- -
i
week ree la me
halvepiujs
halvepiïgs
DE GRUYTER anetsr
alleen
Suriname en de Antillen
in de E.E.G.
Meer dan 300 vermisten
in rampgebied Hamburg
Internationale autosmokkel na
lang speuren opgelost
f 600.000
THEE
AAN PRIJZEN!
ELKE WEEK
1000 PRIJZEN
TESTWEEK
AL 5000
CUSTARD of
PAK 2 PAKJES VOORDELIGER
Scheepvaart in haven weer normaal
Baby stierf; twee jaar
voor jonge moeder
Twee jaar voor
„luchtspion"
Leidse hoofdamtenaar
gaat in beroep tegen
zijn ontslag
in totaal
1000 jaar
gratis
winkelen
wordt ook zo'n
huisvrouw
uit duizenden 6e
WINNARESSEN
nog 7000 j
L prijzen \A
Elk 2e pak
CHOC. VLAPOEDER
voor
2 pakjes KIPPEBOUILLONSOEP JUO-ef:
2 pakjes RIJSTBOUILLONSOEP
2 pakjes JULIENNESOEP J^cfi
2 pakjes VERMICELLISOEP.
85 cf.
71 ct.
79 ct.
65 ct.
door
dr. R. van Egmond
WOENSDAG 21 FEBRUARI 1962
Rotterdamse chauffeur
in België veroordeeld
KNAP WERK VAN HAARLEMSE POLITIE
i
win n jaar
bij elkaar
jff
Haal zo'n gratis
formulier in een
van de 480
De Gruyter-
winkels
Bij aankoop van f. 6,- De
Gruyter-artikelen, waaron
der een pakje thee of doosje
theezakjes, het 2e pakje of
doosje voor halve prijs.
neem ze allemaal da's een gulden verdiend I
Deze aanbiedingen zijn geldig van 21 februari t/m 27 februari 1962
altijd 'n kassabon voor 10% korting, 6ók bij de weekreclames
WAAR
TIEN
DE
GRUYTER
Bij de grote aandacht die de
kwestie-Nieuw-Guinea de af
gelopen maanden in ons land
heeft gehad, is min of meer
over het hoofd gezien dat een
zaak van veel belang voor de
West, namelijk de toelating
van Suriname en de Neder
landse Antillen als geasso
cieerde gebieden tot de Euro
pese Economische Gemeen
schap, onlangs haar beslag
heeft gekregen. Voor Neder
land zelf. is de kwestie welis
waar niet essentieel, maarte
heeft betekenis in de verhou
dingen binnen het „Koninkrijk
nieuwe-stijl", omdat di* succes
mischien Suriname wat meer
verzoent met de behartiging
van de gemeenschappelijke
buitenlandse belangen door de
regering in Den Haag. Of lie
ver: bij het langer uitblijven
ervan zou de critiek in Suri
name waarschijnlijk overluid
zijn geworden, en daarmee het
verlangen naar ook externe
zelfstandigheid nog duidelijker
naar voren zijn gekomen.
Niet dat dit succes gemakke
lijk behaald is; de Nederlandse
vertegenwoordigers in de Raad
van Ministers van de E.E.G.
hebben er, telkens weer, met
grote hardnekkigheid voor
moeten vechten. En dat hoewel
zij duidelijk het gelijk aan hun
kant hadden. Immers Suri
name en de Nederlandse An
tillen zouden zonder meer de
status van geassocieerde ge
bieden deelachtig zijn gewor
den wanneer niet in 1957, bij
de totstandkoming van de ver
dragen van Rome, deze toetre
ding op verzoek van Nederland
was opgeschort; een afzonder
lijk protocol behield nadrukke
lijk de mogelijkheid voor van
latere toetreding.
Waarom onze West dan niet
dadelijk is toegetreden, gelijk
bijvoorbeeld de geassocieerde
gebieden van toenmalig Frans
West- en Equatoriaal Afrika?
Dit gebeurde omdat bij ons de
landsregeringen van de over
zeese delen van het Rijk zelf
te beslissen hadden of zij al
dan niet wilden toetreden
en deze vraag vermochten toen
nog maar weinigen te overzien
en te beoordelen. Bovendien
behoefden de landsregeringen
op hun beurt de toestenqming
van de Staten in Paramaribo
respectievelijk Willemstad, en
dit beraad daar in de verte
zou meer tijd hebben vereist
dan waarover men bij de op
stelling van de verdragen van
Rome beschikte. Maar toen er
eenmaal een positieve beslis
sing was genomen in beide ge
biedsdelen, kon Nederland in
gevolge de verdragsteksten en
de bijbehorende protocollen
eenvoudig de toelating van de
West eisen. De Raad van
Ministers van de E.E.G. heeft
kortgeleden dit verlangen ein
delijk ingewilligd.
