Tsjoe-en-Lai dringt aan op een
Russisch-Albanese verzo ening
Protesten tegen behandeling
der Algerijnen in Parijs
Veiligheid vraagt overnachten
I
Nobelprijswinnaar Von Bekesy
EN OM HET BINNENHOF
Bedekte Chinese aanval op de rede
van premier Nikita Kroesjtsjev
Tagore-herdenking in
de Ridderzaal
Einde van de stop
van Ter naaien
Alphenaar
Alphenaar
Alphenaar
Bladmuziek
Alphenaar
Goedvooru!
Verdeeld advies over de
radio- en t.v.-salarissen
Vandalisme viert
hoogtij in Oran
Gitaren
L Blaasinstrumenten
VRIJDAG 20 OKTOBER 1961
15
Indische vice-president
hield een toespraak
Vrachtwagen reed in
Amsterdamse gracht
AO 21 OKTOBER IN GEHEEL NIEUWE WINKEL!
ZATERDAG 21
OKTOBER IN GEHEEL NIEUWE WINKEL!
Permanente luchtbrug naar Algerije in overweging
iiilW
Boemerang
Stichting van de Arbeid
Houder van de Groningse
Guyotprijs
Dr. E. van Raalte
MOSKOU (UPI) De premier van
communistisch China, Tsjoe en Lai, heeft
donderdag de solidariteit van zijn land
met het communistische kamp bevestigd
en aangedrongen op een verzoening tussen
de Sovjet-Unie en Albanië, zo is in Moskou
vernomen. Tsjoe, die een rede hield op de
derde dag van het 22ste communistische
partij-congres, doelde hier kennelijk op de
veroordeling die Kroesjtsjev eerder over
de leiders van de Albanese communis
tische partij had uitgesproken.
Hij maakte bezwaar tegen het in het
openbaar behandelen van ruzies tussen
twee communistische landen. Een derge
lijke praktijk, aldus Tsjoe, past niet bij
het marxisme en verstoort de harmonie in
het communistische kamp.
Hij wees erop dat Albanië een van de
volksdemocratieën- is en adviseerde de
Russische en Albanese partijen weer tot
In de Ridderzaal in Den Haag heeft de
herdenking van de honderdste verjaring
van de geboortedag van de Indische dich
ter en wijsgeer Sir Rabindranath Tagore
haar hoogepunt gevonden in een bijeen
komst waar de vice-president van India
dr. S. Radhakrishnan, zelf een der grote
hedendaagse filosofen, een rede hield
over Tagore en zijn boodschap aan de
mensheid die in deze tijd actueler is dan
ooit.
Koningin Juliana en prinses Irene waren
onder zijn gehoor, evenals minister-presi
dent prof. dr. De Quay, de minister van
Justitie mr. Beerman, de minister van
Maatschappelijk Werk, mej. dr. Klompé
staatssecretarissen, de deken van het
corps diplomatique, de Belgische ambas
sadeur, F. X. baron van der Straten-
Waillet, vele ambassadeurs, de voorzit
ter van de Eerste Kamer, mr. Jonkman
en leden van Eerste en Tweede Kamer.
Na een begroetingswoord namens het
Tagore-comité van mevrouw dr. Van Loo-
huizen, die wees op de grote belangstel
ling die er in Nederland voor Tagore be
staat, hetgeen te verklaren valt uit het
feit dat zijn gedachten over verdraag
zaamheid en internationale samenwer
king ons, gezien de historische ontwikke
ling van Nederland, wel moesten aan
spreken, heeft dr. Radhakrishnan herin
nerd aan het bezoek dat Tagore in 1920
aan ons land heeft gebracht. Nog zijn er
Nederlanders die de grote dichter, toneel
schrijver, componist, filosoof en schilder
toen ontmoet hebben.
Tagore werd geïnspireerd door India
niet door de bodem, maar door de geest,
door een religie die meer is dan de ver
vulling van religieuze plichten en die
streeft naar de volledige verandering van
de menselijke natuur. De mens is incom
pleet. Wij willen hem compleet maken
door zelfcontrole, zelfkennis en meditatie,
door een evolutie van verstand naar
geest.
