BLOEIEND CULTUREEL LEVEN IN BOEDAPEST
maar politieke invloed toch zeer merkbaar
ANOUILH'S HUMOR IN „LA GROTTE"
j
WERELDLITTERATUUR
IN OPLAGEN VAN 100.000
thans nog grimmiger en x war ter
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1961
Erbij
mut
PAGINA fWhfc
j BOEDAPEST. In deze oude wonderschone stad, die
doorkliefd wordt door de snel-stromende Donau, heerst een
eel sterk locaal patriottisme. De Hongaren zijn verliefd
op hun stad, op haar gratie, op haar veelzijdigheid, op haar
geheimen, op haar straten, op haar bergen, op haar Donau,
op haar winkels en espresso's, op haar bruggen en op haar
mooie jonge meisjes. Ze houden ook van de drukte en de
beweging, de moderne elegance van charmante manne
quins, van de bekoring der ontelbare oude taxi's. En ze
minnen bovenal de* cultuur, uitgestald in de theaters, de
concertzalen, de musea en de boekwinkels. In deze stad is
dat merkwaardige festival gehouden, dat tegelijk twee be-
roemde componisten eerde: Franz Liszt en Bela Bartók.
Het was immers 22 oktober 150 jaar geleden, dat Franz
Liszt in het thans aan Oostenrijk behorende Raiding (Hon
gaars Doborjan) geboren werd. En op 25 maart was het
80 jaar geleden, dat Bela Bartók in bet dorp Nagyszentmi-
klos in de provincie Torontal (thans Roemenië) het levens
licht aanschouwde. Twee in Hongarije geboren compo
nisten, die echter buiten Hongarije zouden sterven: Liszt in
1886 te Bayreuth in Duitsland, Bartók in 1945 te New York
in Amerika. Liszt was een kosmopoliet, die zich in vele
landen thuis voelde. Bartók bleef een echte Hongaar, die
tot zijn dood toe bleef hunkeren naar zijn vaderland, dat hij
in oktober 1940 voorgoed verliet.
De cultuur is in Hongarije, zoals dat ook De
het geval is in de andere landen achter
k
Het in nieuw-Gothische
stijl gebouwde parlement
aan de Pest-zijde van de f
Donau in Boedapest, tussen
1884 en 1904 gebouwd door
de Hongaarse architect
Imre Steindl, met een leng
te van 265 meter.
bijna 79-jarige componist Zoltan
HET MUZIEKFESTIVAL zelf bevatte de overgeleverde normen is er goede mu- Mandarijn" (prachtig modern in choreo-
enkele belangrijke uitvoeringen, al waren ziek mogelijk en het zou een dwaasheid grafie), „De Burcht van Hertog Blauw-
®r °ok teleurstel hngen De Russische zijn te veronderstellen, dat alleen de dode- baard" (zonder opdringerig realisme en
meesterpiamst Sviatoslav Richter zou vier- kafonie of de elektronische muziek „al- met een onvergetelijke Judith van Klara
maal optreden tijdens dit festival, maar leenzaligmakend" zijn. Maar de gedachte Palankay) en „Het Sprookje van de Hou-
meende zich de vrijheid te kunnen ver- dat een componist zich niet op een zijspoor ten Prins" (een kostelijk jeugdwerk van
oorloven plotseling drie concerten af_ te kan begeven, is benauwend. Bartók, even chairnant als vernuftig en de
zeggen en op het ene concert niet Bartók's Er zijn natuurlijk componisten die zich invloed van Strawinsky verradend). Die
pianoconcert maar het es-dur concert met volle overgave aan de voorschriften voorstelling van de drie theaterwerken
van Liszt te spelen. Toen de bijna even houden, zoals bijvoorbeeld de reeds eerder was zeker een hoogtepunt van het festival
