CMS)
Diamanten jubileum van Magda Janssens in
Ensemble met
drama van een
morfinist
Een
vrije
dag
Geslaagd openingsconcert van
„Vrienden van het Lied"
N. Ph. O - Serie
in Heemstede
De negen Muzen
Jean Guéhenno lid van
de Académie Francaise
MAANDAG 29 JANUARI 1962
4
:4.ï:
ziJ.
Simon Koster
Eindhoven krijgt een
nieuw type ziekenhuis
F. Zwaanswijk
Kerkelijk nieuws
Het weekeinde
Beeldschermer
De radio geeft dinsdag
7 etevisiefirogramma
Concert door jeugdkoor
„De Kleine Stem"
P. Zwaanswijk
A A tlKOtlDIOIHGEli l n BESCHOUWtn GEh
HET IS EEN ECHTE FEESTAVOND geweest, die het Haarlemse publiek
Magda Janssens heeft bereid ter viering van de zestigste verjaardag van haar
toneelloopbaan. De Stadsschouwburg was vrijwel geheel gevuld voornamelijk
met toegewijde bewonderaars van deze veelzijdige actrice een duidelijk bewijs
van de diepe indruk die haar vroegere creaties hebben achtergelaten, want de
Haarlem is zij in die jaren maar hoogst zelden opgetreden. Dat zij de vele
rge
laatste jaren heeft zij (om persoonlijke redenen) weinig gespeeld en met name in
vrienden, die zij in Kennemerland in de loop van haar uitzonderlijk lange carrière
verworven had, daardoor echter niet heeft verloren, is zaterdagavond wel
onomstotelijk gebleken.
MAGDA JANSSENS viert haar „diaman
ten" jubileum bij het gezelschap „Ensem
ble" en in het toneelspel „Een vrije dag'
van de in 1956 overleden Deense schrijver
Otto Leek Fischer nu al twee maan
den bijna avond aan avond en in die tijd
heeft men er (in ons blad onder meer da
delijk na de Tilburgse première op 21 no
vember) al heel wat over kunnen lezen.
Men weet nu dus wel dat er op het stuk
nogal wat valt af te dingen maar dat de
creatie van Magda Janssens in haar jubi
leumrol daar torenhoog bovenuit rijst.
Haar uitbeelding van de afgesloofde huis
moeder die, teleurgesteld in haar man en
haar volwassen kinderen, besluit „een vrije
dag" te nemen om terug te gaan naar haar
geboortedorp en troost te zoeken in jeugd
herinneringen, is inderdaad bewonderens
waardig door de veelheid van fijne nuan
ces waaruit de actrice deze figuur heeft
opgebouwd. Nog bewonderenswaardiger
echter vond ik het dat Magda Janssens
hoe technisch-volleerd zij ook is, zich daar
bij volkomen onthield van alle demonstra
tieve virtuositeit (in de zin van een op
dringerig, louter technisch schitteren), zo
als dat bij andere jubilea van uitvoerende
kunstenaars wel eens voorkomt. De kracht
van mevrouw Janssens is altijd geweest,
een maximum aan zuiver gevoel en inner
lijke warmte op de toeschouwer over te
brengen met de eenvoudigste en zuiverste
middelen, en daarbij is elk „show"-ele-
ment dus afwezig. Met dezelfde eenvoud
en eerlijkheid, die alleen vergemakkelijkt
worden door beheersing van de techniek
speelde zij ook haar jubileumrol: als een
dood-simpel brokje menselijk leven, maar
daarbij toch zo rijk genuanceerd en zo diep
doorvoeld dat de innerlijke spanning van
het eerste tot het laatste ogenblik gehand
haafd bleef.
MEN MAG ER DE overige medespelen
den geen verwijt van maken dat zij dit
hoge niveau niet haalden; de rollen die
Het toneelgezelschap Ensemble is be
trekkelijk kort na de première in Tilburg
zondagavond te Haarlem verschenen met
Michael V. Gazzo's spel „Een hoed vol re
gen". De stadsschouwburg was bijzonder
matig bezet. Ensemble had een beter lot
verdiend dan gemangeld te worden tussen
de huldiging van Magda Janssens (zater
dagavond) en de opvoering van „De ker
sentuin" (vanavond). Een beter lot, omdat
het stuk dat alleszins waard is en de over
wegend jonge acteursbent een voortreffe
lijk staaltje ten beste gaf van bezield en
eerlijk toneel.
