TONEEL IN HAARLEM
Rotterdammers spelen
„Boeing - Boeing"
Grote belangstelling in Australië
voor Nederlandse schilderkunst
Cruys Voorbergh terug van
tournee door Zuid-Afrika
I
TmU
Fraaie komische rol van Luc Lutz
Miolée-expositie geopend
Pierre Boulez sprak in Hilversum
over zijn componeerinzichten
Orgelconcert door
Albert de Klerk
I'm En
De negen muzen
MAANDAG 15 JANUARI 1962
Opera van Gilbert Bécaud
thans voltooid
Concert op nieuw orgel
in Santpoort-Zuid
Nederland is voor acteurs een paradijs'
Daniel Wayenberg solist
bij het N.Ph.O.
Het weekeinde
Beeldschermer
De radio geeft dinsdag
7 elevisieprogramma
Orgel van de kathedrale
basiliek gerestaureerd
BOEING-BOEINGhet stuk van de Franse schrijver Mare Camoletti dat het
Rotterdams Toneel zaterdagavond in de Haarlemse Stadsschouwburg is komen
spelen, wordt in het programma een blijspel genoemd maar in feite is het een klucht
m optima forma. Het is boordevol onwaarschijnlijkheden die er uitsluitend toe dienen
op het toneel een dolle boel te laten ontstaan, en de hele avond is het een komen en
gaan van dames en heren (vooral dames) die telkens weer nèt verschijnen als de
auteur ze nodig heeft en ook weer nèt weggaan óf desnoods met kracht wegge
werkt worden als hun aanwezigheid ten tonele de verwarring voortijdig zou be
ëindigen. Deze kluchttechniek is al zo oud als de toneelkunst zelf en op de Parijse
boulevards is ze ook nu nog zeer in tel. Waarom ook niet? Uit „Boeing-Boeing" blijkt
dat er nog altijd méér vrolijkheid mee kan worden verwerkt dan met de methode
van kwasi-modernisme die wanproducten als „Jenuzië" tot stand heeft doen komen.
OP DE KEPER beschouwd is Camo
letti's stuk niets anders dan een amusant
spelletje met de geenszins nieuwe gedach
te, welke complicaties er kunnen ontstaan
als een jongeman zich met drie meisjes
tegelijk verlooft in de naïeve veronderstel
ling dat die drie elkaar toch wel nooit zul
len ontmoeten, welke veronderstelling in
de praktijk natuurlijk helemaal verkeerd
blijkt te zijn. Om het geval een heden
daags tintje te geven heeft de schrijver
van de drie jongedames vliegtuigstewar-
dessen gemaakt, waarbij het vliegrooster
de garantie moet geven voor de succesvolle
„timing" van de liefdesavonturen die hun
gemeenschappelijke minnaar met hen
voorheeft. Een bijzonder zwakke garantie,
gezien het alom bekende feit dat vlieg-
roosters er zijn om van te worden afge
weken. Maar om dergelijke en nog al
lerlei andere kleinigheden heeft Camo
letti zich bij het schrijven van „Boeing-
Boeing" niet bekommerd. Hij heeft zich
laten drijven door een soort van luchthar
tigheid die (overigens geheel ten onrech
te) een echt-Parijse eigenschap heet te
zijn, heeft alle logica aan zijn laars ge
lapt, maar heeft de theatertrucjes van
vermaarde voorgangers als Maurice Hen-
nequin en George Feydeau grondig bestu
deerd. En zodoende is hij toch aangeland
bij het enige doel dat hij zich voor ogen
had gesteld: het publiek een avond lang
te laten schaterlachen.
WAT DE NEDERLANDSE vertoning
betreft heeft hij daarbij veel hulp gekre
gen van de regisseur Johan Walhain en een
zestal spelers van het Rotterdams Toneel.
Walhain had voor een zeer rap tempo ge
zorgd, dat de toeschouwers geen tijd liet
om over het gebrek aan logica na te den
ken. Het kleine ensemble werd aange
voerd door Luc Lutz, die excelleerde als
de vriendelijke en hulpvaardige provin
ciaal op wiens hoofd de gevolgen van het
frivole gedrag van zijn vriend voorname
lijk neerkomen. Lutz had in deze rol een
kolfje naar zijn hand en maakte er een
uiterst komische, voortreffelijk volgehou
den kluchtfiguur van, die geen ogenblik
ging vervelen hoewel hij drie bedrijven
lang vrijwel onafgebroken op het toneel
staat. Guido de Moor, die over heel wat
minder ervaring en speeltechniek beschikt
dan Luc Lutz, kon zich naast deze natuur
lijk nauwelijks handhaven, maar de ma
nier waarop hij zich ondanks dat gebrek
aan routine door de specifieke moeilijkhe
den van het kluchtspel heen sloeg, ver
diende toch wel waardering. De verliefde
stewardessen werden alle drie met veel
entrain vertolkt; Ina van der Molen en
Trins Snijders speelden respectievelijk de
Amerikaanse en de Duitse met de voorge
schreven karikaturale overdrijving; The-
ra Verheugen als de Frangaise kreeg
In het museum Het Huis Van Looy is
vrijdag in aanwezigheid van zeer ve
le belangstellenden de herdenkingsexposi
tie van schilderijen, aquarellen en teke
ningen van de vorig jaar overleden Haar
lemse schilder A. Miolée geopend. Dit ge
schiedde door de heer L. H. H. Schutte,
lector aan de Technische Hogeschool in
Delft. De expostie blijft tot 4 februari ge
opend.