Velen denken ten onrechte dat men in
India doet aan wereldverzaking. God is
echter niet ver weg: ieder mens is een
tempel van God. Tagore, die zelf ook so
ciaal hervormer was, verwachtte veel
van de Westerse beschaving en ondanks
de verontrustende tekenen van deze tijd
heeft ook spreker de hoop niet verloren
Liefde, mededogen en begrip moeten
haat en afgunst overwinnen. Machtsbe
geerte is een vergif waarvan geen indivi
du en geen natie vrij is, of zij nu com
munistisch of kapitalistisch is.
Een explosie van geweld kan geen op
lossing brengen maar zou naar de onder
gang van de beschaving leiden. Als wij
niet komen tot het herstel van de eeuwige
geestelijke waarden, zullen wij verwoes
ten wat in eeuwen gebouwd is, aldus dr
Radhakrishnan.
Na de rede ontvingen de ambassadeur
van India en mevrouw Tandon in de Rol
zaal, waar de Koningin en prinses Irene
zich geruime tijd met dr. Radhakrishnan
en de andere gasten onderhielden.
In Amsterdam
Des middags had de vice-president van
India een bezoek gebracht aan Amster
dam, waar het gemeentebestuur hem een
vegetarisch noenmaal aanbood. Daarna
werd een bezoek gebracht aan de univer
siteit van Amsterdam. Het presidentiële
gezelschap wandelde na het verlaten van
de auto's aan de Kloveniersburgwal in de
voetsporen van Robindranath Tagore, die
in 1921 ook via de Oudemanshuispoort de
universiteit betrad. In de aula waar Tagore
toen een toespraak hield, nam de vice-
president een kijkje, waarna hij in de se
naatskamer de portretten van overleden en
gepensioneerde hoogleraren bekeek. Bij
zondere belangstelling hadden de portret
ten van prof. Hugo de Vries en prof. Zee
man, de Amsterdamse hoogleraren die
een Nobelprijs kregen. De vice-president
maakte ook een rondvaart door grachten e
havens.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Vandaag zal een einde ko
men aan de stop van Ternaaien, sedert
vele jaren een der meest omstreden pro
blemen van de Nederlands-Belgische be
trekkingen. De nieuwe sluis, die 136 meter
lang is en 16 meter breed bij een diepte
van 25 meter, zal namelijk onder water
worden gezet. Men verwacht, dat begin
volgende maand het eerste schip er ge
bruik van zal kunnen maken. Wel zullen
nog werken in de nabijheid van de sluis
moeten worden verricht, doch daarvan zal
de scheepvaart geen hinder ondervinden.
Schepen tot 2.000 ton kunnen thans geschut
worden. In de oude sluizen was de maxi
mum tonnage 450 ton. Dit had tot gevola
dat schepen van een grotere tonnenmaat
niet rechtstreeks Maastricht konden berei
ken en een omweg van 150 kilometer moes
ten maken voor een afstand van nog geen
10 kilometer.
elkaar te komen en hun geschillen op
vriendschappelijke wijze bij te leggen.
De leiders van twee Europese commu
nistische partijen, Wladyslaf Gomoelka
(Polen) en Maurice Thorez (Frankrijk),
vielen Kroesjtsjev echter krachtig bij in
zijn veroordeling van de Albanese colle
ga's.
Tsjoe had ook nog verklaard, dat zolang
het imperialisme bestaat, het oorlogsge
vaar aanwezig is. Hij beschreef president
Kennedy als verraderlijk en avontuurlijk
en beweerde, dat Kennedy een olijftak
draagt terwijl #hj zich in werkelijkheid
koortsachtig op een oorlog voorbereidt.
Hij beschuldigde de Verenigde Staten
van een invasie op Cuba en van provoca
ties in Laos, Formosa en Vietnam. Hij
stelde de Amerikanen bovendien nog ver
antwoordelijk voor het afbreken van de
Geneefse onderhandelingen over het stop
zetten van proeven met kernwapens en
beschuldigde hen van het voorbereiden
van plaatselijke en nucleaire oorlogen.
