Rendez-vous met het verleden
KUSSEN EN KOZEN IN ENGELAND
Puzzel nummer 16
HET LUIE KABOUTERTJE
PANDA EN DE DIENOMAAT
P o 11 e,
Pelli en
Ons vervolgverhaal
DOOR CLEMENS LAAR
Mensen boven de
40 minder vatbaar
voor verkoudheid
Plak wat bij voor
de Stille Armen!
ZATERDAG 16 DECEMBER 1961
11
i O
In het duister
van de oude
mijn
slot)
ilS
IEDERE DAME IS VERWEND
MET MOLENDIJK'S PERMANENT!
48. „Kom, voortmaken, Bingo, we moeten toch zien, wat Zeerob daar nu
weer getimmerd heeft". „Maar dat is mooi! Ja, zo'n oud zeeman als jij,
Zeerob, die weet natuurlijk heel veel van scheepsbouw!" „Maar, dat is een
balkon! O, wat heerlijk, om op vrije dagen daar te zonnebaden en panne
koeken te eten!"
Precies zoals hij zoëven uit de ope
ratiezaal was weggehold, stormde dr.
Guntherman naar de telefoon:
„Ja.München?.Met de neu-
ro-chirurgische afdeling, ja dat klopt.
Mag ik alstublief professor Kleinau..
hoe?"
Hij wierp de hoofdzuster, die hem
buiten adem nagekomen was een ver
stoorde blik toe en terwijl hij zijn hand
over de telefoon legde, fluisterde hij
haar hees toe:
„Professor Kleinau is er niet. Dan
had men mij ook niet als een
jachthond door al die gangen hoeven
te laten jakkeren
Toen weer in de telefoon:
„Goed, neem dan even een drin
gende mededeling op voor professor
Kleinau. Zeg hem alstublieft, dat het
geval, waarover ik een tijdje geleden
met hem gesproken heb, uiterst kri
tiek geworden is. Zeg hem vooral
dat de Cheyne-Stokes-verschijnselen
pteeds heftiger worden. Er rrioet op
zijn laatst morgenochtend geopereerd
worden. Ik verwacht professor Klei
nau in ieder geval om acht uur.
Maarhallo, juffrouw, ik stel u
verantwoordelijk.Het is een zaak
van leven of dood. Professor Kleinau
is de enige Duitse chirurg, die deze
operatie kan verrichtenO zo,
spreek ik met een collega, des te be
terJa, professor Kleinau heeft
alle gegevens.De laatste röntgen
foto's en ook ventriculografieën
O, dank u wel, en als u mij in de
loop van de dag nog even bericht wilt
geven
Hij liet zich in een rieten stoel val
len en sloot zijn ogen. Een piepjonge
assistente begon zijn rubberhandschoe
nen uit te trekken. In de kliniek van
dr. Gunthermann was de dagorde tot
op de seconde ingedeeld, zelfs de mi
nuten tussen het einde van het werk
in de operatiezaal en het begin van
de middaginspectie der zieken.
Dr. Gunthermann kleedde zich
steeds helemaal om voor hij begon
aan zijn ronde in de kliniek.
„De mensen die aan onze zorgen
zijn toevertrouwd", zo redeneerde hij,
„zijn mannen, die wij met hand en
tand voor het leven moeten terug
veroveren. Met alle middelen moeten
wij hun het gevoel geven, weer in het
leven te staan of hen in het normale
leven terug voeren. Zo weinig mo
gelijk ziekenhuis- en lazaretatmosfeer.
De drommel hale alle antiseptica en
heel de moderne sanitaire rommel,
als de psychische gezondheid daaron
der lijden moet. De meesten van de
arme drommels, die bij ons liggen,
Zijn al vier en vijf, sommigen zelfs
zes jaar patiënt. Iedere minuut, die
men hen langer in die toestand laiat
is een misdaad. Iedere minuut, die
men hun ervan bespaart, is winst."
