I In het duister van de oude mijn
Het geheim van de vuurtoren
Verbazingwekkende resultaten
van „slaapcursussen" in de V.S.
-
PANDA EN DE MEESTER-OPHEFFER
Polle
DOOR ELIZABETH MORTON
LEKKER ARABISCH
ETEN IN HEEZE
DONDERDAG 2 NOVEMBER 1961
15
VERTAALD UIT HET ENGELS 1
(Wordt vervolgd) E
W E" WETENSCHAP DIE REEDS
ZE OUDHEID BEKEND WAS
WIE VOOR EEN ZWAAR examen zit, pleegt zich ter
dege voor te bereiden. Er moet een massa parate kennis
in het hoofd gestampt worden en dat betekent meestal blok
ken van 's morgens vroeg tot diep in de nacht. Een tijdlang
gaat dat goed. Maar dan, ineens, lukt het niet meer. Het
geplaagde brein kan niet nóg meer feiten, formules en cijfers
absorberen. De grens van het opnemingsvermogen is bereikt
en verder studeren is dan ook zinloos. Een verstandig mens
gunt zich wat extra-rust. Nachtrust vooral, want niets ver
heldert de geest zo snel als een gezonde, ruimbemeten slaap.
Hypnopaedia
Cursus voor spionnen
Stem uit het kussen
ONS ONDERBEWUSTZIJN - in
feite dus het archief van al onze er
varingen en verstandelijke kennis
heeft plaats voor een oneindigheid aan
gegevens en indrukken. Wanneer wij
studeren, concentreren wij ons bewust
zijn op het studiemateriaal, en voeden
zó ons onderbewustzijn met feiten. Dit
kan echter evengoed gebeuren tijdens
het slapend leren. De „zegen van Mor
pheus" behoeft dus niet te bestaan in
vergetelheid, integendeel!
De ouderlijke macht
in Israel
Zoutmeer op zuidpool
11. „Zeg, Polle, 't is al te zien dat ons schip prachtig wordt. Ik ben be
nieuwd, wat ik er hu aan doen moet!" „Hoera!! Petje Houtmans met de
planken, hé", roept Pingo, „niet zo ver achteruit, je neemt mijn hoofd mee,
vader!" „Zou je ze asjeblieft hier willen leggen? Wat zijn ze mooi! Heb je
er nog wat voor ons, ons schip wordt nogal groot, zie je!"
t
I 12)
Peter begon te grinneken.
Je ziet 't. Er is wel een ouder
wetse bel, maar als je daaraan trekt,
gaat er in de keuken een zoemer
over.
Enkele ogenblikken later werd de
deur geopend door een in livrei gesto
ken butler. Hij boog even beleefd en
deed toen een stapterzijde.
Goede middag, mijnheer Peter.
Goede middag, juffrouw.
Waar is mijn vader, Evans?
Sir William is in de bibliotheek,
sir.
Jane liep de hal in. Het was een
grote, holle ruimte van zwart en wit
marmer. Het glazen dak leek onein
dig hoog. Een indrukwekkende mar
meren trap leidde naar een galerij,
die rond de hal liep. Langs de muren
hingen op grote onderlinge afstanden
olieverf-schilderijen. Het waren land
schappen, geen portretten. De atmos
feer was onaangenaam warm, kenne
lijk veroorzaakt door een fel branden
de centrale verwarming.
Deze kant op, Jane, zei Peter.
Hij nam haar bij de arm en liep
met haar naar een deur aan de lin
kerzijde van de hal. Hij opende deze
voor haar, maar wilde op hetzelfde
moment als zij de kamer binnengaan,
zodat zij in de deuropening tegen el
kaar opbotsten. Jane deed een stap
terug. Een korte, dikke man met een
rood gezicht, stond op uit een gemak
kelijke stoel en liep op hen toe.
Dit is dus Jane Marriott, zei hij,
terwijl er een glimlach op zijn ge
zicht verscheen, zodat zijn kin bij
kans verloren ging tussen zijn onder
kinnen.
Kom toch wat dichter bij het
vuur, meisje. Je zult wel door en door
koud zijn na die wandeling door het
park.
Hij trok Jane met zich mee en
schoof een stoel voor haar aan.
Peter, haal de thee eens en wat
toast. Lekkere warme toast met veel
boter. Ik zal intussen wel op mijn
toekomstige schoondochter passen.
