Najaarsconcert door het Kon. Mannenkoor Caecilia Nederlandsche Bachvereeniging gaf laatste van haar jubileumconcerten Tsjechische films over oorlog en verzet mm T0I L 1 N HAARLEM aar Bestuur van Het Nationale Ballet thans gevormd Première bij „Centrum" Grand Prix du Disque voor Bernard Kruysen Koningin bezocht Hoofts „Warenar Twee wereldlijke cantates GRAMMOFOONPLATEN HQOEn DONDERDAG 23 NOVEMBER 1961 17 irr De Haagse Comedie met „HET PRIEEL Bob de Lange in een „moord-blijspel Simon Koster HAARLEM FILM EN FILMWERELD Jos. de Klerk Sopraan Ninon Vallin in Lyon overleden P. W. Franse Frankrijk krijgt tweede televisienet (00 -V.d'W;- Mg T.v.-spel van Hans Keuls De radio geeft vrijdag T elevisie pro gramma I De staatssecretaris van Onderwijs, Kun sten en Wetenschappen, mr. Y. Scholten, heeft in overleg met burgemeester en wet houders van Amsterdam benoemd tot voorzitter van de Stichting Het Nationale Ballet de heer J. H. Land te Amsterdam. Voorts zijn tot bestuursleden benoemd de heren C. L. van Baaren te Oegstgeest, W. Jos. de Gruyter te Groningen, J. van der Kieft te Amsterdam, mr. G. L. F. Landré te Amstelveen, H. Molendijk te Amers foort, mevrouw N. Roos te Amsterdam en de heer B. J. Verhoeven te Arnhem. Reeds eerder werden tot bestuursleden benoemd mejuffrouw P. A. H. Balma te Amster dam en de heren Th. A. H. Delbruck te Santpoort en dr. J. J. M. Wouters te Hil versum. ONGETWIJFELD ZULLEN veel toneel liefhebbers, die destijds Alec Coppel's dwaze detective-komedie „Ik heb de graaf vermoord" hebben gezien, ook willen gaan kijken naar het nieuwste geestesprodukt van die schrijver, „The gazebo", dat nu onder de titel „Het prieel" door de Haag se Comedie wordt vertoond. En zij zullen bepaald niet bedrogen uitkomen, want in de vele jaren die sedert de eerste zege tocht van „Ik heb de graaf vermoord" door de Amerikaanse en Europese schouw burgen zijn verlopen, is de vindingrijkheid van Alec Coppel er aHeen nog maar gro ter op geworden en zijn speelse behande ling van toneelsituaties en dialogen alleen nog maar amusanter. Coppel behoort tot de helaas al te schaarse hedendaagse meesters van het amusementstoneel die weten te amuseren zonder vulgair te zijn en zonder de „humor" in het ziekelijke te zoeken; zulke auteurs moeten we in ere houden in deze tijd, waarin het toneel zo wordt overvoerd met produkten van het zwartste pessimisme en de ellendigste zelfkwelling. OVER DE INHOUD van „Het Prieel" zal ik, zoals dat tegenover een detective- stuk past, niets verklappen. Behalve dat er een afzichtelijk bouwwerk in voorkomt, dat de nieuwste aanwinst vormt voor de lange lijst van rekwisieten waarmee in „thrillers" heerlijk geheimzinnig kan wor den gedaan, maar dat overigens minder de naam van „prieel" verdient dan die van „belvédère of uitzichttoren" (zoals „gazebo" in de dictionnaire wordt ver taald). Maar wie zou zich daar aan sto ren, want er komen in het stuk nog heel wat gekkere dingen voor dan dat monster lijke bouwsel, waarvoor men de naam prieel eenvoudig als een Angelsaksisch „understatement" van de eerste rang kan opvatten. En wat ik misschien toch ook nog wel verklappen kan is dat er in dit „moordstuk" (en de lezer mag die uitdruk king opvatten zoals hij wil) alle mogelijke mis-, wan- en gruweldaden voorkomen waarbij de toeschouwer zich aan-één-stuk- door tranen zit te lachen. DAT LAATSTE is voor een aanzienlijk deel te danken aan de kostelijke manier waarop de schrijver de hele detective-lit teratuur in 't ootje neemt en zijn dwaze invallen op de zorgvuldigste wijze toneel technisch in elkaar weet te passen. Maar in niet mindere mate is het te dan ken aan de bijzonder geslaagde opvoering die de Haagse Comedie onder regie van Bob de Lange van dit dolle blijspel heeft gegeven en vooral aan de grandioze crea tie die De Lange zelf van de hoofdfiguur heeft gemaakt. Ik kan niet verhelen dat de