„Warenar" van Hooft bij De Nieuwe Komedie
Fritz Kreisler
overleden
meat
Nieuwe smaak
Extra witte tanden
Stijlvol musiceren door
Nederlands Strijkkwartet
TONEEL IN HAARLEM
■gij
Stukje Gouden Eeuw herleeft
Ton Lutz verlaat het
Rotterdams Toneel
De kersentuinvan Anton Tsjechov
Het NATU-jaarverslag
Speciale aanbiedingen
Martin Uittenbogaard
DINSDAG 30 JANUARI 1962
7
Amerikaanse critici loven
Nederlands Kamerkoor
Schitterende opvoering door de Haagse Comedie
Iïet BRC-jaarverslag -.<*
Q\er. radiapropaganda
Academieleraar in
Rotterdam gearresteerd
«I
MARTIN UITTENBOGAARD
de Verlovingsringen specialist
wegens restauratie van onze zaak
Hans Keiler bij AVRO
Schaatskampioenschap
op de televisie
Duitse T.V.-industrie
heft prijsbinding op
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
ONDER REGIE VAN JOHAN DE MEESTER, die volgend jaar naast Erik
Vos de artistieke leiding zal hebben over de Nieuwe Komedie (Arena), is gister
avond door dit gezelschap een eerste opvoering gegeven van Hoofts Warenar
in het Amsterdamse Centraal Theater. De succesrijke voorstelling heeft al dade
lijk bewezen dat de samenwerking tussen deze geroutineerde theaterman en
spelers van onze jongste toneelgeneratie tot verheugende resultaten kan leiden.
IN HET PROGRAMMA stelt de regis
seur zich' de vraag waarom dit merkwaar
dige stuk van Hooft niet vaker gespeeld
wordt. Nu is het waar dat Molière's be
werking van de stof uit het Franse to
neelrepertoire niet is weg te denken,
maar ook Warenar is een beter los be
schoren geweest dan de meeste Neder
landse stukken, want in de naoorlogse
periode is het al tenminste een keer eer
der opgevoerd, n.l. als wagenspel in 1947
ter gelegenheid van de P. C. Hoofther-
denking. Wij lopen nu eenmaal niet gauw
warm voor onze klassieken. Maar wan
neer we dit stukje Amsterdams volksle
ven vergelijken met dat andere toneel
stuk dat ons confronteert met Amster
dammers uit de Gouden Eeuw: „de Spaan
se Brabander" van Bredero dan blijkt dit
laatste stuk (dat het in de laatste tien
jaar ook tot twee opvoeringen heeft ge
bracht) toch wel oneindig veel levendiger,
menselijker en speelbaarder dan Hoofts
bewerking van Plautus' blijspel Aulularia.
ONDANKS DE HIER en daar wel sma
kelijke teksten is de aristocraat Hooft
lang niet zo'n typische theatervakman als
zijn tijdgenoot Bredero en stond hij mis
schien ook iets te ver van het volk af
om het die levende echtheid mee te ge
ven die Bredero zo moeiteloos uit de pen
vloeide. De personages van Hooft behou
den door hun keurig verzorgde renaissan-
ce-verzen een zekere ongenaakbaarheid
die het nodig maakt dat alle levendigheid
„en bijna alle beweging ze van buiten «6
Kitty van Wijk, Paul van Gorcum, Rie
Wieland, Edmond Classen en Henk
Votel in „Warenar" van Hooft.
moeten worden Henk Votel als een mi
misch zeer vaardige bediende en de mooie
aanstellerige Hofmeester van Kees Water
beek. De hele avond werd zo een plei
dooi voor dit blijspel van Muidens Drost,
wiens humor zo goed mogelijk tot zijn
recht' kwam en wiens gebreken een
zekere statische scènebouw en een won
derlijke dramatische eigenzinnigheid (het
jonge meisje van wie voortdurend spra
ke is, komt bijvoorbeeld niet op het to
neel) goeddeels werden weggespeeld.
Prachtige foto's van Maria Austraia
maken het programma tot een juweeltje.
