Saai-lwda
Justitie verliest tweede ronde
in strijd tegen de Walletjes
OP EN OM HET BINNENHOF
IB li
iOSRAM
Matroos comman
deerde schipper
Inbreker speelde
voor St. Nicolaas
11
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1961
Sik
lampen
TEGEN
STANDING
MOORD
ZINDELIJK
PLAN
N.V. MIJ. „HOLSTER" - OVERVEEN
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
Dr. E. van Raalte
WEEKABONNEMENTEN
-
„De programma-samenstellers zou
den er voor moeten waken om
hun schema te straf in te delen",
schrijft Het Vaderland.
En zo ziet u maar weer eens hoe
smaken verschillen, want ik ben
tegen die strafheid en meen der
halve dat die samenstellers daar-
tegen moesten waken.
Pelterijen Steeneken adverteert in
Het Vaderland:
„met een goede bontmantel koopt
u standing"
Ik wist dat niet, maar ik zal het
doen; ik heb standing hoognodig.
De Volkskrant schreef (en dit
nog wel in een hoofdartikel):
„het geldt hier een afschuwelijke
moord, die met voorbedachten
rade gepleegd is."
Die moord zou nog afschuwelijker
zijn gewèest als zij niet met voor
bedachten rade gepleegd was, want
dan zou het geen moord zijn ge
weest.
In een advertentie voor D a g r a
Voetpoeder-Spray lees ik:
„Zindelijk: U hoeft niet met uw
handen aan uw voeten te komen."
„V" is dan blijkbaar van-huis-uit
zo zindelijk niet.
En Het Vaderland, juichend
over het feit dat Utrechtse school
kinderen tandenborstels ten ge
schenke hebben ontvangen, vertelt:
„het bestuur van de Utrechtse
Stichting Schooltandverzorging is
van plan voortaan de leerlingen
van alle eerste klassen in Utrecht
op een dergelijke manier te ver
assen".
Een luguber plan en bovendien nog
al omslachtig.
Talarius
Advertentie
Advertentie
Tel. K 2500 - 60002, 57290 en 57833
De hoofdinspecteur voor de scheepvaart,
de heer J. Metz, heeft tijdens de behan
deling van de aanvaring tussen het 9300
brt. metende Duitse m.s. „Treuenfels" en
de binnentanker „Vlieland" op 16 februari
op de Nieuwe Waterweg ernstige critiek
geuit op de wijze van varen van de schip
per van de „Vlieland".
De aanvaring ontstond in dikke mist. De
„Treuenfels" boorde zich met de steven
in de bakboordzijde ter hoogte van de
stuurhut van de „Vlieland" welk schip kor
te tijd later zonk. De vier opvarenden
hadden zich toen inmiddels in veiligheid
kunnen stellen.
De critiek van de hoofdinspecteur jegens
de schipper van de „Vlieland" was voor
namelijk gericht tegen het feit, dat de
schipper zelf aan het roer was gaan staan
en de radar aan een matroos had over
gelaten. Toen de matroos de „Treuenfels"
op de radar had opgemerkt, had hij te
gen de schipper gezegd „Stuurboord uit"
De schipper had dit commando uitge
voerd. „Dit was de wereld op zijn kop,"
aldus de voorzitter van de raad.
De heer Metz had niets aan te merken
op de navigatie op de „Treuenfels". „Zo
wel op dit schip als in de radarposten op
de wal heeft men de manoeuvre van de
„Vlieland", die vlak voor de aanvaring
dwars op het midden van het vaarwater
stil lag, niet kunnen verklaren."
De Raad voor de Scheepvaart zal zijn
oordeel later bekend maken.
