EXPOSITIE „KOMPAS" IN EINDHOVEN lekker en gezond HODEM mnnnsmn^issniiESSk Kunst na Arbeid te Halfweg gaf jubileumconcert Van Abbe-museum vijfentwintig jaar Art Blakey en zijn Jazz-Messengers Orgelconcert door Piet Kee Diefstal in Etruskisch museum in Grosseto De negen muzen ÉiË I m mm I MAANDAG 5 FEBRUARI 1962 EINDHOVEN EN HAARLEM heb ben een tijd geleden aandacht aan elkaar besteed, omdat eerstgenoemde plaats naar inwonertal de onze ging overvleu gelen. Maar laten we voorzichtig zijn met een verder vergelijken, wat betreft bijvoorbeeld aankoopbeleid. Het Stede lijk Van Abbe-museum ligt in ons land anders gesitueerd dan het Frans Hals museum, dat wat betreft een collectie eigentijdse kunst door het nabuurschap van het Amsterdamse Stedelijk Museum niet de functie van het Eindhovense museum behoeft na te streven. Eind hoven had. een ander begin, dat zinvol omringd diende te worden. Of dat ge beurde zal de tijd wel uitmaken. Men moet iets riskeren bij aankoopbeleid. Maar men dient begin en situatie in het oog te houden. De expositie duurt tot 12 februari. Bob Buys Bourdelle-expositie in i Arnhem geopend leinrl Amsterdamse subsidie voor het Danstheater K.V.P.-uitzending op t.v. Het weekeinde P. Zwaanswijk T elevisie programma Beeldschermer De radio geeft dinsdag TER GELEGENHEID van het 25-jarig bestaan van het Stedelijk Van Abbe- museum. te Eindhoven wordt daar een expositie gehouden van na 1944 ontstane werken van schilders uit Parijs. Men noemde deze expositie „Kompas". Parijs is lang voor Nederlandse schilders een kompas geweest. Bij de vorming van de col lectie van het museum en de daar gehouden tentoonstellingen was Parijs eveneens richtinggevend. Voor verscheidene schilders van nu is Parijs een kompas gebleven, aat, mag er wel meteen bij opgemerkt worden, ook de weg wees naar een gunstige markt Men mene overigens niet dat de hier vertegenwoordigde Appel en Comeille en met-vertegenwoordigde figuren als Lucebert of Lataster die laatste weg gemakke- lyk bereikten. Maar de kunsthandel, blijkt wel van belang. Die kunsthandel heeft, ten aanzien van de vooroorlogse Ecole de Paris en nog eerder, belangrijk werk ge- aaan na een intelligent herkennen van kwaliteiten. En met waardering voor het werk. van verscheidene der hier vertegenwoordigden blijkt men vaak vóór geweest te zyn op de ruimere waardering van thans. De inleider tot de catalogus van deze \nJtZ y,' Gindertael> noemt enige „galeries", die naast verzamelaars en musea, werk m bruikleen voor deze tentoonstelling afstonden. VOLGENS GENOEMDE inleider, die de jongste ontwikkeling te Parijs met aan dacht heeft gevolgd, is de keuze van de hiervertoonde werken mede gebaseerd ge weest op de intrinsieke kwaliteit daarvan. Voor zover ik iets kan meevoelen met het werken van de hiervertegenwoordigde fi guren en dat is dan wel het geval viel mij inderdaad ook kwaliteit op. Maar dat in die zin, dat ik van verscheidene wat betreft kleur of vorm minder aantrek kelijke en minder intrigerende werken had ontmoet. Want hoe zit het verder met de beoordeling van de kwaliteiten van een kunst als deze? Waar liggen de maatsta ven? Lucebert (links) en Karei Appel MEN CONSTATEERT in grote li.jnen hier drie tendenties. Er is de abstracte kunst, die ontstond uit kubisme en de Stijl (Mondriaan) en de individuele expressie wil uitsluiten. Voorts die meestal non-figu ratieve kunst, die de gegevens uit de na tuur niet afwijst. Volgens het voorbericht zoeken de aanhangers toegang tot de rea liteit door de uiterlijke realiteit open te breken. Daarop volgt het voor mij vreem de: Slechts de verbeelding is in staat de realiteit te scheppen". Tenslotte is er het werk van die