Finse reactie op Sovjet-nota: pantser van zwijgzaamheid Helsinki is niet bang, maar zvel doodvoorzichtig Touwtrekken om kabinet in Bonn loopt af HOORTOESTELLEN De les ZWAARDEMAKER Wereldnieuws Van aap tot Twee minuten lRIBB£L 2D0L Noorse minister Lange op 20 november naar Moskou WEER ONTVANGEN (Op d& raatótoel DONDERDAG 2 NOVEMBER 1961 hi Doorzichtig Wettig verzoek' Er moeten misverstanden opgehelderd worden Hallstein begeert Von Brentano's post niet BONTEKOE - Heemstede - Snoerplein 4 Elias 1 neemt vaker Het is op dit moment nog niet te zeggen, welk effect de oproep der Stich ting van de Arbeid tot inachtneming van twee minuten stilte als protest tegen de Russische kernwapen-explosies zal heb ben. Wij nemen aan dat de meesten on zer bereid waren, aan deze zwijgende de monstratie mee te doen, zodat men morgen zal kunnen spreken van een „in drukwekkend getuigenis der publieke opi nie". Toch vragen wij ons af, in welke ma te deze stille betoging zal bijdragen tot het doel, waarmee zij wordt gehouden. Zal zij de Sovjet-Unie overtuigen van haar eigen kwaadaardigheid? Neen. Zal zij bijdragen tot ontspanning in de wereld? Neen. Zal zij de ontploffing van een atoombom in welke uithoek ter we reld ook verhinderen? Wij kunnen het niet aannemen. Als demonstratie zijn de ze twee minuten nutteloos en zonder ge volgen. Doch het betrachten van stilte is ook niet een utiliteitsaangelegenheid! Stilte dient tot overdenking. Wanneer men stilte in acht neemt bij een dodenher denking, is dat niet om de buitenwe reld te overtuigen van onze eerbied voor de doden, doch om diep in ons zelf de bezinning op te roepen, die ons duide lijker zal maken waarom mensen ge storven zijn: om de toekomst veiliger en heilzamer te helpen maken voor de levenden. Zijn de twee minuten stilte vandaag door ons allen gewijd aan zulke bezin ning? Hebben wij overdacht hoe het ge vreesde, monsterachtige kwaad in de we reld is gekomen en op welke wijze wij zelf daaraan schuldig zijn? En hebben wij in die twee minuten overwogen, wat wij kunnen doen om nu het nog tijd is —ons deel bij te dragen aan een herstel van de moraal? Of zijn die twee minuten verkwist met gedachten aan de revanche, die wij de bedrijvers van het misdadige en roeke loze atoomspel zouden kunnen aandoen? In dat geval zijn die twee minuten niet voldoende geweest want dan zouden onze gedachten zeer ver terug moeten gaan, naar de eerste atoombom boven een stad vol mensen, en naar de veel vuldige reeks van proefontploffingen in ons eigen westelijke kamp. Zelfs naar de tijd, waarin wij met grote vreugde ken nisnamen van de tweede dodelijke klap, op Nagasaki, die een einde aan de Pa- cific-oorlog maakte toen deze al practisch afgelopen was. Wij zijn niet zo onschuldig als wij onszelf willen wijsmaken. Maar veel be langrijker dan de schuldvraag is voor ons, die het voorrecht hebben vrij te leven op een hoog moreel niveau, cp welke manier wij het kwaad kunnen her stellen dat de kwaadwillige toepassing van een pas-ontdekte natuurkracht tot dusver al heeft verricht. Twee minuten zijn daarvoor tekort twee jaren zijn er misschien nog niet voldoende voor. Maar als wij stilte willen scheppen ter overdenking, is het een misbruik voor woord en daad die stilte te gebruiken voor een eenzijdige politieke demonstra tie. Demonstratie van politieke strevingen en doeleinden zijn er al meer dan ge noeg: daartoe hebben wij de spreekge stoelten in parlementen en conferentie zalen, in het UNO-gebouw te New York en in de publicatie- en communicatie middelen. Stilte heeft haar eigen betekenis, waar aan men nog mag tornen. En de twee minuten van vandaag zijn alleen door hen wezenlijk nuttig gebruikt, die het voornemen hebben gemaakt de atoom kracht te helpen onttronen van haar ze tel van haat, wraak, macht, verdelgings- lust en onmenselijkheid, waarop zij van het begin