Mr. Stikker: „Eén jaar
dienen is onvoldoende"
Oost en West bereiden
nieuwe kernproeven
zich op
voor
Felle discussie in Genève
met winstpunt voor Rusk
Bonn blijft pleiten voor een
kernzwaard der NAVO-landen
DE GAULLE
WERELDNIEUWS
r
Van dag tot dag
4
België besteedt van NA VO-landen
het minst aan zijn defensie
Moord op Antwerpse
diamantair opgehelderd
Peking veroordeelt hulp
van V.S. aan Z.-Vietnam
Veiligheidsraad wijst
verzoek van Cuba af
Britse liberale leider
Davies overleden
raatótoeL
PU ROL
GODFRIED BOMANS: MIJN
POPULARITEIT IS EEN MISVERSTAND
(Op els
handen
ZATERDAG 24 MAART 1962
Z.-Korea heeft voorlopig
militair als president
Vermoedelijk nieuw geval
van pokken in Birmingham
Dader in Parijs
gearresteerd
Brazilië voor controle
Sombere stemming
Kennedy s adviseur Taylor heeft andere mening
Duif
Het voorzichtige optimisme dat donder
dag bij de onderbreking van het voorover
leg tussen Indonesië en Nederland aan Ne
derlandse zijde geconstateerd kon worden,
blëek gisteren in Washington nog ver
sterkt. De stemming aan Indonesische kant
daarentegen werd donderdag gekenschetst
als „niet bepaald optimistisch"; vrijdag
bleek die stemming zelfs nog minder opti
mistisch te. zijn en gemengd met een flin
ke dosis scepticisme.
Men kan zich afvragen waarom er na
twee en een halve dag overleg zoveel ver
schil van opinie bestaat over de betekenis
ervan. Het gemeenschappelijk communi
qué van donderdag was lichtelijk rooskleu
rig en daar kunnen de Nederlanders zich
dus met enig recht op beroepen. Volgens
dat communiqué hadden de onderhandelin
gen plaatsgevonden in een atmosfeer van
samenwerking en na enige dagen zouden
de besprekingen worden hervat.
Toch is zulk een onderbreking altijd een
riskante periode. Zolang men aan het pra
ten is kan men altijd bijsturen of een nieu
we aanpak proberen. Maar wanneer het
overleg onderbroken wordt, bestaat dat di
recte contact niet meer en zijn ook de be
weging en het tempo verbroken.
Het is mogelijk d^. het optimisme der
Nederlanders en het scepticisme der Indo
nesiërs ten dele tactisch van aard zijn. Op
die manier zou men zich enigszins kunnen
dekken tegen het risico dat een onderbre
king meebrengt. Wanneer men in Neder
land een zeker optimisme ten toon spreidt
op het moment, waarop Soekarno óf vi
taminen óf roet in het eten kan gooien,
zal de publieke opinie het ongetwijfeld vol
ledig aan Soekarno wijten indien er roet
uit zijn bus komt. Maar evenzeer kan het
scepticisme der Indonesiërs een tactisch
aspect hebben. Wanneer zij bij voorbeeld
de indruk wekken dat Nederland star vast
houdt aan de essentie van het plan-Luns,
dan hebben zij, mocht Soekarno verder
overleg zinloos vinden, hun thuisfront al
enigszins voorbereid erezuilen zij de blaam
van een mislukking des te gemakkelijker
op de starheid der Nederlanders l^unnen
schuiven. Kort en goed, alleen al om tac
tische redenen zou de evaluatie der Ne
derlanders sterk van die der Indonesiërs
kunnen verschillen. Beide partijen kunnen
zich schokbrekers hebben aangeschaft toen
een kuil in zicht kwam op de onderhan
del ingsweg.
Nuchter bezien lijkt er dit moment noch
voor optimisme, noch voor zwartgalligheid
gegronde reden te bestaan. Indien Neder
land en Indonesië thans zijn begonnen aan
serieuze onderhandelingen, dan zullen de
ze de officiële conferentie inbegrepen
lang duren. Niet verwonderlijk is het daar
om dat men zich thans wederzijds nog in
uitgangsstellingen bevindt. De Indonesiërs
zeggen: in feite houdt Nederland nog steed
vast aan het plan-Luns, dat voor Indonesië
niet aanvaardbaar is. De Nederlanders
kunnen daarentegen wijzen op Indonesische
uitlatingen, die de indruk wekken dat tij
dens het vooroverleg hoofdzakelijk gespro
ken moet worden over de manier waar
op het bestuur over Nieuw-Guinea aan In
donesië zou moeten worden overgedragen.
