Belangwekkend concert door de
C.O.Y. „Door Zang Vriendschap"
Prachtige zang van studentenkoor
uit Göttingen in Beverwijk
Voortreffelijke inzet van het
Cremer-jubileumseizoen
h
m
Veiling van moderne kunstwerken
Voorstelling van „Meneer
Topaze" afgelast
Expositie van zverk
van Jan van Geetn
Zandvoorter berecht
wegens handel in
pornografie
Radiomusici gaan nu
ultimata stellen
Gezelschap van Jaap Maarleveld met
,Edwina Blackf1 in Heemstede
m
HüPCB
TïïFm
WOENSDAG 11 OKTOBER 1961
7
autocoat
Grootste Spaanse circus
komt naar Amsterdam
Portret L. van Gasteren
'II
Paul Steenbergen ter
observatie in ziekenhuis
Bob Buys
„DE COCOSPALM" VAN GUITTON
Haagse Gomedie wijzigt
nieuwjaarspremière
De ontroepsalarissen
ËE5ZS
De radio geeft donderdag
elevisie programma
De negen Muzen
P. W. Franse
De Christelijke Oratoriumvereniging „Door Zang Vriendschap", gaf dinsdagavond
in het Concertgebouw te Haarlem, onder leiding van haar dirigent Simon C. Jansen,
een belangwekkende uitvoering, die kenmerkend was voor de evolutie van dit koor.
Men begon met het briljante „Gloria" van Vivaldi en besloot met Kantate no. 147 van
Bach, twee werken die de laatste jaren erg in de gunst geraakt zijn, het eerste als
dankbare kooropgave van een te lang verwaarloosd componist, wiens instrumentaal
werk in onze tijd een „best-seller" voor de grammofoonplatenindustrie geworden is;
en het tweede om de reusachtig populair geworden koraalbewerking van „Wohl mir,
das ich Jesum habe", die men overal ter wereld en in allerhande bezettingen te horen
kan krijgen, sinds Myra Hess het als pianowerkje lanceerde, onder de titel „Jesu,
joy of men's desiring".
MAAR TUSSEN DEZE. qua stijl zeer
vertrouwde stukken van Vivaldi en Bach,
ondernam Simon C. Jansen het waagstuk
met zijn koor het broos-elegische meester
werk van de Franse koorlitteratuur, het
„Requiem" van Gabriel Fauré ter inter
pretatie voor te leggen. De dirigent kan
vooruit geweten hebben, dat deze instude
ring een kwestie van stem-cultuur bete
kende, die tamelijk zou afwijken van de
bekende norm, en dat hierdoor een sfeer
moest gekweekt worden die velen vreemd
was. Of het „Requiem" van Fauré dan
zo moeilijk is? Och neen, voor wie met de
sfeer ervan vertrouwd is, is het, buiten
het nog al lastige „O Domine Jesu", hele
maal niet ingewikkeld, maar het vraagt
een zangtechnische instelling die meer op
klank en expressie gegrond is, dan op ma
chinaal vlotte zangcultuur.
HET DIENT GEZEGD dat de dirigent
enorm veel bereikt heeft met deze kracht
proeve. Het resultaat ervan kan zijn nut
afwerpen, ook daar waar het stijlproces
niet in het geding is. Toch bleek het, dat
men het karakter van het stuk beter be
reikte in de moeilijker polyfone passages
van het Offertorium, dan in de mild vloei
ende homofone lijnen, die soms het elegi
sche in klank en beweging misten. Maar
de subtiele muziek van het „Sanctus" het
„Agnus Dei" en het „In paradisum" eist
dan ook een dermate geraffineerde stem-
cultuur, dat men deze uitersten bezwaar
lijk reeds kon verwachten. Maar veel wat
heel goed slaagde, maakt deze vertolking
tot een verblijdend en hoopvol evenement.
Het aandeel van de bariton-solist Max van
Egfnond en vooral dat van de sopraan Nel
ly Groeneveld, die het „Pie Jesu" zeer be
heerst zong, verhoogde niet weinig de in
druk die wij van Fauré's verrukkelijk
meesterwerk ontvingen.