harer ontdekking is geplaatst. Om haar te installeren en te huldigen op de zetel der vooruitgang, waar zij de menselijke waardigheid kan dienen en bevorderen. Voor hen waren het dan twee kostbare, onvergankelijke minuten Advertentie naturel juchtleder (Van onze reisredacteur W. L. Brugsma) HELSINKI, 2 november. De Finnen zijn over de eerste schok heen van de Russische nota, die Fins-Russische on derhandelingen vraagt vanwege „het Duitse gevaar". Nu hullen zij zich in een pantser van stilzwijgen. Zij willen tijd winnen. De minister van Ëuitenlandse Zaken Karjalainen, die gisteren inder- laast uit de Verenigde Staten terugkeer de, zei op het vliegveld slechts dat hij een vermoeiende, maar nuttige reis had gehad. De leiders van de Finse politieke martijen verborgen zich in fractiever gaderingen om de officiële vertaling van de officiële tekst van de Russische nota te bestuderen. Vandaag zullen zij daar over met elkaar beraadslagen, maar al weer achter gesloten deuren, in de com missie voor buitenlandse zaken van het parlement. Zelfs Hertha Kuusinen, de eidster van de Finse communistische partij, de grootste in het parlement, wei gerde de kans om de pers voor te lichten over „de gerechtvaardigdheid der Rus sische eisen", zoals de Finse communis tische bladen het noemen. De bittere critiek op Moskou's chantage laten de Finnen aan het buitenland over. Woordvoerders van de Finse regerings voorlichtingsdienst vragen de toegestroom de buitenlandse correspondenten beleefd met welk doel zij eigenlijk naar Helsinki zijn gekomen en waarmee zij hun wel van dienst kunnen zijn. Met niet meer dan een zweem van een knipoog zeggen zij: „Aha, u komt voor „het geval". Nee, dat kan nog wel even duren. We krijgen een lang weekeinde, want zaterdag is het een ker kelijke feestdag. Ik hoop dat u zich niet zult vervelen. Maak eens een wandeling door de stad. Vooral de vismarkt is bij zonder pittoresk". Het lijkt alsof het hele Finse volk dit spel meespeelt. De Russische nota, die tot gevolg kan hebben dat er Russische troe pen in Finland gelegerd zullen worden of zelfs dat Finland geheel binnen de in vloedssfeer van het Warschau-pact wordt getrokken, wordt bijna door niemand met name genoemd. De visvrouw op de markt, de journalist aan zijn redactiebureau, de hotelportier en de politicus spreken over het ding" of „het geval" of „die zaak De brute intimidatie, die elders woedende protesten, demonstraties of verontwaardig de verklaringen zal uitlokken, ontmoet hier een mengsel van 99 percent stilte en 1 per cent ironie, een halve knipoog, een on merkbaar schouderophalen. Het is alsof de Finnen menen, dat, wanneer zij een onver hoedse beweging maken, zij de complete porseleinkast op hun hoofd zullen krijgen. Men kan de Finnen gezien hun recente historie moeilijk verwijten dat zij bang zijn. Zij zijn alleen maar doodvoorzichtig. De onderhandelingen met een Russische handelsmissie over een nieuw handelsver drag gaan gewoon door, met uitstekende kansen op succes. Er valt geen onvertogen woord tegen de Sovjet-Unie. De Russische nota heeft per slot van rekening niet Fin land zelf aangevallen, alleen „de Duitse militaristen en hun Noorse, Deense en Zweedse handlangers", waartegen de Sov jet-Unie zichzelf en Finland zegt te willen beschermen. Van dit doorzichtige opzetje willen de Finnen overigens graag profijt trekken. Hun tactiek zal eruit bestaan de Russen vriendelijk dank te zeggen voor hun goede bedoelingen, maar tevens te verklaren dat zij weinig of geen bescher ming nodig hebben. De fatale omhelzing van Moskou's steun moet tot een minimum beperkt blijven. Die Finse voorzichtigheid heeft zowel binnen- als buitenlands politieke redenen Finland kan geen beroep op westelijke hulp doen, want dat zou de deur openen voor rechtstreekse Russische inmenging. De Finse politici kunnen zich zelfs binnenska