Er is bij de Tilburgse première al het
een en ander gezegd over de kwaliteiten
van de voorstelling, waarbij de nadruk viel
op de sterke dramatische werking, bereikt
door een regie, die vooral wist te spelen
met de teneur. Het valt niet moeilijk te
beamen, dat Jan Retel inderdaad een ga
ve opvoering heeft opgeroepen met zijn
zorgvuldige schikking van ieder der spe
lers in een stemmig geheel. Hij vermeed
vooral pose en ook onwaarachtig effect.
Dat de situatie, door de auteur gescha
pen, niet helemaal geloofwaardig aandeed,
voor wat een der hoofdfiguren in het stuk
betreft Celia Pope, die lange tijd onwe
tend is van het feit, dat haar man aan
morfine is verslaafd mag men dan ook
niet uitleggen als het gevolg van een on
juiste spelinterpretatie. Die situatie is zelfs
te verdedigen, al school er ons inziens een
element van aanvechtbaarheid in. Het pleit
overigens voor de schrijver, dat hij des
ondanks zo'n geladen, zo'n als reëel er
vaarbaar conflict wist te scheppen en dat
is dan te danken aan zijn knappe dialoog,
die zo natuurlijk was, dat men wel mee
moest of men wilde of niet. Met die dia
loog overwon hij zelfs de bijna melodra
matische verhouding tussen de vader van
de morfinist en zijn twee zoons, van wie
de een geen kwaad en de ander alleen
maar alle slechtigheid der aarde kon doen.
Trouwens, het drietal gangsters, dat in het
stuk optreedt, is ook geen gezelschap om
garant te zijn voor de versterking der in
nerlijke spanningen.
Toch gevoelde men werkelijk medele
ven met de beklagenswaardige morfinist
en begreep men het verzet van zijn vrouw
zoals men ook sympathiseerde met de van
alles beschuldigde broer. Kortom; prota
gonisten en antagonisten stonden in de juis
te en zuivere verhouding tegenover elkaar.
Er werd nergens een vals akkoord aange
slagen.
De regie had dus aan deze gang van
zaken grote verdiensten, het gezelschap
niet minder. Shireen Strooker, pas
van haar ziekte hersteld, nam de
rol van de jonge vrouw op, die An
drea Domburg aanvankelijk had ver
vuld. Zij deed dat bewonderenswaardig
goed, zorgzaam, liefderijk en doortastend
als hét er om ging veilig te stellen wat zij
niet wilde verliezen. Wij moeten trouwens
zeggen, dat heel het ensemble een warm
pleidooi hield voor wat oprechtheid in de
toneelspeelkunst vermag. Zo van binnen
uit, wars van pathos en toch gevoelig ge
noeg om over het voetlicht te komen, ziet
men niet iedere avond acteren. Daarom
was het zo jammer, dat maar zo weinig
bezoekers er getuige van waren en die wei
nigen reageerden soms nog halstarrig ver
keerd. Wanneer „Een hoed vol regen" nog
eens in Haarlem wordt gespeeld, zal men
tot zijn eigen voordeel deze voorstelling
de belangstelling moeten geven, die een
juiste en welkome honorering oplevert.
P. W. Franse
zij speelden, ieder naar beste kunnen
(maar de meesten met nog geen tiende
part van de toneelervaring van Magda
Janssens!), hadden van de schrijver stuk
voor stuk te weinig individueel leven mee
gekregen. De regie van Jan Retèl, die het
hele stuk recht-toe recht-aan liet spelen en
daardoor ook nog de aanwezige mogelijk
heden voor een meer boeiende ensemble
vertolking verwaarloosde, had hun boven
dien kennelijk te weinig steun gegeven.
Maar de rol van de moeder en vooral
de uitbeelding van die rol door Magda
Janssens overstraalde het geheel zo
zeer, dat deze bezwaren daardoor bijkom
stig werden. Het was immers de avond
van Magda Janssens; en dat bleef het ook.
De huldiging.
DAT BLEEK NATUURLIJK nog volle
diger na het stuk zelf, then de jubilaresse
werd gehuldigd, in de eerste plaats door
Haarlems burgemeester, mr. O. P. F. M.
