Oecumenische beweging in stadium
van de volwassenheid gekomen
Westelijke positie in de Wereldraad
van Kerken is minder dominerend
LECTUUR
BUS
Laatste herinneringen aan
het Paleis voor Volksvlijt
Franse boeren weer in
beweging met tractoren
KLOKZEGELS
1.24
TIN US v.d. EIJKHOF
Spoedvergadering over
wateroverlast boven
Noordzeekanaal
Opnieuw kort geding
over dienstwoning
in Landsmeer
Staking tegen drieste daden van OAS
BLAUW KLOKWIT
PER PAK/
ZWANENBURG's
ZELFBEDIENING
ZWANENBURG's
6
AMSTERDAMS X ALLERLEI
Amsterdamse
Vleeshouwerij
Zoals men de man
aan zijn kleren kent
In dit dagblad
DINSDAG 12 DECEMBER 1961
Bart L. Joris
X
Fusie van twee Britse
visserijrederijen
Gehakt h.o.h.
Rund- en Varkens-
Haché-poulet UITSLUITEND RUNDVLEES
WILLEM BARENDSZSTR. 26 - TEL. 4021
BIJ EEN GEZINSPAK
WOENSDAG en DONDERDAG
gewassen en gesneden groente
panklaar
ZELFBEDIENING
(Van een speciale verslaggever)
Met alle luchtvaartmaatschappijen, die Nieuw Delhi aandoen, zijn in deze
dagen mensen onderweg, die in de hoofdstad van India een van de grootste
ervaringen van hun leven hebben beleefd. Zij keren terug van de derde ver
gadering van de Wereldraad van Kerken, die hen achttien dagen gespannen
heeft bezig gehouden. Wat nemen zij van dit bonte, oecumenische samenzijn
mee naar hun kleine kerk op de nieuwe Hebriden, naar hun jonge gemeenten
ergens in Afrika, naar gevestigde kerken in het Westen of naar hun Russische
orthodoxe kerk, die voor het eerst in haar eeuwenlange geschiedenis met twee
honderd andere christelijke kerken werd geconfronteerd? De vraag zal door
ieder anders beantwoord worden. Maar wie vergelijken kan en deze vergadering
afwegen tegen de twee vorige in Amsterdam (1948) en Evanston (1954), ziet
een opvallende groei en velerlei oecumenische winst.
De oecumenische
beweging, waarvan
de Wereldraad de
meest spectaculaire
gestalte vormt, is in
het stadium der vol
wassenheid aange
komen. De kinder
schoenen van Am
sterdam vormen een
roerende herinnering,
de zwierige jeugd-
slippers van Evans
ton staan aan de
kant. De Wereldraad
heeft zich in Nieuw
Delhi een paar ste
vige stappers aange
meten, waarmee hij
zich voor de komende
zes jaar op weg be
geeft, in nauw con
tact en samengaan
van de kerken, die hij
in een grote familie
verenigt. Daaronder
stapten aanvankelijk
de nieuwe leden der
familie wat onwen
nig mee, maar niet
voor lang. Verwon
derlijk snel namen zij
aan de besprekingen
deel en met name van
de jonge kerken in
Afrika en Azië viel
het op, hoe onbekom
merd zij in de volle
zittingszaal het woord
vroegen en hun on
omwonden zij hun
mening te berde
brachten. Een ook
hier merkbaar symptoom van het ont
waakte zelfbewustzijn, dat de jongere na
ties, en daarmee ook hun kerken, vervult.
Een typisch verschil met de vorige ver
gadering, nog maar zeven jaar geleden,
vormde de nu veel minder dominerende
positie van het Westen en de daar levende
kerken. Er mag nog wel van enig over
wicht gesproken worden, ook in theolo
gisch opzicht, maar de variatie is belang-
Aartsbisschop ffikodim .van de Rus
sische Orthodoxe kerk.
rijk groter geworden door de duchtige ver
sterking van het orthodoxe element via de
deelneming der Russische en andere ker
ken van achter het ijzeren gordijn en te
vens door de toeneming van het aantal
Afrikaanse kerken, die nu met een totaal
van dertig in de Wereldraad zijn vertegen
woordigd.