De heer Schutte verstrekte eerst bio
grafische gegevens voorzover die van be
tekenis zijn voor een begrip van de achter
grond van Miolée's werk. Hij wees erop
dat de ouders van de kunstenaar zich sterk
verzet hebben tegen diens keuze van het
schildersvak, hetgeen aanvankelijk resul
teerde in een met tegenzin door de jonge
Miolée vervulde kantoorfunctie. Later stu
derend aan de Haarlemse kunstnijver
heidsschool aan de Dreef heeft de jonge
kunstenaar vooral de invloed ondergaan
van Grabijn. Na deze studie aanvaardde
hij de functie van chef de bureau in een
Amsterdams advocatenkantoor, welke ver
antwoordelijke taak hem niet verhinderde
tijdens de zomers zowel vóór als né werk
tijd urenlang te schilderen in de natuur.
Op 37-jarige leeftijd, in 1916, koos
hij definitief het vrije beroep. Daarbij
bleek hij een uitstekend pedagoog, zowel
voor vaklieden als amateurschilders. Hij
wist hun gaven te ontwikkelen zonder er
zijn stempel op te drukken. Hij was een
gelukkig mens door zijn werk, zijn harmo
nisch huwelijk en de gave van te kunnen
lezen en denken. In 1917 werd hij bestuurs
lid van Kunst Zij Ons Doel, waarvan bij
al jaren lid was, en in die functie heeft
hij ook organisatorisch veel voor het Haar
lemse kunstleven gedaan, aldus de heer
Schutte.
De inleider sprak voorts over het oeuvre
van Miolée. Hij wees erop dat diens werk
origineel is en op geen der meesters van
de Haagse School gelijkend; zijn schilde
rijen zijn kleurrijker, zijn tekeningen vas
ter van vorm. Miolée bewonderde al
dus de heer Schutte vóór alles Breit-
ner, een tijdlang ook Mauve, later de tus-
senfiguren van het Franse impressionis
me. Bij de laatsten ligt de basis en de
beïnvloeding van Miolée's kunst, wiens
schilderijen aanvankelijk voltonig, later
lichtuitstralend zijn en wiens tekeningen
werkelijk van internationaal niveau zijn,
aldus de heer Schutte. Vóór de inleider de
expositie geopend verklaarde bracht hij,
mede namens de in de zaal aanwezige
mevrouw Miolée-Riem Vis, dank aan de
heer D. Sehwagermann, adjunct-directeur
van het Frans Halsmuseum, voor diens
ijveren voor en inrichting van de expositie.
De openingsbijeenkomst was begonnen
met een inleidend woord van de heer
Sehwagermann, die dank bracht aan de
bruikleengevers en aan de heer Schrier
die hem bij het inrichten der expositie be
hulpzaam is geweest.
daartoe geen gelegenheid blijkbaar om
dat een Frangaise in de ogen van deze
Franse auteur boven de karikatuur verhe
ven is! (Jammer dat Luc Lutz, die het
stuk overigens zo geestig had vertaald,
zich niet een wat vrijere bewerking had
veroorloofd.) Petra Verbeek tenslotte
speelde met aanstekelijke humor de eeu-
wig-protesterende dienstbode die drie „me
vrouwen" volgens haar verschillende na
tionale wensen moet bedienen.
DANKZIJ DEZE ZEER vlotte en hoogst
amusante vertoning heeft het publiek zich
met „Boeing-Boeing" toch bepaald wel
vermaakt en daarvan getuigde ook de
langdurige bijval aan het slot. Tevoren
was Luc Lutz al met een open-doekje ge
huldigd voor de bijzondere tegenwoordig
heid van geest waarmee hij reageerde op
een elektrisch knaleffect dat noch door de
schrijver, noch door de regisseur bedoeld
was geweest.