regisseur Bob de Lange wel eens wat al te veel onverantwoorde clownerie van zijn hoofdrolspeler Bob de Lange door de vingers heeft gezien, maar daar mag men bij een stuk als dit niet te zwaar aan til len. Verder niets dan de grootste bewon- Anny de Lange en Bob de Lange in „Het Prieel" van A. Coppel. dering voor de meesterlijke prestatie van De Lange, die hier bijna een avond solo toneel ten beste geeft, want zijn rol geeft hem nauwelijks een ogenblik tijd om op adem te komen en hij beheerst de scène van het eerste tot het laatste moment van het stuk met een verbluffende vitaliteit en een onuitputtelijke vloed van mimische en andere vondsten. Toch lieten zijn twee be langrijkste tegenspelers, Anny de Lange (die wel de vrouw van de hoofdfiguur ver tolkt, maar die privé niet mevrouw Bob de Lange is) en Eric van Ingen, zich be paald niet van de sokken spelen. ANNY DE LANGE maakte iets heel charmants en amusants van de rol van de actrice die met een goeierd van een moordverhalenschrijver getrouwd is, en Eric van Ingen zorgde voor het nodige prozaïsche contrast als een doodnuchtere substituut-officier van Justitie, die alles ziet maar het nodige daarvan door de vin gers. Het ensemble werd naar behoren aangevuld door Annie Leenders, Kitty Kluppel], en verscheidene anderen. Aan het slot van de voorstelling van gis teravond in de Haarlemse Stadsschouw burg heeft het vrij talrijke publiek zijn enthousiasme voor het gebodene niet on der stoelen of banken gestoken. Advertentie De stichting Toneelgroep Centrum heeft woensdag in de Twentse Schouwburg te Enschedé, de première gegeven van het toneelstuk „Echo van het Verleden" van de Engelse televisieschrijver Jack Pull man. De hoofdrollen werden vervuld door Nell Koppen, Wim van den Brink, Simone Rooskens en Joop Admiraal. Voorafgaande aan deze voorstelling heeft de dramaturg van de toneelgroep „Cen trum", Hans Roduin, er in een perscon ferentie op gewezen, dat hij bijzondere be langstelling heeft voor werk van televisie auteurs uit Engeland en Duitsland, omdat dit in het algemeen is gericht op een ruim publiek. Hij deelde mee, dat de toneelgroep „Centrum" onder meer op het program ma heeft gezet de „Birthday Party" van Harold Pinter in een vertaling van G K. van het Reve met in de hoofdrol Henk van Ulsen; voorts „Les Bonnes" (de mei den) en van Herman Teirlinck „De Fluit ketel". Onder auspiciën van de toneel groep „Centrum" zal voorts het marionet ten theater van Feike Bosma optreden terwijl Cruys Voorbergh zijn toneeljubi leum bij „Centrum" hoopt te vieren als hoofdrolspeler in „Voor het laatst Lady Barker" van Hans Keuls. In de persbijeenkomst deelde de heer K. Jassies, directeur van de Twentse Schouwburg mee, dat dit theater zich tot een streekschouwburg heeft ontwikkeld „Sedert de opening van de Twentse Schouwburg is hier, met betrekking tot de toneelcultuur, een stuk opbouwwerk ver richt", aldus de heer Jassies, die van oor deel is dat dit werk nu in gevaar komt, omdat „Wij hier niet meer kunnen bren gen wat wij willen" De heer Jassies voeg de hieraan toe, dat men niet meer in staat is de toneelhonger, die in dit zo sterk op komende gebied bestaat, te stillen. „Wij willen hier graag de belangrijke stukken van-onze Nederlandse gezelschappen bren gen en ik geloof dat wij daarop ook recht kunnen laten gelden". Aan de zanger Bernard Kruysen (bari ton) uit Den Haag is de Grand Prix du Disque 1962 toegekend voor een grammo foonplaat waarop hij liederen van Debus sy zingt, begeleid door de pianist Jean- Charles Richard. Bernard Kruysen is de eerste Nederlandse z.anger aan wie deze onderscheiding, welke gisteren te Parijs is uitgereikt, werd toegekend. In Londen is een nieuwe filmgroep op gericht die zich ten doel stelt om jaar lijks vijf of zes speelfilms te maken die over de gehele wereld zullen kunnen wor den vertoond. De nieuwe onderneming is gevormd