Hoe optimistisch men ,zich ook uit aan
Nederlandse kant, toch is er weinig kans
op een harmonische afloop indien mocht
blijken dat Soekarno slechts op twee ma
nieren kan worden tevreden gesteld: ofwel
door een militaire zege, ofwel door een
eclatante diplomatieke overwinning die zou
inhouden dat het bestuur onmiddellijk aan
Indonesië zou worden overgedragen. Zou
Soekarno alleen te vinden zijn voor zulke
oplossingen, dan zou het Nederlandse op
timisme inzake een vreedzame regeling
waarschijnlijk spoedig verdwijnen.
Maar de Indonesiërs betogen van hun
kant dat Nederland een situatie wil schep
pen waarin Nieuw-Guinea, dat zij als een
deel van hun land beschouwen, officieel los
wordt gemaakt van Indonesië (zij het niet
meer onder Nederlands bewind). De Pa
poea's zouden er dan te zijner tijd over
kunnen beslissen of zij zich al dan niet
bij Indonesië willen aansluiten. De Indo
nesiërs achten deze oplossing in feite ge
baseerd op het plan-Luns en verklaren dat
zij dit plan nooit zullen aanvaarden, om
dat dit voor hun gevoel zou betekenen dat
een deel van hun land, althans tijdelijk,
aan hen zou worden ontnomen.
Dat uit de twee kampen tijdens de pauze
in het vooroverleg zulke diametraal tegen
gestelde opinies worden gehoord, wijst er
op dat men zich nog maar niet tot voor
barige hoop moet laten verleiden, doch
nuchter moet beseffen dat dit een typisch
beginstadium is. Dat beide landen voor dit
stadium de juiste onderhandelaars hebben
gekozen, stemt tot voldoening. Over één
ding zijn de partijen het namelijk abso
luut eens: de sfeer die gedurende deze eer
ste dagen onder de afgevaardigden heerste,
was beslist goed.
Advertentie
in "T variatie,:
Rijstebloem
Bordklaar
Tarwebloem
ries
SEOEL, (AP) De militaire „sterke
man" van Zuid-Korea, Gen. Erdal Tsjoeng
Hie Park, heeft het ambt van president
overgenomen van Yoen Po-Soen, die, als
laatste volgens de grondwet gekozen func
tionaris, ontslag heeft genomen.
BRUSSEL (ANP) De secretaris-gene
raal van de Noordatlantische Verdrags-
organisatie (NAVO), mr. D. U. Stikker,
heeft gisteren in Brussel verklaard, dat een
militaire diensttijd van 12 maanden door
de modernisering van de strijdkrachten
niet voldoende is. H(j zei dit op een pers
conferentie aan het einde van een officieel
bezoek aan België, waar ongeveer twee
jaar geleden de diensttijd tot een jaar
werd verminderd.
Mr. Stikker weigerde overigens te ant
woorden op rechtstreekse vragen of hij in
zijn gesprekken met Belgische regerings
leiders aangedrongen heeft op een verlen
ging van de diensttijd. Hij legde er de na
druk op, dat de duur daarvan tot de be
voegdheden hoort van de nationale rege
ringen en niet van de NAVO. In de NAVO
echter bestaat de mening, dat gezien de
technische eisen, die aan het militaire per
soneel worden gesteld, de minimum
diensttijd vijftien maanden zou moeten
zijn.
In antwoord op vragen of ook de Bel-
gishe bijdrage in het algemeen aan de
NAVO voldoende is antwoordde mr. Stik
ker, dat „alleen de Verenigde Staten en
Canada meer doen dan hun verplichtingen.
België besteedt (op Luxemburg na) ten op
zichte van het bruto ifationaal produkt het
minst aan defensie van alle NAVO-
landen".
In verband met de gebeurtenissen in
Goa en Angola zei mr. Stikker, dat zoals
uit recente ervaringen is gebleken een te
snelle dekolonisatie grote gevaren inhoudt.