Simon Koster
De Nationale Filmproduktiemaat-
schappij is op het ogenblik in
onderhandeling met de filmster
Linda Christian voor een rol in
de nieuwe Nederlandse speel
film „De dood op de Hals", welke
deze maatschappij wil gaan uitbren
gen. Het zou de derde film van de
Nationale Filmproduktiemaatschappij
zijn. Eerder werd geproduceerd „Mak
kers staakt uw wild geraas" en „Het
Mes" over welke film Fons Rade
makers de regie voerde. Linda Chris
tian, die Nederlandse van geboorte is
en haar moedertaal nog accentloos
spreekt, was zaterdag in Scheveningen,
waar ze met directeur-producent J.
Landré de film „Het mes" zag ten
einde een indruk op te doen van de
kwaliteit van de Nederlandse
speelfilm.
(Van onze correspondent)
SYDNEY. „Ik ben zeer onder de indruk van de tentoonstelling van de schilde
ryen van Nederlandse kunstschilders", zo vertelde de heer Ha! Missingham, directeur
van het Nationale Museum van Schone Kunsten van Nieuw Zuid Wales te Sydney
ons. De expositie „De Ontwikkeling van de Nederlandse Schilderkunst sinds Van
Gogh bevat zestig schilderstukken uit Nederland en zal in diverse Australische
musea tentoongesteld worden. De collectie werd het eerst geëxposeerd in Melbourne
in oktober. Vandaar is zij naar Launceston in Tasmanië en vervolgens naar Sydney
vervoerd. Bij de officiële opening van de tentoonstelling in Sydney (door de Neder
landse ambassadeur, dr. J. G. de Beus) waren zevenhonderd belangstellenden aan
wezig. Sindsdien heeft de expositie elke dag een constante stroom van bezoekers
getrokken. Binnenkort verhuist zij naar Adelaide, hoofdstad van de staat Zuid-
Australië. Vandaar gaat ze naar Newcastle in Nieuw Zuid Wales.
TEGELIJKERTIJD met de expositie van
de schilderstukken der 22 Nederlandse
kunstschilders in twee aparte zalen van
het museum in Sydney, had het Neder
landse ministerie van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen, via de Nederlandse
ambassade te Canberra, in samenwerking
met de Australische Raad van Kunst, ge
zorgd voor een tentoonstelling van meer
dan honderd reprodukties (zwart-wit en
in kleuren) van werken van Vincent van
Gogh in een aparte zaal. De naam Van
Gogh werd elke dag genoemd in een ad
vertentie in de dagbladen en het drukke
bezoek aan de tentoonstelling heeft bewe
zen welk een grote aantrekkingskracht de
ze naam op de Australiërs heeft. Repro
dukties van de werken van Van Gogh kan
men hier overigens in vrijwel alle kunst
winkels kopen en men treft ze zowel in
particuliere huizen als café-restaurants
aan, alsook in vele scholen.
De heer Missingham zei ons; „Wij kun
nen niet over voldoende financiën beschik
ken om allerlei grote kunstwerken aan te
kopen en wij grijpen daarom elke gele
genheid aan om schilderijen uit Europa tij
delijk naar Australië te laten komen. Aus
tralië is een jong land. Het heeft dus niet
de cultuur, die in de loop der eeuwen zich
in Europa heeft ontwikkeld tot een eigen
Hoofdrolvertolkster in Brussel
gevonden: Adriana Maliponte
Gilbert Bécaud, de Franse liedjeszan
ger en nog steeds idool van vele niet-meer-
helemaal-tieners, is al jaren bezig met het
verwezenlijken van zijn groot ideaal: het
conponeren van een opera. Het werk moet
thans vrijwel gereed zijn. Het heet ,,L'
Opéra d'Aron" en het zal in de herfst van
dit jaar voor het eerst worden gespeeld in
het Théatre Des Champs Elysées te Pa
rijs. Voor de vrouwelijke hoofdrol heeft
Bécaud dezer dagen te Brussel de zange
res Adriana Maliponte geëngageerd, die
thans optreedt in de door Maurice Béjart
geënsceneerde voorstelling van „Hoff
mann's Vertellingen" in de Muntschouw
burg. Het plan bestaat om Béjart ook de
„L Opéra d'Aron" te laten regisseren.
Daarover wordt nog onderhandeld.
Bécaud was zo enthousiast over de zan
geres, dat hij haar ogenblikkelijk een en
gagement heeft aangeboden. Adriana Ma
liponte is in 1938 te Brescia geboren,
maar zij woont thans met haar ouders in
de Elzas. In maart zal zij in de Parijse
Opéra de hoofdrol hebben in de wereld
première van „De Oppermens" van Me-
notti en de maand daarop, wanneer Bé
jart met Offenbach's opera naar Parijs
komt, vervult zij er de rol, welke zij
thans ook zingt. Daarop volgt dan in de
herfst de langverwachte, reeds jaren aan
gekondigde en vaak verschoven première
van de opera van Bécaud.
