r
E.E.G.-Ministerraad keurt
de benoemingen goed
WASDAG - SUNILDAG
SUNIL
WASDAG - SUNILDAG
SUNIL
Ben Bella betrokken bij
geheim overleg
KOSTUUMS
Hf
W ereldmeuws
De engel
en zijn woord
,1^
Van dag tot dag
Twaalf jaar voor ex-SS-
officier Ehrlinger
Scherpe woorden over Frankrijks
houding tegenover Hirsch
Tachtig Oostduitse
vluchtelingen der dag
FLN-diplomaat op kasteel van Aunoy
raatótcel
DONDERDAG 21 DECEM
BER 1961
3
J
MEEST
GEBRUIKTE
WASMIDDEL
Brand in Casino de Paris
Ondanks afsluiting
NEDERLANDS
MEEST
GEBRUIKIE
WASMIDDEL
Terreur
0p de
i
Floris Flaneur
(in de betere klasse)
Stilts
ZIJLSTRAAT 71 - HAARLEM
Deze week is men in Brussel getuige
van een marathon-ronde in de Europese
touwtrekkerij die tot nu toe een weinig
verheffende indruk heeft gemaakt. De Mi
nisterraad is daar bijeen om te pogen
vooral landbouwproblemen op te lossen,
die de overgang naar de tweede vierjaar
lijkse étappe op de weg naar een volledig
geïntegreerde Europese markt per 1 ja
nuari aanstaande, nog verhinderen. Zoals
bekend, zijn de agrarische vraagstukken
de moeilijkst oplosbare door de geringe
aanpasbaarheid van deze bedrijfstak als
zodanig, door de bescherming die hij in
de meeste EEG-landen geniet en door het
feit dat de zogenaamde „groene fronten"
in de verschillende landen geduchte pres
sie-groepen vormen, waarmee de regerin
gen rekening dienen te houden.
Dat de ministers voor hun landen een
zo gunstig mogelijke positie "trachten te
verwerven op de toekomstige landbouw-
Euromarkt kan men hun niet kwalijk ne
men. Erger is, dat zij daarvoor echter ook
het supra-nationale beginsel, met de ver
sterking waarvan een werkelijk verenigd
Europa staat of valt, wel aan de kant wil
len zetten. Het weinig heilzame plan om
een commissie van nationale ambtenaren
voor landbouwkwesties op te richten, die
naast de- EEG-Executieve Commissie zou
moeten werken, heeft terecht in het Euro
pese Parlement tot de aanvaarding van
een resolutie geleid, waarin dit orgaan
Ministerraad en Executieve waarschuwt
niet in strijd met de geest van het Ver
drag van Rome te handelen. Vooral de
houding van de Executieve Commissie
heeft wrevel in Straatsburg gewekt, want
deze heeft een eigen Europees beleid prijs
gegeven en zoekt thans compromissen,
om de Europese kool en de nationale geit
te sparen. De socialistische fractie in net
Europees Parlement wenste zelfs met een
motie van wantrouwen tegen de Executie
ve in het veld te komen, maar daarmee
is het Parlement niet akkoord gegaan.
Het paard zou dan achter de wagen wor
den gespannen, want als de Europese
Commissie tot aftreden zou worden ge
dwongen, zouden al de weinig Europees
gezinde krachten een opgelegde kans krij
gen om ook het restje supra-nationaliteit
voorgoed naar het kerkhof te verwijzen.
Deze krachten vindt men op het ogen
blik vooral in Frankrijk. De Gaulle :s
ftpoit een bewonderaar van de Europese
instituten geweest en hij poogt thans,
vóór Engeland en de andere EVA-landen
toetreden, enerzijds de supra-nationale
mogelijkheden zoveel te verzwakken als
hij kan, anderzijds is, nauw daarmee ver
band houdend, zijn streven er op gericht
in de Europes.e organen echte „Europea
nen" te vervangen door voor de Franse
regering handelbare figuren ,die boven al
les het Franse standpunt willen verdedi
gen. Het heengaan van de voorzitter van
de Euratoom-Commissie, Etienne Hirsch,
is een sterk staaltje van dit eng-nationalis-
tische beleid. Tegen de wens van de vijf
andere landen in is de voortreffelijke en
zelfstandige Hirsch vervangen door de
handelbaarder Chatenet. Hiermee is ook de
mogelijkheid voor andere EEG-landen ge
opend om aan hen onwelgevallige Europe
se functionarissen van eigen nationaliteit,
bij een „Europese" houding die niet
strookt met het nationale belang, tot ver
trek te dwingen. Misschien valt ook de
aanmerkelijk zwakkere houding van de
Europese Executieve in het agrarische
vlak hieruit te verklaren.