t PianlSt" f ATie Scn0emde Ferenc Szab° <geb- 1902), die Daarnaast kan genoemd worden de u.t-
concert van Liszt speelde^wa" de room er echter m zl-ln behoudende toontaal maar voering van het Christus-oratorium van
natlmrliik al af sPeelde> was de r00m er een zeer beperkte expressie-mogelijkheid Liszt door het Boedapester Koor en het
3 heeft- Van meer betekenis achten we Pal Koor van de Hongaarse Radio. Dan hoort
De ontwikkeling van de muziek in Hon- Kadosa téeb- 1903), die in 1928 de groep men toch wel wat koorzang is! Onder Fe-
van moderne Hongaarse musici oprichtte, rencsik werd ook het Concerto f19391 van
gar,je heeft z.ch gehouden aan de overle- in ,933 wérd zijn pianoconcert tijdens het Kodaly uitgevoerd, een zeef energiek en
vering. Zo heel erg vreemd is dat in zeke- festival van het Internationale Genoot- toch ook weer lyrisch werk, uitzonderlijk
re zin niet. De Hongaar is van nature niet schap voor Moderne Muziek te Amsterdam knap geschreven en getuigend van een
zo experimenteel aangelegd. Als men n.a uitgevoerd. Bij hem is er een sterkere in- grote muzikale originaliteit. De grijze
Ferenc Erkel min 18931 die ak He „-«„d Y?,oed van ,Hlndermth, Strawinsky en Bar- meester met zijn lange haren werd minu-
1893), die als de grond- tok. Van bijzondere betekenis achten we tenlang toegejuicht door de Hongaren die
legger van een nationale operastijl kan Ferenc Farkas (geb. 1905), die onder meer in Kodaly nog steeds en niet ten onrech-
worden beschouwd, Kodaly en Bartók als bij Respighi in Rome studeerde en door te hun voorvechter voor de vrijheid
de twee uitgangspunten van de moderne zi3n verbl«f in Afrika, Spanje, Frankrijk, zien.
Denemarken en Oostenrijk meerdere mo-
het IJzeren Gordijn, niet duur. Heel goed
koop kan men al vooraan zitten bij con
cert en opera, de toegangsprijzen voor de
bioscopen liggen zeker de helft lager dan
bij ons en de prijzen van de boeken ook.
Daarom zijn de boekwinkels dan ook vrij
druk bezocht. Men wil lezen om zijn geest
te verrijken en om enige afleiding te heb
ben in het uitzichtloze bestaan.
IN TOTAAL ZIJN er in Hongarije 19
uitgeverijen, waarvan er 15 vallen onder
de afdeling uitgeverij van het ministerie
voor Cultuur, aan het hoofd van welke af
deling dr. Bela Köpeczi staat, een zeer in
telligente en veelzijdig ontwikkelde man.
Die uitgeverijen worden dus door deze mi
nisterie-afdeling gecoördineerd. Zij hebben
vrijwel alle een eigen terrein, zoals Cor-
vina voor de Hongaarse boeken in het bui
tenland, kunstuitgeverij voor de boeken op
kunstgebied, de jeugdboeken-uitgeverij, de
uitgeverij voor belletrie, de muziekuitge
verij Musica, de technische uitgeverijen,
de wetenschappelijke uitgeverijen, de
schoolboeken uitgeverij enzovoorts. Het mi
nisterie bemoeit zich in feite niet met de
inhoud van de boeken, maar treedt coör-
dinerend-organisatorisch op en verdeelt de
papiertoewijzing. Het papier is nog steeds
schaars in Hongarije. De uitgeverijen zelf
zijn verantwoordelijk voor hun uitgaven en
ze passen er wel voor boeken uit te ge
ven, die niet stroken met de politieke op
vattingen van dit moment.