Zo kon het gebeuren, dat de zuster
van de administratie haar chef met
open overhemd, loshangende bretels
en een broek met afzakkende pijpen
overviel. In zijn linkerhand hield hij
i een electrocardiogram, in zijn rechter
i een broodje met worst.
Hij keek op van het cardiogram:
„Hoeveel tijd heb ik nog tot 't mid-
I dagbezoek?"
„Twaalf minuten, dokter."
„Wat moet er nog gebeuren?"
„De inspecteur heeft een paar hand-
i tekeningen nodig, er moeten nog en-
kele zaken besproken worden en dan
i is er ook die jongedame weer."
Dr. Gunthermann hapte in zijn
I broodje met worst,
j „Klets niet", mopperde hij kauwend
„Er zijn geen jongedames. Er zijn
I jonge vrouwen en oude vrouwen. Als
een oude vrouw een stuk of wat kin-
deren ter wereld gebracht heeft, als
j zij erin geslaagd is, daar tamelijk
I behoorlijke mensen van te maken, en
als zij verder daardoor een zekere
j mate van rijpheid, inzicht en goed-
i heid heeft verworven, dan kan men
j haar desnoods dame noemen. Er zijn
alleen jonge vrouwen en dames.
Maar natuurlijk pas na de zeventig,
goed begrepen, zuster?"
De zuster bepaalde zich tot een
I "schouderophalen. Dr. Gunthermann
was een hard werker, die het zich
niet gemakkelijk maakte, hij was een
E man met een grof, maar gloeiend
idealisme, doch zijn uitermate aan-
vechtbare theorieën over vrouwen wa-
ren af en toe toch wel wat al te ori-
gineel.
„Wat", vroeg zij dus geduldig, maar
1 met nadruk, „wat moet ik nu tegen
de jongedame zeggen?"
- „Gooi dat vrouwmens de deur uit."
„Daar hebt u al vijf maal opdracht
1 voor gegeven dokter."
I „Een zesde keer is misschien niet
I nodig", zei een rustige bescheiden
i vrouwenstem van bij de deur. De on-
Eerst de huisjes restaureren,
zei Jane, en als de mijn weer
produktief is, kunnen we mis
schien ook al de andere dingeij
doen.
Ik laat jullie nu maar alleen
met jullie dagdromen, zei Corrion
vrolijk gestemd. En denk nog
eens aan mij!
Verstrooid mompelden ze wat
terug en hoewel ze hem naar de
buitendeur begeleidden, waren
hun gedachten kennelijk elders.
De notaris grinnikte even.
Dit is een grootse dag, zei hij
terwijl hij in zijn wagen stapte.
Binnenkort zien jullie me weer.
Peter en Jane bleven in de
deuropening staan en wuifden
hem na. Toen de zware voordeur
weer in het slot was gevallen,
iegde Peter zijn handen op Jane-'s
schouders en keek haar diep in
de ogen.
Het heeft lang geduurd,
meisje, zei hij. Te lang eigen
lijk, maar gelukkig is alles op z'n
pootjes terecht gekomen. Weet je
nu wel heel zeker, dat je er geen
spijt van hebt?
Nee, ik heb er geen spijt van,
Peter. Lieveling, ik heb de laat
ste maanden toch zó naar dit mo
ment verlangdvan 't ogen
blik af, dat ik wegliep.... Oh,
Peter, ik heb toch zo dwaas ge
daan.
Hij kuste haar, zodat ze niets
meer kon zeggen.
Toen liepen ze dicht naast el
kaar naar de zitkamer, naar de
grote stoel voor de open haard.
EINDE
WIE ZEI ER, dat de Britten gereser
veerd zijn? Britse sociologen, die een
onderzoek hebben ingesteld naar de
vrij gewoonten" van de Britse jeugd (en
ouderen), zeggen dat er van die reserve
bitter weinig is overgebleven tenmin
ste als zij ooit bestaan heeft behalve dan
in de verbeelding van buitenlanders.