Topgesprek
Volgens zekere communistische bronnen
wordt achter de schermen van het con
gres druk overleg gepleegd over een com
munistische topbijeenkomst na afloop van
het congres. Gezegd wordt dat de Chine
zen dit willen, terwijl de Sovjetrussische
partij geen voorstandster is van een bij
eenkomst waarop oude kwesties opgera
keld zouden kunnen worden.
Een zware vrachtwagen is in de Lijn
baansgracht in Amsterdam gereden,
waarbij de aanhangwagen achter het
voorste wielenstel op de kademuur bleef
hangen. Het gebeurde vlak tegenover het
hoofdbureau van politie.
Advertentie
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
(Van onze correspondent)
De drie grote Franse vakcentrales, een
ruim aantal linkse organisaties plus de
Kamerfractie van de Algerijnse democra
ten hebben met meer of minder felle be
woordingen en accenten protesten doen
horen tegen de maatregelen, die de rege
ring een paar weken geleden uitvaar
digde tegen de Algerijnen in Parijs. De
ze maatregelen zijn de aanleiding ge
weest voor de massale demonstraties der
laatste dagen in Parijs, waarbij zes do
den en tientallen gewonden zijn gevallen.
Op de communisten na, die het rond
uit opnemen voor het FLN, uiten de an
dere protesterende organisaties ook scher
pe afkeuringen tegen de terreurdaden
van de Algerijnse verzetsbeweging,
waaraan de laatste weken in het bijzon
der de Parijse politie een hoog tolgeld
moest betalen en die de avondklok voor
alle Algerijnen in de ogen van de rege
ring dan ook rechtvaardigden.
Juist omdat de avondklok de térreur-
Advertentie
v
Heeft hij ingespannen be
sprekingen gehad? Ziet
hij er tegenop achter 't
stuur te gaan zitten? In
het donker? Met mist of
regen ?.U hebt gelijk, me
vrouw: dan moet hij het
vooral niet doen. Laat hem
rustig dineren en een ka
mer nemen met ontbijt.
Overal in Nederland zijn
goede hotels. Waar het
heerlijk uitrusten Is.
"QÜsrerusf...
Luister naar de familie
Doorsnee via Eadio Luxemburg
|208 en 49.26 m) op zaterdag
21 oktober om 12 uur of zondag
22 oktober om 13.30 uur of via
Radio Veronica (192 m) op
maandag 23 oktober 's avonds
om 6.30 uur. Deze uitzendingen
worden u aangeboden door de
Nederlandse Horeca-bedrijven.
acties van het FLN zo bemoeilijkte, heeft
de Algerijnse verzetsbeweging, aldus ver
klaarde de minister van Binnenlandse
Zaken, Roger Frey in de Kamer, alle
moslims in Parijs de straat opgestuurd.
Inderdaad heeft de FLN-regering in Tu
nis de demonstraties in Parijs officieel
voor haar rekening genomen. Zij zijn
evenwel, aldus de subtiele onderscheiding
in het FLN-communiqué, niet tegen het
Franse volk, doch uitsluitend tegen het
kolonialistische systeem gericht.
De Franse regering is van haar kant,
zo liet minister Frey duidelijk weten, ech
ter geenszins bereid haar maatregelen te
verzachten, vooral omdat voor nieuwe
manifestaties elke dag moet worden ge
vreesd.
De veiligheidsmaatregelen worden eer
der verscherpt en zo werden gisteravond
alle toegangswegen van Parijs onder be
waking van een sterke politiemacht ge
plaatst, waardoor afgelopen nacht geen
enkele Algerijn ongecontroleerd de stad
kon binnen komen of verlaten.
