In het duister van de oude mijn
Het öefaeim van
rtoren
Slangen met super-radar en
muggen met „walkie-talkies
Logiesprijzen in kleine plaatsen
veelal beneden de kostprijs!
PANDA EN DE MEEST ER-O PHEFFER
L
Polle
Pel! i em
w
Selectief zien
Bronchi Setter
m
Ons vervolgverhaal
DOOR ELIZABETH MORTON
Ook de seizoenbedrijven
hebben het moeilijk
Trein legt het af
tegen de autobus
VERTAALD UIT HET ENGELS
HOTELLERIE ONDER DE LOEP
MAANDAG 23 OKTOBER 1961
7
- ft*
vTi;. 3
3)
Maar wilt u niet liever eerst een
bad nemen, ik heb twee emmers
warm water meegebracht en uw kle
ren zijn geperst. John en de chauf
feur zijn de wagen gaan halen.
Ik kom, mevrouw Pierce, riep
Jane, waarna ze de deur opende.
Maar u had niet zo moeten sjouwen
met dat water. Ik had me heus wel
gered.
Er hadden eigenlijk koud- en
warmwaterkranen moeten zijn juf
frouw, zei de oude vrouw, nadat zij
Jane goeden morgen had gewenst.
De oude mijnheer heeft vaak gezegd,
dat hij het zou laten aanleggen,
maar
Ze maakte de zin niet af.
Jane baadde zich en kleedde zich
snel aan.
Beneden, in de woonkamer, wachtte
Timothy Corrion op haar, dicht bij het
vrolijk brandende houtvuur gezeten.
Hij was een klein mannetje met een
kale, glimmende schedel, behoudens
de krans witte haren vlak boven z'n
oren. Hij begroette haar hartelijk.
Wat vind ik het prettig u te le
ren kennen, juffrouw Marriott. En wat
spijt het mij, dat u vannacht moei
lijkheden met de auto hebt gekregen.
Het riviertje heeft meestal maar een
centimeter of dertig water. Het was
mijn bedoeling geweest, om u in South
ampton op te halen, maar ik werd
de hele dag in Londen opgehouden. Ik
vertrouw er op, dat u hier goed ont
vangen bent.
Mijnheer en mevrouw Pierce zijn
de vriendelijkheid zelve en ik ben nog
vol van alles, wat ik tot nu toe ge
zien heb.
Er kwam een sombere uitdrukking
op zijn scherp getekend gezicht.
't Staat er met Mariott nogal
slecht voor, zoals ik u trouwens ge
schreven heb. Slechter dan u zich mis
schien wel realiseert. Ik geloof niet,
dat u iets anders overblijft dan ver
kopen, indien we tenminste een koper
kunnen vinden.
Jane schudde krachtig van neen.
Nee, mijnheer Corrion. Ik heb de
ze lange reis niet gemaakt, om groot
vaders bezittingen te komen verko
pen. Mijn vader heeft mij herhaalde
lijk gezegd, dat Port Marriott eeuwen
lang eigendom van de familie is ge
weest en dat 't een bezit is, dat we
niet gauw mochten opgeven.
Er kan wel eens een tijd komen,
dat de omstandigheden tot verkoop
dwingen.
Ik zal alles doen wat in m'n
vermogen ligt om te voorkomen dat
't zo ver komt.
Nu, we kunnen daar na 't ont
bijt wel verder over praten, zei de
notaris.
Ik heb Pierce gevraagd het hier
op te dienen. Er staan hier tenminste
nog een brandende kachel en een ta
fel.
Jane bloosde.
Grootvader Isaac heeft kennelijk
heel wat van het meubilair verkocht.
Alles, wat niet muurvast zat en
verkocht kon worden, antwoordde
Corrion met een opgewektheid die
Jane woedend maakte. Deze kamer is
praktisch gesproken permanent een
veilinglokaal geweest. Er waren ook
enige kostbaarheden onder, maar we
hebben daar geen goede prijzen voor
kunnen maken. Te veel mensen doen
tegenwoordig hetzelfde. Toen zij za
ten te ontbijten, vroeg Jane hem wat
hij haar adviseerde.
Verkoop de boerderijen met het
land, de huisjes in het dorp en het
beste hout uit de bossen. U zou dan
verder een betrekkelijk onbekommerd
leven kunnen leiden.
Ik zal toch eerst maar eens gaan
kijken.