Hans van den Bergli
Het Nederlands Kamerkoor onder lei
ding van Felix de Nobel is wederom aan
een tournee door Amerika begonnen.
Het eerste concert van de reeks werd
gegeven te Washington, waar het koor
tevoren nooit had gezongen. Zowel het
publiek als de critici waren ongewoon
enthousiast. Een beter begin van deze
tournee had het koor zich beslist niet
kunnen wensen.
wordt opgelegd. Wat dat betreft hebben
spelers en regisseur trouwens dubbel en
dwars aan hun opdracht voldaan. Toch
blijkt ook dit blijspel mogelijkheden voor
menige aardige typering te bieden (de
Kok, het knechtje, de Hofmeester) en le
vert het verhaal rondom de vrek Ware
nar en zijn pot met goudstukken toch ook
een serie aardige scènes op waar een
twintigste-eeuws publiek nog heel wat ple
zier aan kan beleven, ook al weet men
niet altijd zeker of de momenten waar
op de zaal in de lach schiet, wel altijd
door Hooft komisch bedeeld zijn. Hoofts
taal blijkt namelijk vrij ver van ons af
te staan en boordevol te zitten met op
het eerste gehoor moeilijk te verwerken
termen en actuele toespelingen die zon
der .commentaar niet te begrijpen zijn.
De spelers hadden er dan ook letterlijk
hun handen aan vol om de moeilijkste
passages met een levendige gebarentaal
te verhelderen. Grote bewondering past
trouwens voor de natuurlijke toon waar
op de weerbarstige verzen gezegd wer
den.
Hoofts taal mag dan minder makkelijk
aanspreken dan die .van Bredero, zijn ka
raktertekening mag de fijnere psycholo
gische trekjes van Molière's Avare mis
sen, wat hij zijn figuren te zeggen geeft
is voor de goede verstaander vaak ver
rassend raak en puntig en zijn rijmvond-
sten met de rijke en veelvuldige dubbel
rijmen (kaatsbaan met je' maats gaan,
etc.) zijn dikwijls bijzonder geestig.
IN EEN BIJZONDER plezierig grach-
tendecortje van Johan Greter dat in
opzet enigszins aan de grachtjes van „de
Spaanse Brabander" en „Moortje" deed
denken en dat met de kleurrijke en
zeer fraaie kostuums van Leontien van
Beurden enkele scènes deed lijken op
Hollanse Meesters, is de voorstelling be
paald een succes geworden. De proloog
tussen Miltheidt en Gierigheid was al da
delijk een sterke inzet, waarbij voortref
felijke maskers en aankleding de spelers
steunden bij hun rake uitbeelding van
beide allegorische figuren. De regisseur
had door een bewegelijke enscenering
voor een bijna voortdurend boeiend to
neelbeeld gezorgd ook daar waar Hooft
voor het scheppen van spelmogelijkheden
volkomen verstek liet gaan. Heel aardig
werd er telkens van het grachtje partij
getrokken, onder andere doordat er een
schommelend bootje in lag, wat de spel
mogelijkheden weer aanzienlijk vergroot
te.
PAUL VAN GORCUM heeft de titelrol
alle ziekelijke felheid meegegeven waar
de figuur om vraagt, al kon ook hij de
onwaarschijnlijke bekering van zijn vrek
aan het slot niet waarmaken.
Alle andere rollen die niet boven type
ringen konden uitgroeien, waren goed tot
zeer goed bezet, terwijl speciaal genoemd
Met ingang van 1 september zal Ton
Lutz naast Han Bentz van den Berg en
Guus Oster deel uitmaken van de arti
stieke leiding van de Nederlandse Comedie.
De directie blyft in handen van Guus
Oster en Han Bentz van den Berg, aldus
deelt de directie van de Nederlandse
Comedie mede.
De Amerikaanse violist Fritz Kreisler is
maandag op 86-jarige leeftijd in een zie
kenhuis in New York overleden. Volgens
zijn dokter overleed Kreisler, die sedert
13 januari in een ziekenhuis lag, aan een
hartaanval. Kreislers vrouw is ernstig
ziek.