Als geassocieerde landen be
houden Suriname en de Antil
len het recht hun eigen indus
trie te beschermen, terwijl
daarentegen hun eigen pro-
dukten op den duur zonder
heffing van enig invoerrecht
moeten worden toegelaten in
alle Euromarktlanden. Boven
dien verkrijgen zij aanspraak
op leningen en uitkeringen van
de Europese Bank en het So
ciale Fonds van de Gemeen
schap, dit alles op dezelfde
voet als de nu voormalige
Franse koloniën in Afrika, het
vroegere Belgisch Kongo of
ook Nederlands Nieuw-Guinea.
Het is een eigenaardige ont
wikkeling welke hierdoor
wordt mogelijk gemaakt, een
ontwikkeling waarvan ook nu
nog niet alle gevolgen kunnen
worden overzien. In ieder ge
val richt het de economie van
deze beide Amerikaanse ge
westen veel meer op Europa
dan in heel lange tijd het ge
val is geweest. Suriname had
immers al vele jaren lang een
sterk overwegend deel van zijn
uitvoer die voor ongeveer
80 percent bestaat uit bauxiet
naar de Verenigde Staten
zien gaan terwijl de petro-
leumprodukten welke op de
Antillen uit merendeels Vene
zolaanse ruwe olie worden ge
raffineerd, voor een meestal
sterk overwegend deel op het
Westelijk Halfrond hun afzet
vinden. De verspreiding van
deze laatste produkten over de
wereld is nog altijd een zaak
die meer door de internatio
nale petroleumconcerns dan
door de staatslieden wordt be
paald en het economisch meest
aangewezen toeleveringsgebied
van West-Europa is het Mid
den-Oosten en straks waar
schijnlijk ook de Sahara Bo
vendien heeft Frankrijk bij de
toelating van de Nederlandse
Antillen tot de Euromarkt een
aantal garanties weten te be
dingen voor de petroleum uit
de Sahara, waardoor bijvoor
beeld de aanvoer van „Antil
liaanse" olie boven de twee
miljoen ton per jaar kan wor
den geweerd van de West-
europese markt, indien anders
de prijzen te veel gedrukt zou
den worden.
Tot de nö^ niet te overziene
ontwikkelingen behoort de mo
gelijke vestiging van Ameri
kaanse, en misschien zelfs
Europese fabrieken in Suri
name of op de Nederlandse
Antillen. Niet alleen komen
deze dan te liggen binnen de
Euromarkt maar bovendien
betekent deze vestiging dat
men (naar menselijke bereke
ning) een betrekkelijk veilige
standplaats heeft in geval van
oorlog. Suriname lijkt in dit
laatste opzicht aantrekkelijker
dan Curapao of Aruba die
kwetsbaarder zijn door de gro
te raffinaderijen aldaar; mis
schien krijgen om deze reden
Bonaire of de Nederlandse
Bovenwindse eilanden nu een
kans zoals zij nog nooit gehad
hebben. Uiteraard heeft de
vestiging zo ver weg van de
markt waarvoor men in de
eerste plaats wil werken het
bezwaar van de hoge vervoer
kosten, maar dit bezwaar telt
minder wanneer het gaat om
hoogwaardige produkten zoals
bijvoorbeeld farmaceutica.
Uitstekend lijken ook de
vooruitzichten voor de uitvoer
van bauxiet of. zodra dit al
daar ook vervaardigd wordt,
aluminium, van Suriname naar
Europa; het is zelfs niet on
denkbaar dat Suriname dank
zij het toetreden tot de Euro
markt op den duur een eigen
industrie kan opbouwen van
aluminiumwaren in allerlei
bewerkte vorm..
Het kan niet anders of de
verwezenlijking van zodanige
perspectieven moet ook weer
allerlei politieke gevolgen
hebben. Daaronder zijn er van
binnenlandse aard, zoals de
in West-Indië zeer welkome
uitbreiding van de werkge
legenheid Alsook politieke
gevolgen met betrekking tot
de banden in het Koninkrijk;
deze zullen waarschijnlijk
sterker en bestendiger worden
naarmate de economie van
Suriname en de Antillen zich
meer op Europa gaat richten.