abstracte schilders, voor wie conceptie en handeling van het schilderen een ondeelbare eenheid is. „Noch de rede, noch het onbewuste mag tussenbeide ko men". Bij het laatste vraagt men zich af waarop dan nog een oordeel omtrent kwa liteit kan steunen. Bij het eerste gaat het om schone verhoudingen tussen vorm en ruimte. Dat is zeker belangrijk, maar voor degene, die in kunst naar menselijke ontmoetingen zoekt, is het wat weinig. Met de tweede groep zou ik het meest contact kunnen hebben, als ik het tenminste goed begrijp, dat daar Bazaine in staat. Mocht het ook om een Dubuffet gaan, dan wordt het me heel moeilijk. Want diens werk doet me verschrikkelijk sterk denken aan die inmiddels ouderwets geworden lambri- zeringen langs trappen en portalen, „mooi" gemaakt door een plastisch „werkje" van de uiterlijke verflaag. HET IS TE BEGRIJPEN dat in deze tijd de kunstenaar geneigd is te zoeken naar fel- of sterksprekende middelen. Dat die sterksprekende middelen vaak alleen maar sterk opvallende middelen zijn, lijkt vele mensen niet op te vallen. Nu is dat niet nieuw. Het was al kenmerkend voor een verouderd akademisme dat middel doel werd. Inleider Gindertael spreekt van „materieschilders", waarvan Dubuffet en Fautrier voorgangers zouden kunnen zijn en heeft het naar mijn smaak over aan hangers van een akademisme. Besteden beide figuren de grootste zorg aan de ma terie, er zijn er hier vertegenwoordigd bij wie de materie wel geldt maar geen zorg geniet. Maar dat komt dan misschien om dat ze niet geremd willen zijn in hun schil dersdaad. Zij zijn immers „actionpainters". En nu maar doen of dit alles nieuw is. Alsof er bij Rembrandt niet sprake is van de werking van de huid van het schilderij, alsof de factuur van een Jongkind nog niet als belangrijk was ontdekt, alsof Breitner het driftige neerzetten van een schilderij niet kende. In het beste geval geloof ik dat verscheidene figuren te zeer bezig zijn met maar een deel van de schilderkunsti ge waarden. Hetgeen maakt dat ik met dit werk wel kan meevoelen, maar het moeilijk vind om nu al te kunnen zeggen wat belangrijk is en mogelijk zal over blijven. VAN DE ENKELE duidelijk figuratieve schilderijen is er een van Nicolas de Stael. Het wil zijn een „Herinnering aan Sid ney Bechet". Het kan voor ons zijn een herinnering aan ook andere jazzfiguren. Een Parijs-Nederlandse schilder vertelde mij eens De Stael uit een impasse gehol pen te hebben, toen deze een opdracht voor een decoratie kon krijgen en hard nodig had, maar de vorm daarvoor niet vond. Zij vonden toen uit dat enig effect te bereiken viel als men een voor-gete kende en gekleurde voorstelling omzette in een collage (plakwerkje) van uitge- gescheurde snippers gekleurd papier en het resultaat dan weer in verf vergroot enigszins imiteerde. De naam van de Pa- rijse Nederlander vermeld ik niet. Hij zou last kunnen krijgen met de in De Stael geïnteresseerde kunsthandel en het verve lend vinden voor de nagedachtenis van wijlen De Stael. Maar zelfs al zou het een „roddel" zijn genoemd schilderij van De Stael lijkt het verhaal niet tegen te spreken. En ontstaat zo dan kunst? Het is goed te vermelden, dat De Stael overigens niet minder smaak en gevoel voor het vlak had dan andere hier vertegenwoordig den, als bijvoorbeeld Poliakoff. In de wer ken van zo'n Poliakoff ziet men nog hoe zeer op een doek gewerkt, zelfs gewor steld kon worden, al geeft het een zeer „klare" indruk, in de zin van helder ook. Maar moeten we geloven in doeken van Soulages of Hartung, die bijna altijd zo direct zijn neergezet? Te zeer werken vele der hier vertegenwoordigde figuren in se rie, omdat ze een contract met de kunst