Het zal u wel teleurstellen en
misschien zelfs ontmoedigen. De hui
zen in het dorp zijn erg slecht. Ze
lekken en met het sanitair is het erg
slecht gesteld. Maar wat kunt u er
aan doen? Het inkomen is nog niet
eens voldoende voor de jaarwedde van
de dominee. U wist zeker niet, dat u
ook daarvoor moet zorgen?
Nee!
U zult de komende dagen wel
meer teleurstellingen te incasseren
krijgen, zei de notaris.
Zijn stem had nog steeds de opge
wekte klank, die Jane zo irriteerde.
Iedere dorpeling zal u vragen om
zijn huisje van de grond af te her
bouwen. De dominee zal u uitvoerig
vertellen over al de herstellingen, die
in de pastorie uitgevoerd moeten wor
den. En de pachters zullen allemaal
klagen dat de hekken en afrasterin
gen kapot zijn, dat de schuren her
bouwd moeten worden en dat hun hui
zen complete ruïnes zijn.
Is dat alles?
Voor 't moment is het wel ge
noeg. En dat alles moet gedaan wor
den van rond drie duizend pond.
Maar dat is nu eenmaal onmogelijk.
Dat zult u zelf ook wel inzien.
Jane stond op.
Ik ben u erg dankbaar, dat u
zo openhartig bent geweest, maar ik
geloof nog steeds, dat ik er verstan
diger aan doe eerst eens rond te kij
ken, voordat ik een beslissing neem.
Het idee om te verkopen.'t lijkt me
een soort wanhoopspolitiek.
Timothy Corrion was inmiddels ook
opgestaan.
Ik vermoed zo, dat ik al te lang
met het probleem rond loop zonder
er een oplossing voor te kunnen vin
den. Ik ben langzamerhand 't vechten
verleerd. De oude Isaac, uw grootva
der deed alles wat in z'n vermogen lag
maar z'n financiële inzichten waren
falikant verkeerd. Alles, wat hij aan
raakte scheen in zijn nadeel te ver
anderen.
Precies zoals bij vader, zei Jane
met een merkwaardige glimlach.
Mijn vader heeft nooit veel geld ge
had. maar wat hij had was spoedig
verdwenen.
We winnen er niets bij, als we u
zouden dwingen nu meteen een be
sluit te nemen, zei Corrion. Heeft
u heeft u enig geld bij u?
Ongeveer vijf pond.
De notaris tuitte de lippen.
Daar zult u niet ver mee komen. Ik
zal u wat geven. Ten laste van uw
rekening natuurlijk. Vijftig pond.
Maar geeft u het in hemelsnaam niet
te vlot uit. want er staat bijna niets
meer.
Vijftig pond!, riep Jane uit.
Dat is méér dan ik ooit bezeten heb!
Daar kan ik een heel eind mee ko
men.
Het zal wel moeten, zei Corrion
somber.
Korte tijd later vertrok hij met de
taxi, die hem naar Port Marriott had
gebracht.
Laat u mij zo gauw mogelijk we
ten. wanneer u een beslissing hebt
genomen, zei hij, terwijl Jane, die
hem uitgeleide deed. een sjaal greep.
Of ik iets van u hoor of niet, over
veertien dagen kom ik in ieder geval
wèer terug.
Toen de taxi uit hat gezicht was
verdwenen, liep Jane langs de voor
zijde van het huis en richtte haar
schreden naar het dorp. Ze liep dwars
door het park en sneed daardoor een
hele omweg af. De zon was verkwik
kend warm, maar de grond onder
haar voeten kraakte nog. De vorst
was er nog niet geheel uit verdreven.
Ze was halverwege, toen luid blaffen
haar deed omdraaien. Ze zag nog juist
een grote meute honden over een la
ge heg springen, even later gevolgd
door een tiental ruiters. Ze hoorde de
mannen schreeuwen, maar liep rustig
door. Pal daarna werd ze echter om
ringd door de luid blaffende honden,
die tegen haar opsprongen. In haar
angst meende ze, dat de dieren haar
aanvielen. Luide schreeuwen weer
klonken en zwepen knalden door de
lucht. Toen realiseerde ze zich pas,
dat ze stil was blijven staan, de han
den voor de ogen had geslagen en van
top tot teen beefde. Ze kon zich maar
nauwelijks staande houden.
U hoeft geen angst meer te heb
ben, mevrouw, zei iemand. 't Is
voorbij.
