk gedaan..En
dat is heel wat meer dan ik van me
zelf kan zeggen", voegde hij er bit
ter aan toe.
Waarop hij de hoorn op de haak leg
de, opstond en de kamer verliet om
Jocelyn rusteloos heen en weer lo
pend in de hal aan te treffen. Hij
schrok van een invallende gedachte.
„Journalisten", zei hij. „Ze schijnen
hier nog niet binnengevallen te zijn,
maar ze zullen stellig komen! Hor
den!"
„Ik geloof het niet". Ze schudde
haar blonde hoofd. „Zodra we het
nieuws kregen heb ik lord Otterbour-
ne opgebeld. Ik heb hem een of twee
keer ontmoet en hij is een oude vriend
van tante Mildred. Ik heb hem ge
vraagd wat ik moest doen om althans
vandaag met rust gelaten te worden.
Hij was bijzonder aardig. Hij zei dat
hij overal voor zou zorgen. Niet al
leen bij zijn eigen kranten, maar ook
bij de andere. Het leek me onmogelijk
maar het schijnt dat het hem gelukt
is".
„Zelfs in Fleet Street", zei Antho
ny, „houdt de ene hond soms wel eens
op de andere te bijten. Dan blijken
ze ineens vriendjes te zijn".
„Ik heb niemand geraadpleegd. Ik
heb het uit mezelf gedaan". Ze scheen
ongerust. „Was het juist?"
„Dat niet alleen", zei Anthony. „Je
zou er een medaille voor moeten heb
ben". Hij keek de enorme hal rond.
„Kunnen we ergens anders verder
praten?"
„Natuurlijk", zei ze, en aarzelde dan.
„Hebt u er bezwaar tegen als mijn
heer Saint-Denis erbij is?"
Anthony schudde zijn hoofd; vaag
viel het hem op dat ze zo formeel over
Raoul sprak. Ze leidde hem door de
hal naar een gezellige kamer, die op
een heel prettige manier de functies
van wapenkamer en werkkamer
scheen te combineren.
(Wordt vervolgd)
1617 Het verhaal was uit. Dolf en Ben
hadden er met spanning naar geluisterd.
Ja, ja, lachte de vuurtorenwachter,
z'n pijpje uitkloppend. Op zee kan men
heel wat rare dingen beleven Wat vind
je, zullen we maar eens boven een kijkje
gaan nemen?
Daar waren de jongens altijd graag
voor te vinden. Achter meneer Blok aan
klommen ze de paar honderd treden op,
naar het lichthuis.
Ja knapen, 't is altijd een hele klim,
he? zei hij. Ik ben er aan gewend, en
jullie hebt nog jonge benen. Zo, we zijn
er alweer.
Door een deurtje kwamen ze op de om
gang. waaromheen een stevig ijzeren hek
stond. Prachtig was hier het uitzicht
OVER WEINIG DINGEN wordt zo
veel gepraat en gemopperd als over ons
klimaat. Er zijn echter tekenen die erop
wijzen, dat er bepaalde klimaatsverande
ringen op til zijn, zuiver door toedoen
van de mens. Of het dan beter zal wor
den of slechter? Geen mens die dit nog
kan zeggen.
Nog herhaaldelijk hoort men in ons kik
kerlandje het gezegde: „Wie het water
deert, die het water keert!" Die 'uitdruk
king is door de feiten achterhaald want we
leven al lang niet meer volgens deze oud-
Hollandse stelregel. Vroeger hadden de
laagst gelegen gronden de meeste water
overlast en de eigenaren moesten maar op
eigen gelegenheid zien, om al dat water
kwijt te raken. Het meest bekende en be
ruchte voorbeeld is de z.g. Beerse Overlaat,
die tot zo'n 25 jaar geleden een groot deel
van het Maasgebied in Noord Brabant deed
onderlopen als de Maas hoog water had.
Die overlaat was er alleen om de gron
den in het machtige Holland te ontlasten.