Toen de deur zich achter Peter ge
sloten had, ging Sir William tegen
over Jane zitten. Hij keek haar zwij
gend en onderzoekend aan. Ze begon
te blozen. Hij grinnikte even.
't Spijt me. 't Was erg onbeleefd
van me, maarx ik dacht er aan wat
een mooie, jonge vrouw u wel bent.
Nee, voelt u zich maar niet verlegen,
nu ik zo openhartig ben. U lijkt pre
cies op uw grootmoeder, toen zij nog
jong was. Uw grootvader zou opgeto
gen zijn geweest, als u enkele Jaren
eerder was gekomen. Mijn zoon heeft
mij verteld, dat u hem uw ja-woord
heeft gegeven. Ik had er geen idee
van, dat hij u ten huwelijk wilde vra
gen. Hij moet verstandiger zijn ge
weest dan ik had gedacht.
Ik dank u voor het compliment.
Ik geloof niet, dat ik erg goed
begonnen ben, is 't niet?, zei hij op
gewekt, zodat Jane zich geïrriteerd
begon te voelen. Ze kon zich maar
nauwelijks inhouden en had hem bij
na gevraagd nu eindelijk eens niet te
glimlachen.
U moet mij echter geloven als ik
u zeg, dat ik erg blij ben en trots,
dat u mijn zoon heeft geaccepteerd.
Ik heb uw grootvader goed gekend,
en ik weet dat de Marriotts een goe
de familie vormden en dat ook zullen
blijven doen. Nu u de vrouw van mijn
zoon wordt, kan ik u misschien hel
pen met al de dingen die de oude
Isaac wilde doen, en met alles wat u
zich voorgenomen hebt.
Sir William, zei Jane proteste
rend, u denkt toch niet, dat ik
Peter om zijn geld wilde trouwen?
Peter heeft geen geld, meisje,
antwoordde hij. Het geld is van
mij
Uw geld hebben wij ook niet no
dig, Sir William.
Daar zullen we het nog wel eens
over hebben. Nu hoeven we geen za
ken te bespreken, Jane. Ik heb Peter
gevraagd om jou mee te nemen, om
dat ik jullie wilde zeggen, hoe blij ik
ben. Meer heb ik op 't ogenblik niet
op 't hart. Ik hoef je natuurlijk niet
te vertellen, dat ik er niet over ge
piekerd zou hebben Peter met jou te
laten trouwen, als hij jou niet behoor
lijk zou kunnen onderhouden. Maar
dat is iets tussen hem en mij.
Peter kwam op dat moment de ka
mer weer binnen.
Evans zal de thee zo dadelijk
brengen, Jane, zei hij en ging op de
leuning van haar stoel zitten. Even
later legde hij zijn arm rond haar
schouder. Ze schoof niet opzij. Inte
gendeel: de druk van zijn arm gaf
haar een gevoel van vertrouwen.
Peter bezat geen van de uiterlijke
kenmerken van Sir William Willans.
Ondanks zijn dikke, vette gezicht lag
er een harde trek rond zijn mond.
Het was een man, vond ze, die onge
twijfeld ook hard kon optreden, als
dai in ziin kraam te pas zou komen.
Nu staarde hij in het vuur. Een glim
lach sneelde rond ziin lipnen. Ze
vroeg zich af, waar hij aan dacht. De
greep van Peter werd steviger.
Toen zij naar hem opkeek, beant
woordde hii haar blik niet. Zijn ogen
waren op zijn vader gericht en Jane
meende dat hij ergens bezorgd om
was.
Sir William staarde niet langer in
de vlammen, maar keek haar lachend
aan.
Ik hoop. Jane, dat we hier samen
met z'n drieën vaak thee zullen drin
ken.
Na de thee liet hij haar het huis zien
Hij toonde zich daarbij nogal open
hartig over ziin carrière.
Ik ben begonnen als assistent-
klerk op een bank. Ik geloof, dat ik
noaal geluk heb gehad, maar ik heb
toch ook hard gewerkt. Tien jaar later
was ik al algemeen procuratiehou
der. De stoel, waarop ik als klerk heb
gezeten, staat nu op mijn kantoor om
mi.i er aan te herinneren, hoe ik be
gonnen ben, en om mij niet te laten
vergeten, dat ik geen moment mag
verzwakken, omdat ik anders mis
schien wel weer beneden aan de lad
der verzeil.
Hij bleef staan voor een landschaps
schilderij.