Wat het Franse voorbehoud
betreft en de tegemoetkoming
daaraan door Nederland (en
door de Antillen), daarbij moet
men wel in aanmerking nemen
dat de Euromarkt nooit be
doeld geweest kan zijn als een
markt die eventueel ontwricht
zou worden door een grondstof
afkomstig uit een niet-Euro-
markt-land welke daarna een
zekere bewerking onderging
binnen de Euromarkt. Ging het
om petroleum die in de Antil
len zelf werd aangeboord, dan
was het een ander geval, en
ook indien in Suriname nog
eens olievoorraden werden ge
vonden zou het er anders mee
staan dan nu met de op de
Antillen slechts verwerkte
ruwe olie. Alhoewel de Franse
beduchtheid waarschijnlijk on
gegrond was om redenen wel
ke wij eerder aangaven, ge
tuigt het van gezond verstand
dat van onze kant hier een
zekere redelijke concessie is
gedaan.
Resumerende kan men zeg
gen dat de nieuwe verhouding
van Suriname en de Neder
landse Antillen tot de E.E.G.
aanleiding geeft tot positieve
verwachtingen en dat onze re
gering door haar vasthoudend
heid op dit stuk die gebieden
goed gediend heeft.
HAMBURG (DPA) Gisteravond wa
ren in Hamburg 253 doden geborjjen en in
de overige overstroomde gebieden in Noord
west Duitsland 19.
Meer dan 300 inwoners van Hamburg
en 30 mensen in Neder-Saksen worden nog
vermist. In Bremen zal donderdag en in
Hamburg maandag een officiële rouwdag
worden gehouden.
Terwijl de gewone gang van zaken in
het grootste gedeelte van Hamburg zich
had hersteld, vatte men gisteren in de
rampgebieden van Wilhelmsburg en in het
„oude land" ten zuiden van Stade het op-
ruimingswerk aan. Voorrang heeft het ber
gen van lijken en kadavers om het uitbre
ken van epidemieën te voorkomen. Op de
drooggevallen delen ziet men veel ratten.
Reeds maandag waren duizenden geëva-
cueerden in de behouden gebleven wonin
gen in de wijk Wilhelmsburg teruggekeerd
ofschoon de stroom- en gaslevering daar
grotendeels nog ontbreekt. Hefschroefvlieg-
tuigen blijven de nog geïsoleerde mensen
van voedsel, water en medicamenten voor
zien.
De spoorwegen delen mee, dat de lijn
van Hamburg naar het aangrenzende dis
trict Harburg op zijn vroegst zaterdag her
opend zal worden. De treinen rijden nu
Een Rotterdamse chauffeur is door de
rechtbank in Veurne (België) tot drie
maanden voorwaardelijk veroordeeld. De
chauffeur, die in dienst was bij een Rot
terdamse touringcarbedrijf was op 3 sep
tember 1960 in Middelkerke met zijn bus
met 35 Engelse meisjes in botsing geko
men met een auto waarin vier Belgische
onderofficieren zaten. Bij dit ongeval ver
loor een der militairen het leven, een
tweede overleed korte tijd later. De beide
anderen zijn hersteld. Het touringcarbe
drijf werd veroordeeld tot betaling van
schadevergoedingen van 902.892 en 887.171
Belgische francs aan de echtgenoten van
de twee omgekomenen en van kleinere
schadevergoedingen aan de andere bij het
ongeval betrokken Belgen.
De rechtbank in Amsterdam heeft een
20-jarige vrouw wegens mishandeling van
haar baby van zes maanden, die ten ge
volge daarvan is overleden, veroordeeld
tot een gevangenisstraf van twee jaar.
De officier van Justitie had een gevange
nisstraf van vijf jaar met aftrek geëist.
Omdat haar echtgenoot over het huilen
van het kind kwaad werd, had ze 's nachts
de baby op het buikje in het wiegje ge
legd en daarover heen een vierdubbel ge
vouwen deken en daarna nog eens een
kapokkussen gelegd. De volgende morgen
was het kindje dood. Voor de rechtbank
verklaarde zij dat het haar bedoeling was
geweest de deken en het kussen te ver
wijderen als de baby moegehuild zou zijn.
Zij was echter in slaap gevallen.