In het Hervormd Gemeentecentrum,
Willem de Zwijgerlaan 72 te Santpoort-
Zuid (nabij het station) wordt donderdag
18 januari door de organist S. Oosterbeek
een concert gegeven op het nieuwe kerk
orgel. Tevens zal hij vioolspel van mej.
A. Badings op het orgel begeleiden. In de
recreatiezaal van het centrum wordt daar
na gemusiceerd door ir. G. W. van Stein
Callenfels (piano), mej. A. Badings (viool)
en de heer C. H. Strumphler (cello).
OP UITNODIGING van de afdeling ,,'t
Gooi" van de Koninklijke Nederlandse
Toonkunstenaarsvereniging heeft de Fran
se componist Pierre Boulez zondagmiddag
in de VARA-studio te Hilversum voor een
talrijk auditorium van toonkunstenaars
een voordracht gehouden, welke handelde
over de persoonlijke componeertrant van
deze componist in samenhang met zijn mu
zikaal-akoestische inzichten en zijn artis
tieke intenties.
AAN HET VOORNEMEN om de lezing
van Pierre Boulez toe te lichten met klin
kende voorbeelden kon geen gevolg wor
den gegeven en daardoor kreeg het be
toog een exclusief-informatieve en tot op
bepaalde hoogte ook een theoretische bete
kenis.
Men heeft nu een indruk kunnen krijgen
van het componeerproces volgens hetwelk
een compositie van Pierre Boulez haar
verschijningsvorm krijgt en van de klank
idee, die daarbij een rol speelt, en zich
een eigen voorstelling er van kunnen ma
ken hoe het resultaat van een uitvoering
van zijn muziek kan worden, niet in de
eerste plaats als eind-indruk, maar wel als
een aaneenschakeling van indrukken.
PIERRE BOULEZ baseerde zijn voor
dracht op zijn werk „Pli selon pli", dat
hij schreef onder inspiratie van een gedicht
van Mallarmé, waarin de dichter een be
schrijving geeft van de zich uit de mist
losmakende oude stad Brugge. Deze com
positie, waaraan hij als neventitel „Por
trait de Mallarmé". gaf, ontwikkelde zich
tot een eerste, tweede en een derde „Im
provisation". Later werden daar nog aan
toegevoegd een compositie „Don" ge
naamd en „Tombeau", dat als een grote
climax het werk besluit.
Pierre Boulez heeft er naar gestreefd
de overeenkomst met de structuur van
het gedi*ht van Mallarmé zo groot moge
lijk te doen zijn. Zelfs de klanken-construc
tie van zijn composities werd in overeen
stemming gebracht met Mallarmés dich
terlijke beginselen.
BIJ EEN NADERE beschouwing van
zijn improvisaties kon men daar een in
druk van krijgen. De eerste is eenvoudig
van karakter. Van de tweede komen de
muziekfiguraties overeen met de vormop-
bouw van het vers en bij de uitvoering
krijgen de vertolkers op grondslag van
het muzikale gegeven de vrijheid tot im
proviseren. Zij moeten de „tekst" spelen
maar /ij worden daarbij geleid door de
dirigent, die „als een verkeersagent" liet
teken geeft voor de inviduele uitvoerings
activiteiten. De derde improvisatie werd
ontworpen voor een groter bezetting, wel
ke zeer aparte sonoriteiten kan bereiken
v
PIERRE BOULEZ vindt het Westerse
toonsysteem zeer arm. Hij wil micro-in
tervallen toepassen en zoekt eveneens
naar een mobiele structuur en naar een
stereofonische klankwerking, waarvoor hij
een andere opstelling van het orkest ver
langt. Een kleinerend accent lag er in zijn
opmerking over het traditionele orkest
met zijn „Vorhang von Streichern" en
zijn verstopt slagwerk en op de achter
grond gehouden blaasinstrumenten, zoals
wij dit sinds Haydn kennen. Hierbij had
als toelichting kunnen gezegd worden, dat
deze opstelling voor een andere muziek
soort bestemd was dan die, welke Boulez
thans als een ideaal ziet en die in zijn
„Tombeau" verwerkelijkt is geworden
Voor deze muziek verlangt Boulez een vol
komen aangepaste orkest-opstelling, ter-
wille van de structuur en van de stereo-
fonische klankwerking.
MAAR WAT DOET men met het ver
schijnsel, dat deze op subtiliteit berusten
de klankproduktie niet overal in een uit
voeringsruimte dezelfde uitwerking heeft?
Het is één probleem van de vele, die de
voordracht van Pierre Boulez opgeroepen
heeft. Zij hebben ruimschoots stof tot be
schouwingen en overdenkingen opgeleverd
en daarmede heeft Boulez zijn toehoorders
ongetwijfeld aan zich kunnen verplichten.