Intussen zijn gisteren de eerste groepen
Algerijnen in Orly op het vliegtuig gezet,
dat hen naar hun va'derland terug moest
brengen. Een sombere stoet van armzali
ge figuren, die hun hele hebben en houden
in een paar kartonnen valiesjes hadden ge
pakt of in krantepapier gewikkeld hadden,
en die nu in Algerije een lot wacht, waar
van nog maar weinig bekend is. In begin
sel zullen ze naar hun haardsteden worden
terug gestuurd, waar ze onder speciale
politiebewaking zouden blijven. In de prak
tijk schijnen de Franse autoriteiten in Al
gerije met deze transporten nogal in hun
maag te zitten. Het meest waarschijnlijke
resultaat is dan ook wel, dat deze mos
lims die uit Frankrijk worden gezet, waar
ze niettemin voor het merendeel nog werk
hadden, binnen kortere of langere tijd de
rijen der desperado's van het FLN in Al
gerije zullen gaan versterken. Men kan
dus ten hoogste zeggen dat deze maatre
gelen neerkomen op een verplaatsing der
moeilijkheden en bovendien op een ver
scherping der gevaren. Niettemin moeten
de transporten worden voortgezet en men
sprak gisteren al over een permanente
luchtbrug, die van Parijs naar Algiers
wordt opgericht.
Al deze omstandigheden en gevolgen in
aanmerking genomen, wint over het alge
meen in Parijs het inzicht dan ook wel
veld, dat de werkelijke oplossing van dit
drama alleen op het politieke plan gevon
den zal kunnen worden.
De Stichting van de Arbeid is niet tot
overeenstemming gekomen over de sala
rissen bij de radio en de televisie. Zij heeft
de kwestie terugverwezen naar de loon-
commissie, die een gedeeld advies heeft
uitgebracht. C.N.V. en N.V.V. -vertegen-
voordigers bleven op het standpunt staan,
dat een salarisverhoging per 1 januari
aanstaande kon worden goedgekeurd, de
andere leden van de looncommissie (de
meerderheid) hebben dit als „openbreken"
van de c.a.o. gekwalificeerd en het Colle
ge van Rijksbemiddelaars gevraagd de
tussen omroepbesturen en vakbonden ove-
eengekomen salarisverhoging af te wijzen.
Het kan haast niet anders, of het colle
ge zal het meerderheidsadvies volgen. De
looncommissie van de Stichting heeft wel
geadviseerd een uitkering ineens met te
rugwerkende kracht goed te keuren. Over
de hoogte van deze uitkering heeft zij zich
echter niet uitgelaten. Hiervoor zouden de
partijen bij radio en televisie opnieuw voor
stellen moeten indienen.
In vakbondskringen had men gisteren
nog geen idee over de hoogte van een even
tueel aan te vragen uitkering ineens. In
de rumoerige vergadering in Hilversum
van dinsdagnacht is „uit de zaal" over
1960 en 1961 5 percent gevraagd. Omdat
ORAN (UPI) Gewelddaden tussen
moslems en kolonisten hebben zich ook
donderdag in Oran voorgedaan, hoewel
politie en leger zeer scherpe maatrege
len hadden genomen.
Tegen de middag hield een groep blan
ke jongelui in het centrum van Oran, een
vrachtauto aan, die bestuurd werd door
een Algerijn. Zij wierpen de vrachtwa
gen omver, waardoor een lading schoe
nen over straat rolde en staken vervol
gens de auto in brand. De chauffeur wist
te ontkomen.
Eerder op de dag had de moord op een
71-jarige Europeaan door een Algerijnse
terrorist tot gevolg gehad, dat een groep
jongelui op jacht ging naar Algerijnen.
De politie greep snel in en voorkwam
verdere gewelddaden.
de bestuurders der vakorganisaties dit een
niet realiseerbare eis vonden, is men hier
op verder niet ingegaan. Wel hebben werk
gevers en werknemers gisteren een tele
gram gezonden aan het College van Rijks
bemiddelaars, waarin zij wezen op de
spanning en ontstemming onder het per
soneel in Hilversum en waarin werd aan
gedrongen op een heropening van het over
leg.