Het wordt tijd dat het voorstel van de
Duitse minister van Economische Zaken,
Erhard, weldra in stemming komt. Hij
heeft namelijk voorgesteld de tweede étap
pe te bekorten, zodat over enkele jaren
niet meer op alle punten unanimiteit in
de Ministerraad noodzakelijk zal zijn.
Uiteraard zou dit de vlotheid waarmee
beslissingen kunnen worden genomen aan
merkelijk verbeteren. Bij de discussie
over deze bekorting zou echter tevens dui
delijk tot uitdrukking komen wie nu wer
kelijk Europees gezind is en wie niet. De
jongste ontwikkelingen overziende zou
men echter kunnen vermoeden, dat een
dergelijke verduidelijking weinig hoopvol
le perspectieven zou openen.
KARLSRUHE (DP A) De 51-jarige
voormalige generaal-majoor van de S.S.
Ehrlinger, die met zeven van zijn vroege
re ondergeschikten in Karlsruhe terecht
heeft gestaan op beschuldiging van mede
plichtigheid aan moord in 1.045 gevallen
en een poging tot moord, is tot twaalf
jaar zware gevangenisstraf veroordeeld.
Dr. Hans Schumacher en Reinholt Brün-
ner kregen ieder vier jaar. Vier verdach
ten werden vrijgesproken en een van
rechtsvervolging ontslagen.
Ehrlinger, die in het proces dat acht
weken heeft geduurd schuld bekende,
voerde in de oorlog het bevel over een
speciaal S.S.-commando in het gebied van
Kiev waar de moorden hebben plaatsge
vonden.
Een juryrechtbank in Trier heeft de
vroegere S.S.-officier Josef Brendel en een
ziekenverpleger van de S.S., Werner Fen-
chel, vrijgesproken. Zij waren beschuldigd
van medeplichtigheid aan een in 1941 ge
pleegde moord op zeventig Russen in het
concentratiekamp Hinzert.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL. Er zjjn gisteren in de Ministerraad der Europese Economische Ge
meenschap en Euratoom nogal scherpe woorden gevallen over Frankrijks houding
ten opzichte van twee benoemingen. Frankrijk had namelijk enige tijd geleden
medegedeeld, dat het ter vervanging van Etienne Hirsch, de voorzitter van Euratoom,
een andere kandidaat voorstelde: Pierre Chatenet, die korte tijd minister van Binnen
landse Zaken in het kabinet-Debré is geweest en gelijktijdig stelde het ter vervanging
van het lid van de Executieve Commissie, dat zich bezighield met de relaties met
de Afrikaanse landen, namelijk Lemaignen, de oud-minister van Landbouw
II. Rocherau voor.
Reeds een vorige keer hadden de mi
nisters van de zes minus Frankrijk hun
bevreemding geuit over de Franse hou
ding en zij hadden duidelijk laten weten,
dat zij de heer Hirsch ongaarne zagen
heengaan. Hij geldt als iemand, die de
Europese gedachte tot de zijne heeft
gemaakt, als een harde en bekwame
werker en vooral ook als een voorzitter,
die de supra-nationale gedachte aan
hangt en die zich nooit door Parijs de
wet heeft laten stellen.
Dat laatste was nu waarschijnlijk juist
iets, dat Couve de Murville en Pisani, de
Franse ministers van respectievelijk Bui
tenlandse Zaken en van Landbouw, hem zo
kwalijk hebben genomen en waarover zij
zich bij premier Debré hebben beklaagd.