Ze opende de ogen en keek in het
gezicht van een jonge man, gekleed
in een rood jagerstenue. Hij had een
mager, krachtig getekend gezicht
met een vierkante kin en een arends
neus. Een jonge man, die een gezon
de kleur had. Ze merkte zelfs op, dat
zijn ogen staalblauw van kleur waren.
Dat is nogal onverstandig van u
geweest, zei hij niet al te vriendelijk.
Waarom bent u zo vlak voor de
honden gaan lopen?
Jane voelde dat het bloed naar haar
hoofd steeg. Ze werd overvallen door
een plotselinge woede. De toon van de
jonge man. die met opgetrokken wenk
brauwen naar haar keek, maakte
haar zelfs furieus.
Ik wandel in dit park als ik daar
zin in heh, zei ze. En ik verzoek u
ogenblikkelijk met uw vrienden en uw
bonden van mijn bezittingen te ver
dwijnen.
(Wordt vervolgd)
56-57. De jongens renden zo vlug ze kon
den het duin door naar de vuurtoren. Bij
het huisje aangekomen, klopte Dolf enkele
malen op de deur. Nog eens en nog eens
klopte hij, maar het bleef stil daarbinnen
en de deur zat op slot.
Pech! ±ei Dolf. Hij is niet thuis!
Misschien is hij in de toren, veron
derstelde Ben.
Maar ook de deur van de vuurtoren zat
op slot.
Dan is hij er niet.' stelde Dolf teleur
gesteld vast. Wat moeten we nou doen?
Dan moeten we maar zien, dat we
'm straks te pakken krijgen, zei Dolf. Mis
schien is hij naar 't dorp, hij zal wel weer
terugkomen, want tegen 't donker moet hij
toch in ieder geval het licht daarboven
in werking stellen!
Dieren helpen de mens
de
verovering der wereldruimte
SLANGEN, INSECTEN, VISSEN en tal van andere diersoorten zijn op het
ogenblik het onderwerp van uitgebreide nieuwe onderzoekingen ter voorbe
reiding van de bemande ruimtevaart. Vele van deze dieren beschikken namelijk
over geheimzinnige eigenschappen, die de mens van groot nut kunnen zijn bij
zijn doordringen in de wereldruimte. Ratelslangen bijvoorbeeld bezitten een
mysterieus orgaan dat hen tijdig waarschuwt voor onzichtbare gevaren. Mus
kieten hebben een telecommunicatiesysteem waarmee zij „storingsvrij" bood
schappen kunnen uitwisselen en goudvissen kunnen de mens leren, hoe bij leven
kan in een toestand van gewichtloosheid.
99
UIT DIE onderzoekingen is de laatste
tijd een nieuwe wetenschap ontstaan, de
bionica genoemd wordt en die in de
Verenigde Staten reeds twintigduizend
biologen intensief bezighoudt. Een hele
reeks van laboratoria is de laatste maan
den te hunnen behoeve overal in
Amerika ingericht en ten dele werkt
men daar in continudienst, want er is
haast bij: de bemande ruimtevaart staat
voor de deur.
HET WERK van deze specialisten sluit
aan op dat van de technische ruimtevaart
experts en ir zeker, zin vormt de bioni
ca" dan ook de verbinding tussen de ken
nis der levende natuur en de exacte na
tuurkunde. Zo heeft de Lockheed Aircraft
Corporation onlangs een „bionische" sec
tie ingericht die op grote schaal research-
werk verricht op alles wat er in de oceanen
op aarde en in de lucht leeft. Ook in het
buitenland laat Lockheed dergelijk vor-
singswerk doen, onder andere in een la
boratorium in de Duitse stad Tübbingen,
waar men zich speciaal bezighoudt met de
gewone mug. Men heeft namelijk ontdekt
dat muggen met elkaar kunnen „spreken"
over afstanden tot 50 meter, zonder dat
zij daarbij gehinderd worden door andere
Geen slijf-deftige staatsiefoto wenste
prinses Michilco, de charmante vrouw
van de Japanse kroonprins, ter ge
legenheid van haar 27ste verjaardag te
laten maken. Inplaats daarvan kreeg
de pers dit doodgewone huiselijk
kiekje, waarop Michiko, een gebloemd
keukenschortje voor, te zien js in de
keuken van het keizerlijk paleis, waar
zij (vrijdag j.l.) zelf het dessert voor
haar verjaardagsdiner bereidde.
geluiden of storingen van natuurlijke of
kunstmatige oorsprong. Storingen van al
lerlei aard vormen het voornaamste pro
bleem bij het totstandbrengen van verbin
dingen over lange afstanden te land, ter
zee en in de lucht en men hoopt nu, van
de mug het een en ander te kunnen leren.