Cremers, die haar een bloemstuk aanbood
en uiting gaf aan de grote dankbaarheid
van het publiek voor alles wat het van
Magda Janssens in de loop van haar lan
ge carrière aan schoonheid en ontroering
had mogen ontvangen. Na hem sprak wet
houder D. J. A. Geulk, voorzitter van het
huldigingscomité, die een envelop met het
„stoffelijk huldeblijk" van de Haarlemse
toneelliefhebbers overhandigde, gevolgd
door dr. P. H. Schroder; ook deze gaf
haar een envelop, maar, zoals hij zei, „een
lege, die bestemd was voor de nog te ver
wachten nagekomen giro-bijdragen". Dr.
Tjebbo Franken haalde herinneringen op
aan de eerste rollen die Magda Janssens
ten tijde van de eerste wereldoorlog in ons
land heeft gespeeld; hij offreerde haar een
geschenk van de Sociëteit Teisterbant. De
jeugdige Rudolf Lucieer verklaarde in een
kranig speechje dat mevrouw Janssens de
periode van de oudere generatie weer le
vend had gemaakt voor de huidige jeugd
en overhandigde bloemen namens de leer
lingen der middelbare scholen. Ook de za
kelijk leider van „Ensemble", de heer I.
Parijs, kwam met bloemen, en wel omdat
er sprake was van „een jubileum van het
jubileum": het was de vijftigste voorstel
ling van „Een vrije dag". De directeur
van de Stadsschouwburg, de heer H. Dei-
num. getuigde tenslotte van zijn grote per
soonlijke bewondering en vriendschap voor
mevrouw Janssens en wees er op dat er
ook al sedert vele jaren een diepe vriend
schappelijke verhouding tussen haar en de
Haarlemse Stadsschouwburg bestaat.
ZO LEVENDIG stralend en opgewekt
alsof zij minstens de helft van haar 77 ja
ren van zich had afgeschud dankte de ju
bilaresse voor de hulde die haar was ge
bracht. Zij verzekerde het publiek dat zij
zich in Haarlem altijd bijzonder thuis had
gevoeld, „omdat er hier een heel speciaal
publiek is, dat intens kan luisteren en pre
cies reageert zoals het moet". En zij deed
een beroep vooral op de jeugd om, desnoods
ten koste van de bioscoop, meer naar de
schouwburg te gaan. Dat er bij dit alles
telkens weer geestdriftig geapplaudisseerd
werd, laat zich begrijpen.
Daarna had in de bovenfoyer van de
schouwburg een receptie plaats voor de
talrijke bewonderaars die Magda Jans
sens nog persoonlijk wilden complimente
ren.
Burgemeester O. P. F. M. Cremers
wenst Magda Janssens geluk.
Magda Janssens dankte het publiek.
De Franse schrijver Jean Guérenno is
gekozen tot lid van de Académie Fran
caise.
Jean Guéhenno (die eigenlijk Marcel
Guéhenno heet) is in 1890 geboren. Hij was,
na in de oorlog 1914-1918 gediend te heb
ben, leraar aan verscheidene Parijse mid
delbare scholen. Tot 1936 was hij hoofd
redacteur van het blad „l'Europe". Hij was
redacteur van de reeks „Ecrits" van de
Librairie Grasset". Tot 1936 was hij tevens
directeur van het weekblad „Vendredi".
Na de oorlog werd hij medewerker van de
„Figaro'.', en (de „Figaro Littéraire". Hij is
hoofdinspecteur geweest van het Franse
natiopalp orjtlgr.wjjs. Hij is offigie^.van het
Légion d'Honneur e'ri is voorts onderschei
den met het Croix de Guerre en de Mé
daille de la Resistance.
Hij publiceerde vele romans en essays,
onder andere „l'Evangile éternel", „Cali
ban parle", „La Conversation a l'Humain"
„Le Journal d'un Homme de quarante ans"
„Journal d'une Révolution", „Dans la Pri
son", „La France et le Monde", „Journal
des Années noires", „Jean Jacques, en
Marge des Confessions", „La Part de la
France", „Jean Jacques: Roman en Vérité",
Rita Hayworth. De filmster Rita Hay-
worth zal het volgende seizoen op Broad
way op de planken verschijnen. Het wordt
haar eerste rol in een toneelstuk te New
York. De actrice en Gary Merrill zullen de
hoofdrollen spelen in „Step on a Crack",
dat geschreven is door Bernard Evslin.