Juridisch mogelijk
De vijf andere ministers van de E.E.G.
en Euratoom hebben Hirsch node zien
gaan en zij hebben dat gisterochtend dui
delijk laten blijken. Fayat, de Belgische
Adjunct-minister van Buitenlandse Zaken,
heeft gezegd dat men betreurt dat Hirsch
Euratoom verlaat. Hij heeft eraan her
innerd, dat het verdrag van Rome voor
schrijft, dat de Executieve Commissie on
afhankelijk moet zijn. Hirsch is daarvoor
een van de waarborgen gebleken. „Juri
disch", zo zei Fayat, „is het niet mogelijk
ons tegen het weggaan van Hirsch te ver
zetten, dus hebben wij het moeten accep
teren". Minister De Pous heeft in dezelfde
trant gesproken en er daarbij nog aan
herinnerd hoe Nederland de samenwerking
met de heer Hirsch in verband met het
reactorcentrum te Petten op prijs heeft
gesteld.
Advertentie
Etienne Hirsch zelf heeft er gistermid
dag in een toespraak als voorzitter van
de Commissie van het Europees Parle
ment te Straatsburg geen twijfel over la
ten bestaan, waarom Frankrijk hem de
laan heeft uitgestuurd en vervangen door
een gewillige volgeling van De Gaulle en
Debré.
Hellend vlak
De leden van de Ministerraad van E.E.G.
en Euratoom, zo zei hij, zijn de vertegen
woordigers van hun regeringen en zij
uiten zich ook als zodanig doch vanzelf
sprekend zijn zij verplicht zich te houden
aan de procedures, de regels en de doel
stellingen van de verdragen. De Commis
sies of de Hoge Autoriteit nemen aan deze
dialoog deel en spreken zich uit, zoals uit
drukkelijk in de verdragen is bepaald
„volkomen onafhankelijk in het algemeen
belang van de gemeenschap". Ik moet
hier aan toevoegen, dat deze dialoog, in
dien dit niet het geval was, iedere beteke
nis zal verliezen. Deze onafhankelijkheid
die onontbeerlijk is, wordt ondubbelzinnig
in de verdragen tot uitdrukking gebracht.
De leden moeten alle waarborgen voor on
afhankelijkheid bieden.
Welk nut zou thans nog een dialoog heb
ben tussen de vertegenwoordigers de jure
van de regeringen die in de raad zijn ver
enigd en een Commissie, waarvan de le
den de facto zouden worden beïnvloed door
overwegingen van nationale aard zo vroeg
Hirsch zich af. Hij besloot zijn rede met
te zeggen, dat ook al was gisteren in zijn
toespraak zijn eigen lot in het geding, hij
het zijn plicht achtte te zeggen, dat men
zich op het hellende vlak begaf, indien de
procedure voor de benoeming en de ver
vanging van de leden zou worden gedegra
deerd tot de aanvaarding zonder meer
door vijf regeringen van voorstellen van
één regering voor de benoeming van een
lid of de leden van hun nationaliteit; en
dit met de mogelijkheid van revanche of
zelfs van concessies op gebieden die in
generlei verband staan met het vraagstuk
in kwestie.
PARIJS (Reuter-AFP-UPI) In het
Casino de Paris, een van de grootste re
vuetheaters in de Franse hoofdstad, is
woensdagavond brapd uitgebroken- boyen
het toneel. Men liet dadelijk het brand-
scherm tussen toneel en zaal neer. De
brand was nd een uur 'geblifst *tv?è'e to
neelknechts een kleedster en een brand
weerman en enkele bezoekers liepen lich
te verwondingen op.
BONN (UPI) Sinds de grènzen tussen
Oost- en West-Duitsland op 13 augustus
van dit jaar werden afgegrendeld, zijn
bijna tienduizend personen, gemiddeld
tachtig per dag, uit Oost-Duitsland ont
snapt; dit volgens officiële cijfers die te
Bonn zijn gepubliceerd.
De staatssecretaris Franz Thedieok van
het ministerie van Al-Duitse aangelegen
heden. verklaarde dinsdag dat het de Oost
duitse autoriteiten onmogelijk was ge
bleken de grenzen hermetisch af te sluiten.