Fritz Kreisler werd 2 februari 1875 in
Wenen geboren als zoon van een dokter.
Op zijn tiende jaar won hij de eerste prijs
en de gouden medaille van het Conserva
torium in Wenen en twee jaar later werd
hem de prijs van het Parijse Conserva
torium toegekend. Hij had 40 mededingers
die allen ouder waren dan hij.
In 1888-89 maakte hij samen met de pia
nist Moritz Rosenthal een concertreis door
Amerika. Daarna keerde hij naar Wenen
terug om zijn studies te voltooien. Hij de
buteerde in Berlijn in 1899 waar hij zich
deed kennen als een verfijnde vertolker
van de klassieken. Later gaf hij de mu
ziek voor enkele jaren op, studeerde medi
cijnen en kunstgeschiedenis en diende als
officier in het Oostenrijkse leger. Hij
kreeg ook grote bekendheid als compo
nist. Het meest bekend werden zijn „Ro
mance", Caprice Viennois", Tambourin
Chinois" en twee operettes. Tijdens zijn
reizen leerde hij zes talen vloeiend spre
ken.
In 1914 diende hij als kapitein van het
Oostenrijkse leger in de Eerste Wereld
oorlog. Hij is echter slechts zeer kort aan
het front geweest, omdat hij ernstig werd
gewond.
Zijn eerste optreden na de oorlog in Car
negie Hall in New York was een triomf.
In 1926 werd hij benoemd tot officier in
„Wij horen veel te weinig grote koor
muziek in deze dagen en nog zeldzamer
horen we die. muziek gezongen, zoals het
Nederlands Kamerkoor haar zingt", schreef
Paul Hume in de Washington Post. Uit
dezelfde recensie citeren wij: „Het koor
toonde een helderheid van toon en een
precisie als van een voortreffelijk ka
merorkest. Maar het is het unieke van
stemmen, dat zij, indien zij getraind zijn
en zo volmaakt gevormd, een warmte en
timbre bereiken die geen instrumenten
kunnen voortbrengen".
Donald Leavitt van de Washington Star
was het geheel met de eerste criticus
eens: „Het was een avond rijk aan koor
schoonheid en, wat belangrijker is, aan
voortreffelijke muzikale kwaliteit. Zulke
avonden zijn te zeldzaam". Nog een ci
taat uit deze recensie: „De renaissance
en vroege barok uit de eerste helft van
het programma vormden het grootste ge
not van deze avond, maar de modernen
waren nauwelijks minder bewonderens
waardig in muzikale waarde en uitvoering"
ff
HET KOMT in Nederland niet dikwijls
voor dat een toneelvoorstelling dus niet
alleen een bepaald stuk maar ook de op
voering van dat stuk door een bepaald ge
zelschap, onder een bepaalde regisseur en
met bepaalde spelers door de jaren
heen een belangrijke plaats op het reper
toire blijft innemen en zo op den duur een
stukje Nederlandse toneelgeschiedenis
wordt. Daarvoor jraakt men er bij ons ge
woonlijk te gauw op uitgekeken. Zelfs met
de „Gysbreght" is in het verleden, soms
door dezelfde regisseur, vaak van jaar tot
jaar „weer eens iets anders" geprobeerd.
De grote uitzondering in dit opzicht is de
vertoning van Anton Tsjechovs komedie (in
het programma deze keer „toneelspel" ge
noemd) „De kersentuin" bij de Haagse
Comedie onder de regie van Peter Sjarov
en met Ida Wasserman, Paul Steenbergen
en Bob de Lange in de hoofdrollen. Daarop
raaks men blijkbaar nóóit uitgekeken. Het
beste bewijs: gisteravond ook in Haarlem
weer een uitverkochte schouwburg.