In de NAVO bestaan over dit vraagstuk
zekere tegenstellingen. Of er bij dit proces
in Afrika een verdere taak ligt voor de
Verenigde Naties moet worden betwijfeld.
Mr. Stikker herhaalde dat de leden van
de NAVO hun conventionele bewapening
moeten versterken om avonturen met
kernwapens te voorkomen.
Mr. Stikker heeft tijdens zijn bezoek aan
Brussel besprekingen gevoerd met minis
ter-president Lefèvre en de ministers van
defensie en financiën. Koning Boudewijn
en koningin Fabiola boden hem en
mevrouw Stikker donderdag een lunch aan
op het paleis te Brussel.
BIRMINGHAM (Reuter) Een 31-jari-
ge Pakistani is in een ziekenhuis te Bir
mingham opgenomen omdat artsen vre
zen dat de man, die vorige week uit Pakis
tan in Groot-Brittannië is aangekomen, aan
pokken lijdt. Er zijn in Groot-Brittannië
eerst zeven en later, in Zuid-Wales nog
eens zes mensen aan pokken overleden. In
Zuid-Wales is al in tien dagen tijds geen
nieuw geval meer geconstateerd.
Advertentie
HU is populair, Godfried Bomans.
Als u z'n boeken hebt gelezen, hem
op de T.V. hebt gezien in 'Hou je
aan je woord', op de radio hebt ge
hoord, dan zuit u begrijpen waarom.
Maar wat zegt Bomans zélf van
zijn populariteit? In Libelle van de
komende week vindt u een interes
sant en uitgebreid vraaggesprek,
waarin u kunt lezen, wat er zich
werkelijk afspeelt onder die bos
weerbarstige haren van Nederlands
meest gelezen schrijver. In het
nieuwe nummer van Libelle leest
u bovendien: 'Koningin Fabiola is
niet jaloers op Paola', 'T.V. en uw
woonkamer' en 'Dit maakt onze
confectie voor u'. Al met al wéér
zo'n Libelle vol nieuws en gezellig
heid. Als u het niet wilt missen,
abonneer u dan per briefkaart bij
Libelle, Nassauplein 3, Haarlem.
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
GENèVE Het Geneefse overleg over
het stopzetten der kernproeven heeft gis
teren in het teken gestaan van de nabije
hervatting der proeven met kernwapens.
De drie kernwapensbezittende mogendhe
den moesten aan de voltallige ontwape
ningsconferentie meedelen, waarom het
hun niet mogelijk is een akkoord te be
reiken. Het werd een ongewoon scherp de
bat. Minister Dean Rusk kwam met een
harde zakelijke uiteenzetting, waarom de
Verenigde Staten hun nationale veiligheid
niet in de waagschaal kunnen stellen door
een ongecontroleerd verbod op kernproe
ven te aanvaarden. Hij zei: „Wij kunnen
met onze eigen apparatuur wel seismische
schokken in de Sovjet-Unie ontdekken,
maar wij kunnen ze niet in alle gevallen
identificeren. Als wij ttlët Wfeiên of er één
aardbeving of een kernproef heeft plaats
gehad, dan wekt dat wereldwijd wantrou
wen." Ten bate van niet zo vlug van be
grip zijnde afgevaardigden, voegde hij er
aan toe: „Als u een knal hoort buiten, wilt
u er zich ook van vergewissen of het een
geweerschot of een autobotsing was."
BRUSSEL Op aanwijzingen van de
Belgische politie is de vermoedelijke moor
denaar van de Antwerpse diamanthande
laar Armand Matjelis in Parijs gearres
teerd. Het is de 26-jarige Simon Luria, een
vriend van het slachtoffer. Hij was net
zijn echtgenote en een vijf maanden oude
baby op weg naar Tel Aviv. Tegenover de
Franse politie bekende hij de moord te
hebben gepleegd.
Het lijk van de 33-jarige Armand Mat
jelis werd woensdag aan de oever van de
Schelde in Antwerpen door arbeiders ge
vonden. Het was in stukken gezaagd en
over drie plastic zakken verdeeld. De po
litie kwam op het spoor van de dader bij
een onderzoek in een woning in Antwer
pen, waarvan de bewoners overhaast wa
ren vertrokken. In een laboratorium Lu
ria studeerde voor apotheker aan de uni
versiteit van Leuven werden bloedspo
ren en een zaag aangetroffen.