P. Zwaatiswijk
K.D.O. GAAT THRILLER SPELEN
De katholieke toneelstichting „Kunst
Door Oefening" uit Beverwijk geeft maan
dag 12 februari in het Kennemer theater
haar tweede toneelvoorstelling van dit
seizoen. Opgevoerd wordt „Marja en de
griezel", thriller in drie bedrijven door
Hans Gelria. De heer F. A. J. Hunsche ver
zorgt van deze opvoering de regie.
De acteur Cruys Voorbergh, die de af
gelopen maanden in Kaapstad en Johan
nesburg met groot succes de Engelse ver
sie van Hans Keuls' toneelstuk „Lady
Barkers laatste Verschijning" heeft opge
voerd. is een belangrijke functie in het
culturele bestel van Zuid-Afrika aangebo
den. „Het is een heel interessante func
tie", zei hij bijn zijn terugkeer in Neder
land, „maar ik heb nog niet beslist. Als
ik 40 was zou ik mij graag inzetten om
daar toneel, opera en ballet op een hoger
plan te brengen."
Cruys Voorbergh kwam zaterdagmiddag
met de Rivièra-Express op het Centraal
Station te Amsterdam aan, waar hij werd
opgewacht door Hans Keuls en de direc
tie en enkele spelers van de toneelgroep
„Centrum". Fien Berghegge bracht hem
een bloemenhulde. Zij zal met Janette
van der Heyden, Bob Verstraete en Ben
Hulsman naast Cruys Voorbergh op de
planken staan, als deze op 15 februari in
verband met zijn 40-jarig toneeljubileum
met „Lady Barkers laatste Verschijning"
op tournee door ons land gaat.
Het optreden in Zuid-Afrika was een ge
volg van het succes, dat Cruys Voorbergh
met „Lady Barker" in Londen heeft ge
had. „Ik heb wel ervaren, welk een voor
recht het is om in Nederland acteur te
zijn. Het is hier een paradijs, vooral voor
jongeren. In Londen alleen al zijn er
8.000 acteurs en actrices, die op soms on
plezierige wijze via allerlei relaties een
rol proberen te krijgen. Tot echte crea
ties komt men er meestal niet. Als je
eens een goede ploertenrol hebt gespeeld,
blijf je je levenlang een ploert en word
je voor geen andere rol gevraagd".
Over Zuid-Afrika zei Cruys Voorbergh:
„Het Zuidafrikaanse toneel is helemaal een
verlengstuk van het Engelse. Men heeft
er dezelfde opvattingen. Alleen ontbreekt
het rechtstreeks contact met Europa
men heeft dus geen enkel vergelijkings
object en men moet zich maar aan el-
kaars heerlijkheden optrekken. Er zijn
daar geen toneelgezelschappen, zoals wij
die kennen. De spelers worden geënga
geerd voor de duur van een stuk. De
directeur van het gezelschap „Cockpit
Players", waar ik speelde, was een schat
rijk man, die van het toneel zijn lief
hebberij had gemaakt. Hij voerde ook
de regie, maar was niet overweldigend
competent". „In Londen heeft men iede
re dag keuze uit 35 voorstellingen. In
Zuid-Afrika kijkt men onthutst op als er
één voorstelling wordt gegeven. Men
loopt echter evenmin als in Engeland op
het stuk, maar op de spelers. Een slechte
voorstelling met een bekende acteur gaat
beter dan een goed stuk met onbekende
spelers."
Van „Lady Barkers laatste Verschij
ning" zijn in Zuid-Afrika 64 voorstellin
gen gegeven, die uitsluiten door blanken
zijn bezocht. „Het is voor kleurlingen ver
boden om samen met blanken in één zaal
te zitten", aldus Cruys Voorbergh, die de
rassenscheiding een onhoudbare toestand
noemde, maar zich niet bevoegd achtte er
veel over te zeggen. „Men probeert af en
toe wel speciale voorstellingen voor kleur
lingen te geven. Ik hoorde echter, dat zo'n
voorstelling laatst niet doorging, omdat de
gekleurde bevolking uit protest wegbleef"
Cruys Voorbergh heeft voor zijn jubi-
leumtoumee het stuk van Hans Keuls ge
kozen, omdat spel zowel als these hierin
zo goed tot hun recht komen. „Men laat
wel eens voorkomen, dat het probleem al
les is in een stuk. Ik vind echter de pre
sentatie wèl zo belangrijk",
'-?v -
Bij zijn aankomst in het Centraal
Station in Amsterdam werd Cruys
Voorbergh verwelkomd door leden
van de toneelgroep „Centrum" met
wie hij in „Lady Barkers laatste Ver
schijning" zijn jubileumtournee gaat
maken. De foto toont de actrice Fien
Berghegge en Cruys Voorbergh.