door de samenvoeging van de Bryanston-groep en Seven Arts Produc tions U.K. Ltd. en zal Bryanston Seven Arts Ltd. heten. Sir Michael Balcon zal de eerste president-directeur van de maatschappij worden. In een verklaring waarin de oprichting van de nieuwe groep wordt aangekondigd, wordt gezegd dat „de maatschappij producenten zal ont slaan van de last om de benodigde finan ciën voor hun projecten te vinden en hen zal vrijlaten om al hun tijd aan de crea tieve aspecten van de producties te beste den". Behoudens overeenstemming over de fundamentele elementen van elk project zal de maatschappij de film-maker abso lute creatieve vrijheid garanderen. HET KONINKLIJK Mannenkoor „Caecilia", sinds jaren een bolwerk van de Haarlemse mannenzang, gaf woensdag St. Caecilia-avond, 22 november zijn eerste concert van het seizoen in het Concertgebouw te Haarlem. Het wou mij voor komen dat door onvermijdelijk uitvallen van enige hoekstenen van het vertrouwde vocale complex, enige open plekken in de rangen zichtbaar en hoorbaar geworden zijn, die, laat het ons hopen, weldra zullen aangevuld worden en dan liefst met krachten die weer en wind dienende nog een lange termijn voor de boeg hebben. Het is ondertussen een veeg teken, dat de oude garde, die, geroutineerd in hun man- nenkwartetten, hechte steunpilaren van de vereniging waren, aan de term van hun diensttijd raken en geruisloos verdwijnen, in het besef dat de hun vroeger zeer schaars toegemeten vrije tijd nuttig en aangenaam gevuld werd met de samenzang die een stuk van hun leven werd. NU IS HET uitkijken naar hun opvol gers, naar jonge mensen die de hun ruim toegemeten tijd met de edele ontspanning van de koorzang zouden willen vullen. Het is als vrijetijdsbesteding waarachtig geen straf, eer een genade en een gezonde sport, je stem te paren in zo'n mannenkoor, wan neer het op zijn programma heeft de spi rituele bewerking door Jan Koetsier van ,,'k Heb mijn wagen volgeladen". Zo'n doodgewoon wijsje dat je in een reisge zelschap wel eens aantreft, wanneer je er de moed wilt inhouden of de kolder in de kop krijgt? Jawel, de kern van dit aardige volksliedje, maar deze dan met meester hand rapsodisch tot een geraffineerd kunst stukje gemaakt waar de geestige vonken van afspatten. Het stuk werd deze avond vertolkt met een aanstekelijke verve. Di recteur Anton de Beer had er de fijnste toets aan gegeven en de Caecilianen wisten het grappige maar ook zeer muzikale ge val glansrijk te verkopen. Het overtrof de rest, die trouwens wel wat eenzijdig op ge dragen religieuze muziek ingesteld was. Wel werd er over 't geheel goed op toon gezongen, in het „Ave Regina" van Bruck ner zelfs met warme uitdrukking, wat de ze romantische stijl meebrengt. Waarde ring verdient ook de vertolking van de Negro-spirituals, bewerkt door Anton de Beer, waarin de sopraan Isa van der Meu- len toonvast de solopartij zong. Opvallend was bovendien de koorklank in het Rus sische gebed „Wnoeschi Bozje". Maar de volksliedbewerking van Jan Koetsier span de de kroon en verwekte een gezonde reac tie om de levendige voordracht. Het „Musz i denn zum Stadie hinaus" deed mij den ken aan de gelaarsde slaven van het Der de Rijk, die amper een paar dagen voor onze bevrijding in mei 1945 met dit lied door de Haarlemse straten marcheerden, waarschijnlijk als repetitie voor de aftocht. VOOR DE PAUZE hoorden wij verrukke lijk pianospel van de solist van de avond, George van Renesse, die zijn gehoor ver gastte op werk van Brahms en Chopin. In de tweede helft van het programma hield hij het publiek aangenaam bezig met een improvisatie, waarvoor door de aan wezigen tal van motieven opgegeven wa ren. George van Renesse wilde niemand teleurstellen en gaf al de melodieën een beurt, niet zo maar als een gewone pot pourri maar met elkaar gecombineerd in de geest van een „quod libet". Zo werd de wagen volgeladen