Het spoor leidde naar Brussel, vanwaar
de dader met vrouw en kind reeds per
vliegtuig bleek te zijn vertrokken. Op het
vliegveld Orly kon hij echter door de in
middels gealarmeerde Franse politie wor
den aangehouden.
Bij zijn arrestatie was hij in het bezit
van een zakje met 900 karaat diamanten.
Het slachtoffer zou een partij diamanten
ter waarde van 50.000 gulden bij zich heb
ben gehad.
Na zijn bekentenis verklaarde Luria, dat
zijn echtgenote niets met de misdaad heeft
uit te staan.
Het slachtoffer was een rustige, weinig
opvallende man die voor zover men weet
geen vijanden had. Zijn vader werd in
Midden-Europa geboren en vestigde zich
in Antwerpen toen Armand nog een baby
was.
TOKIO (AP) Communistisch China
heeft verklaard, dat de toenemende Ame
rikaanse hulp aan Zuid-Vietnam een ern
stige bedreiging vormt voor de vrede in
Zuidoost-Azië en dat geen enkel vredelie
vend land daar onverschillig onder kan
blijven. „Washington hoopt tevergeefs de
Vietnamezen te onderwerpen teneinde an
dere volken in Azië, Afrika en Latijns-
Amerika te intimideren," aldus het pers
bureau Nieuw-China. Het was de tweede
maal in een maand dat communistisch Chi
na de Amerikaanse militaire activiteiten in
Zuid-Vietnam op krachtige wijze veroor
deelde. Op 24 februari verklaarde Peking,
dat de veiligheid van communistisch Chi
na en Noord-Vietnam ernstig bedreigd
werd.
De Brit^Lord Home steunde Rusk over de
gehele linie, nu overduidelijk is geworden
dat de 'Sovjet-Unie geen enkele vorm van
internationale controle wenst en dat Ame
rikaanse kernproeven en daarmee vermoe
delijk nieuwe Russische proeven onvermij
delijk zijn geworden. De Brit schoot scher
pe pijlen van sarcasme op minister Gro-
myko af. Hij zei: „Het regent zilverpapier
in de Berlijnse luchtcorridors, maar de
heer Gromyko ontkent dat. In een geval
als dat hebben wij toch werkelijk een ob
jectieve derde partij nodig, die vaststelt
of Lord Home liegt of dat de heer Gromyko
zich vergist."
Gromyko liet dat niet op zich zitten. In
zijn felste rede tot nu toe beschuldigde hij
'Hët,fWésfWh eWSn eëtr'Vi'ét •vaH'-'spMrthêé-
posten op Russisch gebied te willen stich
ten. Hij zei dat de Verenigde .Staten Ja^t,
overleg in Genève saboteren en blijkbaar
helemaal geen ontwapening willen. Hij
voegde eraan toe, dat de Sovjet-Unie de
komende Amerikaanse proeven met kern
wapens als agressie zal beschouwen.
Deze scherpe discussie, die in het open
baar nog eens door de zwaarst wegende
woordvoerders der delegaties voor de we
reldpers werd herhaald, duidt op een drei
gende ernstige Oost-West-crisis in de ko
mende maanden. Ware het niet, dat er gis
terochtend een compromis over de proce
dure op de ontwapeningsconferentie tot
stand kwam. dan zou het overleg volledig
stil staan. Nu zijn de Russen ermee ak
koord gegaan, dat niet uitsluitend hun
ontwerpverdrag voor algehele ontwapening
als basis voor de conferentie zal gelden.
Zo blijft er, in deze conferentie althans,
een kanaal open voor Oost-West-overleg.
