„Warenar" van Hooft bij De Nieuwe Komedie Fritz Kreisler overleden meat Nieuwe smaak Extra witte tanden Stijlvol musiceren door Nederlands Strijkkwartet TONEEL IN HAARLEM ■gij Stukje Gouden Eeuw herleeft Ton Lutz verlaat het Rotterdams Toneel De kersentuinvan Anton Tsjechov Het NATU-jaarverslag Speciale aanbiedingen Martin Uittenbogaard DINSDAG 30 JANUARI 1962 7 Amerikaanse critici loven Nederlands Kamerkoor Schitterende opvoering door de Haagse Comedie Iïet BRC-jaarverslag -.<* Q\er. radiapropaganda Academieleraar in Rotterdam gearresteerd «I MARTIN UITTENBOGAARD de Verlovingsringen specialist wegens restauratie van onze zaak Hans Keiler bij AVRO Schaatskampioenschap op de televisie Duitse T.V.-industrie heft prijsbinding op De radio geeft woensdag T elevisieprogramma ONDER REGIE VAN JOHAN DE MEESTER, die volgend jaar naast Erik Vos de artistieke leiding zal hebben over de Nieuwe Komedie (Arena), is gister avond door dit gezelschap een eerste opvoering gegeven van Hoofts Warenar in het Amsterdamse Centraal Theater. De succesrijke voorstelling heeft al dade lijk bewezen dat de samenwerking tussen deze geroutineerde theaterman en spelers van onze jongste toneelgeneratie tot verheugende resultaten kan leiden. IN HET PROGRAMMA stelt de regis seur zich' de vraag waarom dit merkwaar dige stuk van Hooft niet vaker gespeeld wordt. Nu is het waar dat Molière's be werking van de stof uit het Franse to neelrepertoire niet is weg te denken, maar ook Warenar is een beter los be schoren geweest dan de meeste Neder landse stukken, want in de naoorlogse periode is het al tenminste een keer eer der opgevoerd, n.l. als wagenspel in 1947 ter gelegenheid van de P. C. Hoofther- denking. Wij lopen nu eenmaal niet gauw warm voor onze klassieken. Maar wan neer we dit stukje Amsterdams volksle ven vergelijken met dat andere toneel stuk dat ons confronteert met Amster dammers uit de Gouden Eeuw: „de Spaan se Brabander" van Bredero dan blijkt dit laatste stuk (dat het in de laatste tien jaar ook tot twee opvoeringen heeft ge bracht) toch wel oneindig veel levendiger, menselijker en speelbaarder dan Hoofts bewerking van Plautus' blijspel Aulularia. ONDANKS DE HIER en daar wel sma kelijke teksten is de aristocraat Hooft lang niet zo'n typische theatervakman als zijn tijdgenoot Bredero en stond hij mis schien ook iets te ver van het volk af om het die levende echtheid mee te ge ven die Bredero zo moeiteloos uit de pen vloeide. De personages van Hooft behou den door hun keurig verzorgde renaissan- ce-verzen een zekere ongenaakbaarheid die het nodig maakt dat alle levendigheid „en bijna alle beweging ze van buiten «6 Kitty van Wijk, Paul van Gorcum, Rie Wieland, Edmond Classen en Henk Votel in „Warenar" van Hooft. moeten worden Henk Votel als een mi misch zeer vaardige bediende en de mooie aanstellerige Hofmeester van Kees Water beek. De hele avond werd zo een plei dooi voor dit blijspel van Muidens Drost, wiens humor zo goed mogelijk tot zijn recht' kwam en wiens gebreken een zekere statische scènebouw en een won derlijke dramatische eigenzinnigheid (het jonge meisje van wie voortdurend spra ke is, komt bijvoorbeeld niet op het to neel) goeddeels werden weggespeeld. Prachtige foto's van Maria Austraia maken het programma tot een juweeltje. Hans van den Bergli Het Nederlands Kamerkoor onder lei ding van Felix de Nobel is wederom aan een tournee door Amerika begonnen. Het eerste concert van de reeks werd gegeven te Washington, waar het koor tevoren nooit had gezongen. Zowel het publiek als de critici waren ongewoon enthousiast. Een beter begin van deze tournee had het koor zich beslist niet kunnen wensen. wordt opgelegd. Wat dat betreft hebben spelers en regisseur trouwens dubbel en dwars aan hun opdracht voldaan. Toch blijkt ook dit blijspel mogelijkheden