Dr. Von Bekesy, die de Nobelprijs
voor geneeskunde van dit jaar heeft ont
vangen, kreeg in 1939 de Guyotprijs voor
otologie van de universiteit van Gronin
gen. De Guyot-prijs is genoemd naar mr.
H. D. Guyot, die op 10 januari 1908 in
Groningen is overleden. Hij legateerde
geld aan een fonds, waaruit om de vijf
jaar de Guyot-prijs wordt uitgekeerd. Het
fonds wordt beheerd door de curatoren
van de Rijks-universiteit in Groningen. De
prijs wordt uitgereikt aan personen die be
langrijke onderzoekingen hebben gedaan
op oorheelkundig gebied. De uitreiking ge
schiedde voor het eerst in 1914. De prijs
werd toen toegewezen aan dr. Robert Ba-
rany in Boedapest. Von Bekesy ontving
de prijs in 1939 en wel op grond van diens
„veelomvattend onderzoek op het gebied
van de gehoor-fysiologie".
Von Bekesy kreeg in 1937 de Leibnitz-
medaille van de Berlijnse academie van
wetenschappen. Voorts bezit de hoogleraar
onderscheidingen van de Academie van
Wetenschappen van Boedapest en van het
Amerikaanse otologische genootschap. Hij
Kinderbijslag-perikelen.
Wederom zijn er, mogelijk ongunstig
weer aankondigende wolken aan de poli
tieke hemel komen opzetten. Het bestuur
van de Katholieke Volkspartij heeft na
melijk in een gepubliceerde verklaring
geenszins onernstige kritiek tot uiting ge
bracht met betrekking tot het gewijzigde
ontwerp algemene kinderbijslagregeling.
In die verklaring gaf dat bestuur blijk
van ontevredenheid over enige in zijn
ogen te schriele bepalingen ten opzichte
van de voorgestelde regeling ten behoeve
van zelfstandigen.
Voor de goede lezer was het wel dui
delijk, dat de verklaring in het bijzonder
tot doel had kenbaar te maken, dat het
wetsontwerp in de ogen van de K.V.P.
vooral daarom weinig bevredigend is om
dat er te veel in zou zijn tegemoet geko
men aan zekere wensen van twee der
drie overige „regeringspartijen": de
Christelijk-Historischen en de liberalen.
Voor minister Veldkamp en tegelijker
tijd voor het kabinet is een en ander nog
niet zulk een eenvoudige zaak. Men ziet
zich immers voorshands voor de keuze
geplaatst om, of wel moeilijkheden te
krijgen door voorzieningen te handhaven
waarmee de K.V.P.-fractie in de Tweede
Kamer niet accoord kan gaan en die dan
bijkans zeker tevens oppositie van de zij
de der socialisten zullen ontmoeten, of
wel aan de verlangens van de K.V.P. te
gaan voldoen. Doch in dat geval roept
men tegelijkertijd het gevaar van verzet
uit liberale en uit Christelijk-Historische
hoek op.
Te langzaam tempo.
Daarbij komt dan nog, dat dr. De Kort
en diens fractiegenoten het dringende ver
zoek van het bestuur hunner partij heb
ben gekregen om te streven naar het op
zo kort mogelijke termijn in openbare be
handeling nemen van het wetsontwerp in
kwestie. Aanvankelijk was er alles op ge
zet de regeling inzake de kinderbijslag
voor loontrekkenden èn zelfstandigen met
1 januari aanstaande te laten ingaan. De
kans daarop is al helemaal verkeken. In
dien de Tweede Kamer het nog mocht we
ten klaar te spelen, het ontwerp in de eer
ste helft van december af te doen, dat
zal de regeling vermoedelijk niet eerder
dan op 1 april 1962 kunnen ingaan: daar
toe zou trouwens ook zeker nodig zijn.
dat de Eerste Kamer voortvarendheid in
acht zou nemen met betrekking tot haar
behandeling van het ontwerp. Voor hen
die zich nu al beklagen over het huns
inziens te langzame tempo met betrek
king tot invoering van de algemene kin
derbijslag, moet het natuurlijk verre van
aangenaam zijn dat er nog verdere ver
traging dreigt. Dit juist tengevolge van de
onenigheid welke er binnen het kamp van
de nauw aan de regering verwachte groe
pen nog altijd ten opzichte van deze aan
gelegenheid bestaat.