Er is in Londen onlangs een geleerde
verhandeling verschenen van de hand
van de sociologe Pearl Binder. Deze juf-
frouw komt daarin tot de conclusie, dat
veel van het tegenwoordige vrijen in het
openbaar op rekening van de woning
nood moet worden geschreven. „Het
woningtekort"zo schrijft zij, „verklaart,
waarom men zoveel vrijende paartjes in
de openbare parken ziet liggen, hetgeen
bij buitenlandse bezoekers verbijstering
wekt".
HET ONDERWERP, dat zeer precair ge
noemd mag worden, omdat uiteraard
iedereen er zijn eigen opvattingen over
vrijen op na houdt, is thans door de burg
graaf van Arran uit de koele sfeer van het
wetenschappelijk onderzoek in de kolom
men van de Londense pers gebracht. Deze
aristocraat, die het gehele eiland Arran
bezit en daar vrijwel heer en meester is
heeft in een ingezonden brief aan het Lon
dense avondblad „Evening News" de vol
gende vraag gesteld: „Bent u voorstander
van het vrijen in het openbaar?" Hij zegt
in zijn brief, dat het kussen en kozen in
Engeland tegenwoordig weliswaar overal
door „het publiek" bedreven wordt maar
dat deze betreurenswaardige gewoonte
zich nu ook al heeft uitgebreid tot de
„eersterangs families". Ter illustratie daar.
van vertelt de burggraaf het volgende,
voor de lezers van de Evening News wel
licht uiterst schokkend verhaal: „Deze zo
mer werd ik uitgenodigd op een diner bij
een paar bijzonder aardige mensen. Mijn
vrouw en ik zaten met onze twee vrienden
om de tafel en wij hadden het gevieren
bijzonder gezellig. Maar er waren nog twee
personen. Zij zaten op één stoel. De dame
zat op de knie van de heer en om niet van
die knie af te vallen, had zij een arm om
de hals van de heer geslagen. Zij waren in
volkomen nuchtere toestand.. Af en toe
kuste de heer de dame op de wang of in de
hals en zij aanvaardde die attenties zonder
veel enthousiasme. Wat haar veel meer
scheen te interesseren waren lekkere hap
jes, die de heer haar af en toe met zijn
vork toestak, wanneer hij tenminste zelf
niet at. Zij scheen honger te hebben. Geen
van beiden sprak daarbij één enkel woord
en zij schenen zich onuitsprekelijk te ver
velen. Intussen zetten wij ons gesprek
voort, maar het was niet gemakkelijk ons
niets van het tweetal aan te trekken".
AAN DIT VERHAAL knoopt de burg-
grafelijke briefschrijver de volgende be
schouwing vast: „Tot aan de tweede we
reldoorlog dacht geen Engelsman eraan,
een vrouw in het bijzijn van anderen op de
mond te kussen, zelfs bij het droevigste af
scheid. Thans is dat geheel anders. Zelfs
spoorwegstations zijn tegenwoordig ware
liefdesnesten". Natuurlijk kan geen En
gelsman zich voorstellen, dat deze alar
merende toename van het vrijen in het
publiek haar oorsprong in Engeland zou
hebben gehad. Volgens hem kan zoiets
weerzinwekkends alleen uit het buitenland
zijn overgewaaid en dat wordt door de
burggraaf van Arran dan ook geïnsinueerd
Zo merkt hij in zijn brief op: „In de Latijn
se landen ziet men in treinen en parken
liefdesparen, die elkaar als palingen om
strengeld houden en dat nog wel bij dag
licht. En dan zal ik nog maar niet spreken
over de verfoeilijke Amerikaanse gewoon
te om wang-aan-wang te dansen".
GEZIEN DE gretigheid, waarmee de Brit
ten deze „verfoeilijke buitenlandse ge
woonten" hebben overgenomen, lijkt het
erop, dat de heer Arran strijdt voor een
verloren zaak. Doch men doet er goed aan
hepn niet te onderschatten. Zijn familie
blazoen luidt immers „in hoe signo vinces"
hetgeen betekent: „onder dit teken zult gij
zegevieren".
gewenste bezoekster kwam een paar
stappen de kamer in.