HET „GLORIA" van Vivaldi, dat niet
een deel van een mis-compositie, maar een
zelfstandig stuk is, werd door het koor
glansrijk en met stevig ritmisch élan aan
gepakt. en al kwam er dan in de loop
van het stuk al eens even een verslappend
tnoment, het kwam toch als geheel tot een
briljant besluit. Van het solistisch aan
deel was het „Domine Deus" van de so
praan Nelly Groeneveld en het ,.Qui se-
des" van de alt Aafje Heynis bijzonder
opgevallen.
De Bach-cantate no. 147, „Herz und
Mund und Tot und Leben" drijft in zijn
beide delen hoofdzakelijk op een viervoudi
ge vocaal-solistische bezetting en de instru
mentale obligaten die hiermee gepaard
gaan. Het zangkwartet bestaande uit Nel-
Advertentie
U ziet op de nieuwe afdeling van
Vogelzang (1ste etage) hoe spor
tlef en modieus samen gaan
Of u nu een bijzonder charminte
zoekt of een gemakkelijke pantalon
of een warme pullover, u ziet hier
altijd rijen mogelijkheden!
Keus uit vele kleuren, keus uit vele
modellen, keus uit vele materialen.
Pantalons en jacks, vesten en wollen
mutsen, pullovers en sportcoats -
voor ski en après-ski, en ook voor
een sportieve dracht in de Hollandse
winter. Onbetaalbaar! Onbetaalbaar
mooi ja, maar prijzen die ook voor
kleinere budgetten zeer wel betaal
baar zijn. (Een zuiver wollen „Ha-
rella" pantalon b.v. uit Engeland,
met prachtige Schotse ruit voor
39.75, een nylon ski-jack uit Zwit-
zerland 49.75.)
Ja, de nieuwe afdeling van Vogelzang
is een winkel op zich! Met interna
tionale collecties. Mode met een
grote Ml Kijk maar, de passpiegel
vertelt u:
U bent er apart mee!
Grote Houtstr. 28
ly Groeneveld, Aafje Heynis. de tenor Paul
Hameleers en de bariton Max van Eg-
mond, gaf prijzenswaardige vertolkingen
van de belangwekkende solostukken te ho
ren en de instrumentale solisten van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest lie
ten weinig wensen onbevredigd. Trouwens
het orkest reageerde over 't geheel voor
treffelijk op de directie van Simon C. Jan
sen.
Het koor zorgde met het slotkoraal voor
een treffend besluit, waarin de scholing
van de koorklank zijn doel niet miste.
Jos. de Klerk
Het Spaanse circus Circo Americano
onder directie van Arturo Castilla en
Manuel Feijoo zal gedurende het kerst
seizoen een reeks voorstellingen geven in
de nieuwe R.A.I. te Amsterdam. Een gala
première zal op 21 december worden ge
geven.
Het uitgebreide programma van dit cir
cus draagt een Spaans karakter, dat men
in ons land niet kent. Omdat de voor
stellingen van „My fair Lady" voor Kerst
mis in Carré weer beginnen zal het niet
mogelijk zijn daar dit jaar de gebruike
lijke circusvoorstellingen te geven. Een
belangengemeenschap van bij deze circus
wereld betrokken figuren is, om de kerst-
circustraditie voor Amsterdam te bewaren,
tot dit initiatief gekomen.
In de stadsschouwburg in Amsterdam
is door wethouder mr. A. de Roos een
portret van de acteur L. van Gasteren
onthuld. Het is vervaardigd door me
vrouw Roland Holst-De Meester. Het
portret heeft een plaats in een der
galerijen gekregen.
Tijdens de gisteren bij Mak van Waay
te Amsterdam gehouden kunstveiling
heeft een schilderij van Benner f 950
opgebracht. Een kleurenlitho van Hen
ry Moore noteerde f 275 en een van
Picasso 330. Een portretschilderij van
Jan Sluyters werd geveild voor f 440
en een landschap van hem voor f 280.
De foto toont de veiling van het por
tret van Sluyters.