EN TOCH IS deze opvoering al tien jaar
oud; ze dateert immers uit het seizoen
1951-'52. En in die tien jaar heeft Sjarov
zijn regie nooit op enig belangrijk punt ge
wijzigd. Immers, Sjarov experimenteert
nooit; hij zoekt nief, want hij wéét. Toen
de opvoering na de eerste seizoenen tijde
lijk was opgeborgen en twee jaar geleden
weer tevoorschijn werd gehaald, was Sja
rov de oude Sjarov gebleven en dus werd
de vertoning wel afgestoft en opgefrist
(want ook toneelvoorstellingen kunnen met
de jaren stoffig en smoezelig worden) en de
vertolkers van enige bijrollen moesten
worden vervangen, maar er werd niets we
zenlijks aan veranderd. In november van
het vorig jaar gaf Sjarov, als een zorg
zame hoeder, de opvoering opnieuw „een
grote beurt", met het gevolg dat ze nu
weer precies zo fonkelend en glanzend is
als in het begin. Misschien zelfs nóg fon-
kelender en glanzender omdat de drie
hoofdrolspelers steeds nieuwe facetten aan
Tsjechovs personages hebben ontdekt en
er daardoor nu nog meer leven uit halen
dan vroeger.
HET IS VRIJWEL onmogelijk en het
zou, dunkt mij. ook niet juist zijn deze
voorstelling anders te bezien dan als een
collectieve prestatie. Ik zou graag een ode
willen aanheffen op onze onvergelijkelijke
Ida Wasserman, vooral nu zij in Den Haag
dit seizoen in de rol van Ljoebov nee,
Fritz Kreisler oo tachtigjarige leeftijd.
het Franse Legioen van Eer vanwege
„de diensten die hij de Franse muziek
bewezen had" en twaalf jaar later werd
hij benoemd tot commandeur in die orde.
Hij werd Amerikaan in 1943.
In de zomer van 1933 verklaarde hij in
Berlijn dat hij niet meer in Duitsland wil
de optreden. „Kunst is internationaal
zei hij en ik verzet me tegen chauvi
nisme in de kilnst waar ik dat ook tegen
kom".
In 1902 ontmoette hij tijdens een con
certreis in Amerika Harriet Lies uit New
York en het jaar daarop trouwden zij.
Kreisler gaf zijn laatste concert voor
de radio in 1950 toen hij 75 jaar was.
Advertentie
WW extraN» M
grote tube
TAN pc
Uitsluitend verkrijgbaar bij H.H. apothekers, drogisten, kappers en de speciaaibranche
*978
Uit het jaarverslag over 1961 van het
hoofdbestuur van de Nederlandse Ama
teur Toneel Unie blijkt dat men ondanks
moeilijkheden van financiële aard waar
mee de NATU te kampen heeft gehad, in
het algemeen op een gunstig jaar kan te-
rcpgztërt. Het aantal bij de unie aangefelo-
ten verenigingen steeg van 1247 op 1
januari tot 1282 aan het einde van het
verslagjaar. In nauwe samenwerking met
het Werkverband Katholiek Amateurto
neel kon 't scholingswerk dat door de pro
vinciale toneeladviseurs wordt verricht,
worden uitgebouwd. Meer verenigingen
dan in 1960 het geval was maakten ge
bruik van de diensten van de Nederlandse
Bibliotheek voor het Amateurtoneel en in
samenwerking met het W.K.A., het Natio
naal Overleg voor Gewestelijke Cultuur
de gemeente Haarlem en de Haarlemse
Toneelclub, konden voor het seizoen 1961-
1962 provinciale en stedelijke landjuwelen
worden georganiseerd welke toneelwed
strijden als voorronden fungeren voor een
in de loop van 1963 te organiseren Natio
naal Landjuweel in de stad Haarlem.