Dat is een Constable. Ik kon het
krijgen voor twaalfduizend pond.
Goedkoop hè? Maar met twaalfduizend
pond zou jij al je moeilijkheden te bo
ven kunnen komen, is 't niet?
Jane, die het prettig had gevonden,
dat hij zo openhartig was geweest,
kon deze opmerking helemaal niet
waarderen. Hij scheen dat gemerkt te
hebben, want hij vervolgde:
Ik heb, geloof ik, weer iets ver
keerds gezegd. Het was werkelijk niet
m'n bedoeling, Jane. Ik wilde je al
leen maar geruststellen, dat je van nu
af aan geen moeilijkheden meer zult
hebben, zelfs al zouden we daarvoor
die Constable moeten verkopen.
Ze begon te lachen en hij stemde
met haar in. Ze gingen terug naar de
bibliotheek, waar Peter nog steeds op
de stoelleuning zat. Hij staarde somber
in het vuur en zwaaide gedachteloos
het linkerbeen heen en weer.
Je moet Jane maar zo dadelijk
terugbrengen naar Marriott, Peter, zei
Sir William. Het is al donker en ik
moet me sterk vergissen, als het niet
gaat sneeuwen. Er zit nog heel wat
in de lucht. Gelukkig ken je de omge
ving hier 's nachts even goed als over
dag.
Toen Sir William dit zei, kreeg Jane
het gevoel alsof haar hart even de
dienst weigerde. In een flits zag ze
weer de vrachtwagen, die in de nacht
van haar aankomst tegen haar taxi
was opgereden, en de mannen, die ze
achter de mijn op de heuvel had aan
getroffen.
Sir William schudde haar krachtig
de hand.
Ik vind 't heerlijk, je te hebben
leren kennen, Jane. Ik mag toch wel
Jane zeggen, hè?
Zijn stem klonk oprecht en Jane
wist, dat hij ook oprecht was.
En dat ik bij deze eerste ont
moeting meteen al weet, dat je mijn
schoondochter zult worden! Wanneer
denken jullie te trouwen?
Zo gauw mogelijk, vader, zei Pe
ter enthousiast.
Kalm aan, jongen, kalm aan!
Hierover kan allêen Jane beslissen.
Ik. ik heb daar eerlijk gezegd
nog niet over nagedacht, zei Jane aar
zelend, maar ik geloof, dat 't wei
nig zin heeft om langer te wachten
dan noodzakelijk is, nu we het er
allebei over eens zijn.
Mooi! zei de bankier. Ik hou
van een meisje dat vlug kan beslui
ten. En ik ben 't helemaal met je eens.
Als jullie 't werkelijk eens zijn, win
je er niets mee om 't nog uit te stel
len. Zullen wij dan maar vast afspre
ken ongeveer over een maand? Je
moet zelf de juiste dag maar kiezen,
maar vertel 't me zo gauw mogelijk,
dat ik met de voorbereidingen kan be
ginnen. Je wilt zeker in de kerk van
Marriott trouwen?
liliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
74-75. Dolf gluurde telkens even door de
ruit en dan liep hij heen en weer
door de donkere schuur.
Ik wou, dat ik een middel wist om
hier weg te komen! zei hij. Misschien kon
den we dan toch de vuurtorenwachter nog
waarschuwen!
Ben haalde neerslachtig de schouders op.
Misschien zuchtte hij. Maar zolang
die kerel daar voor de deur op wacht staat
is er weinig kans, dat we er uit komen!
Even later merkte hij, dat Dolf in een
hoek van de schuur op de grond hurkte en
met z'n hand langs de oude planken ging.
Wat doe je? vroeg hij.
Ik geloof, zei Dolf zachtjes, dat ik
hier een plank, heb gevonden, die los zit
Ja kijk maar!
Slapend leren "VT„\U"
MAAR HET KAN OOK ANDERS. Men kan de studie slapend voortzetten, geheel
buiten ons bewustzijn om. Dat „leren terwfjl u slaapt" is de laatste tjjd een hele
wetenschap geworden. Maar iets nieuws is het zeker niet. Reeds de oude Egyptenaren
kenden deze vreemde leermethode en wendden haar met groot succes aan bij
het onderricht der jonge priesters in hun „tempels der sluimer". En ook in het klas
sieke Hellas wist men van wanten. Daar brachten de priesters hun adepten in een
half-hypnotische slaap om hun allerlei goede (en kwade) raadgevingen „in te fluis
teren". Maar het zou tot in onze eeuw duren voor de wetenschap het geheim van
deze „duivelskunst" wist te analyseren. Zij ontdekte dat ons onderbewustzijn tijdens
het slapen uitermate ontvankelijk is voor allerlei suggesties en „inblazingen" omdat
het kritische verstand tijdens de slaap op nonactief is. De moderne wetenschap heeft
nu bewezen, dat die functie van ons onderbewustzijn tijdens de slaap in bepaalde
banen geleid kan worden.