DE DUITSE KOREN, die in de laatste tijd ons land bezoeken, hebben met hun
optreden een overtuigende indruk gegeven van de grote opbloei der vocale kerk
muziek in Duitsland. Talrijke nieuwe composities wijzen op de stimulans, die de
liturgie op de jonge componisten uitoefent en talrijke koren, overwegend of geheel
bestaande uit „Singende Jugend", spreken van grote geestdrift, die er onder de
jonge Duitse zangeressen en zangers voor kerkmuziek bestaat, en die als een be
langrijke factor gezien kan worden voor de verrassende technische en artistieke
groei van zovele koren. Zij hebben naar het schijnt radicaal afgerekend met de sen
timentaliteit der 19e eeuw, met de dierbare, weke koorwerkjes, waar een voorgaande
generatie in kon zwelgen. Zij willen we kelijk muziek brengen en een expressie,
die steunt op een zuiver menselijk, onverwrongen gevoelsleven.
zien van enige structuur en ritmiek bedrei
gende onrust kon men voor het spel van
de heer Moed waardering hebben.
Een woord van welkom tot het koor
sprak ds. G. W. IJzerman. Voorts richtte
de predikant zich tot de heer Moed en
dankte hem voor zijn groot aandeel in het
organiseren van de concerten in de Grote
kerk te Beverwijk.
P. Zwaanswijk
GEZIEN IN DIT LICHT kan men zon
der voorbehoud de Sankt-Jacobi-kantorei
uit Göttingen, die dinsdagavond onder lei
ding van haar dirigent Hans Jendis in de
hervormde of Grote kerk te Beverwijk een
concert gaf, een model-koor noemen.
Men kan het nauwelijks geloven, dat in
deze kantorei muzikale leken, studenten
van de universiteit van Göttingen, ver
enigd zijn. Want de uitvoeringen van de
ze jonge zangeressen en zangers stonden
door technische perfectie van de toonvor-
ming, door vertolkingszekerheid en een
heid en door een verrukkende muzikaliteit
op een niveau, dat men van beroepskrach
ten zou verwachten. Uiteraard komt de eer
voor dit prachtige musiceren toe aan de
dirigent Hans Jendis. Maar hij kon bij zijn
kunstzinnige arbeid de uitzonderlijke mu-
ziekmentaliteit van zijn koor inschakelen
en dank zij dit samengaan hebben de toe
hoorders bij dit concert een onvergetelij
ke koorzangavond beleefd.
WERKEN VAN bijzondere schoonheid
waren voor dit optreden gekozen. Met twee
motetten van Heinrich Schütz werd de
avond begonnen. Daarna kwamen motet
ten van Kuhnau, Calvisius en Praetorius
componisten uit de tijd vóór Bach.
Van de hedendaagse koorwerken, die de
kantorei zong, heeft mij het wonderbaar
lijk schone, mystieke „Credo" van Igor
Strawinsky bijzonder getroffen. Een inte
ressante kennismaking betekende het mo
tet „Wer Ohren hat zu hören, der höre"
van Johann Nepomuk David. Merkwaar
dig was de ontdekking hoe de jonge com
ponist Siegfried Strohbach (geb. 1929) in
zijn motet „Jesus, der Retter im See-
sturm" teruggreep op de programmatiek
en zijn muziek voor het andere motet
„Jesus, die Auferstehung und das Leben"
dienstbaar maakte aan de psychologie van
de tekst.
EEN INDRUKWEKKEND fraai slot van
het concert werd de uitvoering van het
motet „Komm, Jesu, komm" van Bach,
geschreven voor twee vierstemmige koren.
Met glans overwon het koor de grote moei
lijkheden der polyfone structuur en in vol
le vrijheid kon het de rijke muzikale in
houd van dit ontroerende werk openbaren.
Aan de avond werd medewerking ver
leend door de organist Geert Jurgen Moed,
die als solist orgelwerken van Kuhnau,
Hindemith en Buxtehude vertolkte. Afge-
De voorstelling welke de Toneelgroep
Theater hedenavond in de Haarlemse
Stadsschouwburg van „Meneer Topaze" zou
geven, is afgelast. Vermoedelijk in ver
band met de serie voorstellingen, die Wim
Kan van donderdag af in Haarlem geeft,
was er voor „Meneer Topaze" te weinig
belangstelling.