voor menige aardige typering te bieden (de Kok, het knechtje, de Hofmeester) en le vert het verhaal rondom de vrek Ware nar en zijn pot met goudstukken toch ook een serie aardige scènes op waar een twintigste-eeuws publiek nog heel wat ple zier aan kan beleven, ook al weet men niet altijd zeker of de momenten waar op de zaal in de lach schiet, wel altijd door Hooft komisch bedeeld zijn. Hoofts taal blijkt namelijk vrij ver van ons af te staan en boordevol te zitten met op het eerste gehoor moeilijk te verwerken termen en actuele toespelingen die zon der .commentaar niet te begrijpen zijn. De spelers hadden er dan ook letterlijk hun handen aan vol om de moeilijkste passages met een levendige gebarentaal te verhelderen. Grote bewondering past trouwens voor de natuurlijke toon waar op de weerbarstige verzen gezegd wer den. Hoofts taal mag dan minder makkelijk aanspreken dan die .van Bredero, zijn ka raktertekening mag de fijnere psycholo gische trekjes van Molière's Avare mis sen, wat hij zijn figuren te zeggen geeft is voor de goede verstaander vaak ver rassend raak en puntig en zijn rijmvond- sten met de rijke en veelvuldige dubbel rijmen (kaatsbaan met je' maats gaan, etc.) zijn dikwijls bijzonder geestig. IN EEN BIJZONDER plezierig grach- tendecortje van Johan Greter dat in opzet enigszins aan de grachtjes van „de Spaanse Brabander" en „Moortje" deed denken en dat met de kleurrijke en zeer fraaie kostuums van Leontien van Beurden enkele scènes deed lijken op Hollanse Meesters, is de voorstelling be paald een succes geworden. De proloog tussen Miltheidt en Gierigheid was al da delijk een sterke inzet, waarbij voortref felijke maskers en aankleding de spelers steunden bij hun rake uitbeelding van beide allegorische figuren. De regisseur had door een bewegelijke enscenering voor een bijna voortdurend boeiend to neelbeeld gezorgd ook daar waar Hooft voor het scheppen van spelmogelijkheden volkomen verstek liet gaan. Heel aardig werd er telkens van het grachtje partij getrokken, onder andere doordat er een schommelend bootje in lag, wat de spel mogelijkheden weer aanzienlijk vergroot te. PAUL VAN GORCUM heeft de titelrol alle ziekelijke felheid meegegeven waar de figuur om vraagt, al kon ook hij de onwaarschijnlijke bekering van zijn vrek aan het slot niet waarmaken. Alle andere rollen die niet boven type ringen konden uitgroeien, waren goed tot zeer goed bezet, terwijl speciaal genoemd Met ingang van 1 september zal Ton Lutz naast Han Bentz van den Berg en Guus Oster deel uitmaken van de arti stieke leiding van de Nederlandse Comedie. De directie blyft in handen van Guus Oster en Han Bentz van den Berg, aldus deelt de directie van de Nederlandse Comedie mede. De Amerikaanse violist Fritz Kreisler is maandag op 86-jarige leeftijd in een zie kenhuis in New York overleden. Volgens zijn dokter overleed Kreisler, die sedert 13 januari in een ziekenhuis lag, aan een hartaanval. Kreislers vrouw is ernstig ziek. Fritz Kreisler werd 2 februari 1875 in Wenen geboren als zoon van een dokter. Op zijn tiende jaar won hij de eerste prijs en de gouden medaille van het Conserva torium in Wenen en twee jaar later werd hem de prijs van het Parijse Conserva torium toegekend. Hij had 40 mededingers die allen ouder waren dan hij. In 1888-89 maakte hij samen met de pia nist Moritz Rosenthal een concertreis door Amerika. Daarna keerde hij naar Wenen terug om zijn studies te voltooien. Hij de buteerde in Berlijn in 1899 waar hij zich deed kennen als een verfijnde vertolker van de klassieken. Later gaf hij de mu ziek voor enkele jaren op, studeerde medi cijnen en kunstgeschiedenis en diende als officier in het Oostenrijkse leger. Hij kreeg ook grote bekendheid als compo nist. Het meest bekend werden zijn „Ro mance", Caprice Viennois", Tambourin Chinois" en