Ook nu keek dr. Gunthermann nog
niet op. Hij kroop achter zijn schrijf
tafel en begon een blocnote met aan
tekeningen te vullen. Over zijn schou-
der heen merkte hij echter met drei-
gende gelatenheid op:
„Juist, mijn waarde. Een zesde
keer zal niet nodig zijn. Nu u hier bin-
nengedrongen bent, verschaft u mij e;
het genoegen u persoonlijk er uit te
gooien. Daarvoor ben ik u zelfs dank
baar; ik heb werkelijk te weinig li
chaamsbeweging. Met de heftig
heid die hem eigen was sprong hij op.
Toen hij op de bezoekster toetrad, be
gon zijn broek weer af te glijden,
want de bretels zaten nog niet vast.
Hij trok zich daar echter niets van
aan.
„Wie bent u eigenlijk", siste hij „en -
wat wilt u?"
„Ik ben Nikoline Pratt", zei de jon-
ge vrouw, die feitelijk meer van een
jong meisje had, „en ik ben vijf keren
hier naar toe gekomen, om te vragen
of ik mij hier verdienstelijk zou kun-
nen maken. Maar nu kom ik voor iets
anders".
De blik uit twee rustige, grijze ogen
kalmeerde dr. Gunthermann op een
manier, die hij niet kon verklaren. Hij s
maakte zelfs een vaag gebaar in de
richting van een der rieten stoelen,
terwijl hij zelf wijdbeens ging staan, p
„De redenen waarom u hier komt,
zijn volstrekt zonder belang, maar
hét is mogelijk, dat zij van interesse p
zijn. U kunt er echter sjaat op maken
dat er vrouwen bij ons komen om
meer dan twijfelachtige redenen. Zucht
naar sensatie, behoefte om mee te
tellen, ziekelijke vergroeide erotische
driften de drommel mag weten
wat allemaal
Hij schraapte zijn keel: de vaste en g
heldere blik uit die vrouwenogen j=
bracht hem in de war. Hijv oelde zich
verongelijkt. 5
„Weet u eigenlijk wel", zei hij in-
gehóuden en heftig tegelijk, „wat het e
hier voor een inrichting is? Kunt u
zich daar ook maar een vage voor
stelling van vormen Nee, dat
kunt u niet. Niemand kan dat, nie
mand die niet dagelijks van uur tot
uur, weken en weken lang de ene
maand na de andere, en nu al van
jaar tot jaar mét die stortvloed van
menselijke ellende te maken heeft,
zoals wij hier. En hier, mijn waarde
dame" een bittere hoon zowel als
onpeilbare ernst klonken in zijn stem
door „hier heeft alleen hij bestaans
recht, die bereid is tot volkomen zelf
opoffering. (Wordt vervolgd)
Twee Britse artsen die bij duizend men
sen het optreden en het verloop van ver
koudheid hebben nagegaan, zijn tot de
conclusie gekomen dat er slechts een kleine
kans is dat men binnen de twee maan
den nadat men verkouden is geweest op
nieuw kou vat. Zij hebben ontdekt dat
mensen boven de veertig jaar meer weer
stand hebben tegen verkoudheid dan b.v.
volwassenen beneden de dertig. Niet-
werkende vrouwen en moeders hebben
meer last van verkoudheid wanneer er
babies of schoolgaande kinderen in huis
zijn. De studie, die is gepubliceerd in de
„Lancet", werd ondernomen door dr. O. M.
Lidwei en prof. R. E. O Williams uit
Londen. Zij onderzochten verkouden men
sen, werkzaam in regeringskantoren in
Newcastle-upon-Tyne en op een handels
kantoor in het centrum van Londen. Zij
stelden vast dat 10.3 procent van de ver
koudheden tot werkverzuim leidde. Het
gemiddelde verzuim was 2,6 dag per jaar.
Vrouwen tussen de dertig en de veertig
jaar zijn langer afwezig van het werk
dan mannen in diezelfde leeftijdsgroep,
en wel gemiddeld 3,3 dagen tegen 2.