Hoe zeer het Westen geprobeerd heeft
het de Sovjet-Unie mogelijk te maken, zon
der prestigeverlies, een compromis over de
kernproeven te aanvaarden, bleek toen
Rusk gisterochtepd dan eindelijk in een in
drukwekkende wetenschappelijke rede een
boekje open deed over het principe en de
praktijk van controle op kernproeven. On
dergrondse proeven van niet-al-te-grote
explosieve kracht kunnen wel ontdekt, maar
niet geïdentificeerd worden. Maar juist die
kunnen een zeer grote militaire waarde
hebben, zo legden de Amerikanen later uit,
omdat zij van het hoogste belang zijn voor
de ontwikkeling van „antiraketraketten",
die een beslisseóde factor zijn in het
machtsevenwicht. Rüsk legde ook omstan
dig uit, welke waterdichte garanties de
westelijke con troli voorstellen tegen iedere
vorm van spionage bieden. Hij verklaarde
dat er nog maar één reden kan zijn voor
de duistere Russische weigering van nu:
de Sovjet-Unie wenst door te gaan met het
beproeven van kernwapens.
Rusk, wiens voortreffelijke uiteenzetting
gerust wat eerder gehouden had mogen
worden, boekte nu de Amerikaanse proe
ven eind april vrijwel zeker zijn gewor
den toch nog wat winst. Zijn uitleg
maakte indruk op de neutralen en Brazilië
verklaarde onomwonden, dat internationale
NEW YORK (AFP) De Veiligheids
raad heeft het verzoek van Cuba om een
uitspraak van het Internationale Hof van
Justitie in Den Haag over de geldigheid
van de besluiten van de Conferentie van
de Amerikaanse Staten (O.A.S.) in Punta
del Este afgewezen.
Alleen de Sovjet-Unie en Roemenië
stemden voor de ontwerp-resolutie. Egypte
onthield zich en Ghana nam niet aan de
stemming deel.
HAVANA (Cuba)- (AFP) Premier
Fidel Castro is vrijdag benoemd tot eerste
secretaris van de verenigde revolutionaire
organisatie, welke een samenbundeling is
van alle politieke partyen die op het punt
staan een fusie aan te 'gaan. Raoel Castro,
broer van de prerhier en minister van
Defensie, wordt tweede secretaris. De an
dere leden van het secretariaat zijn Ernesto
Guevara, minister van Industrie, Oswaldo
Dorticos, president van de republiek, Bias
Roca (communist) en Emilio Aragones.
controle op kernproeven inderdaad nood
zakelijk is.
Namens de Sovjet-Unie sloeg onder-mi-
nister Zorin gistermiddag nog eens krach
tig terug. Hij.zei, dat niet de Sovjet-Unie
maar Frankrijk vorig jaar de afspraak,
om geen kernproeven te nemen,had ge
broken. En Frankrijk neemt proeven voor
de Noordatlantische Verdragsorganisatie,
zo zei hij, hetgeen niemand in de NAVO
gelooft.
Het valt niet te ontkennen dat de stem
ming in Genève, met nog slechts twee of
drie dagen overleg op ministerieel niveau
voor de boeg, zeer somber is. De Rus
sische diplomatie toont zich even hard als
in de stalinistische dagen. Misschien is het
slechts uit een tactische overweging, dat de
topconferentie via een crisis gemakkelij
ker te bereiken is dan door wederzijdse
concessies. Maar ook dat is geen vroiijklé
gedachte.
(Van onze correspondent)
LONDEN Clement Davies, een van de
laatste parlementaire veteranen in Groot-
Brittannië, is vrijdag op 78-jarige leeftijd,
na een korte ziekte overleden. Hij was ge
durende elf jaar, namelijk tot 1956, leider
van de liberalen en maakte ruim dertig
jaar deel uit van het Lagerhuis, waar hij
een geziene figuur was. Zijn grote persoon
lijke kwaliteiten en fijnzinnige geest wer
den algemeen geroemd. Davies was een
echte idealist. Hij offerde een briljante
loopbaan als advocaat op om het libera
lisme te dienen.
In 1945 nam hij de leiding van de libe
rale fractie over toen de partij bij de ver
kiezingen vrijwel weggevaagd werd. Da
vies heeft nog de voldoening gehad getui
ge te zijn van de nieuwe liberale opgang.
Door zijn dood wordt de liberale fractie
in het Lagerhuis teruggebracht tot zes.
Davies, die nog steeds parlementslid
was, werd elf dagen geleden met trombose
in de hersenen in een ziekenhuis opgeno
men. Tijdens zijn lange loopbaan heeft Da
vies veel gedaan voor de beweging voor
een wereldregering. Hij was president van
h,et,,gereld verbond van parlementaire
voorstanders van een wereldregering.