Ja, hier en daar hoorde ik in parlemen
taire en politieke kringen zelfs reeds ge
wagen van beduchtheid, dat van uitstel
wel eens afstel kon komen. Voorshands
komt mij die vrees wat erg overdreven
voor. Maar wel zal men geleidelijk-aan
ernstig hebben rekening te houden met de
mogelijkheid van verdere pogingen om bij
de politieke vrienden van het kabinet vol
doende overeenstemming te bereiken ter
vermijding van een algeheel fiasco van het
door minister Veldkamp te verdedigen
wetsontwerp.
Zulks zou ongetwijfeld tot resultaat heb
ben, dat het ontwerp pas na de Kerstva-
cantie in de Tweede Kamer aan de orde
zal komen. Het behoeft natuurlijk geen na
der betoog, dat dan de regeling vrijwel
zeker niet voor 1 juli 1962 zal kunnen gaan
werken. Met andere woorden: in het bij
zonder voor de K.V.P., die bij uitstek op
verruiming van de kinderbijslag gebrand
is, ziet het er nog niet zo vrolijk uit.
Nieuwe provinciewet.
In 1850 kwam onder het eerste kabinet-
Thorbecke de provinciale wet tot stand.
Zulks ingevolge de twee jaar eerder in het
leven geroepen bepalingen met betrekking
tot de plaats die door de provincies in het
staatsbestel worden ingenomen. Die bepa
lingen beoogden onder meer, de provin
cies beter tot hun recht te doen komen als
eenheden binnen het Koninkrijk. Tot 1848
was het bovenal centralisme geweest, dat
de klok had geslagen. Dit was een op zich
zelf wel verklaarbare reactie geweest op
de gewestelijke souvereiniteit waaronder
de Republiek der Verenigde Nederlanden
in belangrijke mate had geleden. Maar ja,
ook na 1848 waren de provincies eerst nog
vrij geruime tijd met zeker wantrouwen be
schouwd en behandeld, want hun eigenge
reide gedrag en optreden van weleer wist
men zich nog maar al te goed te herinne
ren.
Langzamerhand heeft er zich op dit ge
bied een dusdanige ontwikkeling voorge
daan, dat de provincies het gebracht heb
ben tot gewaardeerde en niet meer gewan
trouwde eenheden, met een eigen taak
tussen die van het Rijk en van de Gemeen
ten.
Zoals de heer Oud (V.V.D.) terecht op
merkte in het Kamerdebat over de alge
hele herziening van de provinciale wet
van 1850 - - het laatst ging zij in 1927 eni
germate op de helling heeft die wet in
tal van opzichten aanpassing aan de eisen
van de moderne tijd en opvattingen moge
lijk gemaakt. Toch bestond er noodzaak
haar hier en daar bij te kalefateren. De
voorbereidende arbeid hiervoor werd ver
pen Commissie-Prinsen, aldus genoemd
richt door de in 1948 in het leven geroe-
naar haar voorzitter, destijds secretaris
generaal van Binnenlandse Zaken, thans
Commissaris der Koningin in de provincie
Noordholland. De taak der commissie had
in zoverre een beperkt karakter, dat het
in het leven te roepen wetsontwerp moest
blijven binnen de grenzen, die de grondwet
trekt. Hieraan heeft men verder de hand
gehouden. Vandaar dat het wetsontwerp,
zoals de Tweede Kamer dit uiteindelijk
deze week te behandelen kreeg, geenszins
veranderingen van schokkende aard be
helst. Niettemin heeft het zijn waarde en
dit vooral omdat het zorg draagt voor aan
passing aan de ontwikkelingsgang, die de
provincie als een krachtig levend organis
me in omvang en gewicht heeft doen toe
nemen. -
Levendig debat.