IN DE KLEINE ingenaaide en van aan
Een onzer medewerkers heeft in
Boedapest het daar gehouden Bar-
tók-Liszt-festival bijgewoond, dat
is georganiseerd ter gelegenheid
van de 150ste geboortedag van
Liszt en de 80ste geboortedag van
Bartók, beiden in Hongarije ge
boren. Dit festival bestond uit een
muziekwetenschappelijk congres
over beider werken, uit een inter
nationaal pianoconcours en uit een
serie feestconcerten met werken
van beide componisten en van mo
derne Hongaren. Hierbij geeft
onze medewerker een beeld van
dit festival, vermengd met een
blik in het gewone leven en enige
mededelingen over de ontwikke
ling van het kunstleven in Honga
rije, waarbij zowel de toonkunst
als de beeldende kunst de revue
zal passeren. Als enige buitenland
se criticus werd het hem toege
staan een middag door te brengen
bij de thans 79-jarige componist
Zoltan Kodóly, waarover onze
medewerker nog in een afzonder
lijk artikel zal schrijven.
4 - f Tw «-iwi/i-vviLi i^viiwiiuinvu V.11 \_/UOlS.Ill 1JIY IIICCIUCIC X11U"
Kodaly, die eens bevriend was met Bartók """paarse muziek neemt, dan kan men derne stromingen heeft kunnen bestude- IN EEN GESPREK met het verbond
en samen met hem een enorme verzame- zeggen dat die beide uitgangspunten per- ren. Hij zocht in zijn werken voor 1945 van musici bleek ons heel duidelijk, dat
ling volksliederen aanlegde, complimen- manent zijn geworden De Hongaarse com- naar nieuwe tonale mogelijkheden („Mu- de muzikale situatie in Hongarije niet on-
^u^U!!ilC}lLP!a:--Sl P°nist van vandaag is dus geen stap ver- sica Pentatonica" en „Musica Dodecatoni- gunstig is, maar dat er toch een verlan
Sviatoslav Richter (rechts) met zijn succes
-----~w.. -O ,,imm ca") maar behield toch de echte Hongaar- gen was iets meer in contact te komen met
na zijn optreden. Rechts naast Kodaly zijn gekomen. Zijn opdracht is muziek te se muziek en maakte bewerkingen van de uitingen van het Westen. Veel Neder-
23-jarige
het neo-barokke stadhuis van Szeged, het &en scène uit de danspantomime „Het
in klassistische stijl opgetrokken Natio- Sprookje van de Houten Prins" van Bar-
naal Museum van Boedapest, enzovoorts, tók, opgevoerd tijdens het Bartók-Liszt-
echtgenote, een koorleidster maken die direct begrepen wordt door het 16e eeuwse Hongaarse dansen. landse muziek kendp men niet, noch vïa de
van betekenis. volk, waaruit hij zelf stamt en zonder welk Van de andere meest bekende componis- partituur, noch door middel van de gram
ten zijn nog te noemen Janos Viski (geb. mofoonplaat. Als enige elektronische uiting
1906), een der beste volgelingen van Ko- had men het ballet „Kain en Abel" van
daly, György Ranki (geb. 1907), van wie Henk Badings op de plaat. Die belangstel-
onlangs het Gelders Orkest onder leiding üng was niet een verlangen zich meer te
van Charles de Wolff de „Le Pomade- willen overgeven aan de progressieve
suite" met succes heeft uitgevoerd en die uitingen, maar bevatte de wens er regel-
zowel de invloed van de Hongaarse volks- matig kennis van te kunnen nemen. Men
muziek als van de jazz onderging, Endre m kennis niet achterblijven en of er
Szervansky (geb. 1912) die zich heel werkelijk invloed van deze progressiviteit
sterk aan Bartók gebonden weet, speciaal zou uitgaan, trok men nog in twijfel. Hier