Door de provinciale toneeladviseurs wer
den in de loop van 1961 in totaal 206 raam-
regies verzorgd, 168 cursussen werden
door hen gegeven in de elementaire to
neelspeelkunst, 22 volledige regies werden
gegeven en 256 maal werd door hen een
nabespreking verzorgd van een toneel
voorstelling. In totaal werden door de pro
vinciale toneeladviseurs 2681 scholings
avonden gegeven, hetgeen neerkomt op
een gemiddelde van ruim 243 per provin
cie. Aan de basisopleidingen voor ama
teurregisseurs welke in samenwerking met
het W.K.A. in de loop van 1961 georgani
seerd werden in Groningen, Leeuwarden,
Hengelo, Arnhem, Utrecht, Velsen, Lei
den en Breda en welke opleidingen drie
jaar duren werd door 161 regisseurs en
adspirant-regisseurs deelgenomen. De op
lage van „Het Amateurtoneel", het vor
mingsblad van de organisatie, bedroeg
aan het einde van 1961 ruim 6.000 exem
plaren.
In de nabije toekomst zal gestreefd wor
den naar onder andere doeltreffender ge
meentelijke subsidieregelingen.
niet „gejubeld heeft" (want dat wilde zij
niet) maar „bejubeld is", omdat zij veer
tig jaar de toneelkunst heeft gediend. Maar
mijn grote bewondering voor Ida Wasser
mans volmaakte Ljoebov is niet los te ma
ken van mijn even grote bewondering voor
Paul Steenbergens prachtige L.ieonid en
voor Bob de Lange's meesterlijke Jermo-
laj. Deze drie kunstenaars zijn in de loop
van tien jaar in deze rollen zo op elkaar
ingespeeld, hun creaties zijn zo met elkaar
samengegroeid, dat zij gedrieën een onver
brekelijk onderdeel van deze voorstelling
vormen. En alle woorden van lof die ik
Ida Wasserman dus zou willen toevoegen
(en dat zijn er veel méér dan waarvoor
hier plaatsruimte is!) moeten daarom in
niet mindere mate gelden voor Paul Steen
bergen en Bob de Lange.
RONDOM DEZE DRIE was de rest van
het ensemble voortreffelijk gegroepeerd.
Bij het vermelden van de belangrijksten
(inderdaad een „sterrenparade" zoals
men die op het Nederlandse toneel maar
zelden ziet) moet ik natuurlijk beginnen
met Albert van Dalsum, die ontroerend
als de 'oer-oude en tot op de draad ver
sleten lakei Firs, die tenslotte in het ge
sloten huis als een vergeten meubelstuk
wordt achtergelaten. Heel mooi, met ster
ke tragische accenten, was ook de War-
ja van Annie de Lange. Jules Croiset was
zeer overtuigend als de student Pjotr, die
het komende „ontwaken" van Rusland
aankondigt en zelf die nieuwe, minder dro
merige maar hardere, hoewel niet zo heel
veel meer realistische generatie beli
chaamt. Het jongemeisje Anja, dat door
Pjotr tot deelgenoot in die nieuwe genera
tie wordt gemaakt, werd gevoelig gespeeld
door Do van Stek (wier voornaamste
kracht niettemin in een heel ander soort
rollen ligt). Joris Diels maakte een prach
tig type van de aartsdomme,, verlopen
grondbezitter Pistajik. Een verrassende
proeve van fijn komisch talent gaf Broes
Hartman als de boekhouder Jepichodov.
Georgette Hagedoorn en Bas ten Baten
burg vond ik beiden uit de toon vallen om
dat zij zich aan overdrijving schuldig
maakten. Georgette Hagedoorns opvatting
van Charlotta als een volkomen clownes
ke figuur deed mijns inziens onrecht aan
de tragische ondergrond van deze rol, een
ondergrond die toch door alle dwaasdoe-
nerij héén voelbaar dient te blijven.
MAAR DAT DEED toch slechts heel
weinig af aan de totale indruk van de
voorstelling, die onvergetelijk was. Er
wordt in de Haarlemse schouwburg niet
dikwijls „bravo!" geroepen, maar gister
avond gebeurde dat. En terecht. Want
voor deze regie voor dit ensemble-spel en
voor deze vertolking van de hoofdrollen is
maar één woord op z'n plaats: „Bravo!"
Simon Koster
De communistische landen zijn in de af
gelopen tien jaar het westen voorbijge
streefd wat de hoeveelheid radiopropagan-
da betreft, aldus wordt gezegd in het jaar
boek 1962 van de British Broadcasting Cor
poration (BBC).