EEN AMERIKAANS WEGENNET BIJ
SANTPOORT
Een „Amerikaans" wegennet. Daar lijkt
het kruispunt bij Santpoort op, althans
gezien door de zoeker van de camera
van de Vlissingse fotograaf T. Slagboom,
die deze exclusieve foto in onze op
dracht maakte. In Amerikaanse kranten
zien wij wel eens snelwegen van bovenaf
met gelijkvloerse en ongelijkvloerse
kruisingen, parallelwegen, rotondes en
oversteekplaatsen. En dergelijke gigan
tische projecten ten behoeve van het
verkeer worden altijd ietwat afgunstig
bekeken. Maar vlakbij, op de grens van
Haarlem en Santpoort, bevindt zich een
misschien wat kleiner, maar zeker zo
ingewikkeld wegennet. Jarenlang is men
daar, na de voltooiing van de Veiser
timnel bezig geweest met het aanleggen
en verleggen van de wegen, met de
bouw van een groot viaduct en met het
aanpassen van de omgeving aan dit
nieuwe kruispunt. Uit de lucht heeft
men een uitstekend overzicht over dit
kruispunt. Beneden op de foto ziet men
het viaduct in de rijksweg tussen de
tunnel en Haarlem, rechts boven de oude
rijksstraatweg met daarnaast de wat
lelijke flatbouw en in het midden boven
aan de Vondelweg. Een vrij ingewikkeld
kruispunt en het gebeurt dan ook meer
dan eens, dat automobilisten eerst een
kringetje draaien voordat ze de juiste
weg te pakken hebben. Verheugend is,
dat de omgeving niet gelaten is voor
wat zij was. Geen grauwe zandwoestenij
zoals zo vaak bij nieuwe wegen het ge
val is, maar keurige grasgazons zonder
beplantingen waardoor het uitzicJit ner
gens belemmerd wordt. En dan als
typisch Nederlandse bijkomstigheid
die enclave van dat groepje villa's
midden tussen alle wegen en weggetjes
in. We weten niet wie daar wonen, we
weten niet of die eigenaars destijds hals-
starig aan hun recht op het stukje grond
vasthielden of misschien dat de auto
riteiten vonden, dat die huizen niet in de
weg stonden. En dat zou ons van die
autoriteiten meevallen.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
De Amsterdamse justitie ziet bij het
straffen van gelegenheidgevers op de
Walletjes geen heil meer in de bijzon
dere voorwaarde, dat gedurende een be
paalde tijd geen kamers meer mogen
worden verhuurd. De procureur-gene
raal heeft gisteren tijdens de behande
ling van een appèlzaak tegen een ge
legenheidgever toegegeven, dat deze
voorwaarde haar betekenis heeft ver
loren.
Tijdens de rechtszaak verklaarde een
rechercheur van de zedenpolitie, dat als
gevolg van de actie van de justitie, in de
walletjesbuurt namelijk vrijwel geen ka
mers meer worden verhuurd. De meeste
meisjes die hier hun beroep uitoefenen,
hebben voor het verkrijgen van een kamer
nu een huurkoopovereenkomst met de
huiseigenaar gesloten, waterdicht opge
maakt door een notaris.
Dit is de tweede maal dat de justitie
voor de vindingrijkheid van de walletjes
moet capituleren. De enkele jaren geleden
begonnen actie tegen de uiterlijke vormen
Kamerleden kunnen schriftelijke vragen
bij een minister indienen, waarop deze dan
schriftelijk kan antwoorden en daarvoor
zelfs een vrij lange termijn kan nemen,
te weten, niet minder dan zelfs vier we
ken. Er bestaat echter ook de mogelijk
heid, dat een afgevaardigde gebruik wil
maken van het aan elk Kamerlid door
het reglement van orde toegekende recht
om mondelinge vragen te stellen. De mon
delinge beantwoording daarvan dient op
het hiervoor bestemde tijdstip te gebeu
ren en dat is dan het zgn. vragenuurtje
van donderdags bij de aanvang der ver
gadering.
Slechts geleidelijk aan heeft, en dit dan
nog altijd in bescheiden mate, het gebruik
iets meer ingang gekregen om niet steeds
louter de papieren weg te bewandelen,
doch een en ander soms mondeling te
doen plaats vinden. In hoofdzaak vindt
deze tweede methode toepassing als men
meent, dat de kwestie, waaromtrent men
gaarne inlichtingen van regeringszijde zou
willen hebben, met rede nogal sterk de
aandacht trekt en wanneer het de voor
keur verdient de gewenste opheldering
met zekere snelheid te verkrijgen.
Daarom heeft de Tweede Kamer er
mijns inziens' verkeerd aangedaan "om te
besluiten de vragen, die het tweetal Pe
ters (K.V.P.) en mr. Vrolijk (P. v.d. A.)