twee operettes. Tijdens zijn reizen leerde hij zes talen vloeiend spre ken. In 1914 diende hij als kapitein van het Oostenrijkse leger in de Eerste Wereld oorlog. Hij is echter slechts zeer kort aan het front geweest, omdat hij ernstig werd gewond. Zijn eerste optreden na de oorlog in Car negie Hall in New York was een triomf. In 1926 werd hij benoemd tot officier in „Wij horen veel te weinig grote koor muziek in deze dagen en nog zeldzamer horen we die. muziek gezongen, zoals het Nederlands Kamerkoor haar zingt", schreef Paul Hume in de Washington Post. Uit dezelfde recensie citeren wij: „Het koor toonde een helderheid van toon en een precisie als van een voortreffelijk ka merorkest. Maar het is het unieke van stemmen, dat zij, indien zij getraind zijn en zo volmaakt gevormd, een warmte en timbre bereiken die geen instrumenten kunnen voortbrengen". Donald Leavitt van de Washington Star was het geheel met de eerste criticus eens: „Het was een avond rijk aan koor schoonheid en, wat belangrijker is, aan voortreffelijke muzikale kwaliteit. Zulke avonden zijn te zeldzaam". Nog een ci taat uit deze recensie: „De renaissance en vroege barok uit de eerste helft van het programma vormden het grootste ge not van deze avond, maar de modernen waren nauwelijks minder bewonderens waardig in muzikale waarde en uitvoering" ff HET KOMT in Nederland niet dikwijls voor dat een toneelvoorstelling dus niet alleen een bepaald stuk maar ook de op voering van dat stuk door een bepaald ge zelschap, onder een bepaalde regisseur en met bepaalde spelers door de jaren heen een belangrijke plaats op het reper toire blijft innemen en zo op den duur een stukje Nederlandse toneelgeschiedenis wordt. Daarvoor jraakt men er bij ons ge woonlijk te gauw op uitgekeken. Zelfs met de „Gysbreght" is in het verleden, soms door dezelfde regisseur, vaak van jaar tot jaar „weer eens iets anders" geprobeerd. De grote uitzondering in dit opzicht is de vertoning van Anton Tsjechovs komedie (in het programma deze keer „toneelspel" ge noemd) „De kersentuin" bij de Haagse Comedie onder de regie van Peter Sjarov en met Ida Wasserman, Paul Steenbergen en Bob de Lange in de hoofdrollen. Daarop raaks men blijkbaar nóóit uitgekeken. Het beste bewijs: gisteravond ook in Haarlem weer een uitverkochte schouwburg. EN TOCH IS deze opvoering al tien jaar oud; ze dateert immers uit het seizoen 1951-'52. En in die tien jaar heeft Sjarov zijn regie nooit op enig belangrijk punt ge wijzigd. Immers, Sjarov experimenteert nooit; hij zoekt nief, want hij wéét. Toen de opvoering na de eerste seizoenen tijde lijk was opgeborgen en twee jaar geleden weer tevoorschijn werd gehaald, was Sja rov de oude Sjarov gebleven en dus werd de vertoning wel afgestoft en opgefrist (want ook toneelvoorstellingen kunnen met de jaren stoffig en smoezelig worden) en de vertolkers van enige bijrollen moesten worden vervangen, maar er werd niets we zenlijks aan veranderd. In november van het vorig jaar gaf Sjarov, als een zorg zame hoeder, de opvoering opnieuw „een grote beurt", met het gevolg dat ze nu weer precies zo fonkelend en glanzend is als in het begin. Misschien zelfs nóg fon- kelender en glanzender omdat de drie hoofdrolspelers steeds nieuwe facetten aan Tsjechovs personages hebben ontdekt en er daardoor nu nog meer leven uit halen dan vroeger. HET IS VRIJWEL onmogelijk en het zou, dunkt mij. ook niet juist zijn deze voorstelling anders te bezien dan als een collectieve prestatie. Ik zou graag een ode willen aanheffen op onze onvergelijkelijke Ida Wasserman, vooral nu zij in Den Haag dit seizoen in de rol van Ljoebov nee, Fritz Kreisler oo tachtigjarige leeftijd. het Franse Legioen van Eer vanwege „de diensten die hij de Franse muziek bewezen had" en twaalf jaar later werd hij benoemd tot commandeur in die