Veertig Polen kozen in
Wenen de vrijheid
In
Algiers geven de „barbouzes" de
O.A.S.-terronsten lik op stuk
hen staat grijpt naar de contra-terreur
Claerp
ELDNIEUWS
Londen wijst Oostduitse
journalist opnieuw uit
Duitse arts uit Amerika
gedeporteerd
^^raatótcel
Albanees protest
bij Hongarije en
Oost-Duitsland
Drink
a/s t,jon$e"
moef zyti/
VK DAG 29 DECEMBER 1961
Toch geen stopzetting van gezelschapsreizen
Aantal verkeersdoden in
Engeland thans 127
Oostduitse vluchteling
was eens partijlid
Wat te wensen,
lieve mensen,
in een tijd
zo vol en druk?
Lexi, onze trouwe Lex't,
wenst U - zo maar
wat simpel geluk
from America's Best Tobaccos
de
Belgische vlag in Kongo
Deens koninklijk paar in
juni naar Oostenrijk
Debré breekt duurrecord
in Frans premierschap
M. Mok
Argentinië's ex-dictator
Juan Perón hertrouwd
I
Van onze correspondent)
WENEN Al maanden lang arriveert
er elke week in Wenen een Poolse auto
bus met toeristen, die historische monu
menten en moderne bedrijven bezichtigen
maar die tevens gelegenheid krijgen om
familie te bezoeken. Er gaat geen week
voorbij of enkele van die toeristen blijven
in Wenen hangen en kiezen de vrijheid.
Vooral in een bepaald hotel in de tweede
wijk komt het regelmatig voor dat enke
le deelnemers op de dag van vertrek ont
breken. Dit verschijnsel is zo normaal ge
worden dat zelfs de reisleider zich niet
opwindt. Maar ook de Poolse regering
legt zich blijkbaar bij dit feit neer en
maakt geen einde aan deze gezelschaps
reizen. In de laatste weken zijn er in 't
geheel ongeveer veertig Polen in Wenen
achtergebleven, maar het grootste gedeel
te daarvan is naar West-Duitsland door
gereisd, waar hun familie in nog betere
omstandigheden leeft.
Veel opvallender is echter het feit, dat
sommigen van die achtergebleven toeris
ten na een paar weken oponthoud in Oos
tenrijk toch weer naar Polen teruggaan.
Represailles schijnen ze nauwelijks te
vrezen, maar in feite weet men toch niet,
hoe zij dan in hun land worden onthaald.
De hogere instanties hebben schijnbaar
weinig belangstelling voor dergelijke klei
ne „zondaars", wel echter voor het ver
blijf van Vladimirz Barankievicz, een at
taché aan de Poolse ambassade te We
nen, die met achterlating van geheel zijn
persoonlijk bezit spoorloos is verdwenen.
De Oostenrijkse recherche vreest dat hij
't slachtoffer is geworden van een moord
aanslag, maar zekerheid heeft zij niet. In
Polen schijnt de diplomaat zich niet op
te houden, daar de autoriteiten in War-
s*chau nadere bijzonderheden in Wenen
hebben gevraagd.
Spionnen
Naast de toeristen, die dadelijk ter plaat
se asiel aanvragen, staan echte vluchtelin
gen, die dikwijls met levensgevaar de
grens passeren. Ofschoon hun aantal niet
meer zo groot is, vluchten er nog altijd
gemiddeld 150 personen per maand naar
Oostenrijk. Enkelen komen uit Tsjechoslo-
wakije en Hongarije, de meesten echter
uit Joego-Slavië. Er zijn zelfs Oekrainers
en Wit-Russen onder hen. De Oostenrijkse
recherche moet zulke gevallen nauwkeurig
onderzoeken, omdat ook misdadigers op
deze manier hun verdiende straf willen
ontlopen en vooral omdat spionnen zich
voor vluchtelingen uitgeven. In de meeste
LONDEN De correspondent van het
Oostduite dagblad „Neues Deutschland".
dr. Franz Krahl, zal Engeland voor de
tweede maal moeten verlaten.
Dr. Krahl heeft bericht ontvangen dat
hij op 10 januari moet vertrekken. Ook
een jaar geleden was zijn verblijfsvergun
ning niet verlengd, als represaille tegen
Oostduitse beperkingen op Met verkfeér tus
sen Oost- en West-Duitsland. Toen deze be
perkingen werden verlicht kon Krahl, een
algemeen gerespecteerd journalist, naar
Londen terugkeren. Van regeringszijde
werd opnieuw verklaard, dat de uitzetting
van dr. Krahl niets te maken heeft met
zijn politieke opvattingen of met hetgeen
hij schrijft.