op hun hart hebben in verband met de
vrij brandende kwestie van de verwikke
lingen met betrekking tot de salarissen in
de radio- en televisiewereld, tot komende
dinsdag aan te houden. De zaak was, dat
de behandeling van de begroting van Eco
nomische Zaken vlotter was gegaan dan
aanvankelijk geraamd was. Daardoor viel
aan de dames en heren afgevaardigden
jongstleden donderdag 't buitenkansje ten
deel van een vrije parlementaire dag. Een
poging om staatssecretaris Scholten nog
woensdagavond te laten verschijnen, mis
lukte doordat hij heel begrijpelijk
niet op stel en sprong kon komen opdra
ven. Blijkbaar was het hoge gezelschap op
het Binnenhof echter beducht, dat er niet
voldoende leden donderdag om één uur op
het appel zouden zijn, aangezien er behal
ve de vragen, verder niets op de agenda
zou staan. Daarom werd toen maar be
sloten dit keer het donderdagse vragen
uurtje naar dinsdag daarop te verschui
ven. Dit besluit betuigt niet bepaald van
grote ijver van de Kamer. Zij had juis
ter gehandeld, gegeven nu eenmaal zowel
de aangelegenheid waarom het ging als
ook de door de leden van de volksverte
genwoordiging in acht te nemen plichtsbe
trachting, indien zij wel op donderdag zou
hebben vergaderd en er dan voor zou heb
ben gezorgd, dat tenminste 76 leden aan
wezig zouden zijn.
Andere vragen
In samenhang met het trieste gebeuren
te Baarn heeft minister Beerman schrifte
lijke vragen toegestuurd gekregen, die be
trekking hebben op het optreden in dit ge
val van politie en justitie. Te hopen valt,
dat de minister van Justitie ten spoedig
ste met zijn beantwoording voor de dag
zal kunnen komen Al te gretig toch heeft
een gedeelte van „de goe gemeente" reeds
klaar gestaan om, zonder behoorlijk naden
ken, erger nog zonder de geringste ken
nis van zaken, maar bij voorbaat aan te
nemen, dat er een beleid gevoerd zou zijn,
dat aan klasse-justitie doet denken. Of zich
dit laatste inderdaad heeft voorgedaan,
vermag men als buitenstaanders op dit
ogenblik allerminst te beoordelen.
Zou het zo zijn, dan ware zulks buiten
gewoon bedenkelijk en zou het hoofd van
het departement van Justitie onverbidde
lijk moeten ingrijpen. Intussen is het wel
degelijk denkbaar, dat degenen, die slechts
op de schijn afgaan, zonder voldoende alle
feiten alsook regels te kennen, achteraf
zullen moeten bemerken, dat zij met hun
kritisch oordeel er tenslotte naast waren.
Hoe het zij, er is alle belang bij, dat
zo vlug als maar even mogelijk is, de
Nederlandse burgerij verantwoorde voor
lichting over de gedragingen van politie
en justitie inzake het Baarnse geval zal
krijgen. Daarom valt het in elk geval toe
te juichen, dat met het oog op deze aan
gelegenheid van het vragenrecht gebruik is
gemaakt.
In de bloemetjes gezet.
Voorzitter Kortenhorst is, in de eerste
door ons Lagerhuis gehouden vergadering
nadat hij 75 was geworden, op allerchar-
mantste wijze in de bloemetjes gezet. Dat
was zeker volop verdiend. In tal van op
zichten toch heeft hij uitermate verdien
stelijk werk voor en in de Kamer gedaan,
niet in de laatste plaats in zijn functie
van voorzitter. Tot het bijzonder char
mante van de feestelijke huldiging, die
hem afgelopen dinsdag op het Binnenhof
te beurt viel, valt niet alleen te rekenen,
dat een der vrouwelijke afgevaardigden,
mej. mr. Lemaire (P. v.d. A.) hem de
fraaie bloemen overhandigde, maar te
vens, dat aldus ook de fractie van de Par
tij van de Arbeid, die in de jongste tijd
nogal eens reden tot kritiek op zijn voorzit-
terlijk beleid gehad meende te hebben, van
harte meedeed aan het huldebetoon. Be
grijpelijkerwijze moet dit mr. Kortenhorst
bijzonder goed hebben gedaan. Evenzeer
viel trouwens te begrijpen, dat hij gaarne
de gelegenheid aangreep om heel eventjes
iets te zeggen aan het adres van die afge
vaardigden (waaronder zich, zoals hij na
tuurlijk drommels goed weet, zeer zeker
ook fractiegenoten van hem bevinden!)
die reeds in een vroeger stadium fluiste
rend de vraag hebben aangeroerd, of het
niet tijd voor mr. Kortenhorst was gewor
den, de gelegenheid te scheppen een jonge
re op het voorzittersgestoelte te laten
plaats nemen. Heel fijntjes stelde hij nl.
vast, dat uit de manier, waarop hij thans
in de bloemetjes was gezet, misschien wel
viel op te maken, dat hij in de ogen zij
ner medeleden op het ogenblik nog best
het voorzitterschap aan kan. Voor ingewij
den was in elk geval de hierop zinspelende
opmerking heel duidelijk. Voorzitter Kor
tenhorst zag de kans schoon en hij is er
waarlijk niet de man naar, om haar dan
te laten glippen!