orde. Hij werd Amerikaan in 1943. In de zomer van 1933 verklaarde hij in Berlijn dat hij niet meer in Duitsland wil de optreden. „Kunst is internationaal zei hij en ik verzet me tegen chauvi nisme in de kilnst waar ik dat ook tegen kom". In 1902 ontmoette hij tijdens een con certreis in Amerika Harriet Lies uit New York en het jaar daarop trouwden zij. Kreisler gaf zijn laatste concert voor de radio in 1950 toen hij 75 jaar was. Advertentie WW extraN» M grote tube TAN pc Uitsluitend verkrijgbaar bij H.H. apothekers, drogisten, kappers en de speciaaibranche *978 Uit het jaarverslag over 1961 van het hoofdbestuur van de Nederlandse Ama teur Toneel Unie blijkt dat men ondanks moeilijkheden van financiële aard waar mee de NATU te kampen heeft gehad, in het algemeen op een gunstig jaar kan te- rcpgztërt. Het aantal bij de unie aangefelo- ten verenigingen steeg van 1247 op 1 januari tot 1282 aan het einde van het verslagjaar. In nauwe samenwerking met het Werkverband Katholiek Amateurto neel kon 't scholingswerk dat door de pro vinciale toneeladviseurs wordt verricht, worden uitgebouwd. Meer verenigingen dan in 1960 het geval was maakten ge bruik van de diensten van de Nederlandse Bibliotheek voor het Amateurtoneel en in samenwerking met het W.K.A., het Natio naal Overleg voor Gewestelijke Cultuur de gemeente Haarlem en de Haarlemse Toneelclub, konden voor het seizoen 1961- 1962 provinciale en stedelijke landjuwelen worden georganiseerd welke toneelwed strijden als voorronden fungeren voor een in de loop van 1963 te organiseren Natio naal Landjuweel in de stad Haarlem. Door de provinciale toneeladviseurs wer den in de loop van 1961 in totaal 206 raam- regies verzorgd, 168 cursussen werden door hen gegeven in de elementaire to neelspeelkunst, 22 volledige regies werden gegeven en 256 maal werd door hen een nabespreking verzorgd van een toneel voorstelling. In totaal werden door de pro vinciale toneeladviseurs 2681 scholings avonden gegeven, hetgeen neerkomt op een gemiddelde van ruim 243 per provin cie. Aan de basisopleidingen voor ama teurregisseurs welke in samenwerking met het W.K.A. in de loop van 1961 georgani seerd werden in Groningen, Leeuwarden, Hengelo, Arnhem, Utrecht, Velsen, Lei den en Breda en welke opleidingen drie jaar duren werd door 161 regisseurs en adspirant-regisseurs deelgenomen. De op lage van „Het Amateurtoneel", het vor mingsblad van de organisatie, bedroeg aan het einde van 1961 ruim 6.000 exem plaren. In de nabije toekomst zal gestreefd wor den naar onder andere doeltreffender ge meentelijke subsidieregelingen. niet „gejubeld heeft" (want dat wilde zij niet) maar „bejubeld is", omdat zij veer tig jaar de toneelkunst heeft gediend. Maar mijn grote bewondering voor Ida Wasser mans volmaakte Ljoebov is niet los te ma ken van mijn even grote bewondering voor Paul Steenbergens prachtige L.ieonid en voor Bob de Lange's meesterlijke Jermo- laj. Deze drie kunstenaars zijn in de loop van tien jaar in deze rollen zo op elkaar ingespeeld, hun creaties zijn zo met elkaar samengegroeid, dat zij gedrieën een onver brekelijk onderdeel van deze voorstelling vormen. En alle woorden van lof die ik Ida Wasserman dus zou willen toevoegen (en dat zijn er veel méér dan waarvoor hier plaatsruimte is!) moeten daarom in niet mindere mate gelden voor Paul Steen bergen en Bob de Lange. RONDOM DEZE DRIE was de rest van het ensemble voortreffelijk gegroepeerd. Bij het vermelden van de belangrijksten (inderdaad een „sterrenparade" zoals men die op het Nederlandse toneel maar zelden ziet) moet ik natuurlijk beginnen met Albert van Dalsum, die ontroerend als de 'oer-oude en tot op de draad ver sleten lakei Firs, die tenslotte in het ge sloten huis als een vergeten meubelstuk wordt achtergelaten. Heel mooi, met ster ke tragische accenten, was