Hoe het insect erin slaagt, al die atmos
ferische en andere storingen moeiteloos te
overwinnen, weet men nog niet. Maar een
feit is, dat orkanen noch donderslagen,
noch ook loeiende sirenes de muggen ook
maar in het minst hinderen bij hun on
derlinge „conversatie". Slaagt men erin,
dit geheim te ontraadselen dan zal die ken
nis vrijwel zeker verwerkt kunnen wor
den in de communicatiemiddelen voor
ruimteraketten, vliegtuigen en onderzeebo
ten.
OOK VAN DE ratelslang hoopt men iets
te leren. Dit weinig aantrekkelijk reptiel
beschikt namelijk over een orgaan waar
mee het waarnemingen kan doen die nog
genuanceerder zijn dan die van het ,,in-
frarood-oog" van de Amerikaanse Midas-
satelliet. Deze kunstmaan, die op een hoog
te van honderden kilometers zijn baanjtes
om de aarde trekt is zodanig geconstru
eerd dat hij via dit „infrarood-oog" het
afvuren van een raket of van welk ander
projectiel, waar ook op aarde, onmiddel
lijk kan „voelen" en registreren. Dat men
deze apparatuur heeft kunnen maken, is
voor een groot deel te danken aan de bio
logen van de universiteit van Californië
die ontdekten dat de gewone ratelslang op
zijn kop een infrarood-waarnemingsor-
gaan heeft, waarmee bet indien tempera
tuurverschillen van een duizendste graad
Celsius kan registreren en localiseren.
99
99
wezens in een toestand van gewichtloos
heid.
Biologen van de Lockheed-California
Company zijn druk bezig, de gedragingen
van zeedieren te bestuderen om meer te
weten te komen van de geluiden, die de
sonarinstallaties, radar-echolood, van on
derzeeboten kunnen storen. Een van die
storende geluiden, zo heeft men ontdekt,
wordt veroorzaakt door het blaffen van
zeehonden onder water. Zeebiologen had
den nooit geweten, dat zeehonden die ge
luiden onder water maakten.
Zoals elke zeeman weet, zijn walvissen
uiterst betrouwbare loodsen. Er kan niets
mis gaan als men bij het binnenvaren van
een onbekende smalle zeeëngte een wal
vis volgt, want dit dier zal altijd over de
diepe plekken koersen.
Men onderzoekt nu, hoe het „echolood"
van de walvis eigenlijk werkt.
Dit is slechts een kleine keuze uit een
aantal dieren, waarmee de nieuwe weten
schap der bionica werkt. Ook uilen, vleer
muizen, spinnen en andere dieren zijn bij
deze onderzoekingen betrokken en wie
weet welke verrassende ontdekkingen men
nog doen zal.
OOK DE KIKVORS staat bij de biologen
die dit soort werk verrichten in het cen
trum van dc belangstelling, niet om hun
intelligentie, maar om hun „eenvoud De
ogen cn hersens van een kikkei werken
namelijk zo efficiënt samen, dat uit elke
visuele waarneming alleen die details
„verstandelijk" verwerkt worden, die voor
het voortbestaan van de kikker essentieel
zijn. Met andere woorden: het dier „ziet"
van de hem omringende buitenwereld al
leen datgene wat nodig is om een insect
naar binnen te slaan of om een gevaar
tijdig te onderkennen. Geen wonder dan
ook dat dit „selectieve gezichtsvermogen" j
van de kikker het onderwerp is van een j
zeeer intensieve studie, waarbij meer dan
vijftig specialisten op allerlei gebied be- j
trokken zijn. Hun doel is, een waarnè-
mingsapparatuur te construeren die, S
alle indrukken „uitfiltert" behalve juist
diegene waarom het bijvoorbeeld in dé j
ruimtevaart gaat.