met reminiscenties aan het hierboven geciteerde „Abschieds- lied" en waarin ook Chopin mocht mee rijden. Tsjaikofsky, Mozart, Schubert, Beethoven, Smetana, Peter van Anrooy en wie nog meer, maakten de reis mee, die naar een feestelijk slot voerde waarbij het „Gaudeamus igitur" en het „Lang zal hij leven" het Caecilialied van Nico Hooger- werf inleidde. Dat was dan meteen een aanwijzing voor het traditionele besluit van deze Caecilia-avond. ff De Koningin heeft woensdagavond in de schouwburg te Rotterdam een voorstelling bijgewoond van de „Warenar" van P. C. Hooft door de amateur-toneelgroep „De Maasstadspelers". De „Maasstadspelers" zijn door de Nederlandse Amateur Toneel Unie (NATU) deze nazomer afgevaardigd om Nederland te vertegenwoordigen op het tweede internationale festivval van het amateurtoneel in Monaco, waar zij met hetzelfde blijspel veel succes hebben ge oogst. De Koningin volgde in de uitver kochte schouwburg met gespannen aan dacht het stuk, dat een waardige en fan tasierijke vertolking kreeg onder regie van Gerard Waar. De Koningin gaf na afloop van de voorstelling zelf het sein om staande de spelers een ovatie te brengen. In de pauze werden de regisseur van het stuk en de spelers aan de Koningin voor- De Franse sopraan Ninon Vallin, bijge naamd „de prinses van de zang", is woensdagop 76-jarige leeftijd in Lyon over leden. De laatste jaren gaf zij les. Ninon Vallin werd in Montalieu gebo ren en studeerde aan het conservatorium te Lyon. Na haar optreden in Lyon werd zij verbonden aan de Parijse Opéra on der directie van Albert Carré. Tijdens de eerste wereldoorlog was zij geëngageerd bij het Theater Colon in Buenos Aires. In 1920 keerde zij naar Frankrijk terug. Er werden meer dan 500 grammofoonpla ten van haar opgenomen. Op latere leef tijd werd zij docente aan het conserva torium in Lyon. In 1953 stichtte zij een nationale zangklas in Montevideo. Hierna trok zij zich terug. gesteld. De foto toont van links naar rechts, naast de Koningin, de voorzitter der „Maasstadspelers" de heer Bob van Duiken en de hoofdrolvertolkers Claar Brokmeier en Dick de Wilde. HET BACHFEEST, dat de Nederlandsche Bachvereeniging in deze herfst ter gelegenheid van haar veertigjarig bestaan gevierd heeft, is ten einde. Woensdag werd het in de Utrechtse Stadsschouwburg besloten met een gala-avond, waarop twee wereldlijke cantaten van Johann Sebastian Bach: „Mer hahn en neue Oberkeet" en „Der Streit zwischen Phöbus und Pan" in een toneelbewerking van de Zwitserse zanger Fritz Slack werden opgevoerd. AAN HET BEGIN van de avond sprak de voorzitter van de jubilerende vereni ging Jhr. mr. C. J. A. de Ranitz een woord van welkom tot de aanwezigen, in het bij zonder tot prinses Irene, wier tegenwoor digheid aan dit slot-feest bijzondere luis ter gaf. Jhr. de Ranitz toonde zich verheugd, dat de vereniging aan haar voornemen de twee cantaten van Bach als muzikaal toneelspel tot uitvoering te brengen ge volg had kunnen geven en de grote moei lijkheden, die dit opriep, had kunnen over winnen. Grote dank bracht Jhr. de Ranitz aan het Prins Bernhard-fonds en de stad Utrecht voor de financiële steun. Welis waar was de opvoering van de cantates bedoeld voor de laatste avond van het Bachfeest, maar de voorzitter hoopte dat het toch mogelijk zou worden deze wer ken ook in andere plaatsen van ons land te kunnen brengen. De gelegenheid om de Tsjechische film- produktie met eigen ogen te aanschouwen, doet zich maar al te zelden voor, hoezeer befaamd ook de voortbrengselen uit de Tsjechische filmstudio's. In deze leemte wordt af en toe voorzien door het gezant schap van Tsjechoslowakije, dat filmvoor stellingen organiseert in Den Haag, waar onlangs voor het corps diplomatique en een aantal genodigden een drietal eenak ters en een tekenfilm werden vertoond. Ook met deze „wapenschouw" leverde de Tsjechische filmmakers