ook de War- ja van Annie de Lange. Jules Croiset was zeer overtuigend als de student Pjotr, die het komende „ontwaken" van Rusland aankondigt en zelf die nieuwe, minder dro merige maar hardere, hoewel niet zo heel veel meer realistische generatie beli chaamt. Het jongemeisje Anja, dat door Pjotr tot deelgenoot in die nieuwe genera tie wordt gemaakt, werd gevoelig gespeeld door Do van Stek (wier voornaamste kracht niettemin in een heel ander soort rollen ligt). Joris Diels maakte een prach tig type van de aartsdomme,, verlopen grondbezitter Pistajik. Een verrassende proeve van fijn komisch talent gaf Broes Hartman als de boekhouder Jepichodov. Georgette Hagedoorn en Bas ten Baten burg vond ik beiden uit de toon vallen om dat zij zich aan overdrijving schuldig maakten. Georgette Hagedoorns opvatting van Charlotta als een volkomen clownes ke figuur deed mijns inziens onrecht aan de tragische ondergrond van deze rol, een ondergrond die toch door alle dwaasdoe- nerij héén voelbaar dient te blijven. MAAR DAT DEED toch slechts heel weinig af aan de totale indruk van de voorstelling, die onvergetelijk was. Er wordt in de Haarlemse schouwburg niet dikwijls „bravo!" geroepen, maar gister avond gebeurde dat. En terecht. Want voor deze regie voor dit ensemble-spel en voor deze vertolking van de hoofdrollen is maar één woord op z'n plaats: „Bravo!" Simon Koster De communistische landen zijn in de af gelopen tien jaar het westen voorbijge streefd wat de hoeveelheid radiopropagan- da betreft, aldus wordt gezegd in het jaar boek 1962 van de British Broadcasting Cor poration (BBC). In 1960 zonden Oosteuropese zfnders 1.104 uur per week propagandamateriaal uit naar andere landen. De Sovjet-Unie stond boven aan de lijst met 994 uur, ge volgd door Comrpunistisch China met 687 uur, de Stem van Amerika met 640 uur en de BBC met 589 uur. In 1950 was de ver houding: BBC 643 uur, de Sovjet-Unie 533 uur, de Stem van Amerika 497 uur, de Europese communistische landen 412 uur en Communistisch China 66 uur per week. In de afgelopen tien jaar zijn de Ver enigde Arabische Republiek, West-Duits- land en Israel met uitzendingen voor het buitenland begonnen. In 1960 wijdden zij hieraan respectievelijk 336, 326 en 91 uur. Volgens het handboek worden uitzendin gen van de BBC in het Russisch stelselma tig gestoord, in het bijzonder de nieuws berichten en programma's over de geschil len tussen de Sovjet-Unie en het westen. Hetzelfde geschiedt met uitzendingen in het Tsjechisch, Sloveens, Hongaars, Duits, Roemeens, Bulgaars en in Chinese talen. Uitzendingen in het Albanees en het Pools worden ook gestuurd, maar niet door in stallaties in deze landen. Het aantal radiotoestellen in de Sovjet- Unie en de Oosteuropese landen is in de laatste vijf jaar met 57 percent gestegen tot 104 per duizend inwoners. De V.S. be zitten de meeste radio-ontvangers 866 per duizend inwoners. In West-Europa zijn er 741 per duizend mensen, aldus het jaar boek van de BBC. De Rotterdamse politie heeft de 50-jarige kunstschilder-graficus E. uit Rotterdam ge arresteerd. Hij wordt ervan verdacht ze denmisdrijven te hebben gepleegd met minderjarige vrouwelijke leerlingen van de academie, waaraan hij als leraar was verbonden. Enkele meisjes, die te gast zijn geweest bij het echtpaar E„ hebben belas tende verklaringen afgelegd. Er zijn be zwarende foto's gevonden. AAN HET SLOT van de kamermuziek avond die het Nederlandse Stijkkwartet in het Gemeentelijk Concertgebouw gaf, richtte dr heer D. J. A. Geluk, wethouder van onderwijs en kunstzaken, zich in een korte toespraak tot de heren De Klijn, Schroder, Godwin en Van Leeuwen Boom kamp. Hij senste het ensemble geluk met zijn tienjarig bestaan op 13 januari j.I. had het jubileumconcert te Amsterdam plaats en bood een bloemstuk aan na mens het Haarlems