GEWONE GOUDVISSEN hebben ook
hun bijdrage tot de ruimtevaart te leve
ren. Het evenwichtsorgaan van de goud
vis is ongeveer gelijk van bouw als dat
van de mens. Daarom hebben de experts
van de Lockheed-Georgia Company in Ma
rietta goudvissen gebruikt inplaats van
mensen bij de eerste proeven met levende
GEMIDDELD WORDEN in een hotel
pas bij een bezettingsgraad van 52 percent
de kosten door de opbrengst gedekt.
Dit is gebleken uit een onderzoek, door
het Centraal Bureau voor de Statistiek in
opdracht van de Stichting Produktiviteits-
centrum voor het horecabedrijf ingesteld
naar de kosten en opbrengsten van de lo-
giesverstrekkende afdelingen van een aan
tal horecabedrijven in ons land.
Voorts is uit dit onderzoek gebleken, dat
er een zeker verband bestaat tussen de
grootte en de bezettingsgraad.
Van de 27 geënquêteerde hotels, geves
tigd in steden met meer dan 100.000 in
woners, behaalden 19 (70 percent) een be
zettingsgraad van méér dan 52 percent.
Van de 44 geënquêteerde hotels in kleinere
gemeenten, behaalden slechts 12 (27 per
cent) een bezettingsgraad van 52 percent!
Hierbij is natuurlijk van invloed, dat in
de grote gemeenten mede door de gro
tere vraag logiesprijzen kunnen worden
bedongen, die hoger liggen dan in kleinere
plaatsen. Verschillende bedrijven in de
grote gemeenten kunnen hierdoor reeds
bij een bezetting van 41 percent een eco
nomische exploitatie van de logiesafdeling
bereiken, hetgeen overigens mede een ge
volg is van het feit dat de bezettings
schommelingen gedurende de week in de
grote gemeenten kleiner zijn dan in de
kleinere gemeenten, waardoor de capaci
teit van uitrusting en personeel beter kan
worden benut.
Het is zelfs zo, dat in het algemeen in
de kleinere gemeenten logiesaccommodatie
wordt aangeboden tegen een prijs die on
voldoende is om de kosten te dekken! In
hoeverre prijsverhoging zou leiden tot
betere economische resultaten of tot een
daling van de toch reeds lage bezettings
graad is een probleem, dat door het C.B.S.
in het kader van het onderhavige onder
zoek niet kon worden vastgesteld.
In ieder geval wordt het een onrust
barende gedachte genoemd, dat in 73 per
cent van de geënquêteerde bedrijven, ge
vestigd in de kleinere gemeenten, de zui
vere exploitatie van de logiesafdeling ver
liesgevend is!
Seizoenhotels
DOORDAT de seizoenhotels slechts een
gedeelte van het jaar zijn geopend, liggen
de kostenverhoudingen hier anders dan bij
de continu-hotels. De variabele kosten per
overnachting zijn percentueel lager, waar
door een groter deel van logiesprijs over
blijft ter dekking van de vaste kosten. Dit
80. Terwijl Joris Goedbloed achtervolgd werd door de
schouwburgzaal, had Panda gevolg gegeven aan het idee,
hem te gaan zoeken en hem, de onbewaakte nood-uit
gang te wijzen maar omdat hij op de heenweg in zijn
haast niet goed had uitgekeken, vergiste hij zich in de
hoeken die hij om moest slaan of in de juiste zijgang,
die hij nemen moest. Hoe dan ook; hij verdwaalde een
beetje en kwam terecht bij een klein trapje dat hij nog
niet eerder had gezien Waar zou hij komen als hij dat
beklom en zou hij daar Joris vinden? vroeg hij zich
af. Terwijl hij daar stond te twijfelen en Joris en de
agenten opschudding verwekten in de zaal, bevond zich
in het gebouw iémand die nog niets van dit alles had
gemerkt! en dat was mevrouw Knokkebies-Van Tutteren,
de presidente van het liefdadige genootschap, die zich
in haar kleedkamer ernstig voorbereidde op de taak
die haar te wachten stond. Zij zou immers straks op
moeten treden om, met het Griekse decor van Archi
bald Brauswasser als achtergrond, hooggestemde verzen
te declameren. Terwijl haar deklamatie-japon nog wach
tend naast haar hing, besteedde zij alle aandacht aan
de verfraaiing van haar gelaat en het trof dan ook
slecht dat er juist nu een -nbesuisde bezoeker binnen
kwam stormen. „Wat kan dit betekenen?" vroeg zij
zich verbaasd af. „Zou er nü al een onstuimige bewon
deraar mijn kleedkamer binnendringen?" De bezoeker
zou haar niet te lang in het onzekere laten.
heeft ten gevolge dat de kosten in de sei
zoenhotels reeds bij een bezettingsgraad
van 34 percent op jaarbasis zijn gedekt.