Een paar weken ge
leden, schrijvend over
het „kampeercentrum"
van de N.Z.H., waar
tegen deze maatschappij
„wachtkamer" zegt, heb
ik me deze zinsnede
laten ontvallen: „Ook
niet te vergeten de al
tijd gretige lectuurbus,
waar niemand vermoe
delijk naar omkijkt en
die dus door niemand
zal worden gelicht. Of
vergis ik me?"
Helemaal uit Den
Haag en wel van het
Hoofdbestuur van het
Nederlandse Rode Kruis
u ziet, ik heb klanten
tot in de beste kringen
is mij verzekerd, dat
ik me vergis.
In een brief van het
Hoofd Afdeling Lectuur-
depot Rode Kruis staat
letterlijk: „Ja u vergist
u grandioos. Wij sturen
u hierbij een brochure
over ons Lectuurdepot
en verwijzen u naar die
pagina's, waarop u on
der „ingezamelde boe
ken" en „tijdschriften
inzameling per kilo" de
opbrengst van de lec-
tuurhuisjes zult aan
treffen: tot en met 1959
in totaal 428.013 boeken
en 2.783.393 kilo tijd
schriften, dat zijn dan
ongeveer 35 miljoen tijd
schriften. Voegt u hier
aan toe de opbrengst
van de jaren 1960 en
1961, waarbij u dient te
weten dat de inzameling
voortdurend in stijgende
lijn gaat, dan komt u tot
een zeer respectabel
aantal.
Het Rode Kruis heeft
momenteel ruim 230
lectuurhuisjes in het
land in gebruik, die zeer
regelmatig, dat is één tot
drie maal per week,
worden geleegd". Plus
de vriendelijke groeten
van het blijkbaar niet
erg ontstelde hoofd. En
dat weten we dan al
weer. Wat nog niet wil
zeggen, dat juist die lec
tuurbus in de wacht
kamer van de N.Z.H. de
kostwinner is, maar alia.
Ik heb, dat spreekt, de
lectuur die het Rode
Kruis in mijn bus depo
neerde, van de eerste tot
de laatste bladzijde ge
lezen. En daar stonden
nog een paar cijfertjes
in, die de moeite waard
zijn. Het is natuurlijk
voor een auteur wel een
beetje sneu dat zijn
werk per kilo gaat
„mag ik twee kilo Van
Vriesland van u, dun ge
sneden alstublieft"
maar met miljoenen
tijdschriften en boeken
kan het Rode Kruis na
tuurlijk niet kinderach
tig doen.
Var. die boeken en
tijdschriften gaan er we
kelijks twee of drie naar
langdurig thuisliggende
patiënten, in totaal zo'n
170.000 boeken en onge
veer 600.000 tijdschrif
ten. En weet u, wat nu
zo leuk is, schrijft de
brochure: van al die
boeken raakten er nog
geen vijftig in al die
jaren in ongerede. Een
bewijs dat deze „ser
vice" op prijs wordt ge
steld. Bovendien ver
zorgt het Rode Kruis een
eigen blad voor die
langdurige zieken, „Ons
Trefpunt", dat in een
oplage van 3.650 wordt
verspreid en bijzonder
wordt gewaardeerd. De
lectuurdienst van het
Nederlandse Rode Kruis
is zo voorbeeldig georga
niseerd, dat zusterver
enigingen uit talrijke
Europese landen hier
eerst zijn komen kijken,
hoe het bij ons werd ge
daan om vervolgens
thuis met iets dergelijks
te starten.
De voorraad boeken
van het Rode Kruis be
draagt momenteel zo'n
kleine 200.000 stuks en
er kan altijd nog meer
bij, verzekert de brochu
re, die natuurlijk niet
voor niets werd geschre
ven. Boeken en tijd
schriften zijn ook, in de
loop der jaren, over de
aardbol uitgezwermd:
de Nederlandse rijks
delen, Australië. Nieuw-
Zeeland, Canada waar
veel emigranten zijn,
maar ook naar Korea,
Japan, Noord-Afrika,
Zuid-Amerika en bijna
alle Europese landen.