Daaruit was het „verrassend grote aantal"
Oostduitse vluchtelingen te verklaren,
aldus Thedieck.
Advertentie
Niet meer terug. In de afgelopen week
zijn ongeveer veertig Poolse toeristen
in Wenen achtergebleven. Het meren
deel van hen was afkomstig uit de voor
malige Duitse gebieden, die na de Twee
de Wereldoorlog door Polen zijn bezet.
(Van onze correspondent)
PARIJS Het Tunesische weekblad
„Jong Afrika" heeft onthuld, dat Ben Bel
la en de vier andere Algerijnse ministers
in het kastel van Aunoy, waar zij sedert
hun hongerstaking zijn ondergebracht in
het afgelopen weekeinde bezoek hebben
ontvangen van de F.L.N.-dipIomaat Mo-
hammes Ben Y.ahia, die hen op de hoogte
heeft gebracht van de actuele stand van
zaken bij de geheime onderhandelingen
met Frankrijk die, afwisselend in Rome
en Genève, al een week of wat worden ge
voerd. Het was de eerste maal dat de
Franse regering Ben Bella toestond te
worden bezocht door een officiële bood
schapper van de Algerijnse verzetsbewe
ging, om aldus bij de bestandsbesprekin
gen te kunnen worden betrokken.
Ben Yahia is van het eerste diplomatieke
contact met de Fransen af, vorig jaar in
Mélun altijd ten nauwste bij de onderhan
delingen betrokken gebleven. Hij wordt be
schouwd als een der beste deskundigen
waarover het F.L.N. beschikt.
Wanneer die Franse toestemming voor
dit onderhoud op zichzelf al een gunstig
teken is, dan zijn in Parijs ook nog wel
andere aanwijzingen, dat het einde van de
tunnel nu toch wel zichtbaar wordt. Men
wijst op de besprekingen tussen het Fran
se staatshoofd generaal Charles de Gaulle
met premier Michel Debré en de minister
voor Algerijnse Zaken Louis Joxe, die zich
deze week op het Elysée vermenigvuldig
den. Van Algerijnse kant heeft men in
Parijs het uiterst gematigde commentaar
gewaardeerd dat een F.L.N.-woordvoerder
in New York gaf op de uitslag van de
stemming, waarbij de UNO-Assemblee met
grote meerderheid aandrong op een her
vatting der Frans-Algerijnse onderhande
lingen. Dit verzoek, aldus die woordvoer
der, is geen overwinning "oor het F.L.N.
en ook niet voor Frankrijk, maar een vic
torie voor de gematigde stromingen op de
extremisten in beide kampen.
Diplomatieke waarnemers geloven, nu
dat de voornaamste obstakels voor een
overeenkomst wel uit de weg zijn geyuimd.
Dfe 'Algërtjheri,1 die overigens wel van oor
deel zouden zijn dat de Franse regering
in haar strijd tegen de O.A.S. nog maar
vrij povere vorderingen heeft gemaakt,
moeten zich niettemin bereid hebben ge
toond, tot een hechte samenwerking met
Frankrijk in de toekomst, zowel voor als
na de proclamatie der Algerijnse onafhan
kelijkheid. Het wordt in Parijs dan ook
niet geheel uitgesloten geacht, dat De
Gaulle in de rede die hij op 29 december
voor radio en televisie zal uitspreken, offi
cieel de spoedige ondertekening van een
gemeenschappelijk Frans-Algerijns ak
koord zal aankondigen. Een aankondiging
die, en dat is dan de schaduw die over
dit optimisme valt, intussen ook wel eens
het sein zou kunnen worden voor een nieu
we poging van de kant der neo-fascisten in
Algerije een greep naar de macht te doen.
ALGIERS (UPI) Woensdagavond zijn
in Algiers twee granaten ontploft, waar
door achttien mensen, onder wie vijf Fran
sen, verwondingen opliepen. De eerste gra
naat werd geworpen tussen mensen die op
een bus wachtten. Dertien Algerijnen en
drie Fransen werden gewond. De tweede
granaat werd een kwartier later naar twee
Fransen geworpen. Ook zij werden ge
wond. Drie mannen drongen een politie
bureau in Algiers binnen en namen van
twee agenten de wapens weg. Uit een zie
kenhuis in Oran ontsnapte een Franse ge
detineerde.