Ofschoon het bij de herziening van de
provinciale wet van weleer, die straks de
juistere naam „provinciewet" zal dragen
het doet ook minder „provinciaals"
aan! bovenal ging het tot stand bren
gen van bepalingen, die beantwoorden aan
de hedendaagse staatsrechtelijke positie
van de provincie, is het bij de gedachten-
wisseling over de in hoofdzaak juridische
kwesties, die hierbij van belang zijn, toch
zo nu en dan levendig toegegaan. Zelfs ont
brak het niet aan werkelijk vermakelijke
ogenblikken. Allereerst reeds dankzij de
soms over echte Limburgse leutigheid be
schikkende afgevaardigde J. H. Maenen
(K.V.P.) uit Heerlen. Hij onthaalde het ge
hoor op een bepaald gezellig historisch
verhaal over de plaats, die „zijn" provin
cie ten opzichte van de overige provincies
zou behoren in te nemen. Met een beroep
op de geschiedenis zou volgens de heer
Maenen in het wetsartikel, dat de verschil
lende provincies opsomt en waarin tot nu
toe Limburg nummer laatst is, dat gewest
eigenlijk de eerste plaats moeten inne
men. Enfin, gemoedelijk man als hij is
nam hij er genoegen mee, dat het vroege
re hertogdom tussen Noord-Brabant en
Gelderland komt, hetgeen de Brabander,
minister Toxopeus, natuurlijk op prijs wist
te stellen.
Gedeputeerden roeren zich.
Later in dit debat is het heel levendig,
ja zo nu en dan bijna hartstochtelijk toe
gegaan in verband met het feit dat minis
ter Toxopeus (die opnieuw bewees, zijn
zaken drommels goed te kennen en mede
daardoor de kunst te verstaan een glashel
der betoog te houden) aan de voorzitter
en de leden van de Gedeputeerde Staten
verantwoordingsplicht tegenover de Pro
vinciale Staten wilde opleggen voor heel
het door het college gevoerde bestuur.
Hiertegen nu bleek sterk verzet te be
staan. De heren Smallenbroek (anti-revo
lutionair) en Maenen, respectievelijk Ge
deputeerden in Drente en in Limburg, ver
tolkten de opvatting dat van die plicht tot
verantwoording uitgezonderd moesten blij
ven: a) hetgeen Gedeputeerden doen met
betrekking tot het beslissen van geschil
len, b) hun bestuursdaden inzake het toe
zicht op de gemeentebesturen, althans voor
zover het niet betreft de algemene aspec
ten daarvan.
Professor Oud viel de minister ten volle
bij. Juist nu het de bedoeling is meer dan
ooit de rechten van de Provinciale Staten
als vertegenwoordigend orgaan ook in de
wet goed tot uiting te laten komen, was het
volgens de aanvoerder der liberalen onjuist,
het dagelijks bestuur der provincie, dat ge
kozen wordt door en uit de provincie, niet
verplicht te willen laten zijn tot verant
woording voor de genoemde onderdelen
van hun bestuurshandelingen, welke zij
bovenal in het belang van de provincie
verrichten. Geheel en al onjuist is de theo
rie, waaraan mèt de reeds genoemde Ge
deputeerden-Kamerleden onder meer ook
mr. Schmal (C.H.) zijn hart verpand bleek
te hebben, dat het hier zou gaan om taken
van de Gedeputeerden als een soort van
verlengstukken van het Rijksorgaan, van
de Kroon.
Het had er werkelijk veel van weg dat
de heer Oud in de roos had geschoten, toen
hij uiteenzette dat Gedeputeerden nog
steeds met hun gedachten ook met hun
wensdromen en zelfs met hun daden in
het grijs verleden leven, in de tijd waarin
zij „lekker", buiten de openbaarheid, als
goede regenten hun gang konden gaan.