HET WAS DE BRITSE auteur Aldous
Huxley, die deze ontdekking in 1932, als
eerste gedramatiseerd heeft. In zijn be
faamde toekomstroman „Brave New
World" beschrijft hij een methode die hij
„hypnopaedia" noemt en die gebruikt
wordt om de burgers van een totalitaire
staat tot kritiekloze tevredenheid en ge
hoorzaamheid op te voeden. Deze metho
de bestaat uit een fluisterende stem die
via een kleine luidspreker in de hoofdkus
sens der burgers steeds dezelfde voor
schriften en leuzen herhaalt. De stem is
opgenomen op een grammofoonplaat, die
op haar beurt gekoppeld is aan een klok,
zodat de tekst op tevoren vastgestelde tijd
stippen herhaald kan worden.
Een kwarteeuw later, in „Brave New
World Revisited", wees Huxley opnieuw
op het gevaar dat deze methode door ge
wetenloze lieden kan worden misbruikt om
ganse volken hun wil op te leggen, maar
dat zij ook tot heil van de mensheid kan
worden aangewend.
De feiten hebben hem in het gelijk ge
steld. In Amerika probeert men de con
sument te beïnvloeden door het projecte
ren van reclameflitsen (op filmdoek en
beeldbuis) ter propagering van allerlei
produkten. Die flitsen zijn zo kort, dat zij
door de kijkers niet bewust worden waar
genomen, maar wel door diens onderbe
wustzijn worden geabsorbeerd, met alle
potentiële gevaren van dien.
AAN DE ANDERE kant staan de posi
tieve resultaten. Tenminste achtduizend
Amerikaanse studenten hebben reeds pro
fijt getrokken van de mogelijkheid om „sla
pend te studeren", als onderdeel van een
grootscheeps experiment van een aantal
universiteiten in de V.S. Talloze acteurs en
actrices gebruiken de methode om hun rol
len te leren. Een opzienbarend voorbeeld
daarvan was de Chileense operatenor Ra
mon Vinay, die plotseling moest invallen
in een hem onbekende opera en die in en
kele uren „slapend leren" zijn moeilijke
Italiaanse roltekst onder de knie kreeg.
Dr. Adrian Miller, docent in de Ro
maanse talen aan dé Universiteit van
California, heeft onlangs ook een serie
proeven genomen. Hij rapporteerde la
ter, dat een van zijn studenten slapend-
lerend in één week tijd evenveel ken
nis vergaard had als waarvoor nor
maal zes maanden studie nodig zijn.
REEDS IN DE laatste wereldoorlog ge
bruikte het Amerikaanse leger de methode
van het slapend leren om specialisten
vreemde talen, ingewikkelde codes e.d. bij
te brengen. Geheime agenten van het
O.S.S. (Office of Strategie Services) kre
gen „slaapcursussen" over onderwerpen
als de dialecten en levensgewoonten van
de landstreek waarin zij „gedropped" zou
den worden.
Op het ogenblik gebruikt een grote olie
maatschappij de methode, om haar em
ployes Arabisch, en de plaatselijke bevol
king Engels te leren. En reeds in 1958 be
richtte de Wall Street Journal over fir
ma's die hun vertegenwoordigers slaapcur
sussen in verkoopkunde en psychologie lie
ten geven. Van groter belang is een re
cent rapport van dr. Ernst Schmidhofer,
hoofd van de neuropsychiatrische afdeling
van het Veteran's Hospital in Memphis
(Tennessee), die het „praktisch mogelijk"
acht, „bij oorlogsveteranen op deze wijze
nieuw zelfvertrouwen aan te kweken".
DE METHODE zelf is even eenvoudig
als doeltreffend Voor een student, die een
belangrijk tentamen moet doen, is de keu
ze duidelijk. Als hij die twintig pagina's
notities of die scheikundige formules uit
het hoofd moet leren, is slapend leren de
aangewezen weg.