Het aantal uitgezonden
tijdschriften is genoeg
om duizend militaire
vrachtwagens te vullen
en het aantal verzonden
boeken zou 47 kilometer
boekenplank hebben ge
vuld. Zou men een pad
maken van alle boeken
en tijdschriften, netjes
naast elkaar gelegd, dan
was er een mooie smalle
brug geslagen van Ge-
nève, via Amsterdam,
naar Alaska via de
Noordpool. Het staat u
vrij om het na te meten.
Ruim vijftien jaar be
staat deze lectuurdienst
van het Rode Kruis en
het is een goede, mooie
dienst gebleken. Waar
om ik u dit nu rappor
teer" Misschien om iets
goed te maken. Maar
vooral om u er een keer
tje op te wijzen, dat
straks als u alle ca
deautjes hebt ingepakt
en die vette kerstnum
mers komen, er één in
stantie is die er niet al
leen raad mee weet,
maar er duizenden mee
helpt. Mits u de weg
weet naar het Lectuur
depot in Den Haag, het
zij rechtstreeks of via de
bekende lectuurgleuven.
De ontmoeting tussen deze beide soor
ten kerken, de oudste en de jongste ter
wereld, vormde de primeur van Nieuw
Delhi. In tal van onderlinge contacten en
bij de samenwerking in de diverse sec
ties en commissies kwamen zij met el
kaar in contact, de jonge Afrikanen ge
boeid door de Orthodoxe mystiek. De Or
thodoxen verbaasd over het jeugdig elan
en directe getuigenis van de Afrikaanse
en Aziatische kerken. Met name in de
laatste vonden de Russen in zekere zin lot
genoten: beide staan zij in een volledig
onchristelijke wereld en hebben daarin hun
getuigenis te laten horen. Reeds dat leidt
tot de bereidheid van nader onderling con
tact.
Allerlei factoren hebben ertoe meege
werkt de Wereldraad in zijn doen en la
ten met de benen op de grond te houden.
Theologisch gegoochel heeft weinig kans
gekregen. Daarvoor kwamen te veel afge
vaardigden uit directe spanningsvelden,
uit geestelijke noodgebieden of werelddelen
in schokkende ontwikkeling. Bovendien
keek de Indische pers met kritische wel
willendheid toe, wellicht gedachtig aan het
woord van de vice-president van India, die
de christenen eens kenschetste als gewo
ne mensen, die buitengewone pretenties
voeren. En ten overvloede: de vergadering
is zich welbewust geweest dat zij niet in
een veilig hoekje rondom haar heilige
boekje vergaderde, maar dat via de ne
gen televisieploegen uit diverse hoeken
der aarde een half miljard mensen haar
gedragingen heebben aangezien, nog afge
zien van de miljoenen luisteraars, die de
dagelijkse berichtgeving hebben gevolgd.
Resultaten van dit onbekend-brede over
leg? Tal van rapporten en voorstellen be
reikten de slotzittingen, waar zij grondig
werden besproken en vrijwel alle alge
meen aanvaard. Daarin nemen de zuiver
theologische vragen een beperkte plaats
in. Aangaande de eenheid der kerk werd
bepleit niet te wachten tot een algehele
overeenstemming inzake de Avondmaals
leer was bereikt, maar plaatselijk zich
aan experimenten te wagen in hoeverre
de eenheid met leden van andere kerken
te verwerkelijken is. Daarbij, aldus het
rapport met een verheugend geluid, moet
men niet bang zijn voor „redelijke risi
co's", hetgeen inhoudt, dat niet de Kerk
orde het laatste woord mag hebben, maar
dat men gerust ook eens tegen zijn eigen
kerkleiding in mag gaan. Een waardering
van de eigen plaats en het recht der ge
wone gemeenteleden, die een besliste voor
uitgang moet heten.
Grondig hebben de kerken zich bezig
gehouden met de sociale en economische
en vooral ook politieke problemen, die de
wereld van vandaag in angstige spanning
houden. Een brief aan de kerken in Zuid
Afrika liet er in broederlijke toon geen
twijfel aan bestaan, dat geen enkele kerk
zich veroorloven kan enige rassendiscrimi
natie te steunen. Sterk werd gepleit voor
vrijhèid van geloof en geweten en zelfs
voor de vrijheid elk geloof af te wijzen.