Tegenwoordig is dat allemaal goed gere
geld en zorgen de wetten en waterschaps
keuren er wel voor, dat ieder het zijne
bijdraagt om het water (of de verdroging)
de baas te blijven. En als het dan beslist
nodig is dat iemand schade ten algemenen
nutte moet lijden, dan draagt de gemeen
schap toch bij om de geldelijke gevolgen
zo gunstig mogelijk te compenseren. Zo is
het in Nederland.
MAAR OOK ELDERS in de wereld wint
de gedachte veld, dat allen tezamen ver
antwoordelijk zijn voor de bodem die ten-
Op de Russische tentoonstelling in
Parijs hebben mannequins uit Moskou
de Sovjet-wintermode 1961-1962 ge
toond. Er ums natuurlijk een
uitgebreide collectie bontmantels,
waarvan er hier twee zijn afgebeeld.
De reactie van de Parijse kenners:
schitterende pelsen, maar een vrij
lompe afwerking.
slotte het levensmilieu is van de gemeen
schap. Onverantwoorde grote ontginnin
gen zoals in het Amerika van de vorige
eeuw komen haast nergens meer voor en
bergen worden (weer) bebost om de ge
bieden die stroomafwaarts gelegen zijn,
voor wateroverlast te behoeden. Ook op
internationaal niveau begint er een klein
lichtje op te gaan. We hoeven maar op de
Rijn te wijzen. Deze is momenteel nog een
soort open riool van heel West Europa.
Maar de landen die aan de Rijn liggen,
gaan ook samen aan de conferentietafel
zitten, hoewel het eigenlijk in hoofdzaak het
kleine Nederland is, dat de lasten van deze
wantoestand ondervindt. Nu garandeert
zo'r, internationaal gesprek over de Rijn
water-verontreiniging, nog niet dat de op
lossing komt. Maar het begin is er; de rest
is een kwestie van praten en van tijd.
Laten we nu eens kijken naar de grote
plannen die men in Rusland koestert. Gi
gantische plannen die ontsproten lijken te
zijn aan het brein van een schrijver van
science fiction verhalen, maar die voor een
deel al uitgevoerd of in staat van uitvoe
ring zijn. Deze plannen hebben voor de
Russische landbouw een verstrekkende be
tekenis. Maar ook het klimaat en de wa
terhuishouding van grote gebieden om het
Russische blok heen zullen erdoor beïn
vloed worden.
Daar is in de eerste plaats het Wolga-
projekt. In 1934 is men daar al mee be
gonnen. Als dit plan helemaal is uitge
voerd, zal de rivier de Wolga door middel
van 20 stuwmeren water leveren aan de
enorme oostelijk van de Wolga gelegen
steppen. De ontstane stuwmeren zullen een
oppervlakte krijgen van ca. 21000 km2. Een
aantal stuwmeren ter oppervlakte van
13.500 km2 is al klaar. Ter vergelijking:
de oppervalkte van Nederland, inclusief
de Zeeuwse en Zuidhollandse stromen, IJs-
selmeer, Wadden en Dollard, is ca. 40.829
km2.
Rivier wordt verlegd
HET WOLGA-PROJEKT is echter nog
maar kinderspel vergeleken bij het titanen-
werk waarmee men in Siberië bezig, is.
Neemt u er de atlas maar eens bij en
zoekt u nu rivierefi Ob en Irtisj eens op.
Gevonden? Ziet u wel, onze vader Rijn
is er maar een kleintje bij. Ziet u ook,
dat deze twee grote rivieren afwateren op
de Noordelijke IJszee? Volgens hen die het
in het Kremlin te zeggen hebben, is dat
helemaal niet economisch. Er zijn grote ge
bieden in Siberië die ernstig tekort aan wa
ter hebben en die door water tot grote
vruchtbaarheid gebracht zouden kunnen
worden. Welnu: beide rivieren zullen opge
stuwd worden tot een meer van... 300.000
km2. Dit meer zal zijn waterafvoer niet
meer in de Noordelijke IJszee hebben,
maar in de Kaspische Zee. Want met die
Kaspische Zee is ook iets byzonders aan
de hand. Sinds ongeveer 1800 heeft daarin
door een natuurlijke klimaatsverandering
een daling van de waterspiegel plaats ge
had van maar liefst 6 meter. Men kan
daar dus ook wel een plasje water gebrui
ken om een en ander weer op het oude peil
te krijgen.