handel hebben; met die kunsthandel, die ik er zwaar van verdenk nieuwe waarden te creëren omdat aan goede handel in belangrijke winst toelatende aankopen moeilijk te komen is. IK LIET MIJN wantrouwen sterk gel den. Men noemde deze expositie Kompas. Maar dan moet men zich in verband met het Eindhovens museum afvragen of er andere kompassen van belang kunnen zijn. Eindhoven diende een verzameling op te bouwen na de schenking van Van Abbe van een museum en een collectie. Men leek zich eerst te willen richten op het expressionisme om een eigenheid aan dit museum te geven. Men ging wat breder dan het woord aangeeft. Men beschikt thans over een basiscollectie, die voor een deel duur betaald moest worden. Uitbrei ding daarvan wordt door gebrek aan aan bod of duizelingwekkende prijken moeilijk. Dan vraagt men zich af hoe men verder moet gaan, wil men enige samenhang in de collectie bereiken. Erkend moet worden dat men bij alle mogelijke betrekkelijkheid van oordeel over eigentijdse kunst niet zo gek koos. Ik had voorkeur voor de Ba- zaines van dit museum boven die van het Stedelijk Museum te Amsterdam. Ik ont moette in „De grote aarde" van Comeille een boeiend doek van deze schilder. (Van onze jazz-medewerker) De na ruim een jaar mogelijk geworden hernieuwde kennismaking van het Neder landse publiek met de Jazz-Messengers van de zo populaire drummer Art Blakey, in het Kurhaus te Scheveningen en in het City theater in Amsterdam is zeer de moeite waard geweest. Blakey zou al in december van het vorig jaar gekomen zijn, maar hij kreeg in verband met belasting schulden van de Amerikaanse autoriteiten geen paspoort. (Vandaar waarschijnlijk zijn geestig advies om zijn platen te ko pen „God Knows, we need the money!"). De gedeeltelijk nieuwe bezetting van ce Messengers alleen tenorsaxofonist Way ne Shorter en bassist Jymie Merritt deden de vorige keer ook mee is in alle opzichten een verbetering. De nieuwe sa menstelling is dus geslaagd en Blakey en de zijnen lijken beter in vorm dan ooit. Ben. gelukkig herstelspa Jafij,, t^.leursjolend, optreden van de vorige Keer. Blakey is ook zuiqiger met maar Uitéra'ard k ken in marstempo „Moanin" en „Blues March" niet achterwege blijven, waarmee het publiek dan ook erg in zijn schik was. Art Blakey, frenetiek drummend als al tijd, gaf twee maal een solo van uitzonder lijk gehalte, waarin men van de schier onuitputtelijke veelzijdigheid en fantasie Art Blakey tijdens het concert in Amsterdam. en zijn aan het explosieve grenzende exu berante dynamiek kon genieten. Trombonist Curtis Fuller behoort tot de groten op dit instrument. Langzaam ont worstelt hij zich aan de invloed van Jay Jay Johnson en toont duidelijk een eigen stijl in zijn korte sprankelende soli. Zijn warme volle toon geeft een rijk contrast met die meer rauwe, maar vloeiende ge luiden van tenor-saxofonist Shorten die dichter bij Coleman Hawkins bleek te staan dan welke andere moderne tenor-sax spe ler. Zijn „Contemplation" en zijn chorus in Arabia lagen op hoog niveau en toon den een gevoeligheid die weinig met „cool" of „hard-bop" van doen heeft Trompettist Freddie Hubbard is in be paalde opzichten juist de pendant van Shor- De Haarlemse stadsorganist Piet Kee zal in het Gemeentelijk Concertgebouw op 6 februari 162 des avonds om 8 uur, een orgelconcert geven. Het programma vermeldt van Dietrich Buxtehude (16371707) Preludium en fuga in g. kl. t.; van Jean Franqois Bandrieu (16841740) Acht kleine orgelwerken (Fugue, Duo, Duo en cora de chasse sur la Trompette, Trio avec Pécfale, Récit de Na- sard, Basse de Trompette, Musette en Dia- 1 -gue); van Paul Hindemith Sonate I (Maszig schnell-Sehr langsam-Phantasie - Ruhig bewegt); van César-Auguste Franck (18221890) Pastorale op. 19; en van Flor Peeters Passacaglia en fuga. ter. Zijn op snelle loopjes, een hamerende attaque en op riff-achtige wijze herhaalde frases gebaseerde stijl doet nog het meest aan die van Clifford Brown denken. Na tuurlijk vraagt zijn visie op „Round about midnight" om een vergelijking met Miles Davis. Ook hij speelde met gestopte trom pet, maar zijn speltrant is te direct en niet melancholisch genoeg om het Davis' effect te bereiken. In het laatste gedeelte, waar hij geheel alleen speelde bereikte hij een hoogtepunt van de avond. Pianist Cedar Walton leek ons een knap pianist met de speelsheid van bij voorbeeld Art Tatum. Jymie Merritt bleef wat op de ach tergrond, maar heeft een bijzonder zange rige toon. Het dankbare publiek van de volle Kurzaal bracht Blakey en de zijnen een ovatie. middag in het Gemeentemuseum te Arn hem de tentoonstelling geopend van wer ken van de Franse beeldhouwer Antoine Bourdelle. Deze expositie, die onder auspi ciën staat van de Association Francaise d'Action Artistique, werd officieel geopend door graaf E. de Crouy-Chanel, ambassa deur van Frankrijk. De directeur van het museum te Arnhem, de heer A. L. de Lorm is het na lange voorbereidingen ge lukt als eerste in Nederland deze belang rijke overzichtstentoonstelling in zijn mu seum onder te brengen. Bij de opening waren aanwezig de heer en mevrouw Du- fet; mevrouw Dufet is een dochter van Bourdelle. Zij behoren het museum Antoine Bourdelle in Parijs. Burgemeester Matser sprak een ope ningswoord, waarna de Franse ambassa deur het woord voerde. Hij zei dat dit de eerste maal is dat deze tentoonstelling van Bourdelle, compleet met tekeningen, beelden en schilderijen, in Nederland wordt tentoongesteld. Hij schetste vervol gens in het kort de levensgeschiedenis van Bourdelle. Deze werd geboren in 1861 te Montauban, als zoon van een timmerman. Bourdelle heeft zich in de eerste jaren van zijn leven op het atelier van zijn vader ontwikkeld. Hij werkte qnder meer bij Flaguière en lange tijd bij Roding. Bour delle stierf in 1929. Gedeelten van zijn werk werden reeds eerder geëxposeerd in het Kröller Müller Museum in Otterlo en in het park Sonsbeek te Arnhem. De héér Dufet dankte de verschillende in stanties vooor hun steun en medewerking aan deze expositie. De heer De Lorm wijdde ten slotte een enkel woord aan de totstandkoming van deze expositie. Uit de vele werken van Bourdelle is hier een keuze gedaan. In to taal heeft Bourdelle tijdens zijn leven 900 beelden vervaardigd en 6000 tekeningen en gouaches. Uit het tentoongestelde blijkt, aldus de heer De Lorm, dat Bourdelle met zijn volle inzet heeft gewerkt. Hij wendde zich vaak tot jonge mensen en heeft hen gunstig beïnvloed. Op- de tentoonstelling zijn verschillende thema's te ontdekken. Typisch is dat Bourdelle steeds gebonden is gebleven aan zijn familie. In zijn wer ken zijn dan ook talloze portretten daar van. De expositie bevat een groot aantal voor-schetsen voor grote werken. Vele reeksen tekeningen en schetsen hebben la ter geleid tot beeldhouwwerken. De ten toonstelling duurt tot 29 april. In de nacht van zaterdag op zondag heb ben inbrekers in het Etruskische Museum te Grosseto een aantal voorwerpen ont vreemd waarvan de totale waarde ge schat wordt op 600.000 tot ruim een mil joen gulden. De museumdirectie is nog doende een inventaris op te maken van alles wat vermist wordt. Bij de eerste controle is gebleken dat bronzen en gou den beeldjes, vazen, oude munten en ju welen door de dieven zijn meegenomen. De dieven drongen het museum binnen door een groot gat in een deur te boren. Het gebouw