Bent u een advocaat die morgen een
lang pleidooi moet houden waarvan veel
afhangt, dan kunt u dit niét uit het hoofd
leren. Maar wél kunt u slapend de belang
rijkste punten vastleggen, om ze morgen
op het gewenste ogenblik tevoorschijn te
roepen.
Of gaat u binnenkort op reis naar Span
je? U kunt de taal letterlijk slapend leren.
Is er een gedicht dat u eigenlijk graag
uit het hoofd zoudt kennen, maar vond u
nooit de tijd daartoe? Bijvoorbeeld Psalm
23? Welnu, op uw bandrecorder neemt u
de tekst op, desnoods enige malen achter
een. Speel uw woorden terug, om te con
troleren of u geen fouten gemaakt hebf|
en of uw stem rustig en natuurlijk klinkt.
Het luidsprekertje verdwijnt nu onder uw
hoofdkussen. U kunt het volume zo stellen
dat, eventuele anderen, die in dezelfde ka
mer slapen, geen last van het geluid heb-
gen. Tussen de bandrecorder en het stop
contact schakelt u een automatische klok
in, die u op bepaalde tijden afstelt. De
periode juist na het in slaap vallen en
juist voor het ontwaken zijn het meest ge
schikt voor activiteit van het onderbewust
zijn. U zet dus de klok zo dat de tekst,
met tussenpozen, zal klinken van een half
uur vóór u in slaap denkt te vallen tot
anderhalf uur daarna, en nog eens van één
uur voor het vermoedelijke ontwaken tót
het ontwaken. Zo, terwij] uw lichaam
slaapt om nieuwe energie op te doen, doet
uw geest parate kennis op.
DE VERBAZINGWEKKENDE resulta
ten die bij het „slapend leren" bereikt
worden, zijn eigenlijk gemakkelijk te ver
klaren. Ons denkproces speelt zich voor
namelijk in het onderbewuste af. Wij zijn
ons alleen bewust van de resultaten van
dit denkproces. Dit is wat er gebeurt
wanneer wij ons vergeefs iets trachten te
herinneren, om het antwoord dan de vol
gende ochtend duidelijk voor ons te zien.
Wanneer wij leren lopen is oefening nodig:
wij verrichten dezelfde handelingen, be
wust, en herhalen deze. Dat is oefening.
Na de eerste aarzelende stappen gaat het
lopen makkelijker, maar in het begin moe
ten wij bewust onze spieren tot bepaalde
handelingen dwingen. Na veel oefening
gaat het lopen tenslotte „onbewust". Het
zelfde kan gebeuren op het gebied van de
geest. Onze hersenen registreren iedere
gedachte, iedere indruk en ieder feit en
bergt ze daarna, keurig gesorteerd op in
het onderbewustzijn. Daar blijven ze dan
passief voortleven „tot een bepaalde her
innering, bijvoorbeeld een formule of een
vreemd woord, door ons bewustzijn even
opgevraagd" wordt.
Een poging om een omschrijving van
de betrekkingen tussen ouders en kinde
ren in de wet vast te leggen, heeft in het
Israëlische parlement geen genade kunnen
vinden. Het betrof een wetsontwerp van
de minister van Justitie, volgens hetwelk
het kind wettelijk verplicht zou worden
zijn ouders te gehoorzamen, terwijl de
ouders op hun beurt verplicht zouden
worden met het kind overleg te
plegen „omtrent kwesties die zijn wel
zijn betreffen". Het algemene commen
taar op dit ontwerp was: praktisch niet
uitvoerbaar en onnodig.
Drie rechtsgeleerden van drie verschil
lende partijen noemden het ontwerp be
lachelijk. Wat zou er gebeuren, zo werd
opgemerkt, wanneer de ouders het kind
een bepaalde studie zouden willen opleg
gen en het kind zou zeggen: volgens de
wet kunt ge daarover niet beslissen zon
der overleg met mij? Een kind zou zelfs
zijn ouders gerechtelijk kunnen gaan
vervolgen wegens het niet ontvangen heb
ben van een bepaalde opleiding, aldus
een der parlementsleden.