Bourdelle-expositie Voor het eerst zal
in Nederland een overzichtstentoonstelling
worden gehouden van het werk van de
beeldhouwer Antoine Bourdelle. Zij zal
alleen in Arnhem plaats hebben, en staat
onder auspiciën van de Association Fran-
qaise d'Action Artistique. Een zestigtal
bronzen geeft een overzicht van de ont
wikkeling van Bourdelle (18611929).
Daarnaast worden schilderijen uit zijn
jonge jaren in Parijs getoond, evenals
reeksen schetsen en tekeningen die tot zijn
beeldhouwwerken leidden. Mevrouw en de
heer Dufet-Bourdelle, dochter en schoon
zoon van de beeldhouwer en beheerders
van het Musée Bourdelle te Parijs, zullen
bij de opening op 3 februari aanwezig zijn.
Omstreeks juni dit jaar wordt in Eind
hoven begonnen met de bouw van een
nieuw diaconessenhuis, dat wat indeling
betreft een unicum in Nederland zal wor
den. Het krijgt een capaciteit van onge
veer 300 bedden. Het project bestaat uit
een grote „schijf" van twee etages, waar
op een hoogmiddenhuis is ontworpen. De
onderste etage van de schijf is het eco
nomiegebouw. De bovenste etage wordt
behandelhuis. Dit zal bevatten de opera
tieafdeling, de röntgenafdeling, de afde
ling voor de physische therapie, het la
boratorium, de physiologische afdeling en
de polikliniek.
Het beddenhuis bestaat uit acht eta
ges, waarvan er twee zijn bestemd voor
de kinderafdeling, één voor de verloskun
dige afdeling, en vijf voor andere spe
cialismen. Het ziekenhuis zal 13 miljoen
gulden kosten. Het krijgt geen indeling
in klassen. Met het oog op de perso-
neelsschaarste zijn alle verbindingswegen
zo kort mogelijk gehouden. Bij het ont
werp is er verder naar gestreefd de vele
werkzaamheden, die thans meestal in de
verpleegafdeling gebeuren, te centralise
ren. Zo is bijvoorbeeld voorzien in een
centraal beddenwisselstation, een centra
le afdeling keuken en een centrale af
was. De inrichting zal rond de anderhalf
miljoen gulden kosten. Op het terrein
komt een zusterhuis voor leerlingver
pleegsters. Ook het lescentrum wordt
daar ondergebracht. Architect is de heer
W. Lugthart uit Amsterdam.
ONDER GROTE BELANGSTELLING heeft de vereniging Vrienden van het
Lied", die enige tijd geleden werd opgericht, zondagmiddag in de Tuinzaal van het
Gemeentelijk Concertgebouw te Haarlem, haar eerste concert gegeven. Dit openings
concert was een bijzonder overtuigende rechtvaardiging van het streven van de ver
eniging om in ruime kring aandacht te vragen voor de liedkunst, die zij door ver
vlakking bedreigd acht. Het lijkt beter te zeggen, dat het zingen van liederen in
onze tijd dreigt af te glijden naar een niveau, dat met verantwoorde liedkunst
beoefening weinig of in het geheel niets van doen heeft. En zeer bedenkelijk is, dat
dit verschijnsel zo dikwijls ook de ombuiging van de appreciatie van het publiek
naar dit niveau tengevolge heeft.
IN DE GROTE muziekcentra van ons
land kunnen nog manifestaties van lied
kunst verwacht worden. Maar hoe is het
in minder bevoorrechte plaatsen gesteld?
Zullen de „Vrienden van het Lied" er in
slagen om een verdwenen traditie ook in
onze stad opnieuw te gaan vormen? De
voorwaarden lijken gunstig te zijn. Vele
vooraanstaande kunstenaars hebben hun
steun aan het werk der vereniging gege
ven, ook in praktische zin. Drie van deze
Nederlandse kunstenaars, de zangeres Car
la Brünott, de bas Herman Schey en de
pianist George van Renesse zijn de eer
sten geweest, die hun rijke talenten in
dienst van de jonge vereniging hebben ge
steld en daarmede hebben zij het ope
ningsconcert, waaraan zij hun medewer
king verleenden, tot een groot succes kun
nen maken.