Een ander kind van dit jonge echtpaar
was een jaar tevoren onder soortgelijke
omstandigheden overleden. De echtgenoot
van de jonge vrouw, die na het gebeurde
niets meer van zich heeft laten horen, moet
binnenkort voor medeplichtigheid aan dit
feit nog terecht staan.
KARLSRUHE (DPA) De 38-jarige
Westduitse fotograaf Heinz Cassel is, we
gens het onderhouden van verraderlijke
betrekkingen met de Russische geheime
dienst, vorige week veroordeeld tot 2 jaar
gevangenisstraf. Cassel was beschuldigd
van het maken van luchtfoto's van mili
taire installaties in de Bondsrepubliek en
werd op 23 maart van het vorige jaar ge
arresteerd, toen hij op het Westberlijnse
vliegveld Tempelhof uit een vliegtuig
stapte om ze af te leveren aan de Rus
sische geheime dienst.
via Lauenburg aan de Oostduitse grens.
De overstromingen richtten grote scha
de aan aan de drukke autoweg naar Ham
burg. Pelen van de weg zijn weggerukt
door het water en de arbeiders voor her
stel van de weg kunnen de weg niet be
reiken, omdat deze nog steeds onder water
staat.
De zakenwijk van Hamburg ligt nog
steeds stil. Vele zaken zitten zonder elec-
triciteit en telefoon, niettegenstaande de
koortsachtige pogingen dg essentiële dien
sten zo snel mogelijk te herstellen. De
scheepvaart in de haven gaat normaal
door.
De partijpers in Oost-Duitsland tyijft er
op hameren dat West-Duitsland nagelaten
heeft de dijken te versterken.
De „Berliner Zeitung" uit Oost-Berlijn
schrijft: „Omdat dividenden belangrijker
zijn dan wat dan ook, zijn honderden men
sen aan de Noordzeekust om het leven ge
komen. Omdat atoombewapening winstge
vender is werden de 1,7 miljard mark voor
versterking van de dijken van de begro
ting geschrapt."
Inmiddels heeft de regering in Bonn tal
loze bewijzen van medeleven ontvangen en
aanbiedingen om hulp uit het buitenland,
o.a. uit Nederland.
Tegen het hem door de Leidse gemeente
raad met ingang van 1 maart verleende
ontslag uit zijn functie van directeur van
gemeentewerken zal ir. D. Lem bij het
ambtenarengerecht in beroep gaan, aange
zien hij er zich niet van bewust is, in ern
stige mate in de vervulling van zijn func
tie zoals B. en W. menen te kort
geschoten te zijn. Ir. Lem zet in een uit
voerige brief aan het gemeentebestuur uit
een, dat hij op 12 mei 1960 voor de keus
werd gesteld óf zijn functie neer te leg
gen en een functie als adviseur in alge
mene dienst der gemeente te aanvaarden,
óf ontslagen te worden wegens ongeschikt
heid of onbekwaamheid een mededeling,
welke hem indertijd sterk aangreep en een
langdurige ziekte tot gevolg had.
Ir. Lem, die het college van B. en W.
inmiddels had meegedeeld dat hij het ad
viseurschap niet kon aanvaarden wegens
de daaraan voor hem verbonden bezwaren,
stelde B. en W. er op 4 september van in
kennis, dat hij in de loop van die maand
zijn werkzaamheden als directeur wenste
te hervatten. Nog diezelfde maand werd
hij voor drie maanden geschorst, welke
schorsing in december 1961 met drie
maanden werd verlengd. Hierop is thans
zijn ontslag gevolgd.
Ir. Lem neemt het het Leidse college
zeer kwalijk, dat hem bij een „verhoor"
op 23 januari geen discussie werd toege
staan, waardoor hij zich niet kon verdedi
gen tegen de tegen hem ingebrachte be
schuldigingen. Hij meent voorts, dat het
niet getuigt van deferentie jegens een
hoofdambtenaar om tjern «statcjite feter scir-s
gen tijd te laten voor het nemen van een
belangrijke en ingrijpende beslissing. Bo
vendien- acht hij het niet juist, da-t de 'in
houd van een aan hem op 12 mei 1960 ge
richte brief inzake het neerleggen van zijn
functie reeds vóór 16 mei (de datum waar
op zijn beslissing bij B. en W. bekend
moest zijn) ter kennis was gebracht van
het personeel van Gemeentewerken.