opnieuw het be wijs van hun prachtig compositorisch ver mogen en de verbluffende zuiverheid van hun camerawerk. Het was beslist niet toevallig, dat alle vier films betrekking hadden op het oor logsgeweld. Het tekenfilmpje van de be kwame Jiri Brdecka onder de titel „Pas op" was een regelrechte waarschuwing voor het oorlogsgevaar. De feitelijke in houd werd voorafgegaan door een onge looflijk knap staaltje van montage, waar in beelden, schilderijen en foto's een im pressie gaven van de verschrikkingen van de oorlog, zo suggestief dat men ademloos toekeek. Dadelijk volgde het verhaaltje, waarin de ontwikkeling van het wapen werd geschetst en de manier, waarop de mens er de mens mee vernietigt. Het ein de de atoombom sloot aan op het begin. Uit een grote krater kruipt een hol bewoner te voorschijn, die met frisse moed weer de knots gaat hanteren. Deze geestige persiflage bleef de angstaanja gende ondertoon van de ernst behouden. Men lachte als de man, die op het punt staat gehangen te worden. Zijn uitwerking miste het verzinsel dus niet. Maar die uit werking zou lang zo groot niet zijn ge weest, wanneer Jiri Brdecka zijn stof niet zo voortreffelijk had beheerst en vooral met zijn contrasten in tekening en kleu- renpatroon het grillig spel met het lot en het noodlot had gespeeld. Zo te spelen, zo het spel dienstbaar te maken aan een idee, is een kunststuk op zichzelf. Ik zal dat filmpje niet licht vergeten. De drie eenakters bleken alle gebaseerd op novellen van de verzetschrijver Jan Drda. Hoe het verzet nog leeft, kon niet beter worden geïllustreerd. Wat bij ons V - 388 al verwerkt en bezonken lijkt, moet ginds nog steeds voortleven en een in het be staan geïncorporeerde realiteit zijn. Het heeft weinig zin de inhoud na te vertel len, omdat het vrijwel niet mogelijk zal zijn dat het grote publiek deze films zal zien. In het algemeen kan men bezwaar maken tegen de ietwat geforceerde held haftigheid der verzetsstrijders de films steunen sterk op de vondst in de pointe en het lijkt dan ook om die vondst begon nen, maar van de andere kant zijn de ge voelens zo echt en wordt de situatie zo in de sfeer van de wezenlijke gemoedsbe weging getrokken, dat men er niet aan ontkomt gefascineerd toe te kijken. Als een „De ridder", plaatje uit de Tsjechische tekenfilm „Pas op!" specimen van wat men in Tsjechoslowa kije presteert, zijn deze films getuigtenis- sen van een technische beheersing, die tot in de perfectie wordt doorgedreven. Dat het verhaaltje geforceerd aandoet, vloeit dan voort uit de afstand tussen de Tsje^ chische levensvisie en de onze, in het ver schil van mentaliteit en politieke beoorde ling, in het verschil misschien ook tussen hun lijden in de oorlog en ons lijden van de oorlog- Ik kan evenwel niet ontkennen dat men er van onder de indruk komt. Daarmede kan men ten volle instem men, want het zou er belangrijk toe kun- Bach groter dienst bewijst door alleen de algemene strekking te laten gelden en het element der zelfverheerlijking daarin niet te zoeken. Met een aardig décor als achtergrond werd de cantate van de nieuwe „Ober keet" onder de titel „Die Maskenprobe" opgevoerd. De bewerking van Fritz Mack is daarvoor van veel betekenis geworden, omdat veel pittige accenten aan de dag konden treden en veel instrumentale epi soden door het combineren van actie daarmede een diepere zin konden krijgen, waarbij men dan moet denken aan het op de voorgrond plaatsen van het luchtige karakter van het spel. De belangrijke rol van Evchen werd door Jeanette van Dijk guitig gespeeld en bovendien bijzonder fraai gezongen. Een goede typering van Adam gaf Fritz Mack zelf, ook in vocaal opzicht, behoudens de vaak al te vrije ritmische relatie tot zijn partij. Enige le den van het koor der Bach-vereniging fungeerden als uitstekende figuranten. DE OPVOERING van „Der Streit zwi schen Phöbus und Pan" werd in