Jongere en oudere vrouwen blijven
ongeveer even lang weg als mannen.
Vrouwen boven de veertig zijn vaker
abst wegens verkoudheid dan mannen.
De doktoren ontdekten dat er weinig be
wijs was voor wederzijdse besmetting op
kantoren. Slechts een op de tien verkoud
heden kon hieraan worden toegeschreven.
5253. Swoppie, die nog altijd aan tafel
zat met z'n avondeten, keek verbaasd op,
toen hij die geluiden van de zingende ka
bouters hoorde. Wat kon daar aan de hand
zijn?
Hij liep naar het venster en keek naar
buiten. Nee, er was nog niets te zien,
maar het zingen kon hij duidelijk horen;
het kwam steeds naderbij.
Nieuwsgierig opende Swoppie het raam
en stak z'n hoofd naar buiten. Nu hoorde
hij het nog beter; hij had zich niet ver
gist. Dat moesten zijn kameraden zijn,
want hij herkende hun stemmen
GRJJTE FIGUUR
Horizontaal: 1 musicus; 7 fijn; 13 zinne
beeld van de schilderkunst; 15 breekbaar;
16 deksel; 17 werk van een kunstenaar; 19
beroep; 20 water in Friesland; 21 gesteen
te; 22 boom; 23 reeks; 25 voertuig; 26 eet
gerei; 29 Europeaan; 30 slaapje; 32 bouw
materiaal; 34 kledingstuk; 35 ten bedrage
van; 37 pers. voornw.; 38 familielid; 40
pers. voornw.; 42 laagte; 43 verkeerd; 44
afgelegen; 46 naaigerei; 48 dans; 50 nieuwe
oplaag; 51 balspel.
Verticaal: 2 voorzetsel; 3 speelgoed; 4
vloeistof; 5 onbepaald voornw.; 6 heilige,
8 getijde; 9 uitbouw; 10 bloem; 11 bosje
haren; 12 lekkernij; 14 grasvlakte; 17 leng
temaat; 18 muzieknoot; 24 spoed; 25 bij
woord; 27 slot; 28 muze; 31 onbereikbaar
ideaal; 32 insekt; 33 voorzetsel; 34 deel
van een brug; 36 rustbank; 37 wreed; 38
voorzetsel; 39 verlaagde toon; 41 deel van
een bloem; 42 insekt; 45 vinpotig dier; 46
pers. vnw.; 47 op dit ogenblik; 48 Japans
spel; 49 familielid.
ZI.TFIGUREN
Horizontaal: 2 bijwoord; 4 deel van een
35. Nadat de wilde Dienomaat, door professor Kalker
achtervolgd, het huis was uitgehold, deed Panda een po
ging Jolliepop uit te leggen hoe de vork in de steel
zat. „Je begrijpt het verkeerd, Jolliepop," zei hij in
dringend. „Kijk, ik was het er niet mee eens en toen
kwam ik met die wekker.„Het moge zo zijn, met
ons welnemen," sprak de bediende ijzig. „Evenwel,
men gevoelt dat de grens van het draaglijke is bereikt.
Men neemt de vrijheid op te merken, dat men de ver
plichtingen van een herenbediende niet langer dragen
kan in een huis, waar wij dit soort gebeurtenissen ver
oorloven plaats te vinden. Men herinnert zich dat Jonk
heer Van Nehr tot Afgeblaesen zoiets nooit gedoogde in
de veertien jaren waarin men het voorrecht had hem
van dienst te zijn. Men heeft niet alleen aan onze,
maar ook aan zijn eigen waardigheid te denken en dus
zal men zo vrij zijn onmiddellijk zijn koffers te pakken!"
Jolliepop, zowel als Panda waren zodanig in deze moei
lijke toespraak verdiept, dat zij het onaangekondigd
binnentreden van Agent Bolslag niet opmerkten; maar
deze had slechts een enkele geoefende dienstblik nodig
om zich van de toestand op de hoogte te stellen. „Aha,"
zei hij, droog maar nadrukkelijk. „De telefonische mel
ding berustte op waarheid. Hier is inderdaad een gekke
geleerde aan de gang. Komt u maar eens mee naar
het bureau en ik waarschuw u geen verzet te plegen."