Vooral de Nederlandse delegatie, wie dit
punt al in Evanston zeer ter harte ging,
heeft zich verheugd over een uitspraak,
waarin elke vorm van anti-semitisme werd
afgewezen. Het mag trouwens ook ten on
zent in sommige kringen doorklinken, dat
„de kruisiging van Christus niet mag wor
den voorgesteld als een specifieke schuld
van Israël, daar hier de gehele mens
heid schuldig staat. Het waren Joden, die
het eerst in Jezus geloofden, het zijn niet
alleen de Joden, die hem nog niet aan
vaarden", zoals de bewuste verklaring
zegt.
Geen twijfel ook hebben de kerken la
ten bestaan inzake de afwijzing van de
kernwapens. In een duidelijke oproep tot
volken en regeringen hebben zij er op aan
gedrongen de bewapeningswedloop te sta
ken, de methode der wederzijdse dreige
menten te laten varen en alles in het werk
te stellen een nieuw vertrouwen onder de
volken te vestigen. Zulks onder verwijzing
naar de betekenis van de UNO, waarin,
naar een rapport zegt, ook communistisch
China behoort te worden opgenomen.
Nieuw Delhi zal, evenals Evanston en
Amsterdam, in oecumenische kring spoe.
dig een begrip worden. Het zal de geschie
denis ingaan als de vergadering, waarin
de menselijkheid werd bepleit, in alle so
ciale, economische en politieke verhoudin
gen, die de wereld van vandaag zulk een
snel veranderend aanzien geven.
Sterker dan ooit hebben de kerken zich
in Nieuw Delhi opgemaakt tot een wereld
wijde dienst aan de mensheid. Het werk
dat in Nieuw Delhi werd verricht, zal
daarbij voor de komende jaren stimulans
en richtlijn zijn.
De laatste weken hebben de land- en
tuinbouwgebieden ten noorden van het
Noordzeekanaal zeer veel te lijden van wa
teroverlast. Ten einde de daartegen te ne
men maatregelen te bespreken wordt op
vrijdag 15 december, 's middags om drie
uur, in het „Wapen van Heemskerk" in
Alkmaar een spoedvergadering gehouden
van polderbestuurders, vertegenwoordigers
van land- en tuinbouworganisaties en van
gemeentebesturen.
Wederom heeft een Amsterdamse
Scheepsbouwmaatschappij bij de president
van de rechtbank te Amsterdam in kort ge
ding de eis gesteld dat de president het
feit, dat de gemeente Landsmeer een wo
ning heeft gevorderd van een bij de maat
schappij ontslagen werknemer, bestempelt
als het plegen van een onrechtmatige
daad. Nadat zowel de A.D.M. als de
N.D.S.M. reeds vele malen een dergelijk
conflict aan de president hadden voorge
legd was het vanochtend weer de beurt
aan de A.D.M. In Landsmeer zijn enige
jaren geleden met financiële medewerking
van deze maatschappijen enige tientallen
woningen gebouwd. Contractueel kwamen
de gemeente en de maatschappijen over
een dat de woningen bestemd zouden zijn
voor de werknemers van deze maatschap
pijen en dat deze woningen bij ontslag
zouden moeten worden verlaten. Aangezien
de gemeente Landsmeer de ontslagen em
ployés dan echter onmogelijk aan andere
woinruimte kan helpen, vordert zij te hun
ner behoefte in die gevallen de woning
Zo bleek ook nu weer de vork in de steel
te zitten. De A.D.M. voerde aan dat de ge
meente hiermee een onrechtmatige daad
pleegt (contract-breuk) en zich schuldig
maakt aan onbehoorlijk bestuur. De raads
man van Landsmeer, mr. J. E. van Gel
der, was het daarmee niet eens. Hij vond
dat het een plicht van de gemeente was
om de woning te vorderen, mede gezien
de omstandigheden waarin het betrokken
gezin verkeerde. In een drietal vorige ge
vallen heeft de president beslist dat de ge
meente de woning moest doen ontruimen
ten behoeve van de betrokken maatschap
pij. Toen was de gemeente genoodzaakt de
vroegere bewoners in onbewoonbaar ver
klaarde woningen te huisvesten.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Met de laatste resten van de galerij aan
het Frederiksplein te Amsterdam is alles,
dat aan deze romantische plaats met als
centrum het Paleis voor Volksvlijt herin
nerde, verdwenen. Straks rijst hier toren
hoog op het nieuwe, strakke hoofdkantoor
van de Nederlandsche Bank, een koel en
zakelijk werkstuk van staal, glas en beton.