wel aan diens tweede periode met de ag- ligt dus wel een taak voor Donemus in
gressieve ritmiek, Andras Mihalv (geb. Amsterdam om èn partituren èn grammo-
1917), die als cellist en als kamermuziek- foonplaten naar dit verbond te sturen, ten-
componist terecht bekendheid heeft, Pal einde de Hongaren beter te oriënteren op
Jardanyi (geb. 1920), wiens Vorosmarty- het gebied van de Nederlandse muziek,
symfonie zeker indruk maakt en Gyula De liefde voor de muziek wordt de kinde-
David (geb. 1913), die een uitstekend alt- ren al vroeg bijgebracht. In de 3e en 4e
vioolconcert schreef. Het zijn maar enkele klas van een lagere school woonden we
namen, waarbij we natuurlijk niet de de muzieklessen bij volgens het systeem-
thans buiten Hongarije levende en werke- Kodaly. Het is dan verrassend te horen boe
lijk zich vernieuwende componisten als d'e kinderen van 8 en 9 jaar een welkomst-
Matyas Seiber, Sandor Veress en Istvan hed zingen, een canon van Kodaly. De
Arato hebben genoemd. De nog in Honga- blokfluit is een verplicht instrument en
rije wonende componisten tonen voldoende daarnaast kunnen de kinderen ook nog an-
aan, dat zij het dan in behoudende zin dere instrumenten kiezen. De lees-, zang-
de muziekcultuur in Hongarij'e werke- en gehooroefeningen van Kodaly doen
lijk niet op een laag plan staat. daarbij veel nut en naast het op kundige
wijze wekken van interesse voor de klas-
DE CONCERTEN ZIJN vrijwel regelma- sieke (in de ruimste zin van het woord)
tig uitverkocht. In één jaar tijd werd de muziek, is er ook een streven de echte
„Madame Butterfly" van Puccini voor volksmuziek bij de jonge kinderen te doen
50000 mensen opgevoerd in Boedapest, leven, niet alleen door de volksliederen
volk hij geen vaderland meer zou hebben.
Ook zal hij zich niet mogen verliezen in Verdi's „Troubadour" voor 48.000 en de maar ook door de muzikale kinderspelen.
trekkelijke tekeningen voorziene uitgaven, Het zijn alle evenzovele bewijzen van een festival in Boedapest, tezamen met twee een aI te groot pessimistisch realisme of „Traviata", de „Faust" en de „Don Gio
*.*7Qayir» xrrv-vöcrrvr» /-I /-> l_i cfmnt or+ie iolr varlorlon. T V» InhfniMA artrioYo th onfonnnrlrovi O n -*+ATa ill j.11 V3111li" VOOT 40.000 lïlGnSGn. DG OrkGStCOü-
in een muzikale „danse macabre". Na
tuurlijk, in theorie is de Hongaarse compo-
waarin vroeger de zogenaamde „schund- groot artistiek verleden. In het laatstge- andere theaterwerken van Bartók.
litteratuur" verscheen, geeft men nu wer- noemde Nationaal Museum, een van de 25
ken uit de wereldliteratuur uit. Voor 45 rnusea van deze stad, vindt men niet al-
cent kan men nu een goede roman van leen historische zaken, maar ook een Kei- ven het niveau van de meeste pianocon-
Engelse, Amerikaanse Franse, Russi- tische en Scytische verzameling, alsmede coursen, zoals we die onder meer kennen dan zal hij zich aan de bestaande opvattin
sche of Hongaarse schrijvers kopen. Van werken van tal van grote meesters, en uit Genève, Brussel en Vercelli. Dat de gen moeten aanpassen,
zo'n roman is de oplage 50.000 tot 100.000 nalatenschappen van Liszt, een piano van enige Nederlandse deelnemer, Piet Veen-
exemplaren. In een jaar tijd werden er Beethoven en een viooldeel van Paganini. stra uit Rotterdam, in dit gezelschap niet
certen kregen in één jaar tijd bijna l'/t en de aankleding begin 19Ö0 speelt