Hierdoor kwam de eventuele aantrekke
lijkheid van een adviseurschap voor hem
volledig te vervallen. De motivering van B.
en W., dat tijdens zijn directeurschap vele
fouten zijn gemaakt, dat het werk bleef
liggen en dat de teamgeest ontbrak, wordt
door ir. Lem ontkend. „Indien dit waar
zou zijn, dan ligt de schuld in geen geval
bij mij. De voortdurende reorganisatie van
najaar 1955 af schiep de grootst mogelijke
onrust bij de dienst van Gemeentewer
ken", schrijft hij.
Ir. Lem acht zich door de gang van zaken
in zijn eer en goede naam geschaad. Hij
wijst de beschuldiging van de commissie
van onderzoek van de hand, dat het per
soneel om zijn persoon naar eiders sollici
teerde.
Nu ir. Lem besloten heeft in beroep te
gaan bij het Ambtenarengerecht, is ,het niet
mogelijk om over te gaan tot het benoe
men van een nieuwe directeur van ge
meentewerken. Dat kan pas geschieden
als in hoogste instantie over het beroep
van ir. Lem is beslist.
Na maandenlang intensief speurwerk
heeft de Haarlemse politie licht kunnen
brengen in een ingewikkelde smokkelzaak,
waarbij in Duitsland gestolen of verduis
terde auto's, zeven in totaal, over de Ne
derlandse grens verdwenen. In verband
met deze zaak zijn vijf autohandelaren ge
arresteerd, twee Haarlemmers, een in
Duitsland werkzame inwoner uit Purme-
rend, een handelaar uit de Duitse stad
Osnabrück en een Amsterdammer, die
verdacht wordt van heling.
Het speurwerk in Haarlem begon met
een bericht van Interpol-Wiesbaden, waar
bij de opsporing werd verzocht van een
42-jarige Haarlemse autohandelaar aan
wie auto's zouden zijn verkocht, die in
Duitsland waren gestolen. De Haarlem
mer zeide echter van niets te weten en
ook de Duitse auto's waren niet te vinden.
Het zag er naar uit, dat het spoor dood
was gelopen. Maar bij haar*onderzoek
kwam de Haarlemse politie in contact met
een 35-jarige Haarlemse autohandelaar,
die als compagnon van de in het Interpol-
bericht genoemde Haarlemmer werkzaam
was. Aangezien deze een goede bekende
van de politie was, die stellig meer van
smokkelzaken zou kunnen af weten, begon
de politie een intensief onderzoek bij alle
in Haarlem gevestigde autosloperijen. Bij
dat onderzoek vonden de rechercheurs
vijf autowrakken, die bijzonder de aan
dacht trokken, omdat er met de chassis
nummers was -geknoeid. En de 35-jarige
Haarlemse autohandelaar had, zo wist de
politie, al eens meer iets met knoeierijen
aan chassisnummers te maken gehad. Het
was echter bijzonder moeilijk om de chas
sisnummers van de gevonden schroot-
auto's te lezen. Maar door zeer precieus
werk kwamen de rechercheurs er voor
een groot deel achter. Een onderzoek van
vier dagen in het kaartregister van de
Rijksdienst voor het wegverkeer in Den
Haag, waarbij dertigduizend autokaarten
werden bekeken, leerde dat de chassis
nummers, de op de autowrakken waren
gevonden, correspondeerden met een vijf
tal auto's, die op de Nederlandse wegen
rondreden. En toen werd het de recher
cheurs duidelijk, wat reeds was vermoed.
De nummers van de in Haarlem gevonden
autowrakken, die uit Duitsland als schroot
waren ingevoerd, waren overgebracht op
het chassis van vijf auto's die in Duits
land waren gestolen of verduisterd. De
auto's die vaak al van hand tot hand wa
ren gegaan werden opgespoord en in be
slag genomen. Het vermoeden bleek juist.
De beide Haarlemse autohandelaren
werden gearresteerd en met hen een in
Purmerend wonende 60-jarige broer van
de 42-jarige Haarlemmer, die in Duitsland
werkzaam was en die het contact onder
hield met de autohandelaar uit Osnabrück,
die de gestolen auto's naar Nederland
verkocht. Bij het onderzoek bleek tevens,
dat door hen ook twee auto's naar Neder
land waren gesmokkeld zonder dat de truc
met de verwisselde chassisnummers werd
toegepast. Bovendien werd een 33-jarige
Amsterdammer aangehouden, die een van
de auto's had doorverkocht, ofschoon hij
naar de mening van de politie heeft ge
weten, dat de auto van diefstal afkomstig
was.