BONN Gisteren sloot de militaire ad
viseur van president Kennedy, generaal
Maxwell Taylor, een bezoek van twee da
gen aan Bonn af. Tijdens zijn verblijf in
de hoofdstad aan de Rijn, sprak Taylor
met de inspecteur-generaal van de Bun-
deswehr, generaal Foertsch, en met de
staatssecretaris van Defensie, Hopf. Tay
lor vloog gisteren terug naar het Europese
hoofdkwartier der Amerikaanse strijd
krachten in Heidelberg. Volgende week
gaat hij naar Berlijn, en vandaar naar
Londen.
De besprekingen in Bonn droegen een
vrij technisch karakter. Zo sprak men uit
voerig over een Europese tank. Langduri
ge gesprekken over strategische proble
men werden niet gevoerd, omdat kanse-
(Vervolg van pag. 1)
In Parijs had men gisteravond de indruk
dat een forse hand in Algiers de orde nog
zou kunnen herstellen, nu het leger niet
naar de zijde der scherpslijpers is over
gelopen. Veel verwachting koestert men
onder deze omstandigheden vooral van de
energieke Fouchet, die zich vandaag on
middellijk na aankomst in Algiers in een
rede tot zijn landgenoten wilde richten.
Ook de staatsminister voor Algerijnse Za
ken Louis Joxe heeft gisteravond via ra
dio en televisie opnieuw een beroep op de
Fransen in Algerije gedaan, om alle re
sultaten en garanties, die hij zo behoed
zaam tijdens de maandenlange onderhan
delingen met het FLN bereikt had in hun
verblinding njet binnen enkele dagen te
niet te doen. Ik heb alle wegen onderzocht,
aldus betoogde Joxe en ik kan naar mijn
diepste geweten verzekeren, dat de enige
redelijke en positieve weg gelegen is in de
richting die wij zijn ingeslagen. Wanneer
het miljoen Franse „colons", zoals ge
vreesd moet worden, voor deze rustige
woorden van Joxe en redelijkheid niet
meer vatbaar is, dan is de laatste red
ding misschien inderdaad gelegen in de
doortastendheid waarmee Fouchet de
anarchie zal pogen te bezweren. Na zijn
aankomst zal dan ook spoedig blijken op
welk deel van het leger het gezag uitein
delijk nog rekenen kan. Voor zover er in
Parijs optimisme heerst, wordt dat wel in
gegeven door de hoop dat het uiteindelijk
met de loyaliteit van het leger jegens de
republiek op dit ogenblik misschien toch
nog wel zou kunnen mee vallen.
De politieprefect van Algiers, Vitalis
Clos, deed te middernacht een beroep op
de Europese bewoners van de wijk Bab-
El-Oued om de strijd te beëindigen „ter
(ville van de grootheid van uw land, de
toekomst van uw kinderen en ter wille
van de beschaafde wereld, die naar u kijkt
en u beoordeelt". De rooms-katholieke bis-
bisschoppen hebben op een bijeenkomst
in Parijs een beroep tot eenheid en ver
zoening gedaan op de christenen en „al
len van goede wil" in „de ernstige uren"
die het land doormaakt.
lier Adenauer met vakantie is en minister
Strauss in Beieren in bed ligt met een
zware griep.
Toch lieten Hopf en Foertsch de gele
genheid niet voorbij gaan Kennedy's be
langrijke adviseur erop te wijzen dat de
Westduitse defensiepolitiek de conventione
le bewapening verre van verwaarloost. Van
kernbewapening van het bondsleger is geen
sprake, aldus beide Westduitsers, die zei
den dat Bonn streeft naar een evenwicht
tussen de kernbewapening en de conven
tionele strijdkrachten van het Westen. Er
mag geen situatie komen, waarin een hete
oorlog in Europa opnieuw als een instru
ment in de politiek zou worden gezien, en
daarom moet het westelijke kernzwaard
voor het gehele gebied van de Noordat
lantische Verdragsorganisatie gelden, zo
zeiden Foertsch en Hopf. Beide heren leg
den op deze kwestie zoveel nadruk omdat
bekend is, dat Taylor gebruikmaking
van kernwapens wil reserveren voor
het geval, dat de Verenigde Staten
regelrecht worden aangevallen of dat
een kernaanval met zekerheid te ver
wachten is. In Europa zou Taylor al
leen willen overgaan tot het gebruikmaken
van kernwapens, indien de communisten
een aanval met kernwapens op Europa
zouden doen. In geval van een conventio
nele aanval zou Taylor alleen met conven
tionele middelen willen terugslaan.