»-v-\ i l 1 v-* Arti'/jovn I?n« unn do loid A%-vdo 1 i
miljoen toehoorders. Een van de leidende bovenal wel van zichzelf
mst vrij, maar wil hij zich laten -gelden, figuren in dit muziekleven is wel de diri-
en
IN FEITE BEHOEFT dit echter niet di-
gent Janos Ferencsik (geb. 1907), die ook BOVEN DE INGANG van het theater
bij de Bayreuther Festspiele en de Weense van Jean Anouilh zou men, net als boven
staatsopera werkte. Hij was het die zowel de poorten van de hel, de woorden kunnen
Bartók's „Cantate Profana", Liszt's „Gra- schrijven, dat ieder die hier binnengaat
50 Engelse en 21 Amerikaanse romans in Oude meubelen en historische kleding zijn een al te beste beurt maakte, is voor ons recht een diskwalificatie van de Hongaar- nermis" en de drie theaterwerken van Bar- alle hoop kan laten varen. Op dat devies
het Hongaars vertaald en uitgegeven. er te zien> er staat een Turkse tent uit land beschamend. se componisten in te houden Ook volgens tók uitvoerde,namelijk „De wonderbaarlijke maakt de inspiratie en de inhoud van „La
Van de uitgegeven boeken verdwijnt er de 16de eeuw (een krijgsbuit), er zijn Grotte" zeker dus geen uitzondering. En
maar 20 percent in de bibliotheken, de koorbanken uit diezelfde tijd. In het Mu
rest wordt privé gekocht en meestal' zijn seum voor Beeldende Kunst vindt men
de boeken tamelijk snel uitverkocht. Ook werken van de grootste meesters uit alle
van de Hongaarse romanciers, wier wer- tijden; een Egyptische, een Romeinse en
een Griekse verzameling.
MET HET BARTÓK-LISZT-festival
0 heeft Hongarije zijn grote zonen geëerd.
I Hoe ontstellend is het daarbij te bedenken
dat Bartók slechts zestien jaar geleden in
grote armoede als banneling gestorven is.
ver van de bronnen van zijn kunst, ver ook
de tendens of de moraal luidt dan ook,
dat de maatschappij in klassen is ver
deeld, waartussen de grenzen, psychisch
en moreel zo niet altijd fysiek niet
te overschrijden zijn, maar waarin alle
leden elkaar overal misschien in hypocri
sie op welk stuk de hoogste standen de
onbedreigde meesters zijn in aangebo
ren menselijke slechtheid toch zeker ner
gens ook maar een cent hoeven toe te
geven. Mogelijk is de „eeuwigheidswaar
de" van „La Grotte", waarin veel toe
spelingen op bijzonderlijk Franse actuali-
MEN KENT HET elementaire kleu- dat een kunstenaar in iedere schepping terend knappe prestatie. De kenner van teiten en persoonlijke verhoudingen tus-
van zijn vriend Kodaly met wie h(j uitge- ren "anima in uitersten waarin lean bovenal wel het portret van zichzelf tekent Anouilhs oeuvre zal onophoudelijk op be- sen de schrijver vooral en zekere duide-
breidc speurtochten maakte op het gebied An«„;n. 1^,1 met I'm,. of schildert, dan wordt dit autobiografi- kende figuren, sociale milieus 'en zelfs l'jk herkenbare critici voorkomen, ge-
van de volksmuziek seclelt zl)n aenuut met „l. nei sche of beter zelfverhullende karakter verwikkelingen en scènes stoten, alsof hij ringer dan van een Antigone of een Bec-
mine nu al weer zo n dertig jaar gele- hier nog eens extra onderstreept doordat met een soort bloemlezing in kennis wordt ket. Voor een paar honderd voorstellingen
tm tat mam t V-7TMO. den, de vruchten van zijn grote, produk- Jean Anouilh zich nu —ofschoon helaas gebracht, waarop de schrijver zélf de zeer zal Anouilh niettemin ook dit keer wel