VOOR EEN VERHEUGENDE verras
sing zorgde de jonge zangeres Carla Brü
nott, wier optreden voor onze stad een de
buut betekende. Zij schonk aan haar audi
torium de verrukking van een uitzonder
lijk fraaie altstem en van een voordracht
kunst, die in vele facetten van bewogen
heid, sfeer en uitbeelding in een haast
volmaakte eenheid afgestemd konden wor
den op de tekstgedachte van liederen van
grote muzikale schoonheid. Een voortref
felijke technische beheersing stelde de zan
geres in staat haar stem de gaafheid en
de rijk-genuanceerde dynamische timbre-
sonoriteit te geven, die haar vertolkingen
tot diep-ontroerende en ook tot lichte vreug
de stemmende ervaringen maakten. Men
hoorde zo vier van weemoedig verlangen
vervulde prachtige liederen van Henri Du-
parc, het geestige lied „Les chats" van
Alphons Diepenbrock, de aangrijpend-tra
gische „Complainte du petit cheval blanc"
van Henriette Bosmans, vier geniale lie
deren. van Claude Debussy. En verder kon
Carla Brünott zich bijzonder onderscheiden
met haar aandeel in de vertolking van vier
duetten van Johannes Brahms, waarvoor
Herman Schey haar uitnemende partner
was.
OP DEZE MIDDAG heeft Herman Schey
een zijde van zijn kunstenaarschap kunnen
tonen, die voor Haarlem vrijwel nog onbe
kend was. Men was hier wel op de hoogte
van zijn betekenis als oratorium-zanger.
Maar nu heeft Herman Schey zich ook vol
ledig als liederenzanger kunnen geven. Men
heeft genoten van zijn door uitdrukkings
kracht uitmuntende voordrachten van lie
deren van Hugo Wolf, waarvan „Der Tam
bour" en „Der Rattenfanger" een onver
getelijke indruk door flitsend-geestige ty
pering maakten. Met instemmende vreug
de luisterden de toehoorders naar zijn ver
tolking van twee Balladen van Carl Loewe,
een voordracht, die als een rehabilitatie
van de componist werd. En met sympathie
was men getuige van zijn verdediging van
drie weinig betekenende liederen van Cla
ra Wildschut.
Gaarne had ik ook voor de schitterende
begeleidingen van George van Renesse in
details willen treden. Ik moet echter vol
staan met hem grote lof te brengen voor
zijn buitengewoon kunstzinnig en vaak
verbluffend virtuoos pianospel, dat mede
dit concert tot een victorie van de lied
kunst deed worden.
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Beroepen te Pernis M. Bakker, kand. te
Haren (Gron.).
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Vineland (Ontario, Canada)
(Free Chr. Ref. Church) J. P. Geels te
Haarlem-C.
Beroepen te Amsterdam-Zuid J. M. Vis
ser te Dokkum.
Aangenomen naar Utrecht-C. W. v. 't
Spijker te Drogeham.
Baptisten Gemeenten
Bedankt voor Drachten J. Bouritius te
Tweede Exloërmond.
Geref. gemeenten
Beroepen te Rotterdam-Zuidwijk L.
Rijksen te Rotterdam-West.
Het NonrdhoDands Philharmonisch Or
kest geeft wederom een serie van drie
concerten in het Minerva Theater te
Heemstede.
De concerten, die onder leiding zullen
staan van Henri Arends, worden gehouden
op de dinsdagen 13 februari, 27 maart en
24 april. Op het eerste concert zuilen- vier
werken van Mozart worden uitgevoerd
Dit zijn achtereenvolgens de Symfonie no.
31 in D gr.t., Duitse dansen, het Hoorn
concert in Es, waarin Iman Soeteman als
solist za! optreden, en het Pianoconcert in
C, met dtf pianiste Helena Costa als solis
te.
Helena Costa stamt uit een zeer muzika
le familie. Zij was leerlinge van o.a. Ed
win Fischer, met wie zij in verschillende
landen de concerten voor 2, 3 en 4 piano's
van Bach uitvoerde. Zij speelde onder ve
le beroemde dirigenten zoals Ansermet,
Van Kempen, Markevitsch, etc.
Het tweede concert op 27 maart' heeft
als solist de pianist George van Renesse.
Het concert zal bestaan uit een Beetho
ven-programma. Geopend wordt met de
Ouverture Prometheus, daarna is George
van Renesse solist in het Derde Piantcon-
cert. Het concert wordt besloten met de
Tweede symfonie.
George vain Renesse
George van Renesse gaf reeds op zeer
jeugdige leeftijd blijk van bijzondere mu
zikale aanleg. Op 10-jarige leeftijd was hij
al een goed pianist. Hij bezocht het Am
sterdams Conservatorium en was leer
ling van Ulf. Schults. In 1928 behaalde hij
de Prix d'excellence. Daarna studeerde
hij nog te Parijs. George van Renesse
treedt regelmatig op in binnen- en buiten
land. Als begeleider (o.a. van Yehudi Me
nuhin) heeft hij zich eveneens een grote
reputatie verworven.