Het vallen
Het is opmerkelijk, geachte heren, hoe
vaak wy vrouwspersonen zien vallen.
Letterlijk dus. Zij vormen een der meest-
voorkomende verschijnselen in het straat
beeld. Men kan geen hoek omslaan of daar
rolt wel een mevrouw van een vlucht
heuvel, de inhoud van haar tas meters en
meters ver verspreidend en schrik en
ontsteltenis verwekkend bij argeloze pas
santen; men kan geen straat binnengaan
of ja, daar glijdt een keurige ronde dame
uit en rolt geruime tijd door het verkeer.
Men kan geen portiektrap afkomen of,
huplakee, daar ziet men een jongevrouw
zwikken en neerstorten. Vrouwen die
vallen vormen een vast vertrouwd toneel
tje in de stad. Met fietsen en brommers
zijn zij over het algemeen wat kwieker
(zij het gevaarlijker) maar te voet gaan
zij meer rollend dan staand. Dat is heel
opmerkelijk, mijne heren. Heel opmerke
lijk. Vooral als we in aanmerking nemen,
dat de meeste dezer vallende vrouwen
stevig op de benen staan. Dat wil zeggen:
zij hebben vaak bijzonder stevige benen
en ook ferme kuiten en de voeten staan
meestal in fikse schoenen op de vlucht
heuvels. En toch vallen zij elk ogenblik;
nu eens voorover, dan weer achterover,
dan weer opzij, het is een vermoeiend ge-
tol en gerol. Ja, vooral op vluchtheuvels
en bij bushaltes kan men altijd wel een
vrouw, een mevrouw, een juffrouw, een
meisje zelfs op de grond vinden. Is het
iets dat te maken heeft met de zwaarte
kracht? Dan dient dat alvorens wij er
toe over gaan ook vrouwen rondom de
aarde te schieten onverwijld onderzocht
te worden. Het zou toch kunnen dat b.v.
het soortelijk gewicht, mijne heren, van
een vrouw anders is dan dat van een man.
En dat dat er oorzaak van is, dat vrouwen
bijna onafgebroken, mag men wel zeggen,
door de stad rollen. De reacties dezer
vrouwen zijn verschillend. De oudste groep
der vallende vrouwen „weet 'menen niet
wat er met haar gebeurde". Zij is het dan
ook die, geheel ontheven, geruime tijd
blijft voortwentélen over het asfalt en dan
op de rug blijft liggen als een omverge
worpen schildpad en wanhopig met de
pootjes spartelt. Deze vrouwen hebben
altijd de hoed diep over de ogen en dat
belemmert het uitzicht op de juiste stand
van de horizon en het duurt dan ook vaak
heel lang voordat zij overeind te krijgen
zijn; een kleine gevoelige kraan met een
zachte kraanbestuurder erop zou in zulke
gevallen veel nut kunnen hebben, mijne
heren. Deze oudere groep verricht het
vallen met een zeker welbehagen; het is
zo echt een voldaan gebaar van „kijk eens,
zó heeft het leven Moeder geslagen" en
het symboliseert allerhande verdrietige
dingen in een vrouwenleven. Onder andere
dat Vader een bruut is en de schoon
dochter een loeder en dat Dokter ook
maar niet wil zien hoe pijnlijk rugpijn is.
De leden van de oudere groep maken
prachtig toneel met haar val. Zij hijgen
bij het overeind komen. Zij grijpen tastend
om zich heen. Zij wankelen geruime tijd.