Volgens welingelichte kringen fouilleerde
de politie zeer grondig passagiers en be
manningsleden die uit Frankrijk in Algiers
aankwamen. In Algiers, Böne, Oran, Mos-
taganem en Blida zijn woensdag tien men
sen gedood en drieëndertig gewond bij 23
terroristische aanslagen met messen,
pistolen en bommen. Dinsdag kwamen zes
mensen om het leven.
ALGIERS Het militaire hoofdkwar
tier te Algiers heeft bekendgemaakt dat
gedurende de afgelopen twee weken 625
moslemrebellen zijn gedood, gewond of ge
vangen genomen.
NEW YORK (Reuter-UPI) De UNO-
Assemblee heeft woensdag een beroep ge
daan op de Franse regering en de Alge
rijnse voorlopige regering om de onder
handelingen te hervatten met het doel „het
recht van zelfbeschikking voor het Alge
rijnse volk" te verkrijgen. Er waren 62
stemmen voor en 38 onthoudingen.
Jaren geleden heb ik een
man gekend, die zich tot
levensdoel gesteld had de
mensen aan hun woord te hou
den. Hij is dan ook vroeg ge
storven.
Als hij jarig was, wachtte
hij in statige zelfbewustheid
alle felicitanten af, keek hun
één voor één strak in de ogen
en overwoog nauwkeurig wat
zij hem te vertellen hadden
gehad, alvorens hij ant
woordde.
Dat ging dan ongeveer zo:
„Ha, daar hebben we de
jubilaris. Van harte, kerel, van
harte, en nog vele jaren!"
„Wat van harte?", infor
meerde de jubilaris daarop
nieuwsgierig.
De visite keek dan even
verbaasd, herstelde zich fees
telijk en dacht met een gees
tigheid te doen te hebben.
„Van harte gelukgewenst,
natuurlijk! En dat we er nog
lang getuige van mogen zijn!'"
„O juist. Agaarvan getuige?"
Enzovoort. Doch ook tussen
die verjaardagen in was het
leven van die exacte man een
aaneenschakeling van nuch
tere informaties en teleurstel
lende antwoorden. De mensen
zeggen maar wat.
Zij leven samen op de we
reld in een oceaan van on
waarachtigheden, als dartele
bruinvissen in de branding, en
als er tussen hen een serieuze
enkeling omhoogrijst die
vraagt: „Wat bedoelen jullie
eigenlijk?", zijn ze danig op
hun tenen getrapt, gesteld, dat
bruinvissen tenen hebben.
Want die enkeling zondigt
tegen de goede toon.
De goede toon in deze kerst
tijd is welhaast een onont
koombaar gezelschapsspel, dat
„vrede" heet. Nauwelijks is het
Sinterklaasfestijn verbleekt,
of het spel van de vrede
wordt uit de kast gehaald, af
gestoft en op de ereplaats ge
steld. Men zingt elkander toe,
men wenst elkander, men be
schouwt elkander vredelie
vend en vol goede wil. De
kerstpotten en collectes varen
er wél bij de drukkers van
kerstwensen, de kwekers van
dennebomen, de blazers van
kunstglas en de vouwers van
roodpapieren klokken niet
minder. Het is een slechte tijd
voor de uitvinders der atoom
energie, voor de politici, voor
de militairen, voor de wapen
fabrieken. De kerken lopen
plezierig vol en de concert
zalen herbergen de samenzan-
gers, die in gemengde her
komst vredig naast elkaar het
zelfde kerstlied zingen.
De vrede ademt in het prille
ochtenduur uit de monden der
mensen en stijgt op naar de
vrieslucht. De vrede wordt in
duizenden letters gedrukt, in
goud en zwart, in kranten en
kerstnummers, op guirlandes
en banderolles. De mensheid
galmt haar vredeswil uit.
Maar niemand houdt zich
aan zijn woord.