Galerie „Uittenhout" exposeert tot 30
oktober aquarellen van Jan van Geem.
Wat betreft de techniek van het aquarel
leren staat Van Geem betrekkelijk dicht
bij de Haagse School, maar in tegenstel
ling tot zovele andere landschapschilders,
wier werk we nog moeilijk als van deze
tijd kunnen zien, voegt bij genoeg eigens
toe, waarmee zijn bescheiden kunst een
levende blijft. Hij behoort tot de vrij zeld
zame figuren, die hun liefde voor de me
lancholieke grijze luchten weten over te
brengen. Hij wordt blijkbaar niet gehandi
capt door het gevoel „bij" te moeten zijn
in deze tijd van veelal fellere kleurstelling.
De eerste indruk van zijn tentoonstel
ling is er een van wat weinig variatie. Dat
komt vooral door een reeks aquarellen,
vermoedelijk kort achter elkaar en onder
gelijke weersomstandigheden gemaakt in
Zeebrugge aan de haven daar. Bij nadere
beschouwing blijken deze aquarellen overi
gens van steeds dezelfde intensiteit, die,
gezien al het moeilijke werken in een
vochtige atmosfeer, niet een te geringe eis.
Variatie blijkt dan vooral in details. Een
van de mooiste acht ik nummer 8, waar
van men de scheepjes ook eens nader
moet bekijken om het kantige vormenspel
dat ook in nummer 6 zo boeiend werd. Het
is het spel van zeilen en aan de masten
opgehangen netten boven de rompen der
schepen. Van een mooie stille melancho
lie is een plas aan het IJselmeer (nr. 16)-
Een zeer gevoelig en zeer Nederlands land
schapje is „Jachthaven" (nr. 18), zeer
Hollands ook Van Geem's „Sluis". Knap
gedaan, want toch meer geaquarelleerd
dan getekend, is een hek aan het water,
een aquarel waarvan slechts de voorgrond
een wat stugge vorm heeft. Wie van het
echt Hollandse landschap houdt vindt in
Van Geem's werk bescheiden, maar fijne
herinneringen.
DE HEER W. C. SPRUITENBURG Uit
Santpoort, die zich dinsdagavond in de
Stadsschouwburg aan de leden van de
Haarlemse letterlievende vereniging „J.
J. Cremer" kwam voorstellen als hun
nieuwe voorzitter, heeft het bewind wel
op een bijzonder gunstig tijdstip overge
nomen. Niet alleen dat de vereniging tij
dens het komende seizoen haar tachtig
jarig bestaan gaat vieren onder meer
door de donateurs zes toneelvoorstellingen
aan te bieden maar ook, omdat
men hier nog steeds in staat blijkt een
ensemble voor het voetlicht te brengen,
dat ongetwijfeld tot 't puikje van het Ne
derlands amateurtoneel behoort. Nog met
de beste herinneringen aan de voortref
felijke opvoering van Henk Bakkers „De
metalen Eva", werden wij namelijk dins
dag opnieuw geconfronteerd met een voor
stelling, welke zich op een voor amateurs
uitzonderlijk hoog peil bevond. Het was
de opvoering van „De „cocospalm", een
blijspel in drie bedrijven door Jean Guit
ton, waarbij Gerard Rekers voor de pit
tige Nederlandse vertaling tekende.
WIE DESTIJDS Ko van Dijk en Mary
Dresselhuys in André Roussins „De man,
de vrouw en de moord" heeft gezien,
zal zich de strekking van „De cocos
palm" enigszins kunnen voorstellen, wan
neer hem hier wordt onthuld, dat Guitton
zo ongeveer van dezelfde gedachte is
uitgegaan. Alleen laat deze auteur zijn
sujetten hun koelbloedig beraamde moord
aanslagen, bijna tot in het absurde voort
zetten. Met als gevolg, dat er in zijn
blijspel zo ongeveer vier of vijf doden
vallen; een aantal, voldoende voor de
meest bloedige Grand Guignol. De grap
is nu, dat de argeloze grootvader, die
door zijn „beminnelijke" familieleden zo
hardnekkig naar het leven wordt gestaan,
door het onberekenbare toeval voor elke
moordaanslag volkomen immuun blijkt.