In 1960 zonden Oosteuropese zfnders
1.104 uur per week propagandamateriaal
uit naar andere landen. De Sovjet-Unie
stond boven aan de lijst met 994 uur, ge
volgd door Comrpunistisch China met 687
uur, de Stem van Amerika met 640 uur en
de BBC met 589 uur. In 1950 was de ver
houding: BBC 643 uur, de Sovjet-Unie 533
uur, de Stem van Amerika 497 uur, de
Europese communistische landen 412 uur
en Communistisch China 66 uur per week.
In de afgelopen tien jaar zijn de Ver
enigde Arabische Republiek, West-Duits-
land en Israel met uitzendingen voor het
buitenland begonnen. In 1960 wijdden zij
hieraan respectievelijk 336, 326 en 91 uur.
Volgens het handboek worden uitzendin
gen van de BBC in het Russisch stelselma
tig gestoord, in het bijzonder de nieuws
berichten en programma's over de geschil
len tussen de Sovjet-Unie en het westen.
Hetzelfde geschiedt met uitzendingen in
het Tsjechisch, Sloveens, Hongaars, Duits,
Roemeens, Bulgaars en in Chinese talen.
Uitzendingen in het Albanees en het Pools
worden ook gestuurd, maar niet door in
stallaties in deze landen.
Het aantal radiotoestellen in de Sovjet-
Unie en de Oosteuropese landen is in de
laatste vijf jaar met 57 percent gestegen
tot 104 per duizend inwoners. De V.S. be
zitten de meeste radio-ontvangers 866
per duizend inwoners. In West-Europa zijn
er 741 per duizend mensen, aldus het jaar
boek van de BBC.
De Rotterdamse politie heeft de 50-jarige
kunstschilder-graficus E. uit Rotterdam ge
arresteerd. Hij wordt ervan verdacht ze
denmisdrijven te hebben gepleegd met
minderjarige vrouwelijke leerlingen van
de academie, waaraan hij als leraar was
verbonden. Enkele meisjes, die te gast zijn
geweest bij het echtpaar E„ hebben belas
tende verklaringen afgelegd. Er zijn be
zwarende foto's gevonden.
AAN HET SLOT van de kamermuziek
avond die het Nederlandse Stijkkwartet
in het Gemeentelijk Concertgebouw gaf,
richtte dr heer D. J. A. Geluk, wethouder
van onderwijs en kunstzaken, zich in een
korte toespraak tot de heren De Klijn,
Schroder, Godwin en Van Leeuwen Boom
kamp. Hij senste het ensemble geluk met
zijn tienjarig bestaan op 13 januari j.I.
had het jubileumconcert te Amsterdam
plaats en bood een bloemstuk aan na
mens het Haarlems Comité voor Kamer
muziek. Hij memoreerde de hoge plaats
die deze groep inneemt te midden der in
ternationaal gewaardeerde kwartet-en
sembles.
WAT DIT LAATSTE betreft: het succes
is feitelijk aan te tonen aan de hand van
het grote aantal tournees in en buiten
Europa die het Nederlands Stijkkwartet
op zijn naam heeft staan. En dat het ge
rechtvaardigd is, daarvan heeft een vrij
talrijk publiek zich gisteren opnieuw kun
nen overtuigen. Tussen twee haakjes
over een opkomst van circa zeshonderd
belangstellenden mag men niet ontevre
den zijn. Indien men bedenkt dat de ka-
mermuziek-avonden in de Kleine Zaal te
Amsterdam telkens twee maal gegeven
worden voor driehonderdvijftig mensen
(totaal dus zevenhonderd) dan is een der
gelijk cijfer voor Haarlem met zijn zoveel
kleinere bevolking zelfs opmerkelijk. Het
blijft daarom jammer dat in onze stad
de kamermuziek niet bepaald in een ka
mer, maar in een zaalruimte voor dertien
honderd personen gegeven wordt.