Comité voor Kamer muziek. Hij memoreerde de hoge plaats die deze groep inneemt te midden der in ternationaal gewaardeerde kwartet-en sembles. WAT DIT LAATSTE betreft: het succes is feitelijk aan te tonen aan de hand van het grote aantal tournees in en buiten Europa die het Nederlands Stijkkwartet op zijn naam heeft staan. En dat het ge rechtvaardigd is, daarvan heeft een vrij talrijk publiek zich gisteren opnieuw kun nen overtuigen. Tussen twee haakjes over een opkomst van circa zeshonderd belangstellenden mag men niet ontevre den zijn. Indien men bedenkt dat de ka- mermuziek-avonden in de Kleine Zaal te Amsterdam telkens twee maal gegeven worden voor driehonderdvijftig mensen (totaal dus zevenhonderd) dan is een der gelijk cijfer voor Haarlem met zijn zoveel kleinere bevolking zelfs opmerkelijk. Het blijft daarom jammer dat in onze stad de kamermuziek niet bepaald in een ka mer, maar in een zaalruimte voor dertien honderd personen gegeven wordt. HET PROGRAMMA vermeldde drie kwartetten van uiteenlopende stijl en ge aardheid. Allereerst Haydn's opus 76 no. 5 in D, muziek van een mannelijke, nim mer stroperige gratie, vol grapjes die met de vorm versmolten zijn, zoals de boeren- brombas in het „Trio" van het Menuet en de valse start niet vals in de zin van tegen-de-toon aan het begin van de fi nale. Dan Ravels enige werkstuk voor de ze combinatie, het Kwartet in F, nostalgie en tederheid, doorgloeid van een Mediter rane warmte, de echo van een oude min nezang in de oorschelp van een modern troubadour. Tenslotte Beethovens Kwar tet in e kl. t opus 59 no.2, even ver verwijderd van aristocratisch entertain ment als van zinnenverrukkende evocaties: hier heerst een ethische strengheid, waar voor de tegenstellingen slechts bestaan om dialectisch opgeheven te worden in de absolute eenheid die vorm is. HET NIVEAU van de vertolkingen was zodanig dat ieder der drie werken als een veelkantig kristal in de rijkdom van zijn facetten aan het licht kwam. Het Neder lands Strijkkwartet bestaat niet voor niets tien jaar Het heeft dat decennium be steed om steeds meer contactpunten te i Ida Wasserman in „De Kersentuin" van Tsjechov. In deze rol vierde zij vorig jaar op 14 november het jubi leum van haar veertigjarige toneel carrière. Advertentie Haarlems Speciale verlovingsringen zaak Martin Uittenbogaard, SCHO- TERWEG 35, tel. 55899, vraagt uw speciale interesse voor zijn grote sor tering A:S. verlovingsringen en zeer fraaie kollektie Zaanse klokken, Hor loges. gouden colliers met gouden be dels. Geluk Welvaart met ringen van Onze zaak heeft geen filialen. Dus alléén SCHOTERWEG 35 ontwikkelen met de beste werken der kwartetlitteratuur. En dat is inderdaad een felicitatie waard. Een met veel inten siteit gespeeld Menuet van Mozart (uit het Kwartet in D, K.V.249) was de toegift na het langdurig applaus. SAS BUNGE Het Nederlands Strijkkwartet in Haar lem. Van links naar rechts Nap de Klein, Carel van Leeuwen Boomkamp, Paul Godwin en Jaap Schroder. AAtlKOHDIGItlGEfl enBESCHOUWIHGEH Op 1 februari zal de journalist H. Kei ler die gedurende de afgelopen vier jaar redacteur voor radio en televisie was van De Volkskrant, in dienst treden als pro ducer bij de de afdeling mformatief-cul- turele programma's van het televisiebe drijf van de A.V.R.O. De Europese schaatskampioenschappen in Oslo zullen toch op de Nederlandse tv^ scjiyrpgn Je zien zijn. Zaterdag en zondag aanstaande kan men de wedstrij den zien en horen commentariëren door Siébe van de Zee en Arie Kleywegt. De Westduitse televisie-industrie zal in de loop van deze week de prijsbinding voor alle televisietoestellen van het bouw jaar 1961-62 geleidelijk opheffen. Dit is het resultaat van besprekingen, die de fa brikanten van radio- en televisietoestellen wier apparaten onder de prijsbinding val len, vandaag in Berlijn met het West duitse kartelbureau hebben gevoerd. Uit gezonderd van de opheffing van de prijs binding zijn slechts enkele speciale typen die thans nog in produktie zijn. HILVERSUM I. 402 m. 7.00 NCRV. 20.00—24.00 nationaal programma t.g.v. de verjaardig van H.K.H. Prinses Beatrix. NCRV. 