Het zijn de arglistige belagers zelf, die
er het hachje bij inschieten.
HET ZAL EEN IEDER duidelijk zijn.
dat men als toneelschrijver heel wat in
zijn mars moet hebben, om een derge
lijk gegeven te kunnen uitwerken op een
manier, waarbij niemand de neiging voelt
zich over zulke luchthartige principes ten
Aquarel van Jan van 'eem.
opzichte moord en doodslag te gaan
ergeren. Guitton is zulk een auteur, want
hij wist deze bloedig-kolderieke historie
in een dergelijk geestige vorm te gie
ten, dat men zich als vermaakt toeschou
wer gaarne geheel gewonnen gaf. En noe
zonderling dit bij een dergelijk gegeven
ook moge lijken, toch zorgde hij voor
een volkomen logisch intrigeverloop. Bo
vendien wist de auteur nog talrijke boei
ende speelscènes in het stuk onder te
brengen, waarbij iedere rol de mogelijk
heid tot een pittige typering werd ver
leend.
DEZE FRAAIE KANSEN werden door
de spelers van „Cremer", onder de reeds
dikwijls terecht geprezen leiding van re
gisseur Henk Bakker, waarlijk tot de fi
nesses in een voorbeeldige opvoering her
leid. Wat daarbij Fons Cornet betreft,
kan zelfs zonder enig voorbehoud van
een creatie worden gesproken. Zijn Achil-
le Perrochon werd een allerlevendigste
combinatie van kracht en soms grimmige
humor, zowel in houding als door zijn
knap volgehouden mimiek. Geen wonder,
dat deze even kwieke als grimmige groot
vader, de zaal reeds direct na zijn en-
trée volledig had gewonnen. Stellig niet
minder virtuoos werd de dorre boekhou
der Bompard door Jacq. Timmerman ge
speeld, vooral, omdat hij de karikatuur
zo welbewust vermeed. Dit geldt in ge
lijke mate voor Eki Oostwald-Bouwer. Zij
speelde de enigszins verzuurde Angèle,
het beproefde „oude vrijsterstype", om
welke figuren het publiek altijd zo graag
tot lachen blijkt geneigd. Maar hoe
perfect wist zij de zaal tot stilte te be
wegen, toen in haar mooie scène met
Bompard, de tragiek van zulk een vrou
wenleven zo gevoelig werd onthuld.
DE OVERIGE spelers komen voor een
gelijke dosis waardering in aanmerking
Hans van Belle, wegens zijn recalcitrante
Christian, Toos Hulsbergen Henning- van
Zijl voor haar geestig-onbenullige Simone
en Aad Stroman, die een luchthartige
zakenman liet zien. Ten slotte was Nel-
liëtte Vis-Mooy een even sensitieve als
charmante Colette en bewees Agnes Koo-
renblik in de rol van Marie eveneens
de kunst van typeren te verstaan. Het
publiek bracht spontaan de nodige bij
val op, zodat „Cremer" zijn zestiende
lustrum moeilijk overtuigender had kun
nen inzetten.
De Haagse Comedie heeft in verband
met de gezondheidstoestand van Paul
Steenbergen, die voorlopig nog niet op
volle kacht mag werken, de nieuwjaars
première moeten veranderen. Oorspronke
lijk zou de Engelse regisseur Michael Croft
„Anthony and Cleopatra" leiden; men
heeft nu besloten het eerste deel van
Shakespeare's „Hendrik de Vierde" op te
voeren met Albert van Dalsum in de rol
van Falstaff.
Dit werk zou oorspronkelijk door de to
neelgroep Theater in dit seizoen worden
opgevoerd. Men had Bert Voeten reeds een
opdracht tot vertaling van dit historische
spel gegeven. De Anhemse groep verklaar
de zich bereid de vertaling aan de Haagse
Comedie beschikbaar te stellen. John Bury
ontwerpt de decors voor „Hendrik de Vier
de", eên van de vroegste werken van Sha
kespeare. David Walker ontwerpt de kos
tuums.