De verklaring is, dat dit de methode ;s
van het Westen om te reageren op Oost
duitse maatregelen, die geleid hebben t ot
dt oprichting van de muur tussen Oost
en West-Berlijn.
Dr. Krahl heeft op een persconferentie
meegedeeld dat de Britse onder-minister
van Buitenlandse Zaken Heath gezegd
heeft dat het een kwestie van „hoge inter
nationale politiek" betreft. De beslissing
zijn vergunning niet te verlengen was vol
gens Krahl genomen door het geallieerde
reisbureau in Berlijn, dat steeds willekeu
riger optreedt en papieren voor steeds kor
tere perioden uitgeeft. Dit bureau is een
anachronisme en hoe vlugger het ver
dwijnt hoe beter dit zal zijn voor de we
reldvrede, aldus dr. Krahl..
Het Labour-parlementslid Arthur Lewis
verklaarde ter conferentie, waarop 27 cor
respondenten aanwezig waren, dat hij en
andere parlementsleden pogingen in het
werk stellen om de order ingetrokken te
krijgen.
Krahl zei nog dat de Oostduitse autori-»
teiten hem hadden gezegd dat zij er zeer
op gesteld zijn correspondenten in het bui
tenland te hebben die daar met eigen
ogen konden rondkijken.
LONDEN Het aantal doden op de weg
tijdens de vijfdaagse kerstperiode van
vrijdag 1 ot en met dinsdag heeft, volgens
de voorlopige opgave, 127 bedragen. Dit
is hetzelfde voorlopige aantal als vorig
jaar, toen het later echter tot 153 opliep.
Gevreesd wordt, dat het totaal thans ten
minste zc hoog zal zijn. Het is een schrale
troost dat er twee jaar geleden 215 doden
waren te betreuren.
gevallen motiveren zij hun vlucht met
„religieuze vervolging", maar juist bij dit
motief vallen de spionnen door de mand,
omdat de Oostenrijkse politie hen vraagt
hun geloofsbelijdenis op te zeggen en
dat kunnen dergelijke politieke bedriegers
meestal niet. Op grond van lange erva
ring beschikt de grenspolitie bovendien
over veel'gegevens, waardoor de spionnen
zich verraden. Vroeger zag de recherche
bijvoorbeeld in sommige paspoorten be
paalde tekens, meestal punten en streep
jes die zij niet kon verklaren. Door een
toeval is zij er later achter gekomen dat
de officiële documenten van de Hongaar
se A.V.O. (geheime politie) op deze ma
nier waren gekenmerkt.
De spionnen, die dus vroeger onge
stoord konden doorreizen en zich in Zwit
serland, de Verenigde Staten of elders
veilig voelden, worden nu aan de. tand ge
voeld en in verscheidene .gevallen heeft
men hen naar hun land teruggestuurd.
BOSTON (UPI) Een rechtbank te
Boston heeft geweigerd het bevel om een
arts, die in Oost-Duitsland lid was ge
weest van de communistische partij, te
deporteren, ongedaan te maken. De Ame
rikaanse immigratiedienst had de depor
tatie van de medicus, dr. Hans E. Lang-
hammer uit Concord (New Hampshire)
gelast omdat hij, toen hij in 1953 in Ame
rika aankwam, niet had gezegd dat hij
lid van de communistische partij was ge
weest.
Dr. Langhammer, die tot nu toe werk
zaam was bij een inrichting voor geestes
zieken te Concord, zijn Amerikaanse echt
genote, Eris, en hun zoontje van een half
aar, zijn gisteren uit New York naar
West-Duitsland vertrok.
Langhammer had tevoren verklaard dat
hij feitelijk was gedwongen om lid van
de Oostduitse communistische partij te
worden teneinde medicijnen te kunnen
studeren. Hij zei dat hij later naar de
Bondsrepubliek was uitgeweken. Dr. Lang
hammer trad twee jaar geleden in het
huwelijk, nadat het deportatiebevel was
gegeven. Hij is zowel dokter in de medi
cijnen als psychiater.
Advertentie
Zinnebeelden
■jC -711 lOQli S1W llAtb I -fUUl- Al.MUJWJt. f
-9t_' UUhlÜD^
1 0 - "I - e+yry.'
