«rf
1
Koninklijk paar was een middag
te gast in de haven
Diner besloot eerste dag
van bezoek aan Amsterdam
Twaalf slachtoffers van
scheepsramp bij Texel
Dr. S. L. Mansholt sprak over
de tweede fase van de E.E.G.
mÈÊÊÊÊÊÈÈÊr
n»NNi v,fl
Duitse kustvaarder vergaan na
een ontploffing aan boord
Doorman in Trinidad
Ontkennende verdachte
scheldt president en
raadsman uit
Agrarisch congres P. v. d. A.
VRIJDAG 2 FEBRUARI 1962
-
«4
-
ISib$s
- v v» £mfëm:>'
':\%w
jie
M
Baardjes eraf
Morgen mooi weer'
iB
PM|B|
Koningin en Prins in gesprek met
een lia van de studentenweerbaar
heid.
Naar graanoverslag
Pornografie-verkoper
aangehouden
In het Havengebouw genoot het
koninklijk gezelschap van het uit
zicht over stad en haven.
Op het terrein van het graanover
slagbedrijf werd de vorstin vergezeld
door directeur R. Hoegen. Naast de
Prins ziet men Amsterdams burge
meester, mr.y G. van Hall.
Incident in rechtszaal
In het, Bredase gerechtsgebouw heeft
zich gisteren een ernstig incident voor
gedaan. Een 49-jarige verdachte uit
Roosendaal stond terecht wegens poging
tot zware mishandeling. Hij schold de
president uit voor gek en bedreigde de
hem toegevoegde advocaat, mr. W. Nol
dus uit Roosendaal met mishandeling.
Zijn wangedrag was zo. ernstig, dat hij
uit de rechtszaal werd verwijderd.
"s
tf.S:
Oprejf -
Btev.
Si-
W|> .!- '4<iiji
'i!.;.-
.Ai
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Als Koningin Juliana en Prins Bern-
hard zondag van hun werkbezoek aan
Amsterdam op paleis Soestdijk terug
keren, zullen zij op z'n minst een fraai
cadeau in hun bagage hebben: een ver-
•zilverd model van een sleepboot, dat de
vorstin gistermiddag kreeg aangeboden
bij het bezoek aan het havencomplex
van de n.v. rederij v.h. Gebrs. Goedkoop.
Koningin en Prins waren kennelijk zeer
ingenomen met het bezoek aan de haven
dat begon met. een koude lunch op de der-
tiende verdiepiftg van het Ha'vengebouw,
Van. hieruit had men een prachtig gezicht
op de gepavoiseerde schepen in de haven.
Tot tweemaal toe werd de aandacht van
het gezelschap getrokken door het geloei
van scheepssirenes. Het waren het Neder
landse schip „Zaanland" en een Duits
schip, die de vorstin op deze wijze hun
groet brachten. „Wat enig", riep de Ko
ningin. Zij stapte het balkon op en enthou
siast met beide armen zwaaiend, beant
woordde zij de groet van de zeelieden.
In de hal van rederij Goedkoop
hood de driejarige Astrid Engels
Koningin Juliana een bosje bloemen
aan.
De driejarige Astrid Engels stond dap
per midden in de hal van het kantoorge
bouw van rederij Goedkoop, toen het ko
ninklijk paar hier binnentrad. „Sta jij daar
helemaal alleen?", zei de Koningin en het
gezicht van kleine Astrid straalde. Even
vergat zij dat zij een boeketje fresia's
moest aanbieden toen stak ze de bloe
men toe met een „alstublief Koningin".
De hoge gasten zouden in dit gebouw
onder andere kennisnemen van de radio
apparatuur, waarmee de „operator" van
de maatschappij verbindingen onderhoudt
met de in de haven varende sleepboten.
Om het gezelschap de gang naar de vijfde
verdieping te besparen, had de directie de
apparatuur naar de kamer van de wal
kapitein op de begane grond doen ver
plaatsen.