veel op zichten een verheugende verrassing. Be wondering past voor de regisseuse Jacque line Jacobi, die de veel actieloze gedeelten van de cantate wist te verlevendigen door gracieuze dansen van lieftallige nymfen en andere bevallige woud-bewoonsters. Die dansen waren niet slechts schone inter mezzi, maar hadden ook een harmonische functionele betekenis. Jeanette van Dijk speelde bij deze op voering met verfijnde, geestige gratie de rol van de spotgod Momus. Prachtige zang hoorde men nu ook van Sofia van Santé, die voornaam en bewust Mercurius uit beeldde. Simon van Trirum gaf een waar dige typering van de oude berggod Tino- lus. Koning Mydas werd uitnemend ge speeld door Wim Koopman. God Phöbus vond in Peter van der Bilt een beheerste, goed zingende vertolker en tenslotte was er Jos. Burcksen, die de rol van Pan kos telijk speelde. Zelfs zijn onritmische zang paste hierbij, al maakte dit de begeleiding niet tot een sinecure. Bijzonder grote lof komt dr. Anthon van der Horst toe, die als dirigent voor treffelijk werk verrichtte. En met even grote waardering kan ik gewagen van het spel van het „Bachorkest", dat met het koor van de Nederlandsche Bachvereniging de rijke muzikale essentie van de twee can tates mede tot een schone werkelijkheid heeft gemaakt, nen bijdragen, dat de bekendheid met Bachs muziek en met zijn wezen, die in deze eeuw reeds zo groot is geworden, nog meer verruimd en verdiept zou kunnen worden. Men zou Bach kunnen gaan er varen als een mens, aan wie niets mense lijks vreemd was en hem niet meer uit sluitend zien in de abstracte sfeer van liturgie en absolute muziek. VOOR DE TOESCHOUWERS bij de op voeringen te Utrecht liet Bach zich met zijn cantate „Mer hahn en neue Oberkeet' kennen als de geestige waarnemer van het ongecompliceerde, eenvoudig-natuurlijke landelijke leven; met „Der Streit zwischen Phöbus und Pan", als de bewuste kun stenaar, die zich terecht kan ergeren aan de critiekloze bewonderaars van zoge naamde beoefenaars der toonkunst. Men heeft deze tweede cantate willen zien als het uitleven van een persoonlijke animositeit. Het komt mij voor, dat men A A HKOtID/G/fiGE/i sn BESCHOUW/MCEN (Van onze correspondent) PARIJS De Franse regering heeft in haar wekelijkse zitting, die gisteren op zijn 71ste verjaardag door generaal De Gaulle gepresideerd werd, besloten dat over twee jaren een tweede televisie-net in gebruik zal worden genomen. Het tweede televisie-programma zal het publiek in december 1963 als kerstcadeau worden aangeboden, een cadeau overigens dat de Fransen zelf zullen moeten betalen. De aanzienlijke sommen die benodigd zijn zullen door een staatslening waartegen to-t nu toe de minister van Financiën zich altijd had verzet worden opgebracht. Voor kleurentelevisie werd de tijd daaren tegen nog niet rijp bevonden. De kosten van een kleurentelevisie-toestel zijn nog altijd veel te hoog dan dat de regering dit project voor haar rekening heeft wil len nemen. „IN HET LAND VAN DE DICHTER". In het K.R.O.-programma van zondag avond wordt de eerste van een nieuwe reeks causerieën uitgezonden, waarin dich ter en dichtkunst zullen worden bespro ken. In deze reeks van tweeëntwintig cau serieën zal Gabriël Smit de dichtkunst be handelen, te beginnen in de late middel eeuwen en doorlopend tot in de eigen tijd. Bij deze behandeling zal niet worden uit gegaan van theoretische beschouwingen van litterair-historische aard, doch meer in het bijzonder de aandacht worden ge vestigd op de dichtkunst als weerspiegeling en uitbeelding van het werkelijke leven. De eerste uitzending van zondagavond is een inleiding, waarin Gabriël Smit een be schouwing geeft over de dichtkunst in het algemeen. In het K.R.O.