IWbtWt)
(Van onze reisredact.eur W. L. Brugsma)
PARIJS. Op een straathoek staan
drie mannen te praten. Van een pas
serende auto wordt een raampje naar
beneden gedraaid, een machinepistool
besproeit hen met kogels. De drie man
nen werpen zich op de grond, trekken
hun revolvers en beantwoorden het vuur.
Na vijf minuten straatgevecht komt een
andere auto aanstuiven. Vier mannen
springen eruit en openen op hun beurt
het vuur op de schietenden. Was dit
Chicago 1930? Nee, het is Algiers 1961.
Gold het een aanslag van het F.L.N. of
de O.A.S.? Nee, het waren drie geheime
anti-O.A.S.-commando's van de politie
die elkaar onder vuur namen. Bij vergis
sing natuurlijk. Maar het tekent de ge
organiseerde anarchie waarmee de Al
gerijnse crisis Frankrijk bedreigt.
Wat doet een normale staat tegen een
clandestiene organisatie die de regering
probeert omver te wei-pen en daartoe
bomaanslagen, chantage en politieke
moord als middelen hanteert? De staat
gebruikt politie en justitie als het niet
anders kan ook het leger om die or
ganisatie de nek te breken. Maar de
Franse staat, regering, parlement, politie,
justitie en strijdkrachten zijn door de
O.A.S. geïnfiltreerd.
Als de regering haar politie opdracht
geeft een O.A.S.'er te arresteren dan heeft
hij een grote kans tijdig gewaarschuwd te
worden, een redelijke kans tijdens het
vooronderzoek te ontsnappen, een fifty-fif
ty kans op een voorwaardelijke straf. Pas
sinds kort loopt hij de kwade kans zonder
vorm van proces geïnterneerd te worden.
De staat die haar rechtsmiddelen ontoerei
kend ziet worden zoekt naar noodmaatre
gelen.
De vraag rijst waarom de Franse staat
in deze situatie niet een beroep doet op het
volk, althans op die geweldige meerder
heid van het volk, die de wettige orde ge
handhaafd wenst te zien. Men zou vreed
zame betogingen kunnen organiseren, zelfs
een militie van loyale democraten vor
men. Dan maakt men het de minderheid,
die met geweld of met de chantage van
geweld de macht wil grijpen, concreet één
ding duidelijk: „Niet dan over ons lijk".
In Frankrijk denkt de regering daar an
ders over. Wanneer er in Parijs een vreed
zame betoging tégen de O.A.S. en vóór de
vrede in Algerije (lees: voor de Franse
regeringspolitiek) wordt gehouden, wordt
die verboden en worden er 140 mensen het
ziekenhuis ingeslagen.
Volk sjeest
Natuurlijk zijn er redenen waarom De
Gaulle geen beroep op het volk doet. De
regering meent: „Ieder beroep op het volk
is ook een beroep op de communistische
partij. Wanneer het spookbeeld van een
volksfront verrijst, drijven we zeker het
leger en mogelijk ook een groot deel van
de burgerij in de armen van de O.A.S."
Misschien is dat juist. Maar het reke
ning houden met de politieke vooroorde
len van ultra-rechtse muiters is 'een merk
waardige houding voor een regime dat als
„sterk" te boek wil staan.
Wat doet de Franse regering dan wèl te
gen de O.A.S. Nu haar wettige „sterke
armen" zijn aangetast door de onwettig
heid, probeert zij de O.A.S. met de eigen
middelen te bestrijden. De laatste weken
zijn in Algerije en in Frankrijk ultra
rechtse activisten gekidnapt en een aan
tal café's, waar zij plegen samen te ko
men, op plastic-aanslagen getracteerd. Dat
is het werk van wat men in Frankrijk
„les barbouzes" noemt, de mannen met de
valse baarden, bargoens voor geheime
agenten.
De Franse regering heeft commando's
van loyale politiemannen en leden van
haar geheime diensten naar Algerije ge
stuurd, die met pistool en plastic de O.A.S.
lik op stuk geven. Soms schieten zij per
ongeluk op elkaar, maar zij moeten nog
even ingespeeld raken. Het zijn overigens
niet allemaal brave jongens. De O.A.S.
beweert dat de „barbouzes" op hun beurt
ook internationale beroeps-killers huren
om het allervuilste werk te doen. Het is
niet uitgesloten.