Advertentie
89. Na de gangen doorgedraafd te zijn, bereikten Pan
da en Joris Goedbloed zonder veel moeite de nood-uit
gang die Panda al eerder had gevonden; en nu ston
den ze dus werkelijk in de stille straat, zonder dat er
achtervolgers in zicht waren. Panda was heel tevreden
over zichzelf en vond dit de tijd om Joris op het ver
keerde van zijn levenswandel te wijzen. „Laat dit een
les voor je zijn!" sprak hij. „Eerlijkheid duurt het
langst! En ik vind het lelijk van je, dat je toch nog
iets van dat geld heb weggepakt, want het was van Jon
ker Henri en je hebt er niets voor gedaan!" „Baaske,
hoe smadelijk vergist ge u toch," antwoordde Joris.
„Het heeft Jonker Henri en alle betrokkenen een mooi
gevoel gegeven, iets bij te dragen tot al die nuttige
genootschappen en hoe zelden heeft men niet een
mooi gevoel? Heb ik niet hard moeten werken om het
deze lieden te schenken? Neen, neen pecunia in
pacem, of, om deze klassieke vermaning voor u in
gemene taal over te zetten; blijf van mijn geld af.
Hij was zo druk aan het spreken dat hij niet merkte,
dat het gevaar voor zijn geld niet van Panda, maar
van een heel andere zijde kwam. Een hand uit de duis
ternis maakte zich er meester van en tot iedere ver
rassing bleek die hand toe te behoren aan niemand
minder dan de heer Archibald Brauswasser, de be
daagde decor-verhuurder. „Als oud-toneelartiest dacht ik
wel dat jullie door deze uitgang zouden komen," sprak
deze, „en dat leek me een gelegenheid om mijn decor-
huur te innen. Ik houd niet van afbetaling of kre
diet of dergelijke oppervlakkigheden.„Diefstal!"
riep Joris, die plotseling met lege handen stond.
Even is de rust weergekeerd aan
de sectorengrens in Berlijn. Zelfs
het legertje persfotografen dat hier
de laatste weken dag en nacht pa
raat geweest is, heeft zijn stellingen
verlaten om een kop koffie of een
glas bier te gaan drinken. Slechts
een hunner houdt, op een trap-
lèertje, de wacht over de bewegin
gen aan de overkant van de „Chi
nese jmuur" en ook over het ge
schut van zijn collega's de ca
mera's met telelezen dat, als
altijd, gereed staat voor de hervat
ting van de strijd om de beste
nieuwsplaten.
Over enige tijd zal Nederland zijn eerste
Arabische restaurant krijgen. Initiatiefne
mer is de 47-jarige hotelexploitant Albert
Mullens uit Amsterdam die daartoe het
vroegere stationskoffiehuis van Heeze aan
de Brabants-Limburgse grens heeft aange
kocht. Met de inrichting van dit in geheel
Westeuropa unieke restaurant hoopt hij
half december gereed te zijn. Als chefkok
heeft de heer Mullens, die zelf geruime
tijd in Tunesië vertoefde om er de Ara
bische keuken te leren, de Tunesiër Nata-
lino Carcia aangesteld. Serveersters, in
Arabische kostuums zullen in dit restau
rant gerechten opdienen uit vrijwel alle
Arabische landen zóals couscous, mergez,
kemia en briks. De oude gelagkamer
wordt behangen met oude, kostbare Per
zische tapijten. Bijzonder exclusief is ook
de inrichting van de eetzaal. Daarin zul
len tafels noch stoelen worden geplaatst.
De gasten zullen aanzitten op kussens. De
heer Mullens zocht voor dit experiment
het dorp Heeze uit wegens „zijn bijzondere
toeristische ligging"; niet ver van de Duit
se en Belgische grenzen. Hij heeft goede
verwachtingen van zijn restaurant, dat
„La Kasbah" zal heten.
WASHINGTON (ÜPI) Amerikaanse
geleerden hebben onlangs op de zuidpool
een meer ontdekt, waarvan hét water zo
zout is, dat het nooit bevriest, al dalen
de temperaturen er in de winter tot zestig
graden onder nul.
Het meer, dat eigenlijk meer weg heeft
van een ondiepe vijver, werd op ongeveer
120 kilometer van McMurdo Sound gevon
den, zestig kilometer van de zee verwij
derd. Het water bleek elf maal meer zout
te bevatten dan zeewater. Het meer is on
geveer 600 meter lang én 150 meter breed.
De gemiddelde diepte is tien centimeter,
terwijl de grootste diepte dertig centi
meter is.
Het meer werd vorige maand waargeno
men door een helikopter van de Ameri
kaanse Marine.