In de Deense plaats Hjorring is een
kweekschool in gebruik genomen die
door de Denen bescheidenlijk de mo
dernste ter wereld genoemd wordt.
Revolutionair is stellig de techniek van
het onderwijs in vreemde talen, die
hier gevolgd wordt. De leerlingen zit
ten in geluiddichte glazen celletjes en
hebben elk een eigen bandrecorder,
met behulp waarvan zij hun uitspraak
der vreemde taal objectief vergelijken
kunnen met die van de lerares (op
voorgrond), welke laatste er echter
niet op vooruitgegaan is.- Zij heeft een
paneel met vijftig knoppen en scha
kelaars te bedienen
auto; 6 streng; 8 reptiel; 9 melkklier; 10
bron; 11 zie 2 hor.; 13 Italiaanse rivier; 14
stoot; 15 lichaamsdeel; 16 afgesloten stand;
17 hemellichaam; 18 snel; 19 Chinese munt.
Verticaal: 1 evenhoevig dier; 3 herkau
wer; 5 voorbeeld; 7 voorzetsel; 12 sierhees
ter; 13 voorhal; 14 Indonesische markt; 15
vleesgerecht.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. in ons bezit te
zijn.
OPLOSSING PUZZEL NUMMER 15:
Horizontaal: 1 postulaat; 6 plots; 9 gerei;
10 ergostaat; 12 ekster; 13 leest; 14 spraak
kunst; 18 pas; 19 ark; 20 stalmeester; 23
tinne; 24 Athene; 29 steenkool; 30 einde;
31 arend; 32 genetisch.
Verticaal: 1 page; 2 sire; 3 uniek; 4 apert;
5 tijgerin; 7 letter; 8 translateur; 11 koper
gieter; 15 als; 16 uil; 17 toe; 21 analoog; 22
intern; 25 halen; 26 noest; 27 knus; 28
pech.
PRIJSWINNAARS PUZZEL NUMMER 15:
7,50: W. J. de Haan, Herman Heijermans-
weg 61, Zandvoort; ƒ5,00: Aukje Visser,
Vondelweg 448, Haarlem-Noord; 2,50:
Mevrouw E. A. R. DickhoutHarmsen,
Stationsweg 68, Velsen-Zuid.
Wij doen een beroep op onze puzzelaars
om als ze toch de moeite nemen een
oplossing per briefkaart in te zenden
meteen wat extra porto op hun briefkaart
bij te plakken ten bate van onze „Stille
Armen"-actie, die duurt tot Kerstmis. Het
maakt uiteraard geen enkel verschil voor
hun kans op een prijsje, aangezien daarvoor
alleen en uitsluitend de vraag geldt of hun
oplossing goed is of niet. Maar wij hebben
het idee dat onze trouwe puzzelaarskring
het luttele bedrag van maximum 1,05,
gaarne zal willen missen voor dit uiterst
sympathieke doel, terwijl de methode zo
eenvoudig is.
Maximum één gulden en vijf cent, want
de PTT trekt van iedere bijdrage vijf cent
inwisselingsrecht af. Als u bijvoorbeeld
een gulden bijplakt, krijgt de „Stille Ar-
men"-actie er 95 cent van.
Men dient voor deze inzendingen uit
sluitend briefkaarten en wel de officiële
postbriefkaarten te gebruiken. Men moet
de zegels bijplakken op de adreszijde, dus
op de zijde waar ook het normale porto is
aangebracht. Men mag de briefkaarten
niet onder couvert toezenden. Men moet
uiteraard geldige postzegels gebruiken. Het
verdient aanbeveling het aantal zegels zo
klein mogelijk te houden, dus zo groot
mogelijke waarden te kiezen.
Advertentie
Haute Coiffure - Schoonheidssalon
Santpoorterplein 1 - Haarlem - Tel. 60643
Buslijn 2 - indirect 3 en 4.