Gebergte opgeruimd.
Dit plan houdt o.a. ook in, dat de nieu
we rivier naar de Kaspische Zee het
Toergai-gebergte zal moeten passeren: de
waterscheiding tussen het oude Ob- en Ir-
tisjgebied en de Kaspische Zee. En water
heeft tot nu nog nooit de gewoont gehad
om tegen een berg of een waterscheiding
op te stromen, zelfs in Rusland niet! Dus
moet dit gebergte doorbroken worden. Met
de traditionele middelen is zoiets niet mo
gelijk op zo'n grote schaal. Dus zal men
?-•
RuS,l*MÏ>. ïLUJm
S5
Vi
afcs^vjUiTakI
het gebergte op bepaalde plaatsen oprui
men door middel van atoomkracht-
De nieuwe rivier zal door het Balkasj-
en het Aralmeer stromen en daarbij en
passant de Kirgiezensteppe van water voor
zien. Een andere rivier, de Amoe Darjah,
zal niet meer naar het Aralmeer mogen
stromen, doch rechtstreeks naar de Kaspi
sche Zee. Deze laatste rivier zal een lengte
krijgen van 1100 km. en 70.000 km2. van
de Karakoemwoestijn vruchtbaar maken.
Behalve deze bevloeiingswerken ten bate
van de landbouw- en veeteelt zullen er gro
te bebossingsprojecten en enorme water
krachtcentrales verrijzen. Het omleggen
van zulke grote rivieren, het bebossen en
bevloeien van deze enorme gebieden, de
waterspiegelverhoging van de Kaspische
Zee e.d. zullen een zodanige invloed op de
weersgesteldheid van het Aziatische vaste
land hebben, dat wij in West-Europa er ook
nog een klimatologische verandering van
zullen ervaren. Ten goede of ten kwade,
dat weet nog niemand.
DIT WAREN de projekten waaraan al
gewerkt wordt. Andere plannen waarmee
de Rode machthebbers spelen, zijn van
nog ingrijpender aard. Op het programma
staat o.a. het afdammen van de Bering-
zee waardoor verschillende warme- en
koude golfstromen in hun loop gewijzigd
zullen worden. Het is nu al zo dat de ha
ven van Wladiwostok altijd ijsvrij is, dank
zij de door een dam verlegde warme golf
stroom. En als de hoge heren in Moskou
helemaal hun zin krijgen, dan maken ze
door allerlei technische manupulaties, ook
nog de kust van de Noordelijke IJszee ijs
vrij voor de scheepvaart.
Voor het zover is, zullen er nog wel en
kele generaties gekomen en gegaan zijn.
Maar de technische mogelijkheden zijn er
wel zo ongeveer.
Wat deze plannen betekenen voor de
rest van de wereld? Klimaatsverslechte
ring in Alaska en Canada. En een zee-
spiegelstijgiging van meters aan de kus
ten van Europa en Amerika
Er is dus alle reden om ook voor deze
materie om de conferentietafel te gaan
zitten en te proberen elkaar te begrijpen.
Berend Scheepers
60. „Wat ons Genootschap beoogt, mijn waarde heer
Nagelbeen", zo ging Joris Goedbloed meeslepend verder,
„is heel eenvoudig. Wij noemen dit: de Opheffing van
Overontwikkelde Zaken. Hier heb ik u al over gespro
ken. Onze jarenlange ervaring staat u op dit gebied ten
dienste. Maar wat, zo vraag ik, wat doen wij met de
directeuren? Ook dit wijst zich vanzelf. Wij verklaren
hen tot onderontwikkelde personen, waarna zij kunnen
rekenen op het meeleven en de steun van de gehele
wereld, niet in de laatste plaats de Verenigde Naties.