Paul Steenbergen, de directeur van de
Haagse Comedie is vanmiddag ter obser
vatie opgenomen in het Rode Kruiszieken-
huis te Den Haag.
Hij voelde zich al enige tijd minder fit,
zodat enkele voorstellingen van „Arme
Bitos" moesten vervallen en Bas ten Ba
tenburg zijn rol in „Een mal Meisje" over
nam. De laatste dagen heeft hij nog vol
daan aan enkele verplichtingen in de pro
vincie
De rechtbank in Amsterdam heeft heden
een 36-jarige in Zandvoort wonende Am
sterdamse tijdschriftenhandelaar wegens
het in voorraad hebben en verspreiden van
een enorme hoeveelheid pornografische
boeken, foto's, films en dia's veroordeeld
tot een gevangenisstraf van twaalf maan
den voorwaardelijk met een proeftijd van
drie jaar. De rechtbank bepaalde dat hij
zich gedurende de proeftijd dient te ont
houden van de handel in boeken, tijdschrif
ten en alles wat daarmee verband houdt
De officier van Justitie had een gevange
nisstraf van anderhalf jaar geëist. Omdat
de verdachte bereid was een gerechtelijk
verbod tot het uitoefenen van de tijdschrif-
tenhandel te accepteren wilde de rechtbank
nog eenmaal een gecombineerde straf op
leggen.
De verdachte is eigenaar van zeven tijd
schriftenwinkels in en buiten Amsterdam
en enkele horecabedrijven. Hij werd reeds
tweemaal voor een soortgelijk feit veroor
deeld. In juni nam de Amsterdamse zeden
politie in zijn winkels en op schuiladressen
karrevrachten pornografische lectuur, fo
to's, dia's en films in beslag. Tezamen met
21000 pornografische tijdschriften, die niet
in de tenlastelegging waren opgenomen
vertegenwoordigde dit materiaal een han
delswaarde van meer dan 50.000. De ver
dachte exporteerde vrijwel alles o.m. in
dozen met etiketten van- bloembollen en
textiel. Voor de rechtbank verklaarde hij
dat hij zijn tijdschriftenwinkels zou verko
pen en zich uitsluitend aan zijn horecahe
drijven zou wijden.
De officier van Justitie bij de rechtbank
in Amsterdam heeft tegen een 35-jarige
Amsterdamse tijdschriftenhandelaar we
gens het in voorraad hebben en versprei
den van pornografische boeken een gevan
genisstraf van acht maanden geëist, waar
van vier voorwaardelijk. Bovendien vor
derde hij de tenuitvoerlegging van een
twee jaar geleden voor een soortgelijk feit
aan deze handelaar opgelegde voorwaar
delijke straf, een boete van 2000. In
maart waren 15 Franse en Engelse boe
ken in de winkel van de tijdschriftenhan
delaar in beslag genomen. Bij hem thuis
vond de zeden-politie bovendien nog een
aantal pornografische fotostrips en twee
pornografische films.
De verdachte zei slechts de inhoud van
enkele boeken te kennen. Hij wist „dat die
niet pluis was", maar omdat hij enkele
financiële stroppen had gehad, dacht hij
met deze handel uit de zorgen te komen
De officier van Justitie vond deze lec
tuur bijzonder gevaarlijk voor de school
jeugd, „waarmee het op zedelijk gebied
toch al niet zo best gesteld is".
De raadsman betoogde dat alle ten laste
gelegde pornografische boeken via elke
boekengroothande] kunnen worden besteld
Deze soort uitgevers wordt nooit vervolgd
zei hij. Hij vroeg een voorwaardelijke
straf.
Op 24 oktober zal de rechtbank uitspraak
doen.