Daar de seizoenhotels gemiddeld slechts
de helft van het jaar zijn geopend, be
tekent dit dat tijdens het seizoen een be
zetting van 68 percent moet worden be
haald. Dit hoge percentage is echter moei
lijk te bereiken. Meer dan de helft van
de onderzochte seizoenbedrijven kregen
voor hun logiesverstrekkende afdelingen
verliezen van mêer dan 20 percent van de
kosten te boeken!
91.272 bedden
AAN DIT C.B.S.-onderzoek werd deelge
nomen door 88 bedrijven, waardoor een
redelijke representativiteit voor de gehele
Nederlandse hotellerie bereikt werd. Hier
bij dient wel te worden opgemerkt dat de
klasse van de kleine en zeer kleine be
drijven onvoldoende in het onderzoek was
vertegenwoordigd. Het geanalyseerde cij
fermateriaal had betrekking op de jaren
'57 of '58.
Per 1 januari '58 telde ons land overi
gens 4809 hotels met in totaal 91.272 bed
den. Aan het onderzoek nam derhalve 1,8
percent van het aantal hotels deel, be
schikkende over 6,4 percent van het aan
tal bedden.
De resultaten van dit onderzoek, neerge
legd in een honderd pagina's tellend rap
port, voorzien van talloze cijferreeksen en
grafieken, wordt door de voorzitter van
het produktiv'iteitscentrum, de heer F. J.
Nijsten, van grote waarde geacht voor de
gehele bedrijfstak, omdat voor de eerste
keer in ons land nu een wetenschappelijk
verantwoord cijfermatig inzicht wordt ge
geven in de kostenverhoudingen.
Advertentie
Hoestdrank in tabletvorm. 95c!-
(Van onze correspondent
WASHINGTON Voor de eerste keer in
de geschiedenis hebben dit jaar de interlo-
cale bussen in Amerika meer „passagiers
mijlen" verkocht dan de treinen. Volgens
de Association of American Railroads zul
len de treinen dit jaar ongeveer negentien
en een half miljard passagiers-mijlen boe
ken, terwijl dc interlocale bussen boven de
20.4 miljard zullen komen. Voor de Ameri
kaanse spoorwegen is dit een dieptepunt
zoals er sedert 1935 geen is voorgekomen,
voor de busmaatschappijen betekent dit
een aanwijzing, dat dank zij de nieuwe
supersnelwegen een lucratief busver-
keer mogelijk is.
„Walstreet Journal" geeft enige cijfers
over winst en verlies in 1960 boekten de
buslijnen een netto winst van circa 29
miljoen dollar bijna 25 maal zo veel
als de gezamenlijke winst van de twaalf
voornaamste binnenlandse luchtvaart
maatschappijen. De Amerikaanse spoor
wegen leden op hun passagierslijnen in dat
jaar een verlies van 485 miljoen dollar
Het vliegtuig wint het in passagiers-mij
len nog steeds van bus en trein (ruim 34
miljard tegen de ruim 20 miljard van de
bussen), maar op bepaalde trajecten kan
de bus het gemakkelijk tegen het vlieg
tuig opnemen. Chicago en Milwaukee lig
gen 150 kilometer van elkaar. Een bus,
die om zeven uur 's ochtends uit het cen
trum van Chicago vertrekt, is om 8.50 in
het centrum van Milwaukee. Maar wie
per vliegtuig gaat doet er door de lange
ritten naar en van de vliegvelden 25
minuten langer over. Wënneer men van
Washington naar New York City moet f360
kilometer) kan men bijna even snel per
bus als per trein reizen. De trein doet er
een kleine vier uur over, de non-stop bus
vier uur en dertig minuten. De bur is goed
koper en bovendien krijgt men daar gratis
sandwiches en koffie.
2. „Wat is er met Polle aan de hand? Hij zit al tien minuten doodstil en
zegt niets.zou er iets ernstigs zijn?" „Hij maakt natuurlijk opwindende
plannen voor ons nieuwe schip„Welnee! Ik zit er aan te denken.wat
zou het fijn zijn, als we hij de pannekoeken eens frambozen- of aardbeien
jam hadden!"