Hoe overtuigend ook de uiteenzettingen
mochten zijn van de minister alsmede van
degenen die hem steunden (zoals mr. Oud
en de socialist Van den Tempel), de over
winnaars in deze vurige strijd waren ten
slotte de Gedeputeerden die zich zo duch
tig geroerd hadden. Want het amendement
Maenen-Smallenbroek, dat de twee boven
omschreven groepen van bestuursdaden
van de verantwoordingsplicht uitsloot,
ging er met 58 tegen 48 door. Merkwaar
digerwijze bleek de rechterzijde uit de ou
de tijd, met uitzondering van drie K.V.P.-
ers (mr. Van Rijckevorsel, de heer Van
Koevorden en Kamervoorzitter dr. Kor-
tenhorst), aan de zijde te staan van de
Gedeputeerden, die voor hun oude glorie
tenslotte met succes hadden gestre
den.
is lid van de Amerikaanse academie van
Kunsten en Wetenschappen en ere-lid van
de Amerikaanse Nationale Academie van
Wetenschappen.
In een verklaring van het in Stockholm
gevestigde Caroline-instituut over de toe
kenning van de prijs wordt gezegd, dat
het ondoenlijk is alle proeven op te som
men, waardoor Von Bekesy de weten
schap omtrent het gehoor heeft verrijkt.
Vele van zijn experimenten hadden in be
langrijke mate bijgedragen tot een ver
betering van de diagnostiek in de klinische
praktijk.
Von Bekesy werd in 1899 in Boedapest
geboren. Zijn opleiding kreeg hij aan de
universiteiten van Boedapest en Bern. Van
1923 tot 1946 was hij werkzaam in het labo
ratorium van de Hongaarse P.T.T. Van
1932 tot 1946 doceerde hij aan de universi
teit van de Hongaarse hoofdstad, sinds
1939 als hoogleraar. In 1947 verhuisde hij
naar Stockholm, waar hij werkte in het
Karolinski-instituut. Twee jaar later ging
hij naar de Harvard-universiteit in de
Verenigde Staten.
Volgens collega's en medewerkers van
dr. Von Bekesy aan de Harvard-universi
teit te Cambridge in Massachusetts leidt
de geleerde een zeer teruggetrokken leven.
Vaak werkt hij tot in de vroeg ochtend in
het psycho-akoestisch laboratorium van de
universiteit. Hij is ongetrouwd. Zijn tach
tigjarige moeder en zijn broer en zuster
wonen in Boedapest. In zijn vrije tijd heeft
Von Bekesy zich ontwikkeld tot een des
kundige op het gebied van antiquiteiten,
waarvan hij een fraaie verzameling heeft.
De prijs, die bestaat uit een cheque
voor ongeveer 175.000 gulden, een gouden
medaille en een diploma, zal hem op 10
december door koning Gustaaf Adolf VI
van Zweden worden overhandigd.
De 62-jarige Dr. George von Beseky
een voormalige Hongaarse ingenieur, die
bij de telefoondienst werkte, belangstel
ling kreeg voor de werking van het men
selijk oor, medicijnen ging studeren en
een van 's werelds beroemdste oorspecia
listen is geworden, heeft de Nobelprijs
voor geneeskunde 1961 gekregen.
Von Bekesy, hoogleraar aan de univer
siteit van Harvard te Cambridge, in de
Amerikaanse staat Massachusetts, krijgt
de 250.232 kronen, voor zijn studie van de
bouw en werking van het oor, die hij 33
jaar geleden in Hongarije maakte. Hij
maakte een diepgaande studie van het in
wendige van het menselijke oor en ont
dekte hoe en waarom het oor sommige
tonen kan opvangen en andere tonen niet.
Zijn ontdekkingen hebben het stellen van
de diagnose van allerlei oorziekten en de
bestrijding van de ziekten vergemakke
lijkt.
Toen hij na. de oorlog een jaar in
Stockholm werkte construeerde Von Be
kesy een geluidmeter waarmee de art
sen het gehoor van hun patiënten kunnen
meten. Dit instrument wordt thans over
de gehele wereld gebruikt. Op deze foto
houdt hij de onderscheiding in handen die
hij gisteren in New York City ontving
van de Stichting voor Onderzoek naar
Doofheid Deafness Research Founda
tion).