De officiële huldigingstoumee ter gele
genheid van dit 40-jarig toneeljubileum
zal beginnen in de Koninklijke Schouw
burg te Den Haag op 22 februari. In de
Kleine Komedie te Amsterdam wordt op
31 maart gespeeld.
Europese kunst. Cultuur is immers iets
wat opgroeit met de bevolking en de ont
wikkeling van het land. In het brengen
van een tentoonstelling van cultuuruitin
gen, zoals de Nederlandse schilderijen, uit
Europa, helpen we de bevolking van Aus
tralië te delen in kunstgenot, waarvan zij
anders verstoken zou blijven. Wij hebben
exposities gehad uit Frankrijk, Italië,
Duitsland en Japan en thans is Nederland
hier vertegenwoordigd. Met deze zending
ben ik uitermate in m'n schik en ik zal
niet rusten aleer ik ook de tekeningen van
Van Gogh uit het Kröller-Müller-museum
in Otterloo aan het Australisch publiek kan
laten zien."
OP DE DAG na de officiële opening
van de Nederlandse tentoonstelling te Syd
ney heeft de heer J. Bruijn, docent aan
de universiteit te Utrecht, en door de Ne
derlandse regering belast met de begelei-
ding van de expositie, zijn eerste „lezing
bij rondgang" gehouden. Het succes was
zo groot, dat hij haar heeft herhaald.
Zowel in Melbourne als Sydney en ande
re steden, waar de schilderijen geëxpo
seerd zijn, was de heer Bruyn alle dagen
aanwezig om tekst en uitleg te geven aan
belangstellende bezoekers.
In antwoord op een door mij gestelde
vraag, zei de heer Bruijn, dat hij Austra
lië dat hij voor het eerst in z'n leven
bezocht niet als een a-cultureel land
beschouwde. „Er is hier", zo zei hij
„een zeer levendige, eigen cultuur, waar
van wij in Nederland geen notie hebben
De kennis over Australië is in Nederland
beperkt en ik geloof, dat internationaal con
tact op dit gebied van grote betekenis is
om die kennis te verbreden en de banden
tussen Australië en Nederland te helpen
versterken. In dit licht moet men ook de
expositie van Nederlandse schilderijen in
Australië zien".
De heer Bruijn heeft de gelegenheid te
baat genomen om ter plaatse kennis te ne
men van het werk van Australische kunst
schilders, en noemde dat van William Do
bell (die in 1930 een jaar in Den Haag
heeft gewoond) en Russell Drysdale „heel
bijzonder". Eén van de goede kanten van
een zogenaamd cultuurloos land kan zijn
dat de traditie er voor de kunstenaar geen
last vormt en de afwezigheid ervan hem
juist vrijer maakt in zijn expressie".
DE AUSTRALISCHE PERS heeft ruime
aandacht aan de Nederlandse tentoonstel
ling geschonken. Karei Appels schilderij
„De Minnaars" (1955) werd in een dag
blad gereproduceerd. Al eerder had de
aankomst van de zending Nederlandse
schilderijen, waarvan de waarde op tien
miljoen gulden werd geschat, de Austra
lische dagbladen aanleiding gegeven er uit
voerig over te berichten. De belangstelling
voor de Nederlandse schilderkunst werd
extra vergroot, toen kort daarna een col
lectie schilderijen uit Engeland arriveer
de, waarin zich werken bevonden van Van
Dijck, Rembrandt en Frans Hals, welke in
eigendom toebehoren aan de Hertog van
Bedford en thans tentoongesteld zijn in de
kunstzaal van een der grootste warenhui
zen van Sydney. Dezer dagen wijdde een
dagblad in Sydney een hele bladzijde aan
Frans Hals. Het artikel was geïllustreerd
met zelfportretten van Frans Hals en
een „Schuttersmaaltijd".
In het Gemeentelijk Concertgebouw te
Haarlem zal morgen, dinsdag 16 januari,
door Albert de Klerk een concert gegeven
worden in de reeks gemeentelijke orgel
concerten, die gratis voor het publiek toe
gankelijk zijn.
Het programma is als volgt: Pièces pour
le magnificat (1706) a. Prélude, b. Tierce
en taille, c. Duo, d. Basse de trompette, e.
Trio de flütes, f. Dialogue, g. Petit plein
jeu van Antoine Guilain 17e/18e eeuw;
3ème symphonie op. 28 a. Allegro maëstoso,
b. Cantilène, c. Intermezzo, d. Adagio, e.
Final van Louis Vierne (1870—1917); Suite
Frangaise a. Prélude sur les grands jeux,
b. Nazard, c. Frangaise, d. Choral sur la
voix humaine, e. Arabesque sur les flütes,
f. Méditation sur les jeux de fonds, g. Voix
céleste, h. Final rhapsodique van Jean
Langlais (geb. 1907).