ligt in het centrum van Gros seto dat circa 150 km ten noorden van Rome is gelegen. Alleen al een vermist collier wordt op een waarde van 60 mil joen lire 360.000) getaxeerd. Het me rendeel van de voorwerpen uit dit mu seum dateert van 2600 tot 2700 jaar ge leden. De voorwerpen werden bij opgra vingen gevonden. Advertentie jm B. en W. van Amsterdam hebben de ge meenteraad voorgesteld het Nederlands Danstheater een subsidie van 30.000,te verlenen onder voorwaarde dat Den laag Het Nationale Ballet een subsidie van 45.000,geeft en het rijk Het Nederlands Danstheater een subsidie verleent van eveneens 30.000, Voorts stellen B. en W. van Amsterdam voor het aan Het Nationale Ballet bij raadsbesluit van 30 augustus 1961 ver leende subsidié van ten hoogste 340.000, te verminderen met 30.000,en dus te brengen op ƒ310.000, „De Kleine Komedie". Gezien de be hoefte aan goede schouwburgruimte' zijn B. en W. van Amsterdam van oordeel dat het gewenst is medewerking te verlenen aan de voorgenomen vernieuwing van De Kleine Komedie aan de Amstel. Zij hebben daarom de gemeenteraad voorgesteld aan de n.v. De Kleine Komedie een lening te verstrekken van 100.000, af te lossen in tien jaarlijkse termijnen van 10.000, tegen een rente van 3/4 percent per jaar. Premio Duque de Baena. De Spaanse ambassadeur, de hertog van Baena en San Lucar la Mayor, heeft de Premio Duque de Baena toegekend aan Anton Jansse, Marijke van den Hoek en Pat Andrea. Deze drie verwierven hiermee elk 100 gulden, de prijs die de ambassadeur een vier-jarige traditie getrouw, toekent aan de winnaars van een door hem onder de leerlingen van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag uit geschreven wedstrijd. De K.V.P. zal dinsdag de eerste poli tieke uitzending voor de t.v. verzorgen. Deze uitzending komt na het N.T.S.-jour naal en duurt tien minuten. Het eerste pro gramma van de K.V.P. zal gewijd zijn aan de betekenis van de provincie voor het dagelijks leven van de burgers. Het pro gramma, een documentaire, is geheel op film opgenomen. Wim Povel heeft het script vervaardigd en de montage ver zorgd. De film is vervaardigd door Poly- goon-Profilti. Zaterdagavond verscheen in het V.A.R.A. televisie programma „Willens en wetens" van Theo Eerdmans de Arsenal-kenner Jan de Hoop. Hij won de „Duizend gulden"-prijs. m Om enkele grepen te doen uit het week einde-programma der t.v.: de schaatsre- portage uit Noorwegen was uitstekend en zal door een grote schare kijkers zijn ge volgd, zodat zij niet weinig zal hebben bij gedragen tot de populariteit van deze sport. De zaterdagavond werd amusant ge maakt door de geslaagde show van Tom Manders, die in kwaliteit uitsteekt boven veel dingen die als „amusant" worden aangekondigd doch het in feite niet zijn. De keus van de KRO voor de zondag avond was helemaal mis. Eeen „eenac- ter" die „Gevoel voor Recht" heette, werd een volkomen flop, zowel door de ensce- i¥irrr»rrriTowai De Christelijk gemengde zangvereniging „Kunst na Arbeid" te Halfweg herdenkt deze maand haar dertigjarig bestaan. Ter gelegenheid van dit jubileum heeft het koor zaterdagavond in de gereformeerde kerk te Halfweg onder leiding van zijn di rigent J. Theo Westerdaal een concert ge geven, dat door de medewerking van het christelijk jeugdkoor „Kunst der Jeugd", het dameskoor „Con Anima", het r.k. Pa rochiale mannenkoor „Sint Caecilia" en de muziekvereniging „Eensgezindheid" wel in het bijzonder uitdrukking kon geven aan de verheugende verbondenheid, die er te Halfweg tussen muziek beoefenende en sembles bestaat. Na het openingswoord van ds. A. J. Kromhout zorgden het gemengde koor te zamen met het dameskoor, het mannen koor en „Eensgezindheid" voor een fees telijke inzet van het concert met de uit voering van de „Aankomst der gasten" uit Richard Wagners opera „Tannhauser". Het kinderkoor van „Kunst der Jeugd" zong daarop een aardig liedje over een goed-lopend klokje en een lied over een reus, die niet voor de poes was! Dat het veiliger is dit kinderkoor voorlopig nog maar één-stemmig te laten zingen, werd bewezen met een speelliedje van Hans de Jong, waarmede de kinderen hun optreden besloten. Het meisjeskoor van „Kunst der Jeugd" verdient een pluim voor de goede uitvoe ring van een „Spinnelied" en een „Zonne lied". De zang van dit koor muntte uit door lichte, zuivere klank en verstaanbaar heid. De meisjes zorgden waarlijk voor het vocale hoogtepunt van de avond. Het was begrijpelijk, dat zij van het goedkope, bedenkelijk speculerende, onpedagogische liedje „Leren" niet veel konden maken. Het was jammer, dat het jubilerende koor op deze avond niet bijzonder „in vorm" was. De uitvoering van „Das En- de des Gerechten" van Johann Gottfried Schicht leed door open, onverzorgde toon- vorming en door een tekort aan bewuste zekerheid voor de intonaties. En het „Lau- da- Sion" van Hendrik Altink leek zelfs bij de bestaande stemmensituatie van het koor een te hoge greep. Het kerstgezang 29 „Heft aan, heft aan een luide zang" klonk onsamenhangend door te weinig slui tend contact met de orgelbegeleiding. Het „Zegekoor" uit „Judas Maccabaus" van G. F. Handel, dat door de gezamen lijke koren met begeleiding van „Eensge zindheid" werd gezongen, kreeg met de in zet van het mannenkoor een bevredigend slot. Het concert werd besloten met de ver tolking van „De Kosmos", een koorwerk van Bernard Zweers op een over Psalm 104 geschreven gedicht van ds. J. J. L. ten Kate. Deze tachtig jaar geleden vol tooide compositie is thans \vel zeer ver bleekt. Een verdediging van „De Kosmos" kon de zwakke uitvoering niet genoemd worden. De organist Piet van Egmond zorgde op deze avond voor de piano- en orgelbege leidingen van de kooruitvoeringen. Als solist vertolkte hij met doeltreffende re- gisterkeuze de „Suite Gothique" van Leon Boëllmann met haar gevoelige romantiek en ritmische stuwingen. De muziekvereniging „Eensgezindheid" trad onder directie van Wyb Schoon even eens zelfstandig op. Men speelde de Suite in Bes van Henry Purcell in een bewer king, die enigszins aanvaardbaar kan wor den, wanneer de dirigent er in zou slagen een uiterste verfijning van de toonvor- ming te bereiken. VOOR MAANDAG NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht. NCRV: 20.20 Memo. 20.30 Amerikaanse TV-film. 20.55 Gevarieerd muziekprogram ma. 21.15 Documentaire over de 2e we reldoorlog. 21.45 Forum. VOOR DINSDAG NTS: 19.30 Internationaal agrarisch nieuws. 20.00 Journaal. 20.20 Politieke le zing K.V.P. KRO: 20.30 Italiaanse TV-do- cumentaire. 21.00 Italiaanse speelfilm. nering als de regie. Een stelletje acteurs die geen van allen de typering leverden waarvoor ze stonden een decor dat in geen enkel opzicht de sfeer opriep die ver eist was een intrige die in geen en kel onderdeel overtuigde. Dat was het re sultaat van een lichtzinnig gekozen en slor dig verzorgd stukje televisietoneel, waar voor de kijkers zelfs geen „dankjewel" kunnen zeggen. Wat de zaterdagavond-quiz van de VARA betreft, mag nog even worden opgemerkt dat Theo Eerdmans nog wel eens zijn dialoog en houding tegenover de deelne mers aan „Willens en Wetens" mag be studeren, want als hij voortgaat op de manier die hij deze keer demonstreerde, gaan de grappige intermezzi allemaal ver loren door de scherpe, van weinig zin voor humor getuigende opmerkingen van de quiz-master. i'lüt* lil bKr*» HILVERSUM L 402 m. 746 kc/s. 7.00-24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke gram- mcifoonmuziek. 