De Nederlandse Toonkunstenaars Bond,
aangesloten bij het N.V.V., die 97 percent
van de musici die in vaste dienst zijn bij
de Nederlandse Radio-Unie als lid heeft,
heeft gisteravond een circulaire gezonden
naar haar leden, waarin vastgesteld wordt
dat het radio-personeel niet heeft geprofi
teerd van de stijgende welvaart en dat
daardoor de arbeidsvrede in gevaar is ge
bracht. De bond zal daarom op korte ter
mijn tot een formulering van de ultimata
die onvermijdelijk zullen zijn komen,
aldus de circulaire.
Het hoofdbestuur van de Toonkunste-
naarsbond stelt dat het salarisbedrag dat
voor artiesten in het algemeen bij de
radio wordt uitgetrokken, veel te laag is
in verhouding tot het bedrag voor het to
tale personnel. Misschien, aldus verzeker
de ons een woordvoerder van deze bond,
geldt dit niet voor de topmusici, maar ze
ker wèl voor het gemiddelde.
In radio-kringen wordt volgens de circu
laire niet voldoende geprofiteerd van de
welvaart. Het bestuur wijst op de salaris
sen, die musici en vocalisten in niet-radio-
orkesten hebben en die aanzienlijk hoger
liggen. In het „vrije bedrijf" worden zelfs
de algemene salarisregelingen genegeerd
als dit in de omstandigheden past, terwijl
daar contract-toelagen en grammofoon
plaat-toelagen worden uitgekeerd. Thans
is, naar onze woordvoerder bij de Toon-
kunstenaarsbond ons meedeelde, het derde
rapport-Witteman over de radio-salarissen
verschenen, maar dit ligt nu ergens in een
la op het departement, zodat we eindelijk
eens ultimata moeten gaan stellen. Dat er
een staking onder radio-musici aanstaande
zou zijn, is volkomen onwaar.
HILVERSUM I. 402 rïl. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.00 Gyir.n. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Kookpraatje. 11 15 Omr.ork. 12.00 Lichte muziek.
12,30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Uit het be
drijfsleven, lezing. 12.43 Hammondorgelspel. 13.00
Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Beursber.
13.30 Lichte muz. 14.00 Zangrecital en kamermuz.
14.30 Voor de vrouw. 15.05 Dieren in en rondom
het huis, lezing. 16.00 Gevar. progr. 17.00 Gram.
17.30 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte
muz. 18.30 Spcrtpraatje. 18.35 Gesproken brief.
18.40 Lichte muziek. 19.00 Voor de kinderen. 19.05
Gram. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05
Residentie-orkest, koor en sol. 21.30 De gewone
verkoudheid, hoorspel. 22.10 Amus.muziek. 22.30
Nieuws en meded. 22.45 Journaal. 23.00 Sportact.
23.10 Discotaria 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 KRO. 10.00 NCRV.
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws.
8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9,40 School
radio. NCRV: 10.00 Gram. 10.15 Morgendienst.
10,45 Gram. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11 45 Ge
wijde muziek. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.04
Gram. 12.25 Voor de boeren. 12.35 Land- en tuin
bouwmeded. 12 38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws.
13.15 Gram. 13.40 Gevar. progr. NCRV: 14 00 Me-
tropole-ork. 14.30 Gram. 15.25 Gram. 15.35 Instr.
kwintet. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.20 Muzikaal
gespr. 16.50 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Promenade-ork. 18.15
Sportrubriek. 18.30 Gram. 18.50 Sociaal perspec
tief. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man
af, praatje. 19.15 Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50
Pol. lezing. 20.00 Gevarieerd progr. 22.30 Nieuws
22.40 Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.00
Vocaal ens. en sol. 23.25 Moderne evolutionisti
sche stromingen en hun religieuze achtergrond,
lezing. 23.55—24 00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m,
12.02 Gram. 12 30 Weerber. 12.35 Amus.muziek.
12.50 Beursber. 13.00 Nieuws. 13 15 Klassieke muz
14.00 Schoolradio. 16.00 Beursber 16.06 Franse
les. 16.21 Kamermuz. 17.00 Nieuws. 17.15 Voor de
kinderen. 18.15 Gram. 18.20 Voor de soldaten
18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws. 10.40 Gram. 19.50
Pol. lezing. 20.00 Ork.concert. 20.40 Gram 20 47
Ork.conc. (verv.l. 21.40 Gram. 22.00 Nieuws. 22 15
Gevarieerde muziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Intern jeugdjourn. VPRO: 17.00-
17,40 Voor de jeugd. NTS: 20.00 Journ. en weer-
overz. 20.20 Dansmuz. NTS: 21.00 The oid maid
and the thief, TV-spel. KRO: 22.00 Epiloog. 22.10
Avondcollege Nederlands.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. AVRO: 20.20 Televizier. 20,30
Document, progr. over het Friese stamboekvee.