mers niet openlijk uitlaten, want in alle commissies, ook die van buitenlandse za ken, zetelt Finlands grootste partij, de communistische. En het democratische front is diep gespleten tussen, wat men hier noemt, de K-mensen en de H-mensen. De aanhangers van president Kekkonen en die van zijn tegenkandidaat Honka in de komende presidentsverkiezingen. Ook de nieuwe Russische nota is een element in die verkiezingsstrijd geworden, misschien zelfs de belangrijkste. Onder deze omstandigheden kan de Fin se regering het overleg met Moskou slechts zover mogelijk proberen te rekken. Mogelijk zal zij volgende week een ant woordnota zenden, waarin zij zegt in prin cipe bereid te zijn tot onderhandelen, maar tevens verdere verduidelijking van de Duit se dreiging vraagt. Zij zal dan voorstellen langs diplomatieke kanalen over tijd, plaats en onderwerpen van het overleg te discussiëren. Na het vooroverleg zolang mogelijk gerekt te hebben, kan zij het overleg zelf nog zover mogelijk proberen uit te smeren. Die tijdwinst zou de Finnen inderdaad soelaas kunnen brengen, namelijk wan neer de zenuwenoorlog, die tussen Oost en Wést wordt gevoerd, toch zou leiden tot Oost-West-overleg over Duitsland en een begin van overeenstemming, bijvoorbeeld op basis van „Disengagement", een zeke re mate van neutralisering van een strook in Midden-Europa, zoals de Poolse minis ter Rapacki heeft voorgesteld. De Finnen, die met de communisten moeten leven, verhelen niet, dat zoiets hun enige kans zou zijn hun moeilijke, maar leefbare positie aan de periferie van het communistische blok te handhaven. „Wij, die tegen de Russen gevochten hebben, maken ons niet het soort flinke illusies, waarmee de aanhangers van de koude oorlog in het Westen leuren", zo zei een conservatieve Finse politicus vandaag te gen mij. LOS ANGELES (UPI) President Urho Kekkonen van Finland heeft gisteravond te Los Angeles verklaard, dat een Russi sche nota over defensiebesprekingen met zijn land een „wettig verzoek" was vol gens het Fins-Russische verdrag van 1948. Kekkonen zei: „Het voorstel weerspie gelt de ernstige spanningen in Europa, maar introduceert geen nieuw principe." De Finse president verklaarde, dat „het vertrouwen van onze grote en machtige buurman essentieel is. Derhalve moeten wij Rusland ervan overtuigen dat het Fin land als een vriendelijke en vreedzaam buurland kan beschouwen." Hij legde er de nadruk op, dat Finland neutraal is en dat wenst te blijven. Kekkonen zei dat Finland de Verenigde Staten niet om financiële steun had ge vraagd en niet van plan is een dergelijk verzoek te doen. Hij voegde hieraan toe dat Finland via de Wereldbank reeds een krediet van 5.000.000 dollar van de Ver enigde Staten had gekregen. „De investe ringen hebben tot goede resultaten geleid" zei hij, „gedurende de laatste tien jaar is het nationale inkomen zeven percent ge stegen. De levensstandaard steekt gunstig af bij het levenspeil in de meeste landen van Europa". PARIJS (Reuter-UPI) De Noorse mi nister van Buitenlandse Zaken, Lange heeft te Parijs tot journalisten gezegd dat de Russische nota aan de Finse regering over onderhandelingen over defensiemaat regelen niet alleen een groot gevaar voor Finland is, maar voor het gehele noorden. „In deze nota is een reeks beschuldigin gen vervat, die gebaseerd zijn op misver verstanden die opgehelderd moeten wor den," zo zei hij, „Uit de tekst van de no ta valt op te maken dat de toestand in Scandinavië de Russische regering bezig houdt. Zij wenst druk op ons uit te oefe nen, maar er is geen onmiddellijk gevaar." Lange zei dat de NAVO een louter de fensief bondgenootschap is. Noorwegen heeft zijn bondgenoten, waaronder West- Duitsland, bevoorradingsfaciliteiten gege ven maar geen militaire steunpunten. Verder verklaarde Lange dat het bezoek dat hij op 20 november aan Moskou zal