Vrijdag 19 januari zal het vijfde vrij
dagconcert van het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest plaats hebben. Het con
cert, dat onder leiding staat van Henri
Arends wordt geopend met de Symphonie
fantastique van Hector Berlioz. Na de pau
ze zal de bekende pianist Daniel Wagen
berg solistische medewerking verlenen aan
het Tweede Pianoconcert van Prokof je//.
Het concert wordt besloten met Dansen
uit de opera „Vorst Igor" van Borodin.
Daniel Wayenberg, zoon van een Neder
landse journalist en een Russische violis
te, werd in 1929 te Parijs geboren. Hij
studeerde bij Ary Verhaar te Den Haag
en Marguérite Long te Parijs. Na zijn
eerste concert in Parijs werd hij uitgeno
digd voor een recital in Italië ter gele
genheid van de 100ste herdenking van de
sterfdag van Chopin. In 1949 won hij de
Grand Prix de la Ville de Paris als jong
ste van alle deelnemers aan het concours
Long-Thibaud. Daarna volgden concerten
en recitals in vele landen. Na zijn Ame
rikaans debuut in 1953 in de Carnegie
Hall te New York werd hij de volgende
jaren uitgenodigd voor uitgebreide tour
nees door de Verenigde Staten en Cana
da. Twee grammofoonopnamen werden
onderscheiden met de Grand Prix du Dis-
que.
JAN VAN EES HERSTELLENDE
De acteur Jan van Ees is herstellende
van een operatie die hij in december heeft
ondergaan. Zijn rol in „Pauvre Bitos"
wordt waargenomen door Joris Diels.
A A tIK ON DIG INGEfl sr, BESCHOUW!ÜGEtl
De KRO richt de zaterdagavond altijd
knus in met rubrieken, die of uitschieters
op het scherm blijken te zijn of een en al
teleurstelling. Soms, zoals ditmaal, is de
epiloog-spreker de enige, die hout snijdt
pater Leopold Verhagen deed dat met stop
verf.
Wat de „Zaterdagavond-akkoorden" be
treft: het was maar een magere vertoning
zonder veel actie, met vrijwel voortdurend
liedjes, liedjes, liedjes. Regisseur Van der
Valk had met zijn belichtingseffecten ook
zijn dag niet. Enfin, laten wij maar met
deze vaststelling volstaan zonder schamper
te worden. Dat zou men haast als men
moet vaststellen, dat de sportaflevering
van Jan Cottaar zich in niets onderscheid
de van de gebruikelijke vorm, waarin de
„Sport in beeld" van zondagavond ver
schijnt. Ook Hitchcock deelde in de ma
laise van het gebrek aan inventiviteit.
De tweede aflevering van „Rendez-vous",
op zondagavond, met Mies Bouwman als
gastvrouw was belangrijk interessanter
dan de eerste. De gesprekken, onder andere
met Clinge Doorenbos en Gerard Henge-
veld, waren geen aaneenschakeling van
algemeenheden, doch hier en daar zelfs
boeiend. Mies Bouwman droeg een groot
deel van het succes, doordat zij de toon
wist te treffen die bij een dergelijke, in
de schijn van ongedwongenheid gegoten
reeks ontmoetingen past. De Franse chan-
sonnière Simone Langlois, wier Nederlands
t.v.-debuut grote beloften inhoudt, bracht
gespannen voordracht en vaardig zang
talent uitstekend tot elkander. Architect
Bakema, „Van stoel tot stad", wist de in
dividualiteit van zijn optreden te conti
nueren door een zeer persoonlijke toon,
die niet weinig bijdroeg tot de verduide
lijking van zijn onderwerp. Een onderwerp,
dat niet genoeg aandacht van de t.v. kan
krijgen omdat het de goegemeente groten
deels pleegt voorbij te gaan.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws.
8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw 9.35 Waterst. 9.40
Schoolradio. 10 00 Voor de kleuters. 10.15 Licht
baken, lezing 10.25 Gram. 11.00 Voor de vrouw.
11.30 Gram. 11.50 Volaan., vooruit, lezing 12 00
Middagklok - noodklok. 12.04 Als de dag van gis
teren: kron. van het leven. 12.30 Land- en tuinb -
meded. 12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15
Nieuwe gram. 13.30 Lichte muz. 14 00 Gram. 14.35
Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Gevar. progr.
(herh.). 15.50 Gram. 16.00 Voor de zieken. 16.30
Ziekenlof 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber.