Naast die officiële „barbouzes" zijn er
nog andere groepen, die aan deze voorlo
pige beperkte burgeroorlog deelnemen. In
Algerije bijvoorbeeld de O.C.C. (Organisa
tion clandestine du contingent clandes
tiene organisatie van dienstplichtigen). De-
De Belgische vlag is gisteren weer ge
hesen op het gebouw van de Belgische
ambassade te Leopoldstad. hoofdstad
van de vroegere Belgische kolonie
Kongo. Personeel van de ambassade
begaf zich naar het dak van het ge
bouw nadat de diplomatieke betrek
kingen tussen België en Kongo waren
hersteld. (Telefoto)
ze werd gevormd op instigatie van de op
perbevelhebber in Algerije, generaal Ail-
leret, met een preventief doel: het ver
lammen van een toekomstige putsch door
actie van benedenaf. De O.C.C. had or
ders om in geval van een putsch alle ver
dachte officieren te ontwapenen en te ar
resteren, iedere actie tegen het F.L.N. te
weigeren en de wapens aan de barrages
op de Algerijnse grenzen 180 graden om
te draaien om een opstand in Algerije bin
nen de grenzen te houden. Vooral sinds
er Franse dienstplichtigen in Algerije door
Franse burgers zijn gelyncht, werd de
O.C.C. een bijzonder succes; zij wierp zich
ook in de strijd tegen de O.A.S. Nu is zij
door generaal Ailleret, die de vorming van
soldatenraden naar sovjet-model vreesde,
verboden. Maar zij bestaat voort.
Een soortgelijke organisatie komt uit
het officierscorps, het C.D.R. (Comité de
defense républicaine comité voor de
verdediging van de republiek). Dit zijn
loyale gaullistische officieren die hun voor
malige verzetsgroepen reconstitueren. Zij
hebben bomaanslagen op activistische ca
fé's in Algerije gepleegd. Op order van
de minister voor Algerijnse Zaken, Louis
Joxe, hebben zij geld en wapens gekre
gen. Premier Debré, die het wel eens meer
met zijn ambtgenoot niet eens is, heeft in
middels opdracht gegeven deze organisa
tie te breken. En tenslotte zijn er dan
in Frankrijk zelf de S.A.O. (Sections
anti-O.A.S.), die met het C.D.R. te ver
gelijken zijn.
Het gevolg van al deze activiteit is de
eerdergenoemde georganiseerde anarchie.
De toestand wordt gecompliceerd doordat
er in beide kampen elementen uit de hand
lopen, of door ultra-extremisme of door
ordinaire criminaliteit. En, men zou het
haast vergeten, er is natuurlijk ook nog
de organisatie waar het allemaal om be
gonnen was: het F.L.N., dat zijn terreur
wel heeft afgeremd maar niet heeft stop
gezet.
Zo ontstaat de „folklore van het geweld"
In een normale week kan het volgende ge
beuren:
Het F.L.N. schiet een Franse burger
dood. Bij diens begrafenis onder de
vlag van de O.A.S. lynchen Franse bur
gers een Franse dienstplichtige. Het O.C.C.
wreekt zich door een aanslag op de O. A S.
Die blaast op zijn beurt een loyalistische
officier van het C.D.R. met bed en al de
lucht in. De Franse geheime dienst ont
voert als represaille een paar Franse ac
tivisten. Uit woede lynchen Franse „tie
ners" in Oran in een middag twaalf Mo
hammedanen. Het Franse leger onder
neemt een actie tegen het F.L.N. Dat
maakt op zijn beurt een paar Mohamme
daanse collaborateurs van kant. De O.A.S.
die het een schande vindt dat Frankrijk
trouwe Mohammedanen aan een toekomst
onder het F.L.N. wil uitleveren, vestigt
daar de aandacht op door een bomaanslag
in Parijs te plegen. De S.A.O. antwoordt
met een kneedbom in Marseille.
Zo'n week kost gemakkelijk een vijftig
doden. Maar in feite kost hij meer: de
verrotting van een staat. En dit is slechts
de ouverture, het gevecht tussen de vuur-
posten. Met de dag komt het onafwend
bare akkoord tussen Frankrijk en het
F.L.N. naderbij. Het einde van de Frans-
Algeri.inse strijd, het begin van Frank-
rijks interne krachtproef.