brengen, thans urgent is. WASHINGTON (UPI) De Zweedse en Deense ambassadeurs in Washington heb ben woensdag op het Amerikaanse minis terie van Buitenlandse Zaken de Russische nota aan Finland besproken. LONDEN (Reuter) Een woordvoerder van het Britse ministerie van Buitenland se Zaken heeft de Russische beschuldiging, dat West-Duitsland en zijn bondgenoten Finland en de Sovjet-Unie bedreigen, van de hand gewezen. Een dergelijke bedrei ging bestaat niet, zo zei hij. (Van onze correspondent) BONN De vorming van een nieuw Westduits kabinet is vandaag in haar be slissende stadium getreden. Vanmorgen spraken de fracties van de christen-de mocraten en van de liberalen afzonderlijk over de coalitieprobelemen, en vanmiddag besprak men de problemen gezamenlijk. Voor vanavond wordt de beslissing ver wacht of inderdaad een coalitieovereen komst tot stand is gebracht, of dat Ade nauer afstand doet van zijn aanspraken op het kanselierschap omdat het hem niet gelukt is een coalitie te vormen. Dit laat ste achten waarnemers in Bonn echter hoogst onwaarschijnlijk. Het ziet er meer naar uit dat vandaag Advertentie DE NIEUWSTE TYPEN uit voorraad leverbaar AUDIUM - SIEMENS - WIDEX - OTICON - PHILIPS - QUALITONE e.a. (zijstraat van de Leidsevaartweg) Bus 3. halte station Heemstede Telefoon 38099 spijkers met koppen geslagen kunnen wor den, vooral nu gisteren weer een hinder paal voor overeenstemming is omgevallen toen professor Hallstein, voorzitter der Executieve Commissie der Europese Eco nomische Gemeenschap, Adenauer vertel de dat hij in geen geval Von Brentano wil opvolgen als minister van Buiten landse Zaken. Hallstein motiveerde dit be sluit met het argument dat hij zijn werk in Brussel onmogelijk in de steek kan la ten. Met deze wijgering van Hallstein is de weg voor een christen-democratisch-li- berale coalitie weer wat meer geëffend, want het was al bekend dat de liberalen Hallstein in geen geval als minister van Buitenlandse Zaken wilden accepteren. De meeste kans op deze functie maakt nog steeds minister van Binnenlandse Zaken Schroder. Mocht echter ook vandaag de be slissing niet vallen, dan verwacht men dat bondspresident Lübke, die het parlement de nieuwe kanselier moet voorstellen, zelf het heft in handen zal nemen. Het meest Waarschijnlijk -lijkt dan dat hij de minis ter van Economische Zaken professor Er- hard als kanselier voorstelt omdat het grootste deel van de Bondsdag hem voor deze functie zou aanvaarden. De vlieger van de president van de Bondsdag Ger- stenmaier, die zou inhouden een regering van alle partijen onder een kanselier Ger stenmaier, lijkt weinig kans te hebben op te gaan. Mochten de besprekingen van van daag evenwel met een fiasco eindigen, dan is nog alles mogelijk. KRUISWEG 50 - HAARLEM Beverwijk - Gouda Vrij parkeren, ook op zaterdag A's men prettig wil leven moet men weten hóe te leven. De meerderheid der mensen leert het al aardig, doch zoals begrijpelijk: ook de school van het leven kent de slechte leer lingen en de zittenblijvers. Het leven is best de moeite van geboren worden waard en het wordt steeds beter. Doch men moet niet proberen er meer uit te halen dan erin zit. De moderne mens heeft zich in meerderheid ontwor steld aan ouderwetse begrip pen en vermolmde principes. Isde tijdsgewricht schept de mensen die erin passen en wat niet helemaal onberispelijk past moet worden bijgeslepen. Ik begrijp de klagers niet. Wat morren zij om verloren ethiek en verachte romantiek, om verkrachting van de na tuur en verguizing van men selijke waardigheid? Waarom zuchten zij onder hun in scherven vallende dromen en bet verlies van wat zij waar achtigheid noemen? Weten zij dan niet, dat zijzelf de ethiek en de romantiek hebben uit gevonden, dat hun schone dromen waandenkbeelden uit hun eigen overspannen al truïsme zijn, dal hun zoge naamde waarachtigheid