Nog één maal is men geconfronteerd met
de oude glorie van het „paleis", toen de
zer dagen in de bouwput de eerste paal
is gevonden, die op 7 september 1858 voor
het Paleis voor Volksvlijt is geheid. Datum
en tijdstip zijn gebleken uit een oorkonde,
die in een loden koker bij deze paal is
aangetroffen. Daarin stond ook, dat de
eerste paal werd geslagen in aanwezigheid
van koning Willem III en prins Willem,
prins Hendrik en prins Frederik.
Het was een revolutionair ontwerp, dat
Paleis voor Volksvlijt, dat op initiatief
van de grote Amsterdammer dr. S. Sar-
phati verrees. De hoofdstad was op dit
permanente tentoonstellingsgebouw zeker
zo trots als thans op de nieuwe R.A.I. De
bouwkosten waren destijds gering voor on
ze begrippen: 1 miljoen. Voor de funde
ring werden 2000 palen gebruikt en voorts
werden verwerkt: 370 kubieke el dennen
hout, 390 kubieke el grenenhout, 18 kubie
ke el eikenhout, 2400 kubieke el metsel
werk, 270 kubieke el hardsteen en een
bijzonderheid in die tijd 13500 el gego
ten en gesmeed ijzer. Dr. Sarphati was
geïnspireerd geweest door het Crystal Pa
lace in Londen en het Amsterdamse ge
bouw werd er een imitatie van. Het was
voor de 19de eeuw een pompeus wonder
met zijn byzantijnse gevels, zijn 35 meter
hoge koepel en zijn 6000 gasvlammen, die
het 's avonds een feeëriek uiterlijk gaven.
Het Paleis voor Volksvlijt heeft aan veel
critiek blootgestaan, maar men kan niet
ontkennen, dat het voor de ontwikkeling
van kunst en nijverheid in het Amsterdam
van voor en rond de eeuwwisseling van
grote betekenis is geweest. In de nacht
van 17 op 18 april 1929 brandde het merk
waardige gebouw tot de grond toe af.
Hotel, geen academie
Het Hiltonhotel aan de Apollolaan te
Amsterdam, dat over een half jaar in ge-
(Van onze correspondent)
PARIJS Terwijl de -'ranse premier
Michel Debré zich opmaakt zich tegen een
nieuwe aanval te verdedigen in het par
lement, waar, na de socialisten, nu ook
de rooms-katholieke volksrepublikeinen
zijn hoofd hebben geëist, maakt de rege
ring zich niet ten onrechte, opnieuw ern
stig ongerust over de agitatie, die zich nu
ook buiten het pavlement in het land
weer begint af te tekenen. Agitaties van
verschillende oorsprong en overigens met
vaak tegengestelde bedoelingen.
Zo hebben gisteren overal in Frankrijk
de boeren hun manifestaties met tracto
ren op de wegen hervat om opnieuw te
eisen dat de landbouwprijzen aan de alge
mene index-cijfers van de produktie zul
len worden gekoppeld. In Straatsburg re
den de boeren met vijfhonderd tractors
naar de plaatselijke prefectuur. In een
stadion in Toulouse demonstreerden tien
duizend boeren. Die betogingen hebben de
ze eerste dag een vrij rustig karakter ge
dragen.
De OAS schijnt daarentegen haar ge
welddadig offensief in Frankrijk zelf nog
voortdurend verder te willen opvoeren.
Nadat het de OAS zaterdag was gelukt
een kort nieuwsbulletin in Zuid-Frankrijk
over het officiële radio-station van Nice
uit te zenden, wisten de activisten gister
morgen vroeg de zwaarste antennemasten
die dicht bij Parijs in de vallei van Che-
vreuse staan door een plastic-explosie goed
deels te vernielen. Men behoefde de nor
male uitzendingen maar een paar minu
ten te onderbreken, omdat onmiddellijk
een hulpzender kon worden ingeschakeld.