21.00— 22.40 De student R„ toneelstuk.
Picasso naar Rome. De Spaanse schil
der Pablo Picasso heeft een 50 kilometer
ten zuiden va: Rome een villa gekocht en
is van plan daar geruime tijd door te
brengen. Picasso zou volgens het Napoli-
taanse blad „Corriere di Napoli" verklaard
hebben niet om politieke redenen de Ri-
vièra te verlaten, maar omdat „ik bijzon
der veel van dit land houd en evenmin
als vele andere Franse artiesten weerstand
kan bieden aan de neiging te emigreren".
HET GEZELSCHAP, dat Jaap Maar
leveld rond zich heeft geformeerd, een
groepje televisiebekenden, deed dins
dagavond de televisie concurrentie aan
met een voorstelling in het Heemsteedse
Minerva Theater van de Victoriaanse
thriller „Edwina Black" van W. Dinner
en W. Morum. Het is niet de eerste keer
dat dit spel op de planken komt. Ik her
inner mij een voorstelling door amateurs
van de Haarlemse Toneel Club, een uit
stekende voorstelling, die het beslist niet
hoefde af te leggen tegen wat ons gister
avond werd geboden.
WAT NAMELIJK opviel in de drama
tische verwezenlijking van „Edwina
Black", zoals het gezelschap Maarleveld
het voor het voetlicht bracht, was het
moordend tempo, dat de nuancering in
de ontwikkeling der situaties nauwelijks
tot zijn recht deed komen. Daarmee ver
loor de voorstelling een bijzondere hoeda
nigheid, welke in de persoonlijke spel-
prestaties doorwerkte: ze was te weinig
geladen. Ze werd feitelijker dan ze was
bedoeld. Ze hing niet van spanning in gra
duaties aan elkaar. De oorzaak daarvoor
behoeft, geloof ik, niet bij regisseur Len-
sink gezocht te worden. Men zal haar ook
niet geheel op rekening moeten schrijven
van de acteurs. Toneel veronderstelt een
wisselwerking. De zaal speelt ook mee.
Welnu: het handjevol toeschouwers in Mi
nerva kon het contact niet in stand hou
den. Er werden soms hardop opmerkin
gen gemaakt, men hoorde de bekende zak
jes ritselen, die nog altijd het avondje-uit
begeleiden, het onbarmhartige licht der
schijnwerpers bestreek ook het publiek
Allemaal factoren, die de illusie verstoren
en de acteurs voor een haast onmogelijke
opgave plaatsen. Misschien dat zij daar
om het tempo zo snel namen om de sfeer
te redden. Maar mogelijk heeft hun veel
vuldig optreden voor de camera's ook tot
gevolg dat zij de sterke expressie veron
achtzamen en zo een belangrijk element
in een toneelvoorstelling niet meer het
volle pond geven.
DAAR KWAM NOG bij dat Jaap Maar
leveld sukkelde met een verkoudheid, die
het gebruik van zijn stemmiddelen ernstig
aantastte. Zoiets moest in de scènes met
Manon Alving tot een kortsluiting leiden,
welke met techniek niet wordt wegge
speeld. Feitelijk was Frits Butzelaar de
enige, die de vertoning kleur gaf. Hij
bouwde met groot gemak een inspecteur
op, die ook in louter acteervermogen su
perieur bleek over zijn collega's. Met hem
kwam de thriller pas aan zijn trekken.
Geen gelukkige voorstelling dus. In een
intiem theater zonder de gesignaleerde on
gemakken zullen de uitvoerenden er wel
meer eer aan behalen.