als een mummie is bijgezet in het verloren paradijs Deze wereld is geen para dijs maar is het ons ooit beloofd Men kan zich op schroeven tot de waan, dat de oprechte mens een passend produkt van deze aarde is, en dat hij het recht heeft zich te verbazen en te bedroeven over de trouweloosheid en de mee dogenloosheid van zijn naas ten. Doch wie heeft hem de cvertuiging bijgebracht, dat hü op trouw en mededogen mocht rekenen Wie heeft hem bezworen, dat hij tenmin ste eens in zijn leven het be wijs van onvoorwaardelijke toewijding zou mogen aan schouwen en dat zijn geloof menselijke woorden en eden zou worden vervuld Als iemand het hem bezwo ren heeft, dan is hij het zelf geweest misschien doordat hij zich de afkeurenswaardige domheid heeft aangemeten om een verlokkelijk masker voor een waarachtig gezicht aan te zie- Het is niet dom, mee te doen met het bal-masqué van dit leven, doch het is onver geeflijk bot om te vergeten dat de glimlachjes en lieftal ligheden op geperst papier ge schilderd zijn, inplaats van dat zij opwellen uit echte harten. Ms er verdriet op deze we reld is, dan is het omdat de slechte leerlingen en zitten blijvers hun lessen niet leren. Zij daren dromend uit het raam en scheppen vreugde in een zonnig landschap, een wiegende bloesemtak of een dwaze meeuw die op zijn vleu gels drijft. En zij vergeten in tussen te luisteren naar de meester voor de klas, die de basis, de methoden en het suc ces onzer maatschappij in hel dere bewoordingen dicteert. Ze schrijven te weinig op, en ze blijven opnieuw zitten als de rest met opgeruimd ge zicht verhuist naar een hogere klas. Schrij. op, domoor, mis schien helpt het nog Het leven is simpel en mooi, als men het prettig hard en stevig, maakt. De levensstan daard is tiet einddoel van alle streven en de vervulling van alle geluk. De atoombom wordt steeds minder vuil, zoals alle techniek steeds schoner wordt. De industrieën en kantoren schreeuwen om arbeidskrach ten, de arbeidskrachten krij gen steeds meer geld en vrije tijd, de dividenden zijn pret tig ruim, de firma's floreren, het leven beloont de mensen die weten hoe zij zich gedra gen moeten: de harde mensen met zakelijke inslag, die de zaligmakende efficiency in hun vingertoppen hebben en nooit iets inefficiëns doen zon der het krachtig te betreuren. Zo wordt de mens een groot mens. Zo verdient hij de lof en de genegenheid van zijn medemensen: hij wordt de mens met het grote, vlot- kloppende, mechanische hart. Er zijn veel grote mannen en vrouwen. De tijd maakt ze, zij leren hun leS. Zij begrijpen de bedoeling des levens zuiver er blijven door dik en dun trouw aan hun religie, de car rière. Zij wandelen niet, doch haasten zich. Zij lopen niet, doch rijden. Zij kijken niet op zij naar een glimlach of een traan, doch recht vooruit om de seconden en de centen. Zij zijn de pilaren der hoogge- stegen mensheid, en zwoegen voor haar idealen: alle gezins leden gemotoriseerd, alle vrouwen een beschaafd huwe lijk met ijskast, wasmachine en succesman. 's Zomers naar de azuren kusten, 's winters naar de bergen, grote recepties bij alle mijlpalen, de zoons naar de universiteiten om op de vleugels van een titel uit te vliegen naar de gouden ruim ten, de dochters naar de vrind jes van de zoons, die ook op titels vliegen. Hebt gij ooit, dwalers, zuch- ters, klagers, geweten dat dit het echte paradijs is En ziet ge nu, waarom ge er nooit ge komen zijt Ge hebt uw tijd verdaan door naar de sterren te staren, naar een eenzaam schip op donker water, met zoeken naar een echt hart zoals ge dacht dat het uwe was. Het uwe was niet beter of anders alleen ge hebt het nooit verstaan. Luister er toch eens naar- het klopt om u te kun nen drijven naar de weelde van deze tijd, die uit de over- vloedshoomen der fabrieken rolt. Uw gepeins en gezoek heeft u de regelrechte weg naar het