Niettemin zullen verschillende verderver-
wijderde departementen de twee belang
rijkste Parijse radio-programma's voorlo
pig niet kunnen opvangen. Alle technici
van de radio werden gisteren ijlings naar
de Chevreuse gezonden om de vernielin
gen zo spoedig mogelijk te herstellen.
Deze ernstige sabotage ging gisteren ge
paard met talrijke andere O.A.S.-demon
straties. Op vele plaatsen in het hart van
Parijs waren de letters O.A.S. op het weg
dek en tegen muren gekalkt en op het ge
meentehuis moest zondag tot driemaal toe
een enorme zwarte vlag met dezelfde let
ters van het dak worden verwijderd. Alle
deuren van het stadhuis werden inderhaast
van nieuwe sloten voorzien om te voorko
men dat de activisten, die over de voor
naamste sleutels bleken te beschikken, het
stuk de komende dagen al te gemakkelijk
zouden kunnen herhalen.
Het verzet tegen de O.A.S. neemt intus
sen steeds doelbewuster vormen aan. Zo
hebben de communistische partij en de
twee grootste vakcentrales opgeroepen
dinsdag, 19 december, in het hele land te
gen de O.A.S. te demonstreren. Een sym
bolische waarschuwingsstaking van een
kwartier is in het programma van die de
monstraties opgenomen. Men wil met de
ze actie ook te kennen geven dat de vrede
in Algerije via onderhandelingen tot stand
dient te komen. De oproep bevat voorts
een verzoek aan alle Fransen om zich bij
deze staking aan te sluiten.
Twee van de grootste Britse visserij
maatschappijen zullen een fusie aangaan
waarbij de beide vissersvloten, in totaal
115 treilers, zullen worden samengevoegd
De Schotse „Associated Fisheries" zal de
Hellyer Brothers van Huil overnemen. Men
verwacht een revolutie in de Britse visse
rij door ht invoeren van fabrieksschepen
voor de bevriezing en bewerking op zee
van de vangsten (UPI).
CALCUTTA (Reuter-ANP) Op twaalf
kilometer van Calcutta is maandag een
sleepboot, die drie boten trok, in aanva
ring gekomen met een ander schip. Men
vreest dat er zeventien mensen verdron
ken zijn.
bruik zal worden genomen, is reeds ge
deeltelijk „glasdicht". De bouw verloopt
naar wens. Weinigen zullen weten, dat de
ze plaats aanvankelijk was bestemd voor
de bouw van een nieuwe Rijksacademie
van Beeldende Kunsten. Het is er zelfs zo
ver van gekomen, dat de eerste paal voor
deze academie is geheid. Maar de eerste
wereldoorlog gooide roet in het eten. Na
veel vijven en zessen tussen het rijk en
de gemeente Amsterdam werd in 1927 van
de bouw afgezien en besloten het oude ge
bouw aan de Stadhouderskade zodanig te
moderniseren, dat het nog enige decennia
zou kunnen meegaan.
Tijdens de strubbelingen over de nieuw
bouw besloot het gemeentebestuur om het
stuk grond aan de Apollolaan, waar de
nieuwe academie zou komen, het August
Allebéplein te noemen, waarmee Allebé,
destijds leraar aan de academie, werd ge-
eerd voor zijn grote invloed, die hij op vele
kunstenaars heeft gehad. Inmiddels zijn de
straatnaambordjes weer verwijderd. Hét
August Allebéplein is uit de Apollolaan
verdwenen. Een plein in de nieuwe tuin
steden draagt nu deze naam.
Sleutelgeld
Het is deze maand tien jaar geleden, dat
de toenmalige minister van Volkshuisves
ting en Wederopbouw ten westen van de
ringspoorbaan van Amsterdam een met
groen versierde paal in de grond sloeg.
Dat was de eerste paal voor de uitvoering
van het grootste stedebouwkundige plan,
dat ooit in Nederland was uitgevoerd.
Thans, tien jaar na dit gedenkwaardige
gebeuren, zijn de tuinsteden in westelijk
Amsterdam vrijwel gereed. Binnenkort zal
hier een stadsdeel liggen, dat ruimte biedt
aan 135.000 inwoners, eenzelfde aantal als
steden als Arnhem of Enschede. In tien
jaar tijds zijn in Amsterdam-West 29.000
woningen gebouwgl. Er zijn nog 3370 in
aanbouw.