IN i AL VAN LEZINGEN zijn de figu- j;eve talent doorlicht- eerst de eroen niet in lijflijke gedaante persoonlijk ten eritische commentaren levert. Hij knapt weer kunnen tekenen het stuk zal lo-
ren van Liszt en Bartok tijdens het mu- „,iL tonele voert en op de planken begeeft. On- dus gesprekken en scènes af, omdat ze Pend seizoen nog door de Nederlandse
ziekwetenschappelijk congres in Boedapest an |^ozt stukken dit allengs in volgorde ^et voorwendsel dat deze duivelse vir- te sentimenteel, te banaal of te kwetsend Comedie worden opgevoerd terwijl hij
besproken. Heel veel nieuwe dingen zijn aan jeugdige onbevangenheid bleken in tuoos dit keer zijn stuk niet in de gewens- zÜn voor deze of gene categorie van zijn z'cd voor de goede verstaander, die tussen
er niet uit gekomen. Werkelijke ontdek- te boeten zodat de schrijver, na verloop te vorm had weten te gieten, presenteert publiek de Parijzenaars, het buitenland, de regels weet te luisteren, hier nóg
kingen zijn er met gedaan. En met de po- tiid tot het inzicht kwam dat de biï wijze van proloog Anouilhs dubbel- de critiek bovenal doch ondertussen wranger en somberder, doch ook volledi-
ïtiek-ideologische propaganda viel het ook j ganger, de excellente acteur Jean le Pou- hééft Anouilh ze dan niettemin toch maar §er dan in een zijner vorige talrijke stuk-
nogal mee, al ontkwamen sommigen er kleur zwart zuiverder correspondeerde iain, het publiek bij voorbaatzijn excuses geloosd. Een alweer diabolische ken heeft uitgesproken.
toch niet aan. De openingswoorden van met de stemming dier werken. Tot dat met'het verzoek deze avond dan maar kunstgreep dus, waardoor hij zich als
de president van de Hongaarse Academie met een Bitos, waarin de Franse revolu- genoegen te willen nemen met was losse sombere en grimmige profeet van de git-
Frank Onnen
strijden en in rakteristiek nog te ojigewekt geworden ten.
Hongarije zou wonen", werden door Ko- was, en hij de serie van zijn „pieces grin-
daly met een zin weerlegd in de woorden: r - -
„Als Bartók nog geleefd zou hebben zou
dAls Bartók" nt ITeeM^n htiT^T 9antes" verheten, wrange'stukken - DE EXPOSITIE is met veel pijn niette-
rsartoK nog gGlGGfd zou nobbGn zou i i Ti i 1 min nog not uit ziin vinsres gGkomon on
hij niét tot onze partij behoren, zou hij introduceerde. Het jongste geesteskind f raiment "zullen" zTdan maar^erto-
j cft- iiuyiiettK nue, ae aanva
aan de voorzichtigheid die men hem kelijk „pure" vloerendweilster, die ook al
aan kan» wrijven, volgens het programma weer het slechte pad opgaat.
TT - r k «"bmciii i-uiicLi uau maai vei tu-
met in Hongarije wonen en zou hij tot geen van de nu 51-jarige grootmeester van het nen. Een fragment, waarin de huishoud-
In het Museum voor Beeldende Kunsten f".6 van de wereld behoren". Zo- Franse toneel heeft, evenmin trouwens ster van een graaf vermoord in de keuken
te Boedapest is^ een gehele zaal^gew^dann ff KrieIs aIs voorlaatste Beckct, helemaal geen f vonden en we een zeer Anouilhaanse
het werk van El Greco, waartoe ook deze d'6 thaDS in Honea"3e 1S- rubricerend adjectief meegekregen. Niet- V™?*™[ek\ Politie-inspecteur
„Magdalena" behoort. IN ZEKERE ZIN kwam deze politieke temin duidt de titel „La Grotte" - de man-heer des huilll Diea"inspecteur