WENEN (UPI) Koning Frederik IX
en Koningin Ingrid van Denemarken zul
len in juni van het volgend jaar een of
ficieel bezoek van drie dagen brengen aan
Oostenrijk.
De Oostenrijkse regerings-voorlichtings
dienst deelt mee, dat een uitnodiging aan
het Deense vorstenpaar is uitgegaan van
bondspresident Adolph Scharf, en dat het
bezoek is vastgesteld van 6 tot 8 juni.
PARIJS (AFP) Indien de Franse mi-
nister-president, Debré, op 13 januari nog
aan het hoofd van het Franse kabinet
staat, zal hij langer aan één stuk minister
president van Frankrijk zijn geweest dan
enige premier tijdens de Derde en Vierde
republiek. De recordhouder is Raymond
Poincaré die 1.102 dagen premier is ge
weest, in de jaren 1926 tot 1929.
Debré is vorige week met 1.081 dagen
opgeschoven van de derde naar de tweede
plaats die tot dusver door René Waldeck-
Rousseau, premier van 1899 tot 1902, werd
bezet.
Plechtige gebeurtenissen vormen een
gerede aanleiding tot het vervaardigen
van zinnebeeldige voorstellingen. Geboor
ten, huwelijken en sterfgevallen worden
aangegrepen voor het scheppen van beel
tenissen die, al naar de gelegenheid, zon
nig of somber zijn. Ook de jaarwisseling
is een plechtig moment en de geliefkoos
de afbeelding die daarbij verstrekt wordt,
toont ons twee mannelijke figuren. De ene,
baardig en gekromd, maakt zich gereed
om leunend op een staf, ofwel met een
zeis in de hand, dit ondermaanse te ver
laten. Achter hem komt een klein, niet of
nauwelijks gekleed ventje aandraven dat
het nieuwe tijdperk inluidt.
Dat een jaar tijdens zijn korte levens
duur een baard en een bult gezwoegd
heeft, zal geen enkele krantelezer verba
zen. Telden in de tropen eertijds de dienst
jaren dubbel, voor die symbolische jaarfi
guur mag men iedere levensdag wel de
zwaarte van een heel jaar toekennen. Men
wenst de hoogbedaagde stakker dan ook
van harte wel te rusten en richt de blik
op het frisse kereltje.
Hier echter, zo meen ik in alle beschei
denheid te mogen opmerken, klopt iets
niet. Onze verse kalenders en agenda's ge
tuigen weliswaar dat het nieuwe jaar een
nog onaangetaste grootheid is, maar onze
geestelijke inventaris neemt naar dat nieu
we jaar alle slijtage en wormstekigheid
mee, die ze in de loop der tijden heeft
opgedaan. Het zuivere mannetje mag dan
de onblusbare levensmoed symboliseren,
onder zijn blanke vel gaan de kwalen
schuil die ook hem weldra op zijn minst
een sikje en ietwat voorovemeigende
schouders zullen bezorgen.
Dit alles kan natuurlijk geen reden zijn
om de zinnebeelden te laten varen. Het
leven zou al te kaal worden, wanneer we
er iedere versiering uit verwijderden. Een
van de kwalen, en niet de geringste, die
de mensheid zich op de hals heeft gehaald,
is de behoefte aan het stukredeneren van
allerlei zaken die intuïtief als schoon en
verheven ervaren worden. De triomf van
het verstand kan een zekere vreugde
schenken, maar ze vloeit uit een bron die
snel opdroogt. Daarna volgt het gevoel van
teleurstelling, ontluistering, verlatenheid.
We hebben het licht geanalyseerd en
de liefde, we hebben ingewikkeldheden ge
wrocht waar eenmaal het simpele schou
wen voldoende was. Terug dus naar de
natuur? Dat is een vergeefse onderne
ming. Men kan de lijn der ontwikkeling
niet terugbuigen. Wie gewend is op schoe
nen te lopen en in een bed te slapen, kan
niet meer barrevoets door de wereld gaan
en zijn legerstede in een hol spreiden.
Maar we hebben al veel gewonnen als on
ze ogen niet zozeer aan de televisie ver
slaafd raken dat ze het vermogen verlie
zen om de wereld zonder technische kunst
grepen op zich te laten inwerken. Een
landschap op het beeldscherm kan schoon
zijn, maar men kan het niet ruiken, niet
betasten, er niet in wandelen of rennen.