succes doen verliezen. Ande ren zijn u gepasseerd en voortgegaan. Zij zijn ijverig en ambitieus, en denken aan be schaafde dingen. Zij hebben beschaafde dingen uitgedacht, heel nuttige dingen voor ieder een: sociale voorzieningen, ziekenfondsen, collectes, bij standsverenigingen, het ene al onbaatzuchtiger dan het andere. Zij hebben hun dier baren voor doktoren laten studeren, opdat deze zonder enig egoïsme de lijdende mens zelfs de lijdende fonds patiënt min of meer zouden kunnen helpen. Zij hebben zelfs kantoren gesticht waar men zich melden kan als men in nood zit. Ofschoon het al leen de dommen zijn, die in deze tijd zich de weelde ver oorloven om in nood te zitten. Wanneer ge door gebrek aan gezond eigenbelang en een overmaat aan teerhartigheid soms andere dingen in dit leven hebt gezocht dan die ijskast en dat autootje en die wintersport, zij het u ver geven. Maar: doe dat nooit weer en bedenk, dat ge een ernstige vertraging kunt on dervinden bij uw reisje naar het geluk Geestelijke waarden Maar natuurlijk, dacht ge dat de burger 1961 de geestelijke waarden verwaarloost? Geens zins. Hij rekent op alles: hij gaat naar concerten, heeft klassieke platen en bezit zelfs complete Passionen voor de Goede Vrijdagavond. Hoe goed is dan die goede vrijdagavond met die verheffende muziek en dat sobere apéritiefje! (Hoe veel vrijdagavonden hebt gij verkwist, romanticus?) En hij gaat naar de kerk op de hoog tijdagen, zorgt voor collectes met Kerstmis en gireert een bescheiden bedrag op de reke ning der erkende instellingen. Hij leest litteratuur en prijst zeifs de gevoelige, hartroeren de cursiefjes in de krant, knipt ze uit en plakt ze op, omdat hij nu en dan een ge zonde traan wil wegpinken na het uitpluizen der adverten ties. Hij is groots. Hij draagt in zich de groot heid der generaties, die lang zaam doch gestadig naar de Zakelijke Waarheid zochten. Hij behoort tot de bloedver wante kring van dierbaren, die allen hetzelfde denken en doen: he+ eigen stelletje, waar van niemand ooit een der zij ne^ verloochent. Waar werd oprechter trouw te" wereld ooit gevonden De afgedwaalde, die in een zwak moment van jeugdige twijfel he' geloof in het paradijs van succes verloor, en in de listig uitgebreide armen van een dweper viel. kan altijd terug in de kring: de deur staat al tijd open, de haard is aan, de fles staat gereed om het feest van de terugkeer te vieren. Zoals de verloren zoon de vieze varkens ontvlood, zo kan de onzakelijke, domme dwaler altijd terug in de schoot der beschaving op het hoge niveau. Hoog boven de duistere onder wereld, waar volgens het sprookje menselijkheid en waan in elkanders armen liggen Liefde Op hoog niveau houden de mensen zoveel van elkander! Ziet hoe zij op de dansvloer van hoogstaande ge legenheden op zaterdagavond elkander omklemmen voor eeuwig: dat is liefde! Alle andere liefde is onzakelijk en schc.t geen relaties, doch narigheid. Men zou zelfs zover kunnen zinken dat men in naam van iets dat niet bestaat een eigen stukje toekomst prijsgaf een stukje van het gemecha niseerde, geëlektrificeerde pa radijs, waarin alle mensen el kanders vrienden zijn omdat men de volmaaktheid samen smaken mag van een leven, waarin men comfortabel oud kan worden. Als men prettig wil leven, moet men weten hóe te leven. Ik begrijp de klagers niet Wees trouw aan uzelf, nadat ge zelf ontdekt hebt wie ge zijt. En verspil ,geen gepeins aan de domme zittenblijvers. Zij gaan mettertijd geruis loos van school af De vrijetijdsbesteding is een veelomvat tend en voor de geestelijke hygiëne des volks uiterst belangrijk onderwerp, dat mij, als sociaal voelend persoon, zeer ter harte gaat. De meeste mensen weten nu nog met hun vrije tijd weinig raad, maar zoals steeds het geval is, wanneer de medemens in nood dreigt te geraken staan ande ren klaar om hen de hand te reiken