17 45 Regermgsuitz.: Het tienjarenplan van Suri
name, door mr Th. van der Peijl. 18.00 Lichte
muz. 18.20 Polit lezing. 18.30 Radio-volksuniver
siteit: Achter de schermen (I),Algemene inlei
ding - De Spelers, door G. J. de Voogd. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Promenade-ork., koor en
sol. 20.15 Muziek, modern en klassiek, muzik. le
zing. 20.45 De reis van Noach op de wateren,
hoorspel. 23 00 Nieuws 23.10 Licht progr 23.40
Filmmuziek. 23 55—24.00 Nieuws
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8 15
Gram. 9.00 Gym. 9.10 De groenteman. 9.15 Gram.
9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Lichte muz.
12.20 Regeringsuitz.: Uitz. voor de landbouw. 12.30
Land- en tuinbouwmeded. 12 33 Dansork 13 00
Nieuws. 13.15 Meded'. of gram. 13.25 Beursber.
13.30 Metropole-ork en solist 14.00 Blaaskwintet.
14 40 Schoolradio. 15.00 Met naald en schaar,
naaicursus. 15 30 Pianorecital. 16.00 Ons marker,
lezing 16.15 Hammondorgel en zang. 16.30 Voor
de jeugd. 17.30 Amateursprogr. 17.55 New York
calling, praatje 18.00 Nieuws. 18.15 Act. 18 20
Pianospel 18.30 Lichte muz. 19.00 Voor de kinde
ren 19.05 Paris vous parle, gesproken brief. 19 10
Inleiding tot muziekbegrip, muzik. lezing 19 25
Strijkkwart. 20 00 Nieuws. 20 05 Gevar. muz. 21 00
Litteraire quiz. 22.00 Muzik. lezing. 22 30 Nieuws
en meded. 22 40 Act. 23.00 Gram. 23.55-24 00 Nws
BRUSSEL. 324 m
12 00 Nieuws 12 03 Gram. 12.30 Weerber. 12 35
Gram. 12 50 Beursber. 13.00 Nieuws 13.15 Kamer-
muz. 14 00 Schoolradio. 15 45 Gram. 16.00 Beurs
ber. 16.06 Duitse les. 16.21 Kamermuziek. 17 00
Nieuws. 17.15 Kamermuz. 17.40 Boekbespr 17 50
Lichte muz. 18 20 Voor de soldaten. 18.50 Sport-
kron. 19.00 Nieuws 19.40 Gram. 19 50 Syndicale
kron. 20 00 Hoorsn. 21 15 Jazz. 22.00 Nieuws 22 15
Gram. 22.55—23 00 Nieuws.
VOOR MAANDAG
NTS: 20.00 Journ en weeroverz. VARA: 20 20
Achter het nieuws. 20.35 Cabaret. 21.05 Filmkron.
21.30 Documentair programma.
VOOR DINSDAG
NTS: 20 00 Journ. 20.20 Film. 20.40 Muzik. film.
21.05 - 22.30 Speelfilm.
Inwijding op zondag 21 januari
Zondag aanstaande, 21 januari, zal in de
kathedrale basiliek St. Bavo aan de Leid-
sevaart te Haarlem het gerestaureerde or
gel worden ingezegend door de bisschop
van Haarlem, mgr. dr. J. van Dodewaard.
De plechtigheid begint om 5 uur 's mid
dags.
Het orgel zal worden bespeeld door de
Haarlemse stadsorganist Albert de Klerk,
de organist van de kathedrale basiliek,
Jan Schouten, en de dirigent van het
kathedrale koor, Kees Bornewasser. Aan
de plechtige ingebruikneming van het
orgel wordt voorts medewerking verleend
door het mannenkoor „Cantemus Domino"
van de kathedrale basiliek en leerlingen
van de koorschool „St. Bavo" beide onder
leiding van Kees Bornewasser.
Er zullen orgel- en koorwerken worden
uitgevoerd van onder anderen César
Franck, Bach, Boëlmann en Albert de
Klerk; van de laatste delen uit zijn „Missa
in honorem Papae Piae X".
Nederlands Kamerkoor. Met het mo
torschip „Noorddam" van de Holland-
Amerika-Lijn is het voltallige Nederlands
Kamerkoor naar de Verenigde Staten ver
trokken voor het geven van een seAe be
sloten concertén. In tal van steden en
plaatsen, onder andere New York, Wash
ington, Chicago, Detroit en Sint Louis zal
het koor optreden. Het is de tweede maal,
dat dirigent Felix de Nobel met zijn koor
de oceaan oversteekt. In 1960 maakte het
Kamerkoor een dergelijke tournee. Het
koor keert 6 maart terug.
Opdracht voor een choreografie. De
staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, mr. Y. Scholten, heeft aan
mevrouw I. van StaverenSluiter en aan
de heren J. Flier, C. van de Weetering en
A. Mol opdracht verleend voor een choreo
grafie.