Hoe is dat woord „vrede" op
de aarde gekomen, juist in de
wintertijd, bij zonnewende,
aan de voet van het nieuwe
jaar? Het is niet door de
dennebomen gefluisterd, voor
dat ze met duizenden werden
gekapt. Neen, ik geloof dat de
denneboom er niets mee te
maken heeft. Het moet gezon
gen zijn door een geheimzin
nig, bovenaards koor, twee
duizend jaar geleden, in een
heldere winternacht ergens in
de buurt van Bethlehem.
Als kind speelde ik op zolder
met gipsen beelden die in een
doos met houtwol werden be
waard. Alle hoofden van alle
beelden waren op de halzen
gelijmd. Er was een vreemde
figuur bij, een vrouwelijk uit
ziende jongeman met vleugels,
die tijdens zijn vlucht met bei
de handen een uitgerolde ba
nier van gips voor zich uit
hield. En op de banier stond
met gouden letters: „Vrede op
aarde aan de menschen van
goeden wil". Ja, in de oude
spelling, want het waren heel
oude beelden die uit groot
moeders jeugd dateerden.
Daarom waren ook alle
hoofden gelijmd.
Er was ook een beeld van
een kind bij een kind van
porselein, met een platte rug
en een gaatje in het hoofd. In
dat gaatje werd een gouden
wieltje gestoken, waardoor de
illusie van een lichtkrans ont
stond. Het kind moet vier of
vijf jaar geweest zijn, want
het hield de armen uitgespreid
als een vroegwijze kleuter en
het had lange, blonde haren
tot op zijn schoudertjes Het
was gekleed in een schaars
hemdje met een gouden fes
tonnetje. Verder waren er
beelden van kleurig geklede
mannen en van één vrouw. Er
waren ook kamelen, schapen
en honden bij. Een ezel en een
os zaten aan elkander vast op
één gipsen voetstuk.
Ik zette de beelden op een
rij achter elkaar, liet hen mar
cheren en fraaie bochten ma
ken. Het was een soort taptoe
van Delft, maar veel minder
saai, want als het spel uit was
moesten de meeste hoofden
opnieuw worden gelijmd.
Ik wil enkel zeggen, dat al
die vredige, vredebrengende
figuren een jaar lang in de
donkere doos tussen het hout
wol lagen, wanneer niet een
barmhartige deugniet in de
zomervakantie er een uurtje
mee kwam spelen. Maar tegen
de 22ste december maakten zij
hun triomfantelijke intocht in
de huiskamer en werden zij
gehuisvest in de bijzonder
fraaie doch enigszins tochtige
stal onder de kerstboom, waar
centrale verwarming van een
Verkade's Waxinelicht was
aangebracht, die tegelijk voor
een romantische, rode verlich
ting zorgde. In de schaduwen
verdwenen de lijmnaden der
nekken, al herinner ik mij één
Kerstmis waarop de bijzonder
fraai gevormde hals van een
kameel zonder aanwijsbare
oorzaak in het waxinelicht
viel.
De engel met de banderolle
hing aan een ijzerdraad boven
de ingang van de stal, de vraag
van zijn man- of vrouwzijn
onopgelost latend achter een
zoetsappig gezicht van „wat-
doet-het-er-toe".
Het deed er ook niets toe,
want hij was en bleef ook in
andere facetten een raadsel:
hoe kwam hij aan die vleu
gels? En hoe kon hij al vlie
gende die fraaie banderolle zo
keurig ophouden? En vooral:
wat bedoelde hij?
Wat bedoelde hij met: „Vre
de op aarde aan de mensen
van goede wil?"
Zo moet ik weer aan de man
denken, die de mensen aan
hun woord hield: hij zou geen
genoegen genomen hebben
met deze losse opmerking van
een vliegend persoon, wanneer
hij in die nacht van tweedui
zend jaar geleden zijn schapen
zou hebben gehoed in de buurt
van Bethlehem.
Hij zou ongetwijfeld hebben
willen weten, of het zo maar
een vriendelijke gemeenplaats
was, zoals: „Van harte, kerel,
van harte". Of dat het werke
lijk de boodschap van een be
trouwbaar feit was, die deze
luchtvaartpionier met zijn zin-
gende'gezellen zo nadrukkelijk
kwam vermelden.