HET PROGRAMMA vermeldde drie
kwartetten van uiteenlopende stijl en ge
aardheid. Allereerst Haydn's opus 76 no.
5 in D, muziek van een mannelijke, nim
mer stroperige gratie, vol grapjes die met
de vorm versmolten zijn, zoals de boeren-
brombas in het „Trio" van het Menuet en
de valse start niet vals in de zin van
tegen-de-toon aan het begin van de fi
nale. Dan Ravels enige werkstuk voor de
ze combinatie, het Kwartet in F, nostalgie
en tederheid, doorgloeid van een Mediter
rane warmte, de echo van een oude min
nezang in de oorschelp van een modern
troubadour. Tenslotte Beethovens Kwar
tet in e kl. t opus 59 no.2, even ver
verwijderd van aristocratisch entertain
ment als van zinnenverrukkende evocaties:
hier heerst een ethische strengheid, waar
voor de tegenstellingen slechts bestaan om
dialectisch opgeheven te worden in de
absolute eenheid die vorm is.
HET NIVEAU van de vertolkingen was
zodanig dat ieder der drie werken als een
veelkantig kristal in de rijkdom van zijn
facetten aan het licht kwam. Het Neder
lands Strijkkwartet bestaat niet voor niets
tien jaar Het heeft dat decennium be
steed om steeds meer contactpunten te
i
Ida Wasserman in „De Kersentuin"
van Tsjechov. In deze rol vierde zij
vorig jaar op 14 november het jubi
leum van haar veertigjarige toneel
carrière.
Advertentie
Haarlems Speciale verlovingsringen
zaak Martin Uittenbogaard, SCHO-
TERWEG 35, tel. 55899, vraagt uw
speciale interesse voor zijn grote sor
tering A:S. verlovingsringen en zeer
fraaie kollektie Zaanse klokken, Hor
loges. gouden colliers met gouden be
dels. Geluk Welvaart met ringen van
Onze zaak heeft geen filialen.
Dus alléén SCHOTERWEG 35
ontwikkelen met de beste werken der
kwartetlitteratuur. En dat is inderdaad
een felicitatie waard. Een met veel inten
siteit gespeeld Menuet van Mozart (uit
het Kwartet in D, K.V.249) was de toegift
na het langdurig applaus.
SAS BUNGE
Het Nederlands Strijkkwartet in Haar
lem. Van links naar rechts Nap de
Klein, Carel van Leeuwen Boomkamp,
Paul Godwin en Jaap Schroder.
AAtlKOHDIGItlGEfl enBESCHOUWIHGEH
Op 1 februari zal de journalist H. Kei
ler die gedurende de afgelopen vier jaar
redacteur voor radio en televisie was van
De Volkskrant, in dienst treden als pro
ducer bij de de afdeling mformatief-cul-
turele programma's van het televisiebe
drijf van de A.V.R.O.
De Europese schaatskampioenschappen
in Oslo zullen toch op de Nederlandse
tv^ scjiyrpgn Je zien zijn. Zaterdag en
zondag aanstaande kan men de wedstrij
den zien en horen commentariëren door
Siébe van de Zee en Arie Kleywegt.
De Westduitse televisie-industrie zal in
de loop van deze week de prijsbinding
voor alle televisietoestellen van het bouw
jaar 1961-62 geleidelijk opheffen. Dit is
het resultaat van besprekingen, die de fa
brikanten van radio- en televisietoestellen
wier apparaten onder de prijsbinding val
len, vandaag in Berlijn met het West
duitse kartelbureau hebben gevoerd. Uit
gezonderd van de opheffing van de prijs
binding zijn slechts enkele speciale typen
die thans nog in produktie zijn.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 NCRV. 20.00—24.00
nationaal programma t.g.v. de verjaardig
van H.K.H. Prinses Beatrix.
NCRV. 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.13 Gram.
7.30 Gewijde muziek. 7.50 Het brood des levens,
meditatie. 8 00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram.
8.50 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterst. 9.40
Voor de vrouw 10.10 Gram. 10 15 Morgendienst.