De directie had trouwens meer gedaan:
enkele kapiteins en stuurlieden hadden
opdracht gekregen om hun baarden af te
scheren. Dit had wel enige moeilijkheden
gegeven en één van de stuurlieden, die
verontwaardigd had tegengesputterd „voor
mijn vrouw doe ik dat nog niet, laat staan
voor mijn directie", werd gistermorgen
prompt naar huis gezonden om zich te
scheren. Ietwat meesmuilend over zijn
gladde kaken strijkend, troffen wij hem
op de sleepboot, die het koninklijk paar
naar het graanoverslagbedrijf in de Vlot-
haven zou brengen.
„Heel mooi, heel mooi", prees de Ko
ningin toen zij dankbaar het zilveren
scheepsmodel uit de handen van directeur
L. J. W. H. Goedkoop ontving. Toen werd
zij plotseling overvallen door een niesbui,
die diverse heren in verlegenheid bracht
en anderen verschrikt naar de deuren
deed lopen om iedere tocht te voorkomen.
Toen de vorstin driemaal had geniest, lach
te ze: „dat betekent dus morgen mooi
weer." Maar burgemeester van Hall keek
wantrouwend naar de grote sigaar van
Prins Bernhard. Die ving diens blik op en
repliceerde zachtjes: „komt toch echt niet
van die sigaar, is een bijzonder goeie".
Toen buiten een kijkje werd genomen in
de diverse werkplaatsen van de rederij,
vroeg de Prins, die de gehele dag in zijn
colbertcostuum had gelopen, toch maar
om zijn overjas en even later trok hij de
kraag beschermend hoog op. De noord
wester bries bleek ondanks het zonnetje
nog bar fris.
Met vier gepavoiseerde sleepboten ver
trokken Koningin en Prins met hun ge
volg tenslotte van de sleepboothaven naai
de Vlothaven om het grote graanoverslag
bedrijf te bezichtigen en de thee te ge
bruiken in de kamer van de directeur, de
heer R. Hoegen. Bij de bezichtiging van
de ruimte boven de silo's, waar men van
de negende verdieping een prachtig uit
zicht over dit deel van de haven heeft,
was het weer de Koningin die zich ver
rukt toonde over het vergezicht; de Prins
toonde zich meer geboeid door de techni
sche bijzonderheden van het bedrijf.
Het gezelschap moest zich haasten om
voor de grote verkeersdrukte van het
avondspitsuur terug te zijn in het paleis
op de Dam. Om acht uur reden aan de in
gang N.Z. Voorburgwal grote auto's aan
om de gasten af te zetten, die zouden deel
nemen aan het autoriteitendiner. In de
Troonzaal was voor 65 personen gedekt.
In deze stemmige omgeving werd het Ko
ninklijk paar en de gasten een menu op
gediend, dat bestond uit koude forellen,
champignonsoep, gebraden lamsrug, ver
schillende groenten, chocolade-ijs, gebak
en vruchten. Een strijkje van de Mari
nierskapel verzorgde de dinermuziek.
Het staat thans vrijwel vast dat de
Duitse kustvaarder „Berta Kienass", een
21 jaar oude verbouwde trawler, ten
noordwesten van Texel niet man en muis
is vergaan. Vermoedelijk is het schip op
een mijn gelopen. Ér waren twaalf
mensen aan boord.
De Berta Kienass" vertrok eergisteren
uit IJmuiden met bestemming Kopenha
gen. Het schip was geladen met 610 ton
graan. Verscheidene radiostations ontvin
gen eergisteravond een automatisch nood
sein. dat ongeveer een halve minuut duur
de. Het sein werd echter zo plotseling af
gebroken, dat het niet mogelijk was nauw
keurig de plaats te bepalen van het schip
dat de seinen uitzond. Dit schip bevond
zich vermoedelijk ongeveer ten noordwes
ten van Texel.