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.13 Gram. 7.30 Gewijde muziek. 7.50 Het brood des levens, meditatie. 8 00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 8.50 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw 10.10 Gram. 10 15 Morgendienst. 10.15 Geestelijke liederen. 11.15 Kamerork. 11.55 Gram. 12 30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.37 Middagpauzedienst. 13.00 Nieuws. 13 15 Pro- menade-ork. 13 50 Gram. 14.50 Gram. 15.00 Wie luistert mee?: muziekcursus. 15 30 Vocaal kwart. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Instrum. septet. 17.40 Beursber. 17.45 Marsmuz. 18.00 Liturgisch kamer koor. 18 30 Het spectrum, lezingen. 18 45 Gram. 19.00 Nieuws en weerber 19.10 Op de man af, praatje. 19 15 Leger des Heilsmuz. 19.30 Radio krant 19.50 G-am. Nationaal programma: 20.00 Nieuws. 20 05 Toespraak. 20.10 Studentenorkest. 20.45 En gij zult mij tot getuigen zijn. klankb. 21.20 Pianoduo 21 40 Litteraire quiz. 22 20 Gram. 22 30 Nieuws. 22 40 Radio-filharm ork. en solist. 23 25 Hobo-kwartet. 23.50 Dagsluiting. 23 55—24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 7 00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA 19 30 VPRO. 20 00—24.00 Nationaal programma. VARA: 7 00" Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nieuws. 3.18 Gram. (Om 8 35 Van de voorpagina, praatje). 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9 10 Kook- praatje. 9.15 Gram. VPRO: 10 00 Schoolradio. VARA: 10 20 Voor de vrouw. 11.00 Gevar. progr. 12.10 Lichte muz. 12 30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland, praatje 12 38 Ham mondorgelspel. 13.00 Nieuws 13.15 Lichte muz. 13.45 Gesproken portret. 14 00 Jeugdconcert. 14.45 Volksliedjes en -dansen. 15.00 Op reis door de wereld, lezing. 15.10 Voor de jeugd. 17 00 Ham mondorgelspel. 17.20 Lichte muz. 17.50 Regerings- uitz.: Actualiteiten. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Act. 18.30 Amus.muz. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 VARA-varia. 19.20 Kanttekeningen, praatje. VPRO: Voor de jeugd. Nationaal programma: 20.00 Nieuws. 20.05 Toespraak. 20.10 Dieren op versvoeten, gevar. progr 20 45 En gij zult mij tot getuigen zijn, klankb. 21 20 Lichte muziek. 21.40 Litteraire quiz. 22.20 Gram. 22 30 Nieuws. 22 40 Promenade-orkest en bariton 23.25 Gram 23 50 Dagsluiting. 23.55—24.00 Nieuws BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Gram. 12,30 Weerber 12 35 Gram. 12.50 Beursber. 13 00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Schoolradio. 15 00 Kamerorkest en sol. 15 30 Pianomuz. 16.00 Beursber. 16.02 Engelse les. 16 21 Operettemuz. 17.00 Nieuws. 17.15 Kamermuziek 17.50 Boekbespr 18.00 Gram 18.10 Lekenmoraal en filosofie. 18 20 Voor de soldaten. 18.50 Sport- kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Jeugd en muziek. 19 55 Gram. 20.00 Verz.progr. 21.30 De zeven kunsten 21.45 Filmmuz. 22 00 Nieuws. 22.15 Pedagogische lezing. 22.55 Muzik. lezing. 22.55-23 00 Nieuws. VOOR DINSDAG NTS: 20.00 Journaal 20.20 Een stad genaamd Kopenhagen, filmrep 20.40—21 05 Jascha Heifetz, viool. 21.0522 40 No minor Vices, speelfilm. VOOR WOENSDAG NTS: 17.00 Jeugdjournaal. VPRO: 17.10—17 40 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en week- overz KRO: 20 20 In woord en beeld 20 30 Van onze sportredacteur. 21.00 Piste, gevarieerd progr 21 40 Uitverkoop, filmreport. 21 55 Epiloog 22 05 Avondcollege Nederlands.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1962 | | pagina 7