Economische Zaken
Gelijk reeds aangestipt kwam men snel
ler dan gedacht was door de begroting
van Economische Zaken heen. Minister de
Pous had het in 't algemeen niet moeilijk
en slaagde er zeker in opnieuw blijk te ge
ven van zijn deugdelijk beheersen der
problemen, waaraan hij zich heeft te wij
den. Tot dusverre is het hem op het stuk
van lonen en prijzen aardig voor de wind
gegaan, zodat kritiek van betekenis dan
ook achterwege bleef. Kortom, de Kamer
heeft het hem terecht niet moei
lijk gemaakt. Of zijn ambtgenoot van So
ciale Zaken en Volksgezondheid, minister
Veldkamp, in de eerste helft van decem
ber eenzelfde fortuintje ten deel zal val
len, dient nog te worden afgewacht. In het
bijzonder zal hij wel rekening moeten hou
den met enige wolkjes aan de politieke he
mel in verband met de kinderbijslagrege
ling. Pas na de verschijning van het ver
slag over het mondeling overleg tussen
hem en de desbetreffende Kamercommis
sie zal het vermoedelijk mogelijk zijn te
voorspellen of het bij weer vrij spoedig
overdrijvende wolkjes zal blijven, dan wel
of te te duchten valt, dat de lucht ver
der zal gaan betrekken.
van de prostitutie, mislukte jammerlijk,
omdat de meisjes, die destijds in de Wal
letjesbuurt waren geconcentreerd, zich
over de gehele stad hebben verspreid. De
ze eerste actie is averechts uitgepakt: de
prostitutie is het laatste jaar in Amster
dam uiterlijk meer merkbaar dan ooit.
Het aantal „tippelaarsters" is onrustba
rend toegenomen. Zij „bewandelen" de
belangrijkste route door de binnenstad:
Rokin, Rembrandtplein, Utrechtsestraat,
Frederiksplein, Weteringschans, Leidse-
straat, N. Z. Voorburgwal. Circa honderd
vrouwen en meisjes hebben deze ongeveer
7 kilometer lange route opgedeeld, waar
bij de standsverschillen duidelijk waar
neembaar zijn. Gezien de grote moeilijk
heid om het bewijs te leveren van de be
doelingen van wandelende dames, zijn de
ze vrouwen vrijwel niet te vangen in de
voor dit doel in de politieverordening op
genomen bepalingen.
Een 28-jarige Rotterdammer, die bij een
inbraak in een kantoor aan de Schiedamse-
dijk een geldkistje met 8700.- buitmaakte,
is met dit geld voor St. Nicolaas gaan spe
len. De recherche kwam er na de inbraak
reeds spoedig achter, dat er in een café
in de buurt een man was geweest, die
royaal met geld omsprong. Hij had uit een
bijzonder dikke portemonnee betaald en
op een rondje meer of minder niet geke
ken. Aan de hand van het signalement
ging men eens in de archieven van de re
cherche na of de cafégast bij de politie
bekend was. Reeds spoedig vond men een
spoor dat naar de 28-jarige los-werkman
leidde. Het bleek de rechercheurs, dat hij
zich uitgaven veroorloofde die ver boven
zijn bereik gingen. Hij was in de kost bij
een nogal kinderrijk gezin. Toen de re
chercheurs daar eens op bezoek gingen,
zagen zij bij de schoorsteen in de woonka
mer een lange rij kinderschoenen in aller
lei maten staan, welke schoenen waren
omgeven door massa's speelgoed en
snoepgoed. Het vermoeden dat de kostgan
ger voor St. Nicolaas had gespeeld, werd
bewaarheid. Hij lag rustig te slapen en
wreef zijn ogen verbaasd uit toen hij met
de sterke arm werd wakker gemaakt. Er
werden 5200.- in zijn portefeuille aange
troffen. In een spaarpotje had hij 35.-
gedeponeerd en ook had hij op een spaar
bankboekje 950.- gestort. Hij meende
echter ook anderen gelukkig te moeten
maken. Zo had hij zijn zuster 150.- toege
stopt. Zijn broer verblijdde hij met een
wekkerklokje. Zijn verloofde schonk hij
odeur, grammofoonplaten en nog andere
cadeaus. Hij reed per taxi naar Amster
dam (kosten ƒ105.-) om een kledingschuld
van 205.- te delgen. Zijn hospita en haar
echtgenoot kregen warme pantoffels. Voor
zichzelf kocht hij een horloge van 150.-
De recherche heeft alles in beslag geno
men
dienan uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