Op het laatste concert op 24 april, wor
den drie werken van Mendelssohn uitge
voerd Het wordt geopend met Ouverture
„Die Hebriden". De violist Theo Olof is
hierna solist in het Vioolconcert. Na de
pauze wordt de Italiaanse symfonie ten ge
hore gebracht.
Theo Olof, geboren in 1924 te Bonn, trad
op 11-jarige leeftijd op met het Concertge
bouworkest o.l.v. Bruno Walter. Hierna
volgden vele concerten in binnen- en bui
tenland onder vermaarde dirigenten. In
1950 wet-d hij met Herman Krebbers be
noemd tot eerste Concertmeester van het
Residentie Orkest.
„Muziek voor U" van het orkest Pi
Scheffer werd een interessant muzikaal
genot, door aanwezigheid van enkele illus
tere gasten, onder wie Jurriaan Andries-
sen. De zaterdagavond-t.v. hield zich ver
der bezig met de eindeloze liefdesverwik
kelingen rondom de vier dochters Bennet,
die langzamerhand naar onze smaak wel
getrouwd mogen wezen. Maar ze moeten
het nog twee afleveringen lang volhouden.
Goede documentaire leverde de Zwitser
se film: „Het leven is een feest", waarna
de dag een stemmige sluiting kreeg door
„Ontmoetingen met Elisabeth Andersen",
dat een ontmoeting met Shakespeare bleek
te zijn.
Zondagavond kwam het reeds bekende
toneelspel „Pelikaaneiland" in televisie
bewerking op het scherm. „Puck" speelde
het vlot en de bewerking had er iets min
der statische aspecten aan gegeven dan
het stuk voor toneel vertoonde. Toch werd
het geen echt „televisie", aangezien dit
pretentieloze blijspel te zeer op toneel
effecten gebouwd is, die behouden moes
ten blijven. Nell Koppen en Louis Borel
droegen het stuk met vaardig talent,
waarbij de overigen zich eveneens uit
stekend weerden.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7 00 Nws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.45 Morgengebed en overweging 8.00 Nieuws.
8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Schoolradio. 10 00 Voor de kleuters. 10.15 Licht
baken, lezing. 10.25 Gram. 11.00 Voor de vrouw.
11.30 Gram. 11 50 Volaan. vooruit, lezing. 12.00
Middagklok - noodklok. 12.04 Als de dag van gis
teren: kron. van het leven. 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded. 12.33 Gram. 12 50 Act. 13.00 Nieuws.
13.15 Nieuwe gram. 13.30 Lichte muz. 14.00 Gram.
14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Gevar.
progr. therh.). i5 50 Gram. 16 00 Voor de zieken.
16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs
berichten. 17.45 Regeringsuitz.Suriname en La-
tijns-Amerika, door R. A. Ferrier. 18.00 Lichte
muziek. 18.20 Kaarten op tafel: gesprekken. 18.30
R.V.U.: De poëzie van thans til), door J den
Haan. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19 25 Licht progr
19.45 Die Entfüïung aus dem Serail, opera In de
pauze plm. 20.251 Muzikale lezing. 22.05 Gram.
22.15 22.25 Boekbespr. 22,30 Nieuws. 22.40
Gram. 23.10 Metropole-orkest, klein koor en sol.
23 55 24 00 Nieuws.
HILVERSUM U. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram
VPRO: 7 50 Dagopening AVRO: 8.00 Nieuws. 8 15
Gram. 9.00 Gymn.. voor de vrouw. 9.10 De groen
teman. 9.15 Gram 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram.
10.50 Voor de k'euters. 11.00 Voor de zieken. 12 00
Lichte muz. 12 20 Regeringsuitz.: Voor de land
bouw. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgel
spel en zang. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded en gram
13.25 Beursber. 13.30 Lichte muziek 14.00 Oude
kamermuziek. 14.40 Schoolradio 15.00 -Voor de
vrouw. 15 30 Gitaarrecital. 16.00 Hawaii, eiland
in de zon, lezing. 16.15 Gram. 16.30 Voor de jeugd.