-televisieprogramma van 30 november wordt het spel „De Rode Pullover" van de Nederlandse schrijver Hans Keuls uitgezonden (21.10 uur). Deze thriller-detective heeft in Engeland reeds groot succes geboekt. Keuls heeft voor deze televisieopvoering een speciale be werking gemaakt. Cruys Voorbergh en Wim de Meyer spe len de hoofdrollen in het spel, waarin een commissaris van politie de dader van een misdrijf weet te vinden omdat hij dóór de ambtelijkheid van zijn beroep heen zuiver menselijk-psychologisch denkt en handelt. Het betreft hier een telerecording, opge nomen onder regie van Luc van Gent. HILVERSUM I. 402 m. 7,00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO.16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00-24.00 VARA. VARA: 7.00 Niéuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Iets voor niets, praatje. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kin deren. 11.15 Gram. 11.40 Orgelspel. AVRO: 12.00 Lichet muz. 12 20 Regeringsuitz.Uitz. voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Sportuitz. 12.50 Draaiorgelmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Beursber. 13.30 Ko perorkest. 14.00 Carillonspel. 14.10 Voordr. 14.30 Kerkorgel. 15.00 Gevar. progr. VARA: 16.00 Gram. 16.30 Voor de zieken. 17.00 Gram. 17.50 Act. 18.00 Nieuws. i8.15 Vlaamse notities. 18.20 Lichte muz. 18.50 De puntjes op de i, praatje. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Jazzmuz. VPRO: 19.30 De stad nu, rep. 19.45 Iets voor niets, praatje. 19.55 VPRO- nieuws. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespr. 20.10 Film praatje. 20.20 Bewapening of ontwapening?, le zing. 20.35 Gram. 20.50 De wereld vergadert, le zing. VARA: 21.00 Lichte muz. 21.35 Signalemen ten van het ik (IV), klankb. 22.15 Buitenl. week- overz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Derde Assem blee van de Wereldraad v. Kerken te New Delhi. 22.50 Avondoverdenking. VARA; 23.00 Social, nieuws m Esperanto. 23.10 Vergelijkenderwijs, muzikaal gesprek. 23.55-^24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.40 Schoolradio. 10.è05 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Gram. 11.50 Als de ziele luistert. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.04 Gram. 12.30 Land- en tuinbouw meded. 12.33 Lichte muz. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.20 Dansmuz. 13.45 Vrou wenvraagbaak. 14.00 Pianorecital. 14.25 Gram. 15.00 Schoolradio. 15.30 Voor de zieken. 16.30 Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Kinderkoor. 17.40 Beurs ber. 17.45 Lichte muziek. 18.20 Streekuitz. 18.50 Regeringsuitz.: Het emigratiepraatje van H. A van Luyk. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.10 Act. 19.25 Boekbespr. voor de jeugd. 19.30 Pol. lezing. 19.40 Verz.-progr..voor de soldaten. 20.30 Voor de jeugd. 20.50 Gram. 21.30 Gevarieerd progr. 22.20 22.30 Nieuws. 22.40 Kind, sprookje en bijbelse geschie denis, lezing. 22.50 Mannenkoor. 23.15 Gram. 23.55 24.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.02 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 12.50 Beursber 13.00 Nieuws en weerber. 13.15 Vrolijke muz. 13.40 Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45 Operettemuziek. 16.00 Beursber. 16.06 17.00 Nieuws en weerber. 17.15 Gram. 17.45 Duitse les 18.00 Vlaamse liederen. 18.10 Cellorecital. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws, weerber. en corr. uit Nederland. Daarna: Toneel- kron. 19.40 Gram. 20.00 Ork.conc. 21.30 De zeven kunsten. 21.45 Franse liederen. 22.00 Nieuws. 22.15 Jazzmuziek. 22.55—23.00 Nieuws. VOOR DONDERDAG NTS: 20.00 Journ. VARA: 20.20 Act 20.35 TV- documentaire. 21.00 Ik droomde(misschien), eenacter.21.35 Vooravond in de naherfst, eenacter. VOOR VRIJDAG NTS: 20.00 Journ en weeroverz. 20.20 Filmverslag van de derde Assemblee van de Wereldraad van Kerken te New Delhi. 20.30 Lichte muziek KRO: 21.00 Sportpraatje. 21.20 Filmprogr. 21.45 Epiloog. 21.55 Avondcollege Nederlands.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1961 | | pagina 17