Zij grijpen+zich naar de borst. Zij babbe
len zinledig. Zij vallen hei mooist, vinden
wij. Die der jongere groep schamen zich
nóg. Zij wórden, evenzeer als de oudere
groep, tengevolge van een biologisch of
natuurkundig verschijnsel neergeworpen,
maar zij vinden het nog niet fijn. Zij ver
zetten zich, voordat zij écht neerstorten,
geruime tijd en dat betekent dat zij soms
wel een meter of tien ver vooruit strom
pelen voordat zij neersmakken. Met dus
(ook) de tas ver vooruit en geheel open
en ontploft. Zulke vrouiven worden niet
graag opgeholpen. Zij springen alweer
overeind vóór zij goed en wel liggen en
zij lachen beschaamd en reppen zich voort
ondanks de lelijke pijn in de knie en
vuile handschoenen; zij willen zo vlug
mogelijk de schade bekijken en vooral, in
eenzaamheid, de gehele val-situatie recon
strueren om na te gaan hoe „vreselijk
zij er uit moeten hebben gezien". Jonge
vrouwen denken alleen aan hun nylons.
Zij springen op voordat zij gevallen zijn,
giechelen zeker nog anderhalf uur zenuw
achtig en hipperig en zijn ondertussen
woest over de ladders op de knie. Jonge
vrouwen vallen eigenlijk nog niet. Zij
struikelen maar zo'n beetje, maar zij veren
op als een poesje en er gebeurt nooit iets
met ze, mijne heren. Echt vallen, dat doen
alleen rijpere mensen. Kinderen vallen
nooit. Zij komen wel eens te liggen, maar
werkelijk vallen is iets geheel anders. Dat
is geheel en al van de staat der recht-op-
heid terugstorten tot horizontaal, mijne
heren. Vrouwen kunnen afschuwelijk
vallen. Toch doen zij het zo dikwijls.
Advertentie
J
Tijd. „Wij moeten geen plotselinge won
deren verwachten. Een strijd als die
in Vietnam vraagt tijd", aldus heeft de
Amerikaanse minister van defensie, Mc-
namara in Pearl Harbour verklaard.
Mcnamara zei voorts, dat alles er thans
op wijst, dat Zuid-Vietnam met Ame
rikaanse hulp de strijd kan winnen. De
successen die de Zuidvietnamese strijd
krachten de laatste tijd hebben bereikt
vallen samen met de vergrote mili
taire hulp door de Verenigde Staten, al
dus de minister.
Beschermers. Van officiële Spaanse zijde
is meegedeeld dat de Argentijnse ex-
president Juan D. Perón niet onder po
litiebewaking staat, maar politiebe
scherming geniet. Sedert de verkiezin
gen in Argentinië houdt een politie-auto
de wacht bij het flatgebouw, waar Pe
rón woont. Personen uit zijn omge
ving hebben gezegd dat hij geen plan
nen heeft het land binnenkort te verla
ten. Hij krijgt veel bezoek.
Akkoord. De vergadering van de Noordse
raad, waarin parlementsleden uit Fin
land, Noorwegen, Zweden, IJsland en
Denemarken zitting hebben, heeft met
56 tegen vier stemmen een verdrag tot
samenwerking op economisch, sociaal
en cultureel gebied tussen deze vijf lan
den goedgekeurd.
Doden mijnramp. De Britse minister voor
energie, Richard Wood, heeft in het La
gerhuis medegedeeld, dat het aantal do
den als gevolg van de gasontploffing in
een steenkolenmijn nabij Burnley, van
zestien tot negentien is gestegen. Drie
van de 37 gewonden zijn aan hun ver
wondingen bezweken.
Per ballon. De volgende maand zullen
drie mannen uit Washington bij El Cen
tra in Californië in de gondel van een
met helium gevulde ballon stappen voor
een tocht naar de Amerikaanse oost
kust. Indien alles goed gaat zullen zij
90 uur later de eersten zijn, die per bal
lon een tocht dwars over de Verenigde
Staten hebben gemaakt De drie man
nen willen gebruik maken van een bal
lon met een inhoud van 28.300 kubieke
meter en een doorsnee van 20 meter.
Passief. De studenten van de universiteit
van Guatamala hebben besloten hun stu
die niet voort te zetten voordat presi
dent Miguel Ydigoras Fuentes aftreedt.
Zij zullen ook een campagne van pas
sief verzet openen, die begint met het
stukschieten van alle straatverlichting
door middel van katapulten. De studen
ten zeggen dat er bij de verkiezingen
in december j.l. onregelmatigheden zijn
voorgekomen.