7.30 Voor de jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Grammofoonmuziek. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolra dio. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Lichtba ken, lezing. 10.25 Bekende orkestwerken (gram.) 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammofoonmuziek. 11.50 Volaan. voor uit, lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.04 Als de dag van gisteren, klankbeeld. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Pianospel (gram.) 12.50 Actualitei- teiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.40 Paris et ses vedettes. 14.05 School radio. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Tierelantijnen, gevarieerd program- 16.00 Voor de zieken. 16.30 Bidstonde voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs berichten. 17.45 Regeringsuitzending: Ame rikaanse fulbrightstudenten in Nederland, door Mr. Alphons J. M. de Leeuw, Direc teur van de U.S. Educational Foundation. 18.00 Dansorkest en zangsolisten. 18.30 Ra diovolksuniversiteit: Mens en wetenschap - II - Astronomie, door Prof dr. P. Th. Oosterhoff. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualitei ten. 19.25 Lichte grammofoonmuziek. 20.10 Muziek, modern en klassiek, muzi kale lezing. 20.40 Radio-Filharmonisch Or kest en solist. 21.55 Wintertoer, licht pro gramma. 22.15 22.30 Nieuws. 22.40 Grammofoonmuziek. 23.10 Tenor met or gelbegeleiding. 23.25 Lichte muziek (gram) 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 A.VR AVRO 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym- Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammoofoonmuziek. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 De groenteman, praatje. 9.15 Kamermuziek (gr.). 9.40 Morgenwijding. 9.55 Boekbe spreking. 10.00 Lichte grammofoonmuziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de zie ken. 12.00 Lichte muz. 12.20 Regerings uitzending: Uitzending voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelspel met solisten. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en grammofoonmuziek 13.25 Beursberichten. 13.30 Lichte muziek. 14.00 Lichte grammofoonmuziek. 14.40 Schoolradio. 15.00 Met naald en schaar, naaicursus. 15.30 Pianorecital 16.00 Van mens tot mens, lezing. 16.15 Pianospel. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Promenade-or kest. 17.55 New York calling, praatje. 18.00 Nieuws, ^.lö Actualiteiten. 18.20 Op namen van het Brass Band Contest 1961. 19.00 Voor de kinderen. 19.05 Paris vous parle, praatje. 19.10 L'Elisir d'amore, ope ra (gr.). 19.50 Pianorecital (gr.). 20.00 Nieuws. 20.05 De 'Asser" koerier, lient programma. 21.00 Gevarieerd programma voor de militairen. 22.00 Sergei Rachma ninoff, muzikale lezing. 20.30 Nieuws en mededelingen. 22.40 Actualiteiten. 23.00 Klassieke muziek (gr.). 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek (gr.). 12.30 Weerbericht. 12.35 Tuinbouwkroniek. 12.40 Lichte grammofoonmuziek. 12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.15 Ka mermuziek. 14.00 Schoolradio. 15.45 Gram mofoonmuziek. 16.00 Beursberichten. 16.06 Duitse les. 16.21 Vlaamse kamermuziek. 17.00 Nieuws. 17.15 Kamermuziek. 17.40 Boekbespreking. 17.50 Operettemuziek (gr.) 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkroniek. 19.00 Nieuws. 19.40 Lichte grammofoonmu ziek. 19.50 Standpunt van de Belgische nij verheid, lezing. 20.00 Hoorspel. 21.15 Jazz muziek. 22.00 Nieuws. 22 15 Lichte gram mofoonmuziek. 22.55-23.00 Nieuws.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1962 | | pagina 4