10.15 Geestelijke liederen. 11.15 Kamerork. 11.55
Gram. 12 30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.37 Middagpauzedienst. 13.00 Nieuws. 13 15 Pro-
menade-ork. 13 50 Gram. 14.50 Gram. 15.00 Wie
luistert mee?: muziekcursus. 15 30 Vocaal kwart.
16.00 Voor de jeugd. 17.20 Instrum. septet. 17.40
Beursber. 17.45 Marsmuz. 18.00 Liturgisch kamer
koor. 18 30 Het spectrum, lezingen. 18 45 Gram.
19.00 Nieuws en weerber 19.10 Op de man af,
praatje. 19 15 Leger des Heilsmuz. 19.30 Radio
krant 19.50 G-am. Nationaal programma: 20.00
Nieuws. 20 05 Toespraak. 20.10 Studentenorkest.
20.45 En gij zult mij tot getuigen zijn. klankb.
21.20 Pianoduo 21 40 Litteraire quiz. 22 20 Gram.
22 30 Nieuws. 22 40 Radio-filharm ork. en solist.
23 25 Hobo-kwartet. 23.50 Dagsluiting. 23 55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7 00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA 19 30 VPRO. 20 00—24.00
Nationaal programma.
VARA: 7 00" Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 3.18 Gram. (Om 8 35 Van de voorpagina,
praatje). 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9 10 Kook-
praatje. 9.15 Gram. VPRO: 10 00 Schoolradio.
VARA: 10 20 Voor de vrouw. 11.00 Gevar. progr.
12.10 Lichte muz. 12 30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Voor het platteland, praatje 12 38 Ham
mondorgelspel. 13.00 Nieuws 13.15 Lichte muz.
13.45 Gesproken portret. 14 00 Jeugdconcert. 14.45
Volksliedjes en -dansen. 15.00 Op reis door de
wereld, lezing. 15.10 Voor de jeugd. 17 00 Ham
mondorgelspel. 17.20 Lichte muz. 17.50 Regerings-
uitz.: Actualiteiten. 18.00 Nieuws en comm. 18.20
Act. 18.30 Amus.muz. 19.00 Voor de kinderen.
19.10 VARA-varia. 19.20 Kanttekeningen, praatje.
VPRO: Voor de jeugd. Nationaal programma:
20.00 Nieuws. 20.05 Toespraak. 20.10 Dieren op
versvoeten, gevar. progr 20 45 En gij zult mij tot
getuigen zijn, klankb. 21 20 Lichte muziek. 21.40
Litteraire quiz. 22.20 Gram. 22 30 Nieuws. 22 40
Promenade-orkest en bariton 23.25 Gram 23 50
Dagsluiting. 23.55—24.00 Nieuws
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Gram. 12,30 Weerber 12 35
Gram. 12.50 Beursber. 13 00 Nieuws. 13.15 Gram.
14.00 Schoolradio. 15 00 Kamerorkest en sol. 15 30
Pianomuz. 16.00 Beursber. 16.02 Engelse les. 16 21
Operettemuz. 17.00 Nieuws. 17.15 Kamermuziek
17.50 Boekbespr 18.00 Gram 18.10 Lekenmoraal
en filosofie. 18 20 Voor de soldaten. 18.50 Sport-
kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Jeugd en muziek. 19 55
Gram. 20.00 Verz.progr. 21.30 De zeven kunsten
21.45 Filmmuz. 22 00 Nieuws. 22.15 Pedagogische
lezing. 22.55 Muzik. lezing. 22.55-23 00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal 20.20 Een stad genaamd
Kopenhagen, filmrep 20.40—21 05 Jascha Heifetz,
viool. 21.0522 40 No minor Vices, speelfilm.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 Jeugdjournaal. VPRO: 17.10—17 40
Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en week-
overz KRO: 20 20 In woord en beeld 20 30 Van
onze sportredacteur. 21.00 Piste, gevarieerd progr
21 40 Uitverkoop, filmreport. 21 55 Epiloog 22 05
Avondcollege Nederlands.