De tegenwoordige onderontwikkelde personen worden tot
ontwikkelde personen verklaard, wat blijkbaar hun in
nigste wens is. De tegenwoordige ontwikkelde personen
worden benoemd tot directeuren van overontwikkelde
zaken, wat een interessante afwisseling te weeg zal bren
gen en hen, zoals we gezien hebben, op de rand brengt
van de zo begeerde onderontwikkeldheid..." We kun
nen niet zeggen, dat de heer Nagelbeen dit alles nog
kon volgen, maar hij haalde met goed-gespeelde intel
ligentie zijn portefeuille tevoorschijn (en daar was het
om begonnen). Ook Deurwaarder Wrongelsma en de in
specteur konden aan Joris' verklaring maar weinig touw
vastknopen, maar één ding stond vast; dit was niet al
leen meer een oplichtingszaak, maar een poging de
maatschappelijke orde te ontwrichten. De inspecteur
snelde dan ook naar enige bij de voordeur geposteerde
ondergeschikten en beval hun, handelend op te treden.
Situatieschets van de tegenwoordige
loop der rivieren Wolga, Ob, Irtisj
en Amoe Darjah. De donker gekleurde
gebieden zijn de steppen en woestijnen
die bevloeid zullen worden.
Franse deskundigen voorspellen, dat dit
jaar een der beste wijnen zal voortbren
gen van deze eeuw. Zij zijn voorts van
mening, dat in de komende maanden een
record kan worden verwacht aangaande de
export van wijnen.
De wijnoogst in Frankrijk begon ver
leden week in de streek van Champagne.
De totale hoeveelheid zal 47.500.000 hec
toliter bedragen, of ongeveer 25 percent
minder dan verleden jaar. De kwaliteit zal
echter buitengewoon goed zijn.
Een functionaris van het nationale wijn
instituut zei van de verschillende Franse
wijnsoorten van dit jaar het volgende:
Champagne: kleinere hoeveelheden, kwali
teit waarschijnlijk tenminste zo goed als
die van 1947 en 1949, die als de twee
beste jaren van deze eeuw gelden.
Bordeaux: rode wijnen zeer goed. Van de
witte wijnen is nog onmogelijk een voor
spelling te doen, omdat de gisting waar
schijnlijk moeilijker zal zijn dan in nor
male jaren.
Bourgogne: uitstekende wijnen, dio een
zeldzaam boeket en „ziel" zullen heb
ben, alsmede een „fluweelachtige" smaak.
De wijnen van 1961 zullen die v. n 1921,
een van de beste jaren voor de bourgon-
je, evenaren.
Beaujolais: Buitengewone kwaliteit, maar
kleine hoeveelheid.
Elzas: zeer kleine hoeveelheid, maar van
uitstekende kwaliteit.
Loire-vallei: van hoge kwaliteit.
Oprechte Saturdagse Haerlemse Courant
den 19 September 1761
Alzo zekere Landloper die zich Piet Jans
sen of Piet doet noemen,
zoon van Zwarte Truy, te
Venlo gehangen, oud tus-
schen de 19 en 21 Jaaren,
kleyn van Postuur doch ge
zet, bruyn van Aangezicht,
zwarte Oogen en dik zwart
gekruld Hair, sprekende
wat op zijn Brabands, zynde op de Rugge
gebrandmerkt met een B., en hebbende op
de linker Wang, digt by de Neus een Lit-
Teeken, onder zeer hevige Suspectie legt
van verscheydene gepleegde Diefstallen en
Huysbraaken in de Meyery van 's Her
togenbosch, het Land van Cuyk en Kessel,
alsmede van de Moord, begaan aan den
Persoon van den Baron van Waas, Heer
van Kessenich by de Justitie daaraan ten
hoogsten gelegen legt, dat dusdanige
Booswigt wederom in Hegtenis kome zo
worden alle Officieren Justicieren en
andere Persoonen van de Justitie op het
vriendelykste verzogt, op dien Moordenaar
te passen, te laten passen en te apprehen-
deeren om denzelve tegens een Actie de
nonpraejudieando en Remboursering der
aangewende kosten tot Apprehendeering,
Jn handen van den ondergeschreven over
te leveren, of wel te doen straffen
Actum Ravesteyn, den 10 September 1761
(was geteekend)
Johan de Lauwere
Erf Drossaard van den Lande
van Ravesteyn
42-I9