om uit de diepe, donkere put der verveling te klauteren en zich, in stede van aan dutten of kattekwaad, aan animerender zaken te wijden. Ik zie het er op de lange duur van ko men dat alle kasten en kisten, tafels en tuinen zullen overlopen van mooi knutsel werk, dat de luide, vrije lach van sjoelbak kers en halmaaiers onze winterse landou wen en steedse straten zal gaan vullen met zijn jolig geluid; dat zakloop-, touwtrek-, en koekhapbonden zegenrijke werkzaam heden zullen gaan ontplooien en dat aller lei andere vrolijke verschijnselen, dit klei ne volk groot zullen doen worden in zijn strijd met de tijd op leven en dood. Ik (persoonlijk) zit er ook mee. Voor mij is mijn werken mijn spelen en dan is het moeilijk om iets aardigs te vin den om mij, buiten mijn werk, mee bezig te houden, iets waartoe mijn sociale ge voel mij, niet alleen jegens mij zelf, doch ook ten bate en ten gerieve van een ge zonde volksgemeenschap, verplicht. Het moeilijke is dat ik weinig sportlie- vend ben en twee linkerhanden bezit. Korf bal en waterpolo zullen mij dus niet kun nen helpen. Ik heb nog even aan alpinis me en de aloude duivensport gedacht, maar de Matterhorn en de Jungfrau zijn al zo dikwijls beklauterd en bovendien sta ik na twaalf traptrejen al te hijgen. En duiven vind ik doodenge dieren met al die kraal oogjes. Het zou dus huisvlijt moeten zijn, maar dan krijg je die twee linkerhanden. Daar hebt u geen idee van. Ik kan de televisie nog niet eens op duidelijk draaien, laat staan dat ik een vaasje uit klei zou kun nen maken of een handgebeukt koperen asbak. Als ik wat handiger was had ik al lang een meer dan levensgroot model van de Statendam van gebruikte lucifers ge maakt. Al zal ik mij dus ongetwijfeld blijven in zetten voor andermans vrijetijdsbesteding, voor mij (persoonlijk) is het wat dat be treft een hopeloze geschiedenis. Werken op zaterdag is onsociaal. Mij blijft dus niets anders over dan een paar maal een blokje om en drankmisbruik. Een walgelijk vooruitzicht, maar het is nu eenmaal niet anders. fa Walgelijk perspectief Advertentie ll"! Rijsttekort. De Indonesische regering is op 30 oktober begonnen met het distribu eren van 200 ton buitenlandse rijst per dag in Djakarta. De rijstproduktie in Indonesië is dit jaar sterk verminderd door grote overstromingen en aanhou dende droogte. De graanprijs is de af gelopen drie maanden in Djakarta met 300 percent gestegen. Asiel. Twee Oostduitsers, 19 en 21 jaar oud, hebben politiek asiel verzocht :n de kleine Zweedse havenplaats Ystad. Hun schip was daar zondag jl. aange komen. Om geen achterdocht te wekken lieten zij hun bezittingen aan boord ach ter. Zij verzochten de politie van Ystad te pogen er beslag op te leggen, maar de kapitein weigerde ook maar iets af te geven. Niet erkend. In Singapore staken 15.000 arbeiders in dienst bij overheidsbedrij ven, omdat de regering een vakbond,die zegt deze arbeiders te vertegenwoordi gen, niet wil erkennen. Het is woensdag tot gevechten gekomen tussen stakers en politie. Negen mensen werden gewond. Sjeik van Bahrein De vorst van Bah rein, sjeik Soelman Bin Hamad al Cha- lifa, is in de afgelopen nacht in zijn paleis Terifaa op 67-jarige leeftijd over leden. Mislukt. Woensdag is een poging te Cape Canaveral om een ruimtecabine in een baan om de aarde te brengen met be hulp van een Blue Scout-raket mis lukt. De raket ontplofte twintig secon den na de lancering. Dan maar de lucht in. Stakers in de Argentijnse stad Rosario hebben woens dag een energiefabriek van de staat in de lucht laten vliegen. Zij schoten op trams en bussen en staken enkele voertuigen in brand. Het gevolg van de ontploffing was, dat trams stilstonden en een groot deel van Rosario zonder licht en water kwam te zitten. Van slachtoffers is geen melding gemaakt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 3