Volgens het bevrachtingskantoor van het
vaartuig, de firma Spliethof in Amsterdam
waren aan boord de kapitein, zeven be
manningsleden, de echtgenote van de kapi
tein en de echtgenote van dg stuurman er.
twee kinderen van vier jaar en zes maan
den. De kapitein was Herbert Nissen. Hij
was 33 jaar, zijn vrouw was 30 jaar.
De reddingboot Prins Hendrik heeft gis
teravond 10 lichamen in Den Helder aan
land gebracht, namelijk van zeven man
nen, twee vrouwen en een kind. Er wor
den dus nog een man en een kind vermist.
De horloges, die enkele slachtoffers aan
hadden, waren even na 10 uur blijven
stilstaan.
Omstreeks half twaalf gistermorgen
meldde het Finse schip „Finlandia" in de
Noordzee ter hoogte van de noordkant van
Texel twee lichamen in rode reddingsves
ten te zien drijven. Een half uur later trof
het iets noordelijker een lege reddingboot
Het vliegdekschip Karei Doorman, de
jagers Limburg en Groningen en de onder
zeeboot Zeeleeuw, samen vormend smal
deel V, zijn vandaag in Port of Spain op
Trinidad aangekomen voor een driedaags
bezoek. Het smaldeel is op een drie maan
den durende oefenreis naar het Caraïbi-
sche gebied. De onderzeeboot Dolfijn moet
zich dezer dagen bij de andere schepen
voegen.
De politie in Rotterdam heeft een 32-ja
rige winkelier, die in het noordelijke deel
van de stad een zaak in tijdschriften heeft,
gearresteerd wegens 't verkopen van aan
stootgevende tijdschriften en afbeeldingen.
De gewraakte tijdschriften en afbeeldin
gen zijn in beslag genomen.
aan met de naam Berta Kienass erop. De
twee lichamen die de „Finlandia" borg,
vertoonden zware kwetsuren, die doen ver
moeden dat zich een hevige explosie aan
boord van het schip had voorgedaan of dat
het op een mijn was gelopen.
De melding van de .Finlandia" ontketen
de een reddingsactie, die naarmate de tijd
verstreek grotere vormen aannam. Twee
mijnenvegers, de „Aalsmeer" en de
„Naarden", de reddingboot „Carlot" uit
Terschelling en verscheidene andere sche
pen waren spoedig op de plek aanwezig
waar de kustvaarder was vergaan. Aan de
opsporingen nam ook een S 2 F Grumann
Tracker-vliegtuig van de basis Valkenburg
deel. Bij het invallen van de duisternis
werd het zoeken gestaakt. De reddingboot
„Prins Hendrik" was toen met tien stoffe
lijke resten onderweg naar Den Helder.
Op 27 augustus had verdachte tijdens de
kermis in Kruisland in een café een kel
ner met een mes in zijn linker dijbeen
gestoken, omdat hij uit het café werd ge
zet. Hij hield een voet tussen de deur en
door de nauwe opening stak hij de kelner,
die bloedend verwond werd. Verdachte
ontkende met een mes gestoken te hebben.
Hij gaf de president van de rechtbank
geen kans hem te ondervragen. De presi
dent vroeg toen: „houd u eens even uw
mond".
„Nooit", riep verdachte uit, „ik zwijg
voor niemand". Zijn verdediger trachtte
hem toen te kalmeren. „Om die vent heb
ik niet gevraagd, ik wil niets met hem
te maken hebben", riep de verdachte, wij
zend op de advocaat. Toen zei hij tegen
de president: „kom op met je vragen".
„Bent u gek geworden om zo te beve
len", zei de president boos.
„Ik ben niet gek, jullie zijn gek", ant
woordde de verdachte, die zijn advocaat
toevoegde: „als je niet weggaat, schop ik
je voor je..."
Toen was de maat vol. Terwijl hij werd
weggeleid riep de verdachte „wat voor
straf je me ook geeft, ik ga toch in hoger
beroep."