Het beste lijkt me dat we, bij al onze
wereldwijze kritiek, iets van de oude
naïveteit mét haar zinnebeelden in ere
houden.
I.
Advertentie
Gijzelaars terug. De Albanese autoriteiten
hebben donderdag 123 Griekse gijzelaars,
die in 1944 werden gevangen genomen,
vrijgelaten. Het zijn merendeels vrou
wen en kinderen, die naar hun woon
plaats Aetomilitsa op de berg Gram
mos zullen worden teruggebracht. Te
gelijkertijd restitueerde Albanië drie
duizend stuks vee.
Kieswet aangevochten. De Amerikaanse
regering heeft donderdag de staat Loui
siana aangeklaagd wegens ongrondwet
tigheid van de kieswetten van deze
staat. Het ministerie van Justitie te
Washington maakte bekend dat een aan
klacht de eerste, ooit ingediend om
de geldigheid van de kieswet van een
staat te betwisten aan de federale
arrondissementsrechtbank in New Or
leans is overhandigd. De onderhavige
kieswet wordt doorgaans misbruikt om
negers van hun kiesrecht uit te sluiten.
Magie. Een rechtbank te Blantyre in
Nyassaland heeft donderdag vier negers
ter dood veroordeeld omdat zij twee
vrouwen die van hekserij werden ver
dacht, door verbranding om het leven
hadden gebracht. De vrouwen zouden
door magie een krokodil een meisje
hebben laten verslinden.
Mrs. Wilson. Mevrouw Wilson, de wedu
we van Woodrow Wilson, president der
Verenigde Staten tijdens de Eerste We
reldoorlog, is donderdagavond in Wash
ington op 89-jarige leeftijd overleden.
Aanslagen. De Weense politie heeft twee
Oostenrijkers gearresteerd in verband
met aanslagen die in de afgelopen acht
maanden in Wenen zijn gepleegd. Bei
de mannen hebben inmiddels bekend. Zij
hadden ondermeer gevuurd op de Ita
liaanse ambassade.
Uitwijzing. Ongeveer 300 Franse leraren
en leraressen in Egypte hebben donder
dag officieel aanzegging gekregen dat
zij hun werk moeten staken en vóór
6 februari het land moeten hebben ver
laten. De drie grote Franse lycea in
Meadi, Alexandrië en Cairo zijn reeds
door de Egyptische regering overgeno
men. Aangezien aan deze lycea slechts
tachtig leraren verbonden zijn zullen ver.
moedelijk verscheidene Franse religieu
ze instellingen eveneens door deze maat
regel getroffen worden.
Quemoy. Het nat.ionalistisch-Chinese mi
nisterie van Defensie heeft bericht, dat
batterijen, op het vasteland van commu
nistisch China ook woensdag het eiland
Quemoy hebben beschoten. Het bom?
bardement van Quemoy was na enige
tijd met Kerstmis hervat.
TIRANA (AFP) Albanië heeft in een
nota bij de regeringen van Oost-Duitsland
en Hongarije geprotesteerd tegen de uit
wijzing van zijn ambassadeurs, zo is door
het Albanese persbureau bekendgemaakt.
In de nota worden voorts de beschuldigin
gen van Oost-Duitsland en Hongarije te
gen de Albanese diplomatieke vertegen
woordigers categorisch verworpen. De pro
testnota werd woensdag aan de zaakgelas
tigden van beide landen in Tirana ter hand
gesteld.
De Albanese regering verklaart in de no
ta verder, dat haar ambassades in Honga
rije en Oost-Duitsland in het vervolg door
tijdelijke zaakgelastigden zullen worden
geleid.
MADRID (UPI) De vroegere sterke
man van Argentinië Juan Domingo Perón,
die in ballingschap verblijft in Spanie,
heeft bevestigd dat hij „enige tijd gele
den" is hertrouwd.
Peróns nieuwe vrouw is Isabel Martinez,
de secretaresse die hem bijna twee jaar
geleden naar Spanje was gevolgd.
Op kerstavond stelde de gewezen dicta
tor zijn secretaresse aan gasten voor als
„mi esposa".
Peróns eerste vrouw, Aurelia Tisson, die
hij trouwde toen hij nog kapitein in het
Argentijnse leger was, overleed zeven jaar
na hun huwelijk. Zijn tweede vrouw was
de befaamde Eva of Evita Duarte, die
niet weinig aan Peróns populariteit als dic
tator bijdroeg. Zij overleed op 26 juli 1952.