Ondanks al die woningbouw kent Amster
dam nog een grote woningnood. Waar veel
vraag is naar woningen, duikt het spook
van het sleutelgeld op. Er zijn huiseigena
ren, die een woning pas verhuren nadat
nieuwe bewoners een flink bedrag op tafel
hebben gelegd. Het eisen van dergelijke
sommen is strafbaar. Maar ook daar is
wat op gevonden. Men laat de nieuwe be
woners betalen voor stoffering of voor wat
meubilair en in negen van de tien geval
len blijkt dan dat het gevraagde bedrag
de waarde van het geleverde ver te boven
gaat. Wie in de hoofdstad een woning wil
huren en wordt geconfronteerd met deze
praktijken, kan zich wenden tot een spe
ciale „Sleutelgeldcommissie", die in het
stadhuis is te vinden. In vele gevallen zijn
reeds woningen van de eigenaar gevor
derd ten behoeve van de nieuwe bewoners.
Daar er bovendien een officier van Justi
tie in de commissie zit, loopt zo'n eige
naar bovendien de kans op een strafver
volging.
Geen trekpleisters
Wie op doeltreffende wijze in het buiten
land propaganda wil maken voor toeris
tisch bezoek aan Nederland, kan dat niet
doen zonder Amsterdam als grote trek
pleister aan te prijzen. Voor de meeste bui
tenlanders i s Amsterdam Nederland. Voor
de Duitsers gaat deze stelregel echter niet
op. Dit is gebleken uit de statistieken van
de Nederlandse Spoorwegen. De Duitsers
hebben het afgelopen zomerseizoen name
lijk de voorkeur gegeven aan een bezoek
aan Den Haag boven dat aan Amsterdam
althans de per trein reizende Duitsers.
Het dagjesbezoek per trein uit Duitsland
aan Den Haag steeg in 1961 ten opzichte
van het voorgaande jaar met ruim 70 pet.
De oorzaak is duidelijk: Den Haag heeft
zijn pier gekregen en Amsterdam had de
toerist niets buitengewoons te bieden. Het
is te verwachten, dat de hoofdstad ook in
1962 de concurrentie met de residentie in
dit opzicht niet aankan.
Voor de Amerikanen en andere van ver
re komende toeristen zal de hoofdstad op
zichzelf wel een attractie blijven. Maar de
dagjesmensen raken zo langzamerhand uit
gekeken op de drie evenementen: de rond
vaart, Artis en Schiphol. Een pier hoeft
men er niet te zoeken. Er zijn Amster
dammers, die met het succes van de Euro
mast voor ogen een hoge uitkijktoren in
de hoofdstad willen, die uitzicht biedt over
de oude binnenstad. Het is een weinig ori
gineel idee, maar mits een geschikte
plaats wordt gevonden, bijvoorbeeld in
het Oosterdok met uitzicht op grachten
en havens zou een toren een trekpleis
ter kunnen worden. Misschien zal ook
eens aandacht worden besteed aan de sug
gestie van een raadslid, in de omgeving
van het nieuwe R.A.I.-gebouw een groot
amusementpark te stichten.
ONZE WOENSDAG-
REKLAME:
inclusief zakje kruiden, van 1.60 per pond 1.00
per pond 1.35
Bestel nu reeds uw KERSTROLLADE
I1BF* ZIE ONZE WEEKEND-REKLAME
kent men de zaak aan het blad,
waarin zt{ adverteert
I. uw advertentie omkleed
met het vertrouwen,
dat dit dagblad heeft
Voor onjuistheden In advertenties, ontstaan door het tele
fonisch opgeven, kunnen wii geen verantwoordelijkheid
aanvaarden.
500 gram HUTSPOT 15
500 gram RODE KOOL 15
500 gram GROENE KOOL 15
500 gram UIEN 15
1 kg ZOMERWORTELTJES met peterselie 39
1 kg STOOFPEREN (roodkokers) 35
LANGE NIEUWS TRA AT 509 IJ MUIDEN