17.50 Amateursprogr. 17.55 New York calling. 18.00
Nieuws. 18,15 Eventueel act. 18.20 Pianospel. 18 30
Promenade-orkest. 19 00 Voor de kleuters. 19.05
Paris vous parle. 19.10 Inleid, tot muziekbegrip,
muzikale lezing. 19.25 Pianorectal. 20 00 Nieuws.
20.05 Amus.muz 21.00 Muzik. quiz. 22.00 Muzikale
lezing. 22 30 Nieuws en meded. 22.40 Act. 23.00
Gram. 23 55—24 00 Nieuws
BRUSSEL. 324 m
12.00 Nieuws. 12.03 Gram. 12 30 Weerber. 12.35
Operettemuz, 12 50 Beursber. 13.00 Nieuws. 13.15
Kamermuz 14 00 Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00
Beursber. 16.06 Duitse les. 16.21 Gram. 17 00 Nws.
17.15 Vocaal kwart. 17.40 Boekbespr. 17.50 Gram.
18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkroniek. 19.00
Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Syndicale kron. 20.00
Casinoconc. 21 15 Jazzmuziek. 22.00 Nieuws 22.15
Gram. 22.5523 00 Nieuws.
VOOR MAANDAG
NTS: 20 00 Journ. en weeroverz AVRO: 20 20
De wereld kreeg televisie, film. 21.4522.15 Mu-
ziek-mozaiek.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal. 20.20 Een stad genaamd
Kopenhagen, fi'mrep. 20.4021.05 Jascha Heifetz,
viool. 21.0522 40 No minor Vices, speelfilm.
Het jeugdkoor „De Kleine Stem" gaat
het tegenwoordig lang niet kwaad. Het
ledental is aan het toenemen en wanneer
dit zo door mocht gaan zal de dirigent
Anton de Beer binnen niet al te lange tijd
kunnen beschiken over een ensemble, dat
ook koorwerken, die een grote bezetting
vereisen, met succes zal kunnen uitvoeren.
Maar de grondslag van dit toekomstige
grote koor zal dan gelegd zijn door de
enthousiaste meisjes en enkele jongens
die thans lid zijn van „De kleine Stem".
Vrijdagavond hebben zij op het concert,
dat hun koor in gebouw „Cultura" gaf,
met de uitvoering van een programma
van aantrekkelijke jeugdkoorliederen be
wezen, hoe ook een kleiner ensemble vol
doening kan geven. Anton de Beer had
het programma met een juiste kijk op de
capaciteiten van zijn koor samengesteld
en er over het algemeen ook voor kunnen
zorg dragen, dat het gehalte der muziek
niveau had. Het kleine koor, dat gevormd
werd door de grotere meisjes uit het
„grote koor", zong zuiver, met beschaafde
klank en behoorlijke uitspraak enkele
Franse, Duitse liederen en bovendien nog
een Engels volkslied en het Nederlandse
.Ik zeg adieu". Prettig was het ook vaak
te kunnen luisterA naar het grote koor.
Het zong een gezellig lied van een orgel
man, een opgewekt liedje over Tirol en
over een aardig Spaans meisje, dat Pepita
heette. Voor het „Zonnelied" van Catha-
rina van Rennes werden de hoge sopraan-
tjes danig op de proef gesteld. Het lied
van het spinnende vrouwtje kon niet zo
gemakkelijk op toon gezongen worden,
maar de Duitse liedjes, waaronder „Liebes
Madchen" van Joseph Haydn, deden het
weer goed. Een meisje van het koor zong
met goede sopraanstem drie mooie liedjes
en ook twee andere meisjes konden zich
als solistjes bij kooruitvoeringen onder
scheiden.
Voor de zang van het koor kan men,
relatief gezien, uiteraard nog meer ver
volmaking verlangen. Maar wat Anton
de Beer onder de gegeven omstandigheden
heeft kunnen bereiken, is toch zeer prij
zenswaardig. Men heeft er in elk geval
een prettige en gezellige muziekavond aan
te danken!
Rolf Italiaander. De Nederlandse Rolf
Italiaander, die in Duitsland woont, is be
noemd tot hoofdredacteur van de serie Our
World Library van de Newyorkse uit
geverij Prentice Hall. De serie is bestemd
voor Afrikaanse en Aziatische universitei
ten en geschreven door auteurs uit alle
delen van de wereld. Een deel van de serie
is gewijd aan levensbeschrijvingen van
tijdgenoten en belangrijke figuren uit de
geschiedenis.