En hij zou daardoor hebben
ontdekt, wat velen onzer nu
reeds tweeduizend jaar lang
ontgaat: dat de betekenis van
de vredesboodschap niet een
nutteloze heilwens was, geuit
in de hoop dat niemand haar
letterlijk zou opvatten, doch
de verkondiging van een sim
pel, keihard feit, tot stand ge
komen door de voleinding
van het complete menselijke
wezen. „Er is nu vrede op
aarde bij de mensen van goede
wil", aldus zongen de lichtende
koren tegen het staalblauwe
uitspansel van de kersthemel.
Er kan nu vrede zijn bij alle
mensen, wanneer zij hun
eigen voleinding beseffen en
begrijpen.
Maar wij, miljoenen sukkels
met onze handen vol kunstig
geblazen schitterdingen, trap
pen er ieder jaar weer welge
moed 'inIeder jaar op
nieuw zien wij uit naar de fa
brieksmatige vrede van de
naties, naar de hemelachtige
toestand van omhelzingen en
handgedruk tussen communis
ten en katholieken, negers en
blanken, armen en rijken, ko
lonisten en autonomisten,
werkgevers en werknemers,
vrijmetselaars en paters, tot
de hele wereld één grote woes
tijn van saaie vrindelijkheid
zou zijn. Ieder jaar omtrent
Kerstmis vergeven wij onze
vijanden, gedenken wij onze
geliefden, schenken wij aan de
behoeftigen, protesteren wij
tegen de oorlog, verafschuwen
wij de atoombom, luisteren wij
naar de weerklank van ons ge
bed, dat echoot tegen het
stomme uitspansel.
Maar niemand houdt zich
aan zijn woord.
Vrede. Hij leeft slechts in de
aparte mens, temidden van een
krankzinnige wereld. In één
mens die met miljoenen is,
doch zijn vrede diep in zich
beleeft als het vreugdevolle
besef zijner geestelijke onraak-
baarheid. Laat de wereld om
hem heen schijnheilig en laf
beloften breken, moorden,
goudgraven, menselijkheid
verloochenen en verkopen. Hij
heeft zijn eigen vrede, het kei
harde, simpele feit zijner
innerlijke voltooiing, ver
worven door onaantastbare
vriendschap met zichzelf en
onverbrekelijke trouw aan zijn
eigen wezen.
Er is geen andere vrede, er
zal nooit een andere vrede zijn
in dit gevaarlijke leven. Broe
ders zullen elkander blijven
doden, zusters zullen elkaar
bestelen, buren zullen elkaar
verraden, geliefden zullen el
kander verloochenen, beloften
zullen holle woorden zijn, eden
zullen worden gebroken, naties
zullen elkander vernietigen,
volksleiders zullen elkander
beschimpen, moordwerktuigen
zullen worden gezegend, er
zullen altijd armen en altijd
rijken zijn, onderdrukten en
terroristen, profiteurs en uit-
gezogenen, en er zullen altijd
omtrent december gebeden om
een massale, paradijselijke
vrede zijn.
Legioenen mensen van goede
wil zullen worden vernietigd
door miljoenen anderen van
nog betere wil. Voor hen is de
vrede van de engel niet.
De vrede van de engel is
voor u. In lijden en dood, in
storm en oorlog, in duisternis
en atoombomhitte. Gij moet,
zoals die man van vroeger, de
engel aan zijn woord houden.
Want het was, en is, een
waar woord. Het is al twee
duizend jaar oud.
Een gering berichtje
Een klein voorval.
Ooit van Haslingden gehoord? Ik niet,
voordat ik in een Engelse krant las, dat
in dat stadje in Lancashire (Engeland)
iemand veertig liefdesromans uit de open
bare bibliotheek zo beschadigd heeft, dat
er veertig nieuwe exemplaren moesten
worden aangeschaft. Schade: 600.
Overal waar het woord „love" stond
werd dat doorgeschrapt. En hele bladzijden
waarop de liefde zegevierde, waren uit de
boeken gescheurd.