ken meestal in een oplage van 7000 tot PeTt 'gehouden ptaVcLcours.Vaar wftoï g^ot - al wel afdoende aan, dat Anouilhs ^e_u^d^ePfmh^rdheele stuk naar"
8000 verschijnen. Het auteurshonorarium van grote talenten onder de jonge pianis- universum ook hier nog met - of met sng door om de moordenaar op het spoor
wordt niet naar de winkelprijs, maar naar ten hebben gehoord, onder andere de twee- meer vervuld en beschenen wordt wnrdt „pïrjpnf ifir-PPr-H
het aantal bladzijden en het oplagecijfer de prijswinnaar Gabos Gab or uit Boeda- door rozengeur en maneschijn. ste scène is het zwaartepunt al'lane van
berekend en terstond baj verschijning uit- Vest, de derde pnjswmnares Thérèse Cas- d„ thriller verniet nlfJÜI
betaald. Voor een goed boek met een op- tamg uit Nancy en Clark David Wilde uit OF DIE AFWEZIGHEID van een interventie van de^ schrifver dfe
lage van 5000 exemplaren en een omvang Londen. Twee Frangaises, de Engelsman groepsetiket nu alleen is voortgevloeid uit deliik ineriint in He hanHeli'no
van ongeveer 360 bladzijden, betaalt men enJen, Haliaan werden zodanig door het 's schrijvers aarzeling het geestelijk kli- desondanks en uit hoofde van He kiemen
al gauw ruim 5000. De oplage van de publiek toegejuicht, dat men eerder van maat in een kleur of een bijvoegelijk Her dramatisrhe notentie welke i„
dichtbundels loopt van 1000 tot 5000 exem- een demonstratie dan van een artistieke naamwoord te typeren, kan gevoeglijk in aanloop laeen onsehnnnt vnortret v,
plaren. Het vorig jaar is er voor 60 mil- waardebepaling kon spreken. Minutenlang het midden blijven, nu men in eerste in- wikkelt zich zo dus een voortdurende dil
joen Hongaarse forint uitgegeven aan boe- ™°est de jury wachten vóór de volgende stantie al ruimschoots moeite heeft zelfs i0Og of juister een nolvfonie t„coen hI
kandidaten konden verschijnen. Was hij vorm en soort van dit stuk te bepalen, dramaturg en ziin personages ofwel een
een Rus dan bleef het applaus veelal ma- Thriller, melodrama, persiflage, aan- zeldzaam boeiende en aanerfinênd onrerh
OP HET GEBIED van de beeldende tl£f' 00k al sPeelde hii n°9 9oed. klacht, parodie tragedie, blijspel? Al die te en onthullende variatie op het klassieke
kunst bezit Hongarije grote schatten. We Als verplichte werken waren opgegeven te'^Doch Pygmalion-motief. dat G. B. Shaw, doch
ken,
hoeven slechts op de vele oude kloosters, voor"de"ee*rste"selec'tTe"de™CJnso"^^^ n"! voóraY°wel ^e maken"met^"inventetf hoe önvcrgelijkelijk veel'fletser en anek-
kerken en paleizen te wnzen. om te wpten s j_ te maken met een ïnventari-
yper-persoonlijke geloofsar-
nihilist Jean Anouilh, waar-
baar alleen bij zichzelf te
gaan. Wanneer het waar is soms even wat"slapper'wordt,'een verbijs-
kerken en paleizen te wijzen, om te weten 3 ~van~~Lisz~tT vëor" dT twe^Te'TelMtie de ^ri^van'1"hvner'r-T inYen.tari" d°hscher, al eens" eerder had" behandeld,
wat die aan waardevols bevatten. De 13de suite op. 14 van Bartók m voor h£ if ifuil de hyper-persoonlijke geloofsar-
eeuwse kerk van Jak, de Bakosz-kapel selectie de sonate in h-moll van Liszt Wat hi^hr-kh1' t,'^ean Anomlh, waar- omuwi uun is „i_,a
van Esztergom, de barokhuizen in Sopron, hier aan pianospel gepresteerd is staat bo- biecht durfde 'lY 'lL ^!Lhe!dramati,sche temP° na d® pauze
QUA STRUCTUUR is „La Grotte", hoe-