Dr. S. L. Mansholt heeft vanmorgen tij
dens het agrarisch congres van de Partij
van de Arbeid in Utrecht een toespraak
gehouden over de E.E.G. Voordat hij zijn
rede hield werd dr. Mansholt toegesproken
door de voorzitter van de Partij van de
Arbeid, de heer J. G. Suurhoff. Deze bood
hem een rood-wit-blauwe vlag en een rode
wimpel voor zijn boot aan.
Dr. Mansholt zei, dat de Brusselse beslis
singen geen zaak van de laatste veertien
dagen waren. Ze waren het resultaat van
het werk van jaren en het was niet mo
gelijk geweest dit werk te doen. als het
niet had kunnen gebeuren van een eigen
diepe politieke overtuiging uit. Hij vertel
de verder dat uitvoering der Brusselse be
sluiten zoveel mogelijk wordt overgelaten
aan de leden-landen der E.E.G., maar vol
gens een gemeenschappelijk beleid naar ge
meenschappelijke beslissingen. Een pro-
duktschap in Nederland is gehouden zich
te richten naar de beslissingen van de
E.E.G.-minsterraad of de E.E.G.-commis-
sie. Op het moment dat de Brusselse regle
menten gaan werken zullen de nationale
wetgevingen daaraan moeten worden aan
gepast.
Over de vrijwaringsclausule zei dr.
Mansholt dat daarover in de ministerraad
lang gestreden is en dat het resultaat dat
eruit gekomen is volkomen logisch geacht
kan worden. De gang van zaken bij het
totstandkofnen van die clausule achtte hij
typerend voor de ontwikkeling van de ge
meenschap. Het bleek op dit belangrijke
punt nu al onmogelijk een andere dan een
gemeenschappelijke beslissing te nemen.
De gevonden oplossing, die inhoudt dat
slechts een gemeenschappelijke bescher
mingsmaatregel mogelijk is, is er geko
men op voorstel van de Franse regering,
zei dr. Mansholt met enige nadruk.
Sprekende over de eventuele toetreding
van Engeland en andere landen tot de ge
meenschap, noemde dr. Mansholt het vol
komen logisch dat Engeland zijn systeem
van landbouwbescherming zal moeten aan
passen aan het op het Europese vaste land
gangbare. Er zal ook van de kant van de
E E.G. wel een zekere aanpassing nodig
zijn, bijvoorbeeld wanneer zowel Engeland
als Denemarken toetreden op het gebied
van de varkens, maar de E.E.G wil niet
meer de Brusselse besluiten in het geding
brengen.
De tariefpreferentie, zoals die tussen En
geland en het gemenebest of tussen onder
ontwikkelde en industriële landen bestaat,
zal men in de overgangsperiode moeten af
schaffen. Uitbreiding van de Engelse pre
ferenties ten opzichte van het gemene
best tot de hele vergrote E.E.G. zou immers
neerkomen op een discriminatie 'van de
Verenigde Staten en Zuid-Amerika: poli
tiek onjuist en economisch onmogelijk,
meende dr. Mansholt. Een markt van
tien schept eenvoudig de noodzaak tot een
betere ordening van de wereldmarkt.
Het is nodig te komen tot een code van
goed gedrag op het gebied van de land
bouw en de heer Mansholt was overtuigd,
dat het binnen twee of drie jaren zover zal
zijn. Er zal een gemeenschappelijke graan-
opslag-politiek moeten komen op grond
van een wereldgraan-verdrag, waarin ook
een stuk produktiepolitiek moet zijn opge
nomen. Op het aanbod dat president Ken
nedy de gemeenschap heeft gedaan inzake
het over en weer verlagen van tarieven,
zal de gemeenschap een positief antwoord
moeten geven. President Kennedy zal
daardoor de mogelijkheid krijgen het Ame
rikaanse congres ervan te overtuigen, dat
een overeenkomst met de E.E.G. nodig is