Juffrouw Doris Worsley, de bibliotheca
resse, zeide: „Ik vermoed dat dit 't werk
van een vrouw is."
Niet bijzonder belangwekkend. Niet an
ders dan een klein berichtje uit een klein
Engels stadje. De krant constateerde:
„Someone with a grudge against love sto
ries" iemand, die een hekel heeft a an
liefdesgeschiedenissen.
Meer niet.
Maar je kunt zo'n nietigheidje opheffen
uit de dagelijkse stroom van duizenden ge
ringe incidenten en hetmenselijke drama
erachter vinden; het drama van een ge
folterde ziel. Een Dostojefskiaans thema.
De Russische meester zou er een aangrij
pende novelle van hebben kunnen maken.
Een vrouw, zo teleurgesteld in, of zo ver
stoken van liefde, dat zij haar bittere wrok
met potlood en pennemes ging uitleven op
onschuldige boeken uit de openbare lees
zaal.
Een onaantrekkelijk meisje.
Een verschaalde oude niet-vrijster.
Een bedrogen echtgenote.
Verzuurd, verbitterd, verwrongen door
honger en <dorst naar liefde.
Met een beetje verbeeldingskracht ziet u
haar zitten in het lamplicht van haar een
zame kamer en vechten met potlood
en mes tegen de liefde die de imaginaire
figuren uit de bibliotheekromannetjes in
alle heerlijkheid ten deel valt en die haar
onthouden wordt.
Waarom vermoedt Doris Worsley dat het
een vrouw, een seksegenote van haar, is?
Vermoedelijk omdat een vrouw dit kan
meevoelen. Misschien omdat Doris zelf
diezelfde aanvechting ook wel eens heeft
gehad?
Gering berichtje in de krant.
En toch iets van niet te onderschatten
dramatiek.
Advertentie
34 personen verdronken. Bij het eiland
Wando aan de zuid-westkust van Korea
is dinsdagavond een veerboot gekapseisd
en gezonken waardoor 34 mensen ver
dronken. Achttien opvarenden slaagden
erin zwemmend de kust te bereiken.
Slordig. Het hoofd van het Amerikaanse
federale bureau voor de luchtvaart, Na-
jeeb E. Halaby, heeft een boete van vijf
tig dollar gekregen wegens het slordige
besturen van een vliegtuig. De boete
werd hem opgelegd door een afdeling
van zijn eigen bureau.
Speer van de Natie. Woensdagavond is
Johannesburg opgeschrikt door een ex
plosie, die de kabels, welke de noorde
lijke wijken van Johannesburg van
stroom voorzien, had moeten opblazen.
Het was de tweede ontploffing in vijf
dagen. De aanslag van zaterdag is ge
weten aan de Oemkonto We Sizewe
(Speer van de Natiel-beweging, een an-
ti-regeringsgroep die tegen apartheid is.
holera-epidemie. Een cholera-epidemie
op de Philippijnen heeft sinds september
aan 79 personen het leven gekost, aldus
heeft het ministerie van Gezondheid te
Manilla bekendgemaakt. De woordvoer
der van het ministerie zei, dat sinds
het uitbreken van de epidemie, eind sep
tember, 5.988 gevallen van cholera in
verschillende delen van het land waren
geregistreerd.
Bankoverval. Vier gemaskerde handieten
hebben woensdag in Parijs een bank
overval gepleegd. Drie van hen hielden
de bankbedienden met revolvers in be
dwang, terwijl de vierde over de toon
bank sprong en een tas met 200.000 nieu
we francs vulde, waarna het viertal in
een gestolen auto verdween.
Zoeken gestaakt. De Amerikaanse lucht
macht heeft woensdagavond het zoeken
naar het Rhesus-aapje Scatback ge
staakt. Het dier was zoals gemeld door
middel van een Atlas-raket in een cilin
der in de ruimte gebracht. De cilinder
was ongeveer 9.600 kilometer ten zuid
oosten van Cape Canaveral, waar de ra
ket was afgeschoten, in de oceaan te
recht gekomen. Een ruwe zee had het
zoeken der vliegtuigen en schepen de ge
hele dag bemoeilijkt.
